Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 605페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

Ι. ΙΦ. Εἴπως τού κηρύγματος ἀκούσαντες οἱ Λακεδαι -

ιεντος. Iz. Εiγι εκεῖνοι πάσχοιεν ήγουγ ἀποθάνοιεν. l. 13. Διακηρυκεύσασθαί εν ἴσ* μέν πως εα τψ επικηρυκευεσθαι. εἰ μή τις εἴποι το μῆν διακηρυκεύεσθαι, προς Ciλους, τὸ υ ἐπικηρυκευεσθαι, προς πολεμiους. L I . , τι χρή σφῆς ποιεῖν καιτοι εἶπεν ἄνω μι ἐδοξεν αὐτοῖς παραδούναι τα Ξπλα, καiπροσίεσθαι τα κεκηρυκευμένα. ἀλλα λέγομεν ὀτι ἐκεῖ μἐν ἔλεγε περὶ τῶν Πατιωτῶν, εντα θα δε, περὶ τού αυτῶν πατηγού.

ἀχθηδόνα διὰ λύπην. ἡ διάνοια, Ἀθηναiων σύμμαχθς τις ἀχθδμενος, ἡτοι τοῖς 'Aθηγαίοις οῦς φορτικῶς ἄρχουσιν' ἡ

472쪽

τασχήσουσιν ἐλλιμενισουσιν. o που προελεύσονται αυτoi OI

ταχέως, διωκόντων των Ἀθηναίων.

υποπέμπτους. τὸ ἐξης, καὶ διδάξαντες τοὐς ὐποπέμπrους λέγειν, ως δῆθεν ἀπὸ εὐνοίας. l. II. Καi μηχανησαμένων αντὶ τού εὐτρεπισάντων εἶπε. ead. Τὸ πλοὰν αυτῶγ των ἐν

τῆ πθλει Κερκυραίων. l. I Ξυνελάβοντο δε) συνελάβοντο Thucydid. Vol. V. G g

473쪽

τη Πτυχ. ἀνδράσι δηλονότι.

λοντες εαυτοὐς ἀγελεῆν. l. 12. Παραιρήματα ποmυντες) ῶς αν εἰ ἔλεγε, τελαμῶνάς τινας ἀποσχῆοντες τῶν ἱματzων. ῶσπερ ζώνας εποίου γ' καὶ πλέκοντες αυτὰ, καὶ ποιούντες Ξ περ σχοινία, ρύτως αὐτοῖς ἐχρῶντο προς τὰ ἀπάγχεσθαι οὐ

καθοι ἐν ἡμερη ταύτα ἐγένετο, λέγει εν τω μέσω, ἐτεχ ε- νετο γὰρ νύξ, Pag. 7 I. 3. φορμηδὸν επὶ ἀμαξας) ῶς εάν τις πλέξηφορμοὐς, τοῖς καλουμενους ψιάθους, τοὐς μἐν κατὰ μῆκος

αυτῶν τιθεiς, τους δε ἁλλους πλαγίως επιβάλλων κατ' αυατῶν. εμφαίνει δὲ τούτο τῶν Κερκυραίων την ωμθ τα ἐς τοὐς ἀποθανίντας, οτι ουδὲ μετὰ τον εκείνων θάνατον τούπρος εκεiγους μωους ἐπαύσαντο. l. s. Μνδραποδίσαντο ) cς

474쪽

γει. καi ου πασῶν.

διον πάντοθεν των πολεμων, καi αγευ τού δυναGαι προφυῶ

475쪽

κράτους Συρακουσίου. τὸ προουιον εκ συ σεως τού iδiου προσάπου. τέμνεται η δημηγορlα αὐτη τω δικαD, καὶ τω συμφέροντι, καi τω δυνατω, ούτω. δλαιον μἐν γὰρ σησi πρὸς τοὐς ομοφύλους συμβῆναι, καὶ προς τοὐς Ἀθηναίους αἱρεῖσθαι πιλεμον, εἶτα δἐ καi συμφέρον μη εῶν καταδουλωθῆναι Σικελειν. τὸ δἐ δυνατὸν, 5τι εὰν ὁμονοκσωμεν, ρα-

λεμον εκφεύγοντες, ταύτα παραινεῖν. διὸ καi ὁ 'Eρμοκρατης τούτο ποιεῖ ἄμα δἐ καi αύξει τὸ δνομα της εαυτού πατρίδος , ῖνα συγγνῶμην ἔχωσιν αὐτω οὶ λιγοι, μετὰ παρρησιας ορο γήματος περιερχόμενοι. τὸ δἐ ου πονουμένης προσέθη

πθλις αυτῶν καταπονεῖται. l. I 3. O5τε πονουμένης κατ'

ἀμ*ξτερα συνιω εαυτὸν ὁ 'Eρροκράτης, καὶ κατὰ τὸ εἶναιευδοξου πολεως, καi κατὰ τὸ μή πονεῖν τω πολεμω την πόλιν αυτού. δι ἁ μάλι εiίθασιν ἀπιπῖν πρὸς τοὐς λέγοντας. I. I 4. Tἡν δοκούσάν μοι βελτQην διὰ δυο αἰτεις εἰώθαμεν ἀπιγῆν τοῖς συμβουλεύουσιν' ἡ διὰ τὸ εἶναι ἄδοξον τὸ προσωπον, ἡ διὰ τὸ οἰκειων ἐγεκα χρειῶν λέγειν. τού πρωτου παράδειγμα, ομηρος, Δαιμονι ἀτρέμας ἡσο, και ἄλλων μειθον ακουε, οἴ σέο θέρτεροI εἰσι. τού δευτέρου, Σω οἴκω δῶρον ποτιδέγμενος αῖκε πίρησιν. καi τὰ ἐξης. ἁπερ ἀμ ιτερα μαρτυρεῖ ἐαυτω ὁ 'Eρμοκράτης μἡ υπάρχειγ. Pag. 86. l. I. Καὶ περi μἐν τού πολεμεῖ συμπέρασμα. τὸ γὰρ προοφιον, ομολογουμενον. l. 2. Tοὐ πολεμεῖν) τὰ γὰρ με-

476쪽

τὰ ἄρθρου λεγιμενα απαρεμφατα ογόματα μαλλον ειῶν, ἡ ρήματα. ead. Tι αν τις παν τὸ ἐνὸν τὸ μεν, παγ το ἐνὸν ἐκλέγων, πάντα Ξσα ενεοῦ πολεμω κακὰ, φησiγ, επιλεγιμενος. ἡ δε διάνοια, περιττὸν εν εiδθα διηγεῖσθαι ῶς χαλεπόν εο πολεμος. οοτε γὰρ ἐφιξταi τις αὐτού δι ἄγνοιαν εγ ἡμῖν, ο5τε ἀποτρέπεται διὰ φόβον, αν γε δή σχήσειν πλέον ἐλπιση. l. s. Eυμβαίνει δε τοῖς μεν) συμβαiνει δἐ τοῖς μἐν ερῶσι των χρημάτων, τὰ κέρδη ποιεῖν αυτοὐς καταφρονεῖν των δεινων τωγεν τω πολέμν' τοῖς δἐ, υπυ του μη πλεονεκτηθῆγαι παρὰ τωγάλλων, και δουλεύσαί τισιν. l. 6. οἱ δὲ τοὐς κινδύνους) οἱ πολεμησεὰντες. l. 7. Αυτὰ δἐ ταύτα εἰ μη εν καιρω ) εi δὲ μὴ εγ καφω ἐκάτεροι πολεμεῖν ἐθέλοιεν, οῖτε των κερδῶν δη- λονθτι ἐφιέμενοι. καὶ οι ἀγωνι ἰόμενοι μὴ ἐλασσούσθαι, ωφε- λιμίτατα ἄν διαλλαγεῖεν. συνί σι δἐ διὰ τούτων Ξτι οὐ δεῖ τὸν περὶ εiρήνης συμβουλεύοντα, πολέμου κατηγορεῖν ἐω- λον γὰρ) αλλὰ μῶλλον τῆς κατ' αυτὸν ἀκαιριας. l. 8. Tκάτεροι πράσσοντες) οῖ τε διὰ κέρδος ῖδιον πολεμούντες δηλουμτι , καὶ οἱ διὰ τὸ μἡ ἀφαιρεθῆναι τι των υπαρχθντων αὐτοῖς. Gad. Aὶ παραινέσεις γλυκὐς ἀπεψω πόλεμος. l. Io. Τὰ γαρ ἴδια) τὸ εξῆς, τα ὶ δια εθ θέσθαι. l. II. 'Eκα ι των Συκελιωτῶν. ead. Θέσθαι) οἰκονομῆσαι. l. I 2. Καὶ νυν προς ἀλλήλους τὸ μἐν δι αντιλογιῶν, τὸ δι' αντιρρήσεων καὶ λ γων, δηλοῖ' τὸ δἐ καταλλαγῆναι, τὸ διαλλαγῆναι. ἴσον δέ Cησι τὸ προσῆκον ἐκάς , και δὶαιον. τὸ δ' ῶς εγὰ κρiνω,

ση εκ τῆς εκκλησίας ταύτης, τὸ γομῆειν ἔκαπν ἔχοντα τὸ ιδιον απελθεῖν, ἀλλα τρυναντiον αδικεῖσθαι, Γ ρον πάλιν πω

477쪽

τούς Xαλκιδεῖς συμμαχisy, ως διὰ συγγενειαν νομίμως αὐτοὶς ξυμμαχούντες Oύσει δἐ πολέμιοι πῶσιν θντες Σαε-

λιάταις, το ὶ διον συμφέρον διὰ της προς το συμμαχεῖν ε πρεπεδες κατασκευάζονται. τουτέοῦ θηρῶνται. L 8. Εὐπρε

Pag. 88. l. 2. Καίτοι τὸ ξαυτῶν) ο νους των λεγομένων τοιούτος, χρὴ, εὶ σωφρογούμεν, ἐκάπυς ημον των Σικελιωτῶ', τὰ ἀλλότρια ἐπικτωμένους καi αρπάζοντας, μῶλῶογτοῖς συμμάχους ἐπάγεσθαι, ἡπερ τὰ ετοιμα βλάπτοντας. τουτέτιν, οταν των ἰδίων ημῶν καλῶς εχόντων καi ἀδεῶς διακειμενων, βουλίμεθα κατὰ πλεονεξίαν ἀλλότρια επικτήσασθαι, τι τε δεῖ τοὐς ξυμμάχους ἐπάγεσθαι, καὶ τάς κινδύνους υ*ι σθαι, καi μῆ ξταν ὁ κίνδυνος περὶ των οικείανημῶν γίγνηται. l. 3. Tὰ μὴ προσήκονταὶ τὰ ἀλλὀτρια. l. 4.Bλάττοντας απὸ κοινού τὰ χρή. l. 6. Tὰς πόλεις καὶ την

ἐκτετρυχωμένους. sπελθοντας πλείονι ςρατ , καταδουλώσε

τι το , προθυμίτερον ἡπερ ἐχρῆν, κατὰ συμμαχίαν ἐφθ

478쪽

κτήμεθα την απόλαυσιν.

ἐπικαλεσαμενων. καὶ ει τούτο ποιήσομεν ο τως, οὐκέτι πίλεμος πολεμον διαδέξεται, αλλ' εtρήνη τὸν διαφοράν. σκθπει δεπῶς τὸν πιλεμον εὐφήμως διαφορὰν καλεῖ. l. I 2. Αὐτού τού κοινῶς ooβερού δηλαδή. l. I 4. Τῶν επικαλεσαμενων ἡγουν των 'Xαλκιδέων. ead. Καi ο τως οὐ πdλεμος πολεμω ρύτω δηλαδὴ ῶς εἶπεν. ἡτοι, εἰ πρὸς ἀλλήλους ξυμβαίημεri Pag. 9o. l. 2. Oῖ τε ἐπ&λητοί) οἱ 'Λθηναῖοι δηλονότι. ead Eὐπετῶς ἄδικοι ελ 3ντες) οἱ Ἀθηγαῖοι μετὰ προφασεως ευ- πρεπούς ἐλθόντες, ει δῆθεν συμμαχούντες τοῖς ενθάδε Xαλκώεύσιν, εὐλδγως ἄπρακτοι ἀπελεύσονται, διαλλαγέντων η-μῶν. e . Εὐλιγως ἄπρακτο0 εὐλίγως φησi διὰ τὸ ξυμβῆναι. I. I 4. Καὶ εἴτις βεβαεις ἡ διάνοια, εἴτις βεβαiως τι καὶ πάντη πάντως οιὶται πράξειν, καὶ κρατήσειν των ἐν -

479쪽

τlων, ητοι διὰ το δικαίως αὐτοῖς ἐπιέναι νομίζειν, ἡ διὰ τὸ

ισχυρος οἴεσθαι τυγχάνειν, μη χαλεπαινέτω εi παρὰ την οἰ- κελν ρῖησω τε και ελπιδα σφαλλιμενος ελέγχεται ὐπ' εμού ενθυμηθεiς Ξτι πολλοὶ δικαιως τιμωρήσασθαι τοὐς ἀδικήσαντας διανοηθέντες, οὐ μθυον οὐκ ημύναντο αυτοὐς, αλλὰ καὶ αυτοὶ προσαπωλοντο. καὶ ἐκάτεροι δἰ ἰσχὐγ ἐλπισαντες πλεο εκτησειν των πέλας, προς τω μη σχεῖν πλεῖον. καὶ τὰ εα των ἀπάλεσαν. διὰ τουτων δῖ, τὸ μη δεῖν αυτούς ἐλεγχομενους χαλεπαίνειν συνάγεται.

σὐν δικη τοὐς ἀδικούντας. ead. οὐχ δσον οὐκ ημύναντο) Θγουν. οὐ μινον οὐκ ημύναντο. l. Προσκαταλιπεῖν προ ζημιωθῆ αι. l. 6. Τιμωρδε γὰρ οὐκ ευτυχει δικαίως) οὐκ τι αδικεῖται, ευτυχεῖ δικαίως. οὐ γὰρ επειδη ο τιμωρούμενος προηδικηται, διὰ τούτο ἐπεξιῶν ευτυχήσει. δiκαιον μἐν γὰρ του ἀδικηθέντα εὐτυχῆσαι κατὰ την εἴσπραξιν τῆς τιμώριας,

τῆς μιν πρὸς ἀλλήλους διαφορῶς επιλαθίμεθα δἰ ἀμφιτερα, διά τε δηλαδὴ τὸ ἄδηλον τυγχάνειν εi πεισθμεθά τι ὐπ' ἀλλήλων, καi διὰ τὸ τοὐς Ἀθηναiους ήδη σοβερούς ἡμῖν εἷναι

παρινυς, ικανὰ νομiσαντες αιτια τῆς αποτροπῆς ταύτα.

I. I 4. Καὶ τὸ ελλιπἐς τῆς γνίμης) καi τούτο ρησiv ενθυμηθέντες, ὁτι ἁ προσεδοκήσαμεν πρῆξαι τουτέτι. κρατῆσαι κατὰ τον πιλεμον ελλιπῶς ἐγένετο, καὶ οὐ κατὰ τὰς ἡμετέρας γνώμας ἀπέβη. ταύτα οὐν αὐτὰ μη κατὰ τὸν ἡμετέραν γνώμην γενόμενα, ἱκανὰ κωλύματα ἡμῖν καὶ εμπδδιαγεγενῆσθαι νομισωμεν καi τούτοις εiρχθέντες εἰς τὸ μη προβῆναι ἡμῖν τὰ πράγματα ρς ἡβουλωεθα, τοὐς επικειμένους ἡμiν πολεμίους απράκτους ἀποπεμψωμεθα. Pag. 9 a. l. 6. Τὸ ξυμπαγ τε δὴ, γνῶμε- τὸ σύνολον δὲ, εἰδέναι φησι) χρῆ, μι πεισθέντες μἐν ἐμοι, τὰς πατρiδας ελει θέρας οiκῆσομεγ' ἀ* ῆς ὀρμώμενοι, καi τὰ ἐξης. l. 7.

480쪽

των Συρακουσiων. P . 93 al. I. Ἀξιῶ προειδομένους αὐτῶν ἡτοι προγνόντας τα πράγματα. ἡτοι προνοοὐντας ἐαυτῶν. ινα ὁ νούς ητοιούτος, συμβῶμεν προνοήσαντες ημῶν αυτῶν. l. 3. νηῖἐμωρ. φιλονεικῶν ἡγεῖσθαι) ουδἐ ἀξιῶ διὰ μωρίαν Οιλονεικῶν, ἡγεῖσθαι καi νομίζειν τῆς τε iδιας γνῶμης αὐτοκράτωρ εἶναι καὶ αυτεξουσιος, καi τῆς τύχης, ἡς τινος οὐκ ἄρχω ἄνθρωπος ωγ. l. I o. Mi περήρυτου τούτο οὐ παρέργως τέθεικεν, ἀλλ' ἐμ*ῆναι βουλόμενος δrι οὐκ εον ἡμῖν εiς τοὐς

ἄλλους κοινωνια, διὰ τὸ νησιώτας εἶναι. I. Iz. ταν ξυμβῆ) μαν καιρος γεγηται. ead. Καὶ ξυγχωρησθμεθά γε οιλιωθησθμεθα. l. I 3. Λιγοις κοινοῖς χρίμενοί) λιγοις συμβουλευτικοῖς. ead. Tοὐς δε ἀλλοφύλους τοὐς Ἀθηναιους. καὶ ἐν τὸ πράτη , ἀλλοφύλους ἄμα ἡγησάμενοι.

P . 94. l. I . Ei περ και καθ' ἐκά υο εἴπερ καὶ ἄντιγων-ούν βλαπτομενων ἐν Σικελιμ τὸ παν εθυος ἀσθενέςερον γι- νωενον κινδυνεύει. l. Καὶ οἰκείου πολέμου συγγεγ:κολL8. Πειθ μενοι οἱ Σικελιῶτα 0 πεισθέντες. l. 9. Αὐτοὶ μεν κατὰ σφας αὐτοθο ἄμον ησαν ἀλλήλοις καθ' εαυτοὐς, μἡ κομνολογησάμενοι τοὐς λόγους τοῖς Ἀθηναίοις. ead. Ξυνηνέχθησαν γνωμη σκέψει. l. II. Μοργαντίνην εἶναι) Σικελικὸν πόλισμα. l. I 2. Tακτὸν τοῖς Συρακουσίοις) ἄρισμένον. e . Ἀποδούσιν αντi τοὐ ἀποδοθῆναι. l. I 3. ΙΠαρακαλέσαντες αὐτῶν τῶν Ἀθηναιων δηλονίτι. l. I 4. Tοὐς ἐν τελει οντας

SEARCH

MENU NAVIGATION