Herodoti Historiarum libri 9 curavit Henr. Rudolph Dietsch

351쪽

H Eh0 D 0 T iυος διὰ τὰ κγυχεα. υβρίζοντες ων οι Ονοι ἐτάρασσον τηνῖππον τῶν Σκυθέων. πολλάκις δὲ ἐπελαυνόντων επὶ τοὐς Πέρσας μεταξύ οκως ἀκουσειαν οἱ Ἀποι των ονων τῆς φωνῆς, εταράσσοντό τε υποστρεφόμενοι καὶ ἐν θώματι ἔσκον, ὀρθὰ ἱστάντες τὰ ωτα, ἄτε Ουτε ακουσαντες πρότερον φωνῆς τοιαυτης ουτε ἰδόντες το εἶδος. ταsτα μέν νυν ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοs πολεμου. 130 οἱ δὲ Σκυθαι Οκως τοὐς Πέρσας ἴδοιεν τεθορυβημένους,ῖνα παραμένοιεν τε ἐπὶ πλέω χρόνον ἐν τῆ Σκυθικῆ καὶ παραμένοντες ἀνισατο των πάντων ἐπιδεέες ἐόντες,

εποίευν τοιάδε ' ὁκως των προβάτων των σφετέρων αυ-

τῶν καταλίποιεν μετὰ τῶν νομέων, αὐτάὶ ῆν υπεξηλαυνον ἐς ἄλλον χῶρον, οἱ δὲ αν Πέρσαι ἐπελθόντες ἐλάβεσκον τὰ πρόβατα, καὶ λαβόντες ἐπηείροντο αν τῶl3I πεποιημένω. Πολλάκις τοιουτου γινομένου τέλος. ρεῖός τε εν ἀπορίζοι εἴχετο, καὶ οἱ Σκυθέων βασιλέες μαθόντες τοsτο ἔπεμπον κήρυκα δῶρα Λαρείω φέροντα ὁρaαθά τε καὶ μυν καὶ βάτραχον καὶ δωτοῖς πέντε. Πέρσαι τον φέροντα τὰ δῶρα ἐπειρώτεον τον νόοντων διδομένων ὁ δε ουδὲν ἔφη οἱ ἐπεστάλθαι ἄλλο ηδόντα την ταχίστην ἀπαλλάσσεσθαι, αυτοὐς δὲ τοὐς Πέρσας ἐκέλευε, εἰ σοφοί εἰσι, γνῶναι τὸ ἐθέλει τὰ δῶρα λέγειν. ταλα ἀκούσαντες οἱ Πέρσαι ἐβουλευοντο

Ι32 Βαρειου μέν νυν ἡ γνώμη ην Σκύθας ἐωυτν διδόναι

σφέας τε αυτοὐς καὶ γῆν τε καὶ ὐδωρ, εἰκάζων τηδε, ῶς μυς μὲν ἐν γῆ γίνεται καμὸν τον αὐτὸν ἀνθρώπω σιτεόμενος, βάτραχος δὲ ἐν υδατι, ἄρνις δε μάλιστα οἶκε Ἀπφ, τοὐς δὲ δωτοῖς ῶς τὴν εωυτῶν αλκὴν παραδε- ωsσι. αυτη μὲν Θαρεω ἡ γνώμη ἀπεδέδεκτο, συνεστη-

κεε δὲ ταύτη τῆ γνώμη ἡ Γωβρύεω, των ἀνδρῶν τῶν

επτὰ μὸς τῶν τὸν μάγον κατελόντων, εἰκάζοντος etfδωρα λέγειν - πιν μὴ ὁρνιθες γενόμενοι ἀναπτῆσθε ἐς

352쪽

LIB. IV. CAP. I 29 IM.

τον ουρανον, ω Πέρσαι, η μυες γενόμενοι κατὰ της

καταδυητε, η βάτραχοι γενόμενοι ἐς τὰς λίμνας

εσπηδησητε, ο υκ ἀπονοστησετε οπισω υπὸ τῶνδε τῶν

τοξευμάτων βαλλόμενοι. Πέρσαι μὲν δη ουτω τα δῶρα l33είκαζον, η δὲ Σκυθέων μία μοῖρα θ ταχθεῖσα πρότερον μὲν παρὰ την Μαιροιν λίμνην φρουρέειν, τότε δὲ ἐπὶ τον 'υτρον Iωσι ἐς λόγους ἐλθεῖν, ώς ἀπίκετο ἐπὶ την

γέφυραν, ελεγε τάδε ' ' δι/δρες γωνες, ἐλευθερίην υμῖν ηκομεν φεροντες, ην περ γε ἐθέλητε ἐσακούειν. πυνθανόμεθα γὰρ Ααρεῖον ἐντείλασθαι υμιν εξηκοντα ημέρας μούνας φρουρήσαντας την γέφυραν αὐτοs μη παραγενομένου ἐν τούτω τῶ χρόνω ἀπαλλάσσεσθαι ἐς την υμετέρην. νsν ων υμεῖς τάδε ποιευντες ἐκτος μὲν ἔσεσθε προς ἐκείνου αἰτίης, ἐκτος δε προς ημέων τὰς προκει- μενας ημερας παραμείναντες τὸ απὸ τουτου ἀπαλλάσσεσθε. Ουτοι μεν νυν ὐποδεξαμένων 'Iώνων ποιήσειν ταsτα ὀπίσω την ταχίστην ηπείγοντο, Περσρσι δε μετὰ l34 τὰ δῶρα τὰ ἐλθόντα Ααρείω ἀντετάχθησαν οι υπολειφθέντες Σκυθαι πεζῶ καὶ ιπποισι συμβαλεοντες

τεταγμένοισι δὲ τοῖσι Σκύθρσι λαγὸς ἐς τὀ μεων διωξε τῶν-ώς εκαστοι ἄρεον τὰν λαγὸν ἐδίωκον. ταραχθεν- των δὲ τῶν Σκυθέων και βοῆ χρεομένων εἴρετο ὁ Αα-οεῖος τῶν ἀντιπολέμων τὸν θόρυβον, πυθόμενος δέ σφεας τὰν λαγὸν διώκοντας εἶπε ἄρα πρὸς τούς περ ἐώθεε και τὰ ἄλλα λέγειν ' Ουτοι ύνδρες ημέων πολλὸν καταφρονέουσι, καί μοι νsν φαίνεται Γωβρύης εἶπαι

περὶ τῶν Σκυθικῶν δώρων ὀρθῶς. ώς ών ούτω ῆδη δοκεόντων και αυτῶ μοι ἔχειν βουλῆς ἀγαθης δει, ἄκως ἀσφαλέως ἡ κομιδῆ ἡμῖν ἔσται τὀ ὀπίσω. Πρὸς ταλα βρύης εἶπε ' βασιλευ, ἐγὼ σχεδὸν μεν καὶ λόγω πιστάμην τούτων τῶν ἀνδρῶν την ἀπορίην, ἐλθων δὲ μῆλλον ἐξέμαθον, ὁρέων αὐτους ἐμπαίζοντας ἡμῖν.

353쪽

νυν ων μοι δοκέει, μεαν τάχιστα νυξ ἐπελθη, ἐκκαυ- σαντας τὰ πυρα, ῶς καὶ ἄλλοτε ἐώθαμεν ποιέειν, των στρατι-ίων τοὐς ἀσθενεστάτους ἐς τὰς ταλαιπωρίας ε ξαπατησαντας καὶ τοὐς ονους πάντας καταδησαντας ἀπαλλάσσεσθαι, πρὶν η και ἐπὶ τον Ἱστρον ιθυσαι Σκύθας λύσοντας την γέφυραν, η καί τι 'γωσι δόξαι το ημεας οιόν τε ἔσται ἐξεργάσασθαι. Γωβρυης μεν ταυτα συν-I35 εβουλευε, μετὰ Α νύξ τε ἐγενετο, καὶ Ααρεῖος ἐχρῆτο τv γνώμη ταυτΓ' τοὐς μὲν καματηρους τῶν ανδρῶν καὶ τῶν ην ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λόγος, και τοὐς ονους πάντας καταδήσας κατελιπε αυτου ταυτy ἐν τῶ στρατοπέδω ' κατέλιπε δὲ τους τε ἔνους καὶ τοὐς ἀσθενεας τῆς στρατιῆς τῶνδε εῖνεκεν, ἶνα οἱ μὲν ἄνοι βοὴν παρέχωνται, οἱ δε ἄνθρωποι ἀσθενείης μὲν εἴνεκεν κατε- λείποντο, προφάσιος δὲ τῆσδε δηλαδη, ως αυτος μὲν οὐν τῶ καθαρῶ του στρατos επιθησεσθαι μελλοι τοῖσι Σκυθησι, Ουτοι δὲ τὰ στρατόπεδον τοὐτον τον χρόνυν

ρυοίατο. ταλα τοῖσι υπολειπομένοισι υποθεμενος οAαρεῖος και πυρὰ ἐκκαυσας την ταχίστην ἡπείγετο ἐπὶ τον Ἱστρον. οἱ δὲ ὁνοι ερημωθέντες τοs ομίλου ουτωμὲν δὴ μὰλλον πολλῶ rεσαν τῆς φωνῆς, ἀκούσαντες δὲ οἱ Σκύθαι τῶν ἔνων πάγχρο κατα χωρην ηλπιζον τους 136 Πέρσας εἶναι. υμερης δὲ γενομένης γνόντες οἱ ὐπο- λειφθέντες, ῶς προδεδομενοι εἱεν ὐπο Ααρείου, χεῖράς

τε προετείνοντο τοῖσι Σκύθησι και ἔλεγον τα κατηκοντα '

οἱ δὲ ώς ηκουσαν ταῶτα,' την ταχίστην συστραφέντες,αῖ τε δύο μοῖραι τῶν Σκυθεων καὶ ἡ μετὰ Σαυροματέων καὶ Βουδῖνοι και Γελωνοί, ἐδίωκον τοὐς Πέρσας ιθ ὐ τos Iστρου. ατε δε τοs Περσικοὐ μὲν τos πολλοs ἐόντος πεζοs στρατos και τὰς οδοὐς οὐκ ἐπισταμένουῶστε οὐ τετμημένων τῶν οδῶν, τos δὲ Σκυθικos ει - πότεω και τὰ σύντομα τῆς οδού ἐπισταμένου ἀμαρτόν-

354쪽

τες ἀλληλων, ἔφθησαν πολλῶ οἱ Σκυθαι τους Περσας ἐπὶ την γεφυραν ἀπικόμενοι. μαθόντες τους Πέρσας ουκω ἀπιγμένους ἔλεγον πρὸς τους γωνας ἐόντας εν τῆσι νηυσί' υνδρες Ἱωνες , αῖ τε ημέραι ροῖν του ἀριθμου

διοίχηνται, καὶ ου ποιέετε δίκαια ετι παραμένοντες. ἀλλ' ἐπεὶ πρότερον δειμαίνοντες ἐμένετε, νῶν λυσαντες τον πόρον την ταχίστρο απιτε χαίροντες ἐλευθεροι, θεοῖσί

τε καὶ Σκυθ ησι εἰδότες χάριν, τον δὲ πρότερον ἐόντα υμεων δεσπότην ημεῖς παραστησόμεθα οἴτω ῶστε ἐπὶ

uηδαμους ετι ἀνθρώπους αυτὰν στρατευσεσθαι. Προς ι37 ταυτα οἱ μνες εβουλευοντο. Μιλτιάδεω μὲν του Ῥθηναίου, στρατηγέοντος καὶ τυραννευοντος χερσονησιτεων

των ἐν Ἐλλησπόντω, ην γνώμη πείθεσθαι Σκυθύσι καὶ ἐλευθερουν γωνίην, Ἱστιαίου δὲ του Μιλησίου ἐναντίη ταύτη, λέγοντος, ῶς νει μὲν διὰ Θαρεῖον εκαστος αυ- τῶν τυραννευει πόλιος, της Θαρείου δὲ δυνάμιος καταιρεθείσης ουτε αυτὸς Μιλησίων οιός τε εσεσθαι ἄρχειν Ουτε ἄλλον ουδένα ουδαμῶν βουλησεσθαι γὰρ ἐκάστην

τῶν πολίων δημοκρατέεσθαι μὰλλον η τυραννευεσθαι. ἔστιαίου δὲ γνώμην ταυτην ἀποδεικνυμένου αὐτίκα πάντες ησαν τετραμμένοι προς ταύτην την γνώμην, πρότερορον την Μιλτιάδεω αἱρεόμενοι. 'Nσαν δε ουτοι οἱ δια- 138φεροντες τε την -φον κιὰ ἐόντες λόγου προς βασιλέος, Ἐλλησποντίων μὲν τύραννοι Θάφνις τε Ἀβυδηνὸς καὶ Ἱπποκλος Λαμψακηνὰς καὶ Ἀρόφαντος Παριηνὸς καὶ Μητρόδωρος Προκοννησιος καὶ Ἀρισταγόρης Κυζικη- ῶς καὶ ωρίστων Βυζάντιος ' oύτοι μεν οἱ εξ Ελλησπόντου, απ' γωνίης δε Στράττις τε πιος καὶ Αἰάκης Σάμιος καὶ Λαοδάμας Φωκαιεὐς καὶ Ἱστιαῖος Μιλήσιος,τos ην γνώμη η προκειμενη ἐναντίη τη Μιλτιάδεω. Αἰολέων δὲ παρῆν λόγιμος μουνος 'Αρισταγόρης Κυμαῖος. Ουτοι ἁν ἐπείτε την Ἱστιαίου αἱρέοντο γνώμην, ἔδοξέ 139

HEROD. I. 23

355쪽

σφι προς ταύτll τάδε εργα τε καὶ επεα προσθεῖναι, τῆς μὲν γεφυρης λυειν τὰ κατὰ τοὐς Σκυθας ἐόντα, λυει δε οσον τόξευμα ἐξικνέεται, ἶνα και ποιέειν τι δοκέωοι ποιευντες μηδὲν και οἱ Σκυθαι μὴ πειρήατο βιώμενοι διαβῆναι τον Ἱστρον κατὰ την γέφυραν, εἰπεῖν τε λύοντας τῆς γεφυρης το ἐς την Σκυθικὴν εχον, ως πάντα ποιήσουσι τὰ Σκυθ5σί εστι ἐν ηδονῆ. ταυταμεν προσεθηκαν τῆ γνώμy , μετὰ δε εκ πάντων υπεκρίνατο Ἱστιαῖος τάδε λεγωπι υνδρες Σκύθαι, χρηστὰῆκετε φέροντες καὶ ἐς καιρον επείγεσθε. καὶ τά τε ἀπυμεων ἡμῖν χρηστῶς ὁδουται καὶ τὰ απ' ἡμέων ἐς υμεας

ἐπιτηδεως υπηρετέεται. ώς γὰρ ορῆτε, καὶ λυομεν τον πόρον καὶ προθυμίην πῆσαν εξομεν, ἐθέλοντες εἶναιελευθεροι. ἐν ω δε ημεῖς τάδε λυομεν, υμεας καιρος εστι δίζησθαι ἐκείνους, ευρόντας δὲ υπέρ τε ἡμέων καὶ 146 ἡμέων αυτῶν τίσασθαι Ουτω ώς ἐκείνους πρέπει. Σκυ- θαι μὲν το δευτερον 'γωσι πιστευσαντες λέγειν ἀληθέα υπέστρεφον ἐπὶ ζήτησιν των Περσέων, καὶ ἡμάρτανον πάσης τῆς ἐκείνων διεξοδου. αἴτιοι δὲ τούτου αυτοὶ οἱ Σκύθαι ἐγένοντο, τὰς νομὰς των Ἀπων τὰς ταύτη διαθφθείραντες καὶ τὰ υδατα συγχώσαντες. εἰ γὰρ ταυτα μὴ ἐποίησαν, παρεῖχε ἄν σφι, εἰ ἐβούλοντο, ευπετέως ἐξευρεῖν τοῖς Πέρσας νυν δὲ τά σφι ἐδόκεε ἄριστα βεβουλευσθαι, κατὰ ταυτα ἐσφάλησαν. Σκύθαι μέν νυν τῆς σφετέρης χώρης τῆ χιλός τε τοῖσι ιπποισι και υδατα ἐν, ταύτη διεξιόντες ἐδίζηντο τοὐς ἀντιπολέμους, δοκέοντες και ἐκείνους διὰ τοιούτων την ἀπόδρησιν ποιέεσθαι, οἱ δὲ δη Πέρσαι τον πρότερον εωυτῶν γενόμενον στίβον,τομον φυλάσσοντες οσαν, καὶ ουτω μόγις ευρον τον πόρον. οἷα δε νυκτός τε ἀπικόμενοι και λελυμένqς τῆς

γεφύρης ἐντυχόντες ἐς πῆσαν ἀρρωδίην ἀπίκατο, μή

141 σφεας οἱ Ἱωνες ωσι ἀπολελοιπότες. υν δε περὶ Θα-

356쪽

ρεῖον ανὴρ Αἰγυπτιος φωνέων μέγιστον ἀνθρώπων τοὐτον τον ανδρα καταστάντα ἐπὶ τοὐ χείλεος τοὐἹστρου εκελευε Θαρεῖος καλέειν Ἱστιαῖον ΑΤιλήσιον. ὁ μεν δὴ ἐποίεε ταυτα, Ἱστιαῖος δε ἐπακουσας Τω πρωτω κωλευματι τάς τε νέας άπάσας παρεῖχε διαπορθμεύειν την στρατιην καὶ την γέφυραν εζευξ5. Πέρσαι μεν ων Ουτω i ,2εκφευγουσι, Σκυθαι δὲ δmiμενοι καὶ το δεύτερον ημαρτον τῶν Περσέων, καὶ τοsτο μὲν, ῶς ἐόντας Ιωνας ἐλευθέρους, κακίστους τε καὶ ἀνανδροτάτους κρίνουσι εἶναι απάντων ανθρώπων, τοίτο δὲ, ῶς δούλων γαόνων τον λόγον ποιεύμενοι, ανδράποδα φιλοδέσποτά φασι εἶναι καὶ ἄδρηστα μάλιστα. ταὐτα μεν δὴ Σκύθρσι ἐς Ιωνας ἀπέρριπται.

Aαρεῖος δὲ διὰ τῆς Θρηίκης πορευόμενος ἀπίκετο 143ἐς Σηστὸν τῆς χερσον σοw ενθεμεν δε αυτὰς μενδιέβη τῆσι νηυσὶ ἐς την Ἀσίην, λείπει δε στρατηγόν ἐν τῆ Εὐρωπι Μεγάβαζον ἄνδρα Πέρσην, τῶ Θαρεῖός

κοτε εδωκε γέρας τοιόνδε εἴπας ἐν Πέρσρσι ἐπος ώρμημένου Θαρείου βοιὰς τρωγειν, ὼς ἄνοιξε τάχιστα την πρωτην των ροιίων, εἰρετο απιὼν ὁ ἀδελφεὀς 'Αρτάβανος, ο τι βούλοιτ' ἄν οι τοσολο πλῆθος γενέσθαι,

ἄσοι ἐν τῆ βοιῆ κόκκοι. Θαρεῖος δὲ εἶπε Μεγαβάζους ἄν οἱ τοσούτους ἀριθμῖν γενέσθαι βούλεσθαι μῆλλονῆ τὴν Ἐλλάδα υπήκοον. ἐν μὲν δὴ Πέρσησι ταὐτά μινεῖπας ἐτίμα, τότε δε αυτὸν ἡπέλιπε στρατηγὸν ἔχοντα τῆς στρατιῆς τῆς Κωυτοs οκτὼ μυριάδας. Oύτος δὲ ὁ 1 4 Μεγάβαζος εἴπας τόδε τὸ ἔπος ἐλίπετο αθάνατον μνήμην πρὸς Ἐλλησποντίων γενόμενος γὰρ ἐν Βυζαντίω

ἐπυθετο επτακαίδεκα ἔτεσι πρότερον Καλχηδονίους κτίσαντὰς τὴν χώρην Βυζαντίων, πυθόμενος δὲ ἐφη Καλχηδονίους τοίτον τον χρόνον τυγχάνειν ἐόντας τυφλούς ου γὰρ οῦν τos καλλίονος παρεόντος 23

357쪽

HERODOTI κτίζειν χώρου τον αἰσχίονα ἐλέσθαι, εἰ μη ησαν τυφλοί. ουτος δη ων τότε ὁ Μεγάβαζος στρατηγὸς λειφθεὶς ἐντη χώρη Ἐλλησποντίων τους μη μηδίζοντας κατεστρε-

τον χρόνον εγίνετο ἐπὶ Λιβυην αλλος στρατιης μέγας στόλος διὰ πρόφασιν, την ἐγὼ απηγήσομαι, προδιηγηθσάμενος πρότερον τάδε. Tῶν εκ τῆς 'Αργους ἐπιβατέων παίδων παῖδες εξελαθεντες υπὀ Πελασγῶν τῶν ἐκ Βραυρῶνος ληισαμένων τὰς 'Aθηναίων γυναῖκας, υπὀτουτων ἐξελαθέντες ἐκ Λήμνου οἴχοντο πλώοντες ἐς Λακεδαίμονα, ἱζόμενοι δὲ ἐν τst 'osep πυρ ἀνέκαιον. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἰδόντες ἄγγελον ἔπεμπον, πευσόμενοι, τίνες τε καὶ ὁκόθεν εἰσί οἱ-τp ἀγγέλφ εἰρωτέοντι ἔλεγον, λ εἴησαν μὲν Μινύαι, παῖδες δε εἶ εν τῶν ἐν τῆ υργοῖ πλωόντων ηρώων, προσσχόντας δε τούτους ἐς Λῆμνον φυτεsσαι σφέας. οἱ δε Λακεδαιμόνιοι ἀκηκοότες τὸν λόγον τῆς γενεῆς τῶν Μινυέων, πέμψαντες τὸ δεύτερον εἰρώτεον, τί ἐθέλοντες ῆκοιέν τε ἐς την χώρην καὶ πυρ αἴθοιεν. οἱ δὲ ἔφασαν -δΠελασγῶν ἐκβληθέντες λειν ἐς τους πατέρας' δικαιότατον γὰρ εἶναι Ουτω τοίτο γίνεσθαι ' δέεσθαί τε οἰκέειν ἄμα τούτοισι μοῖραν τε τιμέων μετέχοντες και τῆς

γῆς απολαχόντες. Λακεδαιμονίοισι δὲ ἔαδε δέκεσθαι τους Μινύας μ' οIσι ἐθέλουσι αυτοί. μάλιστα δὲ ἐνῆγέ σφεας ἄστε ποιέειν ταλα τῶν Τυνδαριδέων ηναυτιλίη ἐν τῆ 'Αργοῖ. δεξάμενοι δὲ τους Μινύας γῆς τε μετέδοσαν καὶ ἐς φυλὰς διεδάσαντο. οἱ δε αὐτίκαμεν γάμους ἔγημαν, τὰς δὲ ἐκ Λήμνου Θυντο ἐξέδοσαν

1 6 ἄλλοισι. μόνου δὲ Ου πολλοs διεξελθόντος ὰὐτίκα οἱ Μινύαι ἐξύβρισαν, τῆς τε βασιληίης μεταιτέοντες καὶ

ἄλλα ποιεsντες Ουκ ὁσια. τοῖσι ῶν Λακεδαιμονίοισι

358쪽

LI B. IV. C A P. 144 - 147.

ἔδοξε αυτους ἀποκτεῖναι, συλλαβόντες δέ σφεας κατ βαλον ἐς ἐρκτην. κτείνουσι δε τους αν κτείνωσι Λακεδαιμόνιοι νυκτὸς, μετ ημέρην δὲ Ουδένα ' ἐπεὶ ων ἔμελλόν σφεας καταχρησεσθαι, παραιτησαντο αι γυναῖκες των Μινυέων, ἐουσαι ἀσταί τε και των πρώτων Σπαρτι/τέων θυγατέρες , ἐσελθειν τε ἐς την ερκτην και

ἐς λόγους ἐλθεῖν εκάστη τῶ λυτῆς ἀνδρί. οἱ δέ σφεας παρῆκαν, οὐδενα δόλον δοκέοντες ἐξ αυτέων ἔσεσθαι. αἱ δὲ ἐπείτε ἐσηλθον, ποιευσι τοιάδε ' πῆσαν την εἶχον ἐσθητα παραδουσαι τοῖσι ανδράσι αυταὶ την των ἀνδρῶν ἔλαβον. οἱ δε Μινυαι ἐνδυντες την

γυναικηίην ἐσθητα, ατε γυναῖκες, ἐξηισαν ἔξω, ἐκφυγόντες δὲ τρόπω τοιούτω Ποντο αυτις ἐς το Πυγετον. ν δε αυτὸν τουτον χρόνον Θηρας ὁ Αὐτεσίωνος του Ι47Tισαμενοs τοs Θερσάνδρου του Πολυνείκεος ἔστελλε ἐς ἀποικίην ἐκ Λακεδαίμονος. δὲ ὁ Θήρας ουτος, γένος ἐὼν Καδμεῖος, τῆς μητρὸς ἀδελφεῖς τοῖσι 'Αριστο μου παισὶ Ευρυσθένεῖ καὶ Προκλδε, ἐόντων δ' ἔτι των παλδων τούτων νηπίων ἐπιτροπαίην ειχε ὁ Θήρας την ἐν Σπάρτη βασιληίην. αυξηθέντων δὲ των ἀδελφιδέων καιπαραλαβόντων την αρχὴν ούτω δη ὁ Θήρας δεινόν ποιεύμενος ἄρχεσθαι υπ' ἄλλων, ἐπεί τε ἐγευσατο αρχῆς, ουκ ἔφη μενέειν εν τῆ Λακεδαίμονι, ἀλλ' ἀποπλώσε

σθαι ἐς τοὐς συγγενέας. ἐσαν δε ἐν τῆ νsν Θήρρ καλεομένη νήσω, πρότερον δὲ Καλλίστη τῆ αυτῆ ταύτy, απόγονοι Μεμβλιάρεω τοsΠοικίλεω ἀνδρῖς Φοίνικος. Κάδμος γὰρ ὁ Ἀγήνορος Ευρώπην διζήμενος προσέσχε ἐς την νυν Θήρην καλεομένην, προσσχόντι δὲ εἴτε δή οι ἡ χώρη ῆρεσε, εἴτε καὶ ἄλλως ήθέλησε ποιῆσαι τουτο,

καταλείπει γὰρ ἐν τῆ νήσω ταύτη ἄλλους τε των Φοινίκων καὶ δὴ καὶ τῶν εωυτοs συγγεσέων Μεμβλίαρον. ουτοι ἐνέμοντο την Καλλίστην καλωμένην ἐπὶ γενεὰς, ποιν

359쪽

ἐστελλε, συνοικησων τουτοισι καὶ ουδαμῶς ἐξελέων αυ- τους, αλλὰ κάρτα οἰκηιευμενος. επείτε δε καὶ οἱ νή-

νυαι ἐκδράντες ἐκ της ερκτης ῖζοντο ἐς τὸ Τηυγετον,των Λακεδαιμονίων βουλευομένων σφεας ἀπολλυναι παραιτέεται ὁ Θηρας, οκως μήτε φόνος γενηται, αυτός τε υπεδέκετό σφεας εξάξειν εκ τῆς χώρης. συγχωρησάντων δὲ τῆ γνωμη των Λακεδαιμονίων τρισὶ τριηκοντέροισι ἐς τους Μεμβλιάρου απογόνους ἔπλωσε, Οὐτι πάντας ἄγων τοὐς Μινύας, ἀλλ' ολίγους τινάς. οἱ γὰρπλευνες αυτῶν ἐτράποντο ες τοὐς Παρωρεήτας και Καύκωνας, τούτους δ' ἐξελάσαντες ἐκ τῆς χώρης σφέας αὐτοὐς μοίρας διεῖλον, καὶ ἔπειτεν ἔκτισαν πόλις τάσδε εν αὐτοῖσι, Λέπρεον, Μάκιστον,

Φριξας, Πύργον, Ἐπιον, Νούδιοπι τούτων δὲ τὰς πλευνας ἐπ' ἐμέο πλεῖοι ἐπόρθησαν. τῆ δὲ νήσω ἐπὶ 149 τos οἰκιστέω Θήρα ἡ ἐπωνυμίη ἐγένετο. δὲ παῖς οὐ

γὰρ ἔφη οἱ συμπλώσεσθαι, τοιγαρῶν ἔφη αυτὸν καταλείψειν δεν ἐν λύκοισι' ἐπι τοs ἔπεος τούτου οὐνοματω νεηνίσκω τούτω οἰόλυκος ἐγένετο, καί κως τὸ οἴ- νομα τοὐτο ἐπεκράτησε. Οἰολύκου δὲ γίνεται Αἰγεῶς,

απ' ου Αἰγεῖδαι καλέονται, φυλὴ μεγάλη ἐν Σπάρτη. τοῖσι-ἐν τῆ φυλῆ ταύτη ἀνδράσι οὐ γὰρ υπέμειναν τὰ

τέκνα, ἱδρύσαντο ἐκ θῖοπροπίου ινυων των Λαιου τε καὶ Οἰδιπόδεω ἱρόν. καὶ μετὰ τολΟ ὐπέμεινε. τώ-δτosτο καὶ ἐν Θήρη τοῖσι απῖ των ἀνδρῶν τούτων γεγονόσι. 150 Μέχρι μέν νυν τούτου τοὐ λόγου Λακεδαιμόνιοι

Θηραίοισι κατὰ ταὐτὰ λέγουσι, τὸ δὲ απὸ τούτου μοs-νοι Θηραῖοι ἄδε γενέσθαι λέγουσι. Γρῖνος ὁ Αἰσανίου, ἐὼν Θήρα τούτου απόγονος καὶ βασιλεύων Θήρης τῆς

360쪽

LI B. IV. C A P. 147 -- 152.

καὶ Βάττος ὁ Πολυμνήστου, εῶν γενος φημίδης τῶν Μινυέων. χρεομενω δὲ τω Γρίνω τῶ βασιλέr τῶν Θηραίων περὶ αλλων χρῆ ἡ Πυθίη κτίζειν ἐν Λιβυη πόλιν. ὁ δὲ αμείβετο λέγων. 'Κγὼ μὲν, ωναξ, πρεσβυτερός τεῆδη εἰμὶ καὶ βαρυς ἀείρεσθαι, συδε τινα τῶνδε τῶν νεω

τέρων κέλευε ταυτα ποιεειν. αμα τε ἔλεγε ταυτα και

ἐδείκνυε ἐς τον Βάττον. τότε μεν τοσαυτα, μετὰ δεαπελθόντες ἀλογίην εἶχον του χρηστηρίου, ουτε Λιβύην εἰδότες ὁκου γης εἴη, ουτετολμέοντες ἐς αφανὲς χρῆμα ἀποστέλλειν ἀποικίην. ' τὰ δὲ ἐτέων μετὰ ταυτα ουκ 1blυε την Θήρην, ἐν τοῖσι τὰ δενδρεα πάντα σφι τὰ ἐν τῆ νήσω πλὴν ἔνὀς ἐξαυάνθη. χρεομένοισι δὲ τοῖσι Θηραίοισι προεφερε ὴ Πυθίη την ἐς Λιβύην ἀποικίον. επεί τε δὲ κακου ουδὲν ῆν σφι μῆχος, πέμπουσι ἐς Κρήτην ἀγγελους διζημένους, εἴ τις Κρητῶν ῆ μετοίκων

ἀπιγμένος εχ ἐς Λιβύην. περιπλανεόμενοι δὲ αυτὴν 9υτοι απίκοντο καὶ ἐς πτανον πόλιν, εν ταύτη δὲ συμμίσγουσι ἀνδρὶ πορφυρεῖ, τῶ ουνομα ἐν Κορώβιος, ὀς ἔφη υπ' ἀνέμων ἀπενειχθεὶς ἀπικέσθαι ἐς Λιβύην καὶ Αιβύης ἐς Πλατέαν νῆσον. μισθῶ δὲ τοsτον πείσαντες ἡγον ες Θήρην, ἐκ δὲ Θήρης επλωον κατάσκοποι ἄνδρες τὰ πρῶτα ου πολλοί ' κατηγζσαμενου δὲ του Κορωβίου ἐς την νῆσον ταύτην δὴ την Πλατέαν τον μὲν Κορώβιον λείπουσι, σιτία καταλιπόντες οσωνδὴ μηνῶν, αυτοὶ δὲ ἔπλωον την ταχίστην απαγγελέοντες Θηραίοισι περὶ τῆς νήσου. 'Aποδημεόντων τούτων πλεω χρό- i52 νον του συγκειμένου τον Κορώβιον ἐπελιπε τὰ πάντα. μετὰ δὲ νηυς Σαμ- , τῆς ναύκληρος ἐν Κωλαῖος, πλώθουσα ει Αἰγύπτου ἀπηνείχθη ἐς την Πλατέαν ταύτην πυθόμενοι δὲ οἱ Σάμιοι παρὰ του Κορωβίου τον παντα