Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1794년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

AHICA SEU LIB. I. ναυσὶν ἰσχύοντες πρὸς ὀπλίτας τοὐς Mακεδόνας ου μεγάλα ώφέλουν, ενταύΘα Κηφισόδωρος ἐς 'Iταλίαν

συν ἄλλοις Ἀθηναίων πλεύσας ἱκέτευεν ἀμυναι ξωμαίους οἱ σέ σφισι δύναμιν και τρατηγὸν ' πέμπουσιν, άι τα Φιλίππου και Mακεδόνων ἐς τοσουτο καΘεLλον, ως ύςερον Περσέα τον Φιλίππου την τε ἀρχην ἀποSαλεῖν, καὶ αυτον αιχμάλωτον ες 'Iταλίαν Θηναι. Φιλιππος δὲ ην οἶτος ό Δημητρίου. ωτος γὰρ ταύτης της οικίας ἔσχε Δημητeιος τηνMακεδόνων ἁμην, αποκτεινας Ἀλέξανδρον τον Καπισάνδρου πάῖδα, ως τἀι πρότεοον ἐχει μοι τρυ

λόγου C A P U T XXXVII.

De aliis monumentis clarortim viroriun viam sacram Acestio - Playtalo - de memorandis trans Cephisis sum - templo Cy irritae -- Ηai palo - Apollinis templo- Cepi alo ejusque Posteris.

Μιτὰ δε τοῖ Κηφισοδωρου το.μνημα τέθαπται μενυλιόδωρος Αλις ' ' τούτου γραφην ἰδεῖν ἐςι και εν

μιτοκλης Ποδιάμου, τρίτος απόγονος Θεμιτοκλέους τω Σερξη ' καὶ Mηδοις εναντία ναυμαχησαντος. Τοῖς δὲ κατωτέρω τοὐ γένους, πλην Ἀκετίου, παζησω τοὐς ἄλλους. 'Λκετίω δε τη Ξενοκλέους

152쪽

ATTICA SEU LIB. I.

14 Iτου Σοφοκλέους του δεέοντος ' , τούτους δὲ ἐς τον τι-ταητον πζόγονον Λεοντα, δαδούχους πάντας ἡπηρογενεσΘαι παρὰ τον βίον τον αὐτης ' πζωτον μεν τονώελφον Σοφοκλέα εἶδε δαδουχουντα, ἐπὶ δὲ τούτωτον ἄνδσα Θεμιτοκλέα, τελευτησαντος δὲ και τούτου, Θεόφρατον τον. παῖδα. ταύτη ') μεν τύχην τοιαύτην συμβηναι λέγουσιν. ΓΙροελθοῖσι δε ολίγον, βακίου τεμενός ἐ ν ηζωος, καὶ δημος, ον Δακίδας ὀνομάζουσιν ἀπο τούτου. καὶ Νικοκλέους Tαραντινου ἐςὶ μνημα, ος επι μέγισον δόξης κιθαρωδων απάντων ηλειν. Em δε και Ζεφύζου τε βωμος, και Δημητρος ἱερὰν καὶ της παιδός' συν δε σφισιν 'A9ηνἀ και Ποσειδων γουσι τιμάς. Ἐν τουτω τω χωρίω Φύταλόν φασιν χολω Δήμητρα δέξασΘαι, καὶ την Θ εόν άντὶ τούτων δοῖναι οἱ το φυτον της συκης. Μαρτυρεῖ δε μοι τω λόγω το επίγραμμα το ἐπὶ τω Φυτάλου τάφω

'Eνθάδ' ἄναξ κρως Φύταλός ποτε δέξατο σεμνην

Δημητζαν, οτε πρωτον οπωζας καρπον ἔφηνεν,''Hν ἱερὰν συκην Θνητων γενος εξονομάζει '

'M οὐ δη τιμὰς Φυτάλου γένος ἔσχεν ἁγηρως.

εατι τραγωδίαν ὐποκριναμένου των καθ' αυτον ἄζιτα. αγάλματα δὲ επὶ τω ποταμω Mνησιμάχης, το δεετερον, ἀνάθημα κειρομένου την κόμην του παιδός οι ἐπὶ τω Κηφισσω ' . καθεςάναι δὲ ἔκ παλαιοῖ καὶ τοῖς 3 ΛέοντοςJ Cod. Vin I. I.

153쪽

ATTICA SEU LIB. I.

τοῖς ποῦσι τουτο Ἱλλησι, τη Dμήρου τις οῦν τεκμαίροιτο ποιησει, ος τον Πηλέα. εὐξασθαί φησι τω Σπερ- χειω κερεῖν άνασωΘεντος εκ Τροίας 'Aχιλλέως την

, κόμην.

Mειλιχίου Διός ' πὶ τουτω Θησευς ὐπὸ των απογόνων των Φυτάλου καθαρθίων ἔτυχε, λης άc καὶαλλους ἀποκτείνας, και Σίνιν ) τα ποος ΠιτΘέως συγγενη. τάφος οε ες ιν αὐτόθι Θεω εκτου του Φασηλίτο - - ετι δὲMνησιθέου τουτον λέγουσιν ἰατρόν τε ἀγαθον γενεσθαι, καὶ ἀναθεῖναι αγάλματα, εν οις και ο Ἱακχος πεποίηται. ώκωόμηται δε κατὰ την ξο ρν ναὸς οὐ μέγας, - καλούμενος Κυαμίτου ' )

σαφες αε οὐδὲν ἔχω λέγειν, εἰτε 'ά τος κυάμους

huius suspieatiis est et Coin Q ΣίνινJ Vid. L. II. C. r. dices constinant. Cod. Mose. ct H Je U. C ad Apollodor.

L ia6. ac balnia i . l. c. . . .

154쪽

σπειρεν ουτος, εἴτε τινὰ επευφημησαν ηζωα ' ἔτι τω κυάμων ἀνενεγκεῖν οὐκ εο σφίσιν ἐς Δημητρα τηνεύρεσιν. ἴ ς δὲ ηδη τελετην Ἐλευσῖνι ειδεν, ητα

καλουμενα ορφικὰ ἐπελέξατο, οἶδεν, ο λέγω. Mνημάτων δε, ἁ μos ες μέγεΘος καὶ κόσμον εηκει, τὸ μεν άνδρός ἐπι Ροδίου μετοικησαντsζ. ἐς Θηνας . το δε Αρπαλος Mακεδων ἐποίησεν, ος Ἀλέξανδρον ἀποδρὰς εκ της Ἀσίας διέβη ναυσιν ες την Εὐρωπην ,. ἀφικόμενος δὲ παρ 'ASηναίους ὐπαύτων συνεληφει, διας Θώρας δὲ χρημασιν ἄλλους τε καὶ τους Ἀλεξάνδζου φίλους ἀπέδρα. πρότερον δὲ ἔτι Πυθιονίκην 'D ἐγημε, γένος μεν οὐκ οἶδα ὀπόθεν. ἐταιροῖσαν δὲ εν υ A ναις καὶ εν ΚορίνΘω. ταύτης ἐς τοσοῖτον ἔρωτ2ς '') προηλΘεν, ὼς και μνημα

άποΘανούσης ποιησαι, πάντων, ὀπόσα 'Eλλησίν ἐς ιν

κεῖται Δημητρος καὶ της παιδὸς αγάλματα, καὶ Λ9ηνῶς τε καὶ Ἀπόλλωνος Ἀπόλλωνι δὲ ἐποιηΘημόνω τοεξαρχης. Kἐῖαλον γὰρ τον Δηῖονέως συνεξ-ιλόντα ' ) λέγουσιν Ἀμφιτρύωνι Πλεβόας την ,

νησον οἰκησαι πζωτον, η νυν ἀπ' εκείνου Κεφαλληνία

155쪽

καλεῖται μετοικεῖν δε αυτον τέως εν ΘηSαις φευγοντα

ὲξ Ἀθηνων δια τον Πρόκριδος της γυναικὸς φόνον.

δεκατη δε ὁ ερον γενεα Xαλκεινος '' και Δαῖτος απόγονοι Κεφάλςυ πλευσαντες ἐς Δελφους ητουντον Θεον κάθοδον ἐς Ἀθηνας' ο δέ σφισι κελευει Θῆσαι πρωτον Ἀπόλλωνι ἐνταὐθα της 'Aττικης, ἔνθα αν ἱδωσον επι της γης τζιηζη Θέουσαν ' γενομένοις δεαυτοῖς κατὰ το Πο. κιλον καλου μενον ορος δράκων ἐφάνη σπουδη κατὰ τον φωλεον ἰων ε και 'Aπόλλωνί τε λου ν εν τω χωρίω τουτω, και υροζον σφῆς ἐλ- Θόντας ἐς την πόλιν ἀτους ἐποιησαντο Ἀ9ηναῖοι. μετὰ δε τουτο Ἀφροδιτης ναός ε τι, και πζὸ αὐτοῖ

De Ritetis alveu - inocone - Eumolpo - Celes ejusque filias)u1 - Ceryce - Zareee - memorandis apti l Eletilinios - Rhalio campo - Eleusine herme Plataeensi agit et Eleutherensibus - Antiopem usque liberis.

O. δή 'Ρειτοὶ καλούμενοι ρευμα.μόνον παρεχονται ποταμων' ἐπει τό γε υδω: Θάλασσά . σφίσι. πεβοιτο δε αν τις καὶ ως απὸ του Xαλκιδέων ' Εὐ-eiπου ρεου ν άπὸ της γης ἐς Θάλασσαν κοιλοτέρανεμπίπτοντες. λέγονται δὲ οἱ 'Pειτοι Κόρης ἱεροι καὶ Δημητρος εἶναι' και τους ἰχθυς ἐξ αυτων τοῖς ιερεύσω

156쪽

ἐγιν αἱρῶν μόνοις. οἴτοι το άρχαῖον, ως εγω πυν- Θά μαι, προς Ἀθηναίους τους αλλους ἔροι της γης Ἐλευσινώις ησαν. Και λαβασι τους 'Pειτοῖς, πρω- aτος ωκει Κρόκων, ενΘα καὶ νυν ἔτι βασιλεια καλεῖται Εζόκωνος. τουτον ' ηναῖοι τον Κρόκωνα Κελεοὐ Θυγατρὶ συνοικησαι Βαισάρα ' λεγουσι ' λεγουσι δε

εἰσιν. εγω δε Κρόκωνος μεν άνευρεῖν τάφον οὐχ οἷός τε ἐγενόμην, το δε Εὐμόλπου μνημα κατὰ ταυτὰ 'Eλευσινίοις άπέφαινον και 'A9ηναῖοι. λυτον τον 3Eυαολπον ἀφικε - αι λεγουσιν εκ Θράκης Ποσειδωνος παiδα οντα και Xιόνης ' την δε Xιονην Βορέου Θυγατερα του άνε υ καὶ 's1ρει Θυίας φασὶν εἶναι. Ομήρω δε ες μεν το γενος ἐςὶν αὐτου πεποιημενον ού εν, επονομαζει δε αγηνορα εν τοῖς ἐπεσι τον Εὐμολπον. γενομένης δε 'hλευσινίοις μαχης πὸς 'ΑΘηναίους, ἀπέθανε μεν Τρεὐεἰς 'ΑΘηναίων βασιλεός, ἀποανε δε Ἱμμαραδος ρ Εὐμολπου καταλύοντα δε ἐπὶ τάῖσδε τον πόλεμον, ως Ἐλευσινiους ες τα ἄλλα 'Aθηναίων κατηκόους οντας ιδία τελεῖν την τελετην. τα δε ἱερὰ τῶν Θεοῖν Ευμολπος και λὶ Θυγα

τέρες δσωσιν αἰ Κελεού. καλοῖσι δε σφας Πάμφως '

157쪽

τε κατὰ ταυτὰ και μηζος η), Διογενειαν καὶ Παμ- μεομην, και τζίτην Σαισάραν. τελευτήσαντος δε Εὐμόλπου, K-υξ νεωτερος λείπεται των παίδων, ον αὐτοὶ Κηρυκες Θυγατζὸς Κε οπος 'Aγλαυρου και' Ερμου παῖδα εἶναι λέγουσιν, ἀλλ' οὐκ Εὐμολπου. ''Eςι-Ἱπποθ όοντος λωον'), ἀφ' ου την φυλην ονομάζουσι, και πλησίον Ζάρηκος ' τουτον μοεῖν παρὰ Ἀπόλλωνι μουσικῆν φασιν ' ἐγω δε ξενον μεν ἀφικόμενον ἐς τὸν γην, Αακεδαιμόνιόν τε εἰναι δοκῶ, καὶ Ζάρακα εν τη Λακωνικὴ πόλιν απὸ τουτου προς Θαλάσση καλεῖσθαι εἰ δε τις Ζάρηξ επιχωρ.ος 'ΑΘη-s ναίοις ἔζως, οὐδεν ἐς αυτόν εχω λεγειν. 'Pεῖ δε Κη φισσὸς πρὸς Ἐλευσῖνι βιαιότεζον παρεχόμενος του προτέρου ρευμα ' και παζ αὐτω καλώυσιν Ἐρινεον ' , λεγοντες τοy IIλουτωνα, ὀτε ἡσπασε την Κόσην, κατα

βῆναι

primas omnium in Gratias cecinit, IA IX. C 3 s.; de Cererem Proserpina multa verstare mandavit, L. I C. 39. init. , L. IX. C.3r. Forte ad hunc Panaphum pertinent, quae He sych habet Παμψiδες, Ἀθλσει απὸ ωμφου το γινος

ἔχουσα.

locum Homeri respexerit Pausanias, incerrum est. In Homeri humino in Cerer. V IM.quatruor Celei filiae naemorantur , Guariun nomina ab illis prorsus sunt cliversa. Rufinlc. V. C. ad Hoin h. in Cer. v. 48O.

Wci filius dicitia in Schol. at Lycophr. v sso, ubi plura deestas stirpe . Cons. eadem Schol. ad v. 373. De uine Zarace Vid. Paus L. III. C. a . iiiis.

ad Lycophr v. 7 I., Hesycli. et Suid. Cons. Pausan. L. IV.

158쪽

ηπήμονα ονομα, Παοκρούςην δὲ ἐπίκλησιν, Θησε δύα πεκτεινεν. Ἐλευσινίοις δέ ἐςι μεν δ στολεμου ναος, 6ετι δε ΙΠροπυλαίας 'Αρτέμιδος, καὶ Ποσειδωνος πατρός φρέαρ τε καλούμενον Καλλίχθοον , ενθα πνω- τον Ἐλευσινίων αἱ γυναῖκες χοφον εςησαν, καὶ ησαν

τουτο οὐλαῖς εξ αὐτου χσημαί σφισι, καὶ ποιεῖ-αι πέμματα ἐς τὰς θυσίας καλτηκεν. ενταὐλ αλως καλουμενη ιστολέμου, καὶ βωμος δεικνυται. N δὲ

φειν, καὶ τοῖς οὐ τελεσ9εῖσιν, οπόσων 'ΤJ Θέας ει - γονται, δηλα σηπου μηδε πυθεσθαι μετεῖναι σφισιν.Eλευσινα δε ηρωα, αφ ου την πολιν ονοααζουσιν, οἱ μεν ' Ερμου παῖδα εἶναι καὶ Δαείρας 4 εανου Θυγα-τζος λἐγουσι, τοῖς σέ ἐ . πεποιημενα Ῥῖγυγον '')εἶναι πατερα. Ἐλευσίνιοι γαο ἀρχαῖοι των λόγων

, ατε ρυπζοσόντων σφίσι γενεων, αλλα τε πλάσα-

159쪽

Ἐλευμερεῖσιν οροι πρὸς την Ἀττικην ησαν ' προσχωρησάντων δε 'A9ηναίοις τούτων, οὐτως :ὴδη Βοιωτίας ο Κιθαιζών ετιν δρος. προσεχώρησαν δὲ Ἐλευθερεῖς, οὐ πολεμω βιασθέντες, ἄλλα πολιτείας τε επιθυμη- σαντες παρὰ 'Aθηναίων, και κατ' ἐυος το Θηβαί- ων ' ). εν τούτω τω πεὴλ ναός ἐςι Διονύσου , καὶ το ξόανον ἐντεῖθεν Αθηναίοις ἐκομίσθη τὸ αρχάῖον τι δἐ εν ἘλευΘεραῖς ἐφ' ημων ἐς μίμησιν εὐίνου πε-9 ποίηται. 'Aπωτέρω δε ολίγον σπηλαιόν ἐιτιν οὐ μέγα, καὶ παρ αὐτὸ υοατος πηγη ψυχροῖ. λέγεται δε εc μεν το σπηλαιον, ὼς 'Αντιόπη τεκοῖσα κατ οιτο ἐς αὐτὸ τούς παιδας, περὶ δὲ της πηγης τον ποιμένα εὐρόντα τοῖς παῖδας, ενταυθα σφας λοῖσαι πρωτον, άπολύσαντα των σπαργάνων. ἘλευΘερων δε ην μεν ἔτι τοὐ τείχους, ην δὲ και οἰκιων ἐρειπια'

δῆλὸ δὲ τούτοις ἐςὶ πόλις ολιγον ὐπεν τοὐ πεδίου πρὸς

De memorati s in via ex urbe Eleusine MPsrara versus - pMeo Antia in o - Meg in irae vel Metantiae tenapio - puleiis ad Thebas occisoriani - Alope et revolae - Tlao eo Lictandi artis inventore de Megalies agri et urbis originibus ac fatis narratio.

psis

160쪽

μενον. εποίησε δε Πάμφως επὶ τούτω τω φρεατι κα3ῆσθαι Δῆμητρα μετα την ἁρπαγὴν της παιδός, γραι εικασμένην. εντεῖ9εν δε αυτην ἄτε γυναῖκα 'Αργείαν γύπο τὴν Θυγατερων των Κελεου κομι-ῆναι παρά την μητέρα, καί οι την Mεγάνειραν ) ουτω πιτεῖσαι του παιδος την ἀνατροφήν. Uλθω δε άπωτερω του φρέατος ιεζον Μεγανείζας ἐτι, και μετ' αυτο τάφοι των ες Θήβας. Κρεων γὰρ, ος εδυνάσευε τότε εν ΘόSαις, δαοδάμαντα επιτροπεύων τον Eτεοκλεους, οὐ παζηκετῶς προσήκουσιν ἀνελομενοις Θαψαι ' ικετεύσαντος δεχδράςου Θησεα, καὶ μάχης 'ΑΘηναίων γενομενης πζὸς Βοιωτοῖς, Θησευς, ως εκράτησε τῆ μάχη, κομίσας ες την Ἐλευσινίαν τους νεκρους ενταὐ3α ἐΘαψε '). Θηβαῖοι δε την ἀναίρεσιν των νεκρων ἐΘελονταὶ λεγουσι λυναι, καὶ συνάψαι μάχην ου φατι. Mετα δε των Ἀργείων τοὐς τάφους ε ν 'Aλόπης μνημα, ην τεκουσαν 'Ιπποθόοντα εκ Ποσειδωνος ἀποθανεῖν ενταῖΘαφασιν ὐπὸ τοὐ πατρὸς Κερκύονος Τ). εἶναι δε ό Κερκύων λεγεται και τα ἄλλα ἄδικος εις τοὐς ξενους, καὶ παλαίειν οὐ βουλομενοις ' και ὀ τόπος οὐτος παλαωζα

SEARCH

MENU NAVIGATION