Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

361쪽

HERODOTI λόγον σιτία οἱ ἐνιαυτοs καταλείπουσι, αυτοὶ δὲ ἀναχθέντες ἐκ τῆς νησου καὶ γλιχόμενοι Αἰγυπτου επλωον ἀποφερόμενοι απηλιωτη ἀνέμω. καὶ ου γὰρ ἀνίει τὸ πνευμα, ιρακλέας στηλας διεκπερησαντες ἀπίκοντο ἐς Ἀρτησσὸν, θείη πομπῆ χρεόμενοι. το δὲ ἐμποριον

τουτο ην ἀκηρατον τομον τον χρόνον, ωστε ἀπονοστη- σαντες Ουτοι οπίσω μέγιστα δη Ἐλληνων πάντων τ ημεῖς ἀτρέκειαν ἴδμεν ἐκ φορτίων ἐκερδησαν, μετά γε Σώστρατον τον -οδάμαντος Αἰγινητην' τουτω γὰρ Οὐκ οἶά τέ ἐστι ἐρίσαι αλλον. οι δὲ Σάμιοι την δεκάτην τῶν ἐπικερδίων εξελόντες τάλαντα ἐποιησαντο χαλκηιον κρητῆρος Ἀργολικου τρόπον, πέριξ δὲ αὐτos γρυπῶν κεφαλαὶ πρόκροσσοί εἰσι, και ἀνέθηκαν ἐς τὀ Ηραιον, υποστήσαντες αὐτῶ τρεῖς χαλκέους κολοσσουgέπταπηχεας, τοῖσι γουνασι ἐρηρεισμένους. κυρηναίοισι

δὲ και Θηραίοισι ἐς Σαμίους απὸ τούτου τοὐ ἔργου i53 πρῶτα φιλίαι μεγάλαι συνεκρηθησαν. Οἱ δὲ Θηραῖοι ἐπείτε τὸν Κορώβιον λιπόντες ἐν τι νήσφ ἀπίκοντο ἐς την Θηρην, ἀπηγγελον, ῶς σφι εἴη νησος ἐπὶ Λιβυηἐκτισμένη. Θηραίοισι δὲ εαδε ἀδελφεόν τε ἀπ ἀδελφεοs

πέμπειν πάλω λαχόντα, καὶ απὸ τῶν χώρων απάντωνεπτὰ ἐόντων ἄνδρας, εἶναι δέ σφεων και ηγεμόνα καὶ βασιλέα Βάττον. ουτω δη στέλλουσι δυο πεντηκοντέρους ἐς την Πλατέαν. i54 sτα δὲ Θηραῖοι λέγουσι, τα δ' ἐπίλοιπα τοs λόγου συμφέρονται ηδη Θηραῖοι Κυρηναίοισι. Kυρ ναῖοι γὰρ τα περὶ Βάττον ουδαμῶς ὁμολογέουσι ω ραίοισι. λέγουσι γὰρ οsτω ' ἐστι της η ς 'Aξὸς πόλις,

ἐν τη ἐγένετο Ἐτέαρχος βασιλευς, δς ἐπι θυγατρὶ ἀμήτορι, v Ουνομα ην Φρονίμη, ἐπι ταυτη ἔγημε ἄλλην

γυναῖκα. η δὲ ἐπεσελ sσα ἐδικαίου εἶναι και τῶ ἔργωμητρυιη τν Φρονίμn, παρέχουσά τε κακὰ και παν ἐπ'

362쪽

L I B. IV. C A P. 152 - 155.

αυτῆ μηχανεομένη, και τέλος μαχλοσυνην μενείκασά οἱ πείθει του ανδρα ταυτα ἔχειν ουτω. ὁ δε ἀναγνωσθεὶς '

υπὸ τῆς γ- αικὸς ἔργον ουκ οσιον ἐμηχανατο ἐπὶ θυγατρί. ην γὰρ δq Θεμίσων ἀνηρ Θηραῖος ἔμπορος εντn 'Aξω ' τουτον ὁ 'Eτεαρχος παραλαβών ἐπὶ ξείνια ἐξορ- . κοτ η μεν οἰ διηκονήσειν ο τι αν δεηθῆ. ἐπείτε δὲ ἐξώρκωσε, ἀγαγών οἱ παραδιδοῖ την εωυτου θυγατέρα καὶ ταυτην ἐκέλευε καταποντῶσαι ἀπαγαγόντα. ὁ δὲ Θεμίσων περιημεκτησας τn απάτη του ορκου καὶ διαλυσάμενος την ξεινίην εποίεε τοιάδε ' παραλαβὼν την παῖδα

ἀπέπλωε, ῶς δὲ ἐγίνετο ἐν τῶ πελάγεῖ, ἀποσιεύμενος την ἐξόρκωσιν του ρτεάρχου σχοινίοισι αυτην διαδησας κατηκε ἐς το πέλαγος, ἀνασπάσας δε ἀπίκετο ἐς την Θήρην. θευτεν δὲ την Φρονίμην παραλαβὼν Πολύ- 155 μνηστος, ἐὼν τῶν Θηραίων ἀνηρ δόκιμος, ἐπαλλακευετο χρόνου δε περιιόντος ἐξεγένετό οἱ παῖς ἰσχόφωνος καὶ τραυλος, τῶ ουνομα ἐτέθη Βάττος, ῶς Θηραῖοί τε καὶ Κυρηναῖοι λεγουσι, ῶς μεντοι ἐγὼ δοκέω, ἄλλο τι ' Βά-

τος δὲ μετουνομάσθη, ἐπείτε ἐς Λιβυην ἀπίκετο, ἀπό

τε του χρηστηρίου το3 γενομενου ἐν Θελφοῖσι αυτῶ καὶ ἀπὸ τῆς τιμῆς, την ἔσχε, την επωνυμίην ποιευμενος Αίβυες γὰρ βασιλέα βάττον καλέουσι, καὶ τουτου εἴνεκεν δοκεω θεσπίζουσαν την Πυθίην καλέσαι μιν Λιβυκὴ γλώσση, εἰδυῖαν, λ βασιλευς ἔσται εν Λιβυη. ἐπείτε

γὰρ ὴνδρώθη ουτος, ἡλθε ἐς Θελφους περὶ τῆς φωνῆς ἐπειρωτέοντι δέ οἱ χρα ἡ Πυθίη τάδε Βάττ, ἐπὶ φωνὴν ῆλθες ἄναξ δέ σε Φοῖβος υπόλλω,

Eς Αιβυην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα, ῶσπερ εἰ εἴποι Ἐλλάδι γλώσση χρεομένη ' βασιλευ, ωι φωνὴν ῆλθες. V δ' ἀμείβετο τοισίδε D ναξ, ἐγὼ μεν ῆλθον παρὰ σε χρησόμενος περὶ τῆς φωνῆς, συ δέ μοι ἄλλα ἀδυνατα χρας, κελευων Αιβυην ἀποικίζειν '

363쪽

οἱ χραν ως δε κατα ταυτα ἐθέσπιζε οἱ καὶ 'προτερον,

It,6 οἰχετο μεταξὐ απολιπὼν ὁ Βάττος ἐς την Θήρην. μετὰ δὲ αὐτῶ τε τουτφ καὶ τοῖσι ἄλλοισι Θηραίοισι συνεφέρετο παλιγκότως. ἀγνοεsντες δε τὰς συμφορὰς οἱ Θζραῖοι επεμπον ἐς Λελφούς περὶ των παρεόντων κακῶν. η δὲ Πυθίη σφι Qργε συγκτίζουσι Βάττω Κυρηνην τῆς -- βυης αμεινον πρήξειν. ἀπέστελλον μετὰ ταλα τον Βάττον οἱ Θηραῖοι δυο πεντηκοντέροισι. πλώσαντες δὲ ἐς την Αιβυην ουτοι, ου γὰρ εἶχον ο τι ποιέωσι αλλο, οπίσω ἀπαλλάσσοντο ἐς την Θήρην ' οἱ θὲ Θηραῖοι καταγομένους ἔβαλλον καὶ ουκ ἐων τῆ γῆ προσίσχειν, αλλ' οπίσω πλώειν ἐκέλευον. οι δε αναγκαζόμενοι ὀπίσω ἀπέπλωον, ωαι ἔκτισαν νῆσον ἐπὶ Αιβύρ κειμένην, τῆ ουνομα, ώς και πρότερον εἰρέθη, ἐστι Πλατέα. λέγεται δε ἴση εἶναι ἡ νῆσος τὰ νυν Κυρηναίων πολι. Ib7 T αυτην οἰκέοντες δυο ἔτεα, ουδὲν γάρ σφι χρηστον συνεφέρετο, ἔνα αυτῶν καταλιπόντες οἱ λοιποὶ πάντες

ἀπέπλωον ἐς Βελφους, ἀπικόμενοι ει ἐπὶ τὰ χρηστήριον

ἐχρέοντο, φάμενοι οἰκέειν τε την Λιβύην καὶ ουδὲν αμεινον πρήσσειν οἰκέοντες. ἡ δὲ Πυθίη σφι προς ταὐταχρὰ τάδε Αἰ τυ ἐμεs Λιβύην μηλοτρόφον οἰδας αμεινον, - ἐλθὼν ἐλθόντος, ἄγαν ἄγαμαι σοφίην σευ. ἀκούσαντες δε τούτων οἱ ἀμφὶ τον Βάττον ἀπέπλωον ὀπίσω ου γὰρ δη σφεας ἀπίει ὁ θεὸς τῆς ἀποικίης, πρινδη ἀπίκωνται ἐς αυτὴν Λιβύην. ἀπικόμενοι δὲ ἐς την νῆσον και ἀναλαβόντες τον ἔλιπον ἔκτισαν αυτῆς τῆς Λιβύης χῶρον ἀντίον τῆς νήσου, τῶ ουνομα ἡνυζιρις,

τον νάπαι τε κάλλισται ἐπ' αμφότερα συγκληίουσι καὶ Ι58 ποταμός τὰ ἐπὶ θάτερα παραρρέει. Toὐτον οἴκεον τον χῶρον-ἔτεα ἐβδόμω δέ σφεας λεῖ παραιτησάμενοι

364쪽

Λίβυες, ως ἐς ἀμείνονα χῶρον αξουσι, ανέγνωσαν ἐκλιπεῖν. ηγον δε σφεας ἐνθευτεν οἱ Λίβυες ἀνασraiσαντες πρὀς ἐσπέρην καὶ τον κάλλιστον τῶν χώρων ἶνα διεξιόντες οἱ Ελληνες μη ἴδοιεν, συμμετρησάμενοι τηνωρην τῆς ἡμερης νυκτος παρῆγον. ἔστι δὲ τῶ χώρωτουτω ουνομα Πρασα. ἀγαγόντες δέ σφεας ἐπὶ κρήνην λεγομένην εἶναι 'Aπόλλωνος εἶπαν ' υνδρες Ἐλληνες, ἐνθαυτα υμῖν ἐπιτήδεον οἰκέειν ' ἐνθαυτα γὰρ ὁ Ουρανὀς τετρηται. Ἐπὶ μεν νυν Βάττου τε του οἰκιστεω τῆς Ιb9ζόης αρξαντος ἐπὶ τεσσεράκοντα ἔτεα καὶ τοs παιδὸς αυ- του 'Αρκεσίλεω αρξαντος εκκαίδεκα ἔτεα οἴκεον οἱ -οηναῖοι ἐόντες τοσουτοι, οσοι αρχὴν ἐς την ἀποικίην ἐστάλησαw ἐπὶ του τρίτου, Βάττου του ευδαίμονος

καλεομένου, Ἐλληνας πάντας ώρμησε χρήσασα ἡ Πυθίη

πλώειν συνοικήσοντας Κυρηναίοισι Λιβύηw ἐπεκαλέοντο γὰρ οἱ Κυρηναῖοι ἐπι γῆς ἀναδασμῶ. ἔχρησε δὲ

ος δέ κεν ἐς Λιβύην πολυηρατον υστερον ἔλθη Γῆς ἀναδαιομένας, μετά οῖ ποκά φαμι μελήσειν.

συλλεχθέντος δε ομίλου πολλου ἐς την Κυρηνην περιταμνόμενοι γῆν πολλὴν οἱ περίοικοι Λίβυες καὶ ὁ βασιλευς αυτῶν, τῶ ουνομα ἡν υδικράν, οια τῆς τε χώρης στερισκόμενοι καὶ περιυβριζόμενοι υπὰ τῶν Κυρηναίων, πέμψαντες ἐς Αἴγυπτον ἔδοσαν σφέας αυτοὐς 'Aπρ4 τῶ Αἰγυπτου βασιλέῖ. ὁ δὲ συλλέξας στρατὸν Αἰγυπτίων πολλον ἔπεμπε ἐπὶ την Κυρήνην. οἱ Κυρηναῖοι ἐκ- στρατευσάμενοι ἐς Ἱρασα χῶρον και ἐπὶ κρήνην Θέστιν συνέβαλόν τε τοῖσι Αἰγυπτίοισι και ἐνίκησαν τῆ συμβολα. ατε γὰρ οὐ πεπειρημένοι πρότερον οἱ Αἰγυπ- τωι 'Eλλήνων και παραχρεόμενοι διεφθάρησαν ουτω, ῶστε ολίγοι τινὲς αυτῶν ἀπενόστησαν ἐς Αἴγυπτον. αντὶ τούτων Αἰγύπτιοι ἐπιμεμφόμενοι Ἀπρίη ἀπ

Diuitiroci Corale

365쪽

Iω στησαν απ' α-os. Tούτου δε του Βάττου γίνεται παῖς Ἀρκεσίλεως, ος βασιλευσας πρῶτα τοῖσι ἐιουτου ἀδελφεοῖσι ἐστασίασε, ἐς ο μιν ουτοι ἀπολιπόντες οἴχοντο

ἐς αλλον χῶρον τῆς Λιβυης καὶ ἐπ' ἐωυτῶν βαλλόμενοιεκτισαν πόλιν ταυτην, ἡ τότε και νυν Βάρκη καλεεται' κτίζοντες δ' αμ αυτὴν απιστασι απὸ τῶν Κυρηναίων τους Λίβυας. μετα-υρκεσίλεως ἐς τους υποδεξαμενους τε τῶν Λιμων καὶ ἀποστάντας τους αυτους τούτους ἐστρατεύετο οἱ δὲ Αίβυες δείσαντες αυτὸν οἴχοντο

φεύγοπιες πρὸς τοὐς ήοίους τῶν Λιβύων. ὁ δὲ 'Αρκεσίλεως εἶπετο φεύγουσι, ες δ εν Λεύκωνί τε τῆς Λιβύης

εγίνετο ἐπιδιώκων καὶ ἔδοξε τοῖσι Αίβυσι ἐπιθεσθαι οἱ.συμβαλόντες δὲ ἐνίκησαν τοὐς Κυρηναίους τοσουτο τε επτακισχιλίους ὁπλίτας Κυρηναίων ἐνθαυτα πεσέειν μετὰ δὲ τὸ τρῶμα τουτο 'Αρκεσίλεων μεν κάμνοντά τε καὶ φάρμακον πεπωκότα ὁ αδελφεὸς Λέαρχος αποπνίγει,

Λεαρχον δὲ ἡ γυνὴ ἡ ωρκεσίλεω δόλω κτείνει, τῆ ου- 161 νομα ἡν Ἐρυξώ. Aιεδέξατο δε την βασιληίην τοs Ἀρκεσίλεω ὁ παῖς Βάττος, χωλός τε ἐὼν και -κ αρτίπους. οἱ δὲ Κυρηναῖοι πρὸς την καταλαβουσαν συμφορὴν ἐπεμπον ἐς Θελφοὐς ἐπειρησομένους οντινα τρόπον καταστησάμενοι κάλλιστα ἀν οἰκέοιεν. ἡ δὲ Πυθίη ἐκέλευε εκ Mαντινέης τῆς 'Αρκάδων καταρτιστῆρα ἀγαγέσθαι. αἴτεον ἁν οἱ Κυρηναῖοι, καὶ οἱ Μαντινέες ἔδοσαν ἄνδρα τῶν αστῶν δοκιμώτατον, τῶ ουνομα ἡν Θημ

ναξ. Ουτος ἄν ῶνὴρ ἀπικόμενος ἐς την κυφήνην καὶ μαθὼν ἔκαστα τοίτο μὲν τριφύλους ἐποίησέ σφεας,τἶδε διαθεὶς, Θηραίων μὲν καὶ τῶν περιοίκων μίαν μοῖραν ἐποίησε, ἄλλην δε Πελοποννησίων καὶ Κρητῶν, τ9ίτην δε νησιωτέων πάντων, τοὐτο δὲ τῶ βασιλέῖ Βάττω τεμενεα ἐξελῶν καὶ ἱροσύνας τὰ ἄλλα πάντα , τὰ πρύ- i52 τερον εἶχον οἱ βασιλέες, ἐς μέσον τῶ δήμω ἔθυιε. Ἐπι

366쪽

μὲν δη τουτου τοὐ Βάττου ουτω διετέλεε εόντα, ἐπὶ δετου τουτου παιδὸς 'Αρκεσίλεω πολλη ταραχὴ περὶ των τιμέων ἐγένετο. -κεσίλεως γὰρ ὁ Βάττου τε του χω- λου καὶ Φερετίμης Ουκ εφη ἀνεξεσθαι κατὰ ὁ Μαντινευς Θημῶναξ ἔταξε, ἀλλ' απαίτεε τα των προγόνων γέρεα.ενθευτεν στασιάζων εσσώθη καὶ ἔφυγε ἐς Σάμον , ἡ οεμητηρ οἱ ἐς Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου εφυγε. τῆς δὲ Σαλαμῖνος τουτον τον χρόνον ἐπεκράτεε μελθων, ἷς τὸ ἐν Θελφοῖσι θυμιητήριον ἐὸν ἀξιοθήητον ἀνέθηκε, τὸ εντῶ Κορινθίων θησαυρω κέεται. ἀπικομμη παρὰ το

τον ή Φερετίμη ἐδέετο στρατιῆς, ῆ κατάξει σφεὶς ἐς τὴν Κυρήνην. ὁ δέ γε μέλθων παν μῆλλον ῆ στρατιήν οἱ ἐδίδου η λαμβάνουσα τὸ διδόμενον καλὸν μεν ἔφη

καὶ τοίτο εἶναι, κάλλιον δε εκεῖνο, το δοέναι οἱ δεομεν ρστρατιήν' καὶ τοίτο γὰρ ἐπὶ παντὶ τῶ διδομενω ελεγε, τελευταῖόν οἱ ἐξέπεμένε δῶρον ὁ μέλθων ἄτρακτον χρυσεον καὶ ηλακάτην, προσῆν δὲ καὶ ε*ιοπι εἰπάσης δὲαυτις τῆς Φερετίμης τώυτὸ ἔπος ὁ μελθων εφη τοιουτοισι γυναῖκας δωρέεσθαι, ἀλλ' ου στρατιῆ. U- - 16aκεσίλεως τομον τὸν χρόνον εῶν ἐν Σάμω συνήγειρε πάντα ἄνδρα ἐπὶ γῆς αναδασμω. συλλεγομένου δὲ στρα- του πολλου ἐστάλη ἐς Θελφοὐς Ἀρκεσίλεως χρησόμενος τῶ χρηστηρίω περὶ κατόδου. ἡ δε Πυθίη οἱ χρα τάδε 'Eπὶ μεν τέσσερας Βάττους και 'Αρκεσίλεως τέσσερας,οκτὼ ἀνδρῶν γενεὰς, διδοῖ υμῖν Λοξίζς βασιλευειν Κυρήνης' πλέον μέντοι τουτου ουδὲ πειρῆσθαι παραινέει.συ μέντοι ῆσυχος ειναι κατελθὼν ἐς την σεωυτου. ἐν δὲ την κάμινον εὐρης πλέην αμφορέων, μὴ ἐξοπτήρος τοὐς αμφορέας, ἀλλ' ἀπόπεμπε κατ' Ουροπι εἰ δὲ ἐξ πτήσεις την κάμινον, μὴ ἐσέλθης ἐς τὴν ἀμφίρρυτον εἰ δε μῆ, ἀποθανέαι καὶ αυτὸς και ταsρος ὁ καλλιστεύων. sτα η Πυθίη 'Αρκεσίλεω χρα. ὁ δε παραλαβὼν τοὐς IM

367쪽

HERODOTI ἐκ τῆς Σάμου κατῆλθε ες την Κυρήνην, καὶ επικρατη- σας τῶν πρηγμάτων του μαντηίου ουκ ἐμέμνητο, ἀλλαδίκας τοὐς ἀντιστασιώτας αἴτεε τῆς ἐωυτου φυγῆς. τῶνδε οι μὲν το παράπαν ἐκ τῆς χώρης ἀπαλλάσσοντο, τους δέ τινας χειρωσάμενος ο Ἀρκεσίλεως ες κυπρον ἀπέστειλε ἐπὶ διαφθορῆ. τουτους μεν νυν Κνίδιοι απενειχθεντας προς την σφετερην ἐρρυσαντο καὶ ἐς Θηρην ἀπέστειλαν , ἐτέρους δε τινας τῶν Κυρηναίων ἐς πύργον μέγαν Ἀγλωμάχου καταφυγόντας ἰδιωτικον υληχπερινηήσας ὁ 'Αρκεσίλεως ἐνέπρησε. μαθὼν δὲ ἐπεργασμένοισι τὰ μαντηιον ἐὸν τομο, οτι μιν ἡ Πυθίη

ουκ μ ευρόντα ἐν τῆ καμίνω τους αμφορέας ἐξοπτῆσαι, εργετο ἔκῶν τῆς τῶν Κυρηναίων πόλιος, δειμαίνων τετον κεχρησμένον θάνατον καὶ δοκέων την ἀμφίρρυτον Κυρήνην εἶναι. ειχε δὲ γυναῖκα συγγενέα λυτου, θυγατέρα δὲ τῶν Βαρκαίων του βασιλέος, τω οὐνομα ἡνυλάζειρ' παρὰ τοίτον ἀπικνέεται, καί μιν Βαρκαῖοί τε ἄνδρες καὶ τῶν ἐκ Κυρηνης φυγάδων τινὲς καταμαθόντες ἀγοράζοντα κτεγουσι, προς δὲ καὶ τον πενθερὸν αυτοῶ 'Aλάζειρα. 'Αρκεσίλεως μέν νυν εἴτε ἔκὼν εἴτε

ἀέκων ἀμαρτῶν τοs χρησμοs ἐξέπλησε μοῖραν την μυ-I65 τοs. N δὲ μήτηρ Φερετίμη, ως μὲν ὁ 'Αρκεσίλεως ἐν τῆ Βάρκη διαιτῆτο ἐξεργασμένος μυτῶ κακον, ἡ δὲ ειχεαυτὴ τοs παιως τα γέρεα ἐν Κυρηνη, καὶ τἄλλα νεμο μένη καὶ ἐν βουλῆ παρίζουσα. ἐπείτε δὲ ψαθε ἐν τῆ Βάρκη ἀποθανόντα οἱ του παῖδα, φευγουσα οἰχώκεε ἐς Αὐγυπτον. ησαν γάρ οἱ ἐκ τos 'Αρκεσίλεω ευεργεσίαι ἐς Καμβυσην τον Κυρου πεποιημέναι' ουτος γὰρ ἡν ὁ

Αρκεσίλεως, ος Κυρήνην Καμβυση ἔδωκε καὶ φόρον ἐτάξατο. ἀπικομένη δὲ ἐς Αἴγυπτον ἡ Φερετίμη 'Αρυάνδεω ἱκέτις ἔζετο, τιμωρῆσαι ἐωυτὴ κελευουσα, προωχο μίνη πρόφασιν, ως διὰ τον μηδισμῖν ὁ παῖς οἱ τέθνηκε.

368쪽

Ll B. IV. C A P. 16ι - 168. 367 Ο δὲ Ἀρυάνδης ην ουτος τῆς Αἰγυπτου υπαρχος υπο IMΚαμβυσεω κατεστεὼς, ος ὐστερρο χρόνω τουτων παρισουμενος Λαρείω διεφθάρη. πυθόμενος γὰρ καὶ ἰδὼν Λαρεῖον ἐπιδευμέοντα μνημόσυνον εωυτου λιπέσθαι τουτο, το μὴ αλλω εἴη βασιλεr κατεργασμένον, ἐμιμέετο τουτον, ες ο ελαβε τον μισθόν. Θαρεῖος μὲν γὰρ χρυσίον καθαρώτατον ἀπεφησας ες το δυνατώτατον νόμισμα

ἐκόψατο, μυάνδης δὲ ἄρχων Αἰγυπτου ἀργυριον τώ-ὁ

τουτο ἐποίεε καὶ νυν εστὶ ἀργυριον καθαρώτατον τουρυανδικόν. μαθων δε Θαρεῖός μιν ταυτα ποιευντα,

αἰτίην οἱ ἄλλην ἐπενείκας, ῶς οἱ επανίσταιτο, ἀπέκτεινε.Nτε-ουτος ὁ Ἀρυάνδης κατοικτείρας Φερετίμην δι- IGδοῖ αυτῆ στρατὀν τον ἐξ Αἰγυπτου ἄπαντα, καὶ τον πεζὸν καὶ τον ναυτικὸν, στρατηγὸν τοs μὲν πεζοsυμασιν ἀπεδεξε ἄνδρα ναράφιον, τοs δε ναυτικου

Βάδρην εόντα Πασαργάδην γενος. πρὶν δὲ ἡ ἀποστεῖλαι την στρατιὴν ὁ ωρυάνδης πέμψας ἐς την Βάρκην κήρυκα

ἐπυνθάνετο, τίς εἴη ὁ ωρκεσίλεων ἀποκτείνας. οἱ δὲ

Βαρκαῖοι αυτοὶ υπεδεκοντο πάντες. πολλά τε γὰρ καὶ κακὰ πάσχειν υπ' αυτου. πυθόμενος δε ταυτα ο Ἀρυάνδης ουτω δη την στρατιὴν απεστειλε ἄμα τῆ Φερετίμη.αυτη μεν νυν αἰτίη πρόσχημα του λόγου ἐγίνετο, ἐπέμπετο δε ἡ στρατιὴ, ῶς εμοὶ δοκέειν, επὶ Λιβυων κατα- oo . Αιβυων γὰρ δη ἔθνεα πολλὰ καὶ παντοῖα ἐστὶ,

καὶ τὰ μὲν αυτῶν ολίγα βασιλέος ἡν ωπήκοα, τὰ δὲ πλέω

ἐφρόντιζε Θαρείου ουδέν. οἰκέουσι δὲ κατὰ τάδε Λίβυες, απ' Αἰγυπτου ἀρ- I68ξάμενοι. πρῶτοι 'Aδυρμαχίδαι Λιβυων κατοικέαται,οῖ νόμοισι μὲν τὰ πλέω Αἰγυπτίοισι χρέονται, ἐσθῆτα δὲ φορέουσι ο νπερ οἱ ἄλλοι Λίβυες. αἱ δε γυναῖκες αυτῶν ψέλιον περὶ ἐκατέρρ τῶν κνημέων φορέουσι χάλ'κεον, τὰς κεφαλὰς δε κομέουσαι, τους φθεῖρας μεα

369쪽

HERODOTI λάβωσι τους ἐωυτῆς, εκάστη ἀντιδάκνει καὶ ουτω ρίπτει. ουτοι δὲ μουνοι Λιβύων τοὐτο εργάζονται, καὶ τω βασιλεὶ μουνοι τὰς παρθένους μελλουσας συνοικέειν ἐπιδεικνυουσι η δε ἄν τ' βασιλέῖ ἀρεστὴ γένηται, υπι

τούτου διαπαρθενευεται. παρήκουσι δε ουτοι οἱ 'Aδυρμαχίδαι απ' Αἰγυπτου μεχρι λιμενος, τῶ ουνομα Πλυ- 169 νός ἐστι. Toύτων ἔχονται Γιλιγάμμαι, νεμόμενοι την προς εσπέρην χωρην μέχρι Ἀφροδισιάδος νησου. ἐν δὲ τω μεταξὐ τούτου χώρω η τε Πλατέα νῆσος ἐπικέεται, την ἔκτισαν Κυρηναῖοι, καὶ ἐν τy ηπείρω Μενε- λάως λιμήν ἐστι καὶ ωζιρις, την οἱ Κυρηναῖοι οἴκεον 'κια το σίλφιον ἄρχεται ἀπὸ τούτου. παρηκει δὲ ἀποΠλατέης νήσου μέχρι του στόματος τῆς Σύρτιος το σίλφιον. νόμοισι δε χρέονται Ουτοι παραπλησίοισι τοῖσι

Ι70 ἐτέροισι. Γιλιγαμμέων δὲ ἔχονται τὸ προς ἐσπέρης 'Aσβύται' ουτοι τὸ υπερ Κυρήνης οἰκέουσι. ἐπὶ θάλασσαν δε ου κατήκουσι 'Aσβύται ' τὸ γὰρ παρὰ θάλα σαν Κυρηναῖοι νέμονται. τεθριπποβάται δὲ Ουκ ῆκιστα, ἀλλα μάλιστα Λιβύων εἰσὶ, νόμους δὲ τοὐς πλευνας 17i μ μέεσθαι ἐπιτηδεύουσι τοὐς Κυρηναίων. Ἀσβυτίων ἔχονται τὸ πρὸς ἐσπέρης Αυσχίσαι ' ουτοι υπερ Βάρκης οἰκέουσι, κατήκοντες ἐπι θάλασσαν κατ' Ευεσπερίδας. Aυσχισέων δὲ κατὰ μέσον τῆς χώρης οἰκ ουσι Βάκαλες, ολίγον ἔθνος, κατήκοντες ἐπὶ θάλα σαν κατὰ Ταύχειρα πόλιν τῆς Βαρκαίης ' νόμοισι δε

172 τοῖσι αυτοῖσι χρέονται τοῖσι και οἱ υπὲρ Κυρήνης. A-

σχισέων δὲ τούτων τὸ πρῖς εσπέρης ἔχονται Νασαμ νες, ἔθνος ἐὸν πολλὸν, οῖ τὀ θέρος καταλείποντες ἐπὶ τῆ θαλάσσρ τα πρόβατα ἀναβαίνουσι ἐς Απιλα χῶρον ὀπωριευντες τοὐς φοίνικας' οἱ δὲ πολλοὶ καὶ ἀμφιλαφέες πεφύκασι, πάντες ἐόντες καρποφόροι. τοὐς δὲ ἀττελέβους ἐπεὰν θηρεύσωσι, αυήναντες πρὸς τὸν φιον

370쪽

LI B. IV. 0 A P. t68 - l75. καταλέουσι καὶ επειτεν επὶ γάλα ἐπιπάσσοντες πίνουσι. γυναῖκας δε νομίζοντες πολλὰς ἔχειν εκαστος ἐπικοινον αυτεων την μῖξιν ποι εὐνται, τρόπρο παραπλησωτῶ καὶ Μασσαγέται. ἐπεὰν σκίπωνα προστήσωνται, μίσγονται.

πρῶτον δὲ γαμεοντος Νασαμῶνος ἀνδρος νόμος εστὶ την νυμφον νυκτὶ τy πρώτρ διὰ πάντων διεξελθεῖν των δαιτυμόνων μισγομένοW των-ώς εκαστος οἱ μιχμῆ, διδοῖ δῶρον, τὸ α, εχη φερόμενος εξ οἴκου. 'Oρκάισι δε

καὶ μαντικy χρέονται τοιῆδε' ομνυουσι μεν τους παρὰ σφίσι ἄνδρας δικαιοτάτους καὶ ἀρίστους λεγομένους γενέσθαι, των τυμβων ἀπτόμενοι, μαντευονται δεεπὶ των προγόνων φοιτέοντες τὰ σήματα, καὶ κατευξάμενοι ἐπικατακοιμέονται, το δ' ἀν ωρ ἐν τρ ἴψι ἐνυπνιον, τουτω χρῆται. πίστισι δε τοιρσίδε χρέονται ἐκ χειρος διδοῖ πιεῖν κH αυτος ἐκ τῆς τοs ετέρου πίνει'

ἐν δὲ μὴ εχωσι υγρὸν μηθεν, οἱ δὲ τῆς χGμάθεν σποδου λαβόντες λείχουσι. Nασαμῶσι δὲ προσόμουροί εἰσι 173νύλλοι. ουτοι ἐξαπολώλασι τρόπω τοιωδε' ὁ νότος σφι πνέων ἄνεμος τὰ ελυτρα των υδάτων ἐξαυηνε, ἡ δὲ χώρη σφι πῆσα ἐντὰς λsσα τῆς Σύρτιος ῆν ἄνυδρος ' οἱ δὲ βουλευσαμενοι κοινω λόγω ἐστρατεύοντο ἐπι τον νότον λέγω δὲ ταυτα, τὰ λέγουσι μυες , και ἐπείτε ἐγίνοντο ἐν τῆ ψάμμω, πνευσας ὁ νότος κατέχωσί σφεας.

ἐξαπολομένων δε τούτων ἔχουσι την χώρην οἱ μω- μῶνες. Tουτων δε κατύπερθε προς νότον ἄνεμον ἐν ἰ7, τῆ θηριωδεῖ οἰκέουσι Γαράμαντες, οῖ πάντα ἄνθρωπον φεύγουσι καὶ παντὸς ὁμιλίην , καὶ Ουτε ὁπλον κεκτεαται αρηιον ουδεν Οἴτε ἀμύνεσθαι ἐπιστέαται. Οἴτοι Ι75 μὲν δη κατύπερθε οἰκέουσι Νασαμώνων, τὐ δε παρὰ την θάλασσαν πονται τὸ προς ἐσπέρης Μάκαι, οῖ λόφους κείρονται, τὸ μὲν μέσον των τριχῶν ανιέντες α ξεσθαι, τὰ ἔνθεν καὶ ἔνθεν κείροντες ἐν χροί, ἐς οε