장음표시 사용
71쪽
iiiittit, nec nisi a uinentis pluriinis, Etyniologico Gaissor-Larctiori, Zonam, aliis recte adhibitis instituere possis.satis erit si indicavero, unde exordio Iuln sit Et quorSuIII spectet.
abatur, si tib Titierit ira p rnwm8 tmii pora, nucta dei II leuciduanu ni is quilius lain, clitori1In Iliodiis non ost definitus a viris loctis, WΘic tu rio p. 399, B rnitur lyo p. 237; iu simior liabitus esse non villi tui . I iii, itari priiiiiiiii potestile coinimentarioritan illoruin usurpatio tu . Lucilli aliquotiens nonaen, Sophoclis aliquot obsorvata ili proli eniti, Theonisuriani aut alteraIn sentontiaria Oriti possct voruin ost; nieli Ora pleraque ad illos ruu Ocnn la osso satis pro babile : suisso aliquando qui delectum inde sacerent et ilia in Inodilin, quo in
Aristonu i Didb iiii Nicanoris Syiiiiii aclii ot ut audio Dionysii
Oni III 1ntarii A lac turn, i l qui lem to statur subscriptio Odicia Laurentiant quain e lidi p. 297. superesse eunt delectu II nihil testatur, c uin silii scriptio sit ii prinia inanii, soliolia ipsa a seeunda; ut portitiore victoatiir nil R quae Is, qui caruion scripsit, adi Octitriis fuit, nasi aut ipse a lat ore u-uatus aut lilber arctie typus Aialbtractii A sitisset. Ponana de eare Keilii tostinioni iiiii et iudici iiDi iussea in descriptione CO- diois Laurentiani. Noc noxaveritii casti aliquo fieri potui 8Seut in altero illo codice, clita sesiolia ni,stra habuit, ea deIii
72쪽
LXVII in inodum tractantur in Elyinologico Diagno at lus in scitoliis nostris Apollonianis, nec lainon ita, ut ex altoro utro Syntamnato in altorum venisso ero libile sit. Ndiu inpriinis vestigii ost, in scholiis Oli in fortasse pleniori tuis aut plura aut doctiora Oxtitisse, qua in hodis lo=ntur. nimia multa sunt in liis quae praeter roin prorsus aut ridiculis cuni errori ibus aut ad locos adliibeantur alios, quani Etyniol. indicavit, ad quos non oportuit. Partitii igitur in Et Inologico uberiora Oxtant atque ita proponaoduni, ut in scholiis in locontracta videantur: oxemplo Ount A 204 coli. Εt. m. p.
contra in solio tris sunt pleniorii aut adcuratiora, in Elynio
dcas clune in sulioliis eo lern loco coniuncta sunt, in Euniologico distracta et in aliquot lenianata digesta, id quod ali litotiens adiectis verbis ' ζήτει εἰς το , aut aliqui indicatur. ita A 218 est El. p. 57l, 23, ubi ώς ἐν τῶ μ
73쪽
locos uti scollos aut copiosiores quaeras, umle particulae selioliis inlatae videantur, cavenduin est a disputationibus eius na Odi, quales p. 28, 3u ubi v. 49 convenit cum solaol.
hornino recentiore concinnata sunt, Clio probosco forta88is, ut p. 768 extr. , quo i convenit cuni Ecliol. A 1311. Sed habernus doctas rerum e Inologicarunt coitiplexiones, velut
p. 77, 28-4l, uitile soliolia Γ 1018 A 847 ot alia ducta; p. li8, 22 ait 38 cuni loco Apollonii is 47T; p. 260, 28 ad
41 cum duoruin Apollonii loci ruin explicationo; p. 463, 14 ad 23, unde schol. A l 304; p. 472, 26 ad 42, coli. schol. A 972 ot B 43; p. 547 sexti . coli. soliol. A 280; p. 62b, 39
istas tosti inonio; p. 659, tb ad 24 curii loco Apollonii, quae distracta sunt in selioliis A luT5, 3077; p. 805, 7 ad i4,
unde particulae pleniores sunt in scholi. A 473 A 432. Eiusde in originis putavori in locos luculo nitores El. p. 503,l ad l2, p. 6S9, l4 n l 25, quae OO leui inodo disiuncta sunt in selioliis A l2 et B 279: coniiuncta an aliquando suerint, assiec iis fortassis otiani quase sunt El. p. 180, 3l, dubitari po88it g cundulia loeuin Eustallisi, quent enotavit Nauchius de Amst. p. 122; ultra auctorem liunc EtDuologici ad Aristopliationi Byganti uin coniectura oscendi vix licebit. IIuius igitur conuitatis Observatoria tu et anRlOctorulue egiunt alique in illosaui uin olini praesto fuisse Deus eo cuim ei lio Di Di, squisquis fuit, qui circa saeculurn quintuiti Euriuologici fundanion tuna ogit, tuni Di, qui aliquRnto Postscliolia Apollonii concinii avit. in Elyinologico quill actui a Sit, partitia iii catuni est, pateti in inox indicabitur. SehOliorum comtitor in auctore illo delibando niaxinie usus vi- Duiligoo by Cooste
74쪽
detur indiciis locorum Apollonianorim , quae cum etiamnun satis frequentia in lentinatis Elymologici extent, suppressotamon interdium poetao nomine, interitum versu, frequBntiora adsuisse probabilo est. Similem in imo itini ex eodem locomun Homericorum ena Tationes, quas pli irimas intervenisso ipso Elyna. et scholi. Apoll. consensus docet, transcriptas suis so in libros Iliadis Bossarionis et Uictorianum memini subnasci coniecturam, cuius proban lao otium non est. Quaeritur do auctore canini observationuim. nomen Et institutum operis videtur indicari posse: do aetato loco rebusque gestis in arto granianatica qui uno vecto dixerit, novi nominem. In littora A E inologici Antia frequens est Methodii mentio. nomen subnotatur intemis lenimatis, quOriun magnR efii Cmn eis, clitae modo commemorabam, similitudo. Sunt etyniologica ilocte noc raro copiose disputata,
Descripta ea sueriint in locoη quosdam vel secundum etbrina, ut docent Laaxinio quas Ioguntur p. 84, 35; 85, 18; 96, 3bet 40, vel secundunt analogiam, velut indicia supersunt p.
Euprax coniciebamus, nexu. Inde est quod p. 57, 37 adnotatur Ουτως ευρον εἰς το λεξικον το ὐητορικόν. σομφωνεῖ αὐτοQ καὶ εἴς τινα. Testimonia adponuntur eum alia egregia tuui inaximo poetaruIn r Centiorum,
Callimachi, Theocriti, Euphorionis, Nicandri. Apollonii
praeter aliquot versus Oxplicatos vocabula in unius litterae A lenunatis, qui biis Methodius ascriptus, adsunt, si recte computavi, duodeviginti . Grani malicoriun utitur auctoritatibus Arteanidori, Didynii, Palainodis, Alexandri, Apollonii Dyscoli, Plirynichi, quibus ex aliis Elyniologici locis accedent Lucilius Taulino iis, Aristonicus propter p. 656 exu., schol. Ap. A 1270, Ariston. ad Il. P li 2; p. 485, 37, Ariston. Il. W 845, ubi leg. τοὐ κάλου, alii plurimi eorrundem saeculorum, qui ad ipsius aetatem indagandaui non sa-ciunt. Zenodoto alicui et Choerobosco anteponitur p. 94, 28; 4l, 4 l. cum Oro eum componi notavit Ritscholius de Diusti od by Cooste
75쪽
oro et Orione p. 42: eidein praeponitur p. 52, 4l: cui rein o n admodum muliuna tribuendunt est. Certe illius Etlinica. in quibus et ipsis Apollonii nientionem fuisse cognoscitur ex eis quas Ritschelius p. 73 collegit, a Methodio esse usurpata fidem iaciunt terminata eius modi, qualia p. 45, 17,
p. 60, 47, p. 64, 1, p. 70, 9, p. 72, 44, P. 75, 1, p. 93,
43. idia sunt, quae ad cerimonias et sarea pertinent, velut
p. 94, 56, p. 96, 30, 33, P. 98, 22, quae unde e8Se possint mo fugit. Huic hontini quin olunia debeantur quae in Ely nologico
magno ex Apollonio eiusque eoninaentatoribus notata sunt, dubiuni non puto osse. ipse qui l in te oXScripserit, nut a prioribus, ro potissianuni, acceperit, tani scitu dimurn qua ni Verendum, ut sciri hodio queat. rocensione carminis ab ea quani ediIuus diversa usunt videm dixi, sod ruleo vetusta et a scripturis internorata, ut One non modo usui naulto suerint in locis difficilioribus, sud otiain intersint, quas iniuria sortassis prao Laur. codice, ro scilicet Ininus etiamtum cognita, spreveriIn. priori ipsius poetae recensioni nunaquas attribui operae pretium sit, non diiudicaveritia. Scholia Apollonii Mettiodio plumina deboro et ipsum Exploratuna est. sed oritur quaestio duplex: sivi illa adornavit, numquid Onanino et quantuni aut quo modo ex idoneis doctrinae copiis praeter Metti odium sumpserit, et nun in reddendo hocce adcuratione ac bona fi te usu8 Videatur. do altero nonduin operain dedi; altoruin nogaveritia. Abusuri honi inena loinniatis Molli odianis ad intorpolanda Apollonii vecta aliquotiens suspicari licot, tribus autoni locis livsido potest coRrgui. Suspiciosito sunt scriptura , Γ 847 Aαῖραν in codico Guolf. et in lemniatu seliolioruIu, quae desumptavi dotur e lomniato integri oro Melli odii, cuiu8 particula Oxtat El. p. 244, 34. . 1 657 quod pro diversa semptura alterius libri notatur a manu secunda Laurontiani nostri et in Laurentiano altero conlpamiit, funai potuit a leuaniate Metho sit quod ost El. p. 123, II. A l 304 ἰάλεμον in cod.Guel do loniniato scholiorum non nientini; haeret ea pars apud typo aptios) videtur dobori loco Et unologiei p. 46a,l4, quem in scholiis expilatuna supra COinino moravi. Cortiora et indubia sunt haec. Loci is 709 explicatio potita
76쪽
ost a Methodii volumino, in quo inventa sunt qiuae ad versum s notavi, sed Conuincta eodem loco et 8 illino El. p. 647, 43 loguntur. invenit homo, sociindunt seliolia, quomodo παλαμναίας ἱκεσίας interpretarotiir si modo ea verba in editione nostra aderant). Sed innaon idolia, quod nianus
secunda Laurentiani te sint tir, propter iliud ' Ζευς Παλαμναῖος quod invenit, confinxit scripturani Zῆνα Παλαμναῖον, τιμήορον ἱκεσι ρσι, quam plenam habet f ii uls. Aequo manisostum est A l6l4 cuin ὁλκαίη mii l os sol, nainus foret perspectum, pro vitio id habituna, adnotatuni esse de αλ καία ex Methodio: eius enirn ipsa vortia, adposito nomine, El. p. 66, 6 ad 9, in scholiis legis; ad litntur animi causa qilaodam de et Ino vocis οὐρα, quae Bliut El. p. 642, 5, olim sortassis apiuΙ Methodium priorunis illis interposita. Postroino scholion illii l A 972, de quo initio limius capitis agere institui, si qtiis contulerit cuin eis quae si in ipso Metho sit nomine perdocta traduntur El. p. l 14, non dubitabit
quin homo male seditius stimili VorsuuIn sontentia admoniatus voculani ἁρμοῖ in Apollonianum arcessiverit: qua unaro quantum fraudis poetae sit inlatum, supra exposui. ΕΟ-dom faeto fides omnis sublata scripturariim Iatomorabiliorum, quae in eius stirpis codicibus, praeter ipsa Methodiana in Elyniologico, traditae sunt.
Non aliena ab hoc Protegorii enon libro, quo pa complectimi r illino posteriorem Argonauticon oditionem anto-cessserunt, quaestio est clo Apollonii libro προς Ζqνόδοτον Εuni libratui Rliodi scriptuna osse non a lino iunx ost vero sinitio: lini otiamsi citin Borali ardyo hist. liti. gr. II p. 230ὶ grammaticam potitis quani rhetoricana Prosessum poetam statuas, Inlruni sit, si in eo genere sΘ Θxemi erit, quod Alexandriae rolictao desicloriuna maximo facere debiti t. Si librorum eo apparatu non eguit, quini per Ptoloniae a Phila delphum Rhodo Alexandriani translatum Athonacus I 3 hcommemorat, de Zenodoti doctrina, qua ipso Apollonius, nisi
77쪽
sorte brevissi ino tonapore ac puerili aetate imbui non potuit. iudicam contino dct eXtra parietes Miisei ViX potuisse, certe temptatium ab alio osse non videtur. Nec Rhiantini probabilo est in Crota aut in Apiolia grananiaticum HOImorietin
egisse. In inscriptione libri Apolloniani nillil ost quod
γραφὰς ad mortuos Aristarctius, Polemo plurimi quo alii: d indicatur id toinpus, quo illius e litio Hontera postquam annis trionia sortassis, ut fieri solot in audacioris ingenia
monimentis, Attulia et odia litteratoriun alterna experta est, quaestiones iocularos sociorimi Musei, strios et maves aliquot Eratosthonis coimmovit, coniuncta quorundam opem
retractari ae itissolvi coepit. Eomini princeps et simiser fuit Aristophanos: qui cum acta in his studiis Alexandriao
aetato invaluisso atque inclamiisse tamen potissimum EO temporo vi doatur, quo Aristarchum nactus discipulum ost, causa nulla est cur Apollonium, quamvis natu paulo maiorem, ad eunderit gradum citius pervenisso existimemus. Illo vero teniporo AlcXandriam euui rediissct supra CO O-vimus. librii ni προς Ζηνόδοτον ab Aristoplianea ratione non fuisse alienum sunt quae testentur, inpriinis laonorifica quaceius montio facta est per AristarciniIII. In locis seliolioni Homericorum, quos infra eXscribam ad Il. B 435 ot A 4 videas utriunqtie, Apolloniti in et Aristophanem plane componi. Cuna Comatio, contra quena AriSinr litis Sempsit, conivno videtur Apollonii is noster apud Apollonii ini Dyscol. περὶ συνδέσμ. p. 496, l7: Tρύφων μέντοι ἐν τῶ περὶ επιρρημάτων ώς περὶ ἐπιρρήματος χρονικοs τὀν λόγων ποιεῖται, ἐν ω καὶ ἐζήτησεν, εἰ ἔγκειται τι εἶτα. ἐν δὲ τω περὶ συνδέσμων, ομοίως τοῖς περὶ 'Aπολλώνιον καὶ κόμανον καὶ σχεδόν απασι συνδεσμον ἐκδεχόμενος κτλ. Credibile ost in libro hoc de quo agi nivis Apolloni una controversiain attigisse quas fuit circa κἀκεῖνος, κἀκεῖσε et καὶ κεῖνος, quomuniitrum Zenodoti suserit, dubitari fortassis polosi: Apollonium ita seripsisso, uti in carmine edidi, proXinia Dyscoli verba docent; tota subscripturii di Orthotae codicis Laur.
debetur. Non nil illo vel ante vel post Riternan, lioe est, POSisOniani carininis recensionein librimi seripiunt suisse non lin-Diuili od by Cooste
78쪽
probabilo videtur: ac si quid lovioribus indiciis tribuendum est, malim ant essisso carmini librum existimare. Aristarchus, qui Apollonii ini Aloxandriae ait livit alit aliqui magistrum habuit, in exemplari biis Holneri R Se Curatis ot signis eriticis instrare iis aliqiuotiens ad illuni librum dipte posita αναφορὰν fecit et in hypomnoniatis locos ΘX- scripsisse videtur. qui duinclo signa illa interprotati stitit et hypomnoniata ex usA 'int, Aristoniciis ot Didynaus , tres locos disertim ne luculentor sorvavoriint , aliquot fortassis praeterea brevius nec ascripto libro notaverunt , quod illo- mim aetate ilistinctione inter Rhoili uni et sophistaIn , τεχrtικον, alios Opus non erat: cluno ros hodie illinctiliatoin habet, postquani in codico Isarciano Aristonici excerptis totros aliae adiectae Rhint.
est adnotatio, quae Aristarctaea reddore videtur: ἀνεσαντες, ητοι καθισαντες, μῶλλον δὲ ἀναθέντες νεκρῖς γάρ ἐστιν. ουδένα δὲ τῶν ἀποθανόντων οὐ τως ἐξάγει ' δι ὀ ἀθετεῖται ὁ στίχος. Zenodotuin crodibilo ost sormationos Homericas
σάμενος ib. Π 443, ανέσει ib. Σ 265, collato eum hoc sortassis ib. Ν 274 ἐφέσσαι, οninos r petiisse Rhi εω το ἱδρυω, loeum Il. Φ 53T ideo proscripsisse quo 1 ἄνεσαν oi intorpretationi adversar tur, non ob ridicularia cavillationoni quam scholia tradunt. Apollonius hunc ipsunt locuna data opera Oxpressit A 786: in locutionο νηὸς ἐφεζομένη Γ l00l a Zo- nodotea interprotatione pendero videtur. Apolloni uin deinde secutus Aristarctius otiani ἀνέσαιμι sortassis reddidit ἀναπείσαιμι, παρορμησαιμι et ανέσει, ἀναπέμφει, Ῥiae paraphrases apud Hesychitini et Apollonium soph. eXtant.
Ad B 436 schol. eod. A: διὰ τὼ P τὸ ἐγγυαλίζει αἱ
Ἀριστάρχειοι. καὶ Ἀπολλώνιος δε ὁ Ῥόδιος ὁμοίως προφέρεται, καὶ η 'Αριστοφάνους. Locutiο προφέρεται est pro indicio libri. ita clo versibus a Theagene usurpatis A 381, ab Aristarcho contra Philotam A 524, contra Comanuin B798, a Parmeniseo Θ bl 3, Amimonio H 7. siuamquam, quod
79쪽
Volfius Proll. p. cae xxx VIII di initabat, dicitur etiam deroce usioni lius poetariiiii, velut apud Athon. II 53 a. Ad A 3 signium Aristarctii a schol. A illi istratiar: o τι κακῶς τινες μεταγράφουσι ' πολλας δ' ἰφθιμους κεφαλάς κτλ. Schol. B ost cliti tostotur: Ἀπολλώνιος ὁ Ῥόδιος κεφαλὰς ' γράφει. Priiiiiiiii id socisso Apollonitim non est cxploratuita; potest a Zeno loto proiectunt esse, qui proXimos duos versiis edidit soli circunt scripsit, quibus sublatis vorsiis qui rectit A 55 ipso Aristarcho iudico offensionem non liabebat. Eoruni altorii in liuitatus ost Apollonius in oditione aliora A Su2 et ita qui lean, ut iξ Ου ad Iovein rettulisse victoatur, sere ad Sententi RIII eain, quae in argumento Cypri Ortini o xtruino est, Bιος βουλή, οπως ἐπικουφίσει τοὐς
Πῶας Ἀχιλλέα - ἀποστήσας. ἐλώριον formain, ἀπαξ εἰρη
Ad A s T liticii adnotatur: ἡ διπλῆ, οτι 'Aπολλώνιος ποιεῖ εγκέφαλόνδε καὶ τον ἐξqς ἀθετεῖ, vix est cluonaodo
80쪽
ἐνεργουμένου πολέμου, ώς καὶ ε ν ἄλλοις Κυδοιμos εἴδωλόν φησι την ρνυώ ἔχειν, ' ῆ μὲν ἔχουσα Κυδοιμὸν ἀναιδεα. οι-ἀστραπήν φασι τον Ἐριδα φερειν, ώς καὶ 'Αριστοφάνης ' φησὶ γάρ ώς δ' οταν ἀστράπτει τευχων η πολυν, ηε
ποθι πτολέμοιο. Ἀπολλώνιος δὲ τον κυδοιμὸν ἀναιδέα δηιοτῆτα. οἱ δὲ κτλ. in quibus rectius Rhodium quam
Dyscoluin intolligi patet: qui loci soli ad Oxplicaminin illani
locutioneni adhiberi potorant, anto Aristar liuin Adhibitos credibilo est. Inani sestum etiam Apollonitina Aristophani ideo tantum postponi, cliuod ipse Aristarcii iis illi astipulatus ost, levi hoc discrini ino, quo l alter utrobique Circuini OCutionem per geneti Vum, alter pergonres quasdam deorum intellexit. Adis 410 eod. Λ: .Aρίσταρχος ποιεῖ το ενθεο ἀντὶ του ἔνθου, ῖνα γένηται Ἀττικόν, ομοιον τῶ ' μη ψευσον ἁ Zευ. ' Ἀπολλώνιος δε διαστέλλει τὸ ἔν, ῖνα γένηται ἐν ὁμοία. Belchomas Dyscolo disertilii ad Alpinat: quod ita
concedendum erit, si alicubi in eiuη Η 'riptis A aporsit. Ceterim cum Rnastropho praespositionis ἔν tuui caesura post
arsin quinti pedis Apollonio popino poculiaris ost. do illa
ponam Gerhardi verba e Licet. Ap. p. 134: ἐν , quoid rarissime anastrophen patitur. praset et Nicandri linuria loci mThor. 613 - solum, qui earn a litiiserit, scio Apolloni iΠ
I 770 ΙΙ 908 IV 13. qiuaro vi lotulum, do quoiam a Apollonio loquantur schol. Uen. Z1 410. Do caesi ira pedis quintialiter constituta ab Aristophano ot Apollonio atque Aristarcho placuit, liliri proxiini Proll. capito prinio dicetur. Ad I 153 aliquot sunt scholia in codico A, quae quomodo scripta sint sciro non nihil inter rot. Alb Aristonico desumptuni videtiir hoc: η διπλῆ, οτι νέαται ἀντι τοὐναίονται, ενιοι δὲ ἀντὶ του ἔσχαται, Ουκ ευ. cluetii mO- dum otiani inter Aristonici fragimenta o litum video.) altorium adhaeret vectia Horo liancis, quas vi dontur et odita sunt R I .ehrsio, quae alio auctiora leguntur in El. magno p.
599, 20, omisso tanaen illo tostinionio: Ἀπολλώνιος δε διὰ του κ γράφει κεαται. Pro oo Apollodomini habet scholion Lipsiense, quod probrivit Bolchoriis in indico, Lelirsius commemorandum putavit. De Rhodio cur cogitari possit,ntilla asin est causa, quani quod ille in carinino is 3 13 νεά-