Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1794년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

μιδος σχημα ου μεγάλης τουτον 'Aπόλλωνα ἰνομίζουσι Καρινὸν, κα= Εἰλει9υίας ') ἐις ιν ἐνταυΘα ιερόν.ς τοσαὐτά σφι τιν ἐπιδείξειν παρέχετο ἡ πόλις. Ἐς δὲ το ἐπίνειον, καλούμενον κ ἐς ημῆς ἔτι Nισαίαν, ἐς τρυτο κατεψοὐσιν , ιενὸν Δημητρός ἐςu Mαλοοίρου λεγεται δὲ καὶ ἄλλα ἐς την επίκληπιν, καὶ τοῖς ποίτους προβατα ἐν τη γη Θρέψαν ς Δημητρα ὀνομάσαιλ αλοῖόρον. καταρυηναι ' δὲ τω ἱερω τον οροίον s τεκμαίροιτο αν τις απὸ του χρόνου. Καὶ ακρόπολίς

182쪽

ATTICA SEU UB. I. I 2

183쪽

1 2 ATTICA SEU LIB. I. κόγχοι δε αι Θαλάσσιαι διὰ παντος ενεισίν οἱ. αὐτος γομὸν τοιουτός εαπιν ό λίθος. Την δε ονομαζομενην ἄπο Σκίρωνος '' καῆ ες τόδε Σmρώνην, ἡνίκα Mεγαρεῖσιν επολεμάρχει, πρῶτος, ῶς λέγουσιν, εποίησεν ἀνδρίσιν εὐζωνοις οδεύειν. 'Aδριανος σε ο βασιλευς κ ου- τως, ῶς καὶ ἄρμαὶα εναντία ελαυνεσθαι ' , καΤέ - 1Iσεν εὐρυχωρη τε καὶ ἐπιτηδείαν εἶναι. Λογοι δε εἰ νες τὰς πέτρας, αγ κατα το ςενον της οδοῖ μαλιςα ἀνεχουσιν, ες μεν την ' ολουρίδα ' ), ως απο ταυτης αυτην ες Θάλασσαν 'Iνω ρίψαι, Mελικερ ἰην ἐχουσα των παίδων νεώτερον ' τον γαρ δη πρεσβυτερον αὐτων Αεαρχον ἁπέκτεινεν ὁ πατηζ. λέγεται μεν δη κ μανεν Τα δρασαι ταὐτα 'AΘαμανταε λεγεται δε κα

ῶς εἰς την Ἱνὼ καὶ τοὐς εξ αυτης παῖδας χρησαιΤο

μον ') καὶ τον δοκούντα Φρίξου ΘάναΤον αἰσΘόμενος,

ματα ,vαντια ἐλαυνηται , quae tentiae ratione ita suadente. bene terra possimi. Saepius Ov et ou confusa senstrinverbor tun turbarum. Vid. not.

184쪽

μασΘέντι Παλαίμονι, και των Ἱμμίων ἐπ' αὐτω τονάγωνα ἄγουσι '' . Tην μεν δη Mολουζίδα πετραν ΙΣ Λευκο9έας κ Παλαίμονος ἰερὰν ηγηντο ' τὰς δὲ μετὰ ταύτην νομίζου ν εναγεῖς, ὁτι παροικων σφίσιν ὁ Σκίρων, ὀπόσοις των ξένων ἐπετύγχανεν, ηφίει σφῶς ἐς την Θάλασσαν. χελώνη δὲ ὐπενηχετο ταῖς πέτραις, τοὐς ἐσβληθέντας ἁρπάζειν' εἰσὶ δὲ αἱ Θα λάσπιαι, πλην μεγέΘους κομ ποδων, ὁμοιαι ταῖς χερσαίαις, πόδας δὲ ἐοικότας ἔχουσι ταῖς φωκαις. τούτων περιηλ9εν ἡ δίκη Σκίρωνα άφεθέντα ἐς Θόλασσαν την αὐτην υπὸ Θησεως. 'Eπὶ δὲ τοὐ δρους,1τη ἄκρα Διός ἐς ιν 'Aφεσιου καλουμενου ναός. φασὶ δὲ ἐπι του συμβάντος ποτὲ τοῖς Ἐλλη ν αὐχμου, Θύσαντος Αιακοὐ κατά τι δη λόγιον τω Πανελλη

νίω Διὶ ἐν Αἰγίνη, κομίσαντα δὲ ἁφεῖναι 'ε καὶ διὰ

eorrupta et sic sinanda ac rein

stituenda esse: νω ἴσαυνώ - ἁφεῖναι ere , et Iovem pluera loeos a statiate liberasse et hans ob eausam 'Aφέσιον Liberatorem vocari. Eadem de Aeac plutibiis exhibet L. II. C. 29., et inulti alii istas Aeaci preis '

gendum coni est προελθοῖσι,1ienti etiam Amas interpreta

tur.

xsa rvis 'Iσθμων -- αγουσιJIdeni legere licet L. II. C I. Cons silear. ad Philostr. vita Apoll III. 3 l. p. laa. s. I 6) κομισαντα δε ἁφatarii In his verbis explican sis incassum sudavi et alsi. Nihil enim absur sus esse potest interpretatione Kuhnii: Aeac ni hostiam eassam in Aegina detulle ad , us montis caci nun, et inde afecisse in mari . Licet Codices collati nihil hic opis serant,

nec a viilgata ciscrepent, attamen persuasum habeo, verba ομισαντα δἐ inveterato nin Iulia

185쪽

I74 ATTICA SEU LIB. I.

pro vitiose vulσato 'Eχεμονα, quod et Co l. Vind. exhibet, reete restituit. De Echemo Tegeatarrum resse eiusque cura Hyllo certamine vici. Diodor. IV. s. sy ConL. Pausan. L VIII. C s. o' s.

186쪽

ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ

ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΩΣ

188쪽

CORINTHIACA SEU LIB. II.

De terrae Corintlaiacae appellatione et originibus 'incolis Corinthi - Achaeonini bello contra Romanos Corintho a Munimio eversa et a Cae&Ie restitiata - Oim one vico et mentorarulis in eo - Istianao Sini Pit vocampte et Peripi rete - Istianai perfossiendo conamini luis stims - celetamine Neptuni cum Sole de Corintlao - memoranssis in Isthmo - templo Neptuni et signis in eo.

TT δε Κορινθία χωρα, μοῖρα οὐσα της Ἀργείας,

ἀπο Κορίνθου το ονομα εσχηκε. Διος δὲ εἶναι Κοριν9ον οὐδενα οἶδα εἰπόντα πω σπουδη πλην ΚοζινΘίων των πολλων. Eυμηλος ') δε ο 'Aμφιλύτουτων Βακχιαδων καλουμενων , ος καὶ τα επη λεγεται ποιησαι, φησιν εν τη ΚορινΘiα συγγραφη, εἰ δη

υς εζον χ' Λιοe δε Δαι Κοριυθον - ex antiquissimorum et cyclia. σπουδH Forte jocose tantiim et coriani numero aliquoties excis Provectialiter, non serio illivi tat Pausanias, vid Imite Coinclici lanificat, et alludit ad piositas de eo agit Heyne U. C. Proverbium Διόe o Κοριαεις, de ad Apollodor P. 983. et Sal- quo Erasni. ςelina id. ad Pindari aras Exercit. p. 8ss. Mox pr Nem. Od VI l. v. ult. τα επη me te Cod ἔπη onus

189쪽

1 s CORINTHIACA SEU LIB. H.

ονομασθῆναιJ A 1icyone Asopiam regionem Sacyoniam vo- Catam esse, declarat, et Ephy'raemia regionem c Drintlliam a

Corantho De Asopia, Sicyoniae parte, vici 'trab. L. VIII. P G6 s37. L. IX. p. 627 Plures Eplayrae urbes fuere, viii Stephan. et 'trab. L. VIII. sa

scriptrum fuit Μμμιου uti etiam C. a. , ubi Cod. Vindob. dat Μομψου, quae vera scrip in reliquis Paulaniae locis re Peritiar; a Muirinito enim Corinthum es e eversam ex histo ricis latinis satis constat. Plurit,ias de hoc bello et de C rinthi excissio agit Paxis Lia Va. C. I - 16.

190쪽

CORINTHIACA SEU LIB. U. I s

πζωτος την εφ' ημων κατες ησατο ' ἀνοικίσαι δὲ καὶ Καρχηδόνα ἐπὶ της αρχης της αυτου. Τῆς δὲ Κοριν- 3 Θίας εH γης καὶ ἡ καλουμενος Κρωμυων ' , απα τοὐΚρωμου του Ποσειδωνος. ἐνταὐθα τραφηναι λέγουσική τον λεγόμενον Θησεως Πιτυοκάμπτην, καs κατ' εαυτὸν τον τόπον ἐς ν ἔργον' προἰουσι γαζ η πίτυς αχοι, τε εμου ἐπεφύκει πασα τον αἰγιαλόν. κή Mελικέρτου βωμός ὴν. ἐς τουτον τον τόπον ἐκκομισΘηναι τον παῖδα ἡπό δελφῖνος λέγουσι. κειμενω δὲ ἐπιτυχόντα Σάσυφον Θαψαι τε εν τω Ἱσυω, και τον ἀγωνα επ' αὐτω ποιησαι των Ἱσθμίων. Eροι δὲ ἐπὶ του Ἱμμου της Φάtχης, ενΘα ό λητης Σίνις λαμβανόμενος πιτυων ηγεν

ἐς τὸ κάτω σφας' όπόσων δὲ μάχη κρατησειεν, ἀπαυτων δησας άφηκεν αν τἀ δένδρα ἄνω φέρισθαι -

ενταυθα ἐκατεζα των πιτυων τον δεθέντα επ' αὐτηείλκε, καὶ του δεσμου μδ ἐτέζωσε εἰκοντος, αλλ' αμφοτέρωθεν επίσης βιαζομένου διεσπῶτο ἡ δεδεμένος. τοιουτω διεφθάρη τρόπω και αυτὸς υπὸ Θησέως ὁ Σίνις - ἐκάΘηρε γὰρ Θησεύς των κακούργων την οδὸν την ἐς 'ΑΘηνας εκ Τροιζῆνος, ους τε πρότεοον κατηρομησα 'λάνελων, κή ἐν Ἐπιδαύρω τη ιερα Πεφφητην ') 1 φαίαζου νομιζόμενον, κορύνν χαλκη χζωμενον εἰς τας μάχας.

ον Κρομμυῶνι. Stephan. scribit cyonein L. I. C. 3' , Scironem X εμμύων, κόμη Κορινθου, et L. I. C. 44. Κρομμυ- iarbem Libyae esse 9 ΠεριφητηνJ De hoe vindicit. Keομμύ- ainem vera Heyne U. C. ad Apollossi P. scriptura esse videriir; sic eniin 196. hoc nomen est in Stiussione Io) Κενχρεας- ΣαιωδI. VIII. p. s83 , TIiucyd. IisIV. Variat scripmra Κεγχρειαι α

SEARCH

MENU NAVIGATION