Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

311쪽

CORINTHIACA SEU UB. U.

τονδεώρακλέα λεγουσιν ἀνευρόντα τον πρὸς τη ΣΗω- 14 νίδι κότινον ἀπὸ τούτου τεμεῖν ρόπαλον '' . 'Eσι δὲ καὶ Διὸς ἱερόν, ἐπίκλησιν Σωτηρος ' ποίησαι δε αὐτὸ βασιλεύοντα 'Λέτιον τον 'AvΘου λέγου ν. ὁδωρ δε ὀνομάζουσι Xρυσορόαν. αὐχμῶ δἐ επὶ ετη συμβάντος σφίσιν ἐννεα, εν οiς οὐχ δεν ὁ Θεος, τα μεν ἄλλα ἀναξηρανΘηναί φασιν ὁδατα, τον δε Xρυσορόαν

τουτον και τότε ομοίως διαμεῖναι λέοντα.

De Hippolyti eultu et sacris apires TroeZen. - templo B pollinis Epit,aterii - Lanua et Auxesia, virginibus oelicis - templo Veneris Speculatricis ac Phinedrae Hippolytique sepulcris - templo Minervae Stheniadis ita arce - templo Panli Lyterii - templo Isidis in uri TroeZen. - memorarulis in via Hermionem versus, in via ad portum Celenderis et in via ad mare Psiphaeum.

Ιππολύτω δε τω Θησεως τεμενός τε επιφανέ τον ἀνεῖται, και ναὸς ἐν αὐτω. και ἄγαλμα ἐςιν ἀρχαῖον ' καὶ ταὐτα μεν Διομηδην ) λέγουσι ποιησαι, και πζοσ- τι Θῖσαι τω 'Iππολύτω πρωτον. οιζηνίοις δε ἰερεύς μέν ἐςιν 'Iππολύτου τον χξόνον τοὐ βίου παντα ἰερωμενος, καὶ Θυσίαι καθες ηκασιν επέτειοι. δρωσι δε και ἄλλο τοιόνδε ἐκάςη παρΘενος πλόκαμον ἀ

ista rescripsi ex utroque Coclicae et Amasaes, qlii verit: quae

312쪽

RINTHIACA SEU LIB. II.

τον ναὸν φέρουσα '). αποθανεῖν δε αυτον οὐκ ἐ3Lλουσι συρεντα ὐπὸ των ,πων, οὐδὲ τον τάφον άπα. φαίνουσιν εἰδότες ' τον δὲ εν ούζανω καλούμενον ηνΔ-χον , τοὐτον ειναι νομίζουσιν εκεῖνον Ιππόλυτον, τιμην παρὰ Θεων ταυτην εχοντα. Tούτου δε εντος του πε- aeβόλου ναός ἐςιν 'Aπόλλωνος Ἐπιβατηριου '), Διομήδους ἀνάθημα ἐκφυγόντος τον χειμωνα, ἔς τοῖς Ελλη ν ἐπεγένετο ' απὸ 'Iλιου κομιζομενοις' καὶ τον ἀγωνα των Πυθάων Διομήδην πρωτον Θεῖναί φασι τω 'Aπόλλωνι. Ἐς σε την δεάμιαν καὶ Ααησίαν καὶ γὰρ Τροιζηνίοις μήτεςιν αὐταν) οὐ τον αὐτὸν λέγουmν ον Ἐπιδαύζιοι καὶ Αἰγινηται λόγον - αλλὰ ἁφικεσθαι παρθένους - Κζητης, τασιασάντων σὲ ραμοίως των εν τη πόλει απάντων καὶ ταύτας φασὶν α-πό των ἀντιτασιωτων καταλευσΘηναι, και εοζτην ἄγουσί σφισι δεδεοβολίαν ὀνομάζοντες. Κατὰ δὲ το 3ετερον του περ βόλου μέρος -διόν ἐςιν ὶ Ἱππολύτου καλούμενον, καὶ ναὸς ὐπὲρ αυτοῖ 'Aφροδίτης Κατασκοπίας. αὐτόθεν γὰρ, οπότε γυμνάζοιτο ό Iππόλυτος, ἀπέβλεπεν ἐς αὐτὸν ὀρωσα μ) ἡ Φαιδρα. εμ ταυθα ἔτι ἐπιφυκει η μυζσίνη, τα φύλλα, ως και πζό-

silie ro D v ει ταδiso, quod utruimiue ferai non potereat. Istani verain lectionem, qliain Rulin. conlectura assecutiri erat, ex o ce Vitulob. restit a. Iegisse videriar verintens : adhaeret natariae sepio

313쪽

conNIMIACA SEU LIB. II.

ιρον ἔγραψαι '), ἔχουσα τετρυπημενα. καὶ ηνίκα ς πορεῖτο ἡ Φαίδρα, και ρας ωνην τω ἔζωτι οὐδεμίανεύρισκεν, ες ταυτης - φυλλα ἐσιναμωρει της μυρσίνηζ. εο δε και τάφος Φαίδρας, απέχει δὲ οὐ πο- λδ του Ἱππολύτου μνηματος, το δὲ οὐ πόρρω κέχω-ςαι της μυρσίνης. τοὐ δὲ 'Aσκληπιοῖ το ἄγαλμα λποίησε μεν Τιμόθεος, Τροιζηνιοι δὲ οὐκ 'Aσκληπιὸ6 ἀλλα εἰκόνα Ἱππολύτου φασὶν εἶναι. κα4 οἰκίανιδων οἶδα Ιππολύτου. πρὸ δε αυτης ἐδεν 'Hράκλειος καλουμένη κρηνη '), το ὁδωζ, ως οι Ποιζηνιοι λέγομο σιν, ἀνευρόντος υρακλέους. Ἐν δε τη ἁκζοπόλει τηρ ενιάδοζ καλουμενης ναός ἐςιν 'AΘηνας. αυτὸ δε ειν γάσατο της Θεοῖ το ξόανον Καλλων Λἰγινητης. μα- θητηι δὲ ἡ Κάλλων ην δεκταίου και 'Aγγελίωνος, ο Δηλίοις ἐποίησαν τὸ ἄγαλμα του 'Aπόλλωνος - ο δὲ 'Aγγελιων και Τεκτάῖος παtὰ Διποίνω και Σκύλλιδι s ἐδισάχθησαν. Κατιόντων δε αὐτοεν, δευτηρίου Πα

νεσιν.

Codice scribitiir 'Aκραέας, quod DB. Consecerat. Uenus 'A Masa apud Cnullos culta inemo.rat Ir L. I. C. nee Paulam L. IX. C. 29. de Asera Boeotia. agens Venereis iacit mentio

314쪽

CORINTHIACA SELI IAB. II. go μητροπόλει ''ὶ τῆ οι ηνς Ἀλικαρνασσιοῦς ἐποίησαν, το δὲ ἄγαλμα τῆς 'Iσισος ἀνελκε Tροιζηνίων δημος. 'Iουσι δε την διὰ τῶν ὀρiων ἐς Ερμιόνην, πηγή τέ ἐ

του 'Tλυκου ποταμου, Ταυριου δε το ἐξαρχῆς καλουμένου, καὶ πέτρα Θησέως ονομαζομενη, μεταβαλο σα καὶ αὐτη ') το ὀνομα, ἀνελομενου Θησεως ὐπ'

αυτῆ κρηπῖδας τάς Αἰγέως και ξίφος ' πρότερον δε

βωμος εκαλεῖτο ενίου Διός. τῆς δὲ πέτιας πλησίον Ἀφροδίτης επὶν ιερον Nυμφας, ποιήσαντος Θησέως, ἡνίκα ἔσχε γυναικα 'Eλενην. εο δὲ ἔξω τείχους και Ποσειδωνος ἱερον Φυταλμίου. μηνισαν ταγαρ σφισι τον Ποσειδωνα ποιῶν φασιν ἄκαρπον την χίζαν, ἁλμης εις τά σπερμαrα και των φυτων τάς ρίζας καΘικνουμένης, ἐς ο θυσίαις τε εἴξας καὶ εὐχαῖς εὐκέτι ἁλμην ἀνῆκεν ἐς την γην. υπὲρ δὲ του Ποσειδωνος τον ναόν ἐςι Δημήτηρ Θεσμοφόρος 'Aλθήπου' ), Θα λέγουσιν, ιδρυσαμενου. Κ ατα δαίνουσι δε ἐπὶ ὀτον πρὸς τη Κελενδερει καλούμενον ' λιμένα, χωρίον

in fine. . . .

is τον νοὸe τῆ Κελευδερει καλουu . ovJ ulgatae καλουμιν' praestare videbatur καλονμsum, quod uteique Cod. exhibebat quare illivi recepi. Urbis Celendetis, prope quan porrus fuit , Strabo L XIV. p 986. mentioncim facit, sed in Ciliciae urbiuni enumeratione, et libri scripti ibi dant Μελ ν δερος.

315쪽

ς Θησεα και 'ΑΘηναίους ἀγωνισαμενων. Ἐπὶ Θάλ-- οσαν δε την Ψιφαίαν '' ποζευομένοις, κότινος πεφυκεν

ονομαζόμενος ράχος ς ρεπτός. ράχους ' μεν δη κα

του 'Iππολύτου τὸ 'μα. τούτου δε οὐ πολὐ της Σαρωνίας 'Αρτεμιδος ἀφέτηκε τὸ ιερὸν, καὶ τα ἐς τὸ εμηνυσεν ό λόγος ηδη μοι ''). τοσόνδε δε ετι δηλώσει Σαρώνια γὰρ δη κατὰ ετος - 'Αρτεμιδι φ'

, φαίαν. Sic a ψήφοιe, calci . Iis, haec maris pars dicta vuleripossit.

CAPUT

316쪽

De insulis Troezenioriam, Hiera, ante Spla aeria dicta .

Calaucia et memoriandvis in ea - Demosthenis monumento et Homeri caecitate ac paupertate Demosthene et Harpalo.

Nῆσοι δέ εισι Τροιζηνίοις, μία μεν πλησίον της ἡπείρου, και διαβῆναι ποσὶν ἐς αυτήν ἐςιν. αυτη Σφαι- οὐ ' ονομαζομενη πρότερον Ἱερα δι' αἰτίαν ἐκλελτοιαύτην. ἔτιν εν αυτ, ') Σφαίρου μνῆμα, Πέλοπος δε ηνίοχον εἰναι λέγουσι τον Σφαῖρον. τουτω κατα δότι εξ 'AΘηνας ονειρον κομίζουσα Αοῦ α χοας σιέβαινενες τὴν νῆσον, διαβάση δὲ ἐνταὐΘα λέγεται Ποσειδωνα μιχΘῆναι. ἱδρύσατο μὲν σια τουτο Αἰ α ναον εν-ταὐθα 'AΘηνας 'Aπατουρίας, και 'Ιεράν αντι Σφαιρίας ώνόμασε την νῆσον. κατετόσατα δὲ και ταῖς Τροιζηνίων παμένοις ἀνατιΘέναι προ γάμων ' την ζωνην τῆ AΘηνα τῆ Ἀπατουρία. Καλαύρειαν δε 'Aπόλλω- a. νος ιεζὰν το ἀρχαῖον εἶναι λέγουσιν, σε περ ἐσαν καὶ οι Δελφοὶ Ποσειδωνος. λέγεται δε καὶ τουτο ' ἀντι-

δοῖναι τα χωρία σφας άλλελοις. φασὶ δὲ καί '

τι και λόγιον μνημονεύουσιν 'Iσον i ἐσιν ἐν αὐτῆJ Recidi di ν, φασὶ δὲ και ete.J Haee sine ulla

quod in viiloatis deerat, ex ditiaratione sic sunt ituerpun- unoque Coclice. genda et legenda: kντιδοῖναι - , ἁλληλοιο Φασι τε, etc.

317쪽

3os CORINTHIACA SEU LIB. IL

τε συνεπεσεν εν γηρα λαsεῖν πεῖζαν, και Ο Θάναrος 4 ἐγενετο ούτω βίαιος. Egζηται μεν ουν περὶ αὐτου καὶ ἄλλοις, καὶ αὐτω Δημοσθενει πλεῖτα, η μην των

χρημάτων, ἁ εκ της Ἀσίας ηγαγεν 'Aeταλος, μημεταλαβεῖν αυτόν ' το δε δυρον λεσεν ἐπεξειμι, ὀποῖον ἐγενετο. 'Aσπαλος μεν - ἐξ 'A9ηνων ἀπεδρα διαSάς ναυσὶν ἐς Κρητην, οὐ πολύ ύθερον ὐπὸ των Θεραπευόντων ἀπέθανεν οἰκετω οι δε ὶ ὐπὸ ἀιδρὸς Mακεδόνος Παυσανίου δολοφονη9ηναί φασιν αυτόν. τον δε οι των χνημάτων διοικητην φυγόντα ἐς 'Pόσο'Φιλ ενος Mακεδων συνελαSD, ὸς κώ αυrὸν πασὰ Ἀθηναίων ἐξητησεν 'Αρπαλον τον δε παῖδα τουτονεχων ηλεγχεν, ἐς ο πάντα ἐπύ3ετο, ἴσοι των 'Aeπάλου τι ἔτυχον εἰληφότες - μαΘων δε ἐς ' ηνας γραμματα ἐπέτελλεν. εν τούτοις τοῖς γράμμασιτο

tur.

318쪽

CORINTHIACA SEU LIB. II.

τους λαβόντας παρά 'Αρπάλου καταριθμῶν κάαυτοῖς, και όπόσον αυrῶν ἔλαβεν ἐκ-ος οὐδὲ ἐμνημόνευσεν αGχην Δημοσθένους, Ἀλεξανδρω τε ἐς τα μαλιτα απεχθανομένου, και αὐτὸς ιδ ια προσακρούσας. ΔημοσΘένει μἐν ουν τιμαὶ καὶ ἐτέρα Θι της 'Eλλάδος, και παζά τῶν Καλαυρειας εἰσιν οικητόρον.

De oppido Methanis in isthmo Tmeetentorian - Falneis calidis - remedio contra Asries venti noxios flatus -- parvis insulis, quae Pelopis insulae die Hur - urbe Hormione et memoranssis in via ad illain - pronion-torio ScyllaeO - promontorio Bircepta ala et insulis Ha-Ιiusa Pityusa, Aristeris, Tricrana, et monte Buporthmo insulis Apcropia et Hyidiea - reliquiis priseae urbis Hermionentium - monte Prone et teniplis Veneris ejusque mitu in urbe Hermione.

Τῆς δε Ταοιζηνίας γης εςιν Ἱμμος επὶ πολὐ διηκων ἐς Θάλασσαν , ἐν δε αὐτῶ πόλισμα οὐ μεγα ἐπι Θα

λάσπη Mβανα ) ίκιςαι. I πιδος δε ενταυθα ιερόνες ι, και ἄγαλμα επὶ της ἀγορῆς 'Ερμοὐ, το δε ἔτειον Ηρακλεους. Τοὐ δε πολίσματος τριάκοντά που ςάδια ααπέχει Θερμα λουτρά. φασὶ δὲ, 'Aντιγόνου τοὐ Δημητρίου Mακεδονων βασιλεύσαντος, τότε πρῶτον το

πῆρ ἀναζέσαι πολύ ἐκ της γης, ἐπὶ δὲ τούτω μαζα Θέντι ρυηναι τὸ Γοωρ, ο δη και ἐς -ἀς ἄνεισι, Θερμόν

319쪽

1ot CORINTHIACA SEU LIB. II

va καὶ δεινῶς ἁλμυρόν. λουσαμενω δε ενταυγα, ρυτε υδωρ ες ιν εγγυς mkζον, ουζε εσπεσοντα ἐς την Θάλασσαν ἀκινδυνως νήχεσθαι ' Θηρία γὰρ καὶ α λλα και κυνας παρέχεται πλειτους. 3 πι δε εΘαύμασα εν τοις Mεθάνοις μάλιτα, γζαφωκαι τουτο. ανεμος ο Λὶψ βλατανουσαις ταις άμπ λοις ἐμπίπτων εκ του Σαρωνικοῖ κόλπου την βλαςηνσOὼν άφαυαίσι. κατιόντος ουν ετι τsυ πνευματος, ἀλεκτσυόνα τα πτερὰ εχοντα διαπαντὸς λευκά διελοντες ἄνδρες δυο εναντιοι περιθεουσι τας αμπελους, ἡμισυ ἐκάτερος του ἀλεκτρυόνος φερων. ἀφικομενοι νες το αυτό, οΘεν ίζα Θησαν, κατορυσσουσιν ενταυθα. 4 τουτο μεν πρὸς τον Αίβα σφίσιν ετιν εὐζημενον. Tας δε νησίδας, α ι πρόκεινται τῆς χώρας, ἀριθμον ἐννεαουσας, Πελοπος μεν καλουσι. του Θεου δε υοντος. μίαν εc αυτων ου φασιν υεσθαι. τουτο δε εἰ τοιουτονεςιν, οὐκ οιδα, ελεγον δε οἱ περὶ τἀ MεΘανα. ἐπεὶ

χάλαζάν') γε ἡδη θυσίαις εἶδον καὶ ἐπωδαῖς ἀνΘζ-πους άποτρέποντας. τὰ μὲν δη Mεθανα Ἱμμος ες s τῆς Πελοποννησου 'γ. Ἐντὸς δε του 'ΙσΘμου τῆς Ποιζῆνος ομοζός εςιν ' μιόνη. οἰκιών δε τῆς ἀρχαίας πόλεως Ἐρμιονεῖς γενεσθαι φασὶν 'Eρμίονα Ευρωπος τον δε Eυρωπα ἐν γὰρ δὴ Φορωνεως 'Hροφανης ο οιζήνιος εφασκεν εἶναι νοον οὐ γαρ δή ποτε ἐς Ἀργον τον Νιόβης, Θυγατριδουν ἔντα Φορωνέως, την

quae paullo ante de rea eclio conci a noxios Asriel fiariis narrantur, haec siint revocatula. De supersitione vereriim in Eramline avertenda vid. Clem. Alex. Stromat. L. UI. P. 63 .,

320쪽

δὲ ὁδὸς ἐς 'Eρμιόνην εκ Τροιζῆνος κατὰ την πέτραν, ἡ ι

κρότεοον μεν εκαλεῖτο ΣΘενῶυ Διός βωμος, μετα δὲ Θησεα ἀνελόμενον τὰ γνωσισματα ὀνομάζουσιν οι

νυν Θησέως αυτόν. κατα ταυτην ουν την πέτζαν ἰουσιν ὀνεινὸν ὀδὸν, μι μὲν 'Aπόλλωνος επίκλησιν Πλατανιτίου ναός - ἔτι δὲ Εἰλεοὶ χωρίον, ἐν δ. αὐτω Δήμητρος και Κορης της Δήμητρος ἱερά. τὰ δὲ πρὸς Θάλασσαν εν δροις τῆς ' μιονίδος, ἱερὸν Δ μητρός ε ν επίκλησιν Θερμησίας Τ). Σταδίους δὲ ὀγδοηκοντα χαπέχει μάλις α ἄκρα, Σκυλλάῖον απὸ τῆς Nισου καλουμενη Θυγατζός. ῶς γάρ δὴ τήν Nισαίαν ό Mίρως

καὶ τἀ Mέγαρα εἱλεν, εκείνης προδούσης, Ουτε γυναῖκα Uειν αὐτην ἔτι ἐφασκε, και προσέταξε τοῖς Κρο- σὶν ἐκβάλλειν τῆς νεὼς, ἀποθανουσαν δὲ ἀπερριψενες την ακζαν ταύτην ό κλύδων. τάφον δὲ οὐκ ἀποφαίνουσιν αυτῆς, ἀλλα περιοφθῆναι τον νεκρόν φασι, διαφοσηΘεντα υπὸ των - Θαλάσσης όρνίθων. 'Aπό sδε Σκυλλαίου πλέοντι ώς επὶ την πόλιν, ἄκρα τ' ἐ-