장음표시 사용
111쪽
ἴσως υποτυχών αν φαiης, ' Ἀπολλώνιε φίλτατε ' Σφόδρ' ην επιτετευγμένος ὁ νεανiσκος υπολλώνιος - Oiραις, καὶ σἐ εδει υπ εκεiνου τελείου γενομένου κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τον μον ' τουτο γαρ εἶναι κατὰ F φυσιν. Τῆν ημετέραν δηλονότι και τVν ἀνθρωπίνον, ἀλλ' ου κατα την των δλων πρόνοιαν και την κοσμικ6ν διάταξιν. Ἐκείνω δἐ τω μακαρισθέντι Ουκ ην κατὰ φνσιν περαιτέρω οὐ ἀπονεμζθέντος αυτω χρόνου προς τον ενθάδε βων
υπο Μενάνδρουl Menandri et Philem. Fragm. ed. mein. P. 43. Latine hune versuin reddidit plautus Bacch. IV. 7, 13. quam ac dirigunt, ac crisaeona mqntrin. Qua de sententia cf. ea dixi ad cap. 17. ἐπιτετευγμένοςI I. e. bono aiteeea re potuita, quod sententiae non eonvenit. Hii inee stuetuant libri inter ἐπιτετευγμένος, επιτετευμ νος, ἐπιτεταμένως. Legenduin svspicatur Re sv. ἐπεσπευσμένος, Wytt. επεπύμενος - ἐν μοίραις, vel o nissa praepositioiae εν haee assere ita si initia: Palladae in Anthol. Ill. 6. Γέσσιος οὐ
ἐπείγει. Du . Netain. X. 3 i. Eurrvices, oro, properata retexit. Fla. - Seritia aut citιua aedem P veramus ad thniam. καὶ σὲ ε δειJ Exspeetaveris se sed inflectit seriptor orationein reetain in obliquam, neque verba καὶ σὲ ἔδει κ. τ. λ. sunt Apstllonii Patris, sed Plutarchi ex illius sententia loquentis.
κηδεμονέας ἀξιῶ. Hae nououe saepius apud Herodotum legitur,
112쪽
CONSOLATIO AD APOLL. e. 34. 103
περιμένειν, ἀλλ' ευτακτως τουτον εκπλήσαντα προς την εἱμαρμένην ἐπανάγειν πορεὶν, καλούσ6ς αυτης, φησὶν,
πορευονται τυν εἱμαρμένον πορεέαν, quam mortis περιτρασιν ad sublinii talem orationis valere eensuit Longinua περὶ 23. επανάγεινI h. l. inuinnsitive diei uim est. ΦησὶνJ Cons. Bos. Ellips. p. 732. Plene dicet, luna erat, cuc
μένη. Wyrien b. in annot. h. l. Plutaret,iὶ tale fuisse quoddam tragiei dictum suspieatur: equidein potius Plutarchuni ad tua ipsa Platonis verba respexisse pulem, quibus non certuin aliquod tragiei dietum laudati tu, sed, ut vere mihi iudieare videtur Sta libauinius, tragici semnonis granilitas euin leni cavillatione perstringitur.
αλλ' ἁώροος ἐτελευτοσενl obieetio est patris, post quain editores
minus recte intea rogationis sigilum ponere solebant.
Eυριπίδοςl Euripidi in hoe ineeetae sedis fragitiento sap. Matth. VOl. l L. p. 390. obversalum fuisse videtur Herae liti του σκοτει-- νου dieturno Et in . M. p. 193. et Eustathio ad Il. α'. p. 31, 6.
fuit haec Ooeatur uilia , reuera eat labor , assentiente Valelie n. R iEum p. Phoen. p. 402. Xrlander suspicatur , πόνος περ ῶν, IR Non exsistit iubius senarius.
113쪽
Oλόκληοος ηἰθεος, ζολωτος και περίβλεπτος πασι τοῖς συνηθεσιν αὐτῶ, τιλοπάτωρ γενόμενος, και φιλομήτωρ, και φιλοiκειος, καὶ φιλοσοφος, το δἐ σύμπαν εἰπεῖν, νιλάνθρωπος ' αἰδουμενος μἐν τους πρεσβυτέρους των φιλων, ω ερ πατiρας, στ*γων ει τους ὁμήλικας και συνήθεις, τιμητικὸς δἐ των καθηγησαμένων, ξένοις δικαι ἀστοῖς πραοταrος, πῶσι δἐ μεiλιχος καὶ φiλος διά τε την ἐξ οφεως χηριν και την ευ Οὐηγορον νιλανθ ρω-n niαν. υλλα γαρ ἐκεῖνος μἐν τῆς τε σῆς ευσεβεiας καὶ τῆς εαυτου ν πρέπουσαν ευφημίαν εχων, προς τον ἀεὶ χρόνον προαπεφοirζσε του θνητοὐ μου, καθάπερ ἐκ
του συμποσiου, πριν εἰς τινα παροινίαν ἐκπεσεῖν την ὁλοκληρcio Pila v. Uλουκλτούς ἐστιν ο καὶ τῆν πρῆξιν μετὰ
τῆς γνώσεως, καὶ τῆν οε ρLν Ovκ ἄπρακτον διαμύων. Μι-
114쪽
CONSOLATIO AD APOLI i. c. 35. , 105
τω μσκρω παρεπομένην. Εἰ δ' ὁ των παλαιων τε ποιητῶν καὶ φιλοσόφων λόγος ἐστὶν ἀληiλης, ῶςπερε ὁς εχειν ουτω, και τοῖς ευσε σι των μεταλλαξάντωνεστι τις τιμη καὶ προεδρiα, καθάπερ λέγεται, και χῶρος τις ἀποτεταγμένος, ἐν ω διατρύουσιν αι τούτων Ψυχαι, καλὰς ελπiδας εχειν σε δεῖ πε2ὶ τοὐ μακαρiτου υἱέος σου,
Odrω, καὶJ Wyttenti. vulgare in distingue irati mitionem Oυτω καὶ defendens ait ullis deinonstravit exein plis, antecedit. partieulis επεὶ, αι si inllibus, sequi Oυτω, quein no ininis usuari a tigit Passo . s. V. 7. Cons. anno t. ad ODτως eap. 27. At vero huie explieationi h. l. duae res obstant: ae prianum quidein non hie in ei pit apodosis, sed a verbis καλὰς ἐλπMας κ. τ. λ.: deinde partae uia καὶ h. l. non est augentis, explieantis eoa iungentis: neque enim dieere voluit, etiam piis certum esse quemlain ae definituin loeuin, ubi beati aevo se inpitem, fruaritur, quasi vero id aliis eontingat praeter eos ipsos , qui pie sancteque vixerunt. μακαρίτουJ Phav. Μαχαμίτυ' οἱ ἀποθανύντες. Ei τημ σμὼς inagis usitatus semptoribus Cliristianis, quain veterimus Graecis, qui notriine μακαρίτης ni inquain visi de nuper 3nortuis sunt usi. Vid. Ruh ike n. ad Tiin. p. 59. qtii praeter alios laudat Aese h luxn
115쪽
Tuῖσι λ άμπει μἐν ιιένος δεελίου τὰν ἐνθάδε νύκτα κἄτω, φοινικοούδως τ' ενὶ λ ειμώνεσσι προάστιον αὐτῶν καὶ λιβ άνω σκιαρβ και χρυσεοις καρποις βέβριδεν. καὶ τοὶ μεν ίπποις γυμνασίοις τε, τοι δἐ πεσσοῖς, τοι δἐ φορμίγγεσσι τέρπονται, παρὰ δέ σφισιν ευανδῆς ἄπας τί θαλεν ὁλμος
τοῖσι κ. r. λ.I SeriIraianus Pindari verba, uti nune in eius pomae frag nentis ab Ilerati anno et Boeelchio emendata leguntur se l. Boee cli. Nai. n. 95. p. 620. e l. nain. p. 222. , vulgataeque lectionis varietatent haud ita magnain suo loco indicabimus. Sunt aut ean hi duleissimi verissus e log.ioedico genere, quod est xi ixtuin e ilaei Tlieis et troeliateis nutrieris: quorum deseriptionern in extremo libeno exhibebitnus.
δι θυμιώμενον λιβανωτὼν, ubi in eoininentariis nostruin non attulit locitan eruditissi inus editor. Ite ita e Phavorinus: Λίβανος κω λιβα
voluit 1l e rix aii ii iis, is quae etsi si in iliter forinatis substantivis, ut καλλίπαρς , defendi possit, tainen auelori late earet. V Boeelth.
Ini terseh. GP. in in . , 133, 5. γυμνασίοις τεJ Copulam τε, sequenti vocabulo obliteratam, feliciter restituit Boe exhin s. τααλενJ Dori ea forma pro rὐθηλεν. Meτατ ορὰ frequens est neque Graeeo sermoni propria. Si ino n. Fragin. 22. Poet. Gr. niin ed. Gais f. p. 166. Lips. . πύλιν ἐλεi3tερfg τε θαλυῖαν. 230, 8S.
116쪽
κατὰ Πίνδαρον, ὼς σῶμα μὲν πάντων ἔπεται ,ανάτου περισθενεῖ, ζωον δ' ετι λείπεται αἰῶνος εῖδωλον τὼ γάρ εστι μονον
ἐκ θεῶνe quem locutii in restituendis numeris maxilne sequutus est noeelchiu 3. μετανίσσονταιJ Et sententias et numeroruin laeunam invenit, feli- eique ingenii ac uini ne supplevit H e rinan n u s. poον δ' ἔτι κ. τ. λ. J is Piu clarus divitiani auri in , quod εἴδωλον voeat, immortale in statuit; ea post amortein sola Sine corpore est viandein etiam viventibus adesse iudicat, sed eonsopitatu, lilia haee vita et status mortis sibi opposita sunt. Sed iii sol inlio , corpore dormiente , divina natura illi qui post hane vi lani est statui propior repe Pitur Et vigilans divinat; quae doriniebat, cluin eorpiis et ineri ilara vigi- Iantia operabantiir πρασσόντων μαλόων). Πρώσσειν absolutiliti est id quod eργώζεσθαι, operari, ut Nein. I. 26. sine aeeasativo:
illa , quain dixi, somnioruin divinatioile, qua vates inaxime exeellebant, nee ininus Pi n d a r v s , qui somniis pluri inuin tribuisse fertur v. Pausan. IX. 23. coli. Vii. Piii l. p. 9. animis futura revelantur. Hoc autem Ioeo τερπνῶν καλεπῶν τε κρίσις εσέρπουσα soinniis declaraei dicitur, hoe est apud inferos fιtumam iudiciu/n de praemiis et poenis, de tittibus quae easci vates et in*Aleria tradiderant, ea divina natura Per soannum et eestasin docuerat. Boeehhius. Ceterunt de opposita laute vitae illa apud inferos eonditione cons. cap. 10. p. 106. B. et eas. 34. P. 120. init. et quae utroque loco annotaviuius.
117쪽
bus vis frequentati ir pro ερκεσθαι. ' V a l e ken. ad E uri p. Hippol. 555. De sorina -οισαν adi Buram. β 27. not. 4. Mariti. , 14. extae. Thier se h. Gr. in in . 9 168. XXXVI. Ο-ΠλάτωνJ Usu valuit, ut in suo genere pri neeps Meeretur De ea. Cie. de Nat. D. II. 12, 32. Platon mappellat quasι quendam de m philosophoraran. Ep. ad Att. IV. 16. De atine noster Plato. Cis. anno t. ad eap. 6. 6-'L9μvρος. ἐν τω περὶ νυχvςJ in eo sermone, qui Phaedo inseruiitur.
ἐν τῆ ΠολιτείαJ Lib. X. a eap. 12. p. 614 sqq.ἐν τω ΝίνωνιJ Cap. 14. p. 81. ἐν τοῖς ἄλλοις διαλύγοιςJ V eluti in Phaedro a b 51. p. 245. C., in Apol. Soer. a eap. 32. p. 40. C., in Theaeteto 9 84. p. 176. B. κατ' ἐδίαν υπομνvματισάμενοςJ Signifieare videtur Plutare latus,
alio libro separatini ad Apolloniti in seribendo ea, quae a Platone de atii inor in linii ortalitate sint disputata, se coirimentariis suis esse iuu-
p. 26. sq. , ut ε θελε ιν de voluntate usurpari dicat, quae in nostra potestate et consilio sita sit, βουλε,dαι de re, quain non tam speete Inus quam in votis habearnus : quod etsi in plerisque Iloinem atque Rasi ovi loeis valet iiisertinen , tarnen a ceteris scriptoribus non adeo constanter est observalii in Vid. Se hae fer. Λppar. ad Deinosua. T. I. p. 26 l. Borne in . ad Xenoph. Cvrop. I. 2, 11.
προς τὼ παρον δὲ κ. τ. λ.J Coinpluriuin librorum Ieelionem Taδὲ προς τὼ παρὼν καίρ α και χρήσιμα vulgatae arite serenda ri, hisque verbis παραχήσομαί ad leniluin censuit V 3 ra. Λe certo qui- dein To παρὼν requirere videtur praepositionem: est enitn πρὼς τοπαρὼν i. q. εν του παρώντι. Λ i καίρια καὶ χρήσιμα autem Deal linia in lenisi poterit eorέν. λαλλικλεα τον Λ ποναῖον Aegro hie desideratur in vulg. Edd.
hoinitiis nouaen, quod, etsi intro modo ex omnibus Seriptis evanuit,
118쪽
του πατρος παρέλαβον. ην ουν νόμος οδε περὶ ἀνθρώπων και ἐπὶ Κρόνου, και ἀεὶ καὶ νυν ετι εστιν ἐν θεοῖς,
quin a Plutare ho fuerit addit unx, dubitari vix potest. Cons. extri p. ω Καλλίκλεις. ΓοργίουJ De Gorgia Leontino vid. da Invent. I. 5, 7. Orat. l. 11, 47. 22, 103. III. 32, 129. Biut. 12, 47. de Fin. H. iiiit. παρὰ ΠλώτωνιJ In eo serinoue , quem Gorgiae nornine insempsit p. 523. A. cap. 79. 166. In v. παρὰ Πλάτωνι arlieuluin Dederes. iuuamquani gran Inaticor In de articulo piraecepta eliain nunc amno.diim sunt infimna. Vid. in primis Bern h. Synt. p. 317. uol. 80. Φησὶ J Apud Platonem est cxασι , ideo litterpositu in , ut ait Stat in au in. ad h. l. , quia solle in ne hoc filii nam audi initi uin, ut quasi proverbia rἔpeciein referret. Quod Plutarcinis serip sit cyζσὶ, Rutex sequioris saeetili eonsuetudine de qua di x. ad 21. init. pro *ασὶ est posititio, aut referenduin ad Socrate in.
qua aetate an aluerit, V. ap. P a s s. s. v. et λόγος. Cf. s la lib.
Interduin λόγος excusationern eomanentietain significat, ut ap. I. F e urg. I. l. 15. n.
ώς clave' γὰρ ὁντα κ . τ. λ.J Saepenumero in exponendis gravis.
silvis philosophiae argninentis fabular in involvo is iis us est Plato, neque ornatus tantuin gratia ita feeisse videtur, sed dii eliei praeserit in conexilio, Priino ut significaret, arguinent viii, quod attigisset, ita esse eo riparatuin, ut suspicionibus magis et eo ni stet irris esset indulgenduin, qua in ratiociniis et disputationi Mis consulendiini, tilin, ut eivinin suoru insuperstitionein selisian tolleret aut certe eniendaret , eo itIII lue ala litios ad purioris sapientiae docti inain pereipiendain praepararet. Vid. S t a lib. ad Pliaedon. p. 178.
119쪽
των ἀνθρώπων τον ι ἐν δικαiως διελθόντα τον μον καιόσiως, επειδὰν τελευτήση, ες μακάρων νήσους ἀπιόντα
ζῶντες ἡ σαν ζώντων, εκεiνη τῆ ἡμερα δικάζοντες, ἡ μέλ
e eodd. Videliret, inquit S ta lit, a u in ., in huiusinodi foranulis, quales sunt κώρακας, μάκαρας, viilgaris ferino vix ad illisit Reiu perque videtur usurpasse forat alix praepositionis breviorein. - DE 3 κάριον νυσοις , prout quaque aetate terrae in cognitiouis ainbuus erat, ab aliis aliorsum translatis, cons. praeter Vos si uin kria. BI. T. H. p. 363. Hoin. Odyss. IV. 564 sqq. Horat. Epod. 16, 41. Canariae, quas hodie appe uatit, insulae tam anui friiuntur eaeti teinpe
ext r. p. 572. n. O innis au leni licie e opinio de bonomiiu et iri pro horum apud iliferos imiteto e saeerito turn ae philosophoriun fluxit doeirina, prolisque est distinguenda ab Hotuerie ae aetatis opinione , ex qua qui- de In Praeter Pa ieissiluos quosdain , quos aut iiisigni quo lain a noro I rieoinplectebantur, inque beatorii in insulas trans locaraiit , aut urinqua in nefarios sui eonteinplores sirininis supplienis eoi rasilisque ea vetatibus e lecandos tradiderant, oinn a una et inemque tristi exili viri uir hrarii in sorte fruebantur. Opliine de his ret,iis disseruit Vos sitis Arat.
eluendavit vulg. leci. πῶς, quavi ex edit. Franeos. , haud sexo eo asulistone an easta, Wyit. Apud Platonem legitur: κακως ουν
norninibus euin praepositione eoinposuis ea poni praepositio, quam ponii libet ingerii uiri et natura vertiori iii, quae fomitulis tuis addita sulit. Vid. Fiseliae. et Stalta . ad Phaedon. e. 22. p. 76. D. Apol. Soer.
p. 32. B. ἐκατέρωσεJ in beatorunt inaurua et in Tartarum. Stata b. Paullo alite ap. Plat. legitur, φοιτείν ιν.
120쪽
CONSOLATIO AD APOLL. e. 36. 111
γινόμενονl Plato: γιγνύμενον,' usquequaque intelligendum est
etialii ine tarente. - De Alruetura v. anno l. ad παυστέον - προειδότας.
quaedalix ferinonis quotidiani rinitatio.' Staith.
earere oratio isequii. Ceteri inire sie verba itisti thuunt εκπλῆrτονται ἄμα, κα ὶ αυτοὶ . Mox apud Platone an reete Ointuitur post