Apollonii Argonautica emendavit apparatum criticum et prolegomena adiecit R. Merkel

91쪽

Prima est ol)sorvatio 1lo Ins dio vecti pro activo posito, viana etiarnsi novisso Apollonius videri possit, hal et oni in uim cad In plera liue U1ne notRIitur, κορεσσάμενος aliquo

detur lint, oro B 592. Quartuna ost vertini sclieni R de por- mutationo temporiini. clo inclicativis praes. collectis a Frio M.

905. do participiis a risti Apollonii ina etini Aristophano sensis so capite proximo conini eniOrnbitur. participii IIII et imporativus praes ntis pro noristo notantur in schol. a 5. infinitivomini norasti, de Pilinis observatione vix Opius fuit, plenius est Apollonius . notii bili Oros sunt pi nosontis, A l7321 lu, 265, 1386. de in perfecto ot noristo partini contra Zono lotuin ili sputata enotavit Frie di. praetor levissi uia qua o- laIn. Apollonitis eius rei olbsorvnntis sinatas, vi l. A l422ot Voll. clo pracsento pro sutiiro a dici eiu uia1 fortassis A204 τὀ δε καὶ τετελέσθαι ὀίω, tilio I ZOno lotiis seripsisse dicitiir τετελεσμένον ἔσται , Aristaret His τελέεσθαι, incortuni pro fuit Iro an prae Retiti, vel iit τελέω, τελέουσιν Recepit. nain cuin octiens si IneInini inveniatiir, ubi ave εμελλον φάμεν aut ὀίω a lest. locis aliis D 246 I 455 aoristos in tali locutione cdolevit. Api id Apolloni itin Doclitentissi in iis laiciis iis in entiliciatis id genus pendentibus, A l 343 B υ, 293, DiuitiZod by Cooste

92쪽

LIBRI I CAPUT IV. LXXX vu

is 1607 εσπσται. Infinitivi pro ini perativo se lieniato uti Apollonitim adnotavi mi B 328, rnm iis qui lo In noe συνήθως, volui apti l Honaorunt roliquisso vi lotiir ZPn Odotiis, DiiuntZ. p. 80. Obsorvatio do piirticipio pri, iii licativo Θ 306, p. 14, si 1ul Aristarchitrii ros ron in ost, ut selientii Aeolici inasit, coniungon in vi dotur cuna eis illino notantiir ad I Su

93쪽

dationein a linittentia Aristaret His intacta reliquit; si quando quill requirati ir a inotavit, Rut nilOO si ODRllages insentionein fecerit, non continuo scitor nn IIoinoricii in informavit: nillil huc pertinere vi luo practer Z5l0 cli ioci supra prol abdo lixi Apolloniurii sociuuluin Zeno toti coi rectionsein logisso. Alia licentius onunciantur, Bod redeunt: qilao Apollonius aequo siligentor observavit. Γ 211, qtiod inuta tuin voluit ZonO- lotus, K 224 pro nouit nativis absolutis necopit ne roddidit

94쪽

incoetium sit. Zeno toti conatiis trii luntur a d E l46 του δ'ετέρου - κληῖδα - πλῆξεν, i56 ἐξαίνυτο θυμόν ἀμφοτε ρων. a 208 eum Aristophane κείνων παραιπ. φίλον κῆρ, A 24 Ἀτρείδεω θυμῶ pro 'Aτρείδst. ilium proprii lato D seri nonis Honiorici liisup π liabitana aliis imio pio locis ol,litteratam volitisso erectibile ost. Aristari huiu oxplicuisso per nati agos casuri In Belloina villothir sano triuii ab Aristonico

aio tuo tarn n iit recte. Pri inuria ora aro potuit Aristoniciis

ni it locipi ala alio, vel iit ab ipso minotatum cluplicitor doδιαλ=i K 49b, d is P l25 ἡ διπλῆ . . .. ὁ δὲ Λιονυσιος το σημεῖόν φησιν , οτι ἐλλακται πτῶσις, Πάτροκλον ἐπεὶ κλυτὰ τευχε' ἀπηυρα, ἀντὶ τοὐ, Πατρόκλου : n locus docimus ne ex optirno qui dein eo lico rocoptiis est intor Aristonicea, sed e X eo citii II 59 sprotiis. ite in io, si vel ali ipso Aristarcho illas uiuiocini sexplicationos RIIImpsit, non vid turo disputationibus ile ea ro itistitutis desunt psisse; sunt ontinomnes patucor tui vectorii in , ὴ διπλῆ πρὸς τὀ σχῆμα, ἀμφοτέρους την ψυχὴν ἀφείλετο ἀντὶ του, ἀμφοτέρων - ἡ διπλῆ οτι ἀντὶ του καὶ αυτου του μηρὰν ἔτρωσεν - προς την φράσιν, οτι ουτως εἴρqκε τqν μεν πρύμνην ἀντὶ του, τῆς μὲν την πρύμνην, nisi quod soXto et octavo locis exo in plasingula a dii ibet, quoci suo ni arte fecisso eum plites, Veliit otiam ascripsisse loco quario oὐ δεῖ δὲ ξενίζεσθαι ἐπι ταῖς τῶν πτώσεων ἐναλλαγαῖς. loco uno H 16 quao διπλῆ ad Ollipsin prae p. κατά refertur siit a 249ὶ, Aristaretii Vix est. sed probabile, nisi fallor, ea Oinnia originem dueere BXAristare hi λέξεσιν luno dici vi lentiir ad Il. B 435, paraphrascos quo lain instituto, do vio truticavit L.elirsius Arist. p. 54, 156. Aristaret turn in liis noctus geli e uiatis appossatione ustini crediderint, sed aut φράσεως volui in D 47 Πl24 Φ 37, aut locutioniblis liis , ὁμηρικώτερον, ὁμηρικὴν

95쪽

XC PRO LEGOMENA .

boro D 47 πρὰς την ιδιότητα τῆς φράσεως, ἀντὶ του, τῆς 1δης ει'ς Γάργαρον ηλθεν. προτάξας γὰρ τὰ γενικὸν τό εἰδικὰν ἐπήνεγκεν, a 283 οτι ἰδίως εἴρηκεν αντὶ του, Ἱδης

96쪽

ILIBRI I CAPUT IV.

doin casibus: accusativis 6l2 δέος δέ μιν ἴσχανε θυuον,695 τ υ δ' ἐπέκλυσε θυμὸν ἀνίη A 35l μιν κραδίην ελέλιξαν ἀνῖαι, .724 μνῆστις δυνεν φρένας ὁρμαινουσαν : dativis praeter illi ut gonus, is il τη δέ, κραδίρ, 449 Μηδείρ, φρεσίν, 872 οἱ, χροῖ, quo i tanton vitati ini A l 200, aliis inaximo nuimoro, A 542 αφρῶ, μένει, 669 γήραι , ρικνοῖσι πό

i57 θαλλῶ, ἀοιδαῖς 3t quase adnotnnitu Γ346; adnaonoaris oraim vino sunt in scholio I l. I 315, ἐνταυθα αἱ πολλαὶ αἰτιατικαὶ μικρου αμφιβολίαν ἐποίοσα m. gonotivis foro ait Xotii plum V 273, quod Zono toto displu tui, alit I 632, docilio displutati ina, B 774, ii Tl, li8l, in axinao Γ 146, B 475 coli. alit Il. I 632 scripti ira qua nrito Aristat Clitiin sitit aut Zeno loton A 142; alitor is 24, 25. Reliquae do onassa; o caAurini obsorvationes Ari Atonici ad Zono loturia non spectant prnotor πρόσθέ οι clii Oil illo πρόσθέ ου voluit, sorvavit Apoll. Γ l296: Aristaretii osse satis apparet ex Apollonii usti, graviores Corto, velut do genetivo vorbis invadeiadi iunctis, quo mi in locomim Friodi. p. 24) uno M 36 schornatis Arista hol onarratio paulum dissori inter Aristonicitin ot Dionysi uiri. Apollonii linitation in una in sente Iulavianus B S29, nitieta ost A l50T, tortistin sortassis obscuravi inii A A l 45, cui iis loci pristina scriptura et into rotatio IIorrnanni halui dissori a votore OxplicationΘlocomun Ιl. Μ 118 εἴσατο ν ῶν ot 3 l. X 89 Dδυσῆος ἐείσατο. Alto ritus seli Inatis Onclona pag. a Fraocli. positi non losunt apitii Apolloni uin ex impla: A 60 Κενταυροισιν ὀλέσθαι Λ 335 στεινόμεναι Κόλχοισι , 533 δηίοισιν ἀναστήσεσθαι, 563 Κόλχοισι πλήθοντο. posituin υπό Γ 1343. Loeuim qui sequitiir do omissis pra positionibus Antisfimitor arti votori inscitisso credibilo ost. παραλειπτικος προθέσεων ὁ ποιητης ab ipso Aristarcho clictus videtur in scholio B 356: citius placiti vostigia d prohonduntur in eo-mina, qui critici simul et poetao suomini, dicendi genero, Dudi Corale

97쪽

l73. Apollonii usuin soro illi isti avi ad 645, 799: a lili possunt is T 55, l2l3. De pii biis lani operito proti uni non est oX ponere; vocturn loci'ioIuli nocusativo itinxisso videt iurZoit ilotiis E 469 ἐγέγωνεν αμυμονα Πουλυδάμαντα : Apollonitis I 673 φώνησέν μιν. D 3 πεοί submi lion in conotivo in volai 8 επιμέμφομαι, χώομαι , αχος πυκάζει, ἄχνυμαι, ἀχέω, κεχόλωμαι, ολοφύρομαι, ἀκάχημαι plenissi ino Frio l-l non loriis. apti l Al Olloniuin iiii bos A l4l ἐυκλείης ἀγάσαιτο, Β 635 ειο μὲν οὐδ' ἡβαῖον α τυζομαι, is 692 αμηχανέουσα κιόντων, 86S χωσαμεν ' Αχιλῆος. Γ 59 των πάντων δείδιμεν, περι δ' Αἰσονίδαο μάλιστα nescio tin ot ilis itinhunc usuin illustrot: περὶ παιδί ost is 6l6. A li 30 si recto Diuiliaso Corale

99쪽

ii piut Apolloni uni B 65, 1239. n t pleonas inuni quo latu ino loilla, quao in collice B notanti ir X 46, ἔστι δε σύνηθες υμῆρω το ὀφειλόμενον ἁπλῶς ἐρμηνεύεσθαι εν δυσὶ περικοπαῖς ἐκφέρειν, εδ 499 ῖν πρῆγμα δυο περικοπαῖς πέφρα

ωσιν - - πολλὰ δ' ὐπ' αυτου ἔργα κατήριπε ἡδὐτο τῆς ἐναλλαγῆς τῆς πτώσεως ἐν τῆ ἐπαναλήψει, καὶ πάλιν ἐν τῆ γενικῆ, π. δ' υπ' αυτου. I3. O 50 γυμνόν,

- ου δ' ἔχεν εγχος'. . . . δια τῆς ἐξαλλαγείσης ποοσεως)lχλευάζει τὰ πρόσωπον ... V. M 845 ὁσσον τίς τ' ἔρριφεκαλαυροπα - ' ἡ δέ θ' ελισσομένη πετεται : . . . τῆ γὰρ προτέρα ἀνταποδόσει ετερα μετενήνεκται cis. Friodi. Nican. 9.

100쪽

LIBRI I CAPUT IU. XCV

memun positis noni inibit A cduolaus ἀεὶ προς το δευτερον προτερον ἀπαντῶν. locos video notatos a Lelii sio Arist. p. 13 praeter sero E G2 et quoci incliseri illinati in positi quibus παρὰ τὀ εἰθισμένον πρὀς το πρε τερον ἀπήντηκεν. sunt au

IIoc 'genero oli sorvationis iid eas do articuli potestato definitiones venisse Aristarclauni ero libile est, quae Apollonii causa coniIn nioranilae fiunt. Perspe tus sitit ante Aristarchitui usus pronoailinis o γε ΙIOInoricus in iungsen disonunciatis, volui sunt Rpud IIo itertini sescentii, αυτοὐ μὲν

κατέρυκε, δίδου δ' ογε θυγατέρα ην: ομως δ' οὐ λήθετο χάρμης, ἀλλ' ογε - : τῶ μῆτις ἀνηρ ἀθεμίστιος εἴη , ἀλλ'

Λέρνης obtinuit. Qui de ea re claro praeciperet Aristarchus suit, cuius ex auctoritate Aristonicius E 736: διπλῆ,

oeι δασύνειν δεῖ το ἡ δέ. ἐπανέλαβε γάρ, ώς ἔθος αυτῶ, τον περὶ τῆς Ἀθηνὰς λόγον. - θασυντέον τὰ ῆ. ἄρθρον γάρ ἐστιν ἀντωνυμικόν. τινὲς δὲ ψιλοὐσι, σύνδεσμον ἐκδεχόμενοι τον ήδέ. κακῶς. Θ 32l: ἡ διπλῆ ὁτι ώς περὶ ετέρου ὁ δὲ χερμ. ἐπὶ τὸ αυτὀ ἀναφέρων πρόσωπον. υl27 ἡ διπλῆ ὁτι ἐξ ἀναλήψεως τα ἄρθρα λαμβάνει et docetur scripturae 4 δέ et 4δέ di seminen sitisso otiani Il. E 66 Id. E 39l. II 401 ἡ διπλῆ ὁτι ώς περὶ ἄλλου ἐπήνεγκεν