장음표시 사용
141쪽
δίειμι, όπόσα ἐπὶ τω βάθρω του αγάλματος εατιν εἰρήγασμένα, τοσόνδε ες το σαφὲς προδηλωσας. 'EλέννNέμεσιν μητέρα. ' ) εἶναι λέγουσιν Ἐλληνες, δεηδαν δὲ ματὸν ἐπισχῶν αὐτη και 'iφα πατέρα δὲ κώ:ουτοι και πάντες κατὰ ταυτὰ Ἐλενης Δία, και οὐ Τυνδάζεων εἶναι νομίζουσι. ταύτα άκηκοως Φειδίας πεπλῆται 'Eλένην ὐπὸ δεηδας ἁ μίην παρὰ την ψεσιν πεποιηκε δε Ἀνδαζεων τε και τοῖς παis ας, και ἄνδρα συν ἴππω παρετηκότα, 'Iππεα ἔνομα ' ε δε 'μαμωνων, και Mενελαος, και Πύρρος ἡ 'Aχιλ-λεως, πρωτος οὐτος Ἐρμιόνην την 'Eλένης γυναῖκ λαβων. Uρέτης δε δια το εἰς την μητέρα τόλμημα παρεβη, παραμεινα ς τὸ ες ἄπαν 'Eραιόνης αυτω, και τεκούσης παιδα. εξης δε ἐπι τω βάθρω και Eποχος καλούμενος, καὶ νεανίας ες ιν ἐτερος. ες τοὐτσ
Tαναγρικης, Βοιωτίαν τυξαρχης Οὐσαν, ἔχουσιν εφ' ημων ' ηναῖοι, πολεμησαντες μεν τον πάντα υπὸζ
αύτης χζόνον, κτησάμενοι δὲ οὐ 'ότερον βεβαίως,
142쪽
δὲ ο βωμὸς μέρη μ) το μεν υρακλέους, και Διος, καὶ
in Strabone est, verrutri non enesse arbitratur.
diriir, rem in reliquis Pauciis
143쪽
άνεῖται γυναιξί' τρίτον 'ΕHαξ, καὶ 'Etμού. και Ἀμφιαράου, και των παίδων 'Aμφιλόχου ' 'A - μαίων δε, σι α το ἐς Ἐριφύλην εζγον, οἴτε εν 'Aμφιαράου τινὰ, οὐ μην οὐδε παρα τω 'Aμφιλόχω τιμην εχει. τετάρτη δε ετι του βωμου μοῖρα 'Aφροδιτης και Πανακείας, ετι δε Ἱασοῖς '), καὶ Υγείας, και 'AΘηνας Παιωνιας. πέμπτη δε πεποίηται Nύμφαις, και Πανὶ, και ποταμοῖς Ἀχελωω καὶ Κηφισσω. τω δε Ἀμφιλόχω καὶ παρ 'ΛΘηναίοις εαν εν τη πόλει βωμός, καὶ Κιλικίας εν Mαλλῶ μαντεῖον ἁψευδές ατον των ε 3 εμού. 'Eo δε ' Μωπίοις πηγὴ πλησίον του ναοῖ, ην Ἀμφιαράου καλοῖσιν, οἴτε Θύοντες οὐδὲν ες αυτην,
οὐδ' ἐπὶ καΘαρσίοις '' η χέρνιβι χζησθαι νομίζοντες. νόσου δὲ ἀκεσΘείσης ἀνορὶ μαντεύματος γενομενου, καΘέτηκεν ἄργυρον ἀφεῖναι και χηυσον επίσημον ἐς την πηγήν. ταύτη γάρ ἀνελΘεῖν τον Ἀμφιάραον λέγουσιν ἔδη Θεόν. Ἱοφων σε Κνωσπιος των εξηγητων
ησμοῖς εν εξ ἐτρω παζείχετο, Ἀμφιάζαον χρῆσαι φάμενος
vius II XLV. C. an Oropi o tem Ainphilochiam non pio deo solum cultruin, sed et templum esus vetiistum ibi fuisse resere. Cuius quum hic nulla sis mentio, Liviuin cor Traptum aut naeuioria vacillasse, temere amici arur Misiau. Nain si paul Io infra pro παρὰτω 'Aμφιλοχα scribas παρα πω
144쪽
φάuενος τοῖς ες Θηβας ς αλεῖσιν Ἀργειων ταυτα ταεπη ' τρ ες τοῖς πολλοῖς επαγωγον ἀκρατως εἶχε. ρις δε πλὴν ἔσους εξ Ἀπόλλωνος μανηναι λεγουσι το ἀσχάῖον, μάντεων γ' ουδεις χρησμολόγος ῆν, ἀγα- Θοι δε ονείρατα εξηγῆσασθαι, και σιαγνωναι πτόσεις 'νβων, και σπλάγχνα ιερων. δοκω δ' 'Aμφιάραον ὀνειράτων διακρίσει μάλις α προσκῶσΘαι ' δῆλον δε, ἡνίκα ενομί-η Θεὸς δι λειράτων μαντικὴν κατατησάμενος. και πρωτον μεν κολασθαι νομίζουσιν,οςις ἐλΘεν 'Aμφιαράω χρησάμενος '' ες ι δε καΘάρσιον , τω Θεω Θύειν ' Θύουσι δε και αὐτω και πασιν,οσοις ερ ιν επὶ ταυτο τὰ σνόματα ' προεξειργασμενων δε τούτων, κριὸν Θύσαντες αὐτω, και το δέρμα ὐπο- ρωσάμενοι, καΘεύου'ουσιν ἀναμένοντες δμωσιν ὀνεί-
oracliti versibita explendam, quam Xuhu. et Sylb. hie esse opinantur, equidem non video; nam ταύτα τα ἔπη sunt isti χροσμοὶ ἐν ἱξαμιυω, quos Io phon exhibuit. Sequentia verba Reιπει ὁ χρησμοe glossemate ex Aldina inserta ejeci, wauin ista etiarn in utroque usice abessent. Nec ante verba o ko rode πολλ etc. aliquid deesse videtur, sed ro ἐς Ctc. PO strum pro τούτο ὲς etc. Sic entin totius loci sententia haec est: Iophon vero Gnosus ex sacro- r m lauerpretibin unus O 'a
145쪽
13 ATTICA SEU LIIJ. I. C APUT XXXV.
De .insulis Atticae, PatriRli, Helena, Salamin mentorata iis in Salamine - Ajace ejusque corporisma nuudine - aliis grarulium cui potuin ossibus- Geryone et Hyllo.
κην ἀζιροερα πλέουσιν ες ταυτην ἄποβηναι λέγουσιν 'Eλένην μετὰ τὴν ἀλωσιν την 'Iλιου, και σια τουτο2 ἴνομά ε τιν' Ελένη τη νήσω. Σαλαμὶς κατὰ Ελευσῖνα κῆιμε. η παρήκει και ες την M εγαζικήν. πρωτον δε τη νήσω ΘέσΘαι τουτο άπὸ της μητρὸς Σαλαμῖνος της Ἀσωπου ' , και υς εσον Αἰγινήτας τους συν Τελαμωνι εποιέῆσαι Qiλαιον δε τον Ευουσάκους του Αίαν-.τος παoαδοὐναι λεγουσιν 'AΘηναίοις την νῆσον, γενό- εμενον υπ' αὐτων 'AΘηναῖον. Σαλαμινίους οε 'ΛΘη- ναῖοι τουτων ἴς εζον πολλοῖς ετεσιν ἁναςατ υς εποίησαν , καταγνόντες ἐλλοκακῆσαι σφῆς εν τω πολεμωτω πζός Κασσανδρον, και την πόλιν γνωμη το πλεον
ιησι. θέσθαι - 'Ams-οὐJHic non vocem seluai σνομα, sed etiarn non ien illi iis, qui insulae nonaen a matre indide. rit, deesse luculeirier patet.
Illuin vero Sal.i in inis filium lacte Κεγχρεα seu Κυρεα, ex Diodor. IV. 7 et Apollodoro constat, ubi de varia huius no minis scrapnira vid es ling.et Heyne U. C p. 783. Haud ternere igitur Lulan et Syb.
146쪽
Mακεδόσιν ἐνδοῖναι. καὶ Ἀσκητάδου τε κατεγνωσαν Θανατον, ῖς τότε ηζητο ἐς την Σαλαμῖνα ςρατηγός ' καὶ ες τον πάντα επωμοσαν Πόνον Σαλαμινίοις ἀπομνημονεύσειν ποοδοσίαν. ἔπι δε ἀγορῆς τε ετι ἐρείπια,
καὶ ναος ΑΩντος ' ἄγαλμα δε εξ ἐβενου ξύλου ' .
διαμενουσι δε και ες τόδε τω AIαντι παρά 'Aθηναίοις τιμαὶ, αυτῶ τε καὶ Εὐρυσάκει καὶ γάρ Εὐρυσάκους βωμός εςιν ἐν Ἀθηναις. δείκνυται. δε λίθος εν Σαλα- μι νι οὐ πορρω τοὐ λιμενος' επὶ τοὐτον ' καθημενον Τελαμωνα όραν λεγουσιν ες την ναοῦν ἀποπλεἴντωνοι των παίδων ες Αὐλίδα επὶ τον κοινὸν των Ἐλληνων ς όλον. Αεγουσι δε οι περὶ την Σαλαμῖνα οἰκουντες, 3ἀποΘανοντος ΑΩντος, τὸ ἄνθος εν τη γη σφίσι τότε φανηναι πρωτον'' λευκόν ἐον ' , ὐπέρυθρον, κοίνου και αυτο ελασσον καὶ τα φυλλα, γραμματα δεμετιν οἰα τοῖς ὐακίνθοις και τούτω. λόγον δε των μεν Αἰολεων των ὁςερον οἰκησάντων Ιλιον ες την κρίσι την επὶ.τοῖς ὁπλοις ηκουσα, οr '), της ναυαγίας ' δυσσεῖ συμβασης, εξενεὐηναι κατὰ τον τάφοντει Αιαντος τα οπλα λεγουσιν. τὸ δε ες τὸ μέγεΘος αυτοῖ Mυσὸς ελεγεν ἁνην. τοὐ γὰζ τάφου τὰ πρὸς τον αἰγιαλὸν εὐασκεν επικλύσπι την Θάλασσαν,
147쪽
και την ἔσοδον προς το μνημα οὐ χαλεπην ποιησαι ' , καί με τοὐ νεκροῖ το μεγεθος τεκμαίζεσΘαι τηδε εκ λευεν πεντάθλου γάρ παιδος εἶναί οἱ κατά δίσκον λιγα τα επὶ τοῖς γονασιν ὀσα, καλουμένας δε ὐπὸ των ἰατρων μύλας. εγω δε, ὀπόσοι μεν οικοῖσιν ἔσχατοι Κελτῶν ἔχοντες ομορον τῆ διά κζυμὸν ερημω , οὐς και Καρεῖς θ) ὀνομάζουσι, τουτων μὲν οὐκ εΘαύμασατο μηκος , οι νεκρων οὐδέν τι διαφόρους ἔχουσιν ' γε Λιγυπτίων. Uπόσα δὲ αξια εφαίνετο ειναί μοι Θέας, διηγησομαι. Mαγνησι τοῖς επὶ Ληθαίω V) Πρωτοφάνης των άςων ἀνείλετο ἐν 'Oλυμπία νίκας -ἐρα μια παγκρατίου καὶ πάλης. τούτου ληταὶ κερδανεῖν .πού τι δοκοῖντες ἐσηλΘον ἐς τον τάφον - επὶ δἐ τῶς ληταῖς ἐσηεσαν ηδη Θεασόμενοι '') τον νεκρόν, τὰς πλευρὰς οὐκ ἔχοντα διες ωσας, αλλά οι συμφυες ην,οσον άπ' ωμων ἐς τας ἐλαχίτας πλευρὰς, καλουμέ-s νας δὲ ὐπο των ἰατρων νόθας. 'E δε Mιλησίοις πρὸ της πόλεως Λάδη νησος, ἀπερρωγασι δε ἀπ' αυτης νησίδες. 'A ζίου την ἐτεζαν ὀνομάζουσι, καὶ τον
g) ου χαλεπην πιJ Nerativa ad orationis nexui hic repugnat
et alieno loco est. Quare Moius ad Lycoplar. v. 4Oa. ου. in or . mutandiim censet. Praestat for te, emendare aυτοῖ.
esse, variae lectiones declarant. Cod. Vindob. Xa e is, a quo non multiam abhorrere videtur
prope Magnetiam et aliorian esusdem nominiS Strabo men- .raonem facit L XII. P. 8sa.,
148쪽
'Aςέριον εν αὐτη ταφηναι λεγουσιν ' εἶναι σε 'Aςεριον
μεν Λνακτος ' Ανακτα δὲ Γης παῖδα. εχει δ' οὐ νό νεκζὸς οὐδεν τι μεῖον πηχων οέκα. Tο δ' εμοι Θαῖμα 6 παρασχὸν δίας της ανω πόλις εHν οὐ μεγάλη Tημένου Θύζαι. ενταὐθα πεσιφαγέντος '') λόφου διὰ χειμωνα, ὀς ἀ ἐφάνη τὸ σχημα πεζιεχοντα ες πίπιν ως ε ν άvΘζω που ' επει διὰ μέγεθος οὐκ εςινοπως ἄν ε ξεν' ). αὐτίκα δε λόγος ηλΘεν ες τοῖς πολλοῖς, Γηρυόνου του Xρυσαοζος εἶναι μεν τον νεκρόν, εἶναι δε και τον Θρόνον ' και γὰρ Θρόνος άνδρός ε νενειργασμενος ὀρους λιθωδει προβολη ' και χείμαρρόν
σιν ἔφασάν τινας εντυχεῖν ἀροὐντας, διότι ἔχει λόγος, βούς ά:ἰς ας Θρέψαι τον Γηρυόνην. επει δε σφισινεναντιουμενος ἀπέφαινον εν Γαδείροις 'q) εἶναι Γηρυόνην,
οὐ μνημα μεν οὐ, δενδρον δε παρεχόμενον διαφόρους
ante 'Eρυθεια dicta secundum Apollodor. I. II. C. s. sdi Io., ubi via. Heyne V. C. p. 386. R. Cons. Olear. ad Philostr. p. I9o. Paullo infra pro Muδρον aterque Codex dat δενδρον. quod ferri posset, si esset, unde παρεχόμενοv pemleret. Philostrat. de vita Apoll. L,. V. C. s. cadem habet et duas arborct fulgo sicit.
149쪽
μορφὰς, ενταυθα '' οἱ των δευδων εξηγηται τον ἔνταεδείκνυον λόγον, ως εἰη μεν ο νεκσὸς ' λου, πάῖς δὲ Ἱλλος εἴη Γῆς, ἀπὸ τούτου δὲ ἡ ποταμος ώνομάσθη. '
Nρακλέα δὲ διὰ την παρ Uμφάλη ποτε ἐφασαν
δίαιταν 'Υλλον ἀπό του ποταμου καλεσαι τον παῖδα.
Do aliis in saltintine memorandis - insula psyrealia monumentis in via saera versus Eleusina - theiriocrito - Scuo vate - Cephisodoro bello Atheniensium eontra Philippum Demetrii filium.
Eν Σαλαμῖνι- επάνειμι γὰρ ες τον προκείμενον λόγον τοὐτο μεν 'Αρτέμιδός ἐ ν ἱερόν, τούτο δὲ τρό- ,
150쪽
ρυκα ἐλθόντα , ὼς μη τοὐ λοιπου την χωζαν ἐπεογάζοιντο ') κτείνουσιν Ἀνθεμόκριτον' καί σφισι ταὐταλάσασι παραιιόνει καὶ ἐς τόδε μήνιμα εκ τοῖν Θεο ῖν, οἷς οὐδs 'Aδριανὸς ἡ βασιλεῖς, ωτε καὶ ἐπαυξηθῆναι, μόνοις ἐπῆρκεσεν Ελληνων. μετα δε τοὐ 'Aνθεμοκζώτου την ς λην Mολοττοῖ τε τά ος ες ιν αξιωθεντος Θηναιων και τούτου ς'ρατηγεῖν, οτε Πλουτάρχω
ρον επι τοιωδε καλούμενον. Ἐλευσινιοις πολεμοῖσι
ονομα Σκιρος, ος καὶ τῆς Σκιραδος ἰδρύσατο 'AΘηναρικὶ Φαληρῶ το ἀρχαῖον ἱερόν ' πεσόντα δε αυτον εν τῆ μόχη Θάπτουσιν Ἐλευσινιοι πλησίον ποταμούχειμάδου ' και τω τε χωpω το ονομα απο τοῖ ἡρωός εςι καὶ τω ποταμω. Πλησίον δε πεποίηται Κηφισο- δώρου μνῆμα δήμου προτάντος, και Φιλίππω τω Δη- . ' μητρίου Mακεδόσι θ βασιλεύοντι ἐς τα μάλιτα ἐναν- τιω5έντος. συμμάχους δε ἐπήγετο Κηφισόδωρος Ἀθηναίοις γενεσθαι βασιλεις μεν Ατταλον τον Mυσον καὶ Πτολεμαῖον τον Αἰγύπτιον, εθνη δε αυτόνομα Αἰτωλοὐς, καὶ νησιωτων Ῥοδίους και Κρῆτας. ώς δε
καὶ ἐξ Λἰγύπτου, και Mυσίας, καὶ παρὰ των Κρη- των τὰ πολλά ὐς ριζον αἱ βο Θειαι, Ῥόδιοι δε μόναις