Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

331쪽

HERODOTI ἔλαβε τον ἀδελφεὸν Σκυλην. καὶ Σιτάλκης μεν παραλαβὼν τον ἀδελφεὸν ἀπηγετο, Σκυλεω δὲ 'Οκταμασάδης

αυτου ταυτy ἀπέταμε τὴν κεφαλην. ουτω μὲν περιστε λουσι τα σφέτερα νόμαια Σκυθαι, τοῖσι παρακτεομένοισι ξεινικοῖς νόμους τοιαῶτα ἐπιτίμια διδουσι. 81 Πλῆθoe δὲ το Σκυθέων οὐκ οἷός τε ἐγενόμην ἀυεκέως πυθεσθαι. αλλὰ δια*όοους λόγους πεοὶ του αοιδ nos etiκουοπι καὶ γὰρ κάρτα πολλοὐς εἶναί σφεας καὶολίγους ῶς Σκύθας εἶναι. τοσόνδε μέντοι ἀπέφαινόν μοι ἐς ἔψιν ' ἔστι μεταξυ Βορυσθενεος τε ποταμου και Υπάνιος χῶρος , ουνομα δέ οῖ ἐστι Ἐξαμπαῖος, του καὶ ολίγον τι πρότερον τουτων μνήμην εἶχον, φάμενος εν αυτῶ κρήνην υδατος πικρου εἶναι , απ' ης τὀ υδωρ ἀπορρέον

τὸν Τπανιν ἄποτον ποιέειν. ἐν τουτω τῶ χωρω κέεται

χαλκήιον, μεγάθεῖ καὶ εξαπλήσιον του ἐπὶ στόματι τ Πόντου κρητῆρος, τον Παυσανίης ὁ Κλεομβρότου ανέθηκε. δὲ μη εἶδε κω τουτον, ωδε δηλωσω ' ἐξακοσίους αμφορεας ευπετέως χωρέει τὰ ἐν Σκυθῖσι χαλκήιον, πάχος δὲ τὸ Σκυθικὸν τosτο χαλκηιόν ἐστι δακτύλωνα. τομο ων ἔλεγον οι ἐπιχώριοι απ ' ἀρδίων γενέσθαι. βουλόμενον γὰρ τὸν σφέτερον βασιλέα, τῶ ουνομα εἶναι Ἀριαντὰν , τοὐτον εἰδέναι τὸ πλῆ ς τὸ Σκυθέων κε- λευειν μιν πάντας Σκυθας ἄρδιν ἔκαστον μίαν απὸ του δἶ Mos κομίσαι ὁ ς δ' αν μη κομίσy, θάνατον ήπείλεε.

κομισθῆναί τε δη χρῆμα πολλὸν αρδίων καί οἱ δόξαι ἐξαυτέων μνημόσυνον ποιήσαντι λιπέσθαι ' ἐκ τούτων δή μιν τὸ χαλκήων ποιῆσαι τομο καὶ ἀναθεῖναι ἐς τὸν πιαμπαῖον τομον. ταλα δὴ πεοὶ τοs πλή θεος τοsΣκυ-

82 θέων γουον. Θωμάσια δὲ ἡ χώρη αυτη οὐκ ἔχει,

χωρὶς η οτι ποταμούς τε πολλῶ μεγίστους και αριθμὰν πλείστους. τὸ δὲ αποθωμάσαι ἄξιον καὶ πάρεξ των ποταμῶν καὶ τοὐ μεγάθεος τοs πεδίου παρέχεται, εἰρήσε-

332쪽

μεν βήματι ἀνδρός, ἔστι δε το μεγαθ0ς δίπηχυ, παρὰ τον Τύρην ποταμόν. τοsτο μεν νυν τοιOsτό ἐστι, ἀναβησομαι δὲ ἐς τον κατ' ἀρχὰς Ψα λέξων λόγον. Παρασκευαζομενου Θαρείου ἐπὶ τους Σκύθας καὶ 83 ἐπιπέμποντος ἀγγελους ἐπιτάξοντας τοῖσι μεν πεζὸν στρατὸν, τοῖσι δε νέας παρεχειν, τοῖσι δὲ ζευγνύναι τὸω Θρηίκιον Βόσπορον, 'ὰ ρτάβανος ὁ Υστάσπεος, ἀδελφεὸς ἐὼν Βαρείου, ἐχρη ζε μηδαμῶς αυτὸν στρατηίην ἐπι Σκύθας ποιέεσθαι, καταλέγων τῶν Σκυθέων την ἀπορίην. ἀλλ' ου γὰρ ἔπειθε συμβουλευων οἱ χρηστά, ὁ μεν ἐπέ παυτο, ὁ δε, ἐπειδή οι τὰ πάντα παρεσκευαστο, ἐξηλαυνε τὸν στρατὸν ἐκ Σούσων. Ἀθαίτα τῶν Περσέων 84 Οἰόβαζ0ς ἐδεηθη Θαρειου τριῶν ἐόντων οι παίδων καιπάντων στρατευομένων ενα αὐτῶ καταλειφθηναι. ὁ δεοι εφη ῶς φίλω ἐόντι και μετρίων δεομένω πάντας τους παῖδας καταλείψειν. ὁ μεν δ' οἰόβαζος περιχαρης ην, ἐλπίζων τους υἱέας στρατηίης ἀπολελυσθαι, ὁ δὲ ἐκέλευσε τοὐς ἐπὶ τούτων ἐπεστεῶτας ἀποκτεῖναι πάντας τοὐς οἰοβάζου παῖδας. και οὐτοι μὲν ἀποσφαγέντες αυ- του ταυτη ἐλείποντο, Θαρεῖος δὲ ἐπείτε πορευόμενος 85 ἐκ Σούσων ἀπίκετο της Καλχηδονίης ἐπὶ τὸν Βόσπορον, ἶνα ἔζευκτο η γέφυρα, ἐνθευτεν ἐσβὰς ἐς νέα ἔπλωε επὶ τὰς Κυανέας καλεομένας, τὰς πρότερον πλαγκτὰς Ἐλληνές φασι ειναι, εζόμενος δε ἐπι τῶ ἱρω ἐθηέετο τῖν Πόντον, ἐόντα ἀξιοθηητον ' πελαγέων γὰρ απάντων πέφυκε θωμασιώτατος, τοs τὰ μὲν μηκός εἰσι στάδιοιεκατὸν καὶ χίλιοι καὶ μύριοι, τὸ δὲ ευρος, τρ ευρώτατος αυτὰς ἐωυτοs, στάδιοι τριηκόσιοι καὶ τρισχίλιοι. τούτου τοs πελάγεος το στόμα ἐστὶ εὐρος τέσσερες στάδιοι,

μῆκος δὲ του στόματος, ὁ αυχὴν, τὸ δη Βόσπορος κέκληται, κατ' ο δὴ ἔζευκτο ἡ γέφυρα, επὶ σταδίους εἴκοσι

333쪽

HER0 DOTI καὶ εκατόν εστι τείνει δ' ες την Προποντίδα ὁ Βοσπορος. η δὲ Προποντὶς ἐοsσα ευρος μεν σταδίων πεντακοσίων, μῆκος δὲ τετρακοσίων και χιλίων, καταδιδοι ες το ν Ἐλλήσποντον , ἐόντα στεινότ α μεν επτὰ σταδίους, μῆκος δε τετρακοσίους. εκδιδοῖ δε ο Ελλησποντος ες χασμα 86 πελάγεος , το δὴ Αἰγαῖον καλέεται. μεμετρηται δὲ

ταυτα ωδε' νηυς ἐπίπαν μαλιστα κη κατανυει εν μακρημερίη Οργυιὰς ἐπτακισμυρίας, νυκτος δε εξακισμυρίας. ἡ ων ἐς μεν Φῆσιν ἀπὸ του στόματος τοsτο γάρ ἐστι του Πόντου μακρότατον) ημερέων ἐννεα πλοος εστι

και νυκτῶν Οκτω ' αυται ενδεκα μυριάδες καὶ εκατον

ὀργυιέων γίνονται , ἐκ δε των ὀργυιέων τουτων σταδιοιεκατὸν καὶ χίλιοι και μυριοί εἰσι. ἐς δὲ Θεμισκυρην την επὶ Θερμώδοντι ποταμω εκ τῆς Σινδικῆς κατα τομογάρ ἐστι τοs Πόντου ευρυτατον) τριῶν τε ημερεων καὶ δυο νυκτῶν πλόος ' αυται δε τρεῖς μυριάδες και τριήκοντα ὀργυιέων γίνονται, στάδιοι δὲ τριηκόσιοι καὶ τρισχίλιοι. ὁ μεν νυν Πόντος ουτος και Βόσπορός τε καὶ 'Eλλήσποντος ουτω τέ μοι μεμετρέαται και κατὰ ταεἰρημένα πεφυκασι, παρέχεται δὲ και λίμνην Ο Πόντος ἐκδιδούσαν ἐς εωυτον, ου πολλῶ τεω ἐλασσω ἐωυτοs, ἡ Μαιῆτίς τε καλέεται και μητηρ τOs Ποντου.

87 Ο δὲ Λαρεῖος ῶς ἐθἈσατο τον Πόντον, ἔπλωε οπίσω ἐπι τὴν γέφυραν, τῆς ἀρχιτέκτων ἐγένετο Μανδροκλέης Σάμιος θηησάμενος δὲ και του Βόσπορον στήλας ἔστησε δυο ἐπ αυτῶ λίθου λευκοs, ἐνταμὼν γράμματα ἐς μεν τὴν Ἀσσυρια, ἐς δε τὴν Ἐλληνικὰ, ἐθωεα πάντα, οσα περ ἡγε ἡγε δε πάντα, τῶν ἐρχε ' τουτων μυριαδες ἐξηριθμήθησαν χωοὶς τοὐ ναυτικοs ἐβδομήκοντα συνειπεμι, νέες δὲ ἐξακόσιαι συνελέχθησαν. τῆσι μέν νυν στήλησι ταυ σι Βυζάντιοι, κομίσαντες ἐς την πολιν, Γστερον τουτων ἐχρήσαντο πρὸς τον βωμον τῆς ορθ-

334쪽

333οίης 'Αρτέμιδος, χωρὶς ἐνος λιθου ουτος δὲ κατελείφθη παρὰ του Λιονυσ- τον νηὸν εν Βυζαντίω γραμμάτων 'Aσσυρίων πλεο του δε Βοσπόρου ὁ χῶρος, τον εζευξε βασιλευς Θαρεῖος, ως εμοὶ δοκέειν συμβαλλομένω, μί- σον εστὶ Βυζαντίου τε και του ἐπὶ στόματι Φου. Λαρεῖος δὲ μετὰ ταυτα ησθεὶς τηὶ σχεδίη τον ἀοι- 88 τέκτονα αυτῆς Μανδροκλέα τον Σάμιον ἐδωρησατο πῆσι δέκα. απ' - δη Μανδροκλέης απαρχην, ζωα γραψάμεθνος πασαν την ζευξιν του Βοσπόρου καὶ βασιλέα τε Θαρεῖον ἐν προεδρίη κατήμενον καὶ τον στρατὸν αυτου διαβαίνοντα, ταυτα γραψάμενος ανέθηκε ἐς το υραῖον, ἐπιγράφας τάδε Βόσπορον ἰχθυόεντα γεφυρώσας ἀνίθηκε Μανδροκλέης Ηρη μνημόσυνον σχεδίης, Αυτω μεν στέφανον περιθεὶς, Σαμίοισι δε κυδος, Θαρείου βασιλέος ἐκτελέσας κατὰ νουν. ταυτα μέν νυν του ζευξαντος την γέφυραν μνημόσυναεγένετο, Θαρεῖος δὲ δωρησάμενος Μανδροκλέα διέβαινε ει ἐς την Ευρώπην, τοῖσι 'γωσι παραγγείλας πλώειν ἐς τον Πόντον μέχρι Ἀστρου ποταμου, ἐπεὰν δὲ ἀπίκωνται ἐς τὸν στρον, ἐνθαυτα αυτον περιμένειν, ζευγνυντας τον ποταμόν. το γὰρ δη ναυτικὸν ηγον'γωνές τε καὶ Αἰολέες καὶ Ἐλλησπόντιοι. ὁ μὲν δη ναυτικὸς στρατὸς τὰς Κυανέας διεκπλώσας ἔπλωε ἰθω του στρου, ἀναπλωσας δε ἀνὰ τον ποταμὸν μων ημερέων πλόον απὸ θαλάσσης του ποταμ τμ αυχένα, ἐκ του σχίζεται τὰ στόματα τοs Ἱστρου, εζευγνυε. Θαρεῖος φως διέβη τον Βόσπορον κατὰ την σχεδίην, ἐπορευετο διὰ της Θρηίκης, ἀπικόμενος δὲ ἐπι Πάρου ποταμοὐ τὰς πηγὰς ἐστρατοπεδευσατο ημέρας τρεῖς. V δὲ Τέαρος λέγεται υπὸ τῶν 90

περιοίκων εἶναι ποταμῶν αριστος τά τε ἄλλα ἐς ακεσιν

335쪽

σασθαι. εἰσὶ δὲ αυτου αἱ πηγαὶ δυῶ, δέουσαι τεσσεράκοντα, ἐκ πετρης τῆς αυτῆς ῆεουσαι ' καὶ αἱ μεν αυτέων

εἰσὶ ψυχραὶ, αἱ δὲ θερμαί. οδὸς δ' επ αυτάς ἐστι ἴση εξυραίου τε πόλιος τῆς παρὰ Περίνθω καὶ ἐξ υπολλωνίης τῆς ἐν τῶ ξείνω πόντω, δυῶν ἡμερεων ἐκατέρ'. ἐκδιδοr δὲ ὁ Τέαρος ουτος ἐς τον Κοντάδεστον ποταμὀν, ὁ δὴ Κοντάδεστος ἐς τον ' ριάνην , ὁ δε ' ριάνης ες του Ἐβρον, ὁ δε ἐς θάλασσαν την παρ' Αἴνφ πόλι.

9l Ἐπὶ τοὐτον ων τον ποταμὸν ἀπικόμενος Θαρεῖος ώς ἐστοατοπεδευσατο, ἡσθεὶς τω ποταμω στήλην ἔστησε και ἐνθαsτα, γράμματα ἐγγράψας λεγοντα τάδε ' Tε ρου ποταμοὐ κεφαλαὶ υδωρ ἄριστόν τε καὶ κάλλιστον παρέχονται πάντων ποταμῶν και ἐπ' αυτὰς ἀπίκετο ελαυωων ἐπὶ Σκύθας στρατὸν ἀνὴρ ἄριστός τε και κάλλιστος πάντων ἀνθρώπων, Θαρεῖος ὁ Υστάσπεος, Περσέων τε και πάσης τῆς ἡπειρου βασιλεύς. ταῶτα δὴ ἐν-92 θαῶτα ἐγράφη. Aαρεῖος δὲ ἐνθεsτεν ὁρμηθεὶς ἀπίκετο ἐς ἄλλον ποταuὀν, τῶ Ουνομαυροσκός ἐστι, δε διὰ υδρυσεων ρεει. ἐπὶ τομον δη τὸν ποταμὸν ἀπικόμενος ἐποίησε τοιόνδε ἀποδέξας χωρίον τῆ στρατιῆ ἐκέλε σε πάντα ἄνδρα λίθον ενα παρεξιόντα τιθέναι ἐς τὸ ἀποδεδεγμένον τοsτο χωρίον. ώς δε ταὐτα ἡ στρατιὴ ἐπετέλεσε, ἐνθαsτα κολωνους μεγάλους των λίθων κατα-93 λιπὼν ἀπήλαυνε την στρατιήν. μιν δὲ ἀπικέσθαι ἐπὶ τὸν Ἀστρον πρώτους αἱρέει Γλας τους ἀθανατίζοντας.

οἱ μὲν γὰρ δὴ τὰν Σαλμυδησσὸν ἔχοντες Θρήικες καὶ υπὲρ

υπολλωνίης τε και Μεσαμβρίης πόλιος οἰκqμένοι, καλεόμενοι δε Σκυρμιάδαι και Νιψαῖοι, αμαχητὶ σφεας αυτους παρεδοσαν Λαρείω ' οἱ δε Γέται πρὸς ἀγa/ωμο- συνην τραπόμενο αυτίκα ἐδουλώθησαν, Θρηίκων ἐόν-94 τες ανδρηιώτατοι καὶ δικαιότατοι. 'Aθανατίζουσι

336쪽

335 τόνδε τον τρόποπι οἴτε ἀποθνησκειν εωυτοὐς νομί- ωυσι, ἰέναι τε τον ἀπολλυμενον παρα Ζάλμοξιν δαίμονα. οἱ δὲ αυτῶν τον αυτὀν τομον νομίζουσι Γεβε-

λδεζιν. διὰ πεντετηρίδος δὲ τον πάλω λαχόντα αἰεὶ σφεωναυτῶν ἀποπέμπουσι ἄγγελον παρὰ τον Ζάλμοξιν, ἐντελλόμενοι τῶν αν εκάστοτε δεωνται. πέμπουσι δε φδε '

οἱ μὲν αυτῶν ταχθέντες ακόντια τρία ἔχουσι, ἄλλοι δὲ διαλαβόντες τοs ἀποπεμπομένου παρὰ τον Ζάλμοξιν τὰς χεῖρας καὶ τοὐς πόδας, ἀνακινήσαντες αυτὸν μετέωρον

οιπτέουσι ἐς τὰς λόγχας. ην μὲν δη ἀποθάνη ἀναπαρεὶς, τοῖσι δε ῖλεως ὁ θεῖς δοκέει εἶναι ' ην δε μη ἀποθάνn,

αἰτιεῶνται αυτὸν τον ἄγγελον, φάμενοί μιν ἄνδρα κακὸν εἶναι, αἰτιησάμενοι δε τoῶτον ἄλλον ἀποπεμπουσι ἐντελλονται δὲ ἔτι ζώοντι. ουτοι οἱ αυτοὶ Θρηικες καὶ πρὸς βροντην τε καὶ ἀστραπην τοξεύοντες ἄνω πρὸς τὰν Ου- ρανὀν ἀπειλέουσι τήθεῶ, ουδένα ἄλλον θεὸν νομίζοντες αἶναι εἰ μη τὀν σφετερον. Yὸς δὲ ἐγὼ πυνθάνομαι τῶν λτὀν Ἐλλησποντον οἰκεόντων Ἐλληνων καὶ Πόντον, τὸν Ζάλμοξιν τοsτον ἐδντα ἄνθρωπον δουλεsσαι ἐν Σάμφ, δουλεῆσαι Πυθαγόρη τῶ Μνησάρχου ἐνθεμεν δὲαυτὰν γενόμενον ἐλευθερον χρηματα κτησασθαι συχνὰ, κτησάμενον δὲ ἀπελθεῖν ἐς την εωυτοs ' ἄτε δὲ κακοβίων τε ἐόντων τῶν Θρηίκων καὶ υπαφρονεστερων τὸν Ζάλμοξιν τομον ἐπιστάμενον δίαιτάν τε γάδα καὶ ηθεα

βαθύτερα η κατὰ Θρηικας, οἷα Ἐλλησί τε ὁμιλησαντα καὶ Ἐλλήνων ου - ἀσθενεστάτω σοφιστῆ Πυθαγόρη,

κατασκευάσασθαι ἀνδρεῶνα, ἐς τὸν πανδοκεύοντα τῶν ἀστῶν τους πρώτους και εὐωχέοντα ἀναθιδάσκειν, ῶς Οἴτε αυτὰς οἴτε οἱ συμπόται αὐτοs οἴτε οἱ ἐκ τούτων αἰει γινόμενοι ἀποθανέονται, ἀλλ' ηξουσι ἐς χῶροντομον, ῖνα αἰεὶ περιεόντες εξουσι τὰ πάντα αγαθά. ἐν β δε ἐποίεε τὰ καταλεχθέντα καὶ ἔλεγε ταυτα, ἐν του

337쪽

κατάγραον οἴκημα ἐποιέετο. ως δε οἱ παντελεως εἶχε το οἴκημα, ἐκ μὲν των Θρηίκων ηφανίσθη, καταβὰς δὲ κάτω ἐς το κατάγαιον οἴκημα διαιτῆτο ἐπ' ετεα τρία. οἱ δέ μιν ἐπόθεόν τε καὶ επενθε- ῶς τεθνεῶτα ' τετάρτω

δὲ ἔτεῖ ἐφάνη τοῖσι Θρήιξι, καὶ ουτω πιθανά σφι ἐγέ-96 νετο τα ἔλεγε ὁ Ζάλμοξις. ταυτά φασί μιν ποιῆσαι. ' ἀδὲ περὶ μὲν τούτου καὶ του καταγαίου οἰκηματος ΟυTE ἀπιστέω ουτε ών πιστευω τι λίην, δοκεω δε πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τον Ζάλμοξιν τοfτον γενέσθαι Πυθαγόρεω. εἴτε δε ἐγένετό τις Ζάλμοξις ανθρωπος, εἴτ ἐστὶ δαίμων τις Γετησι ουτος ἐπιχώριος, χαιρετω. ουτοι μὲν δη τρόπω τοιουτω χρεόμενοι - ἐχειρώθησαν υπὸ Περσέων, εἔποντο τω αλλω στρατῶ.97 Aαρεῖος δὲ ἀπίκετο καὶ ὁ πεζος αμ' αυτω στρα τὰς ἐπὶ τὸν Ἀστρον, ἐνθαυτα διαβάντων πάντων Λαρεως εκέλευσε τοὐς Ἱωνας την σχεδίην λύσαντας εατεσθαι κατ' ηπειρον εωυτῶ καὶ τον εκ τῶν νεῶν στρατόν. μελλόντων τῶν γώνων λυειν καὶ ποιεειν τα κελευόμενα

ης ὁ ' ξάνδρου στρατηγῖς ἐμ Μυτιληναίων ἔλεξε

Θαρεω τάδε, πυθόμενος πρότερον, εἴ οἱ φίλον εἴη γνώμην αποδέκεσθαι παρὰ του βουλομένου ἀποδείκνυσθαι ' βασιλεs, ἐπὶ γην γὰρ μέλλεις στρατευεσθαι, τῆς Ουτε ἀρηρομένον φανησεται ουδὲν ουτε πόλις οἰκεομένη, συ νυν γέφυραν ταυτην ἔα κατὰ χώρην ἐστάναι, φυλάκους αυτῆς λιπὼν τουτους, ολεο μιν ἔζευξαν. καὶ ῆν τε κατὰ νόον πρηξωμεν ευρόντες Σκύθας, ἔστι αποδος ἡμῖν, ην τε και μή σφεας ευρεῖν δυνώμεθα, η γε

ἄποδος ἡμῖν ασφαλής - ου γὰρ ἔδεισά κω, μὴ έσσωθέω- . μεν υπὸ Σκυθέων μάχη, αλλὰ μὰλλον μὴ ου δυνάμενοί

σφεας ευρεω πάθωμέν τι ἀλεόμενοι. και τάδε λεγειντ ίη τις αν με ἐμεωυτοs εῖνεκεν, λ καταμένω ' ἐγὼ δεγνωμVν μεν, τὴν ευρισκον ἀρίστην σοι, βασιλεs, ἐς

338쪽

μόσον φερω, αντος μέντοι, ἔψομαί τοι καὶ ουκ αν λειφθείην. Kάρτα τε ησθη γνώμy Aαρεῖος, καί μιναμείψατο τοισίδε ' Σεῖνε Λέσβιε, σωθέντος ἐμευ οπίσω ἐς οἶκον τον ἐμον επιφάνηθί μοι πάντως, ἶνα σε αντὶ χρηστῆς συμβουλίης χρηστοῖσι ἐργοισι ἀμείν ωμαι. Tαυτα 98εῖπας καὶ ἀπάψας ἄμματα εξηκοντα ἐν ἱμάντι, καλέσας ες λόγους τους γάνων τυράννους ἔλεγε τάδε ε ' Ανδρες 'γωνες, η μεν πρότερον γνώμη ἀποδεχθεῖσα ες την γέφυραν μετείσθω μοι, ποντες ὁὲ τον ιμάντα τόνδε ποιέετε τάδε ' επεάν με ἴδητε τάχιστα πορευόμενον ἐπὶ Σκύθας, απὸ τούτου ἀρξάμενοι τos χρόνου λύετε ἄμμα εν λάστης ημέρης ' ην δε εν τούτω τῶ χρόνω μη παρεω, ἀλλα διεξελθωσι υμῖν αἱ ημέραι των ἀμμάτων, ἀπο- πλώετε ἐς την ὐμετέρην αυτῶν. μέχρι δὲ τουτου, ἐπείτε ουτω μετωοξε, φυλάσσετε τὴν σχεθiqν, πῆσαν προθυμίην σωτηρίης τε καὶ φυλακῆς παρεχόμενοι. ταὐτα δε ποιεοντες ἐμοὶ μεγάλως χαριέεσθε. Aαρεῖος μεν ταυταεἴπας ἐς τὸ πρόσω ἡπείγετο. Tῆς δε Σκυθικῆς γῆς ἡ Θρηίκη τὰ ἐς θάλασσαν προ- 99κεεται. κόλπου δε ἀγομένου τῆς γῆς ταυτης ἡ Σκυθικήτε έκδέκεται και ὁ Ἱστρος ἐκδιδοῖ ἐς αυτὴν, προς ευρονα νεμον τὰ στόμα τετραμμένος. τὸ δε απὀ Ἱστρου εὐχομαι σημανέων τὸ πρὸς θάλασσαν αυτῆς τῆς Σκυθικῆς χώρης ἐς μέτρqσιν. απὸ Ἱστρου αὐτη ῆδη ἀρχαίη Σκυθική ἐστι, πρὸς μεσαμβρίην τε καὶ νότον ἄνεμον κει - μένη, μέχρι πόλιος καλεομένης Καρκινίτιδος. τὸ δε απόταυτης την μὲν ἐπι θάλασσαν την αυτὴν φέρουσαν, Asσαν ορεινήν τε χωρην καὶ προκειμένην τὸ ἐς Πόντον, νέμεται τὸ Ἀυρικὸν ἐθνος μέχρι χερσονήσου τῆς τρηχέης καλεομένης' αὐτη δὲ ἐς θάλασσαν τὴν πρὸς ἀπηλιώτην ἄνεμον κατηκει. ἔστι γὰρ τῆς Σκυθικῆς τὰ δυομέρεα των Ουρων ἐς θάλασσαν φέροντα, την τε προς

339쪽

μὴ Ἀθηναῖοι νεμοίατο τον γουνον τον Σουνιακὸν, μαλ- λον ἐς τον πόντον τὴν ακρην ἀνέχοντα, τον ἀπο Θορι- κου μεχρι Ἀναφλυστου δήμου. λεγω δε ώς εἶναι ταυτασμικρὰ μεγάλοισι συμβαλεῖν. τοιουτο ἡ υρική εστι.ὼς δὲ τῆς Ἀττικῆς ταυτα μὴ παραπέπλωκε, εγὼ δε αλ- λως δηλωσω ώς εἰ τῆς γηπυγίης αλλο Π 'νος καὶ μὴ γήπυγες αρξάμενοι ἐκ Βρεντεσίου λιμενος ἀποταμ .ίατο μέχρι Tάραντος καὶ νεμοίατο τὴν ακρην. δυο δὲ λεγων ταυτα πολλὰ λέγω παρόμοια, τοῖσι ἄλλοισι οικε ἡ Tαυ-i00 ρική. G δ' απὸ τῆς Ι αυρικῆς ῆδη Σκυθαι τὸ κατύπερθε των Ἀυρων καὶ τὰ προς θαλάσσης τῆς ήοίης

νέμονται του τε Βοσπόρου του Κιμμερίου τὰ προς εσπε-

ρης καὶ τῆς λίμνης τῆς Μαιήτιδοςὶ μεχρι Τανάωος π ταμοs , ος ἐκδιδοῖ ες μυχὸν τῆς λίμνης ταυτης. Oη ῶναπὰ μεν στρου τὰ κατυπερθε ες τὴν μεσόγαιαν φεροντα ἀποκληίεται ἡ Σκυθικὴ υπὸ πρώτων ωγαθυρσων, μετὰ δε Νευρῶν, ἐπειτεν δὲ 'Aνδροφάγων, τελευταίων δὲ Ι0I Μελαγχλαίνων. Ἐστι ῶν τῆς Σκυθικῆς ώς εουσης τετραγωνου, τῶν δύο μερέων κατηκόντων ἐς θάλασσαν, πάντη ἴσον τό τε ἐς τὴν μεσόγαιαν φερον καὶ τὸ παρὰ τὴν θάλασσαν απὸ γὰρ Ἱστρου επι Βορυσθένεα δέκα ἡμερέων οδὸς, απὸ Βορυσθένεός τ' ἐπὶ τὴν λίμνην τὴν Μαιῆτιν ετερέων δέκα ρ καὶ τὸ απῖ θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν ἐς τους Μεχαγχλαίνους τους κατυπερθε Σκυθέων

οἰκημενους εἴκοσι ἡμερέων οδός. ἡ δὲ οδὸς ἡ ἡμερησίη

ἀνὰ διηκόσια στάδια συμβέβληταί μοι. ουτω ἀν εἴη τῆς Σκυθικῆς τὰ ἐπικάρσια τετρακισχιλίων σταδίων καὶ τὰ ορθια τὰ ἐς τὴν μεσόγαιαν φέροντα ετέρων τοσουτωνοταδίων. ἡ μεν νυν γῆ αυτη ἐστὶ μέγαθος τοσαυτη.

340쪽

εἰσι τον Λαρείου στρατὸν ἰθυμαχίρ διώσασθαι μοὐνοι, ἔπεμπον ἐς τοὐς πλησιοχωρους ἀγγέλους των δ, καὶ δοοἱ βασιλεες συνελθόντες ἐβουλεύοντο ώς στρατοί επελαυνοντος μεγάλου. ησαν δε οἱ συνελθόντες βασιλέες Tαυρων καὶ ωγαθύρσων και Νευρῶν και 'Aνδροφάγων καὶ Μελαγχλαίνων καὶ Γελωνῶν και Βουδίνων καὶ Σαυροματέων. υτων Ι αὐροι μὲν νόμοισι τοι νισίδε χρέ- l03ονται' θυουσι μὲν τῆ παρθενω τους τε ναυηγους καὶ toῶς αν λάβωσι Ἐλλη νων ἀπενειχθεντας τρόπω τοιῶδε ' καταρξάμενοι ήoπάλω παίουσι την κεφαλην. οἱ μεν δηλεγουσι, ώς το σῶμα απὸ τοὐ κρημνοὐ ώθέουσι κάτω

επὶ γὰρ κρημνοs ῖδρυται τὸ ἱρόν), την δε κεφαλην ἀνασταυροῖσι, οἱ θὲ κατὰ μὲν την κεφαλὴν ὁμολογέουσ1, τὸ μέντοι σῶμα ουκ ώθέεσθαι ἀπὀ τos κρημνοὐ λεγουσι, αλλὰ γῆ κρυπτεσθαι. την δὲ δαίμονα ταυτVν, τsi θύουσι, λεγουσι αυτοὶ αὐροι 'Iφιγένειαν την 'Ἀγαμέμνονος εἶ ναι. πολεμίους ὁὲ ἄνδρας, τοὐς ἀν χειρώσωνται, ποι- εμι τάδε ἀποταμὼν εκαστος κεφαλὴν ἀποφωεται ἐς τὰ οἰκία, ἔπειτεν ἐπὶ ξύλου μεγάλου ἀναπείραςῖστησι υπερ τῆς οἰκίης ὐπερέχουσαν πολλὸν, μάλιστα δε υπερ τῆς καπνοδόκης' φασὶ δὲ τούτους φυλάκους τῆς οἰκίης , πάσης ὐπεραιωρέεσθαι. ζώουσι δὲ ἀπὸ ληίης τε και πολέμου. 'Aγάθυρσοι δὲ ἀβρότατοι ἄνδρες εἰσὶ και χρυ- l0ὲ σοφόροι τὰ μάλιστα, ἐπίκοινον τῶν γυναικῶν τὴν μῖξιν ποιεsνται, ινα κασίγνητοί τε ἀλλήλων ἐωσι καὶ οἰκήιοι ἐόντες πάντες μήτε φθόνω μήτ' ἔχθεῖ χρέωνται ἐς ἀλλήλους. τὰ δ' ἄλλα νόμαια Θρήιξι προσκεχωρήκασι. μυροὶ δὲ νόμοισι μὲν χρέονται Σκυθικοῖσι, γενεῆ δε ιγμιῆ πρύτερόν σφεας τῆς Θαρείου στρατηλασίης κατ

λαβε ἐκλιπεῖν τὴν χώρην πῆσαν ὐπ' ὀφίων. ὁφις γὰρ σφι πολλοὐς έν ἡ χώρ' ἀνέφαινε, οἱ-πλεsνες ἄνωθέν