장음표시 사용
191쪽
μαντα βελησαντι, μόνον τουτο ου πζοεχωρησε τοεργον Κνιδίους δε ἡ Πυθία τον Ἱμμον ὀρύσσοντας επαυσεν 'φ . Οἴτω χαλεπον άν9ζοίπω, τα λῆα βι 6 σαμαι. Tο δε οὐ ΚοσινΘίοις μόνον περὶ της χωρας ετιν εἰρημ νον, άλλα, εμοὶ δοκεῖ, 'Aθηναῖοι πρωτοι πεσι της 'Λττικης ἐσεμνολόγησαν. λεγουσι δε καs οι Κοζίνθιοι, Ποσειδωνα ἐλΘεῖν Ηλίω περὶ της γης ες ἀμφισβητησιν Bριά:εων ' ') δε διαλλακτην γενήσ9αι σφίσιν, Ἱσυον μεν και ὁσα ταύτη δικάσαντα εἶναι Ποσειδωνος, την δε ἄκραν 'Hλίω δόντα '') τη, ὐπερτης πόλεως. απὸ μεν τούτου λεγουσιν εἶναι τον
Strab. et Steph. est. De I.echaeo mox C. a.
Cod. Vinci pro vulgata ο νος, orarionis mictura ita postu-
192쪽
προνάω, δυο μεν Ποσειδωνος, τρίτον δὲ 'Aμφιτρίτης, κή Θαλασσα κου αυτη χαλκη. τα δὲ ενδον ἐσημέν ἀνεθηκεν Ηρωδης Ἀθηναῖος, ἴππους τεσσαρας
τίχου cum suprascripto O , et paxillo interius pro χαλκοi Cod.
Phano Ποιμην est Ponticae re gionis mons; sed quid iste ad Neleidas Ex siilisequenti ευθα patet, illa corrupta voce regi nem vel locutri litiscari debere, in quo Nereides potissitanum cultae fuerint. Quare in Iuliisnti emendatione, donec PO-tior proferatur, acquiescen dum Puto, qui pro ποιμαivεσιν scribendum esse λιμέσι i geniose coni cit. Graecos enim
Nereissibus et Achilli ad littora
et Portiis fana lucosque statuere solitos fuisse, adinodum cressi
193쪽
eons Schol. ad Apollon I. IV. V. IIII. L. III. C as. est Aiμην Ἀκέλλειος; L. III. C I9. insita Letice Achilli sacra, et et.. III. C. a . Brassis, quae, urbs ad mare sita fuit, Aehillis tantiin Α Thetide vero Nerei filia istam Achillis ileees studinem Cum Nereictibus re-
Petendam esse, vix COITunemo Tare opus est.
Gogo p. I. et Virg exhibent. De Gabalis, oppidulo prope
Laocsiccam, vid Strab. XVI. P. lay3 et Steph.i9 πεπλοe - ἈλκμαιωνιJ Ad bellti in Contra Thebas haec Pertinent, ubi Eriphyla peplo Corrupta Alcmaeonem filium sollicitasse feret athlr, tu Contra Thebas pugnaret. Sic Apollodor. I.. III. C. 6. P. 2 s. De Frylo vi l. Winhel m. Storia desse arti ere. T l. p. 3 9 sq.et Deserim. m. P. Is . n. 8 s. et Spanhelin ad Iul. Caes. P.
194쪽
De templo PHaemonis - templo Cyclopum -- se puleris Sisyptii et Nelei - Istlatnieis liniis - Cenelareis
et i echaeo, navalibus Corinthiorum - Helenae balneo sepulcris prope viain - Craneo et memoriindis in eo Laide - memorandis in urbe Corintho Pentheo.
Ταῖ περιβόλου δέ ἐς ιν εντὸς Παλαίμονος εν ἀριτερῶ ναός. αγάλματα δὲ ἐν αὐτω Ποσειδων καὶ Λευκο- Θέα κ αυτὸς ό Παλαίμων. ἔπι δὲ κῶ ἄλλο ἄδυτον καλουμενον, κώοδος δε ἐς αυτὸ ὐπόγεως, ἔνθα δη τον ΙΠαλαίμονα κεκρύφ9αι φασίν. ἴς δ ἄν ε ταυθα η Κορινθίων η ξένος επίοικα ὀμόση, οὐδεμία ἐς ὶ μηχανη διαφυγεῖν του ὁρκου. Κή δη ἱερόν ἐπιν a QMῖον Κυκλωπων καλούμενος Gωμὸς, και Θύουσιν επ' αὐτω Κύκλωψι. τάφους δε Σισυφου καs Nηλεως και γἀρ Νηλέα ἀφικόμενον ἐς Κόριν9ον νόσω τελευτη- σαί φασι, καὶ περὶ τον Ισθμὸν ταφηναι οὐκ ἁν ουν εἰ ζητοίη τις ἐπιλεξάμενος εὐροι τὰ Εὐμηλου. Nηλέως μὲν γάρ ουδὲ Nε ρι ἐπιδειχθηναι τὸ μνημα ὐπὸ του Σισυφου φασί' Mηναι γὰρ ἄγνωτον τοῖς πἀσινομοίως εἶναι ' Σίσυφον δὲ ταφηναι μεν εν τω Ἱμμω, τον δέ οἱ τάφον και των εφ' εαυτοῖ Κοριο ν ολίγους εἶναι τοὐς εἰδότας. ἡ δὲ ἹσΘμικὸς άγων οὐδὲ ἀνα-ντων ' ὐπὸ Mομμίου Κορινθίων εξέλιπεν, ἀμοσον μεν χρόνον ἐζημωτο ἡ πόλις, Σικυωνίοις ἄγειν επετέτραπτο τὼ ' Ισυια οἰκισ9είσης δὲ αυλς, εἰς τους νῖν οἰκητοζας πεζιηλειν ἡ τιμη. ΚοζινΘίοις δε τοῖς 3
195쪽
Ποσειδωνος εἶναι καὶ Πειρήνης της 'Aχελωου λεγόμενοι
πεποίηται-ἐν Ῥοίαις μεγάλαις Οἰβάλου Θυγατέρα εἶναι κή Πειρήνην. ἔςι δἐ εν Αεχαίω μεν Ποσειδωνος ιερὸν καὶ ἄγαλμα χαλκου την δὲ ἐς Κεγχζεί- ας ἰόντων εξ 'IσΘμου, ναὸς Ἀρτέμιδος κή ξόανον ἀρχαιον. εν δε Κεγχρείαις 'AOροδ ιτης τε ἐο ναὸς καὶ ἄγαλμα λβου μετὰ δὲ αυτὸ ἐπὶ τω ρεύματι τωοιά της Θαλάσσης ') Ποσειδωνος χαλκουν. κατὰ δετο ετεζον πεζας ' του λιμένος 'Aσκληπιου και Iσιδος ἱερά. Κεγχρειων Οὲ ἀπ' ἀντικρυ τὸ Ελένης ετι λουτρόν. υσωρ ἐς Θάλασσαν ἐκ πετρας ρεῖ πολυ καὶ
ἁλμυρὸν, ὁδατι ὁμοιον ἀρχομένω Θερμαίνεσθαι-4 Ἀνιουσι δὲ ἐς Κόριν9ον, καὶ ἄλλα ἐςι κατὰ την ὀδὸν μνήματα, καὶ πρὸς τη πυλη Διογένης τέθαπται ό
Σινωπεύς, ον κυνα ἐπίκλησιν καλουσιν 'Eλληνες μ).
επὶ τῶ φυματι τω δια τθαλασσMJ Mendum hic esse in ρευματι , res ipsa satis ileclarat Euhn. pro eo ζευγματι vel δια - ἐευγματι τῆς θαλασσιιc scribendum Cons Cit, in aggere, quo in mure excurrit. Qiuod pro hanilium sane esset, ni1i a vulgatis litteras niniis discreparet, et, leviori mutatione ad lithita, genuina lectio in proin tu esset. Litterae scilicet te perperam
sunt traiectae, et sic emenda iI chun est: επὶ τα ἐρυματι τω λ
196쪽
προ δε της πόλεως κυπαρίσσων ἐς ὶν αλσος ονομαζόμενον Κρά7ειον. ενταυθα Βελλενοφόντου τέ ἐςι τεμε- νος , κM 'Aφζοοίτης ναος Mελανίδος, κή τάφος δεα δος ὼ δη λέαινα επίημά ἐητι κριόν εχουσα ἐν τοῖς προτέσοις ποσίν. ἔτι δὲ κή ἄλλο ἐν Θεσσαλία Δαίδος φαμένων μνημα εἶναι ' παρεγενετο γὰρ κῶ ες Θεσσαλίαν ἐρασθεῖσα 'Iππος ζάτου. το δὲ εξα χης εξ' κύρων αὐτην των εν Σικελία λέγεται παῖδα οὐσανυπό Nικίου κῶ 'Aθηναίων ἁλωναι ' πο-εῖσαν δὲ ἐς Κορινθον υπερ9άλλεσθαι ') κάλλει τας τότε εταίνας, Θαυμα-ηναί τε Ουτως παρὰ Κορινθίοις, ως ἀμφι βητεῖν σφῆς κα νυν ἔτι Ααίδος.
Aόγου δὲ ἄξια ἐν τη πόλει τα μεν λεισόμενα ἐτι s
των ἀρχαίων ἐςίν - τα δὲ πολλά αυτων ἐπὶ της ακμης ἐποιηθη της υτερον. ἐpιν ουν ἐπὶ της ἀγορῆς ἐνταυθα γὰρ πλεῖ ροά ἐπι των ιερων A:τεμίς τε ἐπίκλησιν Ἐφεσία, και Διονυσου ξοανα ἐπίχρυσα πληντων προσωπων τά δὲ πρόσωπα άλοιφη σφισιν ειυ'ἀ'
197쪽
. κεκόσμηται ' Aυσιον δὲ, τόνοε Βάκχειον ὀνομί
ε ζουσι '' . Tα δε λεγόμενα ἐς τα ξοανα και ἐγω γράφω. Πενθέα ὀβρίζοντα ἐς Διόνυσον και ἄλλα
τολμῶν λέγουσι, καὶ τελος ἐς τον Κιθαιρωνα εὐειν επι κατασκοπὴ των γυναικω άναβάντα δε ἐς δενδρον Θεάσαμαι τα ποιουμενα ' τὰς δε, ὼς εφώρασαν, καΘελκύσαι τε αὐτίκα Πενθεα, και ζωντος αποσπῶν ἄλλο ἄλλην του σωματος. ὁ ρον δε , ως ΚορίνΘιοι λεγουσιν, η Πυθια χοῶ σφισιν ἀνευρόντας
ν διὰ τόδε τὰς εἰκόνας πεποίηνται ταύτας. Eepι δε καιTύχης ναός, ἄγαλμα ὀρθὸν Παρίου λιθου. παρὰ δε αυτὸ '' Θεοῖς πἀσίν εςιν ἱεoόν. πλησίον δε ώκοδόμηται κρηνη καὶ Ποσεισων ἐπ' αυτη χαλκοῖς, καὶ δέλφὶς ὐπὸ τοῖς ποσίν εςι τοὐ Ποσειδωνος ἀφιεις ἴδω καὶ Ἀπόλλων επίκλησιν Κλάριος χαλκούς. ἔτι καὶ ἀγαλμα 'Aφροδίτης, Ἐρμογένους Κυθηζίου ποιησαντος. 'Eeμου τε ἐςιν αγάλματα χαλκοῆ μιν και ὀρ- Θα ἄαφότερα, τω δε ἐτέρω καὶ ναὸς πεποίηται. τα
H) Λυ σιον δε το δε Βάκχει a Sicyoniis culto agit C. Z., ubi δνουα ουσιJ Hic si nihil excidit, est Baκχε,ον. Pausaniam ambigua hi evitate usum esse. non est infi landum. Ia παρα δε αὐτὸJ Ad stio e Sed tin havit absurde cinem referemtum est aὐτὸ, non ad dari villi vov μενδενσεον, τον αγαλ . Quare ruallem παραδε si De utroque thoc Baccho δε αυτόν.
198쪽
De memorandis in uine Corintho continuatio - Octaviae templo - Pirene fonte - aere Corintlaio halneis Corinthiorum et sontibus - Medeae sitiei oriam sepulcro - Medea et Plane, et priniis c otiirilii regibuS.
x τήν ἐπὶ ΛέχαιονJ C H. V. εαπτεσθαιJ Noli ortere et Mosc. τὸυ ἐπὶ Λεχαιον. i me Ri, titi Ainas habet, sed ab μετα δὲ αυrονJ Ex iitro. 1cil. aeris colore; q reepie Cod Vind et Mose hane Corinthiis aes nativuin non ei lelectionem restitui pro vulgata avidit similis ferri tincti ira
μετα - αυτό. apud Gallaecos memoratur a
199쪽
Υ.ον Φόφαντος πολυμήλου, τόν λα μάλις α
τον δε εν τελετη Mητρος ἐπὶ Εσμη λεγόμενον και τωκζι, λόγον επι αμενος, οὐ λέγω. μετα δὲ το αγαλμα τοὐ 'Etμοὐ Ποσειδων και Αευκο γέα και ἐπι δελ-s φινος ες ιν ἡ Παλαίμων. Αουτρα δὲ ἐπι μὲν πολλαχου κοζινὶ οις και αλλα, τα μεν απὸ τού κοινοῖ , το δὲ βασιλεως 'Aδριανου κατασκευάσαντος ' το δὲ ὀνομα-τότατον αὐτων πλησίον τοὐ Ποσειδωνος. τοῖτο δὲ ' Eύψυκλης ἐποίησεν ἀνηρ Σπαρτιάτης, λίΘοις μοσμῆσας και αλλοις, και ον εν Κρόκαις ρ) χώσας της Δακωνικης
ὀρύσσουσιν. ἐν άζιτερῆ δὲ της εἰσόδου Ποσειδῶν, και μετ' αυτόν 'Αρτεμις Θηρεύουσα ληκε. Κρηναι δὲ
πολλαὶ μὲν άνα την πόλιν πεποίηνται πασαν, ατε
fine. De am is Corinthii oribgine et natura vid Plin. H N.
racioriem de Mercurio et amerte,
200쪽
CORINTHIACA SEU LIB. III 89 δοιανὸς ἐσήγαγεν εκ Στυμφήλου ' Θέας δε μάλισα
άζια παρα το αγαλμα το τῆς Α στέμιδος, και α
Βελλεροφόντης ἐπε , και το ἴδωρ Ο ὶ δέ οπλῆς ,-που ρεῖ του Πηγάσου. ἐτέραν δὲ ἐκ της ἀγορας την επι Σικυωνα ἐρχομενοις ἐς ιν ἰδεῖν δεξια ' τὸς οδου
ναὸς και αγαλμα χαλκοῖν ' Απόλλωνος ' και ολιγον ἀπωτεζω κρήνη καλουμενη Γλαύκης ' ες γαζ ταύτην
πεποίηται την κρήνην καὶ το καλούμενον Ῥιδεῖον. παραδε αυτό μνῆμα ετι τοῖς Mηλιας παισιν, ων ονόματα .μεν σοι Miρμερος και Φ ζης, καταλιθ ΒΘῆναι δευπὰ Κοριν9ίων λεγονται τῶν δύρων εἰνεκα, ὼντη I λαύχηκομίσαι φασιν αυτούς' ἄτε δὲ τοὐ Θανάτου βιuιου και οὐ σύν τω δικαίω γενομενου, τα τεκνα Κοζινθίωντα νήπια ὐπ' αὐτων ε εβετο ' , πριν ὴ, χρῆσαντος τοὐ Θεοὐ, θυσίαι τε αὐτων επέτειοι κατέτησαν, καὶ
rescripsi, RS agante Pausania L. VIII. C 4 e a. , , pliano et Strabone. Plura de , tymphalo vici L. VIII, C aa et in schol. ad Apollon. L. II v I Se g, i J Sententiam turbat haec vocula et sine dubio est' delenda.