Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

581쪽

λσεβον επίκλησιν ειχε Λαφρία. Mεσσηνίων δε οι λαβόντες Nαυπακτον παρά Ἀθηναίων τηνικαῖτα γὰρ Αἰτωλίας εγγύτατα ωκουν) παρὰ Καλυδωνίων ἔλαβον ' . το μεν δη της Ααφρίας ἀφίκετο ὀνομα ἔς τε Mεσσηνίους και. ες Πατρε 'Aχαιων μόνους ' Ἐφεσίαν δε 'Αρτεμιν πόλεις τε ὀνομάζουσιν αι πασαι, καὶ ἄνδρες ιδία Θεων μάλισα ἄγουσιν εν τιμη. ταδε αἴτια ἐμοὶ δοκεῖν) ες ιν Ἀμαζόνων τε κλεος, αρφήμην το ἄγαλμα ἔχουσιν ἱδρύσαμαι, και οτι εκπαλαιοτάτου τὸ ἱερὸν τοῖτο ἐποιμη. τρία δε ἄλλα επὶ τούτοις συνετέλεσεν ες δόξαν μεγεΘός τε τοὐναοὐ, τα παζά πἀσιν ἁνΘρωποις κατασκευάσματα ἡπερηρκότος, καὶ Ἐφεσίων τῆς πόλεως ἡ ακμὴ, καὶτ εν αυτῆ τὸ επιφανες τῆς Θεοῖ. Πεποίηται δε καὶ ΕἰλειΘυίας Mεσσηνίοις ναὸς και ἄγαλμα λίΘου. πλησίον δε Κουρήτων μέγαρον, εδεα ζωα τα πάντα .μοί- ως καθ αγίζουσιν. ἀρξάμενοι γὰρ ἀπὸ βοων τε καὶ αἰγων, καταβαίνουσιν ἐς τους όρνι9ας, ἀφιεντες ες την φλόγα. καὶ Δήμητρος ἱερόν Mεσσηνίοις εσὶν αγιον ' κώ Διοσκούρων ἀγάλματα φέροντες τὰς Λευκίππου. καί μοι καὶ ταῖτα ἐν τῶς προτεροις ἐς ν ἔδηδεδηλωμενα '' , ως οι Mεσσενιοι τοῖς Τυνδάρεω παῖδας ἀμφισβητοῖσιν αὐτοῖς κά οὐ Δακεδαιμονίοις

cons cit σφισιν. Saepius enim hae voces in Lihris scriptis inveniuntiar permutatae; vid. not. ad C. 32. Isὶ παρα Καλυδωνέων τλαβο9JHaec verba in Cod Mose. li-hrarius oscitanter omisit, alia tamen exhibet, quae excidissem hiae pertinere vulentur: ποσκῆμα ετ ρωθι λλωσω. Pausan. enim L.. VII. C. Ig. Iaphnaehahirum describit his vessiis:

582쪽

s x MESSENICA SEU LIB. IV.

προσηκειν. Πλεῖςα δέ σφισι καὶ Θεας μάλιςα ἀ- gγαλματα αξια τού 'Aσκληπιου παζεχεται τα ἱεζόν. χωρὶς μὲν γὰρ του Θεου και των παίδων ἐςὶν αγάλματα , χωρὶς δὲ 'Aπόλλωνος και Mουσων καὶ 'Hρακλέους, πόλις τε ἡ Θηβαίων καὶ 'Eπαμεινωνδας σ

IΠολύμνιδος ' ), Τύχη τε καὶ ' Αρτεμις φωσφόρος ' )ά

τά μεν δη του λιΘου Δαμοφωντος, ός εἰργάσατο Mεσσηνιον δε, ἔτι μη τουτον, ἀλλον γε οὐδένα λόγου ποιησαντα ἀξίως οἶδα αγάλματαρ η δε εἰκων του Ἐπαμεινωνδου ἐκ σιδ ζου τέ ἐςι, καὶ ἔργον ἄλλου, οὐ τούτου. ' Eςι δὲ καὶ Mεσσηνης της Τριόπα ναὸς καὶ ς ἄγαλμα χρυσοῖ καὶ λιθου Παρίου γραφάὶ δὲ κατάτου ναοῖ το οπισΘεν οἱ βασιλεύσαντές εἰσι Mεσση- νης, πζὶν μεν η ςόλον ἀφικέσΘαι των Δωριέων ἐς Πελοπόννησον, 'Aφαρεῖς και οἱ πῶδες κατελΘόντων δὲ 'Hρακλειδων Κρεσφόντης ἐῶν, η μων καὶ οὐτος τοὐ Δωρικοῖ - των δὲ οἰκησάντων ἐν Πύλω, Nε ζ, καὶ Θρασυμηδης, καὶ 'Aντίλοχος, προτετιμημένοι παίδων των Nἐτορος ηλκία, και ἐπὶ Τροίαν μετεσχηκότες της ε ζατείας' Λεύκιππός τε 'Aφαρέως αδελφος, καὶ

'Iλάειρά ἐςι καὶ Φοίβη, σὰν δέ σφισιν 'Aσσινόη. γέ-

Gril. Mosc. est Κλεομμιδος, quod Ca-rar. recte euin Πολύμνιδ mutavit; se enim L. VIII. C. a , L. IX C. t a. in fine et aptui Ael. V. H. L III. C. II. De variante hoc patris Epaminon dae nomine pluribus egeriant M.tin. et Perizon. ad Ael. Uar.

rens in artis monumentis ex

sMo, qui vertit e Messissis.

583쪽

γραπται δε καὶ 'Aσκληπιος, Ἀρσινόης ων λόγω των λ εσσηνίων '' , καὶ Mαχαων καὶ Ποδαλείριος, ὁτι ἔργου του προς 'Iλίω καὶ τούτοις μετε . ταύτας τας γραῖάς εγραψεν ' Θαλίων Nικίου του Nικομη-.δους μαΘητης' οι δε αὐτὸν και δουλευσαι παοὰ τωNικια, και παιδικὰ γενεσ3αι φασὶν αὐτου.

De signis Hierothylii ita dicti a Messentis ae gymnasio et signis in eo - Aetlii da heroe) a Messen. culto Aristomenis sepulem et faciis , quae ibi fiunt - Aristomene mortuo ad I.euctra pugnante - Thebanorum de Aristomenis clypeo narratio.

Τὸ δε ὀνομαζόμενον παρὰ Mεσσηνίων Ἱερο9ύσιον

εχει μεν Θεων αγάλματα, ὀπόσους νομίζου ν Ελληνες, εχει δε χαλκηνεικόνα Ἐπαιμεινωνδου. κεῖνται δε καὶ ἀρχαῖοι τρίποδες' ἀπύρους αυτοῖς καλῶ - ρος, . τα δε αγάλματα εν τω γυμνασίω ποι ματα ε ν άνδρων Λιγυπτίων, 'μης και 'Hρακλης τε καὶ Θησεύς. τούτους μεν ει τοῖς πασιν 'Eλλησι και ηδη των βαρβάρων πολλοῖς ') περί τε γυμνάσια και εν παλαί- ζαις

584쪽

γονον δε και Ομωνυμον ανδρα τω ΑἰΘία. Assis δε τον πρότερον ἡγήσασθαι τόῖς Mεσσηνίοις φασὶν, ηνίκα εν τη νυκτὶ Δημητριός σφισιν ό Φιλίππου μη- δαμως ελπίσασιν αυτός τε και ἡ τρατια λανΘόνουσιν εσελΘόντες ἐς την πόλιν. Και 'Αριτομενους δε sμνημα ε ν ενταχα ' οὐ κενὸν δε ' εἶναι το μνημα λέγουσιν. ἀλλ' ἐρομενου μου τρόπον τε δντινα, καιμόειν Ἀρι μένους κομίσαιντο τα ὀτα, μεταπεμψωμαι μεν εκ 'Pόδου φασι, τον δε εν Δελφοῖς Θεὸν τον κελεύσαντα εἶναι. προς τε δη τούτοις εδίδασκόν Μ, όποια επὶ τω τάφω ορωσι. ταυρον, οντινα ἐναγίζειν μελλουσιν, ἀγαγοντες επὶ το μνῆμα, εδησαν πρὸς τοι εθηκότα ἐπὶ τω τάφω κίονα ό δε, α τε αγριος κω ἀHης δεσμων, οὐκ ἐΘέλει με νειν. Θορυβουμενωδε οι και σκιρτωντι, ὴν ό κίων κινηθη, Mεσσηνίοις ες ν αἴσιον, οὐ κινηθεντος δε, ασύμφονα ε παγγελλει

monente dedi pro φασὶν, quod a contextu prorsu alienum

erat.

6ὶ συ πειον δὸJ Adpostro' ex Amasaei interpretatione, quod O inane negant, re ipsa

particulam negatiorn hie flagi.tante; aliter enim, quae sulis sequuntur, prioribtis repugnanta Cont. do Cleomenas sepulcro in intula Rhodo supra C. 24.

585쪽

. τὸ σημεῖον. Παραγενεσθαι δε Ἀρις-ενη καὶ τω περὶ Δεῖκτρα ἀγωνι εΘελουσιν, οὐ μετα άνΘρωπων

ετι ἔντα, κά άμυναί τε αυτόν φασι Θηβαίοις, και μάλισα γενεσθαι του ατυχηματος Λακεσαιμονίοις ώτιον. εγω δε Xαλδαίους καὶ 'Iνδων τοῖς μάγους πρώτους οἶδα εἰπόντας, ως μάνατός ἐςιν ἁνΘρωπου ψυχη. καί σφισι καὶ Ελληνων ἄλλοι τε ἐπείσεισαν, καὶ οὐχ ηκκα Πλάτων ό 'AtΘωνος. εἰ δε ἀποδέχε- αι καὶ οἱ πάντες ') εθελησουσιν, εκεινο γε ἀντεμπῶν οὐκ ἔνε , μη οὐ ' τον πάντα αἰωνα Ἀζιτομένει, το μῖσος τὰ ες Λακεδαιμονίους ενες Θαι. 'Λ δε α τὰς ηκουσα εν Θηβαις, εἰκὸς μεν τι -αρείχετο ες τον λ εσσηνίων λόγον, οὐ μην παντάπασί γε ε ν αυτοῖς -ολογηκότα. φασι δε οἱ Θηβαῖοι μελλούσης της μάχης εσεσθαί σφισιν εν Λεύκτροις, ες ἄλλα τεάποςεῖλαι χρο ζια, καὶ ερησομενους τον εν ΑεSα

solens dictio οἱ πανυς, riun sententiae nexus legendum suadet, οὐ πάντες. Trophonium, de quo' plura vid. L. IX. C. 39. Cod Mosc. exhibet Λεβαδέα , uti et paullo inmag μου οὐJ Sic Camerar. s in t pro Mu οὐ. Interdiun ἁν

oraculum Apollinis suis, de quo L. A. C. s.

586쪽

παιον,

Ἀσπίδα κοσμησαντες ἐμην, την εἴσατο νηωΘοῖσος Ἀροτομένης Mεσσηνιος. αὐταρ εγω τοι

Ἀνδρων δυσμενεων φθίσω ςζατον ἀσπιτάων. ἀφικομενου δε του χρησμοῖ, δεηθηναι Ξενοκράτους '

λέγουσιν Ἐπαμεινωνδαν. ὀ δε την τε ασπίδα μεταπεμπεται του 'Aζι μενους, και εκόσμησεν απ' αύτης τρόπαιον, ΟΘεν τοῖς Λακεδαιμονιοις ε Μαι συνοπτον εμελλεν. ηδεσαν δε εια την ασπίδα οι μεν αὐτων ενδεεῖαδεία κα9' ησυχίαν ἐωζακότες, ἁκοη δε καὶ πάντες. ως δε εγενετο ἡ νίκη Θηβαίοις, άποδιδόασιν αὐΘις τω Τροφωνίω το ἁνώημα. 'Αριτομένους δε και χαλκους ἀνδριάς ἐς ιν εν τω Mεσσηνίων ε αδίω.του Θεάτρου δε οὐ πόρρω Σαράπιδός εςι καὶ Ἱσιδος

ιεζον.

CAPUT

587쪽

De aerapoli Messeniorarin et fonte Clepsydra -- Messeis arsis ineuna,1la Duis sibi vindicantilriis, et Ithome ae Neda,nturitatrii, Jovis - signo et cultu Jovis Ithomatae Mereui si signo Atticae soritiae, fluvio Balyra et Tilamy- iride - cainpis Stetiyeleriin, luco Camaasio et signis in eo - reliqlisis Andaniae et Eleitra ac oeo fluvias reliquiis urbis Dorii et Tiamyridis calantitate.

α ΓΙάντας μεν οὐν καταριθμησασθαι και προθυμηΘεντιαπορον, ὀπόσοι Θελουσι γενεσθαι και τρα2ηναι παοὰ σφίσου Δια. μετετι δ' οὐν και Mεσσηνίοις του λόγου

ref Νymphas, Iovis nutrices, Necta memoratur etiam L.

588쪽

πάκτω Mεσσηνίων. ἱεοεῖς δὲ αἱρετος κατὰ ετος εκας οὐ ἔχει δἰ το ἄγαλμα ἐπι της οικίας. ἄγουσι δὲ

και ἐορτην επέτειον 'ΙΘωμαλ το δὲ άρχαῖον καὶ ἀγωγα ετοεσαν μουσικης. τεκμαίρεσ9αι δ' ἔ ιν ἄλλοις τε καὶ Ευμηλου τοῖς ἔπεσιν. ἐποίησε γουν και τάδε ἐν τω προσοδίω τω ἐς Δηλον 'Tω γαρ ἹΘωμάτα καταθύμιος ἐπλετο μοῖσα, δε καθαρὰ καὶ ελεύθερα ἄσματ ') εχουσα.

Οὐκουν ποιηταί μοι δοκεῖ τα ἔπη, και μουσικης ἀγωνα επιτάμενος τιθεντας. Ἱόντι δὲ την απ' Ἀρκαδίας ες Mεγάλην πόλιν ἐς ιν εν ταῖς πύλαις 'Eeμης, τεχνη της ' Αττικης ' ' 'AΘηναίων γὰρ το σχημα τοτεrράγωνόν ἐςιν επὶ τάς Ερμαῖς, και παρὰ τούτων μεμαΘηκασιν oi ἄλλοι. ταδίους δὲ καταβάντι ἀποτων πυλων τζιάκοντα, το ρεῖμα ἐςι της Βαλύζας. γενεσ3αι δὲ τι ἔνομα τω ποταμω λέγουσι, Θαμύζι-δος ) την λύζαν ἐνταὐΘα ἀποβαλόντος ἐπι τη πηρωσει' παῖδα δὲ αυτὸν Φιλάμμωνος και 'Αργιόπης της νωμφης ειναι. την δὲ Αργιόπην τέως μὲν περὶ τον Παρνασσον οἰκεῖν, ἐπεὶ δὲ ειχεν ἐν γαςρι, ἐς Uδρύσας λέγουσι μετοικησαι ' Φιλάμμωνα γάρ οὐκ εθέλειν ἐς τίν οἶκον αὐτην αγεσ3αι. και Θάμυριν μὲν οδρύσην τε και ' ζακα ἐπὶ τούτω καλούσιν. ἡ δὲ Αευκασία και Ἀμφιτος συμβάλλουσιν ἐς το αὐτο τα ρεύματα. Διαβάν-

589쪽

s Διαβάντα ' δε τούτους, πεδίον ἐς ν ονομαζόμενον Στενυκληρικόν ' εἶναι σε ηρωα Στενύκληζον λεγουσι. τού πεδίου δέ ε ν άπαντικρὐ καλουμενη τὸ ἀρχαῖον οιχαλία, τὸ σε εφ' ἡμων Καρνάσιον αλσος, κυπαρισσων μάλιτα πληρες. Θεων σε αγάλματα, Ἀπό

ἁγνη Κόρη, της Δημητρός ε ν επίκλησις '' ' ὁσωρ δε ἄνεισιν εκ πηγης παο αυτὸ ἄγαλμα Ρ . τα δε ες τὰς Θεάς τὰς μεγάλας δρωσι γὰρ και ταύταις εν Καρνασίω την τελετην) απόρρητα εςω μοι' δεύτερα γάρ σφισι νεμω σεμνότητος μετά γε Ἐλευσίνια. ὁτιδ' ὐδρία ''θ τε ἡ χαλκη τὸ εἴρημα του 'Aζγείου Πα

esse Διαβάντι, utilii dissiluin non est; rarior enim vel nulliu est in Pausania ac seciviis sic ab- sol e postiis, frequeauissimus autem dati viis. Cons not. ad L. I. C. 9. ἁνεξετάζοντι et ad In V. C. a 3. init.

Inorariar

γατρος της Δημητρος tarnis ambigue inihi dictum esse videriir. Ita potius interpungenduIn et scribendum esse purarent: ἡ δὲ 'Aγγη, Κόρηe τῆς Δημητρός ἐτυ πικλησις. Cons. Hesych. v.

Iem, ut alibi, Tae' αυνο τὸ ἄγαλμα.

Pro vulgata in intra usitata ὐδρεια. Ista vero Amaf nrale inte pretathis est, ac si Euryti ossa iii hac iitari servata fuissent. Tangitur enina hydria ab Epitele, Argivorum duce, reperta, de qua supra C. 26.

590쪽

ται ὐπὸ των εξηγητων ' ου μην τα γε ες τοὐς γονεας αυτης, ουδὲ τω συνωκησεν, ἔχω λέγειν. ἰόντων δὲ

ως ἐπὶ Κυπαρισσιάς '') απὸ Ἀνδανίας, Πολίχνη τέ

εςι καλουμενη '' , καὶ ποταμὸς υλέκτρα κω Κοῖος ρέουσι. τάχα δ' αν τινα καὶ λόγον ες υλέκτραν την Ατλαντος λέγοιεν και ες Κοῖον τον δεητους πατέζα' η και των ἐπιχωρίων ἡρωων εἱεν υλέκτρα τε και Κοῖος ''. Διαβάντων δε υλέκτραν, 'Aχαῖα τε ονομαζομενη πηγη πόλεως μ) ἐςιν ερείπια Δωρίου. πεποίηκε δὲ γηρος '' μεν Θαμυριδι ἐνταὐΘα ἐν τω Δωρίω γενέ-αι την συμφορὰν, οτι και αὐτὰς Mούσας νικησειν ἔφασκεν αδού-

σας. Πρόδικος δὲ Φώκαεἰς εἰ δη τούτου τα ες τηνMινυάδα ' ) ἔπη προσκεῖσθαί φησι Θαμυριδι ἐν ἄδου δίκην τοῖ ἐς τάς Mούσας αὐχηματος. διεφθάρη δὲ ἡ Θάμυρις ἐμοι δοκεῖν) υπὸ νόσου τους ὀφθαλμούς.

το δὲ αὐτὸ και ηρω συνέπεσεν υροερον. α λλ' ἡ μεν καὶες ἄπαν διετέλει ποιων ' οὐ γάρ τι εἶκε τη συμφοζῶ Θάμυρις δὲ και την ωδην υπὸ κακου του παρόντος ἀξέλιπεν.

ius nonrinis forina. In Strab. P. a I. L . VIII. p. Is l. est ἡ Κυπαρισσια ἡ Μεμσηνιακή, in Stephano Κυπαρισσήεις πολις της Μεσσηνιας, in aliis Κυπάρισσος. Similiter ΘεσπIa et Θεσπιαὶ, Πλάταια et Πλαναιαι etc.

carinen a Pausania laticlariir vi l. Indic.), ct de robus infeωras in eo agi, L. X. C. is in fine memoratur. Prodiciu Celtas ex urbis. Gril. Mosc. exhibet Diog. Laeli., Suida et aliis satis πολύσχνη, cui adscriptuni est notus est; de Prodico autem

Is Κοῖος etc. I Uid. Apob Phocaenii praeter Pausaniam alu silent.