Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

발행: 1794년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

591쪽

De Parniso fluvio et piscibus animalit,usque variis fluviis peculiaribus - urme Corone , agro Inus sata o, Biant' fluv. et Plataneti sonte - uinis Oriones denotriinatione et memoriindis - de prisco Apollinis Coryntiai templo ad mare - oppido Colonides dicto - Asinaeis et Dryopibus - Asine ucte et aliis lotis.

Ουμενης και καθαρος, και ἁναπλεῖται ναυσὶν εκ

Θαλάσσης ἐπὶ δέκα που ςαδίους. ἀναθέουσι δε ἐς

κατὰ νήσους τάς Ἐχινάδας. διάφοροι δε το εἴ-δος μάλιςα ἰχθυς ἀναθέουσιν ἐς τον Πάμισον, ἄτε ἐς ὁδωρ καθαρον, και οὐ κατὰ αυτὰ τῶς κατει. λεγμενοις ποταμοῖς ἰλυωδεσιν. οἱ κέφαλοι δὲ, ἄτεἰχθύων ἔντεις των πηλαίων, ποταμων φίλοι των Θολερωτέρων εἰσί. Θηρία δὲ ἐς ολεθρον ἀνθρωπων οὐ πεφύκασιν οἱ Ἐλλήνων ποταμοι φήρειν, καθάπερ γε 'Iνδος και Nεῖλος ο Λιγύπτιος, ετι Pῆνος ') και 'Iςηος,

Εὐφράτης τε και Φάσις. ουτοι γάρ δὴ Θηρία ομοια τοῖς μάλιτα ἀνδροφάγα ' αὐξουσιν, τάς ἐν Ἐρμω

592쪽

τε μελαντέρας και άλκης ' ταὐτα Ο ε αι γλάνεις απο- δεουσιν. ἡ δε Ἱνδὸς και Ο Νεῖλος Ηοκοδείλους μεν ἀμφότεροι Nεῖλος δε πασεχεται καὶ ἶππους, οὐκελασσον η ρ κνοκόδειλος κακὸν ἀνθρωποις. τοῖς δε'Eλληνων ποταμοῖς δείματα ως ἀπὸ ) Θηρίων εἰσὶν - οὐδεναε επεὶ καὶ Λωω ') τω δια της Θεσπρωτιδος λεοντι ἡπείρου Θησία, οὐ ποταμια, οἱ κύνες, ἀλλα ἐπηλυδες εἰσιν εκ Θαλάττης. Κορωνη δε εςι πόλις εν aδεζιἀ του Π χαίσου, προς Θαλάστη τε καὶ υπὸ τωορει Ἀμαθία. κατά δε την όδόν ταύτην ες ιν επὶ Θαλάσση χωρίον, καὶ πνοῖς ἱερὸν εἶναι νομίζουσιν. επανα Θηναι γόο ενταυ9α εκ Θαλάσσης Οασὶν αὐτην, Θεόν τε ἡδη νομιζομενην, καὶ Αευκοθέαν καλουμενηνάντὶ 'Iνους. προελθόντων δε οὐ πολύ, Βίας ἐκδίδωσιν ες Θάλασσαν ποταμός γενεμαι δε αὐτω λiγου τὸ ἔνομα ἀπο Βίαντος τοῖ Ἀμυθάονος. και Πλατανιςωνος δε ἡ πηγὴ ς άδια μεν εἴκοσίν ετιν ἀπωτεζωτης οδου ρεῖ δε εκ πλατάνου τὸ ὁδωρ πλατείας καιτὰ εντὸς κοιλης ' κατὰ σπηλαιον μάλιςά που μiκζὸν,

Asnas. Aciatio; at inter tres Acheloos , quos Patas L. VIII. C. 38. in fine recenset, ntillus est in ThespriRide. In Pto leniaeo L. III est Λω- ποταμοῖ ἐκβαλαι. Paliner. Exerc.P. 39 I. in Paulania emeitisandum putat 'Aωs, de Pio fluvio viii Strab. L. VII. p. 486. et ibi Casaub., et not. ad Hesych. P.

δένδρουJ Haee, uti in vulgaris male interplancta erant, sibi invicein repugnabant, scit.

boriini distinctione ista explanasse mihi videor.

593쪽

ue gaMEsSENICA SEU LIB. IV.

h Κορωνην τὸ πότιμον κάτεισι. To μεν δη ονομα τοὐχαῖον εἶχεν Αἱπεια ) επὰ δε ὐπὸ Θηβαίων κατηχθησαν ες Πελοπόννησον, 'Eπιμηλίδην φασιν ἁπο-ςαλεντα οἰκις ην καλεσαι Κοζω - εἶναι γαρ αυτὸν εκ Κορωνείας της Βοιωτων ' τοὐς σε Mεσσηνίους εξαρ- χης τε οὐ κατορθῶν περὶ το δνομα, καὶ μαλλον ετιώνα χοόνον εκνικησαι τὸ εκείνων ἁμάρτημα '). λε - ται δή και ετερος λόγος, ως του τείχους τα Θεμελιαόζύσσοντες επιτύχοιεν κορωνη χαλκη. Θεων δε ες ιν ἐνταὐΘα 'Αρτεμιδός τε καλουμενης παιδοτζόφου, και Διονύσου, και Ἀσκληπιοῖ ναός. τω μεν δη Ἀσκληπιῶ και Διονύσω λBου, Διὸς δε σωτηρος χαλκούναγαλμα επὶ της ἀγορας πεποίηται. χαλκοῖν σὲ καὶεν ἀκροπόλει της ' ηνῆς τὸ ἄγαλμά ε ν εν ὐπαβρω, κοζωνην εν τη χειζὶ εχουσα. εἶδον δε και τού Eπιμη-λοου μνημα. εφ' ἴτω δε τον λιμενα 'Aχαιων καλού- έ ων, οὐκ οἶδα. Ἐκ Κορωνης δε ως όγδοηκοντα ςαδιους προεψόντι, Ἀπόλλωνός σιν ἱερὸν πρὸς Θαλάσσητιμὰς εχον' ἀρχαιοτατόν τε γαζ λογω τω εσσηνίων ἐςι, και νοσηματα ό Θεὸς ιῶται ' ΚορυνΘον δε Απολ- λωνα ονομάζουσι. τούτο μεν δη ξοανον, τοὐ Αργεωτο δε - χαλκοῖν ετι το ἄγαλμα ' ἀναΘεῖναι δε φασι s τους εν τη Ἀργόῖ πλευσαντας. Τη Κορωναίων δε πολειεςὶν ομορος Κολωνίδες. οἱ ἡ ε ενταῖ9α Ου Mεσσηνιοι φασιν εἶναι, ἀλλα εκ της Ἀττικης ἀγαγεῖν σφῆς

Κόλαι- g Αἴπεια J Dissentit ab hoc

xo δε του Ἀροεω, sci Apollinis; minime amem cum Sylb. et Iulinio ita emendare necesse est. Pro 'Aργεω Sytb. mavult

594쪽

MESSENICA SEU LIB. IV. 83

Κόλαινον λεγουσι, Κολαίνω δὲ κόρυδον την. δρνι9α εκ μαντεύματος ἐς την αποικίαν ἡγησασΘαι. ἔμελλον δεάνα διάλεκτόν τε ἀνὰ χρόνον και ἔΘη μεταμαΘόσε-σ9αι τά Δωριεων. κεἰ ται δε το πόλισμα αι Κολωνίδες επὶ ὐψηλοὐ, μικρὸν απὸ Θαλάσσης. 'Aσιναῖοι δε το εμεν ἐξαρχης δευκα ζίταις 'D ομοροι περὶ τον Παρνασσὸν ωκουν. ἔνομα δε ἐν αὐτοῖς, ο δη και ες Πελοπόννησον διεσώσαντο, άπὸ του οἰκι δ Δρύοπες ' . γενεῆ δε ἴςερον τρίτη, βασιλευοντος Φύλαντος, μάχητε οι Δρύοπες ὐπὸ Ηρακλέους ἐκρατή9ησαν, και τω Ἀπόλλωνι ἀνάθημα ηχθησαν ες Δελφούς. ἀναχ3έντες δε ες Πελοπόννησον, χρησαντος υρακλεῖ τοὐ Θεοὐ, πρωτα μεν την πρὸς μιονη 'Aσίνην ἔσχον - ἐκεῖΘενδε εκπεσόντες ὐπὸ 'Atγειων, οἰκοῖσιν εν τη Mεσσηνία Λακεδαιμονίων δόντων , καὶ, ως ἀνὰ χρόνον οι Mεσσηνιοι κατ Θησαν, οὐ γενομένης σφίσιν ὐπ αὐτωνάνατάτου της πόλεως. Ἀσιναῖοι δε αὐτοὶ περὶ σφωνούτω λεγουσι. κρατηθηναι μεν ὐπὸ 'Hρακλεους μάχη

συγχωρουσιν, ἁλωναί τε την εν τω Παρνασσω πόλιν '

αἰχμάλωτοι δε γενέ-αι και άχθηναι παρὰ τον Απόλλωνα, οὐ φασι, ἁλά, ως ηλίσκετο ὐπὸ τοῖlJρακλεους τὸ τεῖχος, εκλιπεῖν την πόλιν, και ἀνα-

φυγεῖν ἐς τὰ ἄκρα τοὐ Παρνασσοῖ δ αβάντες δεύτερον ναυσὶν ες Πελοπόννησον, γενέσΘαι φασὶν Εὐρυσθεως ἱκεται, καί σφισιν Εὐρυμέα, ἄτε ἀπεχΘα- νομενον τω Ηρακλεῖ, δούναι την εν τη 'Αργολίδι 'Aσίνην. μονοι δε του γενους των Δρυόπων οι 'Aσιναῖοι

σεμνύνονται και ἐς ἡ-ἀς ετι τω ὀνόματι, οὐδὲν ομοίως Εὐβοεων

595쪽

s 84 MESSENICA SEU LIB. IV. Εὐβοεων οἱ Στύζα εχοντες. εἰσὶ γὰρ και οἱ Στυρῶς

Δρύοπες τοεξαρχη ὁσοι της προς τὸν Ηζακλεα οὐ μετωχον μάχης , ζωτέζω της πόλεως εχοντες τας οικησεις. αλλά οἱ ,εν Στυρεῖς καλεῖσθαι Δρυοπες ὐπεζορονουσι, καΘ απερ και οἱ Δελφοὶ πεφεύγασινονομαζεσθαι Φωκει . Ἀσιναῖοι δε Δρύοπες τε ταμάλιτα χαiζουσι καλουμενοι, καὶ των ἱερων τα ἁγιω-

τατά εἰσι σηλοι κ τα μνήμην πεποιημενοι των ποτε εν

Παρνασσω σφίσιν ἰδουμένων. τουτο α εν γὰρ Απόλλωνός ες ιν αὐτοῖς ναῖς, τουτο δὲ Δρυοπος ἰερον καὶ ἄγαλμα άρχαῖον. αγουσι και παρὰ ετος αὐτω τελετην, παιδα τὸν Δρύοπα 'Aπόλλωνος Η) ειναι λεγοντες. Κεῖται δε επὶ Θαλάσση και αυτὸ κατὰ τα αυτὰ τη, ποτε εν μοίρα τη Ἀργολίδι 'Aσίνη ' ς αδίων δε τεσσα- ζάκοιτα ετιν εκ Κολωνίδων ες αυτὴν ὀδός, τοσαύτη δεκαὶ εκ της 'Λσίνης προς τὸν 'Aκρίταν καλουμενον.

λιμην τε Φοινικους, καὶ νησος κατ' αυτόν οἰνουσαι

Is νῆσοe κατ αννον ΟἰνοοῦσαιJMeph. habet oὶ-- u. Non unicani, sed plures insulas fuisse, ex Herodoto, Thucyd. et Plinio liquet; vid. Berkel. ad Stephan. Inde Palnacn Exercit. p. 39 . in Pausania pro νησος scribetuluin esse monet νῆσοι.

596쪽

De Mortione, et iis pie denominatione - Na liensi nasMothonon incolentilatis et libertate ii Trai no Mollionaeis coiicessa - Epimiai utra iiDperio populari - calanaitate Motlaoiiapis ab Illyriis ill .ita - ineinoriindis in uile Motirone, teniplo Mineriae Ariona tricli, - dedi, etsi a Diariana coloie Et Nat a.

ἔσπλουν τενωτερον ταῖς ναυτιν εζγάζεται παζηκων ὐφαλος, και ἄμα, μη εκ βυθου ταράσσεσ9αι τὸν κλυδωνα, εζυμα ετηκεν. 1.σηλωσα ) δε καὶ ἐν τοῖς εαπροσθεν λόγοις, ἔτι Ναυπλιευσιν επὶ Λακωνισμῶδιωχθεῖσι, Δαμοκρατιο α βασιλευοντος εν ' Αργει, Mo9ωνην Δακεδαιμόνιοι οιοι ασι ' καὶ ὐς') οὐδε εκ των ,1εσσηνίων κατελθόντων εγένετο οὐυεν ἐς αυτοῖς νεω- τενον. ησαν δε οι Nαυπλιεῖς ἐμοὶ δοκῶν) Αἰγύπτιοι τα παλαιότεοα ' παρ αγενόμενοι δε ρ μου Δαναω ναυ-

597쪽

ue t 6 MESsENICA SEU LIB. IV.

σὶν ἐς την Ἀργολίδα, ἴςερον γενεαῖς Πισὶν ὐπο Nαυπλίου του ' δεμυμώνης κατωκίσΘησαν εν Nαυπλία.Mο9ωναίοις δὲ βασιλεῖς μεν Τράειανος ἔδωκεν, ἐλευ-3 Θέρους ζοντας εν αυτονομία πολιτεύεσΘαι. Τα δὲ ἔτι παλαιότερα μόνοις σφίσι Mεσσηνίων των ἐπι Θαλάσση τοιόνδε ατύχημα ιδία συνεβη γενεσΘαι. τα

εν υπείρω τη Θεσπρωτίδι ὀπο ἀνασχίας ἐφθάρη.Δηῖδαμεία γὰρ τη Πύ ρου παῖδες οὐκ ἐγένοντο, άλ-

λα ως τελευταν ἐμελλεν, ἐπιτρέπει τω δημω τα πρά-

τοὐ 'Aλεξάνδρου τοὐ Πύρρου. τὰ δὲ ἐς Πύρρον τον

Αἰακρου πζότερον ετι εν τω λόγω τω ἐς 'ΑΘηναίους ἐδηλωσα Τ). IIροκλης δὲ Ο Καρχηδόνιος, τύχης μενχρητης εῖνεκα καὶ διὰ λαμπρότητα ἔργων, ενεμεν 'Aλεξάνδρω τω Φιλίππου πλέον τάξαι δε όπλίτας τε και ἱππικον , και τρατηγηματα ἐπὶ ἄνδρας πολεμίους εὐρεῖν, Πύρρον ἔφασκεν ἀμείνονα γενέσθαι. 'Hπειρωτας μ) δὲ, ως ἐπαύσαντο βασιλεύεσθαι, τά τι ἄλλα ὁ δημος ύβριζε, και ἀκροῶσΘαι των εν ταῶς ἀρχαῖς ὐπερεώρων. και σφας οἱ Ἱλλυριοὶ τὰ προς τοῖ Ἱονίου την Ἐπειρον ὐπεροικοῖντες παζες ησαντοεξ ἐπιδρομης. ου γάς πω δημοκρατίαν ἴσμεν ἄλλους η Ἀθηναίους αὐξησαντας ' Ἀθηναῖοι γἀζ πζο Θη-

598쪽

MEsSENICA SEU LIB. IV.

γευμενοι καὶ επιΘυμοῖντες ἀεὶ του πλείονος, ναῖς τε επηξαντο, και εληῖζοντο αλλους τε,ώς ἐκάτους τυχοιεν , και ες την Mοθωναίαν σχόντες 'μίσαντο οiα ες φιλίαν ' ςείλαντες δε ἄγγελλον ες την πόλιν, ἄγειν σφίσιν οἶνον επὶ τὰ πλοῖα εδεμησαν. ως δὲ ἄγοντες ἀφίκοντο ἄνδρες οὐ πολλοὶ, τον τε οἶνον ωνοῖντο ἐπιτιμώντων των Mοθωναίων, και αυτοί σφισιν επωζασκον, ων επηγοντο. ες δε την επιουσαν ἀφικομενων εκ της πόλεως πλειόνων, παρέχουσι και τοῖσδε κεὐδαναι. τελος δε γυναῖκες και ἄνδρες κατίασιν ἐπὶ τὰ πλοῖα οἶνον τε ἀποδόσΘαι και εκ των βαρβάρων ἀντιληψόμενοι. ἔν9α νυν ἀποτολμησαντες οἱ Ἱλλυριοὶ και ἄνδρας πολλοῖς και ετι πλείονας των γυναικων άσπάζουσι ' εμε- μενοι δε ες τὰς ναῖς ε πλεον την επι '1ονίου , MOS ω- ναίων ἐρημωσαντες το ἄτυ. Ἐν MOΘωνη ναός ε ν s'ΑΘηνἀς Ἀνεμωτισος ' Διομηδην δε το ἄγαλμα άνα- Θεῖναι και το ἔνομα τη Θεω φασι Θεμαι. βιαιότεροι γὰρ και οὐ κατὰ καιρὸν πνεοντες ελυμαίνοντο οἱ ἄν μοι την χωραν. Διομηδους δε εὐξαμενου τη 'AΘηνα, το ἀπὸ τούτου συμφορά σφισιν οὐδεμία ἀνεμων γε εἴ- νεκα ηλΘεν ες την γην. Καὶ Ἀρτεμιδός τε ') ἱερόν ἐςιν εεν-Mα, καὶ ὁδωρ εν φρεατι κεκζαμενον πίσση,

praecipua, aliter legisse vid

nio dedi νε pro vulgata δι'. quae priuius aliens loco et menda

599쪽

s 8 8 MESSENICA SEU LIB. IV.

ὐωδίαν Τῆ πῆσαν καὶ χρόαν το ὁσωρ καὶ ὀσμην. γλαυκότατον μεν οἶδα ἴδω: Θεασάμενος τὸ ἐν Θερμα-

πύλαις, οὐ τι που παν, άλω οτον κάτεισιν ἐς την κολυμβηθραν, ηντινα ονομάζουσιν οἰ ἐπιχώριοι χυτρους γυναικείους ). ξαν9όν δὲ Γοωρ, ούδεν τι ἀποδέον την χρόαν αφατος , Eaζαίων η γη παρέχεται πζός'Iόππη πόλει. Θαλάσσης μεν εγγυτάτω το ὐδωρ λόγον δὲ ει την πηγην λέγουσιν οι ταύτη, IIερσέα ἀνε

ολίγον, ἄτε φάρμακον '' Θερμαίνει τὸ πυρωδ έςατάν.

κονν

600쪽

καὶ ο σαι μεν πηγαὶ Θαυμα ἰδεῖν καὶ ἰδόντι ' ), τοσαύτας Θεασάμενος οἶδα τας γάρ δη ελασσονας Θαύματος ἐπιτάμενος παρίημι. ἁλμυρὸν δὲ ὁδωρ καὶ ςρυονον οὐ μεγα Θαυμα εξευρεῖν. ῖύο δε αλ-λοῖα ' το μεν της Καμίας ' ') ἐν πεδίω καλουμένω Αευκω, Θεσμόν ἐςιν ὁ δωρ παρὰ κωμην όνομαζομενην Δασκύλου, πιεῖν καὶ γάλακτος Γιον τον δε 'Hρόσοτον ')oιδα εἰπόντα, ως εἰς τον ποταμὸν τὸν Υπανιν ἐκδιδω- σιν υυατος πικζου πηγη. πως δ' αν οὐκ άποδεξαίμεθ α άληθεύειν αὐτω τον λόγον; ἴ που γε καὶ ἐφ' η- μων εν Δικαιασχία '' ) τη Tυαρηνων ἐξεύρηται ὁδωρ σφίσι θερμὸν, οὐτω δή τι ὀξυ, ως τε το μόλυ βδον ciεξηει γαρ δια μολυβδου ρεον ἐτεσι κατετηξεν οὐ

τι se. Hi ete , quibus fontibus

catu e it.

Pp 3 CAPUT

SEARCH

MENU NAVIGATION