장음표시 사용
211쪽
ταυθα καθ' οδον τικτει. και ἔπη τούτω πεποίηκεν
'Aσωποῖ κούρη ποταμου βαθυδινήεντος,Ζηνί τε κυσαμενη, και Ἐπωπέἰ ποιμενι λαων.
Oμησος ) δὲ σφας άν γαγεν ἐπι το σεμνότερον του γένους, και Θῆsας φησιν οικισαι πζωτους, ἀποκρώνων την κάτω πόλιν ἐμοι δοκεῖν απο της Καδμειας. Λαμιδων δὲ 9ασιλεύσας ἐγημεν εξ 'AΘηνων γυναῖκα Φηνω Κλυτίου και ὁ ροερον γενομενου οι πολέμου πζὸς Λ:χανὰζον καὶ Ἀρχιτήλη τους Ἀχαιοὐς, συμμα - σοντα ἐπηγάγετο Σικυωνα εκ της Ἀττικῆς πι καὶ
Θυγατέρα τε συνώκισεν αυτῶ DVιππην' και απὸ τούτου βασυλεύσαντος ἡ γη Σικυωνια και Σικυων αν-
vocare non ausim. ἐπὶ τούτω, uti L II C. Ia. τὶ τοῦδε ομηρoe - ἐποιησον. Quae emendatio probanda est et nisiverim coniecisset et emeri lassetrimen.σ. Diatr. in Elii ipidis dram, deperit. P. 39. I επη ε
Achaei filios fuisse. ex Pau1. Lia VII. C. I. constat, ubi plura de M.
212쪽
toωνος τοῖ Ἐπωπέως, Mητίωνος δὲ εἶναι του Τρεχθέως φασίν. ομολογεῖ δέ σφισι κά Amoc '). ἐπεὶ 'H οδος τε και 'Iβυκος. ό μεν εποίησεν, ὼς ἘζεχΘεως εἴη Σικυων - Ιβυκος ') δὲ εἶναι Πελοπός φησιν αυτόν. Σικυωνος δὲ γίνεται Xθονοφύλη Xθονοφύλης δὲ καὶ ' μοὐ Πόλυβον γενεσ3αι λέγουσιν ύτερον δὲ αυτην Φλίας ό Διονύσου γαμεῖ, καί οι παῖς 'Aνδροδάμας γίνεται. Πόλυβος δε Tαλαω ' τω Βίαντος βασιλεύοντι 'Αργείων Αυσιάνασσαν την Θυγατέρα εδωκε ' καὶ ὀτε Αδρασος εφυγεν ή Aργους, παρα Πόλυβονηλθεν ἐς Σικυωνα - και ἴτερον ἀποθανόντος Πολύβου, την ἐν Σικυωνι άρχην ἔσχεν. 'Aδράςου δὲ ἐς 'Αργος
κατελΘοvroς, 'Iανίσκος απόγονος Κλυτίου τά δεαμε- δοντι κηδεύσαντος ἐλ9ων εκ της Αττικης ἐβασίλευσεν. Ἀποθανόντος δὲ Ἱανίσκου, Φαῖςος των 'Hρακλεους λεγόμενος παίδων και οὐτος ειναι. Φαίτου δε κατἁ μαντειαν μετοικησαντος ἐς Κρητην, βασιλεύσαι λέγε ται Ζευξιππος 'Λπόλλωνος υἱος και νύμφης Συλλίδος. Mετα δε Ζεύξιππον τελευτησαντα 'Λγαμέμνων ςζω ετον ἡγαγεν επὶ Σικυωνα κάι τον βασιλέα 'Iππόλυτον ' Ροπάλου παῖδα τοὐ Φαωου. δείσας δὲ τον ςρατὸν ἐπιόντα Ιππόλυτος συνεχωρησεν 'Aγαμέμνονος κατηκοος και Mυκηναίων εἶναι ' Ιππολύτου δὲ ην τι
213쪽
μενου καταλαβων νύκτωρ Σικυωνα συν Δωριεῖσι κακον μεν ἄτε ' ακλείδην καὶ αυτον εποίησεν οὐδὲν, κοι
νωνον δὲ εσχε της ἀρχης. κάι Δωριεῖς μεν Σικυώνιοι γεγόνασιν ἀπο τούτου καὶ μῶζα της Ἀπείας.
De Delvetrio Sicyonis arari uinem adstriaen te terrae motu Sieyonem vastante - Sieyonioriam sepuleris et mortuos luimandi more - Eupolidis, comita poetae, et alio retina sepulcris - memorandis in arce Sicyon. thean o sist aree - templo Bacclii e usque lignis Barelaeo et Lysio - templo Dianae Limnaeae - templo Suadae ejusque cultrus origine - templo Apollinis et Marsyae tibiis ibi conditis.
Τ- δὴ τοῖ Λἰγιαλέως εν τω πεδίω πόλιν Δημητζιος
Θελων ο 'Aντιγονου τη πάλαι ποτε άκροπόλει προπι
τα δε Φάλκης ε Tim. Sys. vero Tαμφάλκηe ranquam mon strum librariorum oscitantia enatum expungendum censetῆquam sententiam probandam ratus Taμψάλκεα uti is in-
hoc videndus est Diodortis L. XX. s. Ioa. et Pimarch. vita
214쪽
'Ος δη πολλάων πολίων κατελυσε κάζηνα, διακειμενοις οὐν ἀδυνάτως, επιγενόμενος σεισμος ο- λίγου την πόλιν εποίησεν άνδρων εζημον, πολλα δὲ σφῶς και των ες επίδειξιν ἀφείλετο ' ἐκάκωσε δε καὶ περὶ Καρίαν και Λυκίαν τὰς πόλεις, και 'Pοδίοις εσεL-η μάλισα ἡ νησος' ωSε και το λόγον τετελέμαι Σιβύλλη το ες την 'Pόδον εδοξεν. 'Eκ δε της Κοριν9ίας ελλῖσιν ες την Σικυωνίαν, . Λυκου Mεσσηνίου μνημα ετιν, ο ς δη οἶτος ἡ Λυκος 'ου γάρ τινα Αυκον εὐρίσκω Mεσσηνιον ἀσκησαντα πεντα9λον '), οὐδε ολυμπικην άνπημενον νίκην 'τοῆτο μεν δη χωμά επι γης. Aυτοὶ δε Σικυώνιοι - 3πολλὰ εοικότι τρόπω Θάπτουσι. τὸ μεν σωμα γη κζύπτουσιν, λοου δε εποικοδομησαντες κζηπIδα κίονας εφιςἀσι, και επ' αὐτῶς επίΘημα ποιοῖσι κατὰ τοῖς αετοὐς μ ιτα τοὐς ἐν τοῖς ναοῖς ἐπίγραμμα δε ἄλλο μεν γράφουσιν οὐδεν, τὸ δε ονομα εφ' εαυτοῖκαι οὐ πατρόθεν ὐπειπόντες κελεύουσι τον νεκρὸν
χαίρειν ' . Mετά δε τὸ μνημα τοὐ Λύκου διαβεβηκό- 4σιν ηδη τον 'Aσωπόν εον εν δεξιαὶ τὸ 'Ολύμπιον ' ρλίγον δε εμπροσΘεν εν ἀριτερῶ της οδοῖ τάφος Ευπόλιδι 'AΘηναίω ποιήσαντι κωαωδίαν μ). προελθουσι δε
215쪽
δε καὶ επιτρεψασιν ώς επὶ την πόλιν, Ξενοδίκης μνημα ετιν ἀποΘανούσης εν ώδῖσι ' πεποίηται δε οὐ κατὰ τον επιχμιον τρόπον, ἀλλ' ῶς αν τη Παφῆ μάλις α ἁρμόζοι γραφὴ δε, εἴπεζ αλλη τις, καὶ αυτη ἐςὶ Θέας ἀξία. προελθούσιν εντευΘεν ταφος Σικυωνίοις ἐτιν, οσοι περὶ Πελλήνην καὶ Δύμην την Ἀχαιῶν, καὶ εν Mεγάλη πόλει, καὶ περὶ Σελασίαν ἐτελεύτησαν ρ τὰ δε ἐς αυτοῖς σαφεςεζον εν τῶς εφ-εξης δηλώσω πρὸς δε τη πύλη πηγή ε σφίσινεν σπηλαίω, ἐς το ἴσωρ οὐκ ἄνεισιν εκ γης ' , ἐπιρρετ δε εκ τοῖ ὀρόφου του σπηλαίου - καὶ καλεῖται διε αὐ το ςάζουσα ἡ πηγή. Ἐν δε τη νυν ἀκροπόλει Tύχης ἱερόν ἐπιν 'Aκραίας, μετά δε αυτὸ Διοσκούρων ξόανά τε Οἴτοι καὶ το ἄγαλμα τῆς Τύχης ἐςί τούΘεάτρου δε υπὸ την άκρόπολιν ωκοδομημενου τινεν τη σκηνῆ πεποιημενον ἄνδρα ἀσπίδα εχοντα 'Αραε τον φασιν εἶναι τον Κλεινίου. -τὰ δὲ το Θεατρον Διονύσου ναός εςι ' χρυσοῖ μεν και ελεφαντος ο Θεός, παρὰ δε αυτὸν Βάκχαι λBου λευκοῖ. ταύτας τὰς γυναῖκας ἱεράς εἶναι, και Διονύσω μαίνεσ3αι λεγουσιν. αλλα δε ἁγάλματα εν άπορρήτω Σικυωνίοις ἐςί'ταῖτα μια καΘ' εκατον ετος νυκτὶ ἐς τὸ Διονύσιονεκ τεῖ καλουμενου Κοσμητηρίου κομίζουσι' κομίζουσι
δὲ μετὰ δάδων τε ἡμμενων καὶ δμνων ἐπαωρίων. ηγεῖται μεν οὐν , ον Βακχεῖον ὀνομάζουσιν, 'Aνδροδάμας σφίσιν ἡ Φλίαντος τοὐτον ἰάρύσατο επεται δε ὁ καλούμενος Λύσιος, ον Θηβαῖος Φάνης, εἰπούσης τῆς Πυyίας, ἐκόμισεν εκ Θηβῶν. ες δε Σικυῶνα
216쪽
καθ όδου της ἐς Πελοπόννησον Ῥαζτεν. εκ δὲ τουAιονυσίου βαδίζουσιν ες την ἀγοράν ἐς ι ναος 'Αρτεμιδος εν δεξια Αιμναίας. και πι μεν κατερρύηκεν σοροφος, δηλά ἐήτιν ἰσόντο περὶ δε του αγάλματος,
διεφΘάρη τομον, ε ισεῖν εχουσιν. Ἐς δε την ἀγορὰν νεσελθοῖσι, Πειλὼς ἐςιν ἱερὸν, οὐδὲ τουτο ἄγαλμα
εχον. Πειθὼ δε ἐπι λόγω τοιωδε αὐτοῖς κατέτησέβεσθαι. 'Aπόλλων και 'Αρτεμις άποκτείναντες ΠυΘωνα παρεγένοντο ες την Αἰγιάλειαν καθαρσίων εἰνεκα. γενομενου δε σφισι δείματος, εν και νυν
τη Αιγιαλεία νόσος ἐπέλαβε καὶ σφῆς ἐκελευον οἱ μάντεις 'Απόλλωνα ἱλάσαμαι και 'Αρτεμιν. οἱ δὲ παῖδας επτὰ καὶ ἴσας παρ9ένους ἐπὶ τον Σύθαν πα-ταμὸν ἀποτέλλουσιν ικετευοντας ὐπὸ τούτων δε πει-σΘέντας τοὐς Θεούς φασιν ἐς την τότε ἁκζόπολιν ευ
Κλεοδαιμον, in quo vera scri-Pt ra latere vi teriar. Κλεοδasos enim legendum esse, ad nodum cressibile est. Sic enim apud Herodot. VI. s. s . 'Αριτομάκου που Κλεοδαίου νσυ 'Tλλω, is apitii Pausan. L. III. C. I s. xλεο- οὐ νοῶ 'Tλλου , ubi quoque scriberi suin Κλεοδαέου. Sac pius scilicet et varie hoc Nolven corriaptum est, de quo vici Heyne V. C. ad Apollodori P. so . S 6. et Vaticenar. ad Herodot. l. c.
217쪽
aosΘεῖν' και ό τόπος, ενΘα πρωτον ἀφίκοντο, Πεδεο ἐς ιν ἱερόν. τούτοις δὲ εοικότα καὶ νυν ἔτι ποιεῖται. καὶ γὰρ επὶ τον ΣυΘαν ἴασιν οἱ παῖδες τη ἐορτη του 'Λ-πόλλωνος , καὶ ἀγαγόντες δη τοὐς Θεούς εἰς το της Πειθοῖς ιερὸν αὐθις ἀπαγειν εἰς τον ναόν φασι του Ἀπόλλωνος. ό δε ναος ες ι μεν ἐν τη νυν ἀγορα ' το
ναι ' τας γάζ oi Θυγατέρας ενταυΘα της μανίας παλ σ3αι. λέγουσι δὲ και τάδε ως Mελεαγρος ἐς τουτον τον ναὸν ἀνεΘηκε την λόγχην, η τον ὐν κατειργάσατε. καὶ αυλοῖς ἀνατε9ηναί φασιν ενταματοὐς Mαρσύου. γενομενης γἀρ της συμφορἀς τω Σμληνω, τον ποταμὸν τον MMσύαν κατενεγκεῖν αὐτοῖς ες τον Mαίανδρο ἀναφανέντας σὲ ἐν τω 'Aσωπω, και κατὰ την Σικυωνῶν εκπεσοντας, μο ποιμενος τοδ ἐυρόντος δοθηναι τω 'Aπόλλωνι. τούτων των α-ναλμάτων οὐδὲν ἐτι ἐλείπετο ' συγκατεκαύθη γὰρ εμπιπραμενω τω ναω. τον δὲ επ' εμοὐ ναον και το
De templo imperato ibiu Rornanis consecrato, antea Cleonis domo - Sicyonioriam tyrannis et Iep lita Arato restitiua - Arato Aelaaeoriam duce H que magnis rebus gestis.
Τω δὲ της Πειθ οῖς ἱερω τὸ εγγύς τέμενος ἀνειμένον
βααλεῖ 'Ρωμαίων οἰκία ποτὲ ην Κλεωνος τυζάννου.
218쪽
γ' αὐτοῖ - εχει δε ῶδε τὰ ες αυτόν. μετὰ Κλεωνα
μοναμησαντα ενεπεσε των εν τελει πολλοῖς επιθυμία
τυραννας οἴτω δη τι ἀκάθεκτος, ῶς καὶ ἄνδρας δύο
Εὐθύδημον και Τιμοκλείσαν ὀμου τυροννησαι. τουτους μεν ουν ἐξεβαλεν ἡ δημος, Κλεινίαν τον πατέρα Ἀράτου προτησάμενος' ετεσι δε ἴς ερον οὐ πολλοῖς ετυράννησεν 'Aβαντίδας. Κλεινία μεν ουν συνεβεβη- κει πρότερον ετι ἡ τελευτη ' 'Αρατον σε Ἀβαντίδας φυγάδα εποίησεν, η και αυτὸς ἀπεχωζησεν 'Αρατος εΘελοντης. 'Aβαντίδαν μεν ουν κτείνουσιν ἄνδρες τωνεπιχωρίων ' τύραννος δε αὐτίκα εγεγόνει ό 'Aβαντίδου πατηρ Πασεας. Nικοκλης δε εκεῖνον ἀνελων ετ ζάννησεν αὐτος. επι τουτον τον Nικοκλεα 'Αρατος ἀφικόμενος Σικυωνίων φυγάσι και 'Alγείοις μισθω- τοῖς ' , τοὐς μεν ελαθεν ἄτε εν σκότω, νύκτωρ γὰρ δη την επιχερησιν εποιεῖτο τοὐς δε καὶ βιασάμενος των φυλασσόντων εγενετο εντος τείχους ' και ὐπέφαινε γὰρ εως ἔδη) προςλαβων τον δημον επι την οἰκ
αν σπουδη την τυραννικην τρεπεται. και ταυτην μεν
219쪽
. δράς. Σικυωνίοις δε ἀπεδωκεν 'Αρατος εξίσου πολι Ψιύεσθαι διαλλάξας τοῖς φεύγουσιν ' οἰκίας μεν φυγάσι και ὁσα των κτημάτων ἄλλα επε ζατο ἁποδούς τιμην δε τοῖς πριαμένοις διέλυσεν ' αὐτος δἀ
και 'Αντιγόνου Φίλιππον επιτροπευοντος τον Δημητρίου τοὐδε ουνεκα τοὐς Σικυωνιους ες το 'Aχαιων συνέδριον εσηγαγε Δωριεῖς οντας, αὐτίκα δε Πατηγὸς υπὸ των 'Aχαιων ηρητο ' και σφῆς ἐπι Αοκροὐς τοὐς Ἀμφισσεας άγαγων, και ες την ') Αἰτωλῶν πολεμιε ων οντων , την γην ἐπόζΘησε. Κόρινθον δὲ εχοντος ' Αντιγόνου, και φρουρῆς Mακεδόνων ενούσης. τοὐςMακεδόνας τω αιφνιδίω της ἐπι Θεσεως κατέπληξε. και ἄλλους τε κρατησας μάχη διέῖθειρε και Περσαῖον ' επὶ τη φρουρῶ τεταγμένον. ος παρὰ Ζηνω- να τον Mνασέα ') κατὰ μάθησιν σοφίας εφοίτησεν. ἐλευειρωσαντος δε Ἀράτου Νόζινθον, προσεχωρησαν μεν εο τὸ συνώσιον Ἐπιδαύριοι και Τροιζηνιοι, οι την Ἀργολιδα άκτην οἰκοῖντες, και την επιὸς Ἱσυοὐ Mεγαρῶς ' συμμαχίαν δε πρὸς 'Aχαιοὐς Πτολεμαῖος ἐποιησατο. Λακεδαιμόνιοι δε και 'Aγις ἡ Ευδαμίδου βασιλεὐς ε ησαν μεν Πελληνην ἐλόντες εξ επιδρομης,
παῖ abest, et paullo infra pro
συνεκα est e ,εκα, et in Cini. Vinit. ενεκα, quod utruntque in Pausania usitatius.
220쪽
δρομης, ηκοντι δε 'Λζάτω και τη ς ζατια συμ-αλόν τι εκρατηΘησαν, καὶ την Πελληνην εκλιπόντες ἀνα χωρουσιν οἱκαδε ὀποσπονδοι. Αζατος δε, ως οι τα sεν Πελοποννησω πζοεκεχωρηκει, δεινον ηγεῖτο Πεισαιἀκαι Μουνυχίαν, ἐτι δε Σαλαμῖνα και Σουνιον εχόμενα
υπό Mακεδόνων περιοφΘηναι, και ου γαρ ἡλπιζε δύνασ9αι πρὸς βιαν αυτὰ ἐζελεῖν) Διογενην πείΘειτον εν τοῖς φζουζοῖς ἄρχοντα, ἀφεῖναι τα χωρία επὶ
ταλάντοις πεντηκοντα και εκατον, και των χηημάτων συνετελεσεν αὐτοῖς Ἀθηναίοις εκτον μερος. επεισε δε
και Ἀριτόμαχόν τυραννουντα εν Αργει, δημοκρατίαν άποδόντα 'Αργείοις ες τo 'Aχα κὰν συντελεῖν, Mαντίνειάν τε, Mακεδονων ἐχόντων , εἷλεν. ἀλλα γὰρ οὐ πάντα ἁνΘρωπω τελῶται κατὰ γνωμην, εἰ δη καὶ Ἀρατον κατελαβεν ανάγκη γενεσθαι Mακεδόνων κα Ἀντιγόνου συμμαχον ' εγενετο δε ουτως.
De Cleomene Lacedaemoniorum rege Achaeis bellum inferente - Arato cum Antigono societatem ineunte Cleon enis fuga et inorie - Arati caede a Plailippo facta - Plvi lippi morie - de memorandis in foro Sicyonioriam eontinuatio - Apolline I.ucaeo.
Κλεομένηζ ό Αεωνίδου του Κλεωνυμου, παζαλαβων την βασιλείαν εν Σπάρτ', Παυσανίαν ἐμιμεῖτο, τυ -eαννίδος τε επιμμων, και νόμοις τοῖς καθετηκόσιν οὐκ ἀρεσκόμενος. ἄτε δε οντι αότω Παυσανίου Θερ