Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

11쪽

ἐγὼ ουτω ακουσας γενέσθαι ' Μιλήσιοι δε τάδε προστιθεῖσι τούτοισι, Περίανδρον τον κυφελου ἐόντα Θρασυβούλω τῶ τότε Μιλητου τυραννευοντι ξεῖνον ες τὰ μάλιστα, πυθόμενον τὼ χρηστηριον τὸ τῶ 'Aλυάττη γενύμενον, πέμψαντα ἄγγελον κατειπεῖν, υκως ἄν τι προειδὼς προς το παρεῖν βουλευθμι. Μιλήσιοι μέν νυν 2l ουτω λεγουσι γενεσθαι. Ἀλυάττης δὲ, ῶς οι ταυτα εξηγ- γελθη, αυτίκα ἔπεμπε κηρυκα ες Μίλητον βουλόμενος σπονδὰς ποιήσασθαι Θρασυβουλω τε καὶ Μιλησίοισι

χρόνον ὁσον αν τυν νηῖν οἰκοδομέρ. ὁ μὲν δὴ ἀπόστολος ἐς την Μίλητον ηι εν. Θρασυβουλος δὲ σαφέως προπεπυσμενος πάντα λόγον και εἰδὼς τὰ Ῥλυάττης μέλλοι ποιήσειν, μηχανῆται τοιάδε ' οσος ἐν εν τῶ ἄστει σῖτος καὶ μυτοὐ και ἰδιωτικῖς, τομον πάντα συγκομίσας ἐς τ ν ἀγορὴν προεῖπε Μιλησίοισι, επεὰν αυτὸς σημήνsi, τότε πίνειν τε πάντας καὶ κώμω χρασθαι ἐς ἀλλήλους 22 Tαῶτα δὲ εποίεε τε και προηγόρευε Θρασύβουλος τῶνδεεῖνεκεν, οκως ἄν δὴ ὁ κῆρυξ ὁ Σαρδιηνὸς ἰδών τε θωρὸν μεγαν σίτου κεχυμενον καὶ τους ἀνθρώπους εν ευπαθείρσι ἐόντας ἀγγείλn 'Aλυάττη. τὰ δὴ καὶ εγένετο 'ώς γὰρ δὴ ἰδών τε ἐκεινα ὁ κῆρυξ καὶ εἴπας πρὸς Θρασύβουλον τὰς ἐντολὰς του Λυδου ἀπῆλθε ἐς τὰς Σάρδις, ῶς ἐγὼ πυνθάνομαι, δἰ ουδὲν ἄλλο ἐγενετο ἡ διαλλαγή. ἐλπίζων γὰρ ὁ ωλυάττης σιτοδείην τε εἶναι ἰσχυρὴν ἐν

τῆ Μιλήτω και τὸν ληὸν τετρωθαι ἐς τὸ εσχατον κα- κου, ηκουε του κήρυκος νοστήσαντος ἐκ τῆς Μιλήτου

τοὐς ἐναντίους λόγους, ῆ ώς αυτὸς κατεδόκεε. μετὰ δεῆ τε διαλλαγή σφι εγένετο ἐπ' ω τε ξείνους ἀλλήλοισι

εἶναι καὶ συμμάχους , και δύο τε ἀντι ενὸς νηοὐς τῆ

12쪽

LIB. I. CAP. 19-24.

Aθ ni/αίν οἰκοδόμησε δυλυάττης ἐν τῆ 'Aσσησῶ , αυτός τε ἐκ τῆς νουσου ἀνέστη. κατὰ μὲν τον προς Μιλησίους τε καὶ Θρασυμυλον πόλεμον 'Aλυαττρ ωδε ἔσχε Περίανδρος δὲ ην Κυψελου παῖς, ουτος ὁ τῶ Θρα- 23ουβουλω το χρηστηριον μηνυσας. ἐτυράννευε δ, ὁ Πε-oίανδρος Κορίνθου τω δὴ λέγουσι Κορίναοι ὁμολογεουσι δέ σφι Λέσβιοι ἐν τῶ βίω θῶμα μέγιστον παραστῆναι, υρίονα τον Μηθυμναῖον ἐπὶ δελφῖνος ἐξενει- μέντα ἐπὶ Ἀμαρον, ἐόντα κιθαρφδὸν των τότε ἐόντων οὐδενῖς δευτερον, καὶ διθυραμβον πρῶτον ἀνθρώπων

τῶν ημεῖς ἴδμεν ποιήσαντά τε καὶ Ουνομάσαντα καiδιδάξαντα ἐν Κορίνθω. τουτον τον 'Αρίονα λέγουσι, 24

τον πολλὸν του χρόνου διατρίβοντα παρὰ Περιάνδρs, ἐπιθυμῆσαι πλῶσαι ἐς γταλίην τε καὶ Σικελίην, ἐργασάμενον δὲ χρήματα μεγάλα ἐθελῆσαι οπίσω ἐς Κόρινθον ἀπικέσθαι. ὁρμασθαι μέν νυν ἐκ Tάραντος, πιστευοντα-ουδαμοῖσι μῆλλον ῆ Κορινθίοισι ιυσθώσασθαι πλοῖον ἀνδρῶν κορινθίων ' τους δὲ ἐν τῶ πελάγει ἐπιβουλευειν τον 'Αρίονα ἐκβαλόντας ἔχειν τὰ χρήματα 'τον δὲ συνέντα τουτο λίσσεσθαι, χρήματα μέν προἰ- έντα σφι, ψυχὴν δε παραιτεόμενον. οὐκ ων δὴ πείθειν αυτὀν τουτοισι, ἀλλα κελευειν τους πορθμέας ἡ αυτὸν

διαχρῆσθαί μιν, ως ἰν ταφῆς ἐν γῆ τυχρ, ὴ ἐκπηδῶν

ἐς την θάλασσαν την ταχίστην. ἀπειληθέντα δὲ τον Ἀρίονα ἐς ἀπορίην παραιτήσασθαι, ἐπειδή σφι ουτωδοκέοι, περιιδεῖν αυτὸν ἐν τῆ σκευῆ πάσρ στάντα ἐν Σοῖσι ἐδωλίοισι ἀεῖσαι ἀείσας δὲ υπεδέκετο ἔωυτὸν κατεργάσεσθαι. καὶ τοῖσι ἐσελθεῖν γὰρ ηδονὴν εἰ μέλλοιεν ἀκουσεσθαι του ἀρίστου ἀνθρωπων ἀοιδου, ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς πρυμνης ἐς μέσην νέα. τον δὲ ἐνδυντατε πῆσαν την σκευὴν καὶ λαβόντα τὴwκιθάρην, στάντα ἐν τοῖσι ἐδωλίοισι νόμον τον ὁρθιον, τελευ'

13쪽

τεοντος δὲ του νόμου ρῖψαί μιν ἐς την θάλασσαν μυτὸν,ώς ειχε, συν τη σκευῆ πάσy. καὶ τους μεν ἀποπλώειν ἐς Κόρινθον, τον δε δελφῖνα λέγουσι υπολαβόντα εξενεῖκαι ἐπὶ ίναρον. ἀποβάντα δὲ αυτὸν χωρέειν ἐς Κόρινθον συν τύ σκευρ, καὶ ἀπικόμενον ἀπηγέεσθαι παν τὼ γεγονός. Περίανδρον δὲ υπῖ ἀπιστίης , ρίονα

μὲν ἐν φυλακῆ εχειν ουδαμῆ μετιέντα, ἀνακῶς δε

τῶν πορθμέων ' ώς δὲ ἄρα παρεῖναι αυτοὐς, κληθεντας ιστορέεσθαι, εἴ τι λέγοιεν περὶ 'Αρίονος. φαμενων δε ἐκείνων, ώς εἴη τε σῶς περὶ Λαλίην καί μιν ευ πρή σοντα λίποιεν ἐν πάραντι, ἐπιφανῆναί σφι του 'Αρίονα, περ εχων ἐξεπήδησε ' καὶ τους εκπλαγεντας Ουκ ἔχεινετι ἐλεγχομενους ἀρνέεσθοι. Tαυτα μεν νυν Κορίνθιοι

τε καὶ Λέσβιοι λεγουσι, καὶ ωρίονός ἐστι ανάθημα χάλκεον ου μέγα ἐπὶ ινάρφ, επὶ δελφῖνος λεὼν ἄν

θρωπος.

25 Ἀλυάττης δὲ ὁ Λυδὼς τον προς Μιλησίους πόλεμον

διενείκας μετέπειτεν τελευτῶ, βασιλευσας ετεα επτὰ καὶ πεντήκοντα. ἀνέθηκε δὲ ἐκφυγὼν την νοsσον δευτερος

οντος τῆς οἰκίης ταυτης ἐς Θελφους κρητῆρά τε ἀργύρεον μεγαν καὶ ὐποκρητηρίδιον σιδήρεον κολλητον, θέης ἄξιον διὰ πάντων τῶν ἐν Θελφοῖσι αναθημάτων, Γλαυκου τοὐ πιου ποίημα, ἔς μουνος δὴ πάντων αν- θρώπων σιδήρου κόλλησιν ἐξευρε. 26 Tελευτήσαντος δὲ Ἀλυάττεω ἐξεδέξατο την βασιληίην Κροῖσος ὁ 'Aλυάττεω, ἐτέων ἐὼν ἡλικίην πέντε καὶ τριήκοντα, δς δὴ Ἐλλήνων πρώτοισι ἐπεθήκατο

'μεσίοισι. ἔνθα δὴ οἱ Ἐφέσιοι πολιορκευμενοι υπ' αυ-τos ανέθεσαν τὴν πόλιν τῆ 'Αρτέμιδι, ἐξάψαντες ἐκ του νηου σχοινίον ἐς το τεῖχος. ἔστι δὲ μεταξὐ τῆς τε παλαιῆς πόλιος, ῆ τότε ἐπολιορκέετο, καὶ του νηου επτὰ στάδιοι. πρώτοισι μεν δὴ τουτοισι ἐπεχείρησε ὁ Κρομ

14쪽

iῖος, μετὰ δὲ ἐν μέρει ἐκάστοισι γώνων τε καὶ Αἰολέων, ἄλλοισι αλλας αἰτίας επιφερων, των μεν ἐδυνατο μεζο- νας παρευρίσκειν , μέζονα ἐπαιτιευμενος, τοῖσι δε αυτῶν και φαsλα επιφέρων. 'sὸς δὲ αρα οἱ ἐν τ=j Ἀσίη Ἐλληνες 27 κατεστράφατο ἐς φόρου απαγωγην, το ἔνθεsτεν ἐπενόεε νέας ποιησάμενος ἐπιχειρέειν τοῖσι νησιώτρσι. ἐόν-rων δέ οἱ πάντων ετοίμων ἐς τqν ναυπηγίην, οι μεν Βίαντα λέγουσι τον Πριηνέα ἀπικόμενον ἐς Σάρδις, οιδε Πιττακὸν τον Μυτιληναῖον, εἰρομένου Κροίσου εἰτι εχ νεώτερον περὶ την 'Eλλάδα, εἰπόντα τάδε καταπαυσαι την ναυπηγίην ' βασιλεs, νησιῶται Ἀπον συνωνέονται μυρίην, ἐς Σάρδις τε κα ἐπὶ σε ἔχοντες ἐννόω στρατευεσθαι. Κροῖσον δε ἐλπίσαντα λέγειν ἐκελυον ἀληθέα εἰπεῖν' - γὰρ τοὐτο θεοὶ ποιήσειαν ἐπιi/όον νησιωτῖσι, ἐλθεῖν ἐπι Λυδῶν παῖδας συν ἶπποισι. ν δε υπολαβόντα φάναι ' 'R βασιλευ, προθυμως μοι φαίνεαι ευξασθαι νησιώτας ἱππευομένους λαβεῖν ἐν πείoω, οἰκότα ἐλπίζων ' νησιώτας δὲ τί δοκέεις ευχε- σθαι ἄλλο η , ἐπείτε τάχιστα ἐπυθυντό σε μέλλοντα ἐπισφίσι ναυπqγέεσθαι νέας, λαβεῖν ἀρεόμενοι Λυδους ἐν θαλάσσst, ῖνα υπερ των ἐν τῆ ηπείρω οἰκημένων Ἐλλη- νων τίσωνταί σε, τους οὐ δουλώσας ἔχεις; κάρτα τεῆσνῆναι Κροῖσον τω ἐπιλόγω, καί οἱ, προσφυέως γὰsoόξαι λέγειν, πειθόμενον παυσασθαι της ναυπηγίης. και Ουτω τοῖσι τὰς νήσους οἰκημένοισι Ἱωσι ξεινί νσυνεθήκατο. μόνου δε ἐπιγινομένου και κατεστραμ- 2ηαενων σχεδῖν πάντων τῶν ἐντὸς Αλυος ποταμοs o q- ιιένων ' πλην γὰρ Κιλίκων και Λυκίων τοὐς αλλους πάντας υπ έωυτω ειχε καταστρεψάμενος ο Κροῖσος ' εἰσὶ

βες, Παφλαγόνες, Θρ ἴκες οἱ Θυνοί τε και Βιθυνοὶ, Goες, Ἀωνες, Λωριέες, Αἰολέες, Πάμφυλοι κατε-29

15쪽

στραι μενων δὲ τουτων καὶ προσεπικτεομενου Κροίσου Λυδοῖσι, απικνεονται Σάρδις ακμαζουσας πλούτωαλλοι τε οἱ πάντες ἐκ τῆς Ἐλλάδος σοφισταἰ, οῖ τοὐτοντον χρόνον ετυγχανον ἐόντες, ώς εκαστος αυτῶν ἀπικνεοιτο, καὶ δ' καὶ Σόλων ανηρ - αζος, δς ωθηναι- οισι νόμους κελεύσασι ποιησας ἀπεδημησε ἔτεα δεκα, κατὰ θεωρίης πρόφασιν ἐκπλώσας, ῖνα δ' μη τινα των νόμων ἀναγκασθρ λύσαι τῶν μετο. αυτοὶ γὰρ οὐκ οἱοίτε ησαν αυτὸ ποιῆσαι Ἀθηναῖοι ' ὁρκίοισι γὰρ μεγάλοισι κατείχοντυ δέκα ἔτεα χρήσεσθαι νόμοισι, τοὐς αν στιμ Σόλων θῆται. Aυτῶν δη ων τούτων καὶ τῆς θεωρίης ἐκδημήσας ὁ Σόλων εῖνεκεν ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο παρὰ υμασιν καὶ δη καὶ ἐς Σάρδις παρὰ Κροῖσον. ἀπικόμενος δὲ ἐξεινίζετο ἐν τοῖσι βασιληίοισι -δ τ- Κροίσου

μετὰ δὲ, ἡμερη τρίτy ῆ τεταρτy, κελεύσαντος Κροίσουτον Σόλωνα θεράποντες περιῆγον κατὰ τοὐς θησαυρους, καὶ ἐπεδείκνυσαν πάντα ἐόντα μεγάλα τε καὶ ὁλβια.

θηησάμενον δέ μιν τὰ πάντα καὶ σκεψάμενον , ῶς οἱ , κατὰ καιρὸν ἐν, εχετο ὁ Κροῖσος τάδε Σεῖνε Ἀθηναιε, παρ' ἡμεας γὰρ περὶ σεο λόγος ἀπειται πολλὸς καὶ σοφίης εῖνεκεν τῆς σῆς καὶ πλάνης, ῶς φιλοσοφέων γην πολλὴν θεωρίης εῖνεκεν ἐπελήλυθας νυν ἀν ψερος ἐπείρεσθαί μοι ἐπῆλθε, εἴ τινα ήδη πάντων εἶδες ὀλβιώτατow U μὲν ἐλπίζων εἶναι ανθρώπων ὀλβιώτατος ταλα ἐπειρώτα, Σόλων δὲ οὐδὲν ὁποθωπεύσας, αλλὰ τῶ ἐόντι χρησάμενος λέγει Iu βασιλεs, Tέλλον 'Aθ -

ναῖον. Ἀποθωμάσας δὲ Κροῖσος τὸ λεχθεν εἴρετο επιστρεφέως ΙΟΦ δ' κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον; Ο δὲ εἶπε Tέλλω τοὐ- μεν τῆς πόλιος ευ ἡκούσης παῖδες ῆσαν καλοί τε κἀγαθοὶ, καί σφι εἶδε ἄπασι τέκνα ἐκγενόμενα καὶ πάντα παραμείναντα, τομο δὲ τοs βίου

εν ῆκοντι, ώς τὰ παρ' ἡμῖν, τελευτὴ τοὐ βίου λαμπρο-

16쪽

Tατη επεγενετο ' γενομένης γὰρ 'Aθηναίοισι μάχης πρὸς τοὐς ἀστυγείτονας ἐν Ελευσῖνι βωθησας και τροπὴν ποιήσας τῶν πολεμίων ἀπέθανε κάλλιστα, καί μιν ναῖοι δημοσίη τε ἔθαψαν αυτου, ταπερ ἔπεσε, καὶ ἐτίμησαν μεγάλως. Σὸς δὲ τα κατὰ τον Π λλον προετρε- 3IOατο ὁ Σολων τον Κροῖσον εἴπας πολλά τε καὶ ολβια, ἐπειρώτα, τίνα δευτερον μεα ἐκεῖνον δω, δοκέων πάγαν δευτερη- ρον οἴσεσθαι. ὁ δε εἶπε ' Κλεοβίν τε καὶ Βίτωνα. τουτοισι γὰρ ἐosσι γένος ' γείοισι βίος τε ἀρκέων υπῆν καὶ προς τουτω ἐώμη σωματος τοιηδε '

ἀεθλοφόροι τε ἀμφότεροι ομοίως ησαν, καὶ δὴ καὶ λέγεται οδε ὁ λόγος ' ἐουσης ὁρτῆς τῆ Ηρη τοῖσι υργείοισι ἔδεε πάντως την μητέρα αυτῶν ζευγεῖ κομισθῆναι ἐς τὼ ἱρὰν, οἱ δέ σφι βόες ἐκ του αγρου ου παρεγίνοντοέν ωρW ἐκκληιόμενοι δὲ τη δερ οἱ νεηνίαι υποδυντες αυτοὶ υπὸ την ζευγλην εIλκον την ἄμαξαν, ἐπὶ τῆς

ἁμαξ ς δέ σφι ὀλέετο ἡ μήτηρ, σταδίους πέντε καὶ

τεσσεράκοντα διακομίσαντες ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν. ταυταδέ σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι υπὸ τῆς πανηγυριος τελευτὴ του βίου αρίστη ἐπεγένετο, διέδεξέ τε ἐν τουτοισι ὁοεὁς, ῶς ἄμεινον εἴη ἀνθρώπφ τεθνάναι μῆλλον ἐζώειν. Ἀργεῖοι μὲν γὰρ περιστάντες ἐμακάριζον τῶν νεηνιέων την ἐώμην, αἱ δὲ Ἀργεῖαι την μητέρα αὐτῶν, οῖων τέκνων ἐκυρησε. ἡ μήτηρ περιχαρὴς ἐουσα τοτε ἔργω καὶ τῆ φήμη στῆσα ἀντίον του αγάλματος ευ-κετο, Κλεόβι τε καὶ Βίτωνι τοῖσι λυτῆς τέκνοισι, οι μιν ἐτίμησαν μεγάλως, λίναι τὴν θεὰν, τὸ ἀνθρώπωτυχεῖν ἄριστόν ἐστι. μετὰ ταύτην δὲ τὴν ευχὴν ἀς ἔθυσάν τε καὶ ευωχήθησαν, κατακοιμηθέντες ἐν αυτῶ τῶἱοῶ οἱ νεηνίαι Ουκέτι ἀνέστησαν , ἀλλ' ἐν τέλει τούτωεσχοντο. Ἀργεῖοι δέ σφεων εἰκόνας ποιησάμενοι ἀνέθεσαν ἐς Αελφους ῶς ανδρῶν ἀρίστων γενομένων. α'

17쪽

Il E R I o T lλωi μεν δη εὐδαιμονίης δευτερήια ἔνεμε τουτοισt. Mo ooς σπερχθεις ειπε ' γδ ξεῖνε 'Aθηναῖε, η δε ημετέρηευδαιμονίη ουτω τοι ἀπέρριπτια ες το μηδὲν, ωστε ουδὲ ἰδιωτέων ἀνδρῶν αξίους ημεας ἐποίησας; U δὲ ειπε YZ Moῖσε, ἐπιστάμενόν με το θειον πῆν εον φθονερόν τε καὶ ταραχῶδες ἐπειρωτῆς ἀνθρωπηέων πρηγμάτων περι. ἐν γὰρ τῶ μακρῶ χρόνω πολλὰ μεν ἔστι ἰδεῖν, . τὰ μη τις ἐθέλει, πολλὰ δε καὶ παθεῖν. ἐς γὰρ εβδομήκοντα ἔτεα ουρον τ ς ω ς ἀνθρώπω προτίθημι. ουτοι ἐόντες ἐνιαυτοὶ εβδομηκοντα παρέχονται ημέρας διηκοσίας καὶ πεντακισχιλίας καὶ δισμυρίας, ἐμβολίμου μηνος μη γινομένου ' εἰ-δ' ἐθελήσει τουτερον των ἐτέων μηνὶ μακρότερον γίνεσθαι, ῖνα δ' αἱ ωραι συμβαίνωσι παραγινόμεναι ἐς το δέον, μῆνες μὲν παρὰ τὰ εβδομηκοντα ἔτεα οι ἐμβόλιμοι γίνονται τριήκονταπέντε, ἡμέραι δὲ ἐκ των μηνῶν τουτων χίλιαι πεσ/τήκοντα. τουτων τῶν ἀπασέων ἡμερέων τῶν ἐς τὰ ἐβδομήκοντα ἔτεα, ἐουσέων πεντηκοντα και διηκοσίων καὶ ἐξακισχιλίων και δισμυρίων, ἡ ετέρη αυτέων τῆ ἐτωρ ἡμέρn το παράπαν ουδεν ὁμοῖον προσάγει πρῆγμα. Ουτω ων, ω Κροῖσε, παν ἐστι ανθρωπος συμφορή. ἐμοὶ δε συ καὶ πλουτέειν μέγα φαίνεαι καὶ βασιλευς εἰ- ναι πολλῶν ἀνθρώπων ἐκεῖνο δὲ, τὸ εῖρεό με, ου κώ σε ἐγὼ λέγω, π0ὶν αν τελευτήσαντα καλῶς του αἰῶνα π 3θωμαι. ου γάρ τοι ὁ μέγα πλουσιος μὰλλον του ἐπ' ημέρην ἔχοντος ὀλβιώτερός ἐστι, ει μη οι τυχ' ἐπίσποιτο ηπάντα καλὰ ἔχοντα τελευτῆσαι ευ τον βίον. πολλοὶ μεν γὰρ ζάπλουτοι ἀνθρώπων ἀνόλβιοί εἰσι, πολλοὶ δὲ με- , τοίως ἔχοντες βίου ευτυχέες. ὁ μὲν δη μέγα πλουσιος. 1

ἀνόλβιος δὲ δυοῖσι προέχει του ευτυχέος μουνον. DD- τος δε του πλουσίου καὶ ἀνολβίου πολλοῖσι ' ὁ μεν ἐπιθυμίην ἐκτελέσαι καὶ ἄτην μεγάλην προσπεσουσαν ἐνεγ

18쪽

LIB. I. UAP. 32 - M.

και δυνατωτερος, ὁ δε τοισίδε προέχει εκείνου ' ατο μεν καὶ ἐπιθυμίην Ουκ ομοίως δυνατος ἐκείνs ἐνεῖκαι, ταυτα δὲ η ευτυχίη οἱ ἀπερύκει, απηρος δε ἐστι, ανουσος, ἀπαθης κακῶν, εὐπαις, ευει ς' εἰ δὲ πρὸς τούτοισι ἔτι τελευτησει τον βίον ευ, οὐτος εκεῖνος, τον συζqτεῖς, ὀλβιος κεκλῆσθαι αξιός ἐστι' πρὶν δ' αν τελευ- τωy, ἐπισχεῖν μηδὲ καλεειν κω ολβιον, αλί ευτυχέα.

τα πάντα μεν νυν ταυτα συλλαβεῖν ανθρωπον ἐόντα

αδύνατόν εστι, ῶσπερ χώρη οὐδεμία καταρκεει πάντα λυτῆ παρέχουσα, ἀλλ' ἄλλο μὲν ἔχει, ετέρου δὲ ἐπι- θέεται η-ἀν τὰ πλεῖστα ἔχ)7, αρίστη αυτη. ῶς δεκαι ανθρώπου σῶμα Τν οὐδὲν αὐταρκές ἐστι' το μὲν γὰρ ἔχει, ἄλλου δὲ ἐνδεές εστι. λ δ' ἀν αυτῶν πλεῖστα ἔχων διατελέ γ καὶ ἀπειτεν τελευτησρ ευχαρίστως τὸν βίον, ουτος παρ' ἐμοὶ τὰ οὐνομα τουτο, ώβασιλευ, δίκαιός ἐστι φέρεσθαι. σκοπέειν δὲ χρη παντὼς χρημα- τος την τελευτην, κy αποβqσεται ' πολλοῖσι γὰρ δη υποδέξας ὁλβον ὁ θεὸς προρρίζους ανέτρεψε. Tαυτα λέγων 33τῶ Κροίσω Ου κως ουτε ἐχαρίζετο, ουτε λόγου μιν ποιησάμενος Ουδενος αποπέμπεται, κάρτα δόξας ἀμαθέα εἶναι, ος τὰ παρεόντα ἀγαθὰ μετεις την τελευτην παντὴς χρηματος ὁρῶν ἐκέλευε. μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβε ἐκ θεοῖ νέμεσις 31 μεγάλη Κροῖσον, ώς εἰκάσαι, ὁτι ἐνόμισε εωυτὰν εἶναι

ἀνθρώπων ἀπάντων ὀλβιώτατον. αὐτίκα δέ οἱ ευδοντι ἐπέστη ὀνειρος, ἔς οἱ την ἀληθειαν ἔφαινε τῶν μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ τον παῖδα. ησαν δὲ τῆ Κροίσω δύο παῖδες, τῶν οὐτερος μεν διέφθαρτο, ην

γὰρ δη κωφός, ὁ δὲ ἔτερος τῶν ηλίκων μακρῶ τὰ πάντα

πρῶτος ' οὐνομα δέ οἱ ην υτυς. τουτον δη ων τονυτυν σημαίνει τῶ μοίσω ὁ μειρος, ῶς ἀπολέει μιν

αἰχμη σιδηρ- βληθέντα. ὁ δὲ ἐπείτε ἐξηγέρθη καὶ

19쪽

Η E R 0 D 0 r sεωυτῶ λόγον ἔδωκε, καταρρωδήσας τον ἔνειρον αγεται μεν τῶ παιοὶ γυναῖκα, ἐωθότα στρατηγεειν μιν τῶν Λυδῶν Ουδαμῆ ἔτι ἐπὶ τοιουτο πρῆγμα ἐξέπεμπε, ακον- τια δὲ καὶ δουράτια καὶ τὰ τοιαυτα πάντα, τοῖσι χρέονται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ανδρεωνων ἐκκομισας ἐς τους θαλάμους συνένησε, μη τί οι κρεμαμενον τῶ35 παιδὶ ἐμπέσρ. γ χοντος δε οἱ εν χερσὶ του παιδος τον

γάμον ἀπικνεεται ες τὰς Σάρδις ἀνηρ συμφορῆ ἐχομε-

νος καὶ ου καθαρὸς χεῖρας, εὼν Φρυξ μεν γενεύ, γε νεος δὲ του βασιληίου. παρελθὼν δὲ Ουτος ἐς τα lΚροίσου οἰκία κατὰ νόμους τοὐς ἐπιχωρίους καθαρσιουεδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος δε μιν ἐκά ρε. ἐστι δὲ πα-0απλησίη η κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι Ελλησι. ἐπείτε δ, τὰ νομιζόμενα ἐποίησε ὁ Κροῖσος, ἐπυνθανετο,

ὁκόθεν τε καὶ τίς εἴη, λέγων τάδε ' Σὶνθρωπε, τις τε

ἐὼν καὶ κόθεν τῆς Φρυγίης ῆκων ἐπίστιος ἐμοὶ ἐγένεο; τίνα τε ἀνδρῶν ῆ γυναικῶν ἐφόνευσας; U δὲ ἀμείβετο

Ἱδ βασιλευ, Γορδίεω μὲν του Μίδεώ εἰμι παῖς, ουνο- μάζομαι δε υδρηστος, φονευσας δε ἀδελφεὸν ἐμεωυτου

ἀέκων πάρειμι ἐξεληλαμένος τε υπο του πατρος καὶ

ἐστερημένος πάντων. Κροῖσος δέ μιν ἀμείβετο τοισίδε Ἀνδρῶν τε φίλων τυγχάνεις ἔκγονος ἐὼν καὶ ἐλήλυθας ἐς φίλους, ἔνθα ἀμηχανήσεις χρήματος ουδενος μένων ἐν ἡμετέρου. συμφορὴν δὲ ταυτην ώς κουφότατα φέρων 36 κερδανέεις πλεῖστον. 'Ο μεν δὴ δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου, ἐν δὲ τῶ αυτῶ χρόνω τουτω ἐν τῶ Μυσίω Ουλυμπωυὸς χρῆμα γίνεται μέγα ὁρμεόμενος δε ουτος ἐκ τουουρεος τούτου τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε, πολλάκι δε οἱ Μυσοὶ ἐπ' αυτον ἐξελθόντες ποιέεσκον μενουδεν κακὸν, ἔπασχον προς αυτου. τέλος δὲ ἀπικόμενοι παρὰ τον Κροῖσον τῶν Μυσῶν ἄγγελοι ἔλεγον

τάδε ' βασιλευ, υος χρῆμα μέγιστον ἀνεφάνη ἡμῖν

20쪽

ἐν τy χωρθ, ος τα ἔργα διαφθ είρει. τοsτον προθυμεόμενοι ελεῖν ου δυνάμεθα. νυν ων προσδεόμεθά σευτον παῖδα καὶ λογάδας νεηνίας καὶ κυνας συμπέμψαι μῖν, ως αν μιν ἐξέλωμεν ἐκ τῆς χωρης. οἱ μὲν δὴ τουτων ἐδεοντο, Κροῖσος δὲ μνημονευων του ονείρουτα ἔπεα ἔλεγε σφι τάδε ' Παιδος μὲν περι του ἐμου μὴ μνησθῆτε ἔτι ' ου γὰρ αν υμῖν συμπέμψαιμι ' νεόγαμός τε γάρ ἐστι και ταυτά οἱ νυν μέλει. Λυδῶν μέντοι λογάδας καὶ το κυνηγέσιον παν συμπέμψω, καὶ διακελευ- σομαι τοῖσι ἰοsσι εἶναι ώς προθυμοτάτοισι συνεξελεῖνῬῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χωρης. -υτα ἀμείψατο. ἀπο- 377ρεομένων δε τουτοισι των Μυσῶν ἐπεισέρχεται Ο του Κροίσου παῖς ἀκηκοὼς των ἐδέοντο οἱ Μυσοί. ου φαμένου δὲ του μοίσου τόν γε παῖδά σφι συμπέμψειν, λέγει προς αυτὀν ὁ νεηνίης τάδε 'Q πάτερ, τὰ κάλλιστα πρότερόν κοτε καὶ γενναιότατα ἡμῖν ἐν ἔς τε πολέμους καὶ ἐς ἄγρας φοῖτοντας ευδοκιμέειν. νυν δὲ ἀμφοτέρων με τουτων ἀποκληισας ἔχεις, ουτε τινὰ δειλίην μοι παριδὼν ουτε ἀθυμίην. νυν τε τέοισί με χρὴ ὁ μασι ἔς τε ἀγορὴν καὶ ἐξ ἀγορης φοιτέοντα φαίνεσθαι; κοιος μέν τις τοῖσι πολιήτηοι δόξω εἶναι, κοῖος δέ τις

τῆ νεογάμω γυναικί; κοίω δὲ ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν; ἐμὲ ων συ ῆ μέτες ἰέναι ἐπὶ την θήρην, ῆ λόγω

ἀνάπεισον, ὁκως μοι ἀμείνω ἐστὶ ταυτα ουτω ποιευ- μενα. 'Aμείβεται Κροῖσος τοισίδε ' παῖ, ουτε δειλίην μουτε αλλο ουδὲν ἄχαρι παριδών τοι ποιέω ταυτα, αλλά μοι οψις ονείρου ἐν τω υ, ω ἐπιστασα ἔφη σε ὀλιγοχρόνιον ἔσεσθαι υπὁ γὰρ αἰχμῆς σιδηρέης ἀπολέεσθαι. προς ἄν την ὁ ψιν ταυτην tόν τε γάμον τοι τομον ἐσπευσα και ἐπὶ τὰ παραλαμβαιόμενα ουν αποπέμπω,

τυλακὴν ἔχων, εἴ κως δυναίμη, ἐπὶ τῆς Φης σε ζόης θιακλέψαι. εις γάρ μοι μοsνος τροχάνεις ἐὼν παῖς