장음표시 사용
241쪽
tantur, paulo post ver iure suo dicit gni ria noOroοπῶν και ἀποτροπῶν, quod in utraque specie et suadetuli et dissuademi dispositionein domui. v. . καὶ - rori haec sensu areni, nec video sidvelit so quod meliores libri exhibent in metuen τοὐςrs venit, quo res et hornines distinguantur aliae hi similiali. e. Θαυμαστὰ, περι ανῆ perfecisse dicantur sed vere ne gravius insit linendum. v. 8 ως γαρ ἐπιτοπολ των τοιουτυν - - ἀγώ-- ἀλλ' ἐπιδείξεως ἔνεκα λέγομεν οges1- των τοιούτων cum duo sint pro ostων των. sed etiam eap. χρη δε και περ τὰς ἐρωτήσεις καὶ4ὰς,πωρωεις, πύσαι πιπτουσιν εἰς τὰ τοιαύτα εrδη, h. e. κατερ προ- et drωλο- mini locum tenet ώς μι--λύ. haud dubie mendum milnon facile certo medeaI'is, illest structura ut procedat, adde vel ἐκ, late enim desideratur. His verbis γένος ἐπιδεικτικο aperto imitem dicit
equidem autori nostro vocabulun ἐπιδειξιν, Pa et laudationem et vituperationem comprehenderet, ignotini fuisse non dixi, sed ex his verbis intuli iure eun γένος ἐπιδεικτιγῶν praeter duo illa constituisse probatumini esse negavi, et nunc etiarn nego quodsi ut cap. 36 ἐν δικανικμγένει, sic
in hoc capite, quo utraque speetes explanatur, Hryωμδεικτικρ ἐ- scripsisset, res eri nee illi dubitationi Mibieci esset; at non sensisti, neque lino eas sed do i Osiria laetum, si initio non tria, sed duo genera ariis
242쪽
dedit iii ergo ex hoc loco COI lla Mean gententiam Iohari
potest. Hoc dici autor, haec plerumque tractari non ut in iudiei ea adhibeantiis, sed ut rem augeamus et demonsu nius, rare maiore amplificatione uti licere vidi enitumamas paries laudationis aut vituperrationis inani in iussi-eialit,us ausis versari, at si ii Aristoteles ἐπιδεικτικὼν γένo consuluisset, ineptus erat, si nos e pleminique in iudiei non uti moneret. Quintilianus Isi . 11 velariun senientias rhetorices iis obiis enumerans Isocrates, impiit in Onini genere inesse
lauden ac vittFer ationem existirnavit. hunc ergo, si plura
distinxi genera, tertium tuu ἐπιδεικτικον ἐνo in alte sua non admisisse constat, ne tum iidem, si hoc telum nonariis genera aceontinodamus, sed ita intelli pinus, iii quae*ie res ei amplificari ei eximitiari possu, cons inierpr. ad Paneg. eadem Gorptiae erat sententia p. Cicer.
Brut eap. 12. neque veteres ariis doctores, quos praeter Oδικανικον συμβουλευτικο nihil docuisse Platonis hae driis docet, aluer iudicasse puto non lipioramin et dyκωμιαστικον τ ψεκτικον, sed genus esse telarices non credidemini. Isocria. πω αναδ. g. 45-50 o plurimis quos exstare dicit roόποις, ἰδίαις τῶν λόγωι de Iligi quem ipse
secutus St, atque has rationes esse λύγους πολιτικούς,
ἐώ μους, πανπγυρικούς, τεχνικῶς ἔχοντας sunt vero deliinerauri generis diei opponi in iudicialibus τοῖς πρὸ τῶν διων συμβολαίων. hoc ipsum ei Q ἐπιδεικτικόν
v. c. Panegyr. S. 11 deliberativa orationes ἐπιδεικτικῶς, iudiciales riσφαλῶς coinponendas esse , quod altehum maioIuet,aviore, alterum humili ei arida utitur ratione haec
243쪽
Doeralem ex his duobus locis, neque Anaximeneni ex illis
v. 11. μετὰ δὴ το πρωιμιον μῖ διελόμενονJ aliam inii
rationem incerius maiori anior in Demostii scripsis nubimie Isocratem sequitur, unde saeuo eius suisse discipulum coniicias is lituis propOSitione primuin zo ἐρωτικο g. 3 - ου, deindὐεπαινo pueri s. 10-33, denique Gυμβουλην περὶ
Exordium Sequitu γενεαλογla in Isocr Euag. g. 12-20. Helena 16. Busir. S. 10. atque in primo hanc addit ratio
244쪽
hoc graecum non est, aut verbiiii ai ἐγκωμιάζωμεν excidii, aut in miliandum in is non placet facillima med dii alio nάθος , , πραγμα μῶρος.
διελθεῖν serit,endunt esse videtur. v. 8 συμβέβηκε mina hoc verbuni ex particula gis dependeat, neque sentensia quasi per se addita ex graecaelinime indes stare possit, indicativus, nisi apud posteriο-- scriptores, quimus noster non est accensendiis, non est serendus; in1de facile corrigas συμβεβηκ', sed hanc formam alibi legere non ineuiiiii, ut Gυμβati v scriptum ESSE CreduIu.
v. 14. Osroις δεῖ γενεαλογεῖν his i. e. ut hos asseranius et laudemus, non vero τούτους 1. e. ut eorum genus explicentiis et maiores celebreinus atque haud scio an
omnes codices si iis Meuritie inspexerit, ocim pra beant, neque in ullo moon et uir v. 17. ἐπιδείξεινJ de bat dicere gnoti W, dependens ex vectis λέγειν or idque agitat pallicularum με et MOppositio. De re vid exemplum Isocrat Panego r. q. 75 seqq.
245쪽
μος στις ν δίβαιτο παρὰ τῶν προγδνων την ἀρχὴν ταυτην παραλαβεῖν μελλον η κτησήμενος ωσπερ ἐκεῖνος τοις παισὶ τοῖς αὐτο καταλιπειν. p. 70, 5. Pr δἐ ωοξα αυτ διὰ την τυχην πῆρξε,
exterii τ εξω τῆς αρετῆς δε- explicare voluit, oώμη κάλλος --ro si liter erant pereurrenda; at his velut aperiis missis iransitum ad interii bona et is sui vicloεω acii et ui haec aetatibus convenientia tradantur monet nulliis igitur laudius est verbis διὰ την τέχη aliae eterque aevo restituimus, quo apte ut supra eap. 1 et Aristi Rhet. I, 5 virtutes comprehenduntur aetatibus vide lae genuiniis Aristoteles II, 12-14 docet et orat. ad Pison. 153. eoniicias etiam ii supra maiorem ενδ νῆ dodo scripsisse, sed parari pI'Ohi Bibile hoc fit, Illo dinfra contIariun attingit alio modo huic loco succurritu Sauppe epist erit. p. 150 qui post inet; ea excidissopitia quibus auior ostenderat, ionicit orator de sinissoriunae robore, pulchritudine, divisis explicare posset, ei quibus tranulium Deit ea quibus deinde de bonis animi recle explicandis et laudandis exponit at ευγένει ipsa διὰ τύχην est, uirile dici non potuit τι δε ενδοξον αὐrφλὰ πιχην -- , resiliuioque voeabulo Mn apius .
246쪽
I CAPUT XXXV. 233τοντα πῶς πρέποντα οmipia sunt, et in veteres titub runt modiori ex EIlInt, quum plures nειτα Σὰ πρέπον Ια- hil eant, scilicet ut aptuni redderent transitum; nam mala interpolation natum esse hoc mihi persuasum est seruae
unde aecusativus dependeat, . c. λίγειι κρη. Apsissimum transitum a generis nobilitate eorum qui
νοις ποιήσωμαι, --μμνων -- νωνα κεχαρισμει ακἀκεινοις καὶ μυλιστ' ἀμφοτέροις,--αλλήλων ἀρετῆς μὴ μώνα σώσει μετάσχοιεν ἀλλὰ και τοι μαίνω
deinde pauci interiectis quein sequatur resinere in rebus exponet, lis ipse indieata 15, ut secunditii rerum naturam primuin puerilem, deinde virilem aetatem tractet reo, AM
247쪽
ω καλην και ἀξίαν τουτων απεφηναντο. toto hoc ordino singula exponuntur transitus ad ea quae ipsi fecerunt, his
iuvenileni aetatem paucis auior Epitaphii Pseudodem is p. 1393 indieat o H γαμέοχης εὐπροι τοῖς παιδευ- μασιν σαν ἐπιφανεις, τὰ πρέποντα καθ' ηλικιαν
248쪽
IN CAPUT XXXV. 235 φιλοις ἰκρωις τοιγαμον σπερ χνη γνωριοουσα νον ητῶν οἰ-ων αὐτοῖς και σι ν μνημη πεσαν ἄρα ἐπὶ τοὐτους φέρεται Θω, πολλὰ πομνήματα λωβάνουσα, ἐν οἷς συνήδει τούτοις ριστοις Ουσιν. v. 12. δοισαι τosro 3 ἐρος ἐπὶ τί του νεανισκου ηλικιρ κοὐ τὴν πρῶ-- ποιήσας καιJ ira illa iuvenilem
dedit υκ ἄνευ τουroυ. qua verba excidisse videntur; nulIa enim est causa, cur hic initianuir sortasse scripsuetiani διὰ ταυτου του ἐπιτηδευματος. v. m. καὶ περβάλλειν ταύτας ἐκείνων Lua ii in meliores libri, quod cum sensu conirimitii esse videretur, inde καὶ πεοβάλλειν δεικνύναι τὰς τοsδε τῶν ἐκειν - ante Olarunt, ciuod editi omnes praebent, nisi quod Sutht Ignoautore uiae G mutavit in ris io Belucer iis retinuit; de is, eine ὐπερβαλλα -- seribere cap. 3ωτα παρμοτάναι τὶ ο σολλεγόμενον καὶ παραβάλλει- -- αλληλα, του με - σαντου λεγομένου τὰ μέγιστα διεξιόντα, τουἐτερου τὰ λαχιστα, καὶ Ουτω μέγα σανεῖται. hoc dicit: atque illarum facta dctes superare es inseriora reddere, maiores esse eius res gestas imi tu laudas demon- non , ui . . merales uagoram eum cyro comparans
249쪽
σου λεγόμενα Ουει μετάλα φαινεσθαι, h. e. Sequitur niIII, ut ea liae tu profers, si coinponantur eum alioriti claris a minoris momenti lacus, inmora appareant.
p. 1 v. 2. - δἐ καὶ κάοντα τὰς πράξεις - μ
ώδε cur semper hoc faciendum est, ei miis hoc domiti novum est praeceptum quo item utaris, et reponendum δεῖδε. cap. . de eadein re χρὴ δὴ και εικύζοντα συμβιβάζειν κω ἐποικοδομοίνω τὼ ἔτερον ἐπὶ τ ετερον αυξειν. 0M. ad eap. 29. v. 5. Mia,sed rari cum meliores lilbri exhibean - μένει - τοιουτος τις, non dubii quin auior scripserit auri
τμήματα μεαμα -- αλληλοις νόμοια ἐνεγκόντες, -
250쪽
του σώματος καὶ ταῖς της φυχη ς ρεται διηιεγκεν, ωs ' κτλ. neque tamen Isocrates in hac laudatione singilIas virilites examinat, ut Anaximenes, auioris Herenn. alii
praecipiunt, sed aliam rasionen secutus est, ui primum iaratione Euagoras remuli assecuius esset, o M om, a lemiomodo illud administraret, o κεκασμι, exponeret, inlismi ἀνωιαν, ωοόνησιν συμπασαν την ἀρετη cons65 declararet. In Nicocle vero, S. 29 paucis quae liuo