Eusebii Caesariensis opera, 1

581쪽

ἐγχειρίσαντος αυτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῶρος φιλανθρώπως, καὶ δοὐς οἰκητήριον αὐτω Καρμανίαν,εξέπεμψεν ἐκ της Βαβυλωνίας Ναβοννηδος μεν ουντον λοιπον του χρόνου διαγενόμενος ἐν ἐκείνη τρχώρα κατέστρεψε τον βίον 11. αῶτα σύμφωνον ἔχει ταῖς ημετεραις βίβλοις την ἀληθειαν. γέγραπται γαρ ἐλαυταῖς οτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτω της αυτο βασιλείας ἔτει τον παρ' μῖν ναὸν ρήμωσε, καὶ ην φανης ἐπι ἔτη πεντήκοντα. δευτερ δε της Κύρου βασι 10 λείας ἔτει, των θεμελίων ποβληθέντων, δεκάτω πάλιν της αρείου βασιλείας ἐτελέσθη ὐτα οδεώσηπος.

i II. υρον δε καὶ ἐν τη βυδηνοί περ υσσυρίων γραφη περὶ τοὐ Ναβουχοδονόσορ ταμ 15 Μεγασθενης δέ φησι Ναβουκοδρόσορον μα- κλέους ἀλκιμώτερον γεγονότα ἐπί τε Λιβύην καὶ γβηρίην στρατεὐσαι ταύτας δε χειρωσάμενον ἀπόδανον αυτεων εἰς τα δεξιὰ οὐ Πόντου κατοικίσαι. 2. μετὰ

δε λεγεται προς αλδαίων, ως ἀναβὰς ἐπὶ τὰ βασι Ψ6λήΓα κατασχεθείη θεω τε δη, φθεγξάμενος δε ἶ-

eosyπεν, ουτος εγὼ Ναβουκοδρόσορος, ω Βαβυλώνιοι, την μέλλουσαν μιν προαγγελλω συμφορὴν, την ο τε Βῆλος ἐμος πρόγονος η τε βασίλεια Βηλτις αποτρε- 457 ψαι Μοίρας πεῖσαι ἀσθενούσιν. 3. ξε Περσης 25ημίονος, τοῖσιν μετεροισι δαίμοσι χρεώμενος συμμάχοισιν ἐπάξει δε δουλοσύνην. ου η συναίτιος ἔσται Μηδης, το Ἀσσύριον αὐχημα. εἰθε μιν, πρόσθεν Ἀοῶναι τους πολιητας, αρυβδίν τινα θάλασσαν εἰς δεξαμενην ἀωτῶσαι πρόρριζον η μιν οαλλας δοῖς στραφεντα φερεσθαι διὰ της ἐρημου,ῖνα οὐτε ἄστεα οἴτε πάτος ἀνθρώπων θῆρες δε νο-

582쪽

μον ἔχουσι, και ὀρνιθες πλάζονται, ἔν τε πέτρησι καὶ χαράδρησι μοὐνον ἀλώμενον εμέ τε πρὶν εἰς νόον. βαλέσθαι αὐτα τέλεος ἀμείνονος κυρῆσαι. 4. ὁ μεν , θεσπίσας παραχρημα φάνιστο ὁ δε οι παίς υμιλ-

μαρουδοκος ἐβασίλευε τον δ' ὁ κηδεστὴς ποκτείνας Ἱγλισάρης λείπει παῖδα Λαβασσοάρασκον του- του δε αποθανόντος βιαίω μόρω Ναβαννίδοχον ἀποδεικνῶσι βασιλέα, προσήκοντά οἱ ουδέν. τον δε

κῶρος ελῶν Βαβυλῶνα, αρμανίης ἡγεμονίη δω-

την Βαβυλῶνα λαυτος ταῶτα γράφει Λέγεται δε πάντα με ἐξ αρχῆς δωρ εἶναι,

θαλασσαν καλεομένην. Βῆλον δέ σφεα παῶσαι, χώ- 15 ρην ἐκάμω ἀπονείμαντα, καὶ Βαβυλῶνα τείχει περι- βαλεῖν τω χρόνω δε τω ἱκνευμέν' ἀφανισθῆναι. 6 τειχίσαι δε αὐθις Λαβουχοδονόσορον το μέχρι της Μακεδονίων αρχῆς διαμεῖναν ἐὸν χαλκόπυλον.

Καὶ μεθ' τερα ἐπιλέγει ab T. Λαβουχοδονόσορος δε διαδεξάμενος την αρ- χην Βαβυλῶνα με ἐτείχισε τριπλῶ περιβόλω ἐν πεντεκαίδεκα ἡμέρησι τον τε υρμακάλην ποταμον ξυήγαγεν ἐόντα κέρας φρήτεω, τόν τε κράκανον υπερ δε τῆς Σιππαρηνῶν πολιος λάκκον ὀρυξάμενος,2 περίμετρον με τεσσαράκοντα παρασαγγέων, βάθος δ' ὀργυιέων εἴκοσι, πύλας ἐπέστησεν, τὰς ἀνοίγοντες

αρδεσκον το πεδίον καλέουσι δ' αὐτας ἐχετογνώμονας ἐπετείχισε δε καὶ τῆς ρυθρης θαλάσσης την ἐπίκλυσιν, καὶ ερηδόνα πόλιν ἔκτισεν κατὰ τὰς a 'Aράβων εἰσβολάς τά τε βασιλήω δένδροις σκησε, κρεμαστοῖς παραδείσους ὀνομάσας ' ταίτα δέ μοι απὸ τῆς δηλωθείσης κείσθω

583쪽

νήσαε απηυθαδίσατο ιπων, οὐχ αὐτη ἐστὶ Βαβυλὼν 4 3 η μεγαλη ην ἐγώ κοδόμησα εἰς οἶκον βασιλείας, ἐν ετω κράτει της ἰσχύος μου, εἰς τιμὴν της ὀξης μου;

δτε ἔτι του λόγου ἐπὶ στόματος ὁντος αυτοs, α της μετελθούσης καταστροφῆς αὐτεγέγονε i, lat. αὐτα μεν ουν ἡμῖν αυτάρκως περὶ τῶνδε. προσκείσθω δε ἐπὶ πῶσι καὶ τ απὸ της γουδαίων ουρχαιότητος χωσήπου, ἔνθα μυρίων συγγραφέωναυτολεξε παραθεὶς φωνὰς ταυτα ἐπιλέγει 2 MρκΟὐσι δ' ὁμως εἰς την ἀπόδειξιν της αρ' χαιότητος αῖ τε Σύρων και αλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ προς ἐκείναις τε τοσοὐτο των Ελληνων οσυγγραφεῖς, ἔτι δὲ προς τοι εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ ριστοφάνης καιEρμογένης, μήμερος τε καὶ Κόμων και Ζωπυρίων καὶ πολλοί τινες αλλοι τάχα, ο γαρ ἐγωγε ἀσιν ἐντετύχηκα τοῖς βιβλίοις, ου παρέργως ημῶν μεμνη- λμονεύκασιν. I. οἱ πολλοι δε των εἰρημένων ανδρῶν

της με ἀληθείας τῶν ἐξ αὐχῆς πραγμάτων διήμαρτον, ὁτι μη ταῖς ἱεραῖς μῶν βίβλοις ἐνέτυχον κοινῶς μέντοι περὶ τῆς αρχαιότητος παντες μεμαρτυρορήκασιν, περ υ τανὼν λέγειν προεθέμην ὁ μέντοι, Φαληρεῖς ημήτριος καὶ Φίλων ὁ πρεσβύτερος καὶ setos,Eοπόλεμος ου πολ τῆς ἀληθείας διήμαρτον. οἷς συγγινώσκειν ἄξιον οὐ γαρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ πάσης σκριβείας τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν A. αὐτα καὶ ὁ γώσηπος. ίτω δε φίλον τοῖς π

584쪽

PRΑΕΡ. EVANG. X. 1.

529 περὶ τῆς Λυδαίων αρχαιότητος λόγοις ἐντυχεῖν τουανδρος πλείστας α ευροι συμφωνους ταις ἐκτεθείσαις μαρτυρίας. και πολὐ δε αλλος μαρτυρων ἡμίνὁχλος παλαιῶν τε καὶ νέων συγγραφέων ἐπιρρει, την ὁμοίαν τοις τεθεῖσι ψῆφον ἐπισφραγιζομένων, ων τὰς φωνὰς λόγου προνοούμενοι συμμετρίας, τοις φιλομαθέσι ζητεῖν τε καὶ διερευνῆν ἀπολείψαντες ἐπὶ την λείπουσα αυτοὶ μεταβησόμεθα ἐπαγγελίαν.

ΒΙΒΛΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ.

1 I. Tίσι ποτε λόγοις την καθ' Ἐβραίους φιλοσο- 16oiφίαν της Ελληνικῆς προτετιμήκαμεν, ὁποίοις τε λο- ,γισμοις τα παρὰ τοῖς ἀνδράσιν ιερὰς βίβλους ἀπεδεξάμεθα προδιειληφότες, κἄπειτα και αυτοῖς τους Ἐλληνα μη ἀγνοῆσαι του ανδρας, μνημονευσα δε 15 ὀνομαστὶ καὶ τον βίον καταπλαγῆναι, της τε βασιλικῆς μητροπόλεως καὶ της λοιπῆς αυτῶν στορίας πο-λὐν πεποιῆσθαι λόγον παραστήσαντες, φέρε ἐπιθεωρήσωμεν ως ο μόνον τῶνδε γραφῆς ξίωσαν την μνήμην, ἀλλα καὶ της μοια αὐτοις διδασκαλίας τε 2 καὶ μαθήσεως ἔν τισι των εἰς βελτίωσιν ψυχῆς συντεινόντων δογμάτων ζηλωταὶ κατέστησαν. 2 ως μενουν τα λοιπὰ των μαθημάτων ἄλλοθεν ἄλλος τῶνuetur θαυμαστῶν Ἐλλήνων τοῖς βαρβάρους ἐκπεριιὼν συνελέξατο, γεωμετρίαν, ἀριθμητικὴν μουσικὴν ἀστρο- 2 νομίαν, ἰατρικὴν, αυτά τε α πρῶτα τῆς γραμματικῆς στοιχεῖα, μυρίας τε ἄλλας τεχνικὰς καὶ βιωφελεις ἐπιτηδεύσεις, αὐτίκα μάλα παραστήσω. 3. σπερ οὐ την περὶ πλειόνων θεῶν δόξαν, τά τε μυστήρια καὶ τὰς τελετὰς καὶ προσέτι τὰς στορίας καὶ τὰς μυ-

585쪽

θικὰς περὶ θεῶν διηγησεις, τῶν τε μύθων τὰς ἀλληγορουμένας φυσιολογίας, καὶ την λοιπην δεισιδαίμονα πλάνην, παρα βαρβάρων εἰλῆφθαι αὐτοῖς φθάσας ὁ λόγος ἀπέδειξεν, πηνίκα τα πάντα τους Ελληνας, γῆν πολλην πλανηθέντας, ου ἀταλαιπω 5ρως μεν, ξ ἐράνου δε των παρὰ βαρβάροις μαθημάτων, την οἰκείαν ποστήσασθαι θεολογίαν φωράσαμεν 4 ω δε τὰ περ ευσεβειας ενὸς του ἐπὶ πάντων θεοί, τά τε περὶ των μάλιστα ζητουμένων εἰς ψυχῆς φέλειαν δογμάτων α δη καὶ συνεκτικώτατα ογένοιτ αν των ε φιλοσοφία λόγων, ου ἄλλοθεν εἱεν αν η παρὰ μόνων Ἐβραίων πεπορισμένοι, ουκ 4si εἰς μακρὰν ἀποδειχθησεται. 5 η εἰ μη τοὐτο, συνενεχθῆναι δε φαίη τις αυτούς φυσικαῖς ποκινηθέντας ἐννοίαις, καὶ τούτο προς μῶν λεχ, εἰ τὰ μη is μόνοις Ἐβραίοις ἄνωθεν ἐξ αἰῶνος π θεολόγων προφητῶν ἀνδρῶν παραδεδομένα, αλλὰ τὰ καί τισιν, εἰ καὶ μη πῶσιν, αὐτοί δέ γε, μέγα κλέος καθ' Ἐλλάδα, καὶ φιλοσόφων διατριβαῖς ἐξητασμένα, ζηρολουν προειλόμεθα. . τούτους ὁ ῖν εὐροις αριθμῶ Ἀμεν ὀντας ληπτοῖς, τι καὶ πάντα χαλεπά φασιν εἰ- ναι τὰ καλὰ ου μην ἀλλὰ πρωτείοις τῶν παρ' Ἐλ-i, λησι φιλοσόφων τετιμημένους, ως διὰ την πολλην εὐδοκίμησιν τη δόξη τους μοίους καλύπτειν. . ου χρη δε θαυμάζειν, εἰ και τὰ παρ' Ἐβραίοις δόγματα, δυνατὸν εἶναι φαμεν ἐσκευωρῆσθαι αὐτοῖς, τε μημόνον τὰ λοιπὰ τῶν μαθημάτων Αἰγυπτίους καὶ λδαίους τά τε ἄλλα τῶν βαρβάρων ἐθνῶν συν στανται ἀποσυλησαντες, αλλ' εἰσέτι καὶ νῶν ἀλίσκονται της σφῶν αὐτῶν εὐσυγγράμμασι φιλοτιμίας ἀπο- κοτεροῶντες αλληλους. 8 τὰς γουν τῶν πέλας ο καθ' εὶς αὐτῶν λέξεις μοί καὶ διανοίας καὶ λα λόγων

586쪽

PRAEP. EVANG. X. 2. 53 1

συντάξεις ποκλέψας, ως ἐπ οἰκείοις πόνοις ἐσεμνύνατο μηδε τουτον πολάβης ἐμὰν εἶναι τον λόγον αυτῶν γαρ των πανσόφων κούσρ πάλιν της ἐν λόγοις κλοπης αλληλους ἀπελεγχόντων. . Osτο δέ γε αυτὸ ἐπείπερ παξ ρμηθημεν, ἀναγκαῖον πρῶτον απαντων συνιδειν εἰς ἔλεγχον του τῶν δηλουμε-

νων τρόπου ὁ μεν ουν μετερος λημης ἐν κτωΣτρωματεῖ την περὶ τούτου σύστασιν εἰς πλάτος απηύθυνε. τούτου δέ μοι πρώτου λαβὼν ἀνάγνωθι, τὰς τοιάσδε φωνάς II. Παραστησαντες δε την εμφασιν της Ἐλληνικης ἐπινοίας ἐκ της δια τῶν γραφῶν εἰς μῆς δεδομενης ἀληθείας περιαυγασθεῖσαν, καθ ο σημαινόμενον διηκειν εἰς υτοὐς την κλοπην της ἀληθείας 1 ἐκδεχόμενοι, ει μη ἐπαχθε εἰπεῖν, ἀπεδείξαμεν,

φήρ. μάρτυρας της κλοπης αὐτοὐς καθ' αυτῶν

παραστησωμεν τοὐς Ελληνας. 4. οι γαρ τα οἰκεία 462ὶ οὐτως ἄντικρυς παρ' αλληλων φαιρούμενοι βεβαιούσι μεν το κλέπται εἶναι, σφετερίζεσθαι δε μως 2 και ἄκοντες την παρ' μῶν ἀλήθειαν εἰς τοὐς-μοφύλους λάθρα διαδείκνυνται. εἰ γα μηδε αυτῶν, σχολῶ γ' αὐτῶν μετέρων ἀφέξονται. o. καὶ τὰ μεν κατὰ φιλοσοφίαν σιωπήσομαι δόγματα αυτῶν ὁμολογούντων ἐγγράφως τῶν τὰς αιρέσεις διανενεμημέ- 271J25 νων, ω μη ἀχάριστοι ευρεθεῖεν, παρὰ Σωκράτους , εἰληφέναι τὰ κυριώτατα τῶν δογμάτων υλίγοις δε τῶν καθωμιλημένων και παρὰ τοι Ἐλλησιν εὐδοκίμων ανδρῶν χρησάμενος μαρτυρίοις, τὰ κλεπτικὸν διελέγξας αυτῶν εἶδος, διαφόροις τοι χρόνοις κατα-a χρώμενος, ἐπὶ τὰἘξῆς τρέψομαι '

1 Παραστήσαντες - Genioris i. Strom. 6, 2. . 737.

34 S

587쪽

4. αὐθ' ως ἐν προοιμίοις φήσας τους ἐλέγχους ἐξῆς πάγει, παντοίαις κεχρημένος ἀποδείξεσι, και

πρωτους γε του ποιητὰς τὰ παρὰ των ομοίων κεκλοφέναι δια παραθέσεως των ἐκάστου φωνῶν ευθυνει.

5. εἶθ' εξῆς ἐπιλέγει ταὐτα ο ' Ως μηδε ἄμοιρον την τε φιλοσοφίαν την τε ἱστορορίαν, ἀλλα μηδε την ρητορικὴν του μοίου ἐλεγχου περιίδωμεν, καὶ τούτων ολιγα παραθέσθαι εὐλογον 6 Ela κολούθως υρφέως, υρακλείτου, λάτωνος, Πυθαγόρου, ροδότου, Θεοπόμπου, μυ- si κυδίδου Λημοσθένους, Αἰσχίνου, Λυσίου. Λοκράτους, μυρίων ἄλλων παρατίθησιν, ων περιττον με

καταλέγειν τὰς φωνὰς, προκειμένης της ἀνδρος, γραφῆς, ἐν ἡ μετὰ τους ἐλεγχους των εἰρημένων

ταῶτα πάλιν φησίν i T. A μεν ουν ἰδέαι της κατὰ διάνοιαν Ἐλληνικῆς κλοπῆς εἰς πόδειγμα ἐναργες τω διορῶν δυναμένω τοιαίδε υσα αλις ἔστωσαν. δ δε υ τας διανοίας μόνον και τὰς λέξεις φελόμενοι και παρα- φράσαντες ἐφωράθησαν, ως δειχθήσονται, αυτοτελως

δε τὰ ἐτέρων φελόμενοι ς ἰδια ἐξήνεγκαν, καθάπερ αγ-μων ὁ Κυρηναῖος ἐκ Μουσαίου το Περὶ Θεσπρωτῶν βιβλίον λόκληρον 8. υθις δὲ τούτοις ἐπαγαγὼν πλείστας αποδείξεις τοὐ λόγου πάλιν τελευτῶν προστίθησι τάδε α ' Ἐπιλείψει με ὁ βίος, εἰ καFἈκαστον ἐπεξιένοι πειρωμην την Ελληνικὴν διελέγχων φίλαυτον κλοπὴν και, σφετερίζονται την εἴρεσιν των παρ' αυ- τοῖς καλλίστων δογμάτων, ἐν παρ' μῶν εἰλήφασιν 403 9. δη δε υ μόνον φαιρούμενοι τὰ δόγματα παρὰ

588쪽

των βαρβάρων διελεγχονται, αλλὰ καὶ προσέτι ἀπομιμούμενοι τὰ παρ' ἡμῖν, ἄνωθεν ἐκ της θείας δυνάμεως διὰ των ἀγίως βεβιωκοτων εἰς την μετεραν ἐπιστροφὴν παραδόξως ἐνεργούμενα Ἐλληνικῆ μυ θολογία τερατευόμενοι. 10. καὶ δη πευσόμεθα παραυτῶν τοι ἀληθῆ ταυτά ἐστιν, Ἀστοροέσιν,

ψευδῆ ψευδῆ μεν ουπιαν φήσαιεν ου γαρ αν καταψηφίσαιντο εαυτῶ εκόντες την μεγίστην εὐήθειαν,

το ψευδῆ συγγράφειν ἀληθῆ δ' εἶναι ἐξ ανάγκης

1 ορολογήσαιεν. 11. καὶ πῶς τι ἄπιστα αυτοῖς κατα- φαίνεται τὰ διὰ Μωσεως καὶ τῶν ἄλλων προφητῶν τεραστίως ἐπιδεδειγμενα πάντων γαρ ἀνθρώπων ὁ παντοκράτωρ κηδόμενος θεὸς τους μεν εντολαις, τους δ' ἀπειλαις, ἔστι δ' ους σημείοις τεραστίοις,1 ενίους δὲ πίαις παγγελίαις ἐπιστρέφει προς σωτηρίαν. 12. πλην ἀλλ' οἱ Ἐλληνες, αυχμοὐ ποτε την Ἐλλάδα πολυχρονιως φθείροντος και ἐπεχουος ἀγονίας καρπῶν, οι καταλειφθέντες, φασὶ διὰ λιμονικεται παραγενόμενοι εἰς Θελφούς ροντο την Πυ- Εὐθίαν πῶς αν ἀπαλλαγεῖεν του δεινου μίαν δ' αὐτοῖς ἔχρησεν ἀπαλλαγὴν της συμφορῆς, εἰ χρήσαιντο τῆ Αἰακολευχῆ. 13. πεισθεὶς ουν αὐτοῖς Αἰακος, ἀνελθὼν ἐπὶ ὀ Ελληνικον ρος, τὰς καθαρὰς χεῖρας κτεινας εἰς ουρανον, κοινον πικαλεσας πατέρα τον25 θεὸν, ηυξατο οἰκτεῖρα αυτον τετρυχωμενην την Ἐλ-

λάδα. 14. ἄμα δε υχομένου βροντὴ ἐξαίσιος ἐπεκτύπει, καὶ πῶς ὁ περιξ ὴρ νεφουτο λάβροι δε καὶ

συνεχεῖς ομβqοι καταρραγεντες λην ἐπλήρωσαν την χώραν ἐντεόθεν ἄφθονος καὶ πλουσία τελεσφορε 3 ται εὐκαρπία, ταις Αἰακοὐ γεωργηθεῖσα εὐχαῖς. 15. καὶ ἐπεκαλέσατο, φησὶ Σαμουὴλ τον κύριον, καὶεδωκε κυριος φωνὰς καὶ υετον ἐν μερα θερισμοί.

589쪽

sq)ε ορῶς τι ὁ βρεχων ἐπὶ δικαίους και ἀδικους δια των ὐποτεταγμενων δυνάμεων εἷς ἐστι θεός; καὶ τὰ εξῆς.16. Toύτοις μυρία συνάψας Ἀλημης λεπτας

γεγονεναι τους Ἐλληνας ἀναμφιλεκτοις ἐλέγχοις κατεφώρασεν. εἰ δε σοι μη πιστὸς ουτος, ἄτε της Ελληνικης καὶ αυτος την βάρβαρον μοίως μῖν προτετιμηκὼς φιλοσοφίαν, και η άσθω, καίπερ οὐκ οἰκείαις φωναῖς ταῖς δ αυτων Ελληνων ἀπευθύνας τον λόγον τί δ' αν εἴποις, εἰ τα μοι και παρ αυ- τῶν μάθοις των γενναίων σου φιλοσόφων δεχου 10 δῆτα καὶ τούτων τὰς μαρτυρίας Πορφυρίου απὸ του της φιλολογου ἀκροασεως. si III 'πα Πλατώνεια στιῶν μὰς Λογγῖνος θήνησι κεκληκεν ἄλλους τε πολλοῖς και Νικαγόραντον σοφιστην καὶ ψωρα, πολλώνιόν τε τον γραμ 15bματικόν, και ημήτριον τον γεωμετρην, Προσηνην τε τον περιπατητικὸν καὶ τον Στωῖκον Καλλιέτην. 2. μεθ' ων εβδομος αυτό κατακλινεὶς του δείπνου προκόπτοντος, και τινος ζητησεως περὶ Ἐφόρου ἐν

τοι ἄλλοις γενομενης, κούσωμεν, ἔφη, τίς ὁ περὶ α0Ἐφόρου θόρυβος ησαν δ οι ζητούντες αυστριός

τε καὶ Μάξιμος ὁ με γαρ αυτὸν και Θεοπόμπου προυτίθει, ὁ δε Καυστριος κλεπτην ἀπεκάλει. 3. και τί γαρ φόρου διον, ἔφη, ε των Λαῖμάχου και Καλλισθένους καὶ νάξιμένους αὐταί λεξεσιν ἔστιν 25οτε τρισχιλίους λους μετατιθέντος στίχους; 4 προς ο ὁ γραμματικὸς πολλώνιος φη, ' γαρ ἔγνως

οτι και τον Θεόπομπον ον υ προτιμας κατείληφε

τουτὶ τὸ πάθος, ἐν με τλένδεκάτη των Περὶ Φιλίππου ἐκ του Ἱσοκράτους Ἀρεοπαγιτικο μεταγρά- ω φαντα αὐτοῖς ὀνόμασιν ἐκεῖνα, τι τῶν ἀγαθων καὶ

590쪽

PRΛΕP. VANG. X. 3. 535των κακῶν ουδεν αυτο καθ' αυτ παραγίνεται τοῖς

ἀνθρώποις, καὶ τα ἐξης. i. καίτοι περφρονεῖ τον Λοκράτην, καὶ νενικῆσθαι φ' εαυτου λέγει κατὰ του ἐπὶ Μαυσωλλαγμα τον διδάσκαλον πραγμάτων δ' υφαίρεσιν πεποίηται, μεταθεὶς τὰ ἐπ αλλων αλλοις, ἶνα καὶ ψευστης ἀλω τουτον τον τρόπον. 6 υνδρω- νος γαρ ἐν τω ρίποδι περὶ Πυθαγόρου του φιλοσόφου τὰ περὶ τὰς προρρησεις ἱστορηκότος, εἰπόντος τε, διφησας ποτε ἐν Μεταποντίω καὶ ἔκ τινος 1 φρεατος ἀνιμησα; καὶ πιὼν προεῖπεν ως εἰς τρίτηνημέραν ἔσοιτο σεισμὸς, καὶ τερά τινα τούτοις παγαγὼν ἐπιλέγει, . αυτ ουν του Ἀδδρωνος περὶ Πυθαγόρου ἱστορηκότος πάντα φείλετο Θεόπομπος. εἰ μεν περὶ Πυθαγόρου λεγων, τάχα αν καὶ τεροι a ηπίσταντο περ αυτου, καὶ ελεγον ταῶτα καὶ αυτὸς εἰπών νυν δε την κλοπην δηλην πεποίηκεν η του ονόματος μετάθεσις τοῖς με γαρ πράγμασι κέχρη- 165iται τοι αυτοῖς, τερον δ' ονομα μετενηνοχε Φερεκυδην γαρ τον Συριον πεποίηκε ταυτα προλέγοντα. 20 8 ου μόνον δε τουτω τω νόματι αποκρύπτει την κλοπην, ἀλλα και τόπων μεταθέσει - τε γαρ περὶ της προρρησεως του σεισμου ἐν Μεταποντίω πυνδρωνος ηθεν ἐν Συρία εἰρῆσθαί φησιν ὁ Θεόπομπος , τό τε περὶ τὸ πλοῖον ου απὸ Μεγάρων της α Σικελίας, ἀπὸ δε Σάμου φησὶ θεωρηθῆναι και την Συβάρεως λωσιν ἐπὶ την Μεσσηνης μετέθηκεν. ,

s. να δε τι δοκη λέγειν περιττὸν καὶ του ξένου προστέθεικε τουνομα, Περίλαον αυτον καλεῖσθαι λέγων κἀγώ, φησὶν ὁ Νικαγόρας τοι Ἐλληνικοῖς

ω ἐν-γχάνων αυτου τε καὶ του Σενοφῶντος πολλὰ του Σενοφῶντος αυτον μετατιθέντα κατείληφα, και ὁ

δεινὸν οτι ἐπὶ τὸ χεῖρον. 10. τὰ γουν περὶ της Φαρ-