Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1794년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

νεςιν, ο δη πυρὶ λίνον μόνον ουκ ε ν άλωσιμον. Ποῖνιξ δε ὐπερ του λύχνου χαλκούς ανηκων ἐς τονδροφον ἀνασπα την ἀτμίδα ἡ δε Καλλίμαχος τον λύχνον ποιησας, ἀποδεων των πρωτων ἐς αυτην την τεχνην, ουτω σοφία πάντων ἐςὶν ἄσιτος, ως ε καὶ λβους πρωτος ετρύπησε, κή ἔνομα ελτο κακιζό- τεχνον 'Θ, η Θεμενων ἄλλων κατέτησεν εφ' αὐτω.

De donariis in teniplo Pollassis Minervae et olea in eo virginibus Canopi,iris in saccis Mineri ae - Tot naidis signo ejusmae rebias gestis - aliis signi - de quih clam ad Hereulem et Theseum pertinentibus do Minoe et Minotauro.Κῶται δε εν τω ναω της Πολιάδος Ἐρμης ξύλου, Κεκροπος εἶναι λεγόμενον ἀνάθημα, -ο κλάδων μυρσίνης οὐ σύνοπτον αναθήματα δε, όπόσα ἄξια λόγου, των μεν αρχαίων δίφρος ὀκλαδίας ' ε Δαιδάλου ποίημα ' λάφυρα δε απὰ Mηδων , Mα

ιτίου ') Θωραξ, ος ειχεν εν Πλαταιαῖς την ηγεμοvίαν της ἱππου ' καὶ ἀκινάκης Mανδονίου λεγόμενος εἶναι.Mασχιον μεν δη τελευτησαντα ὐπὸ των 'ΛΘηναίων οἶδα ιππεων ' Mαζδονίου δε μαχησαμενου Λακεδαιμονίοις

Marisonii Hrae exirii videtulus est Herod. L. VII. c. aQ-asa

112쪽

WTICA SEU LIB. I.

μονίοις εναντία, καὶ υπὸ ἀνδοος Σπαρτιάτου πεσόντος, οὐδ' ἄν ὐπεδεξαντα ἀρχην Ουδε Ισως Ἀθηναίοις παρηκαν φέζεσθαι Λακεδαιμόνιοι τον ἀκινάκην. Περι ἄδε της ελαίας οὐδεν εχουσιν ἄλλο ειπεῖν, η τη Θεωμαρτυριον γενεσθαι τουτο ες τον άγωνα τον επὶ τ' ' χωρα. λεγουσι δε και τάδε ' κατακαυ9ηναι μεν τηνελαίαν, ἡνίκα όπιδος την πόλιν ἐνεπζησεν 'AΘηναίοις, κατακαυθεῖσαν δε αὐΘημερον ὁσον τε ἐπὶ δυο βλα-ςησαι πηχεις ' . Tῶ ν- δε της Ἀλνἀς Πανδρόσου ναὸς συνεχης ἐςι ' κοψ εςι Πάνλοσος ες την παρακατ-ηκην αναίτιος των αδελφων μόνη. Ἀ δε μοι Θαυ- 4μάσαι μάλτα παρεσχεν, εςὶ μεν οὐκ ες ἄπαντας γνωριμα, γράψω δε, οἷα συμβαίνει. παρθενοι δυστου ναου της Πολιάδος οἰκοῖσιν οὐ πόρρω, καλουσι δε 'ΛΘηναῖοι σφοῖς κανηφόρους ' αυται χρόνον. μεν. πινα δίαιταν εχουσι παρὰ τη Θεω, παραγενομένης δὲ της ἐορτης, δρωσιν εν νυκτι τοιάδε. άν-εῖσαί σφισιν

επὶ τὰς κεφαλὰς, ἁ ἡ της Ἀθηνῶς ἱέρεια δίδωσι

φέρειν, ουτε η διδουσα οποῖον τι δίδωσιν εἰδυῖα, ρυτε ταῖς φερουσαις ἐπιταμέναις. ετι δε περίβολος εν τηπόλει της καλουμενης εν κηποις 'ARοδίτης οὐ πόρρω, καὶ δἰ αὐτοὐ κάθοδος υπόγαιος αυτοματη ' ταυτηκατίασιν αι παρμένοι' κάτω μεν δη τα φερόμεναλ G 3 λείπου-

δύο - πήχει6 Vid. m. arcana frenetra; quae vera rodat. In VIII. s. u. ,. qin lectio fuisse videtur. Ex illis .

113쪽

λείπουσιν, λαβουσαι δε ἄλλο τι κομίζουσιν εγκεκα- λυμμενον. καὶ τάς μεν ἀφιῶσιν ηδη το εντευθεν, ἐτέρας δε εἰς την ἀκρόπολιν παρ9ένους αγου ν άντ's αυτῶν. Προς δε τω ναῶ της Ἀθηνας ετι μεν εὐηρις πρεσβύτις ), -οσον τε πηχος ' μάλις α , φαμένη διάκονος εIναι δευσιμαχη ' εςι δε αγάλματα μεγάλα χαλκου, διετῶτες ἄνδρες ες μάχην ' κφ τον μεν Ἐζεχθεα καλοῖσυ, τον δε Eυμολπον. κM τοι λεληΘέγε οὐδε 'A. ναίων ὁσοι τα ἀρχαῖα ἴσασιν, Ἱμμάρωδον εἶναι παῖδα Εὐμολπου τουτον, τον ἀποθανόντα

τες εἰσὶν εντος, οἶς εμαντεύετο Tολαι ) καὶ αυτος Τολμίδης ἴς ' ηναίων ναυσὶν ηγουμενος ἄλλους τε ε κάκωσε καὶ Πελοποννησίων την χώραν, ὁσοι νεμονται την παζαλιαν, καὶ Λακεδαιμονίων επὶ Γυλ

ro=latu facilis Syll, alii

tione plura habet Diculor. L XI. s. 8 ., L. XII. s. 6 ; cons Thu . cyd I s. it 3., s eis titillibi illud tan tiar, quod vatis vicem

114쪽

ATTICA SEU LIB. I.

ro 3τὰ νεώρια ἐνέπρησε, καὶ τὼβ πὲριοίκων Ευβοιαν εἴλε καὶ την Κυθηρίων νησον' ἐς δε την Σικυωνίαν ποιησά μενος άπόβασιν, ως οἰ δηοῖντι την γην ἐς μάχην κατ- ές ησαν, τρεψάμενος σφας κατεδέωξε προς την πόλιν. Oς ερον ηε ως ἐπανηψεν ἐς ' ηνας, ἐσηγαγε μεν GEύβοιαν κή Nάξω Αθηναίων κληρούχους, ἐσέβαλε δὲ ες Βοιωτους ς ρατω ' ποζΘησας δὲ της γης την πολ- λην' κφ παρα σάμενος πολιορκία Xαιρώνειαν, ὼςiς την 'Aλιαοτίαν ὶ π ροηλων, αἱτός τε μαχόμενος ἀπέθανε καὶ το παν ηδη τράτευμα ηττἀτο. τὰ μενες Τολμίδην τοιαύτα επυνθανόμην εντα. Ἐςι δὲ 'ΑΘηνἀς αγάλματα ἁρχαῖα ' καί σφισιν ἀπετάκηκεν ουδεν, μελάντερα δὲ καὶ πληγην ἐνεγκεῖν ε νουμενέορα. ἐπέλαβε δὲ καὶ ταυτα η' φλόξ, οτε; p βεβηκότων ες τάς ναῖς Ἀθηναίων, βασιλεύς εἶλεσέρημον των εν ηλικία πην πόλιν. ετι δε συός τε Θηρας τερὶ οὐ σαφὲς οὐδὲν οioα '' εἰ τοὐ Καλυδωνίου ' καὶ Κύκνος υρακλεῖ μαχόμενος. τοὐτον τον Κύκνον φασὶν ἔλλους τε φονεύσαι καὶ δευκον Θρῆκα, προτεΘεντων ωι μονομαχίας ἄθλων ' περι δε τον ποταμὸν τον Πηνειον ἀποανεν ὐφ' Ηρακλέους.

Των δε ἐν Τροιζῆνι λόγων, οὐς ἐς Θησεα λέγουσιν, gh ὶν, ὼς 'Hρακλης ἐς οιζηνα ἐλθὼν παρὰ ΠιτΘεαι- οιτο επὶ τω σείπνω τοὐ λέοντος το δέρμα, ἐσέ Θοών δε παρ' αυτὸν ἄλλοι τε Τροιζηνίων πῶδες καὶ

115쪽

ATTICA SEU LIB. I.

Gησελ εsδομον μάλισα γεγονώς ετος ' τοῖς μεν δὴ λοιμους παῖδας, ως το δέμωα εἶδον, φεύγοντας φασιν οἴχεσθαι, Θησεα δε υπεξελθόντα οὐκ ἄγαν συν φUω παρὰ των διακόνων ἁρπάσαι πελεκυν,

και αυτίκα επιεναι σπουδῆ, λέοντα εἶναι το δερμαηγούμενον. ἔδε μεν των λόγωv πρωτος ες αυτόν εο

Τροιζηνίοις ' ἡ δε επὶ τούτω, κρηπῖδας Αιγέα ' ὐπ

πετρα και ξίφος λῖναι, γνωρίσματα ειναι τω παιδί και τον μεν ες 'ΑΘηνας ἀποπλεῖν, Θησεα δὲ, - ἔκτον και δεκατον ετος εγεγόνει, την πέτραν ἀν-- σαντα spχεσ3αι, και την παρακαταθήκην τὸν Αιγέως φεροντα. τούτου δε ει ν εν ἀκροπόλει πε. ποίηται του λογου, χαλκου πάντα ομοίως, πλὴν τῆς

. τρα Θησέως apud Traγα:enios, et Mosc. atque ex Anissaei it- r. II. C, Priscae huius la-huIae argitinentum laepius exinpressuin deprehendi rur in anti quis artis operihira m nummis.

terpretatione Iranc einea clationem coniectura sm asse curias crat.

116쪽

ATTICA SEU UB. I. LOs ταῖρον ἐς γην '') πέμψαι σφίσι Ποσεισῶνά φασιν, ὁτι Θαλάσσης ἄρχων Mινως της Ἐλληνικης οὐδενὸς Πο

σειδῶνα ηγεν αλλου Θεοὐ μαλλον εν τιμηι κομισΘηναιμεν δη τον ταὐρον τολον φασιν ἔς Πελοπόννησον εκ Κρητης, καὶ Ῥρακλεῖ των δωδεκα καλουμενων ενα και τοὐτον γενεσθαι τον ἄθλον. ως δε εις το πεδίον

117쪽

ATTICA SEU IIB. I. . Ios

κουν άνεΘεσαν, τυραννίδα ομως ὀουλεύσαντα. τεκμαίζομαι δε τωνδε εδεκα, οτι ειδος κάλλιτος, καὶ ταες δόξαν εγενετο οὐκ ἀφανης, ἀνελόμενος διαυλου νίκην Uλυμπικην καί οι Θυγατέζα ὐπηοξε γημαι Ω Θεαγενους, ος Mεγάρων ἐτυράννησε. Xωρὶς δε γε ἴσα κατελεξα, δυο μεν 'AΘηναίοις εἰσὶ δεκάται πολεμησασιν , ἄγαλμα Ἀ9ηνας χαλκουν ἀπὸ Λ ηδωντων ες MαρὰΘωνα άπιβάντων, τεχνη Φειδίου καί οι την επὶ της άσπίθος Λαπιθων πρὸς Κενταύρους , και ἴσα ἄλλα ἐρο ν ἐπειργασμενα, λεγουσι τοζεῖσαι Mῖν' τω δε λ ἰ ταυτά τε και τα λοιπὰ των εογων Παρράσιον καταγράψαι τον Εὐηνορος. ηιαυτης της Ἀθηνῶς ἡ του δόρατος αιχμ1 καὶ ὀ . λόφος του κράνους απὸ Σουνίου προσπλεουσίν εον ηδη σύνοπτα. και ἄρμα κῶται χαλκοῖν ἀπὸ Βοιωτων δεκατη, και Xαλκιδεων των εν Εὐβοια. δύο δὲ ἄλλα εHν αναθηματα, Πεζικλης ὀ ΣανΘίππου ,. καὶ των ἐργων των Φειδίου

118쪽

AHICA SEU Us. I.

πεμφΘείη Φιλιππίδης ' ες Αακεδαίμονα ἄγγελος

his parte' etiam Areopagus s. De Halirrhoinio a Maree inedilecto vid. I. C. aa.

119쪽

ATTICA SEU MB. I.

ύπέχουσι και οι διωκοντες, τον μεν ὐβρεως, τον δεε αναιδειας αὐτοῖς όνομάζουσι 'γ. Πλησίον δε ἱερὸν Θεω9ἐς ιν, ας καλοῖσιν ' ΑΘηναῖοι Σεμνὰς, 'Hσίοδος δε Ἐριννῖς εν Θεογονία. πρωτος δε σφισιν Αἰσχύλος ' δράκοντας ἐποίησεν ὀμοὐ ταῖς εν τη κεφαλη Θριξὶν εἶναι ' τοῖς δε ἀγάλμασιν οὐ τε τούτοις επεςιν οὐδὲν φοβερὸν, οὐτε οσα ἄλλα ἀνάκειται Θεων τωνύππαίων. κεῖται δε και Πλούτων και ' μης, και Γης ἄγαλμα.ενταῖΘα Θύουσι μεν οσοις εν Ἀρείω πάγω την αιτίαν ἐξεγένετο ἀπολύσασθαι, Θύουσί τε και ἄλλως ξένοι τε ομοίως καὶ ἀτοί 'Eιτι δε εντος τοὐ περιβόλου μνημα Οἰδίποδος. πολυπραγμονων δὲ εἴρισκον τὰ ό- εκ Θηβων κομισθέντα τα γὰρ ἐς τον Θάνατον Σοφοκλεῖ πεποιημένα τον Οἰδίποδος γηρος ουκ εια μοι δοξαπιςά, ὸς ἔφη Mηκιςέα, τελευτησαντος Οἰδίποδος,

επιτάφιον ' ἐλθόντα ἐς Θηβας άγωνίσασθαι. t 'Eeι δὲ ἈΘηναίοις κα ἄλλα δικαςηρια οὐκ ἐς

τοσούτο δόξης ηκοντα. των μεν οὐν καλούμενον

des lapides potius albos . Cons. C. 37. fin. et L. VII.

mariam prannis induxisse fer- Nir. Vid. ejus virum.

possit. M

120쪽

*ie Cod. est. At pro καλου με-vo, equidem scribendum cense-rmn κ λουμένων, quod striisti, Tae ratio adnio dum flagitat. De his, qiuac sequuntiar, dicast

riis videndus est Pollux on. IA VIII. s. III. is) το δε-- Ἐλιαωυκαλ J Haec recta interpunctione expedivi, ut sensus sit: ciιi

vero etiam nostra aetate ma

is oπόσα δὲ - ἔπι Παλλα- δια καλοῖσιJ Haec in Cod. Vinis. desunt. Si striacturam oracionis et sensi1m spectes, locus hieniendo labor e vi.leria. Miun. emendandum censet gλλα νενέ ο ἐπὶ Π. κ. Sed restat dim

quorum alterum abesse posset. Curii Pollux VIII. s. II g. in hoc dicasterio περι των ἁκουσέων Φό- νων ius dici reserat, Goliaragmin vers. gernian. hunc locinninde restituendum recte putavit. Quare partim ex huius partim ex Xuknιι conjectura ita corrigendum arbitror : ες ἄλλα τε si o πὶ Παλλαδίω καλώυσι νω to) τοῖ

xutum est, Mιi invisi ciredem . parearunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION