장음표시 사용
281쪽
De templo eum duplici assitu in via, quae Argis Mantiis
monte Alternilio et sontibus InacM - vico Lyrcea otnusium festo - vico orateae iiii o ejusque memoranis dis - meniorainclis in via Epidaurum versus et Proet, cum Aerisio pugna -- Tiryntliis reliquiis, Intaris a Cyclopthias exstriictis - vico Midea - vico Lessa et monte Araclinaeo.
περ καὶ επὶ Tέγεαν άλλα ἀπὸ των πυλων των πρὸς τ' Δειθάδι. ἐπὶ δε της όδοὐ ταύτης ἱερὸν οιπλοῖν πεποίηται, καὶ 'ος ἡλίου δύνοντος εἴσοδον και κατά ἀνατολάς ετεζαν εχον. κατὰ μεν δὴ τουτο 'Λφροδίτης κεῖται ξοανον, πtος δε ἡλίου δυσμὰς Αρεως. εἶναι
δε τὰ αγάλματα Πολυνείκους λεγουσιν ανο ματα καὶ 'Aργείων, ὁσοι τιμωρήσοντες αὐτω συνετζατεύοντο.
α Πεο Θοὐσι δε αὐτοι διαβάντων ποταμὸν χείμαρρον Σάραδρον καλούμενόν ἐπιν Οἰνόη ') το όνομα εχουσα, ως Ἀργεῖοί Cασιν, ἀπὸ Οἰνεως. Οἰνέα γάo τον βασιλεύσαντα εν Αιτωλία λεγουσιν υπὸ των 'Aγρίου παίδων εκβληωντα τῆς ἀρχης παρὰ Διομήδην ες Ἀργος ἀφικέσΘαι. ο δε τὰ μεν ἄλλα ετιμωρησεν
αὐτω τραπεύσας ες την Καλυδωνίαν, παραμενειν δε οὐκ εφη οἱ δύναμαιε συνακολουΘεῖν δ', εἰ βούλοιτο, ες Αργος εκεῖνος εκελευεν. ἀφικόμενον δε τά τε ἄλλα εΘεράπευεν, ὼς πατρὸς Θεραπεύειν πατερα εἰκὸς ἐν, και ἀποΘανόντα εΘαψεν ενταυθα. ἀπὸ τούτου ', μενι ΟἰνοψJ Steph. habet Oι- a) οἰ-έα γαe cte. J Via.
282쪽
ορος ἐςὶν Ἀρτεμίσιον, καὶ ἱερὸν 'Αρτεμιδος επὶ κορυ- τοὐ ἔρους. εν τουτω δε εἰσι τω ἴρει καὶ αἱ πηγαὶ του Ἱνάχου πηγαὶ γάσ δὴ τω ἔντι εἰσὶ ν αύτω, το δεδιωρ οὐκ επὶ πολύ εξικνεῖται της γης. ταύτη μεν δηSέας οὐδεν ετι ἐν ἄξιον. 'Eτερα δε οδος ἀπὸ των πυ- 4
μεν δη πόλεως, ἄτε ἡρημωμένης ἔδη κατὰ την Ελ
283쪽
κυωνα κατελεξε. εκαλουντο δε ἀπο ορνεως του Ἐρεχθεως. του δε 'Otνεως ην τούτου Πετεως, τού
ε ' χομενοις δ' εξ 'Atγους ες την Ἐπιδαυρίαν
ἐς ν οἰκοδόμημα εν δεξιῆ πυραμίδι μάλιςα εἰκασμένον, εχει δε ασπιδας, σχημα 'Αργολικἀς ἀπειπασμένας. ενταὐθα Πζοίτω πεζὶ της άρχης πρὸς 'Aκρίσιον μάχη γίνεται, και τελος μεν ἰσον τω ἀγωνί συμβηναί φασι, και απ' αυτοῖ διαλλαγας ύτερον, - οὐδετεροι βεβαιως κρατεῖν ἐδύναντο ' . συμβάλλεινδε σφῆς λεγουσιν ασπίσι τότε πρωτον ') και αὐτοῖς καὶ τὸ ςράτευμα ώπλισμενοις ' τοῖς δε πεσοῖσινάφ' εκατεζων πολῖται γὰρ και συγγενεῖς ησαν γ ἐποιηθη ταύτη μνημα εν κοινω. Προῖοῖσι δὲ εντεῖΘεν και εκVαπεῖσιν ες δεξιὰν, Τρυνθός ες ιν εζείπια, ἁνες ησαν δε και Τιρυνθίους Ἀζγεῖοι, συνοίκους 'ο
evadere pyrra ar. Amaf male haec interpretiitiar: quod neutrius satis M virum Ane alterius opibus esse posset i erium.
Iii dativi absolute sunt strinendi. Sic paullo ante ab initio hujus
284쪽
λαβῶν καὶ τὸ υνγος επαυξησαι Θελησαντες. Τίρυν3α δε ηρωα, αφ' ου τη πόλει το ονομα εγενετο, πασσα Ἀπου του Διός εἶναι λέγουσι. το δη τεῖχος,δ δη μόνον των εσειπίων λειπεται, Κυκλωπων μέν ἐπιν ἔργον, πεποίηται δε ἀργων λβων, μεγεθος ἔχων εκα- τος λβος, ως ἀπ' αυτων μηδ' αν άρχην κινηΘηναι τον μικρότατον υπὸ ζεύγους ημιόνων. λιθία δε ενησμοσαι πάλαι, ώς μαλιςα αὐτων εκατον αρμονίαν Ρ) τοῖς μεγάλοις λίθοις εἶναι. Καταβάντων δε ως ἐπὶ Θάλαm 8σαν, ενταῖΘα οι Θαλαμοι των Προιτου Θυγατερων εἰσίν. επανελθόντων δ' ες την λεωφόρον, ἐπὶ Mίδειανες ἀρι ερὰν ηξεις. βασιλευσαι δε φαον υλεκτρύωνα εν τη μδεία τον πατερα Αλκμήνης. επ' εμοῖ δε
δείας πλην τὸ ἔδαφος ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο. Κατὰ 9δά την ες 'Eπίδαυοον εὐθεῖάν ἐςι κωμη δεησσα, ναὸς δε Ἀθηνῶς ἐν αὐτη και ξόανον, οὐδέν τι διάφορον η τὸ εν ἀκαοπόλει τη Λαρισση. ετι δε Μος ὐπὲρ της
285쪽
De Epulautior 1In et Argivortim finibus- pri Epiclaui, dominis - Epulaum, a quo Epidauria regio nomen aξcepit - de Epidauria terra Aesculapio saera et Aesculapia natalibus varia nar ratio - de Epulauriu Aesculapii patria, et variis locis, ubi Aesculapius
ρίων. πζὶν σε η κατὰ ταύτην γενέσ9αι την πόλιν. I. επι το ιεζον αφιξη του Ασκληπιου. Ταυτην την χωραν Οὐκ οιδα οἴτινες Πότερον ίκησαν, πον Ἐπίδαυρον ἐλθεῖν λες αυτην ' οὐ μην οὐδε τους απογόνους Ἐπιδαύρου ο πυΘεσ3αι παρὰ των ἐπι ζων εδυνάμην. τελευταῖον δε, 'ὶν η παραγενεσθαι Δωσιέας ἐς Πελοπόννησον, βασιλεῖσαί φατι Πιτυρέα 'Iωνος απόγονον του Ξουθου.
τοὐτον παραδοῖναι λεγουσιν ἀμαχεὶ την γην Δηὼφόντηκαὶ 'Αργείοις. καὶ ὀ μεν ες 'ΑΘηνας ὁμοῖ τοῖς πολίταις ἀφικόμενος ἐνταὐΘα ίκησε, Δηῖφόντης δε καὶ Ἀργεῖοι την Ἐπιδαυζιον ἔσχον. . ἀπεσχίσθησαν δὲ
Ουτοι των αλλων Αζγείων, Τημενου τελευτησαντος,
Δηπόντης μεν καὶ ' νηΘω, κατ' εχθος των Π μενου παίδων ' , ὁ δὲ συν αὐτοῖς ς ρατός, Δηῖφόντη καὶ ' υη9οῖ πλεον η Kείσω καὶ τοῖς ἀδελφῶς νεμοντες. g Ἐπίδαυοος δε, ἀO' οὐ το ἄνομα τη γη ετεΘη, ως μεν φασιν υλειοι, Πέλοπος νν' κατὰ δε 'Αργίων δόξαν και τὰ ἔπη τάς μεγάλας ηοίας ην Ἐπιδαύρω πατη Aργος ό Διός, Ἐπιδαύριοι δε 'Aπόλλωνι Ἐπίδαυ- 4 ζον παῖδα πζοσποιοῖσιν. 'Λσκληπιοῖ δε ἱεράν μάλισα
286쪽
εἶναι την γην, επὶ λόγω συμβέβηκε τοιοῦδε. Φλεγύαν Ἐπιδαύριοί φασιν ἐλθεῖν ες Πελοπόννησον, πρόῖασιν μεν ἐπὶ θέα της χώρας, Ηγω δε κατάσκοπον πληθους των ἐνοικούντων, καὶ εἰ το πολὐ μάχιμον εἴη των ἀν- Θρώπων. ην γἀο δη Φλεγύας πολεμικώτατος των τοτε, και ἐπιων ἐκάτοτε, ἐφ' ούς τύχοι, τοὐς καρπους εφερε καὶ ηλαυνε την λείαν. δτε δὲ παρεγένετο ες Πελοπόννησον, εἶπετο ἡ Θυγάτηρ αὐτω, λελη- Θυῖαετι τον πατερα, ἔτι εξ 'Aπόλλωνος εἶχεν εν γατρί.ως δὲ εν τη γη τη Ἐπιδαυρίων ετεκεν, εκτίΘησι τον παῖδα ἐς το ἔρος τούτο , ο δη TAΘειον ονομάζουσινεφ' ημῶν, τηνικαῖτα δε εκαλεῖτο M-τιον εκκειμένω δε ἐδάδου μεν οἱ γάλα μία των περὶ το ἴσος των ποιμαινομένων αιγῶν, εφύλασσε δε ἡ κύων ό του .
ποιμενι τουτο ην) ώς τον ἁζιθμὸν οὐχ εύρισκεν όμολογοῖντα τῶν αἰγῶν και ἡ κύων ἄμα άπετάτει της - ποίμνης, οἴτω τον Ἀρεμάναν ἐς παν φασιν ἀφικνε σ9αι ζητησεως, ευροντα δε επιθυμησαι τὸν παῖδα ἀνελέσθαι, καὶ ώς εγγὐς ἐγενετο, ἁ απην επενεκλάμψασαν απὸ τοὐ παιδός, νομίσαντα δὲ εἶναι Θεῖον τι, ἄσπερ ην, άτοτραπέσθαι. ὁ δὲ αὐτίκα επὶ γην καὶ Θάλασσαν πῶσαν ηγγέλλετο, τά τέ αλλα οποσα βούλοιτο εὐζίσκειν ἐπὶ τοῖς κάμνουσι, καὶ ο τι άνι σι τεΘνεῶτας. Λέγεται δὲ και ἄλλος επ' sαυτῶ ) λογος. Κορωνία κύουσαν 'Aσκληπιον Ισχυῖτω Ἐλάτου συγγενέσθαι' καὶ την μὲν ἀποθανεῖν ὐπὸ
287쪽
CORINTHIACA SEU LIB. II. 'Aρτέμιδος α νομενης νῆς ἐς τον Ἀπόλλωνα ἔλεως. εξημμενης δὲ ἔδη τῆς πυρας ἁρπάσαι λέγεται τονε παῖδα 'Eρμῆς απὸ τῆς φλογός. 'Ο δε τρίτος των λόγων ἡκιςα ἐμάὶ δοκεῖν αληθῆς ες ιν, Ἀρσινόης
ποιήσας εἶναι της Λευκίππου παῖδα Ἀσκληπιόν.
'Λπολλοφάνει γὰρ τω 'Αρκαδι ἐς Δελφοῖς ελθόντι και ἐρομένω τον Θεόν, εἰ γένοιτο εξ Ἀζσινόης 'Aσκληπιὸς και Mεσσηνίοις πολίτης εἰἡ, εχρησεν ἡ ΙΠυΘία '. 'sa μέγα χάρμα β:οτοῖς βλατων 'Aσκληπιε
'ον Φλεγυηἰς ετικτεν εμ, φιλότητι μιγεῖσα 'Iμερόεσσα Κορωνις ενὶ κραναῆ Ἐπιδαύρω.ουτος ὁ χρησμὸς δηλοῖ μάλιτα οὐκ οντα 'Aσκληπιὸν
Ἀρσινόης, α λα 'Hσίοδον ὴ των τινα εμπεποιηκότωνες τα 'Hσιόδου τα ἐπη συνθέντα ες την -σσηνίων
ν χάριν. Mαρτυρεῖ δέ μοι και τόδε, εν Ἐπιδαύρω τον Θεὸν γενέσθαι. τα γὰρ Ἀσκλόπεια εὐρίσκω ταἐπιφανέςατα εξ Ἐπιδαύρου. τουτο μεν γαρ ΑΘη- ναῖοι τῆς τελετῆς λέγοντες Ἀσκληπιω μεταδουναι, την ἡμέραν ταυτην 'Επιδαύρια ὀνομάζουσι, και Θεὸν
απ' εκείνου φασιν 'Aσκληπιόν σφισι νομιμῆναι '
πειa contractum pro 'Aσκληπινια,
quod fremienctus in Pausania.Α trien nihil hic riturancium, sicuti xιιrn. vult; variat enim scriptiara in hoc et similibus
rem non solum rempla et Igna Aserula pii, sia etiam eius sa
288쪽
Θηρευοντί οι περὶ τον Πίνδασον ιαθεὶς η) ἐν τη Ἐπιδαυρία, τον Θεόν επηγάγετο ες Πεζγαμον. ἀπο δὲ τοὐ Περγαμηνων Σμυρναίοις γέγονεν ἐφ' ημων Ἀσκλη- πειον τα επὶ Θαλάσση. το δ' εν Βαλανάγραις ) ταῖς Κυρηναίων, ἐτιν Ἀσκληπιος καλουμενος ἰατρος, εξ Ἐπιδαυρου καὶ ουτος. εκ δε του παρά Κυζηναύοις το εν Δεβηνη ') τη Κροτων ετιν Ἀσκληπήῖον. Διάφορον δε Κυρηναίοις τοσόνδε ες Ἐπιδαυρίους εςὶν, οτι ἀγας οἱ Κυρηναιοι θύουσιν, Ἐπιδαυζίοις οὐ καλτη- κότος. Θεον δε 'Aσκληπιον νομισΘεντα εξ δεχης καὶ
οὐκ ἀνὰ χρόνον λαβόντα την φημην '' τεκμηρίοις
289쪽
s 3 CORINTHIACA SEU LIB. II. C A P U T XXVII.
De Aesculapii saero luco apud Epidaurios --. Aeseulapi signo - aede Tholo et pi maris In ea, ae pilis, Ptibus mortu et nomina sanatoriam inscripta sunt - Hippolyto ab Aesculapio iii vitam revocato - theatra Epidaurior Nn - aliis templis et inemoranssis inliteo Aesculapii templis et operibus ab Antonino Senatore Epidauri exinstructis - montabcta Ilico inaminentibus et memoratulis ibi.
Το δε ιεών αλσος τού Ἀσκληπιου περιεχουσιν οροι Ἱπανταχόθεν ' οὐδ'ε ἀπο9νησκουσιν, οὐδε τίκτουσιν Ηγυναῖκες σοισιν εντος του πεζιβόλου, καΘα και επὶ Δηλω ') τη νησω τον αυτον νόμον. τα δε Θυόμενα, ην
τέ τις Ἐπιδαυρίων αυτων, ην τε ξενος ό Θύων ὴ, καταναλίσκουσιν εντος των οζων. . το δὲ αυτὸ γιγνόμενονα οἶδα και ενTιτάνη . Tου δε 'Aσκληπιου τὸ αγαλμα μεγεθει μεν του 'Aθηνησιν ' λυμπίου Διὸς ημισυ ἀπ δεῖ, πεποίηται δε ελέφαντος και χρυσού ' μηνύει επίγζαμμα, τον ειζγασμενον εἶναι Θρασυμησην 'Αρμγνωτου ΙΠάριον. κάθηται δε επὶ Θρόνου βακτηνίαν κρατων, την δε ἐτέραν των χειρων ὐπερ κεφαλης ἔχει τοὐ λάκοντος, καί οι κύων πασακατακείμενος
paratum sit, sicuti C. 33. κατὰ δή τι ἐξ 'Aθηυῶe osειeos. Sed τον
saepius absolute absque κατὰ Ponuntur. De re ipse vid. TM.c til. L. III. s Io
290쪽
καλούμενον Θόλος, ώκοδόμηται πλησίον, Θέας ἄξιον. εν δε αὐτω Παυσίου γράψαντος βἐλη μεν καὶ τόξονες ι ν άφεικώς 'Eρως, λύραν δε άντ' αυτῶν ἀράμενοeφέρει 'γ. γέγραπται δε ἐνταὐ9α και Mέ3η, Παυσίου και τουτο ἔργον, εξ ὐαλίνης φιάλης πίνουσα - σοις δ' , '
αν εν τη γραφη φιάλην τε δαλου και δἰ αὐτης γυναικος πρόσωπον. ειλαι ' δ' εἰςηκεσαν εντος τοὐ περιβόλου , τὸ μεν ἀρχαῖον καὶ πλεονες, επ' εμού δε εξλοιπαί ταύταις εγγεγραμμένα καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ἐςιν ονόματα ἀκεσΘέντων υπὸ τοῖ Ἀσκληπιοῖ, προσέτι δὲ καὶ νόσημα, ο τι εκατος ἐνόσησε, καὶ
ex vulgari hMturi vocum per mutatione. Vulgatam rectam esse, in notis ad Cap. II. do citi navis.
hoe forte ad harmoniam astTorani Pythagorae allusti putat. Mihi potius hac imagine arnu ris eum dilici niusices assectu vincillum expressum videm.
s i Sie scribendum esse pro φασὶν, Κusin. bene coniecit et Coc . Mose. illud exhdihel. Quemadiriodum τήλη hiees ere seu indicare aliquid dicidiar, sic in Theophrasti char.