장음표시 사용
101쪽
ἐκτεοι , ειδότας, ο τι την μοῖραν Ουκ ἔστιν ἐκφυγειν πεπαιδευμένων δ' ἐσrὶν ἀνθρώπων προειληφέναι, διότι
θους ἔφελος περιποιησάμενοι, μάrην δἐ αυτοὐς καταικισά-F μενοι ταῖς κακουχiαις. Πραχυτάτου δῖ τοὐ της επιδημίας οντος εν τῶ μω χρόνου, ουκ εν ταῖς αυχμηραῖς λύπαις οὐδ' εν τῶ κακοδαιμονεσrάrω πένθει διαφθείρειν ἐαυτους δεῖ, ταῖς ὀδύναις καὶ ταῖς τοὐ σώματος αἰκίαις παρατεινομένους, ἀλλα μεταβάλλειν ἐπὶ το κρεῖσσον καὶ ἀν- θρωπικοτερον πειρωμένους, καὶ σπουδίζονrας ἐντυγχάνειν ἀνδράσι, μη τοῖς συλλυπουμένοις καὶ διεγεiρουσι τὰ πένθu
s18 διὰ κολακεῶν, ἀλλα τοῖς ἀ φαιρουμένοις τὰς λυπας διὰ
διώτιl pro si inpliei Ora est posiluini. Exeuipla e scriptoribus Aminstotelis aetate recentioribus vid. . p. V ig. p. 549. προειλοτεναι - προειλήσασινJ Idein vel bum plane diversa significatiotie usurpatuin : ae priinuin qui dein ea, litia te illi r eap. 4. in .
τεινύν. παρατεινομένουςJ Pass. e.
102쪽
CONSOLATIO AD APOLL. e. 32. 93
της γενναίας καὶ σεμνῆς παρηγορίας, επακουοντας κάὶεχοντας εν νω το Ῥμηρικον τουτο επος, οπερ ὁ 'Tκτωρ προς την Ἀνδρομάχην, ἀντιπαρηγορῶν αυτὴν, εἶπεν Mi 'Λαιμονίη, μή μοί τι λίην ἀκαχίζεο δυμHlob γὰρ τίς μ -ἐρ αἶσαν ἀνὴρ DGι προωψει 'μοιραν δ' οὐτινά φημι πεφυγμένον εμμεναι δνδρῶν, οὐ κακον, Ουδἐ μἐν εσθλον, επὸν ταπρῶτα γίνητα -
ταύτην δἐ την μοῖραν εν αλλοις ὁ ποιητής φησi 'Tεινομένου ἐπένησε λίνου, ἄτε μιν τίκε μήτηρ. U . I υμ προ διανοίας λαβόντες, τῆς απράκτου καὶ κενῆς ἀπαλλαγησόμεθα βαρυπενθiας, ολ ου δὴ παντάπασι του μεταξν χρόνου τῆς ζωῆς οντος. Φειστέονουν, ὁπως ευ θυμόν τε καὶ ἀπαρενόχλητον τουτον ταῖς
103쪽
πενθικαῖς λυπαις διαγάγωμεν, τα του πένθους παρή- α σημα μεθέμενοι, καὶ της του σώματος ἐπιμελας 7ρον- ητiσαντες καὶ της των συμβιουντων ἡμῖν σωτηρiας. Καλον αδε κ&ὶ μεμνυσθαι των λόγων, οις κατὰ τὼ εἰκος εχρη- πσάμεθά ποτε προς συγγενεῖς η Iiλους εν ταῖς παραπλη- a Giοις γενομένους συμφοραῖς, παραμυθουμενοι καὶ πεί- C θοντες τα κοιν δε του μου συμπτώματα κοινῶς φέρειν γ
Τὰ κοινὰ κοινῶς δεῖ τε γειν συμπτώματα. Addititias Cie. Tusc. II. 27. morbos toleranter citque huntiane fer nt.
sunt a me erone Titse. IlI. 29. Cfi . o innino Stob. Se in . Tu. 114.
γιγνώσκομεν. Fr gin. Tragici ine. aliquoties v. annot. Wyltent .
eonailium dare, Foria acipere, tibi non posse te avxιliarier. Si in ilieohoriatione hi sus est Servius Sulpitius ad Cieerone ii Ep. LV. 3. Denique nolι te Oblιpraei Ciceronem eare, et eum , qui atra a consueria praeeipere et diare conat iuva ; neque imitare /ntima Dirificoa, qui i/ι alienis morbis proflenti r os tenere mediciniae aesentitim, ipat os curare non possunt: aed Potitiae, grια. GIlia tuta Praecipere solea, ea
tu a tibi attaiaea et apud aninium perpende. ἔαυτοῖςJ quum praecesserit ἐχρησάμεeci, pronoineri reflexi viri Itertiae personae pro Pron. Pen. priinae personae e ,t poesiluin, d Personarurn peranulatione vid. Blita,n. 3 127. not. 5. Multat. F 489. II. Thierae h. Gr. inin. β 209, 26. n. 2. - CL avuot. ad εαυτούe. 33. p. 119. D.
104쪽
CONSOLATIO AD APOLL. c. 33. 95ώς πήντων μῆλλον η ἀλυπίας ἀναβολην δεῖ ποιεῖσθαι '
Narερτι ζεse O hoe diserinaen esse statuenti, ut illud sit in cillud temptia, hoe an alturn quaeque te uua agencri disserra , asse illi DirLenne p. ad Phal. p. 365. h. Η. quidetii l. άνωολγ7ν ποιεῖσθαι ei υπερτίθεο θαι 1la inter se discrepant, ut illitii hoe pro is rogandi habeat notione n.
κυκλουμενονl Da ex codd. ali luot sine una dubitalione resempsi pro vulgata ieetione κυκωμενον, qriam ouines dei nee ps editores Ilii rea niue luebantur. Illo aute in verbo ellain Phryli te hiis est usus p. 323. ,
105쪽
των τε παλαιων καὶ των καθ' ἡμυς. Tούτων γαρ υναξαγόραν παρειλήφαμεν, ως φασι, φυσιολογοῖντα καὶ διαλεγόμενον τοῖς γνωρίμοις, ἀκουσαντα πειρά τινος τ- ἀναγγειλάντων αυτω την περὶ τον υἱὸν τελευτο , μικρὸν επισχόντα προς τους παρόντας εἰπεῖν, 'Hιδειν, οτι θνητόνεγέννησα υἱόν. Περικλέα δῖ, τον καὶ 'ολύμπιον προ
γορευθέντα διὰ την περὶ τον λόγον καὶ την δύναμινυπερβεβλημέν δύναμιν, πυθόμενον, ἀμφοτέρους αντον τοὐς υἱοὐς μετηλλαχέναι τον βων, Πάραλον τε καὶ
Ξάνθιππον --φησι Πρωταγόρας, ειπὼν ουτως ' Tων. γὰρ υἱέων νεηνιων ἔντων καὶ καλῶν, ἐν οκτὼ ει ταῖς
πάσησιν ημέρησιν ἀποθανόντων, νηπενθέως ἀνέτλη ' ευδὰς
κατὰ ΙΙ. 7. ἈναξαγύρανI Idein de Anaxagora proditum est a Cicerone
Tusc. III. 14. laudato nobis ad cap. 21.
ως Φασὶ Pro egresso παρειλήσαμεν, πλεοναστικῶς illatum.
eap. 1. I. eurg. Orat. ad Leoer. 12, 5. τὼν βων μετήλλαξαν. 'ΠρωταγύραςJ ,, In Protagora neinini nova aut suspecta aecidet Ioni ea ilia loetus ; siqui dein eius civis et inagister, itein Abderita, De-nioemtus ipse quoque Ionica scripsit. Uytaenia. De Protagorae docta ina v. Cie. de Nat. Deor. I. 1. 23, 63. de Orat. III. 32, 123.
106쪽
CONSOLATIO AD APOLL. c. 33. 97
γαρ εἴχετο, ης πολλον ωνητο κατὰ πῆσαν ημέρηνεις ευπογχν καὶ ἀνωδυνίυν καὶ την εν τοῖς πολλοῖσι δόξαν ' πας γάρ τις μιν ὁρων τὰ εαυτοὐ πένθεα ερρω- μόνως φέροντα, μεγαλόφρονά τε καὶ ανδρεῖον εδόκειειναι καὶ ἐαυτοὐ κρεiσσω, καρτα εἰδὼς την εαυτου εν τοιοῖςδε πράγμασι ἀμηχανiην - τοῖτον γὰρ ευθυς μετὰ την προςαγγελίαν ἀμφοτέρων των υἱέων οὐδἐν ηττονεστετανωμένον κατὰ τι πάτριον εθος καὶ λευχειμονοῖντα
τουτον γὰρ κ. τ. λ.J Continuatur oratio , Protagorae verbis interisaeupta. Est igitur γὰρ h. l. pro aρα vel Oυν positurn, igitur.
tavit hoe Allieistas praeeeptuin Lobee kius ad eun l. p. 144. , t Oeens nihil interesse tuler ευdi1ς et εDe 1 , nisi quod hoe in Attieorum doininet e semirone , tantuinque tu certis formulis ευζn ς--, ευους γενώμενος et sinii libus exeludatur.
τεία, expeditio eontra Matiaeenaeo. Exeinpiis a M a it h. laudatis adde
21υματα νερτέρων. Soph. Ai. 54. Antig. 1134. si initi rationa L cttini genitivo utuntur. Cf. Luinpt. β 421. Sallust. Cat. 52. do
107쪽
δημηγορεῖν, βουλάς τ' εξάρχοντ' ἀγαθ'ας, πρός ο
ἀγγέ ν ἀπο του πολέμου πυθόμενον, ωτι ὁ υιος αυτOsΓρυλλος ἀγωνιζόμενος ἐτελεύτησε, περιελόμενον τον στί- iss9 νανον, ἐξετάζειν, iiνα τρόπον ἐτελευτησε ' των δ' ἀπαγ- ιγειλάντων, υτι γενναίως ἀριστείων καὶ πολλοῖς των γπολεμiων 'ἀποκτείνας, μικρον παντελῶς διαστῆσαντα , χρόνον καὶ τω λογισμω τὀ πάθος παρακατασχόντα, ἐπιθέμενον πάλιν τον στέφανον, ἐπιτευῶν τῆν θυλαν και πρὰς τοὐς αγγόλους εἰπεῖν, ὁτι θεοῖς ηυζάMην, -κ iἀθάνατον ουδῖ πολυχρόνιον γενέσθαι μοι τον νιὸν
δομηγορεινJ Iteinque quae eontinuo sequuntur , εξετάζειν - - τελεῖν. De usu praesentis pro aoristo v. Burini. 6 137. not. 7. Thieri eli. Gr. inin. 9 217, 1. a. mali h. 504, 1. Beoth. p. 372. ' βουλάς τ' ἐςαρχοντ' , In inente habuisse Pl u tarch u n
5ρμῶν προς τον πύλεμον. Παρορμῶν saepius apud Xenoph. id. annot. ad ἀναλαβών hoe ipso eap. μικων παντελῶς διαστῆσαντα χρόνονJ Idem fere quod p is uo
108쪽
αντον ει, περὶ ων διεσκέπτετο, μη παραλιπεῖν. I υτ, ζηλῶσαι λέγεται καὶ δημοσθέν=ῖν τον ρ ορα, την μόν6ν καὶ ἀγαπητυν απολiσαντα θυγατέρα, περι ης φVσιν 'iνης, κατηγορων αντου δόξας, ταυτί ' βδόμην δ' ημέραν της θυγατρος αὐτω τετελευτηκυiας, πριν πενθη- σαι καὶ τα νομιζόμενα ποι6σαι, στενανωσάμενος καὶ λευκον ἐσθητα ἀναλαβων ἐβουθυτει και παρηνόμει, το μόνην ὁ δεδαιος καὶ πρώτην αυτὸν πατέρα προςειποῖσαν
Udύμην δ' ημέρανI - Nuniemis ordinalis, iunetus voeabulo
genitivuin post se eius rei, a qua fit eomputatio, ut hie : septi illo die post, quain filia inortua erat, post filiae In Hein. Voeabullian au tem, quod designat leinpias , linpminis si sit j ἔρα, ponunt in aecia salivo. Thuer d. VII. 23. τριτζν Ἱμέραν αυτοῶ η κοντος. Inter dii in etiam aeeusativus leui poris absolute ponitur, non sequente genitivo. Bre inii annot. ad h. l. Cf. Matth. 3 425, 2. e. Etiain dativo viiiiiiii r
σιος , pleruntque aulein genitivo, utrovis casu iniusto praepor itioni αao.
sit ni inio a.iee illi sui studio verbor uan euin praepol itionibus eoia ponet, 1 mim, qua iii re seqira oris ae t. at Is Lemptores singularein quam alia elΘgantiam ornantirique quaeret a iit. En tibi aliquot exeinpla ex ipso hoe libello deleeta, tibi verbum alitiplex aut una praepositio pro plurunt poterat satiAfacere: cap. 10. iiii l. απε&ιαύσατο. 11. Pxtr. κατοικTtl-
παρηνσμειJ Be klce 'us ex quinque eodd. apud AeseMnoin seripsit παρενίμει. Sed altera foraria ut est rarior, ita in varie late lectioiiis Praefereuda videliar, simia liturque Plutare hi libris. Cf. Brerra. ad h. l. et Butam. Gr. Gr. anipl. T. I. p. 345. Gr. niin. g 36. nol. 2. Mattat.
109쪽
ἀπολέσας. ωτος μἐν ρuτορικως προθέμενος αυτ κατηγορησαι, ταῶτα ἀγνοῶν, οσι διὰ τούτων αυτὁνεπαινεῖ, το πενθεῖν παρωσάμενον καὶ το φιλόπατρι προτης rων ἀναγκαίων συμπαθεiaς επιδειξάμενον. υντ ονον, δῖ τυν βασιλέα πυθόμενον την 'Ἀλκυονέως του υἱοὐ τελευτην εν παρατάξει γενομA ην, μεγαλοφρόνως τε προς τους ἀπαγγεiλαντας αυτω την συμφορὰν ἀπιδεῖν καὶ μικρὸν ἐπισχόντα καὶ κατηφιάσαντα προςειπεῖν '-
D κυονεῆ, Opiτερον μετήλλαξας τον μον, οὐ τως ἀφειδῶς
Tuse. Hl. 2b, 63. Itaque et Aeaehinea ιn Demoathese/n in oehitur, quod ιε aeptimo die post fiatio mortem hoaticia immolaoisset. At rhetorices quam evisses quas aententitia colligias quae verba conis torquet' liceι e quidὐιa rhetori intelligas 2 quae nemo probiaret, nisi insatum illud in animia hiaberernua, omnea ho ina antem v auomoraginum grapiaainis vortere. Sol ieet seripsit Cieero' Tu se illa aias disputationes ut alios de philoso i,hia libros post obitiun Tulliolae suae.
110쪽
CONSOLATIO AD APOLL. e. 34. 101
γενναiως καὶ καλῶς εν ταῖς των αναγκαίων τελευταῖς λα-
τῆς μυτου σωτηρίαςJ Tertiae personae pronomen Fesse . Pr secumine pers. positu iri. Cons. annot. ad εαυτοQ eap. 32.
τῆς μεγαλοφροσυνοςl Buttin. g 132, 6, 1ia mariti. 9 317. not. Thier seli. an in . 9 183, 1. Be ih. p. 152. ἐπὶ τῶν εργωνJ Matth. 9 584, Xenoph. Cyrop. I. 6, 25. ἐπὶ τῶν πρὰς ν τανερδν εὶνω. Similiter etiam uos vicimus, aio
ἀνέχεσθαι. Ceteruin pro praesenti exspectaveris aoristum, qui in duobus legitne seriptis: at illud tali en quo lain modo poterit defendi.
εχθραν μεταπεσεῖν. iamdίσει τῶν τἐλων opponitur th. p. 65. ψ τψροσις τῶν τίλων.) De loeis, in quibus lavanti in vestes asservantur, h. v. utitur L u e i a n us in Hippia e. s. sed. Reita. T. III. p. 71. 6ατήρ εν διαρκεQ τοῖς ἀποδυομένοις αποθέσεις. παντοςJ De Genitivo v. Butini. I 132, 4, 2, a. Thier se h. Ge. vii n. β 179, 3. Ma th. , 333. eap. 37. in. του πάντων ἀνια-