장음표시 사용
301쪽
νατον. Αιακὸς δε ἐς μεν την νησον άποβαίνειν αυτὸν οὐκεῖα ες ηκότα δε ἐπὶ νεως, εἰ δε ἐΘελει, χωμα εν τη Θαλάσση χωσαντα ἐκελευεν ἐντεῖειν ἀπολογήσασθαι,ουτως ἐς τον κρυπτὸν καλούμενον λιμενα εσπλεύσας νύκτωρ, εποίει Σωμα' καὶ τουτο μεν ἐξεργαψεν και ἐς ημας ἔτι μενει, καταγνωσθεις δὲ οὐκ ἀναίτιος εἶναι Φω- κω της τελευτης, το δεύτερον ἐς Σαλαμῖνα ἀπεπλευσε. 8 Tου λιμενος σε οὐ πόρρω του κρυπτου Θεατρόν εο Θεας αξιον, κατα τὸ Ἐπιδαυρίων - μάλις α, μέγεθος καὶ ἐργασίαν την λοιπην. τούτου δὲ οπι Θεν ώκοδόμη- ται ςάδιον πλευζῶ μια, άνέχουσά τε αὐτης το Θεα-- τζον, και ἀντὶ ἐζείσματος ἀνάλογον ἐκείνω χρωμενη '
Vindob. benc exhibet ἐκ τηe impedita est. Declarare vult ἁδελ*ήe Θντ. Haec Neress Psa- Paulanias, theatro et stadio mathe fuit. Vid Apollodor. untiin idem*ie larias commune I .lli C ta. p. as fuisse Sic vero at mi pro aevis 36ὶ Πυλάδηα - τον ψ ονοτ l scribo dum est , que din Scilicet ad proavum ulciscen- dirui vib. bene emendavit. i
302쪽
De templis et nis deorum apud Aeginetra - eultu Hecates et Hecate tribus corporibus apud Athenienses, a pipyn ulla dicta - Aphaeae seu Britomariis cultu - .Panellonio - Auxesia et tarnia - TroeZenioriun terra, oio et primis TioeZen. regibus - Sarone, Diana ethicu Saronide - Tro Zene et Pittheo -- Heraclidat iam regno et Diomed2.
λωνος ἐτιν, ὁ δὲ 'Ἀρτέμιδος, Διονύσω τε αὐτω ο τρίτος. Aπολλωνι μεν δ' ξόανον γυμνόν εο, τέχνης της ἐπιχωρίου ') τη δὲ Ἀρτέμιδί ἐον ἐσθής, κατὰ ταυτί δὲ και '' Διολυσω ' κοοι γένεια Διόνυσος ἔχων πεποίηται. του δε 'Rσκληπιοῖ το ἱερὸν λου μὲν ετέρωθι καὶ οὐ ταὐτ', λι Θου ) δε α γαλμα καμμενον. Θεῶν δὲ Αἰγι- 2νηται τιμ HGν Εκάτην μάλισα, καὶ τελετην ἄγουσιν ἀνα παν ετος Ἐκάτης, ορφέα σφίσι τὸν Θροκα κατα-τησα-αι την τελετην λέγοντες. τοὐ πεοιβόλου δὸεντος ναος ἐροι. ξόανον δὲ ἐσγον M-νος, ομοίως ντ οσωπόν τε, καὶ τὸ λοιπὸν σωμα. λκαμένης δὲ ἐμοι δοκεῖν) πρῶτος αγάλματα 'Eκάτης τρία ἐποίησε προσεχομενα ἁλλήλοις, ην Ἀθηναῖοι καλουσιν Ἀ
303쪽
Διὸς ιουσίν ε ν Ἀφαίας ἱερὸν, ἐς ην και Πάσαζος 'γῶσμα Αἰγινηταις εποίησεν. φασι δε οι Κρῆτες τουτοις γάρ ε τι τα ἐς αυτην ἐπιχώρια , Kαζμάνονος του καθηραντος 'Απόλλωνα ἐπὶ φονω τω ΠύΘωνος παῖδα Εὐβουλον εἶναι ' Διὸς δε και Κάμης της F υβούλου Βριτόμαρτιν ') γενεσ9αι ' χαίρειν δε αυτην δρόμοις τε και Θηραις, και 'Aζτἐμιδι μάλιτα φίλην εἶναι. MMὐνδε ἐρασθέντα φευγουσα ἐρριψεν εαυτην ἐς δικτυα άφει μενα επ' ἰχθυων Θηρα '). ταυτην μεν Θεον εποίησεν Αρτεμις, σεβουσι δε ου Κρητες μόνον, άλλα καὶ Αἰγινηται, λιγοντες φαίνεσΘαί σφισιν εν τη νησω την Βριτόμαρτιν. ἐπίκλησις δε οι παρά τε Αἰγινηταις ες ν4 'Λφαία, και Δικτυννα εν Kζήτη. To δε Πανελληνιον ἔτι μη του Διὸς τὸ ἱερόν, ἄλλο τὸ δρος ἀξιόλογον εἶχεν οὐδεν. τουτο δε τὸ ἱερὸν λεγουσιν Αιακον ποίησαι τωs Διι δε ες την Αυξησίαν και Λάμιαν ' , ως ουχόεν ο Θεος Ἐπιδαυρίοις, ως τα ξόανα ταυρα εκ μαντείας ποιησαιντο ') ελαίας παρὰ 'AΘηναίων λαβόντες, ως Ἐπιδαύριοι μεν ουκ ἀπεφερον ετι 'AΘηναίοις, ἁ ετόξαντο , οἷα Λἰγινητων εχόντων τὰ ψάλματα, 'AΘη- ναίων δε ἀπωλοντο οι διαβάντες ες ταυτα ' ἐς Αἴγι-
Paullo plura de hm refere C Ia. huius Labra et Herodot L. V. Lga. 83. , Pii vero Δαμιηe itabit, de qua nominis varierate ibi vulemtus est Ualhenarsὶ ποιήσαιντοJ Modus inde.
finitiis ceteras hic non respolis det; quare mallem scribere ποιήσαντο, quam lectionein interque Codra n endole servavit, exhibens ποιήσαυτο
304쪽
293ναν ταλα εἰπόντος 'Hροδότου καΘεκατον αυτων ἁκpsες, ου μοι γζάφειν κατά γνώμην ην εὐ προειζημένα, πλην τοσοῖτό γε, ἔτι ειδόν τε τα αγάλματα, και εΘυσά σφισι κατὰ αυτὰ, καθὰ ἐδη και 'Eλευσῖνι Θύειν νομίζουσιν. Aιγάνης μεν και Αιακου ενεκα και κγων, ὁπόσα ἀπεδείξατο, ες τοσόνδε εςω μνήμη.Τῆς δὲ Σπιδαυρίας ευνται Τροιζηνιοι σεμνύνον- 6τες, εἴπερ και ἄλλοι τινες, τα εγχώρια. φασὶ δε, 'LVον γενεσθαι σφίσιν εν γη πρῶτον. ἐμοι μεν ουν Αἰγυπτιον φαινεται, και οὐδαμῶς 'Ελληνικον ἔνομα 'sΜοςῶναι. βασιλεὐσαι δ ουν φασιν αυτὸν, και 'ΓΜαίαναπ' αὐτοῖ καλεῖσΘαι την γη Λλθηπον '' ηε Ποσειδωνος πάῖδα και Ληίδος της Ωρου, παραλαβόντα μετὰ 'μον την ἀρχην, Ἀλθηπίαν ὀνομάσαι την γην. επι τούτου βασιλεύοντος Ἀ9ηναν καὶ Ποσειδῶνα ἀμφισβητησαι λεγουσι πεδ της χώρας, άμφισβητησαν- ἰτας δε εχειν ἐν κοινῶ ' προστάξαι γὰρ οὐ τω Δία σφίσι. και λα τοὐτο 'ΑΘηνῶν τε σεβουσι Πολιάδα και Σ3ενιαλα ὀνομάζοντες την αυτην, καὶ Ποσειδῶνα βασμλεα ἐπίκλησιν. καὶ δη καὶ νόμισμα αὐτοῖς το ἀρ
δόμησεν ἐπὶ Θαλάσση τελματώδει και επιπολης μῶλ- λον, οῦς ε και Φοιβαία λίμνη λα τούτο εκαλεῖτο. Σα
305쪽
κοντα ες Θάλασσαν, ὼς οὐ κατελάμsανε,'συνεσπ σῶν φευγούση ' . καὶ η τε ελαφος ἐν Ψετο ἀπωτέρω τῆς γης, καὶ ὀ Σάρων είχετο της ἄγρας, ες ὀ ὐπο προευμίας αφίκετο ες το πελαγος ' ηδη ἡ ε κάμνοντα αὐ- τον καὶ ὐπο των κυμάτων κατακλυζομεν ον επελαῖε χζεών. εκπεσόντα δε τὸν νεκζὸν κατὰ την Φοιβα ' αν λίμνην ἐς το ἄλσος της Ἀρτεμιδος εντός του ἰερος περι9όλου Θάπτουσι, καὶ λίμνην απὸ τουτου Σαρωνίδα την ταύτη Θάλασσαν καλοῖσιν αντὶ Φοιβαίας. τοὐς ὼε ὐς ερον βασιλεύσαντας οὐκ ἴσασιν ἄχρις Υπέζητος καὶ ΛνΘα. τούτους δε εἰναι IIοσειδωνος καὶ Ἀλκυόνης 'Ατλαντος Θυγατρός, καὶ πόλεις αυτούς - εν τη χώρα φασὶν 'Tπεζειάν τε και 'AνΘειαν οἰκίσαι Ἀέτιον δε του Aνθα τοὐ πατζος και τοὐ Θείου παραλαβόντα την ἀζχην την ετέραν των πόλεων Ποσειδαμ ε νιάδα ὀνομάσαι. Tροιζηνος δε και Πιτθἐως παρὰ 'Aετιον ἐλθόντων, βασιλεῖς μεν τρεῖς ἀντὶ ενὸς εγε νον-.το. ἴσχυον δε οι παῖδες μἀψον οἱ Πελοπος. σημεῖο1δε ' ἀποθανόντος γαρ Τροιζηνος, Πιτθευς την νὼν πό-ιλιν, συναγαγὼν τοῖς ἀνθ ρώπους, ώνόμασεν ἀπὸ τοὐάδελφοῖ Tροιζηνα συλλαβὼν Τπεζειάν τε και 'AνΘεμ ' αν. πολλοῖς ρε ετσιν ύς κον, ες αποικίαν εκ Tροιζηνος ς αλεντες, 'Λλικα ρνασσόν εν τη Καρία και Mύνδον ἀπώκισαν οι γεγονότες ἀπ' 'κετίου τοῖ 'AνΘα 'in .
306쪽
307쪽
De templo et signis Dianae Sospitae in foro TroeZen. aΤheseo post Asterionis eaedem dedicaci - aris deum inferorum - Pitthei monumento - templo Musarum et Aidali sis Musis - Muset ara ac somno Musis ambeo - templo Dianae Lyceae - facio lapide et Oleste Ibi a caede purgato - aras Bacchi Saotae, Themidum et Solis Eleuti aerii - templo Apollinis Tliearai - nis mulieriam Atlaeniensium - Orestis tabernaculo ejusque histratione - Hippocrene - signo Mercurii Polyguet Herculis clava - templo Iovis Seri atoria et fonte Oaryseroa.
Εν τη ἀγορα Τροιζηνίων ναός και ψάλματα Ἀρτεμιδός ἐπι Σωτείρας. Θησεα δε ελεγετο ἱδρύσασΘαι και ὀνομάσαι Σμυιραν, ηνίκα Ἀρορίωνα τον Mάνω ' καταγωνισάμενος ἀνέτρεψεν εκ της Κρητης. άξιολογώτατον δε εἶναι τουτο εδοξεν οι των κατειπασμένων,
ναι μετὰ το εργον εποίησεν εικότα τον λόγον, ὼς προνοία Θεία και αυτὸς ἀνα Θείη Θησευς καὶ οἱ συν. αὐτω. 'Eν τούτω δέ εἰσι τω ν- βωμοὶ Θεῶν των λεγομενων ὐπὸ γην ἄρχειν. καί φασιν εξ αδου Σεμε- λην τε ὐπὸ Διονύσου κομι-ηναι ταύτν, και Nζα- κλης ἀναγάγοι τον κύνα τοῖ αδου. εγὼ δε Σεμέληιμεν οὐδε ἀποθανεῖν άρχην πείθομαι, Διὸς δε οὐσαν γυναῖκα ' τα δε ες ταν ὀνομαζόμενον αδου κύνα, ετε-
308쪽
Θέα διδάξαι λόγων τέχνην φασὶ, καί τι βιβλίον, Πι-εως δη σύγγραμμα, ὐπὸ ἀνδρὸς ἐκδοθεν Ἐπιδαυρίου, καὶ αυτὸς επελεξάμην. Tοὐ Mουσείου δε sπόρρω Τ) βωμός ε ν άρχαῖος, Ἀμάλου καὶ τούτοι
ως φασιν ἀναθέντος. επὶ δε αὐτω Mούσαις καὶ νω Θύουσι, λέγοντες, τον υπνον Θεων μάλι ει- ναι φίλον τα Mούσαις. Πλησίον δε τοῖ Θεάτρου εδευκείας ) ναὸν 'Αρτέμιδος ἐποίησεν Ἱππόλυτος. ες δε την επίκλησιν οὐδεν εἶχον πυΘεμαι παρά των έ- ηγητων, ἀλλα η λύκους ἐφαίνετό μοι την Τροιζηνίαν λυμαινομένους εξελῶν ό Ἱππόλυτος, η 'Aμαζόσι παρόντα πρὸς μητζὸς ην ἐπίκλησις της 'Mτἐμιδος αύτη μγ'
rum nomen etiam Hesych. mPlinarch. habent. Vis . not. ad
309쪽
ν εἰ- α αν ετι και αλλο οὐ γινωσκόμενον ὐπὸ εμού. Τον. δὲ ἐμπροσθεν του ναου λίθον, καλουαενον δ'ὲ ἱερὸν, εἶναι λέγουσιν, εφ' ου ποτε ἄνδρες Τροιζηνίων εννέα
νυσου, κατὰ δη τι μάντευμα ἐπίκλησιν Σαωτου δεύτερος δε Θεμίδων ονομαζόμενος ' Πιτθεῖς τουτονάνεθηκεν, ὼς λεγουσιν. 'Hλιου δὲ Ἐλευθεριου και σφοδρα εἰκότι λόγω δοκουσί μοι ποιησαι βωμον, ἐκ-9 φυγsντες δουλειαν απὸ Ξέρξου τε και Περσων. Τὸ δὲ
ιερον του 'Aπόλλωνος του Θεαρίου κατασκευάσαι μεν ΙΠιτΘέα ἔφασαν, ἔτι δε ων ριδα παλαιότατον. άζ- χαιος μὲν ουν και Φωκαευσι τῶς εν 'Iωνια ναός ἐςιν
ζας γυναικες, λβου και αυται και ρι παῖδες. εἰσι δὲ,
άς'ΛΘηναῖοι '' Τροιζηνίοις γυναῖκας καi τέκνα ἔδωκαν σκίιν. ἐκλιπεῖν σφισιν ἀρέσαν την πόλιν, μηδὲ τρα- τω πεζω τρν Mηδον ἐπιόντα ὐπομεῖναι. λέγονται δὲ,
310쪽
πλη, Βελλεροῖόντην δὲ ἐλθεῖν ἐς Τοοιζηνα γυναῖκα αἰτησαντα Λοζαν παρὰ Πιτ Θεως, πριν δὲ γημαι, συμβηναί οἱ φυγῶν εκ Κορίνθου. Καὶ μης ἐνταυ-i35ά ἐπι Πολυγος καλούμενος. πρὸς τουτω τω ἀγάλματι τὸ ρόπαλον θεῖναί φασιν υρακλέα και ηι γὰρ κοτίνου) τουτο μεν 6ότω πιτὰ) ἐνέφυ τη γη, καὶ ἁνεβλάςησεν αὐθις, καὶ ἐςιν ο κότινος πεφυκως ἔτι.
esse coniecerain pro vulgata kναφῆναι , cuin Cod. Viii l. hane ipsam lectionem exhiberet; quare illam in textrum recepi.