Hellados periegesis. Graeciae descriptio. Graece. Recensuit ex codd. et aliunde emendavit, explanavit Jo. Frider. Facius

571쪽

επεσχε, καὶ ηδη τοῖς ενδον αἴσθησις εγεγόνει του κατειληφότος κινδύνου, το μεν πρῶτον αυτοὐς εσηλθεν υπόνοiα, ὼς οι Αακεδαιμόνιοι συν οπλοις παρέλΘοιεναυτῶν ες την πόλιν Aςε και ρμησαν επ' αυτοῖς άφειδεςερον δια το μῖσος το εξ ἁρχης. ἐπεὶ δε εκ τε των ἔπλων και της φωνης Mακεδόνας και Δημητριον τον Φιλίππου γνωρίζουσιν οντας, δεῖμα ἰσχυρον παρέτη σφίσι λογιζομενοις την τε ες τα πολεμικα των Mακεδόνων μελέτην, και τύχην, η 'rζος απαντας ἐύσων χρωμένους αυτούς. ἔμως δε τοὐ τε παρόντος κακούτο μεγεθος εδίδασκεν ἁνδρίαν τινα και πεσα του δυνατοῖ γίνεσ3αι , και αμα ἀμείνω παρχατο αὐτοῖς ελπίζει οὐ γαρ δη ανευ μου δια τοσούτου σφίσιν ἡπάρξαι την ες Πελοπόννησον κά9oδον. οἴ τε οὐν ἐκ της πόλεως Μεσσηνιοι Θυμω παντι ες τους Mακεδόνας εχύρου και οι φρουροῖντες την ἀκρόπολιν ἐπε- κειντο εξ ὐπερδεξίων '. ωσαύτως δὲ και εἱ Mακεδόνες ὐπό τε άσετης καὶ ε εισίας το καταρχας ἡμύνοντο ἐρρωμένως. ατε δε ὀδοιπορία προαπειρηκότες, καὶ ὀμοὐ των τε ανδρῶν σφίσιν εγκειμένων, και ὐπo των γυναικῶν κεράμω καὶ λίΘοις sαλλόμενοι, συν οὐδενὶ ἔφευγον κόσμω. καὶ το μεν πολὐ αυτῶν απώλετο

ώΘούμενον ' κατὰ τῶν κζημνῶν ἀποτομος γαρ δη

572쪽

ψαντεc τα ὁπλα ἀπεσώθησαν. Ἐς σε το συνέδριον Σοι Mε τηνιοι το Ἀχαιων ἐπι τωδε ου μοι δοκοῖον ἐσελ- Θεῖν. καταρχὰς δακεδαιμονίοις αὐτεπάγγελτοι βοη- Θήσοντες ἀφικοντο ὐπό Πύρρου τοὐ Αἰακιδου πολεμου- μενοις καί σφισιν απὸ της εὐεργεσίας ταύτης ηδη ταεκ της Σπ-της εἰζηνικωτεζα ὐπηρχεν. οὐκουν ἀνακινη σαι το ἐχθος ἐβούλοντο ες το συνέδειον συγχωρησαντες ' , οὶ Αακεδαιμονίων μάλιτα πολεμιοι εκ τοὐ φανε- ρου καΘες ηκεσαν. O δε οὐ λεληΘεν ἐμὲ, οὐδε Mεοπην Ους ελεληθει δμου, και μη συντελούσιν αὐτοῖς ἐς τοσυνέδριον, ὼς ἐπι Λακεδαιμονίους τα Λχαιων ὐπάρχει ).εν γάρ δη τοῖς 'Aχαιοῖς και Ἀργεῖοι και το 'Aeκαλ.κόν οὐκ ελαχίς η μοῖρα ησαν '). 'Aνα χζόνον μεν τοι 3προσε ρησαν ἐς το 'Aχαικόν '' . οὐ πολλω δά ύςερον Κλεομένης ό Αεωνίδου τοὐ Κλεωνύμου Mεγάλην πόλιν εiλεν 'Aoκάδων εν σπονδαῖς Η . των δε οἱ καταληφΘέντες οἱ μεν ἀπωλοντο ὐπὸ την ἁλωσιν, Φιλοποίμενα δε τον Κραύγιδος, και Οσοι μετὰ Φιλοποίμενος ἀπεχωρησαν γενεσθαι δὲ των Mεγαλοπολιτων ταδιαφυγον και ὐπερ τὰς δύο μοίρας λέγουσί , τούτους ὐπεδεξαντο οἱ Mεσσηνιοι, των τε ἁζχαίων εζγων εν

573쪽

ύςερον ἐπὶ του οικισμοῖ τοῖ Mεσσήνης, ἀποδιδόντες σφίσι την ὀμοίαν. πέφυκε δε ἄρα ώς επίπαν μεταπίπτειν τα ἀνθρώπινα εἰ δὴ Mεσσηνίοις 'Αρκάδας τε ἀντισῶσαι, καὶ τα ἀδοκητότερον επι, ελεῖν Σπάρτην ὀδαίμων εδωκε. Κλεομενει γάρ περὶ Σελλασίαν εμαχέσαντο εναντία, και την Σπάeτην 'Αράτω καὶ Αχαιάῖς 4 συγκαΘεῖλον ' ). Λακεδαιμονίοις δε άπηλλαγμενοις

Κλεομενους, επανωαται τύραννος Mαχανίδας ' εκείνου

δε ἀποθανόντος, Nαβις ἀνεφυ σφίσιν αὐθις τύζαννος.ατε δε οὐ τα ἁνΘρώπων ἀναρπάζοντι αὐτω μόνον, άλ-λα και ἱερα συλῶντι, εν οὐ πολλω χρόνω χ:ήματά

τε αφΘονα καὶ α αυτων τρατιὰ συνείλεκτο. το του τοῖ Nά2ιδος --ἡνην καταλαβόντος, Φιλοποίμην καὶ οι Mεγαλοπολῖται νυκτὸς ἀφίκοντο της αὐτης,

καὶ ὀ μεν Σπαρτιάτης τύραννος ἀπῆλΘεν ὐπόσπον-s hc V . 'Aχαιοὶ δε ἴς κον τούτων, μεμῖόμενοί τι

-σσηνίοις ''), Πατεύουσιν επ' αυτοῖς παρασκευη τη-ση, καὶ τα πολλἀ ετιμον της χωρας. καὶ οι μεναὐλς περὶ ακμην σιτου συνελεγοντο, ώς ες την Mεσσηνίαν εσβαλοῖντες. Δεινοκράτης δε δῆμου τε προες ηκὼς, καὶ Mεσσηνίων ἄρχειν εν - τότε ἡρημενος, - ' κόζταν μεν καὶ την συν αὐτω ς ζατιὰν αναχωζῆσαι παρεσκεύασεν ἄπζακτον, τὰς ες την Μεσσηνί- εκ

τῆς Ἀρκαδίας παρόδους προλαβών ' τοῖς τε εκ τῆς πόλεώς

i3 ἁπῆλθεν δινο- DeJ Uem dieit Paus I. . VIII C. s , ubi haec prolatius reseret. Plinaret . Philop. c. I a. in fine illum

effigisse narrator ) μεμφόμ οι τι Μεσσην. JDefecerant ab Achaeis auctore Dinocrate; de quo Et de se-Pientibus uta Plutarch. Philop. s. ig. R. as) προ βώ τοῖς τε etc. I Forte' l)js lj in1 hv Coos

574쪽

MESSENICA SEU LIB. IV.

πόλεως Μεσσηνίοις, καὶ οσοι των πεζιοίκων σφίσιν ημυναν. Φιλοποίμενος δε συν ἱππεῖσιν ὀλίγοις ά - κομενου πολυ ὁτερον, η Ο μετὰ Λυκόρτα τρατός, πυ- ΘέσΘα δε οὐδεν πω των ες αυτοῖς δεδυνημενου 'ρὶ, νικῶσιν οἱ Μεσσηνιοι, γιγνομενης σφίσιν ἡπερδεξίου ' της μάχης, καὶ ζωντα αἰροῖσι Φιλοποίμενα. τρόπον δε οντινα ὁ Φιλοποφην ἐάλω, και ώς ἐτελεύτησε, τίδι μεν ἡμῖν και ἴςερον ἡ 'Αρκαδικὸς λόγος μενσι' . Μεσσηνίων δε οἶ τε Φιλοποίμενι αιτιοι της τελευτης εδοσαν δίκας, και ἡ Μεσσηνη συνετελεσεν αὐΘις ες το 'Aχαῖκόν. Aχρι μεν δη τοῖδε ὁ λόγος επηλθε μοι Μεσσηνίων τα πολλὰ ποηματα, και ώς ό δαίμων σφῶεπί τε γης τὰ εσχατα, και ἐπι τἀ πορρώτατα Πελοποννησου σκεδάσας, ἴτερον χρόνω και ες την οἰκείαν ἀνεσωσε ' τὸ δε ἀπὸ τούτου της χώρας και πόλεων τραπώμεθα ες ἀφηγησιν.

Forte planior sit sementia, si

Nn a CAPUT

575쪽

Deseriptio Messenicae regionis et ui tuum - Abia urbs - Pliarae et quae ad ejus coiulitoris, Plaaris, genus pΘitinent - de Fortunae nomine primum ab Homero commemorato - de primo Fortunae inno, polo capiti inipolito et Arn. illlaeae eoInus

Ε ν εα ημων εν τη Μεσσηνία, της νάπης της Xοιζίου τάδια εἰκοσι μάλισα ἀπέχουσα 'Aβία επὶ Θαλάσση πολις. ταύτην' 1σην καλεῖσ9αι πάλαι, καὶ των επτά φασιν εἶναι πόλεων, άς 'Aχιλλεῖ πεποίηκεν 'Oμηοος ' 'Aγαμέμνονα μισχνούμενον. Ἱλλου δεκαι Δωσιέων μάχη κζατηΘεντων ὐπὸ Ἀχαιων , εν- ταὐ9α 'Aβιαν 'Υλλου του υρακλέους τροφὸν ἀποχωρησαι λέγουσιν ες την Ιζην, και οἰκησαί τε αὐτόΘι, και υρακλεους ἱερὸν ἱδρυσα-αι καί οι διὰ ταὐταύτερον Κρεσφόντην ἄλλα τε γερα νεῖμαι, και τη πόλει μεταΘεσ3αι το ἔνομα ὰπὸ της 'Aβίας. Nρά- α κλειον δε ην αὐτόθι επιφανες καὶ 'Aσκληπίειον. Φαραὶ δὲ ἁφες κασιν 'Asίας ςαδίους ἐβδομηκοντα. και

γουτος τοὐς εν Φαρῶς Μεσσηνίους συντελεῖν επεταξεν

576쪽

ν ἐς το Λακωνικόν. τον δὲ οικις ἡν Φάριν ' ' μοῖ τε και Φιλοδαμείας λεγουσιν εἶναι της Δαναου. Φάρει δὲ ἄρρενας μεν οὐ φασι γενέ-αι, Θυγατέρα δὲ Ἀ- λεγόνην. τοῖς δε εφεξης ἐγενεαλόγησεν 'Oμησος εν Ἱλιάδι ). διδύμους Κρήθωνα και υρτίλοχον εἱναι Διοκλεῖ, Διοκλέα δὲ αὐτὸν 'Oρτιλόχου του 'Aλφειοὐ τα δὲ ἐς Τηλεγόνην παρεῖδεν. αυτη γὰρ λόγω τωMεσσηνίων ἐς ν ἡ τεκομα 'Aλφειω τον υρτίλοχον. και ταδε ἄλλα ἔκουσα εν Φαραῖς Διοκλεῖ θυγατέρα επὶ τοῖς ο ιδ υμοις παισὶν Ἀντίκλειαν γενέ-αι, της ου εNικόμαχόν τε εἶναι και Γόργασον, πατρὸς δε Mαχάονος τοὐ 'Aσκληπιοὐ ' τούτους καταμῶναί τε αυτο και ως ἡ Διοκλης ἐτελεύτησε, την βασιλείαν ἐκδεξα--αι. διαμεμένηκε δὲ αὐτοῖς και ἐς τοδε ἔτι, νοση-ματα τε καὶ τοὐς πεπηζωμένους των αν'ώπων ἰῶμαι' καί σφισιν αντὶ τούτων Θυσίας ἐς τὰ ἱερον καὶ αναθήματα ἄγουσιν. ετι δε καὶ Τύχης ναὸς Φαραιί'ταις μ) καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον. Πρωτος δὲ, ῶν οἰδα, 3ἐποι σατο ἐν τοῖς επεσιν ' ηζος Τύχης μνῆμην. ἐποιήσατο δὲ ἐν ὁμνω τω ἐς την Δήμη ρα ), αλλας τε των 'Ωκεανοῖ Θυγατέρας καταοιθμούμενος, ως ωοὐ Κόρη τη Δημητρος παιζοιεν, και Τύχην ως 'Ωκεανοῖ καὶ ταύτην πῶδα ουσαν. καὶ ουτως ἔχει τά

VII. C. 2 a.

577쪽

s66 MESSENICA SEU LIB. IV.

πέρα δε εδηλωσεν οὐδεν ετι, ως ἡ Θεός εςιν αὐτη με-γωη Θεῶν εν τοῖς ἀνθρωπίνοις πράγμασι, και ἰσχυνπαζέχεται πλεχ ην, ωσπερ γε εν Ἱλιαδι εποίησεν 'A- Θηναν μεν και Ἐνυω ' πολεμούντων ηγεμονίαν εχειν, Ἀρτεμιν 'Θ δε γυναικων ώδισουν εἶναι φοβεραν, Αφζοδίτη '' -τα ἔζγα μίλειν των γάμων. ἀλλ ουτος Α μεν οὐδὲν αλλο εποίησεν ες την T ην''). Βουπαλος δε ναούς τε οικοδομησασθαι και ζωα ἀνηρ ἀγαθος πλάσαι Σμυρναίοις ἄγαλμα ἐργαζόαενος Τυχης πρωτος εποίησεν, ὼν ἴσμεν, πόλον Η τε ἔχουσαν επι τη κεφαλη, και τη ἐτερα χειρι το καλούμενον 'Aμαλ- Θειας κιζας '') ὐπὸ Εὐηνων. οὐτος μεν επὶ τοσούτω

nsire maluis re soli Deo, pum

clo αν vociIt, Omnia regenda commistit, adeo ut hoc vocabulum Totra rn nulla parte filo. urerici voluminis nominexur.

578쪽

πολιν άνεκάλεσεν αὐτην.

De Apollinis Irreo Carnio - urbe Thuriatarum - vie Calatnae, loco Limnae dicto ac sontih Pamisi fluvii urbe Messenioriim sub Ithome sua - Messenes muraeum aliari In tu bium muris comparati, aliaclue memoran da - de I aphraae Dianae cultii et Di ina Ephesia cnireturi aede -- signis memori tutis in Aesculapii templo - Messenes teniplo et picturis in eo.

'Ολίγον δὲ ἀπωτερω Φαεων Ἀπόλλωνος αλσος ει

Κάρνιον '), και υδατος εν αὐτω πηγή. Θαλάσσης γὲξ που ς άσια ἀπεχουσιν αι Φαραί. Ἐντευθεν απζὸς μεσόγαιαν της Mεσσηνίας ταδιους προελθόντι ὀγδοήκοντά ετιν ἡ Θουριατων πόλις AνΘειαν δὲαύτην ἐν τοῖς επεσιν ώνομάσΘαι ταῖς Ομήρου ' λέγουσι. Λακεδαιμονίοις δε εχειν τοῖς ἐν Σπάρτη την Θουρίαν ἐδωκεν Λυγουςος. Aύγουήτω γαρ βασιλευ- οντι Ῥωμαίων επολεμησεν Ἀντωνιος, γένει καὶ οὐτος Ῥωμαῖος ' καί οἱ των ἐν τη Ἐλλάδι αλλοι τε καὶ οἱ

Carmin. Pindaris. Fragm. RSchneidero V. C. edita p. 8a.

LXXVII. I ὶ κερνι- J De Apolline

579쪽

Mεσσηνιοι ' προσέθεντο, ἔτι εφρόνουν Λακεδαιμόνιοι

τα Αὐγούς ου. καὶ ό μεν τούτων ἐνεκα Mεσσηνιρις καὶ των ἄλλων των ἀντιταξαμενων τῶς μεν αυτων ε- λαττον, τοῖς δε καὶ ες πλεον επεξηλθε. Θουριάται δε εκ της πόλεως εν μετεωρω το ἀρχαῖον οικουμενης ες το πεδίον κατελΘόντες οἰκοῖσι ' οὐ μην παντάπασί γε οὐδε την α νω πόλιν εκλελοίπασιν, ἀλλα και τειχους

εζείπια, καὶ ιερόν ετιν αὐτόΘι ὀνομαζόμενον Θεου Συρίας. την δε εν τω πεδίω πόλιν ποταμὸς καλούμενος 3 ''Aρις παρεξεισιν. 'E δε ἐν τη μεσογαίω κωμη Καλάμαι καὶ Αὐναι χωρίον εν δε αὐτω δειμνάτιδος ἱερόν ) ε ν 'Αρτεμιδος, ενΘα Τηλεκλω βασιλεύοντι εν

Σπάρτη την τελευτην συμβῆναι λεγουσιν. ιόντι η ἐ εκ

κων.

tium nomina articulo temininostincta litteritum reperiunmrὲ

sic lupra saepius 4 Εἶρα

580쪽

πεντέπται. Sic δοκεῖ in parenthes positiani esset, uti inter odum et paulo infra, σέβεσθαι

ber. C. V. , Suid. et Meiars Graec. fer.

τεῖχος Omina ponas, ferrei potest haee lectio; magis tamennilini arridet Euhnii emendacio πειχους κύκλος. Cons. Hesych.