Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

31쪽

HERODOTI ἔχθρην τοῖσι στασιωτησι. μαθὼν ὁ Πεισίστρατος τα. ποιευμενα ἐπ έω-φ ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς χώρης το παράπαν, ἀπικόμενος ἐς φέτριαν ἐβουλευετο αμα τοῖσι παισί. Iπιτίεω δὲ γνώμην νικησαντος ἀνακτῆσθαι ὀπίσω την τυραννίδα, ἐνθαυτα Θειρον δωτίνας ἐκ των πολίων, αλινές σφι προαιδέοντό κου τι. πολλῶν δὲ μεγάλα παρασχόντων χρήματα Θηβαωι υπερεβάλοντο τῆ δόσι τῶν χρημάτων. μετὰ δὲ, ου πολλ' λόγω εἰπεῖν, χρόνος διέφυκαὶ πάντα σφι ἐξήρτυτο ἐς την κάτοδον. καὶ γὰρ Ἀργεῖοι μισθωτοὶ ἀπίκοντο ἐκ Πελοποννήσου, καὶ Νάξιός σφι ἀνὴρ ἀπιγμένος ἐθελοντης, τῶ ουνομα ἐν γδαμις, προθυμίqν πλείστην παθείχετο, κομίσας καὶ χρήματα καιι,2 ἄνδρας. 'Eξ Ἐρετρίης δὲ ὁρμηθέντες διὰ ἔνδεκάτου ἔτεος

ἀπίκοντο ὀπίσω. καὶ πρῶτον τῆς 'Αττικῆς ἴσχουσι -- ραθῶνα. ἐν δὲ τουτω τω χώρω σφι στρατοπεδευομένοισιοῖ τε ἐκ του ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο, ἄλλοι τε ἐκ τῶν

δήμων προσέρρεον, τοῖσι ἡ τυραννὶς πρὸ ἐλευθερίης

ῆν ἀσπαστότερον. ουτοι μὲν δη συνηλίζοντο ' Ἀθηναίων δὲ οἱ ἐκ του ἄστεος, ως μὲν Πεισίστρατος ταχρήματα Θειρε, καὶ μεταυτις ώς ἔσχε Μαραθῶνα, λόγον ουδένα ειχον, ἐπείτε ἐπυθοντο ἐκ του Μαραθῶνος αυτὸν πορευεσθαι ἐπὶ το ἄστυ, ουτω δη βω- θέουσι ἐπ αυτόν. καὶ ουτοί τε πανστρατιῆ φσαν ἐπὶ τοῖς κατιόντας καὶ οἱ αμφὶ Πεισίστρατον, ώς ὁρμηθέντες ἐκ Μαραθῶνος φσαν ἐπὶ το ἄστυ, ἐς τἀντο συνιόντες απί κνέονται ἐπὶΠαλληνίδος 'Aθηναίης ἱρον, καὶ ἀντία ἔθεντο τὰ ὁπλα. ἐνθαυτα θε4 πομπὴ χρεόμενος παρίσταται

Πεισιστρά φίλυτος ὁ λαρνὰν χρησμολόγος ἀνὴρ,

ὁς οἱ προσιὼν χρα ἐν ἐξαμέτρω τόνω τάδε λέγων ' Ἐρριπται δ' ὁ βόλος, --δίκτυον ἐκπεπέτασται, θύννοι δ' οἰμήσουσι σεληναίης διὰ νυκτός. 45 O μὲν δή οἱ ἐνθεάζων χρα τάδε, Πεισίστρατος δὲ συλλα-

32쪽

LIB. l. CAP. 61 - 65. IIsων το χρηστηριον καὶ φας δεκεσθαι το χρησθὲν ἐπηγεtqν στρατιην. Αθηναῖοι δὲ οἱ ἐκ του αστεος προς αρι-.Iτον τετραμμένοι ησαν δὴ τηνικαυτα, καὶ μετὰ τὀ ἄρι- πον μετεξέτεροι αυτῶν οἱ μὲν προς κύβους, οἱ-προς ευπνον. οἱ δὲ ἀμφὶ Πεισίστρατον ἐσπεσόντες τουςωθηναίους τράπουσι. φευγόντων δε τούτων βουλην σν- θαμα σοφωτάτην Πεισίστρατος ἐπιτεχνῆται, οκως μητε ἀλισθεῖεν ἔτι οἱ 'Aθηναῖοι διεσκεδασμένοι τε εἱεν. ἀνα- ιβιβάσας τους παῖδας ἐπὶ ιππους προεπεμπε. οἱ δὲ καταλαμβάνοντες τοὐς φεύγοντας ἔλεγον τὰ ἐντεταλμεναυαδ Πεισιστράτου, θαρσεειν τε κελεύοντες καὶ ἀπιέναιεκαστον ἐπὶ τὰ εωυτου. Πειθομένων δὲ τῶν 'Ἀθηναίων, 640υτω δη Πεισίστρατος τὀ τρίτον σχὼν 'Aθήνας ἐρρίζωσε

την τυραννίδα ἐπικούροισί τε πολλοῖσι καὶ χρημάτων συνόδοισι, τῶν μεν αυτόθεν, των δε απὀ Στρυμόνος ποταμου συνιόντων, ὁμηρους τε τῶν παραμεινάντων ' νηναίων καὶ μ' αυτίκα φυγόντων παῖδας λαβὼν καὶ καταστησας ἐς Νάξον καὶ γὰ0 ταύτην ὁ Πεισίστρατος κατεστρεψατο πολεμω καὶ ἐπετρεφε Λυγδάμι πρός τε ἔτι τούτοισι την νῆσον Βῆλον καθηρας ἐκ τῶν λογίων,

καθήρας δὲ ἀδε ἐπ ὁσον ἔποψις του ἱροs εἶχε, ἐκ τούτου του χώρου παντῖς ἐξορύξας τους νεκροὐς μετεφόρεε ἐς ἄλλον χῶρον τῆς φλου. καὶ Πεισίστρατος μὲν ἐτυράννευε Ἀθηναίων, 'Aθηναίων δὲ οἴμὲν ἐν τῆ μάχη ἐπεπτώκεσαν, οἱ δε αυτῶν μετὰ 'Aλκμαιωνιδεων ἔφευγον ἐκ τῆς οἰκηίης. ὐς μέν νυν Ἀθηναίους τοιαυτα τὀν χρόνον του- 65τον ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσος κατέχοντα, τοὐς δὲ Λακεδαιμονίους ἐκ κακῶν τε μεγάλων πεφευγότας καὶ ἐόπιας ἐδη τῶ. πολεμω καπυπερτέρους Tεγεητέων. ἐπὶ γαὐAωντος βασιλεύοντος καὶ πιη 'κλέος ἐν Σπάρτn τοπῆἄλλους πολέμους ευτυχέοντες οἱ Λακεδαιμόνιοι προῆ

33쪽

Tεγεητας μουνους προσέπταιον. το δὲ ἔτι πρότερον τούτων καὶ κακονομώτατοι ησαν σχεδον πάντων Ελλήνων κατά τε σφεας αυτοὐς καὶ ξείνοισι ἀπρόσμικτοι.

μετέβαλον δὲ ἄδε ἐς εὐνομίηw Λυκούργου των Σπαρτιητεων δοκίμου ἀνδρος ἐλθόντος ἐς Βελφoὐς ἐπὶ τὰ χρηστηριον, ως ἐσήῖε ἐς το μέγαρον, ἰθῶς η Πυθίη

λέγει τάδε ' κεις, ω Λυκόοργε, ἐμον ποτὶ πίονα νηον Ζηνὶ φίλος και πῆσιν υλύμπια δώματ' ἔχουσι. Aίζω, ' σε θεον μαντεύσομαι η ἄνθρωπον ' 'Aλλ' ἐτι καὶ μἀλλον θεον ἔλπομαι, ἁ Λυκόοργε. οἱ μεν δή τινες προς τούτοισι λέγουσι και φράσαι αὐτῶ την Πυθίην τον νῶν κατεστεῶτα κόσμον Σπαρτιήτύσι,ώς δ' αυτοὶ Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, Λυκοsργον ἐπιτροπεύσαντα Λεωβώτεω, ἀδελφιδέου μεν εωυτοὐ, βασιλεύοντος δὲ Σπαρτιητίων, ἐκ Κρήτης ἀγαγέσθαι ταsτα.ῶς γὰρ ἐπετρόπευσε τάχιστα, μετέστησε τὰ νόμιμα πάντα, καὶ ἐφύλαξε ταsτα μὴ παραβαίνειν. μετὰ δὲ τὰ ἐς πόλεμον ἔχοντα, ἐνωμοτίας καὶ τριηκάδας καὶ συσσίτια, πρός τε τούτοισι τοὐς εφόρους καὶ γέροντας ἔστησε - 66 κοsργος. Οὐτω μὲν μεταβαλόντες ευνομήθησαν, τῶ δὲ Λυκουργω τελευτήσαντι ἱρον εἱσάμενοι σέβονται μεγάλως. οἷα δὲ ἔν τε χώρρ ἀγαθῆ καὶ πλήθεῖ οὐκ Ολίγων ανδρῶν, ανά τε ἔδραμον αὐτίκα καὶ εὐθηνήθησαν. και

δή σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν, ἀλλὰ καταφρονήσαντεςώρκάδων κρέσσονες εἶναι ἐχρηστηριάζοντο ἐνAελφοῖσι ἐπὶ πάσρ τρ Αρκάδων χώρη ἡ δὲΠυθίη σφι χρα τάδε

Ἀρκαδίην μ αἰτεῖς; μέγα μ αἰτεῖς' ου τοι δώσω.Πολλοὶ ἐν ' καδίη βαλανηφάγοι ἄνδρες ἔασιν, οῖ σ ἀποκωλύσουσιν. ἐγω δέ τοι οὐτι μεγαΦω.Aώσω τοι πιγέην π ισσίκροτον ὀρχήσασθαι καὶ καλὸν πεδίον σχοίνω διαμετρήσασθαι.

34쪽

LIB. I. CAP. 65 - 67.

Tαυτα ῶς ἀπενειχθέντα ηκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι,Ἀρκάδων μὲν των αλλων ἀπείχοντο, οι πέδας φερο-

μενοι ἐπὶ Τεγεητας ἐστρατευοντο, χρησμ* κιβδηλωπι συνοι, ως δη ἐξανδραποδιευμενοι τους δεγεητας. εσ-

σωθέντες δε π συμβολῆ, ο ι αυτῶν ἐζωγρηθησαν, πέδας τε ἔχοντες τας ἐφέροντο αυτοὶ και σχοίνω διαμετρησάμενοι το πεδίον τὸ δεγεητέων ἐργάζοντο. αἱ δε πέδαιαυται, ἐν τῆσι ἐδεδεατο, ἔτι και ἐς ἐμὲ ησαν σόαι ενδεγερ, περὶ τον νηὸν τῆς Ἀλεης Ἀθηναίης κρεμάμεναι. τὰ μὲν δη τον πρότερον πόλεμον συνεχεως αἰεὶ κα- 6γκῶς ἀέθλεον προς τους πιγεητας , κατὰ δὲ τον κατὰ Κροῖσον χρόνον καὶ την Ἀναξανδρίδεώ τε και Αρίστω- νος βασιληίην ἐν Λακεδαίμονι ἐδη οι Σπαρτιῆται κατ-

πε τεροι τῶ πολεμω ἐγεγόνεσαν, τρόπω τοιωδε γενέ- μενοι ' ἐπειδὴ αἰεὶ τω πολεμω εσσουντο υπ3 Tεγεητέων, πέμψαντες θεοπρόπους ἐς Λελφους ἐπειρατεον, τίναῶν θεῶν ἱλασάμενοι κατύπερθε τω πολεμω Τεγεητέων

γενοίατο. ἡ δε Πυθίη σφι ἔχρησε τὰ Ορέστεω του πιαμέμνονος οστέα ἐπαγαγομένους. ῶς δὲ ἀννυρνῖν οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο την θήκην του 'Ορέστεω, ἔπεμπον Uύτις ἐς θεὸν ἐπειρησομένους τον χῶρον, ἐν τφ κέοιτο υ υρέστης. εἰρωτέουσι δὲ ταλα τοῖσι θεοπρόποισι λέγει ἡ Πυθίη τάδε '

Ἐστι τις Ἀρκαδίης πιγέη λευρῶ ἐνὶ χώρω,

Ἐνθ' ἄνεμοι πνείουσι δύο κρατερος ὐπ' ανάγκης, Και τύπος ἀντίτυπος, καὶ πῆμ ἐπὶ πήματι κεῖται. Ἐνθ' ωγαμεμνονίδην κατέχει φυσίζοος αἶα ' ν σὐ κομισσάμενος πιγέης ἐπιτάρροθος ἔσσy.Ως δὲ καὶ ταυτα λουσαν οι Λακεδαιμόνιοι, ἀπεῖχον τῆς ἐξευρέσιος ουδὲ, ἔλασσον, πάντα διζήμενοι, ἐς Ου δὴ Αίχης τῶν αγαθοεργῶν καλεομένωνΣπαρτιητέων ἀνευρε. οἱ δὲ αγαθοεργοί εἰσι τῶν ἀμῶν, ἐξιόντες ἐκ τῶν μ'

35쪽

πεων αἰεὶ οἱ πρεσβυτατοι, πέντε ἔτεος εκάστου, τους δεrTOsτον τον ενιαυτον, τον αν ἐξίωσι ἐκ τῶν ἱππέων, Σπαρτιητέων τῶ κοινῶ διαπεμπομενους μη ἐλινυειν

ω αλλους αλλη. Ἀμ- ών των ἀνδρῶν Λίχης ἀνευρεεν Πγέρ και συντυχίy χρησάμενος καὶ σοφΦ. ἐουσης γὰρ τοὐτον τον χρόνον ἐπιμιξίης πρὸς τοὐς δεγεητας ελθὼν ἐς χαλκηιον εθηέετο σίδηρον ἐξελαυνόμενον , καιεν θωματι ην ὁρεων - ποιευμενον. μαθὼν δε μιν ὁ χαλκεῶς ἀποθωμάζοντα εἶπε παυσάμενος του ἔργου , κου αν, ὼ ξεῖνε Λάκων, εἴπερ εἶδες τόπερ ἐγω, κάρτα αν ἐθώμαζες, ὁκου νον οὐτω τυγχάνεις θῶμα ποιευμενος την ἐργασίην τοs σιδηρου. ἐγὼ γὰρ ἐν τρδεε θέλων τy αυλῆ φρεαρ ποιήσασθαι, ὀρυσσων ἐπέτυχον σορῶ ἐπταπήχεῖ ὐπο-ἀπιστίης μη μεν γενεσθαι μηροδαμὰ μέζονας ἀνθρωπους τῶν νῶν ἄνοιξα αυτὴν, καὶ εἶδον τον νεκρὀν μήκεῖ ἴσον εόντα τῆ σορῶ. μετρησος δε συνέχωσα ὀπίσω. 'O μὲν δή οἱ ἔλεγε τάπερ ὀπωπεε, ὁ δὲ ἐννώσας τὰ λεγόμενα συνεβάλλετο τον υρέστην κατὰ τὸ θεοπρόπιον τομον εἶναι, τῆδε συμβαλλόμενος' τοὐ χαλκέος δύο ὁρέων φύσας τους ανέμους εὐρισκε ἐόντας, τὰν ἄκμονα καὶ την σφῶραν τόν τε τύπον καὶ τὰν ἀντίτυπον, τὸν δὲ ἐξελαυνόμενον σίδηρον τὸ πῆμα ἐπὶ πήματι κείμενον, κατὰ τοιόνδε τι εἰκάζων, ως ἐπὶ κακῶ ἀνθρώπου σίδηρος ἀνεύρηται. συμβαλλόμενος δε ταμα καὶ ἀπελθὼν ἐς Σπάρτην ἔφραζε Λακεδαιμονίοισι πῆν τὀ πρῆγμα. οἱ-ἐκ λόγου πλα- στοῶ ἐπενείκαντές οἱ αἰτίην ἐδίωξαν. ὁ-ἀπικόμενος

ἐς δεγέην καὶ φράζων την μυτοὐ συμφορὴν πρὸς τὸν

χαλκέα ἐμισθομο παρ' οὐκ ἐκδιδόντος την αυλήν.

χοόνω δὲ ως ἀνέγνωσε, ἐνοικίσθη, ἀνορύξας δὲ τὸν τάφον και τὰ ὀστέα συλλέξας οἴχετο φέρων ἐς Σπάρτην.καὶ απὸ τούτου τοs χρόνου, ὁκως πειρωατο ἀλλήλων,

36쪽

πολλῶ κατυπέρτεροι τῶ πολεμω ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι ηδη δέ σφι καὶ η πολλη τῆς Πελοποννησου ην

κατεστραμμένη.

6υτα δη ων πάντα πυνθανόμενος ὁ Κροῖσος 69 ἔπεμπε ἐς Σπάρτην αγγέλους δῶρα τε φέροντας καὶ δεησομένους συμμαχίης, ἐντειλάμενός τε τὰ λέγειν χρην. οἱ ἐλθόντες ἔλεγονt Ἐπεμψε ημέας Κροῖσος - Λυδῶν τε καὶ αλλων ἐθυέων βασιλευς, λέγων τάδε Λακεδαιμόνιοι, χρησαντος του θεου τὸν Ἐλληνα φίλον προσθέσθαι, ὐμέας γὰρ πυνθάνομαι προεστάναι τῆς Ελλάδος, υμέας ἁν κατὰ το χρηστηριον προσκαλέομαι :φίλος τε ἐθέλων γενέσθαι καὶ σύμμαχος ἄνευ τε δόλου κώὶ ἀπατης. Κροῖσος μὲν δη ταυτα δι αγγέλων ἐπε-κqρυκευετο, Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀκηκοότες καὶ αυτοὶ τοθεοπρόπιον το Κροίσφ γενόμενον ησθησάν τε τn απαιτῶν υδῶν καὶ ἐποιησαντο ἄρκια ξεινίης πέρι καὶ συμμαχίης ' καὶ γάρ τινες αυτους ευεργεσίαι εἶρου ἐκ Κροί-σ0υ πρότερον ἔτι γεγονυῖαι. πέμψαντες γὰρ οἱ -κ- δαιμόνιοι ἐς Σάρδις χρυσὸν ωνέοντο, ἐς ἄγαλμα βουλόμενοι χρησασθαι τουτο, τὸ νυν τῆς Λακωνικῆς ἐν Θόρνακι χρυται 'Aπόλλωνος, Κροῖσος δέ σφι ἀνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ύτων τε ων εἴνεκεν οἱ Λακεδαιμόνιοι την συμ- χμαχίην ἐδέξαντο, καὶ ἔτι ἐκ πάντων σφέας προκρίνας Ελλήνων αἱρέετο φίλους. καὶ τουτο μὲν αλοὶ ἐσαν ετο μοι ἐπαγγείλαντι, τουτο δὲ ποιησάμενοι κρητῆρα χάλ-l κεον, ζφδίων τε ἔξωθεν πλήσαντες περὶ τὸ χεῖλος καὶ

ι μεγάθεζ τριηκοσίους αμφορέας χωρέοντα ἡγον, δῶρον βουλόμενοι ἀντιδουναι Κροίσω. ουτος ὁ κρητὴρ ουπ-ίκετο ἐς Σάρδις δἰ αἰτίας διφασίας λεγομένας τάσδε 't μὲν Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, ώς επείτε αγόμενος ἐς Σάρδις ὁ κρητὴρ ἐγίνετο κατὰ τὴν Σαμίην, πυθ ο '

37쪽

Il E R 0 D 0 T Iμενοι Σάμιοι ἀπελοίατο αυτον νηυσὶ μακρῆσι ἐπιπλώσαντες ' αντοὶ-Σάμιοι λέγουσι, λ ἐπείτε υστερησαν οἱ ἄγοντες των Λακεδαιμονίων τον κρητῆρα, ἐπυνθάνοντο Σάρδις τε και Κροῖσον ηλωκέναι, ἀπέδοντο τον κρητηρα ἐν Σάμω, ἰδιώτας δὲ ἄνδρας πριαμένους ἀναθεῖναί μιν ἐς τομαῖοw τάχα δὲ ῶν και οἱ ἀποδόμενοι λέγοιεν ἀπικόμενοι ἐς Σπάρτην ως ἀπαιρεθείησαν υπὸ Σαμίων. 7i κατὰ μέν νυν τον κρητῆρα ουτω ἔσχε, Κροῖσος δε ἀμαρτὼν του χρησμου ἐποιέετο στρατθίην ἐς Καππαδοκίην, ἐλπίσας καται σειν κυρόν τε καὶ την Περσέων δυναμιν. παρασκευαζομένου δὲ μοίσου στρατευεσθαι ἐπὶ Πέρσας, τῶν τις δῶν, νομιζόμενος καὶ πρόσθεειναι σοφος, ἀπὸ δε ταυτης τῆς γνωμης και το κάρτα Οἴνομα ἐν Λυδοῖσι ἔχων, συνεβουλευσε Κροίσω τάδε Ουνομά οἱ ην Σάνδανις' ' βασιλεs, ἐπ ἄνδρας τοι -

ουτους στρατεύεσθαι παρασκευάζεαι , οῖ σκυτίνας μεν

ἀναξυρίδας, σκυτίνην τὴν ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται δὲ Ουκ oσα ἐθέλουσι, ἀλλ' ο ἔχουσι, χωρην ἔχοντες τρηχέαν. πρὸς δὲ Ουκ οἴνω διαχρέονται, ἀλλαυδροποτέουσι, ου συκα δὲ ἔχουσι τρώγειν, Ουκ ἄλλο ἀγαθὸν ουδέν. τουτο μὲν δὴ, εἰ νικήσεις, τί σφεας ἀπαιρησεαι, τοῖσί γε μη ἔστι μηδέν; τosτο δὲ, ην νικη- θῆς, μάθε, οσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις. γευσάμενοι γὰρ τῶν ἡμετερων ἀγαθῶν περιέξονται ουδὲ ἀπωστοὶ ἔσονται. ἐγὼ μέν νυν θεοῖσι ἔχω χάριν, οῖ ουκ ἐπὶ νόον

ποιέουσι Περσρσι στρατευεσθαι ἐπὶ Λυδους. -υτα ' λέγων Ουκ ἔπειθε τον Κροῖσον. Πέρσῖσι γὰρ, πρὶν δους καταστρέψασθαι , ην ουτε ἀβρὸν ουτε ἀγαθον ουδέν. 72 Οἱ δὲ Καππαδόκαι υπὸ Ἐλλήνων Συριοι ουνομάζονται ησαν δὲ οἱ Συριοι Ουτοι το μὲν πρότευον η

38쪽

Περσας αρξαι Μήδων κατηκοοι, τότε δὲ Κυρου. ὁ γὰρουρος ην τῆς τε Μηδικῆς αρχῆς καὶ τῆς Λυδικῆς ὁ λυς ποταμὸς, δς ἐδει ἐξ Ἀρμενίου ουρεος διὰ Κιλίκων, μετὰ δε Ματιηνους μὲν εν δεξιῆ ἔχει ρεων, ἐκ- s ἐτέρου Φρυγας, παραμειβόμενος δὲ τουτους καὶ ρέων ἄνω προς βορέην ἄνεμον ἔνθεν μεν Συρίους ἀπέργει, ἐξευωνυμου δε Παφλαγόνας. ουτω ὁ υλυς ποταμὸς ἀποτάμνει σχεδὰν πάντα τῆς 'Ασίης τα κάτω ἐκ θαλάσσης τῆς ἀντίον Κύπρου ἐς τον ξεινον πόντον' ἔστι δὲαυχὴν ουτος τῆς χωρης ταυτης ἀπάσης ' μῆκος ὁδουευζωνω ἀνδρὶ πέντε ἡμέραι ἀμαισιμουνται. Ἐστρατευετο δὲ ὁ Κροῖσος ἐπὶ την Καππαδοκίην Τ3τῶνδε εῖνεκεν, και γῆς δέρω προσκτήσασθαι προς τηνεωυτου μοῖραν βουλόμενος, και μάλιστα τω χρηστηρίω πίσυνος ἐὰν καὶ τίσασθαι ἐθέλων υπερ οστυάγεος - ρον. Ἀστυάγεα γὰρ τον Κυαξάρεω, ἐόντα Κροίσου μεν

γαμβρὸν, Μήδων δε βασιλέα, Mρος ὁ Καμβύσεω καταστρεψάμενος εἶχε, γενόμενον γαμβρὸν Κροίσω ωδε. Σκυθέων των νομάδων Γλη ἀνδρων στασιάσασα υπεξῆλθε ἐς γῆν την Μηδικήπι ἐτυράννευε δὲ τον χρόνον rosτον Μήδων Κυαξάρης ὁ Φραόρτεω τοs Aηωκεω, ὀς τοὐς Σκυθας τούτους το μὲν πρῶτον περιεῖπε εὐ ώς ἐόντας ἱκέτας, ἀστε δὲ περὶ πολλοs ποιευμενος αυτοὐς, παῖδάς σφι παρέδωκε την γλῶσσαν τε ἐκμαθεῖν καὶ τον τέχνην τῶν τόξων. χρόνου δὲ γενομένου καὶ αἰεὶ φοιτεόντων τῶν Σκυθέων ἐπ ἄγρην καὶ αἰεί τι φερόντων, καί κοτε συνήνεικε ελεῖν σφέας μηδέπι νοστή-

σαντυ δε αυτοὐς κεινῆσι χερσὶ ὁ Κυαξάρης 'ἡν γαρ, ῶς διέδεξε, οργὴν ἄκρος τρηχέως κάρτα περιέσπε ἀεικείρ. οἱ δὲ ταλα προς Κυαξάρεω παθόντες, ἄστε ανάροξια σφέων αυτῶν πεπονθότες, ἐβουλεύσαντο τῶν π P σφίσι διδασκομενων παίδων ἔνα κατακόψαι, σκευασ V

39쪽

HERO DOTI τὰς αυτόν, ωσπερ ἐώθεσαν καὶ τὰ θηρία σκευάζειν. αξάρεῖ δosναι φέροντες ώς αγρην δῆθεν, δόντες δε τὴν ταχίστην κομίζεσθαι παρα , λυάττεα τον Σαδυάττεω Σάρδις. ταυτα καὶ ἐγένετο καὶ γὰρ Κυαξάρης καὶ οἱ παρεόντες δαιτυμόνες τῶν κρεῶν τούτων μά- σαντο, καὶ οἱ Σκύθαι ταsτα ποιησαντες υλυάττεω ἱκ67εται ἐγένοντο. Μετα δε ταλα ου γαρ δη ὁ Ἀλυάττης ἐξεδίδου τους Σκύθας εραιτέοντι Κυαξάρεῖ πόλεμος τοῖσι Αυδοῖσι καὶ τοῖσι Μηδοισι ἐγεγόνεε ἐπ ἔτεα πεντε. ἐν τοῖσι που.άκις μεν οἱ Μῆδοι τους Λυδους ἐνίκησαν,

πολλάκις δὲ οἱ Λυδοὶ τους Μηδους ἐν δὲ καὶ νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο διαφέρουσι δέ σφι ἐπὶ ἴσης τον πόλεμον τῶ εκτω ἔτεῖ συμβολῆς γενομενης συνη- νεικε, ἄστε τῆς μάχης συνεστεώσης τὴν ἡμέρην ἐξαπίνης νύκτα γενέσθαι. τὴν δὲ μεταλλαγὴν ταύτην τῆς ἡμέρης Θαλῆς ὁ Μιλήσιος τοῖσι Ἱωσι προηγόρευσε ἔσεσθαι, ουρον προθεμενος ἐνιαυτον τοὐτον, ἐν τῶ δὴ

καὶ ἐγένετο ἡ μεταβολή. οἱ Λυδοί τε καὶ οι Μῆδοι ἐπείτε εἶδον νύκτα ἀντὶ ἡμερης γινομένην, τῆς μάχης

τε ἐπαύσαντο καὶ μἀλλον τι ἔσπευσαν καὶ ἀμφότεροι εἰρηνην εωυτοισι γενέσθαι. οἱ δὲ σωβιβάσαντες αυ- τους ἡ-ν οιδε, Συέννεσίς τε ὁ Κίλιξ καὶὶ Λαβυνητος ὁ Βαβυλώνιος. ουτοί σφι καὶ το Ορκιον οἱ σπεύσαντες

γενέσθαι ἐσαν κάὶ γάμων ἐπαλλαγὴν ἐποίησαν 'Aλυάττην γὰρ ἔγνωσαν δοsναι τὴν θυγατέρα Ἀρύηνινυστυάγεr τῶ κυαξάρεω παιδί' ἄνευ γὰρ ἀναγκαίης ἰσχυρῆς συμβάσιες ἰσχυραὶ Ουκ ἐθίζουσι συμμένειν. ὁρκια δὲ ποιέεται ταsτα τὰ ἔθνεα τάπερ τε Ἐλληνες, καὶ προς τούτοισι, ἐπεὰν τους βραχίονας ἐπιτάμωνται ἐς τὴν ὁμοχροίην, το αἴμα ἀναλείχουσι ἀλλήλων. 75 Tosτον δὴ ων τον Ἀστυάγεα ρος ἐόντα μυτου μητροπάτορα καταστρεψάμενος ἔσχε δἰ αἰτέην, τὴν εγῶ

40쪽

ἐν τοῖσι οπίσω λόγοισι σημανέω. τὰ Κροῖσος ἐπ μεμ- φύμενος τῶ Κυρρο ἔς τε τὰ χρηστηρια ἔπεμπε, εἰ στρα- Τευηται ἐπὶ Πέρσας, καὶ δὴ καὶ ἀπικομένου χρησμοs κιβδηλου, ἐλπίσας προς εω-οs τον χρησμον εἶναι, εστρατευετο ἐς την Περσεων μοῖραν. ῶς δὲ ἀπίκετο ἐπὶτὀνυλυν ποταμὸν ὁ Κροῖσος, τὀ ενθευτεν, ώς μεν ἐγὼ λέγω, κατὰ τὰς λυσας γεφυρας διεβίβασε τον στρατῖν,

ῶς δὲ ὁ πολλὸς λόγος Ἐλληνων, Θαλης οι ὁ Μιλησιος

διεβιβασε. ἀπορέοντος γὰρ Κροίσου, οκως οι διαβησε- ται τον ποταμὀν ὁ στρατός ου γὰρ δη εἰναί κω τοὐτοντον χρόνον τὰς γεφυρας ταυτας ' λέγεται παρεόντα τόν Θαλην ἐν τῶ στρατοπέ- ποιῆσαι αυτῶ τὸν ποταμὸν ἐξαριστερῆς χειρὸς ἐέοντα τοs στρατοs καὶ ἐκ-ρέειν, ποιῆσαι δὲ ωδε ' ἄνωθεν του στρατοπέδου ἀρξάμενον διώρυχα βαθέαν ὀρυσσειν, ἄγοντα μηνοειδέα, οκως ῖν τὰ στρατόπεδον ἱδρυμένον κατὰ νώτου λάβοι, ταυτρκατὰ την διώρυχα ἐκτραπόμενος ἐκ τῶν αρχαίων ρεμθ ρων, καὶ αυτις παραμειβόμενος τὸ στρατόπεδον ἐς τὰ αρχαῖα ἐσβάλλοι, ἄστε ἐπείτε καὶ ἐσχίσθη τάχιστα ὁ ποταμὸς, ἀμφοτέρη διαβατὸς ἐγένετο. οἱ-καὶ τό πα-οάπαν λέγουσι και τὸ αρχαῖον ἐέεθρον αποξηρανθῆναι. αλλὰ τομο μεν ου προσίεμαι ' κῶς γὰρ ὀπίσω πορευόμενοι διέβησαν αυτόν; Morως δὲ ἐπείτε διαβὰς σῶν τῶ 76 στρατῶ ἀπίκετο τῆς Καππαδοκίης ἐς την Πτερίην καλεομένην ἡ δὲ Πτερίη ἐστὶ τῆς χώρης ταυτης τὸ ἰσχυρ

τατον κατὰ Σινώπην πόλιν την ἐν αξεωφ πό-ω μάλιστα κy κειμένη ' ἐνθαλα ἐστρατοπεδευετο, φθείρων τῶν Συρίων τους κλήρους. κοὰ εἷλε μὲν τῶν Πτερίων τ ν πόλιν καὶ ἡνδραποδίσπιο, εἷλε τὰς περιοικίδας αυτῆς πάσας, Συρίους τε ουδὲν ἐόντας αἰτίους ἀναστά τους ἐποίησε. Mρος δὲ ἀγείρας τὀν εω-- στρατὸν καὶ παραλαβὼν τοὐς μεταξῶ οἰκέοντας πάντας ἡντιo .