Euripidou Iphigeneia i en Aulidi kai i en Taurois

발행: 1822년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

AIT μη 'νταυθα τρέψνς σὴν φρ ἐν , ἀλλ' ἄκουέ μου φῶς δ' ἀθρῆσας, καὶ κλύων, ἐκφρόντισον διωγμὰς οστις τοὐς ξένους θηράσεται. SO. λίγ' ' ευ γαρ εἶπας' ου γαρ ἀγχίπλουν πόρον 1325

φεύγουσιν, ωστε διαφυγεῖν τουμον δύρυ. AT επεὶ προς ακτας ηλθομεν θαλασσίας,

θυουσα, καὶ καθαρμόν, υν μετωχετο.

αυτη δ' ἔπισθε δέσμ' ἔχουσα τοῖν ξένοιν ἔστειχε χερσί. καὶ τάδ' ην υποπτα μεν, ηρεσκε μέντοι σοῖσι προσπόλοις, ἄναξ. 1335

χρόνω δ', ῖν ημῖν δρῆν τι δὴ δοκῆ πλέον, ἀνωλόλυξε, καὶ κατῆδε βάρβαραμίλη, μαγευουές, ῶς φόνον νίζουσα δ'.

182쪽

κτάνοιεν αυτην, δραπέται τ' οἰχοίαmo.

*όβω δ' α μη χρῆν εἰσορῶν, καθήμεθα σιγῆ. τέλος δὲ πῆσιν ην αυτὰς λόγος,

στείχει ν ῖν ησαν, καίπερ Ουκ ἐωμένοις.

κἀνταμ' ὁρῶμεν πιλδεος νεὼς σκάφος, 1345

ταρσν κατήρει πιτυλον ἐπτερωμένον, ναυτας τε πεντήκοντ, επὶ σκαλμῶν πλάτει ἔχοντας, ἐκ δεσμῶν δε τοὐς νεανίας ἐλευθέρους πρυμνοθεν ἔστῶτας νεως.

κοντοῖς δὲ πρῶραν Οἱ δ' ἐπωτίδων 1350αγκυραν ἐξανῆπτον οἷ οε κλίμακας σπευδοντες, ηγον διὰ χερῶ, πρυμνήσια '

γος, .ententi

aliantea: Coutra mentem procul

diibio ali toris; quidni eniim Iphi-fetita sinitii intrasset y Vel lindea tuni dicemus, tit Paullo post Orestes cum satellitin iis Tlioaniis Pugnis, et proimie in litore, do- certet 3 vera interpretatio est a Pume navis, ad quod Anglico &Ceremus, a-arem in rhe ahis. Con- muriat oo res ipsa. Priapis scilicet litora, ex more Arimquoriam, obversa erat. Comentaneum igitur, ab hac parte stetisse, qui mox adscensuri erant. Muso

est, ex una ιαφιe epotide Mnam ancoram suspendebant.

ΜSS. auctoribus, mutavi. Vid tur pervem huius clausulaa imterpretatio tenebras isti huici n-xationi o disse, pleriswe scilicet notriinativum verho εθ- ex Taecedenti Conin ate areessenti us, ut intelligatur Pyladent et Orestem ruisse, qui Proram Coratis austentarent. Veruni id neque dignitati eorum couvenies at , n Pe omarino facere potueriint, in litore avi uo stantes. Enimvexo subaudiendum est oi μ , cui deinde opponi lux noti irino moreoi M. Huius Euipseos, nec valde inusit ita est, nec a multis tamen animadversa, insigne apud Homerum exemplum est, Iliad X. V. 15Z.-ια ποραδραμετην.

φεννων, ὀ δ' ἄπισθε διώκων. Sie

et Epigramniatarius Aritii l. Steph.

183쪽

ποντω δε δόντες τηρο ξένην καθίεσαν.

μεις δ' ἀφειδήσαντες, ῶς ἐσείδομενδύλια τεχνήματ , εἰχόμεσθα τῆς ξένης, ' 1355

λόγοι δ' ἐχωρουW Tῖνι λόγω πορθμευετε, κλεπτοντες ἐκ γῆς ξόανα, καὶ θυηπόλους; τίνος, τίς μ συ, τήνθ' ἀπεμπολῆς χθονος; 1360 ὁ δ' εἰά, Ῥρέστης, τῆσδ' ὁμαιμος, ως μάθύς, αμέμνονος παῖς, τρο δ' ἐμῆν κομίζομαι

λαβὼν ἀδελφήν, ἐν ἀπώλεσ' ἐκ δόμων. εαλr ωθεν ἡσσον εἰχόμεσθα τῆς ξέν'

καὶ πρός σ' επεσθαι διεβιαζόμεσθά νιν. 1365δθεν τα δεινὰ πλήγματ ην γενειάδων κεῖνοί τε γὰρ σίδηρον -κ εἶχον χεροῖν, ημεῖς τε ' πισμαὶ δ' ησαν ἐγκροτουμεναι,

184쪽

καὶ κῶλ' αἱ ἀμφοῖν τοῖν νεανίαιν αμα εἰς πλευρα, καὶ προς έμαρ γ κοντίωo, 1370ωστε ξυνάπτειr , καὶ ξυναποκαμεῖν μίλη. δεινοις δε σημάντροισιν ἐσφραγιομένοι, εφεύγομεν π9ος κρ)ημνόW οἱ μεν εν κάρπικάθαιμ' ἔχοντες τραύμαθ', οἱ δ' ἐυ ο σιν. ἔχθοις δ' ἐπισταθέντες, εὐλαβεστέρως 1375εμαρνάμεσθα, καὶ πέτρους εβάλλομεν. ἀλλ' εἶργον ημῆς τοξόται, πρύμνης ἔπι σταθέντες, ἰοῖς, ωστ ἀναστεῖλαι πρόσω. κἀν τφδε, δεινὰς γὰρ κλύδων ώκειλε ναμπρὰς γην, φόβος δ' ην ωστε μη τέγξαι πόδα, 1380 λαβών 'Ορέστης ἁμον εἰς ἀριστερὰν, βὰς εἰς θάλασσαν, κἀπὶ κλίμακος θορών, ἔθηκ' αδελφην εντὰς ευσέλμου νεώς, '

οὐκ εἴχομεν σίδηρον, nullos habe hamus enaear ut in isto Luciani

puto viemquam haec intelligere. Forte, M ξύν τ' ἀπιιπεῖν καὶ ξυναποκαμεῖν μίλη ' ita iit fatiscerent, auceumirerent, de twarentur,cle.Fonderent INPrubra: Praepositione a verbo suo disjuncta, ut fistra BOIe . Me Helon. Io5. καὶ

μαίνοντο, Pro Συνεποιμαίνοντο δέ. Frequenter ita Herodotiis. Si in ΜSS. posthac inveniat irin savναπειπεῖν et C. ita edatur. interea lectio, qt ain proposui, satis com molia est, et tisitata.

vox, cum metro salis aceret, etaimiiI Iocum planiorem redderet, in eontextum videtur admissa. ν--

άτης vero Pro νασάτης, spuriam

esse vocent, et Graecia ignotam censet doctiss. Ηemstertiusius ad Polluc. lib. VII. e. 29. P. 781. in Addoudis. Ἐστε μη coniunctim, vel ωστε et μη aeparatim, saepisonitici possunt, sensti salvo . valtauctr. 125 . Med. Ial. 3. Priscia

nisi euersa natii.

185쪽

λάβεσθε, κωπαις ὐόθι ἱλος λευκαίνετε δεομεν γὰρ νουνεκ EDξεινον πόρον Συμπληγάδων χωθεν εἰσεπλευσαμεν. οἱ δε στεναγμον ῆδυν εκβρυχώμενοι, 1390 mo- αλμην. -υς δ' εως μεν εντος λιμένος, ἐχωρα ' στόμια διαπερῶσα δε, λάβρν κλύδωνι συμπεσου, ἡπείγετο

δεινος γαρ ἐλθὼν ἄνεμος ἐξαίτερος, νεώς

ωθει πάλιν πρυμνήσι' οἱ δ' ἐκαρτεροru , 1395ατρος ἡμα λακτίζοντες ' εἰς δε γ ν πάλιν κλυδωυ παλίῆήους νγε ναμ. σταθεῖσα δὲ Μαμέμνωος παῖς, εὐξατ' ' 'n τους κόρη,

σωσόν με μη σὴν ἱερίαν, πρὀς Ἐλλάδα ἐκ βαρβάρου γης, και κλοπαῖς ξογνωθ' ἐμαῖς. 1400

exemplaria, 'n τῆσδ' Ἐλλάδος ναμ ται νεώς, Λάβεσθε κώπας, etc.

imponeret, nec se erat ut sta- tuam simul in Poneret, Ver. IO 6. sed necessst erat ut lioc narrar ruri nam haec erat cauaaci una ca ob stram Orestes et Pulades huc

ramminant. Eoή τις ἐφθεγξατο,

186쪽

ψιλεῖς δὲ καὶ συ σῖν κασίγr'πον, θεα, φιλεῖν καμε τους ὁμElμονας δόκει. ναυται ν ἐπευφήμησαν εὐχαῖσιν κόρης παιῶrtα, γυμνὰς ἐκ χερῶν ἐπωμίδας γωπν π2οσαρμόσαντες, ἐκ κελευσματος. 1 405 μῆλλον δε μῆλλον πρὼς πέτρας ιει σκάφος.χώ μέν τις εἰς θάλασσαν ώρμήθη ποοὶν, ἄλλος δε πλεκτὰς ἐξανῆπτεν ἀγκυλας. καγῶ μεν ευ ς πρὼς σε δευρ' ἀπεστάλτ, σοὶ τὰς ἐκεiθεν σημανῶν, αναξ, τυχας ' 1410αλλ ὰπε, δεσμὰ καὶ βρόχους λαβών χεροῖν εἰ μη γὰρ οἶδμα νηνεμον γενήσεται,ουκ ἔστιν ἐλπὶς τοῖς ξένοις σαπορίας. πόντου ὁ ἀνάκτωρ, Ἱλιόν τ' ἐπισκοπεῖ, σεμνος Ποσειδῶν, Πελοπίδαις δ' ἐναντίος. 1415και νυν παρέξει τον υγαμέμνονος γόνον σοι, καὶ πολίταις, ως ἔοικεν, εν χε9οῖν, λαβεῖν τ' αδελφον, η φόνον τον Αυλίδο νζμόνευτον θερ προδουδ ἀλίσκεται. ym. ω τλῆμον μιγένεια, συγγόνου μέτα iceo

187쪽

θανεῖ, πάλιν μολουσα δεσποτῶν χέρας. SO. ω πάντες ἀστοὶ τῆσδε βαρβάρου χθονος, -κ, εῖα, πώλοις ἐμβαλόντες ἐνίας, παράκτιοι δραμεῖσθε, κἀκβολὰς νεὼς

σπευδοντες, ἄνδρας δυσοεβεῖς θηράσετε; οἱ δ' ἐύκυπομπους ἔλξετ εἰς πόντον πλαταλῶς ἐκ θαλάσσης, ἔκ τε γῆς ἱππευμασι βῶαες αυτ ς, η καπὰ στύφλου πέτρας

ἐίψωμεν, η σκόλοψι πήξωμευ δέμας; 1430

ιμῆς δε, τὰς τῶνδ' ωτορας βουλευμάτων, πτῶκας, αυθις, Θίκ' ἄν σχολὴν λάβω, ποινασόμεσθα νει δὲ την προκειμέν σπουδρο ἔχοντες, οὐ μενοθεν ῆσno AOANA. ποῖ, ποῖ διωγμον τόνδε πορθμεύεις, αναξ 61435 Θόας; ἄκουσον τουσδ' 'Aθηναίας λόγους. παυσαι διώκων, ἐευμά τ' ἐξορμῶν στρατού πεπρωμένοις γὰρ θεσφάτοισι Λοξίου

M periis expressit Baraealua, Mia nota monuit. 429. η καταστυφλ- πέτρας.

Sed A. B. πιην προκειμενην. si αγῶνα τον προκείμενον, orest. 846. Phoenis . 797. auctor ad Il hraeos XII. I. et multa talis, Uiae non adduco.

188쪽

πόντου τίθησι νῶτα, πο μμ ων πλατο 1445 μαθών θ', υρεύεα, τὰς ἐμὰς επιστολὰς, κλνεις γὰρ αυδον, καίπερ ου παρών, θεῶς, χώρει λαβῶν παλμα, συγγονόν τε Οήν. αν δ' 'Aθηνας τὰς θεοδμήτους μύλύς, χῶρός τίς εστ ιν Λτθίδος πρὀς εσχάτοις 1450Uρυιοι,Yγείτων δειράδος Καρυστίας, ἱερὀς, -ύς νιν Γυμ- ονομάζει λεως ἀενταυθα τευέας ναὀν, χρυσαι βρέτας, ἐπώνυμον τῆς δευρικῆς, πόνων τε σῶν,ους ἐξεμόχθεις κεριπολῶν καθ' Ἐλλαδα 1455 οἴστροις φιννυ 'Ἀρτεμιν δέ νιν βροτοὶ

νόμον τε θες τόνδ', ὀταν έορτάω λεώς

453. ταξας ναόν. τεύξας να,

189쪽

ὁσίας ἔκατι, θεά θ' οπως τιμὰς ἔχρ.εε δ' αμφὶ σεμνὰς, μιγένεια, κλίμακας Βραυρωνίας δεῖ τῆσδε κλνδουχεῖν θεῆς,

- καὶ τεθάψει καπθανοῶσα, και πέπλων

ἄγαλμά σοι θήσουσιν, ευπήνους υφὰς, 1465ας - γυναῖκες ἐν τόκοις ψυχοὐραγεῖς λείπω, ἐν οἴκοις. τάσδε ν εκπέμπειν χθo sEλληνίδας γυναῖκας ἐξεφίεμαι,

497.1 alibi nautilum esse nescio quo

λατι, θεώ oπως τιμὰς hv. ρεύσομεν, Baecli. 395. non 'τῆσδanaas caussas hujus actionis reci- θεῶς. quod deest, hoc modo, esit. Uσίας δεατι, est, Uσίας χά- vel inultia aliis, supplera potest,

190쪽

κρίνασ', 'Oρέστα, καὶ νόμισμ εἰς ταυτό γε, νικ , ἰσήρεις οστις αν ψηφους λάβρ. αλλ' ἐκκομίζου σὴν κασίγνηφον χθονὸς, εγαμέμνονος παῖ, καὶ συ μη θυμοs Θόας. SO. ἄνασου χθάνα, τοῖσι τῶν θεῶν λόγοις 1475Dστις κλύων ἄπιστος, ο - ορθῶς φρονεῖ.

ἐγὼ δ' υρέστη Η, εἰ φέρων βρετας θεῆς

βέβρο, αδελφῆ τ', οέχὶ νυμ μαι. τι γαραρὰς τους σθενοντας θεους άμιλλασθαι καλόν; λωσαν εἰς σῆν, ξειν θεὰς ἀγάλματι, 1480 γαῖαν, καθιδρυσαιντό τ' εὐτυχῶς βρέτας.πέμψω δε καὶ τάσσ Ελλάδ' εἰς εὐδαίμονα γυναῖκας, ῶσπερ σὸν κέλευσμ' ἐφίεται'

παύσω δε λόγχην, Θ ἐπαίρομαι ξένοις,

ωας. Ego Prius cum non Possem Proluine, merito dis atavi de utrois

que.

καίας, νον- ἐιέσωσά σε. Ita edidi vocem peniti timana pro vulgata ἐκσώσασά ex Canteri con-λectura, confimata a Scholiast. Aristoph. Ran. 697. Ceteritin in I. a tribiis iambis, tres peraonas allo sinite Minorva, sine uti n ta transitionis, ves Personarii mdistinetionis. nam ista, Λείπωδ ἐνωῖκοις, et Saae Poecesilint, ad I pliis eniarn evidenter dicta sunt. seqtientia vero, τάσδε δ' ἐά τέμπειν etc. n. que evidenter ad Thoatilem, de Claoro. Sed ista, o μης δικαι ete. nemini, Praeter Oresten, appli ara possunt: et illi nominatim applicantur. ADque Isilie clari line patet Ilio lauspicatus orat Broclaeua, eredere noli iit Baria sitis in nonnulla hilio Ioco incidisse antΘ Γνώμης δικαίαςr etlia2 Poreo verba nihil hahent ad quod reserantur. Hiineci .Rotuna asteriscis notavi. Pro σουσιν vG. I s. nonnunae oditu

χρόνον. nihilominus non intelligo isti id εἰς ταυτό γε, et an si admu latite Scaligeri κεκανόνι - , i. e. Mκανόνισμαι Mod tamen non admitto eonetitui, sanxi. Aliis sorte nulla erit difficialias inisse pretantibus, καὶ νόμισμ' εἰς ε--

SEARCH

MENU NAVIGATION