Eusebii Caesariensis opera, 1

601쪽

καὶ την, ως αν αυτοὶ φαῖεν, βάρβαρον της Ελληνικης

Φ, προτετιμηκέναι φιλοσοφίας. 32. εἰ γοῶν ὀφθεῖεν αυτοὶ πολ πρότερον τα παντα παρα βαρβάρων ἐσκευωρημένοι, μηδεν δε μηδ' ολως παρα των οἰκείων θεῶν εἰς φιλοσοφίαν φελημένοι, ἀλλα καὶ τοίς θεοῖς αυτῶν ἐνδίκως ἐπιμεμψάμενοι, καί τινες δια ταλα ἀθεότητα μῶλλον η των θεῶν θεραπείας προτετιμηκότες, τί χρη λοιπον μῆς ἐπιμέμφεσθαι, οὐχὶ δε ἀποδέχεσθαι καὶ ἐπαινεῖν, τι το κρεῖττον ἀγαπησαντες, μὰλλον δε- μόνον ἀληθες εὐρόντες ι καὶ ἀπειληφότες του ψεύδους ἀνεχωρησαμεν, οὐτε εἰς αθεον λογισμον τοῖς σοφοῖς Ἐλληνων μοίως περιτραπέντες, ἴτε πάλιν τοῖς θαυμαστοῖς παραπλησίως φιλοσόφοις μαμι την πλάνην την πολυθεον τηγνώσει τού επὶ πάντων θεο φύραντες, ουδέ γε ο i5ψεὐδος ἄμα τω ἀληθεῖ συγχέαντες; 33 αλλὰ μηπωταότα, ἐκεῖνα δέ μοι πρῶτον δίελθε, δι ν Ἐλληνες τὰ πάντα σεσυληκέναι βαρβάρους, ου μόνα τα φιλόσοφα μαθήματα, αλλὰ καὶ τὰς κοινὰς καὶ βιωφελεῖς ευρέσεις ἀπελέγχονται. ο V. Πρῶτος τοιγαροῶν ὁ τὰ κοινὰ γράμματα αυτὰ δη τὰ πρῶτα ης γραμματικῆς στοιχεῖα, Ἐλλησιν εἰσηγησάμενος Κάδμος το γένος Φοινι ην, ὁθεν καὶ Φοινικηια τὰ γράμματά τινες τῶν παλαιῶν πικε κληκασιν. 2. εἰσὶ δε οι Σύρους γράμματα πινοῆσαι ο 278 πρώτους λέγουσι. Σύροι δ' αὐεἶεν καὶ Ἐβραῖοι την

γείτονα Φοινίκης καὶ αὐτην το μεν παλαιὸν Φοινί-μ74 κην, μετέπειτα δε ιυδαίαν, καθ' ημῆς δε Παλαιστίνην ὀνομαζομένην, οἰκησαντες , καὶ μάλιστα

οὐκ αλλοτρια φαίνεται η τῶν Ἐλληνικῶν γραμμάτων ρφωνη. 3. καστον οὐ τῶν στοιχείων παρ' αὐτοις κατά τινος σημαντικης διανοίας την προσηγορίαν

602쪽

φέρει, περ υκ ἔνεστιν ευρεῖν παρὰ τοῖς Ἐλλησι διὸ καὶ μάλιστα μη ὁντα ἴδια Ἐλληνων μολογεῖται. 4. ἔστι δε τα πάντα παρ' Ἐβραίοις στοιχεῖα δυο καὶ

εἴκοσιν, ων το μεν πρῶτον ἐστιν υλφ ο μεταλη- b

φθεν εἰς την Ἐλλάδα φωνην λέγοιτ αν μάθησις τ δε δεύτερον Βηθ, ὁ μεθερμηνεύεται οἴκου τοτρίτον Γίμελ, ο ἐστι πληρωσις το τεταρτον ελθ, σημαίνει δέλτων το πέμπτον υ ο ἐστιν αὐτη. ομο δε τα πάντα απαρτίζει τοιαύτην τινὰ διάνοιαν,1 μάθησις οἴκου, πληρωσις δέλτων αυτη. 5. εἶτα μετὰ ταυτά ἐστι στοιχεῖον κτον, λεγόμενον παρ' αὐτοῖς Ουαs,4 ἐστιν ν αὐτη επειτα Ζαιὰ ἐστι ζη μεθ'

ζῶν. . μετὰ ταλα στοιχεῖον ἔνατον το ηθ ο ἐστι 1 καλη ἔπειτα γωθ', ο ερμηνεύεται ἀρχη οι οὐ τὰ

δύο καλη ἀρχη ἐπὶ τούτοις ὰφ ο ἐστιν δμως ἔπειτα Λάβδ ἐστι μάθε το λον δμως μάθε.

7. μετὰ ταὐτα τρισκαιδέκατον στοιχεῖόν ἐστι το Μημ, ἐστιν ἐξ αυτῶν ἔπειτα Νουν, Ο ἐστιν αἰωνία. εἶτα Σαμχ ο ερμηνεύεται βοήθεια, ιν η το λεγόμενον, ἐξ αυτῶν αἰωνία βοήθεια. . ἐπὶ τούτοις τουὶ ν, ο μεταληφθὲν σημαίνει πηγην η ὀφθαλμόν ἔπειτα Ο Φῆ στόμα. , ξης τα Σάδη δικαιοσύνη - η διάνοιά ἐστι, πηγη η καὶ οφθαλμος, καὶ-25 στόμα δικαιοσύνης. 9. μετὰ ταῶτα στοιχεῖόν ἐστι Κὼφ ο ερμηνεύεται κλησις ἔπειτα 'ς ο ἐστι, φαλη. καὶ μετὰ ταύτα Σεν, περ ἐστὶν δόντες ἐπὶ πῶσι το κβ στοιχεῖον καλεῖται παρ' αὐτοῖς αὐ, δηλοῖ σημεῖα. ἔχοι δ' αν η διάνοια, κλησις κεφα-οὐλης καὶ οδόντων σημεῖα. 10. καὶ παρὰ μεν Ἐβραίοις τοιάδε τίς ἐστιν η τῶν στοιχείων μετάφρασις καὶερμηνεία, λόγου διάνοιαν ἀπαρτίζουσα τη τῶν στοι-35-

603쪽

ἔφην, ομολογεῖν νάγκη μη ὁντα οἰκεῖα Ἐλλήνων, παραπεποιημένα δε ἄντικρυς ἀπο της βαρβάρου φω- νῆς. l. καὶ ἐξ αυτῆς δε ἐλέγχεται της καθ' εκαστον

475 στοιχεῖον ἐπωνυμίας. τί γαρ του λωτο λφα διε

παραπλήσια. 12. στε ἀναμφίλεκτον εἶναι - μὴ οἘλλήνων οἰκείας εἶναι τὰς τοιάσδε φωνάς Ἐβραίωναρα, παρ' οἷς καὶ σημαῖνόν τι καστον αυτῶν ἀποδείκνυται παρὰ δε τουτοις πρωτοις αρξαμενα προῆλθεν εἴς τε αλλους καὶ δη καὶ εἰς Ελληνας ταυταμεν ουν μοι περὶ των πρώτων στοιχείων εἰρήσθω. ετῆς δ' αυτῆς ἡμῖν ποθέσεως ἐφαψάμενος καὶ

i, Κλήμης ἐπάκουσον α φησιν VI. V Σατρικὴ δν πιν Αἰγύπτιον, μετὰ δε ταλαυσκληπιον αὐξῆσαι την τεχνην ἱστορουσιν. υτλας δε ο Λίβυς πρῶτος ναῶν ἐναυπηγήσατο καὶ την θά- νλασσαν ἔπλευσε. 2. καὶ ἀστρολογίαν δὲ πρῶτοι εἰς ανθρώπους ἐξήνεγκαν Αἰγύπτιοι, μοιως δε καὶ χαλ- δαῖοι εἰσὶ δὲ.οῖ Κῆρας την δι στέρων προγνωσιν ἐπινενοηκέναι λέγουσι. πτήσεις δε ὀρνίθων παρεφύλαξαν πρῶτοι Φρύγες. 3. καὶ θυτικὴν ἡκρίβωσαν,5 sσκοι Ἱταλίας γείτονες. μαυροι δε καὶ Αραβες αεπονησαν την οἰωνιστικὴν ἄσπερ μέλει ελμησεῖς 27s την δι νείρων μαντικήν. 4 Τυρρηναῖοι δε σάλπιγγα ἐπενόησαν καὶ Φρύγες αυλον Φρύγες γαρῆστην λυμπός τε καὶ Μαρσύας λύχνους τε πω

604쪽

καιειν πρωτοι κατεθειςαν Ῥυπτιοι, και τον ενιαυτον

εἰς ιβ μηνας διεῖλον καὶ ἐν ἱεροῖς γυναιξὶ μισγεσθαι 1ἐκώλυσαν, μηδε εἰς ιερα εἰσιέναι ἀπὸ γυναικῶν ἀλούτους ἐνομοθέτησαν. 5 γεωμετρίας τε αὐεύρε- ταὶ ο αυτοὶ γεγόνασι Κέλμις τε καὶ Λαμναμενευς οἱ των δαίων Λάκτυλοι πρωτοι ἐν Κύπρω σίδηρονευρον Λελας δὲ αλλος Ἱδαιος εὐρε χαλκού κρῆσιν, ἁ δε υσίοδος, Σκύθης. 6. ναὶ μην Θρῆκες πρῶτοι

την καλουμένην ἄρπην ευρον, ἔστι δὲ μάχαιρα καμ- 16 πύλη, καὶ πρῶτοι πέλταις ἐπὶ τῶν ιππων ἐχρησαντο. ομοίως δε καὶ Ἱλλυριοὶ την καλουμενην πελτην ἐξ- εὐρον ἔτι φασὶ ουσκανοὐ την πλαστικην ἐπινοῆσαι Ἱτανον τε, Σαυνίτης Ουτος ην, πρῶτον θυρεον κατασκευάσαι. a. Κάδμος γαρ ὁ Φοῖνιξ λιθοτομίαν etsi

1 τε ἐξεῶρε καὶ μεταλλα χρυσο τὰ περὶ το Πάγγαιον ὁρος ἐπενόησεν. δη δὲ καὶ ἄλλο ἔθνος Καππαδόκαι πρῶτοι ευρον την νάβλαν καλουμενην ον τρόπον καιτο δίχορδον υσσύριοι. . Καρχηδόνιοι δε πρῶτοι τετρηρη κατεσκεύασαν, ἐναυπήγησε δ' αὐτην Βόσπο- ἡ ρος αὐτόχθων Μηδειά τε η ἰητου η Κολχὶς πρώτη τριχῶν βαφην ἐπενόησε αλλὰ καὶ ωροπες ἔθοος δ' ἐστὶ Παιονικὸν νυν δε Νωρικὸν καλούν bται κατειργάσαντο χαλκὸν καὶ σίδηρον ἐκάθηραν πρῶτοι υμυκός τε ὁ Βεβρύκων βασιλεῶς μάντας

Μυσὸς την Λύδιον ἀρμονίαν ἐφιλοτέχνησεν ο τε Πωγλοδύται καλούμενοι σαμβύκην ευρον, οργανον μουσικόν. 11. φασὶ δε καὶ την πλαγίαν σύριγγα Σάτυρον εὐρεῖν τον Φρύγα τρίχορδον δε ομοίως η καὶ την διάτονον ἀρμονίαν Ταγνιν τον καὶ αυτὸν Φρύγα κρούματα δε πιλυμπον μοίως τον Φρύγα. καθάπερ Φρύγιον ἁρμονίαν καὶ μιξοσρυγιον καὶ

605쪽

. μιξολύδιον Μαρσύαν τ' αὐτης οντα τοῖς προειρημένοις χώρας καὶ την Λωριον Θάμυριν ἐπινοησαιτο Θρῆκα. 12 Πέρσας τε πρωτους ἀκηκόαμεν ἀπήνην καὶ κλίνην καὶ ποπόδιον ἐργάσασθαι τους τε

Σιδωνίους τρίκροτον ναύν κατασκευάσαι Σικελοί τε

οἱ προς τῆ ταλία πρῶτοι φόρμιγγα ευρον ου πολὐτης κιθάρας λειπομενην καὶ κρόταλα ἐπενόησαν. 13. ἐπί τε Σεμιράμεως βασιλίδος υσσυρίων τα βύσσινα μάτια εὐρῆσθαι ἱστοροίσι καὶ πρώτην ἐπιστολὰς συντάξαι υτοσσαν την Περσῶν βασιλεύ- id σασαν, φησὶν Ἐλλάνικος. 14. κάμμων μεν ουν ὁ Μιτυληναῖος καὶ Θεόφραστος ὁ Ἐρέσιος Κύδιππός τε ὁ Μαντινεὼς ἔτι τε Ἀντιφάνης καὶ Ἀριστόδημος

καὶ Αριστοτελης, προς τουτοις δε Φιλοστέφανος,

ἀλλα καὶ Στράτων ὁ περιπατητικὸς ἐν τοῖς Περὶ οευρημάτων αὐτα ἱστόρησαν παρεθέμην δε αυτῶν ολίγα εἰς σύστασιν της παρὰ βαρβάροις ευρετικης καὶ βιωφελοὐ φύσεως, παρ' ων Ἐλληνες τα ἐπιτηδεύματα φεληνται. '15. αὐτ ρημασιν αὐτοῖς Ἀλημης ἐν Στρω- soματεῶσι τοῖς δ' εἰρημένοις δοκῶ μοι ευ ἔχειν ἐπισυνάψαι καὶ τα απὸ της γωσήπου οὐ πραίου γραφῆς η Περὶ της γουδαίων αρχαιότητος εν δυσὶν επραγματεύσατο βιβλίοις, περὶ οὐ νεους γεγονεναι τοὐς Ελληνας, καὶ παρὰ βαρβάρων ἀφελῆσθαι, διά- αμ77 φωνά τε αυτοῖς γεγραφέναι συμβαλεῖται οὐ καὶ ταῶτα εἰς την των εἰρημένων ἀκριβη καὶ βεβαίαν πίστωσιν. ἄκουε τοίνυν οἷ καὶ ουτος γράφει προς λεξιν VII. Πρῶτον ουν ἐπέρχεταί μοι πάνυ θαυμάζειντους οἰομένους δεῖν περὶ των παλαιτάτων ἔργων ο

606쪽

55 1μόνοις προσέχειν τοῖς Ελλησι, καὶ παρὰ τούτων πυ- , θάνεσθαι την ἀληθειαν, μῖν δε καὶ τοῖς αλλοις αν- 280Jθρώποις ἀπιστεῖν. 2. πὰν γαρ ἐγὼ τουναντίον ορῶ συμβεβηκὸς, εἴ γε δεῖ, ταῖς ματαίαις δόξαις ἐπα- κολουθεῖν, ἀλλα ἐξ αυτῶν το δίκαιον των πραγμάτων

λαμβάνειν τὰ μεν γὰρ παρὰ τοῖς Ελλησιν ἄπανταιέα καὶ χθε καὶ πρώην, ς ἄν εἴποι τις ευροι γεγονότα λέγω δε τὰς κτίσεις τῶν πόλεων και τὰ περὶ τὰς ἐπινοίας τῶν τεχνῶν και τὰ περὶ τὰς τῶνι νόμων ἀναγραφάς πάντων δε νεωτάτη σχεδόν ἐστι παρ αυτοῖς η περὶ του συγγράφειν τὰς στορίας ἐπιμέλεια. I. τὰ μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις τε και χαλδαίοις και Φοίνιξιν- ἐῶ γὰρ νυν μῆς ἐκείνοις συγκαταλέγειν-αὐτοὶ δήπουθεν ομολογοίσιν ἀρχαιοτά- i5 την καὶ μονιμωτάτην ἔχειν της μνημης την παρά

δοσιν. 4. καὶ γαρ τόπους παντες οἰκουσιν κισταται ἐκ του περιέχοντος φθοραῖς ποκειμένους, καὶ

πολλην ἐποιησαντο πρόνοιαν του μηδεν μνηστον τῶν παρ' αὐτοῖς πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν δημοσίαις αναγραφαῖς ὐπὸ τῶν σοφωτάτων ἀεὶ καθιερουσθαι. i. τον δε περὶ την Ελλάδα τόπον μυρίαι με φθοραὶ κατέσχον, ἐξαλείφουσαι την μνημην, τῶν γεγονότων ἀεὶ δε καινους καθιστάμενοι βίους του παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν καστος τον ἀφ' ἐαυτῶν Ψ 6 ὀψε-καὶ μόλις ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων οἱ γουν ἀρχαιοτάτην αυτῶν την χρησιν εἶναι θέλοντες παρὰ Φοινίκων καὶ Κάδμου σεμνύνονται μαθεῖν. . ου μηνούν ἀπ εκείνου του χρόνου δύναιτό τις ἄν δείξαι σωζομένην ἀναγραφην, ουτ ἐν ἱεροις ὁ ἐν δημοσίοις

ω ἀναθήμασιν οπου γε καὶ περὶ τῶν ἐπὶ Ποίαν τοσούτοις ἔτεσι στρατευσάντων στερον πολλη γέγονεν

απορία και ζῆτησις εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο καὶ τἀλη-

607쪽

γραμμάτων χρησιν ἐκείνους ἀγνοεῖν. . ολως δε παρὰ τοῖς Ἐλλησιν οὐδεν μολογούμενον ευρίσκεται γράμμα της μηρου ποιησεως πρεσβύτερον Θυτος δὲ

καὶ των ρωι κῶν στερος φαίνεται γενόμενος κα φασι -δε τολον εν γράμμασι την--οὐ ποίγια καταλιπεῖν, ἀλλα διαμνημονευομένην κ των γραμ'μάτων στερον συντεθηναι, καὶ διὰ ἀτο πολλὰς ἐν αὐτη σχεῖν τὰς διαφωνίας, οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας ἐπιχειοήσαντες συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω δειρὶ, τους περὶ Κάδμον τε τον Μιλησιον καὶ τον Ἀργεῖον 'Aκουσίλαον καὶ μετὰ τουτον εἴ τινες ἄλλοι λέγονται

γενέσθαι, βραχὼ της Περσῶν ἐπὶ την Ἐλλάδα στρατεία τω χρόνω προύλαβον. 10. αλλὰ μην καὶ τοος περὶ τωλουρανίων τε καὶ θείων πρώτους παρ' Ἐλ-u λησι φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην τον Συριον καὶ Πυθαγόραν καὶ Θαλητα, πάντες συμφώνως ομο λογούσιν Αἰγυπτίων καὶ Ααλδαίων γενομένου μ' η θητὰς λίγα συγγράψαι και ταλα τοῖς Ἐλλησιν εἱ- ναι δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα, καὶ μόλις αυτ πι-Nστεύουσιν υπ' ἐκείνων γεγράφθαι 11. 'Πῶλουν οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι τρος Ἐλληνας ς μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ τηνἀλήθειαν περ αυτῶν κριβῶς παραδιδοντας η τις - παρὰ των αυτῶν συγγραφέων μάθοι ραδίως τι μηδε ν εἰδότες βεβαίως συνέγραφον, αλλ ως καροστοι περὶ των πραγμάτων εἴκαζον 12 πλέον πνδια τῶν βιβλίων αλληλους ἐλέγχουσι καὶ ταναντιω τατα περὶ τῶν αυτῶν λέγειν ου ὀκνοῶσι περίεργος δ' αν εἴη ἐγὼ τους ἐμοί ἄλλον ἐπισταμένους ει ηδάσκων, σα μεν Ἐλλάνικος Ἀκουσιλάω περὶ των

1 γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, σα δὲ διορθοῶται π

608쪽

-Ωδo 'Aκουσίλαος η τίνα τρόπον Ἐφορος μεν ,1 Ἐλλάνικον ἐν τοῖς πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυ σιν, Ἐφορον δε ίμαιος, καὶ Τίμαιον οἱ με ἐκε νον γεγονότες, Ηρόδοτον δε πάντες. 13. λλ' ὐδε- περὶ των Σικελικῶν τοῖς περὶ ντίοχον καὶ Φίλιστον 2silη Καλλίαν ίμαιος συμφωνεῖν ἡξίωσεν, Ουδ αλπερὶ των Ἀττικῶν οἱ τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες, η περὶ των 'Αργολικῶν οἱ τα περὶ Αργος ἱστορουντες ἀλληλοις κολουθήκασι. 14. καὶ τί δεῖ λέγειν περὶ τῶν 1 κατὰ πόλεις, καὶ βραχυτέρων, ὁπου γε περὶ της Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν ἐν αυτῆ πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι πολλὰ δε και Θουκυδίδης 4rs, ως ψευδόμενος πό τινων κατηγορεῖται, καίτοι δοκῶν ακριβεστάτην κα, εαυτὸν ἱστορίαν συγγράφειν ' 1 15. ' Αἰτίαι δὲ της τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μεν ἴσως, καὶ ετεραι τοῖς βουλομένοις ζητεῖν ἀναφανεῖεν, ἐγὼ δὲ δυσὶ ταῖς ἐκτεθησομέναις αἰτίαις την μεγίστην σχει ἀνατίθημι. 16. και προτεραν ἐρῶ την κυριωτέραν εἶναί μοι δοκουσαν το γαρα α ρχης η σπουδασθηναι παρὰ τοῖς Ελλησι δημοσία γίνεσθαι τὰς περὶ τῶν εκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς, τουτο μάλιστα δη καὶ την πλάνην καὶ υτην ἐξουσίαν του φεύδεσθαι τοῖς μετὰ ταυτα βουληθεῖσι περὶ τῶν παλαιῶν τι γράφειν παρέσχεν. 7.25 ου γὰρ μόνον παρὰ τοῖς ἄλλοις Ελλησιν μεληθη τὰ περὶ τὰς ἀναγραφὰς, αλλ' οὐδε παρ' αὐτοῖς Ἀθηναίοις, ους αὐτόχθονας εἶναι λέγουσι καὶ παιδείας

επιμελεῖς, ουδεν τοιουτον ευρίσκεται γενόμενον

ἀλλὰ τῶν δημοσίων γραμμάτων ρχαιοτατους εἶναίω φασι τους ὁπὁ ράκοντος αὐτοῖς περὶ τῶν φονικῶν γραφέντας νόμους, ὀλίγω πρότερον της Πεισιστράτου τυραννίδος ανθρώπου γεγονότος. 18 περὶ μεν ο

609쪽

554 EUSEBΠγὰρ Ἀρκάδων τί χρὴ λέγειν αὐχούντων ρχαιότητας μόλις γα ουτοι καὶ μετὰ ταὐτα γράμμασιν ἐπαιδεύ

θησαν.

19. υτ δη τοίνυν ουδεμιῆς προβεβλημένης αναγραφης η και τους μαθεῖν βουλομένους διδάξειν εεμελλε καὶ τους ψευδομενους ἐλέγξειν η πολλη προς αλληλους ἐγένετο διαφωνία τοι συγγραφεῶσι. 20. δευτερα δε προ ταύτη θετέον ἐκείνην αἰτίαν οἱ

γαρ ἐπὶ το γράφειν ὁρμησαντες ο περὶ την λή-

θειαν ἐσπούδασαν - καίτοι τούτο πρόχειρον αὐτοῖς οἐστιν ἀει το πάγγελμα - λογων δε δύναμιν ἐπεδείκνυντο καὶ καω οντ να τρόπον ἐν τούτω παρευδοκιμησειν του ἄλλους πελάμβανον, κατὰ τολονηρμόζοντο, τινες με ἐπὶ το μυθολογεῖν τραπόμενοι,

τινες δε προς χάριν η τὰς πόλεις η του βασιλέας ε ἐπαινοῶντες ἄλλοι δε ἐπὶ το κατηγορεῖν των πράξεων η των γεγραφότων χώρησαν, εὐδοκιμήσειν ἐν

τουτω νομίζοντες. 21. λως δε το παντων τατον ἱστορία πράττοντες διατελομι. της με γαραληθοῶς ἐστι τεκμηριον ἱστορίας, εἰ περὶ των αυτῶν, ἄπαντες λαυτὰ καὶ λέγοιεν και γράφοιεν οι δε εἰ μη τα αὐτα γράψειαν τέροις, ουτως ἐνόμιζον αὐτοὶ φαίνεσθαι πάντων ἀληθέστατοι.

so 22. σαῶτα καὶ ὐγώσηπος εἴη δ αν των εἰρημένων ἐπισφράγισμα καὶ ιοδώρου μαρτυοία,45ην ἀπο το πρώτου της συναχθείσης αὐτω Βιβλιοθήκης παραθήσομαι οἴτως ἔχουσαν προς λέξιν VIII. V ύτων δ' μῖν διευκρινημένων ὐητεων, οσο των παρ' Ἐλλησι δεδοξασμένων ἐπὶ συνέσει καὶ παιδεία παρέβαλον εἰς Αἴγυπτον ἐν τοῖς ἀρχαίοις,

610쪽

χρόνοις, να τῶν ἐνταὐθα νομίμων καὶ παιδείας μετάσχωσιν. . οἱ γαρ ἱερεῖς των Αἰγυπτίων ἱστοροs- σιν ἐκ των ναγραφῶν των ἐν ταῖς ἱεραις βίβλοις παραβαλεῖν προς αυτους υρφέα τε καὶ μυσαῖον καὶ Μελάμποδα και Λαίδαλον, προς δε τούτοις ' η- ρόν τε τον ποιητην καὶ Λυκοὐργον τον Σπαρτιάτην, ἔτι δε ολωνα τον Αθηναῖον καὶ Πλάτωνα τον φιλοσοφον ἐλθεῖν δε καὶ Πυθαγοραν του Σάμιον καὶ ε82Jτον μαθηματικὸν δοξον, ἔτι δε ημόκριτον τον 1 υβδηρίτην καὶ Οἰνοπίδην τοὐπιον. 3. πάντων δὲ

τουτων σημεῖα δεικνύουσι των με εἰκόνας, των δε τόπων η κατασκευασμάτων μωνυμους προσηγορίας.

εκ τε της κάστω ζηλωθείσης παιδείας ποδείξεις φέρουσι, συνιστάντες ἐξ Αἰγύπτου μετενηνοχεναι 1 πάντα ι ων παρὰ τοῖς Ἐλλησιν ἐθαυμάσθησαν. 4. ρφεα μὲν γαρ των μυστικῶν τελετῶν τα πλεῖστα, καὶ τα περὶ την αυτο πλάνην ὀργιαζόμενα, καὶ την των ἐνυιδου μυθοποιίαν παρ' Αἰγυπτίων dἀπενεγκασσαι την με γαρ υσίριδος τελετην τηκυιονύσου την αὐτην εἶναι την δε της Ἱσιδος τῆτης ημητρος ὁμοιοτάτην πάρχειν των νομάτων μόνων ἐνηλλαγμένων τὰς δε τῶν ἀσεβων ἐν υιδου τιμωρίας, καὶ τους τῶν ευσεβῶν λειμῶνας, και τὰς παρὰ τοις πολλοῖς εἰδωλοποιίας ἀναπεπλασμενα πα- 2 ρεισαγαγεῖν, μιμησάμενον τα περὶ τὰς ταφὰς τὰς κατ' Αἴγυπτον. b. τον μεν γὰρ υιοπομπον Ἐρμην, κατατ παλαιὸν νόμιμον παρ' -υπτίοις, ἀναγαγόντα του υπιδος το σῶμα μεχρι τινὸς παραδιδόναι τω περικειμένω την του Κερβερο προτομην του λυρ-- φέως τουτο καταδείξαντος παρὰ τοῖς Ελλησι τον πιμηρον ἀκολούθως τούτω θεῖναι κατὰ την ποίησιν,