장음표시 사용
481쪽
μεν σφισι τα Ἀρκάδων' , προφέροντες δε και τα 'Aαγείων ' , ὼς οἴποτε εσχηκασι κόρον ἀποτεμνόμενοι της χωρας αἰεί τι ἐκατέζων ' Κροίσω τε αὐτοῖς δωρα ἀπο- - ίλαντι γενεσθαι φίλους βασάρων πρωτους')- άσου γε τούς τε αλλους τοὐς εν τη 'Aσία κατεδουλωσα
το Ἐλληνας, καὶ ὁσοι Δωριεῖς εν τη Καζικη κατοικολσιν ἡπείζω. ἀποφαίνουσι δε καὶ ἡνίκα σι Φωκέων δυνάται ) τα ἱερον το εν Δελφῶς κατειληφασιν, ἰδία τε κατὰ ἄνδρα τοῖς βασιλεύοντας εν Σπάρτη και των ἄλλων τοὐς επ' αξιωματος, καὶ κοινη των τε εφόρων την ἀρχὴν καὶ την γερουσίαν μετασχόντας των του Θεού. προ δε δη πάντων, ως οὐδενων τοὐς δεακεδαιμονίους κέρδους εἶνεκα οκνήσαντας την συμμαχίαν μθ όνειδίζουσι σφίσι πζος 'Aπολλόδωρον τον εν Κασσανδρία
εμψυχον ' καὶ χρόνου μηκος, ον επολεμησαν, διαφΘο- ρὰ ἐγενετο, της Ἀπολλοδωρου τυραννίδος ες τε τὰς
482쪽
συμῖοράς, οὐ πολλω τινι ἀποδέοι, ἁ οἰ Κασσανδρι πεπόνΘασι. ταυτα μὲν οὐν δη απια ἐκάτεροι του πολέμου γενέ-αι λέγουσι. Τότε δὲ πρισβεία Δακεδαιμονίων ηκουσα ἐζητει a Πολυχάρη. οἱ δε των Mεσσηνίων βασιλεῖς τοις μεν πρέσβεσιν ἀπεκρίναντο, ὁτι βουλευσάμενοι μετα τούδημου τα δόξαντα ἐπιτελοῖσιν ἐς Σπάρτην, αυτοὶ δὲ, εκείνων ἀπελΘόντων, ἐς εκκλησίαν τοῖς πολίτας συνηγον. αι δὲ γνωμαι διάφοροι παρά πολῖ ἐγένοντο 'Aνδροκλέους μὲν, ἐκδιδόναι Πολυχάρον, ως ανόσιά τε και πέρα δεινων εἰργασμένον ' ' Αντίοχος δὲ ἄλλατν αντέλεγε, και το απάντων οἴκτιςον, εἰ Πολυχάρης εν ἡ μαλμοῖς πείσεται τοῖς Εὐαίφνου, καταζι οὐ μενος, ἴσα και ρία ην ανάγκη παθῶν. τέλος δὲ ἐς τοσοῖτο προ Θησαν οἴ τε 'Aνδροκλεῖ καὶ οι τω τιόχω συσπεύδοντες, ωτε και τα ἔπλα ελαβον. οὐ
μην ἐς μακράν γε προηλει σφισιν ἡ μάχη ' περιόντες γὰρ ἀριθμω καὶ πολὐ '' οἱ σὐν 'Αντιόχω, τόν τε
Ἀνδροκλέα και των πενι αυτὸν τους λόγου μοι ἀξιους ἀποκτείνουσιν. 'Aντίοχος δὲ βασιλεύων ηδημόνος, επεμπεν ἐς Σπάρτην, ως ἐπιτρέπειν ἐΘέλοι τοις
δικας ρίοις, ἁ ηδη λέλεκταί μοι. Λακεδαιμόνιοι δὲ
cte corragunt διάφορα, utI et y εἰροασμένον ΙAm . habet. Sic, vectoriana Hamung. περα δικων, PIod distinctione emendata, haec ferri potest. πιρα δεινῶν est . exhiberiar sententia: excepto plus quam atrocia, quae quasi eo. quod Messenserium ammo- atrocitatis limites excedunt. stas ei belli diuturnitas diver- 1M MM πολυ J sc. περινωτες. sa fure, calamιtates cera te, Redundare videra: possit GH, vel φωσ ΩΦn-nm a Polydori pro eo scribendum esse κατε. Tyrannide perpessi Dur, non Sed eadem dictio est in Pausmiruit m inferiorcs eralix se. L. IV. C. ai. ἁριθμω νμ πολὸanalia Messeniorum . ει Δακεδ. περιῆσαν, et C. et s. ita '
483쪽
οὐ λεγονται τῶς κομίσασι τα γράμματα ἀποκρίνα-3 σθαι. Mησὶ δὲ οὐ πολλοῖς ὁς ερον 'Aντιόχου τελευτησαντος, Εὐφαης ο ' Αντιόχου παρέλαβs την ἀρχήν. Λακεδαιμόνιοι δε ουτε κηρυκα άποτελλουσι προεροῖν τα -σσηνίοις πόλεμον, οὐτε προαπειπάμενοι την σμλίαν, κρύφα δε και μάλις α ως ἐδύναντο εν απορρητω παρασκευασάμενοι, πζοομνύουσιν ὁρκον, μήτε τοὐπολέμου μηκος, ην μὴ δἰ ολίγου κριθη, μήτε τας συμφo:ας, εἰ μεγάλαι πολεμοῖσι γένοιντο, λογισάμενοι ἀποτρεφειν σφῆς, πριν ἡ κτήσαιντο χωζαν τηνMεσσηνίαν δορυάλωτον. ταῖτα προομόσαντες, εξοδον νύκτωρ εποιοῖντο επὶ 'Aμφειαν, 'Aλκαμενην τον Τηλεκλου της ς ρατιας ηγεμόνα ἀποδείξαντες. ἡ δὲ Λμφεια πρός τη Λακωνικη πόλισμα ην εν τη Mεσσηνία, με Θει μεν οὐ μέγα, επὶ λόοου δε υψηλοῖ κείμενον, και υδάτων πηγάς ειχεν άφθόνους ε ἐδόκει δεκαι αλλως εις τον πάντα πόλεμον ὀρμητηριόν σφισιν επιτηδειον η Aμφεια εἶναι. και τό τε πόλισμα αιροῖσι πυλων ἁδεωγμένων, και φυλακης οὐκ ενούσης, και των Mεσσηνίων τοὐς ἐγκαταλειφΘεντας Ρὰ φονεύουσι, τοῖς μεν ετι εν ταῖς εὐναις, τοὐς δε, ως η- σ3οντο '' , πρός τε ιερὰ Θεων και βωμοῖς καΘημε- νους ἱκετας ' ρλίγοι δε και οι διαφυγόντες εγενοντο. 4 Ταύτην Αακεδαιαόνιοι πρωτην επὶ Mεσσηνίους εξοδον ἐποιὴσαντο, ἐτει δευτερω της ἐνατης ολυμπιάδος, ην Ξενοδόκος Mεσσόνιος ἐνίκα ςάδιον. 'AΘηνησι δε οὐκ ησάν
484쪽
ὴ τάν πω τότε οἱ τω κλήσω κατ' ενιαυτον ἄρχοντες.
σίας το πολὐ, και αντι βασιλείας μετές ησεν ἐς ἀρχην υπεύθυνον ' ἔπερον δε και προθεσμίαν ετων
δέκα εποίησαν αὐτοῖς της ἀρχῆς. τότε δε ὐπὸ την κατάληψιν τῆς Ἀμφείας Αισιμήδης ' ηναῖος ἐρχεν ὀ Λἰσχύλου πέμπτον ετος.
De belli Messenici denominatione ejusque scriptori,as- de Aristomene ejusque aetate - Messensi, Amplaea capta, ad Stenyelerum concionem populi habent, 'et hellum PaIant.
sh, δε ἡ συγγράφων με τον πόλεμον, καὶ όπόσα
πολεμοῖσιν ἐκατέροις ό δαίμων παθεῖν ἡ δρῶσαι παρεσκεύασε, λα'ῖναί τε εργα και ηλικίας πελ ἡΘέλησα ἀνδρὸς Λ σσηνίου ' . τον γαρ πόλεμον τοῖτον
L. II C. i8. in fine; cons Ib. VII. C. r. in fine. monti appellati sunt a Medonte, Melan ilia nepote, priuio Archonte. 14 μετιτησενJ Minime eum emendanc turn est μετι--σαν. Nam, μος, πλῆθος et similia a Pausania non plurali solum, sed etiam in eadein sentcntra numero singulari et plu'rali simul iunσuntiar. Sice. 9. Prope finein το πλῆθος - ἄρ- μησεν αποκυνούντος , C. I s.
485쪽
γινόμενον μεν Αακεδαιμονίων και των συμμάχων προς,1εσσηνίους καὶ τοὐς ἐπικούρους, ὀνομα-ἐντα δὲ οὐκ ἀπο των ἐπιτρατευσάντων, ωσπερ γε . Mηδικος καὶ ό Πελοποννησιος , Mεσσηνιον δε απὸ των συμφορων, καθα δη και τον επὶ Ἱλίω κληθηναι Τρωίκον, καὶ οὐχ Ἐλληνικον εξενίκησε, τοὐτον δη γὰρ των Mεσσηνίων
ναῖος, καὶ ὁ Πριηνεῖς M-ων ) ' λόγοι δε πεζοὶ Mύρωνός ετιν ἡ συγγραφη. συνεχως μεν δη τα πάντα ἐξ- αρχης ες τοὐ πολεμου την τελευτην οὐδετέρω διηνυται, μέρος δε, ώς εκάτερος ἡρέσκετο. ὀ μεν της τε Ἀμφείας την ἁλωσιν, και τὰ ἐφ' ἐξος ' συνεΘηκιν, οὐ πρόσω της Ἀριποδημου τελευτης' Pιανὸς δε τοὐδε μεν τοῖ πζωτου των πολεμων οὐδε ηψατο ἀρχην. ὀπόσαδε χρόνω συνεβη τοῖς Mεσσηνlοις άποςἀσιν απὸ Λακεδαιμονίων, ό δ'ε και ταλα μεν οὐ τά πάντα ἔγραψε, της μάχης δὲ τά ύςεζα, ην εμαχεσαντο επὶ τηa Tάφρω τη καλουμενη μεγάλη ' . Aνδρα τε 'Aριτωμενην Mεσσήνιον τούτου γὰζ δη ἐνεκα τον πάντα
486쪽
ἐποιησάμην 'Pιανου κώ Mύρωνος λόγον , ος καὶ πρω- τος καὶ μάλιτα το Mεσσηνης ὀνομα ἐς αξίωμα προηγαγε, τουτον τον ἄνδζα επεισηγαγε μεν ο Πριηνευς ἐς την συγγραφην ' , 'Pιανω δε εν τοῖς επεσιν οὐδενἈριτομενης ἐς ν άφανέυρος, η Ἀχιλλεὐς εν Ἱλιάσι 'Oμηρω. διάοορα οὐν Drὶ τοσουτον εἰζηκότων, πζο-εσΘαι μεν τον ετερόν μοι των λόγων, καὶ οὐκ ἄμα ἀμφοτέρους, υπελείπετο. 'Pιανὸς δε μοι ποιῆσαι μαλ- λον εφαίνετο εἰκότα εἰς την Ἀζις ομενους ηλικίαν. Mύρωνα υε επί τε αλλοις καταμαθεῖν ε ν οὐ 'ος- ρωμενον, εἰ ψευδη τε και οὐ πιθανὰ δόξει λέγειν, και οὐχ ηκιπα εν τηδε της Mεσσηνίας συγγραφη. πεποίηκ/γἀζ, ὼς ἀποκτείνειε Θεόπομπον τον Λακεδαιμονίων βασιλεα Ἀζιςομένης, ολίγον πρὸ της 'Αρι Ο-δημου τελευτης. Θεόπομπον δε οπιε μάχης γιγνο, μένης Ουτε ἄλλως προαπο9ανόντα ἴσμεν, ' ν η διαπολεμηΘηναι τον πόλεμον. ρυτος δε ὁ Θεόπομπος ην
και ἡ πέρας επιθεὶς τω πολεμω. μαρτυρεῖ δέ μοι και τὰ ελεγεῖα των Τυρταίου Τ) λεγοντα 'Mμετέρω βασιληί Θεοῖσι φίλω Θεοπόμπω, 'O, διὰ Mεσσηνην ε ομεν εὐζύχοζον. ἡ τοίνυν 'Αρισομένης δόξη γε εμη γεγονεν επὶ του πολεμου του ὐς έρου, και τὰ ἐς αὐτὸν , επειδὰν ἐς τουτα ὀ λόγος ἀφίκηται, τηνικαυτα ἐπεξειμι ' .
487쪽
a οἱ δὲ -σσηνκι τότε ώς τα περ. την 'Aμφειανηκουον παρ' αὐτῶν των ἀποσωθέντων εκ της ἁλώσεως, συνελέγοντο ἐς Στενύκληρον απὸ των πόλεων. άΘζοι- μέντος δε ες εκκλησίαν του δημου, και ἄλλοι τωνεν τελει και τελευταῖος ό βασιλεῖς παρεκελεύετο,μητε της 'Aμφείας εκπεπληχΘαι ') την πόζΘησιν, ως. τον πάντα ηδη κεκοιμένον δἰ αὐτης πόλεμον, μητε ώς της σφετέρας κρείσσονα των Λακεδαιμονίων δεδοικε- ναι την παζασκευηρο μελέτην μὲν γὰρ εκείνοις των πολεμικῶν εκ χρόνου πλείονος, σοίσι δε ειναι την τε ανάγκην ισχυροτέραν ἀνδράσιν ἀγαΘοῖς γίγνεμαι, καὶ τὸ εὐμενεςερον ειται παρὰ των Θεων ἀμύνουσι τη οικεία, καὶ Οὐμ αθικίας ἄρχουσι.
Cap. 1 . R. Ceteriim Capita snovi distinctio hic notanda fu
constructionis rationem hoc ab omisso ῶc vel oτι pcnderet. Sed forte ἔσεσθαι emerularulum sit. Mox τν οἰκεis, scit. γῆ , vel κώρα, uti initio Capit. seqv.
488쪽
Lacedaemonii in Messeniam incursiones faciunt, et praedani agunt Eupla: es, reX Messenior. , exercitum una cum servis contreti hostes edire it, et proelium conseritiar anno proximo Lacedaemonii denuo exercitiini contra Messenios ducunt, et hi adversa acie in hostes contendunt - utriusque EXe itus duces oratione suos exi OItantiar.Tοιαῖτα ἡ Ευφαης εἰπων διελυε τον συλλύγον. τοδε ἀπὸ τούτου πάντας εσχεν ηδη τοὐς Mεσσηνίους ενοπλοις , τούς τε οὐκ εἰδότας ἐπαναγκάζων διδάσκεσθαι τά πολεμικα, και τοῖς ἐπιταμενοις ἐπιμελες ραν η πρότερον την ἄσκησιν εἶναι. δεακεδαιμόνιοι δε καταδρομάς ἐποιοῖντο ἐς την ,1εσσηνίαν, και τηνμεν χωραν οὐκ ελυμαίνοντο, ἄτε δη νομίζοντες οικείαν, οὐδε δένδρα εκοπτον, οὐδε ρικηματα καrεβαλον ' ιλείαν, εἰ πεζιτύχοιεν, ηλαυνον, και σῖτον και τον
ἄλλον καρπὸν ἀφηροῖντο. πρός-τὰς πόλεις ποιο μενοι προσίολας, εiλον μεν οὐδεμίαν, ἄτε κάι τεαε- σιν έχυρωμενας κώι δἰ ἀκιῖείας φο ουρουμενας, λαμβάνοντες δε τραύματα, ἀπεχωζουν ἄπρακτοι, κἀ
σαν. Τετάρτω δε ετσι ' μετὰ της Ἀμφείας την ἄ- α
legit μηνι, interpretatus: Pιartus Iam mensis exurar. Illud Ainataeo incaria excretisse putat
489쪽
λωσιν Εὐφαὴς τω Θυμω χρήσασθαι τω πιεσσηνίων προΘυμούμενος ἀκμαζοντων ες τοὐς Αακεδαιμονίους σῶς ὀργαῖς, και ἄμα την ἄσκησιν ἡδη σφίσιν αὐτάρκη νομίζων εἶναι, προεῖπεν ἐξοδον, συνακολουθεινδε και τοῖς οἰκετας προσετασσε, φέροντας ξύλα καὶ ἄλλα, οσα πρόσφορα ες ποίησιν χαρακωματος. επυ Θάνοντο δε και οι Αακεδαιμόνιοι παρά των εν ' 'A φεία φ:ουρων τοὐς Mεσσηνίους εξάντας. εξεςρατεύοντο οὐν και Οὐτοι. και ν γὰρ εν τη Mεσσηνία χωρίον, ἄλλως μεν ες αγωνα επιτ δειον, χαζάδρα δε προ- ιβέβλητο αὐτοῖ βοεῖα. ενταυθα τοὐς Mεσσηνίους παρετασσεν ὁ Εὐφαὴς , ἀποδείξας τρατηγὸν Κλεομνιν τῆς τε ἱππου και των ψιλων, οῖ συναμφότεροιελάσσους πεντακοσίων ἐσαν, ων Πυθάσατος και 'Λντανδρος ηγοῖντο. ως δε συν ει τὰ ςρατόπεδα, τοῖς μεν όπλίταις και αφειδως ὁμως και ἀκρατεςεζον ὐπὸ
τοὐ μίσους φερομενοις ἐπὶ ἁλλὴλους οὐ παρέσχενελθεῖν ες χεῖρας ἡ χαράδρα διείργουσαρ τὸ δ' ιππικὸν και οι ψιλοι συμμίσγουσι μεν κατὰ τὸ ὐπὲρ την χαράδραν . ἐσαν δε ούτε πλῆΘος, οὐτε εμπειρίαδ αφέροντες οὐδέτεροι, κάι διὰ τοῖτο ἰσόρροπος ἡ μάχη
κατά νωτον τοὐ ςζατοπεδου φζάξαμαι τοῖς ταυριῶς, μετὰ
,nnoriam tempus nimis lonoum fuisse videtur ad Messenias armis cxercendos, uti statim subjicitur.
vulgata lorina POEtica ειν. Κλ οννιν J Cod. Mose. Κλέονιν, ira et in sequentibus. Qiuidam interpretiun hie inter Pungemium, et paullo infra
490쪽
ἐπἐλαῖε καὶ ἡ μάχη διελέλυτο, τότε ηδη καὶ τα πρὸ
τοὐ ς:ατοπέδου κατὰ την χαράδζαν εφράξαντο. ωτε ἐπισχούσης ἡμέζας, της τε προνοίας του Εὐφαοῖς τοὐς Δακεδαιμονίουc επιπίπτει ' λογισμος, εἶχόν τε ούτεοπως μάχεσΘαι χρη πζὸς τους Mεσσηνίους μη προἰόντας εκ τοὐ χάζακος, πζοκαθησθαί ) τε ἀπεγίνωσκον,
ἀπαράσκsυοι τοῖς πἀσιν Ῥείως οντες. και τοτε μὲν ἀποχωροῖσιν οἴκαδε. Ἐνιαυτω δὲ ἴς ερον κακιζόντων 3 σφας των γεγηρακότων, και δειλίαν τε -ου προφερόντων καὶ τοὐ δρκου την ὐπεζσψίαν, ρυτω δευτέραν ἐκ τοῖ προφανοῖς ἐπι Mεσσηνίους τρατείαν εποιουντο.ηγοῖντο δε οἱ βασιλεῖς ἀμότεροι, Θεόπομπίς τε όNικάν ου, καὶ Πολύδωρος ἡ Ἀλκαμένους δελκαμένης δὲ οὐκ ἔτι πεζιην. ἀντετρατοπεδεύοντο δε και σιMεσσηνιοι, και πειρωμένων μάχης των Σπαρτιατων
ἄρχειν, ἀντεπεξηεσαν. δακεδαιμονίοις δὲ ηγεῖτο Πολύδωρος μεν κατὰ τὸ κέζας το ἀριπερόν, Θεόπομπος δὲ ἐπὶ τω δεξιω, το μέσον δὲ ειχεν Εὐρυλέων, ταμὲν παρόντα Λακεδαιμονιος, τὰ ἐξ ἀρχης δὲ ἀπὸ Κάδμου, και ἐκ Θηβων, Αἰγέως τοὐ Οἰολύκου τοῖΘηρα τοὐ Αὐτεσίωνος ἀπόγονος πέμπτος. τῶς δὲ Mεσσηνίοις κατὰ μὲν το δεξιὸν των Λακεδαιμονίων άντετάσσοντο 'Aντανδeός τε καὶ Εὐφαης, τὸ δὲ ετερον κέρας τὸ κατά τον ΙΠολύδωζον Πυθάζατος ειχε
Κλέοννις δ μιτα δε J Absolute posi- lenter ae sativo iunctum sit,