Alphabetum grandonico-malabaricum sive samscrudonicum

21쪽

hos . omines nune innuisse iuvabit , tum ut gacrae

Uregationis usibus , o opportunitatibus, si quando contigerit, patere facile possint, tum ut Appendicis loco esse etiam queant, si quando publicae luci assulgeat Bibliotheca Malabarica ,

quam ab anno cDIIccmI. concinnaverat Baribolomaeus Ziegenbalgius, ut ex eius Episola ad Mooetium data cognovimus I , quamque dein L Croetius et ipse Latine vertendam , atque etiam edendam Paullo Ernesto lablons o per litis teras exhibuerat; quamquam nos facile deprobenderimus saepe in hoc lapsios Ziegrabastium, σ La Croetium, ut litteras, ct cetera ramulica nobis pro Malabaricis obtruderint. VI. Nunc id reliquum esset, ut de Malaba ricae gentis religione, moribus , regione, ceterisque aliqua praefinemur, ut quo loci Alphab tum hoc nonrum in Uu sit, clarius innotesceret. Sed qui pro dignitate id faciat, qui tam an Ilis continetur limitibus e uuare Ditem id cum sm, ct imiter, ut nobis nunc licet, perficiemus. Malabaribus quidem primarium Numenes Ges m α' o Parabralimam, cui Fu sequuntur tercenta triginta duo decies cente millia Semideorum, quos Deva

22쪽

lant . communis en praeterea universis ferme Indorum Popidis , ut docet Vir Cl. Augustinus Matonius Georgius Eremitarum Augustinensium decus , ct ornamentum in Do Alphabeto Tibe

tano i , Trinitas quaedam Deorum,

. Gin Trimurttighel a Malabaribus nun eupata , quae quidem sit illis veluti Religionis

fundamentum praecipuum . Brammbanis enim

erat femina quaedam ρομν Parasayti,

quae reia uoc Parascialiti audit Oapud Malabares, iden prima quaedam potentia excellentissima, ct sublimissima, ex qua tres filis prodierunt, quorum primus Bramha

. o. . .

23쪽

bama Sinara tharta eonscripta, eui pamum LGxicon Accedit , O altera Latino-Malabarica ,ἐn 8., auctoribus ano mis . Adest pariter CLaetbimus Misonis Malabaricae in 8. elabor tus , atque consiriptus ab Angelo Francisco a Sancta neres Vimiottio Carmelita Excalceato Proia vinciae Pedemontariae, visicopo Metelopolitano , ac in Serra Malabarum Vicario Apostolico. Tum MFellaneorim parvum volumen in A. habetur, .n quo Catechisemus parvus pro pueris , Sermo de Passione Domini, Carmen de iudicio univerin

fili, aliud de De ara, ct A babetum dentque

Malabarico-Tamulicum comprehenditur . Diseuper ex dono Cl. Boetiae Bibliotheca nunc habet S nodum Diamperitanam in 8. vetustissimae Indorum Orientalis Ecclesiae ab Alexio De Menegesio Hemita AuguRiniano , Archiep. Metropolita mensi, o India rum Orientalium Primate celebratam ex auctoritate Clementis VIII. Pont. Maximi anno emaam X., de qua infra dicemus ; cui adnectitur methodus orandi per Laudosias , stu armi las precarias, quae rosaria , σ coronae vulgo audiunt, tum brevis catechimus , ac Vita Bea . et Andreae Apostoli. Accedit praeterea Commonitorium Panorale, seu Conciliare, ae potius Diam peritanae Synodi explanatio, quam anno cmacra. . concinnavit Franciscus Viis Catalaunus S. L P qui Meneetesii laborum , ct vigiliarum consers, ac . Syriacae Linguae interpres in celebratione laudi.

24쪽

o ius i) ad stae eriam scribens in ea est via

nione, ut crastat, horum Christianorum origianem in fine Saeculi DL esse statuendam . ias u ro , cui Thomae, an cisini Ammio , qui in India fuerit, Mali ure degerit, ibique Christi Ilionem flabiliserit, an Thomae Mametis disicipialo, qui in Indiam venisse dicitur missus a Maianete ipso circa ann. CCLXXVII., an Thomae alte Cannae, stis Mar-nomae, mercatore Christiano

Re Malabaricae Ditionis circa ann. DcLXXIV. ἐIndiam petiit, o cum admodum dives esset. christianis Malabaricis multa beneficia impertivit , multaque illis a Igge privilegia obtinuit . ipsius Irisianae Religionis apud Indos origo, erpropagatio asscribenda sit, dubium sne eri , Erincertum . Historiam vero Malabarice scriptum de Divo Apostolo Thoma ex Ziegenbastio memois morat Theophilus Sigefridus B erius in Epimia ad La Cro um a . Tum Ziegenis ius i laudato La-Croetio ingerit Jam de Iristianis x rammae prolixam epistolam Tranquebaria ad Asnisse rium Berolines missem. Ceterum L Croetium a abrum de S. Thomae Christianis elaboravit fp quem memorat Ballerius, quemque eleginis Am i

25쪽

xxVImocat 1 . As in tanta rerum incertitudine pru. dentius ste gerere mihi videtur laudatus B erius, dum ait i : De S. Thoma, quis omnino sit, vehementer ambigo . Nam Apostolum non credam fuisse, quaedam videntur prohibere r ut negem, nulla satis iubet argumemtatio . Quod vero certum haberi debet , illud est, ex antiquis traditionibus notum esse, Chrisianos Syriacos in littore Montano , seu Malei-barico per longam saeculorum feriem suos uisio-pos semper ex Bablonia habuisse. Tum in Concilio Nicaeno siub Constantino M. celebrato ann. cccxxin mentio fit Indiae magnae , nec ob aliam sane caussam , quam propter Chrinianos in ea

tunc commorantes . Insiuper veteres eorum H Ioriae 'riace sicriptae, ct illis in Regionibus imventae arino cra XCIX. testantur, referente Ant

nio Govvea, qui Itinerarium scripsit Alexit Menezesii in Montibus Angam alitanis in ora Malabarica , Malabarrastem Escopum duos olim habuisse Suffraganeos , qui eidem , tamquam Metropolitae Iuberant, uisiopum sicilicet Zocolorae, sive Diosioridis Insulae, σ Episcopum Masin in Oriente . Asi Christiana Religio firmius in Indicis oris conflabilita, amplificata, ct ab erroribus ex purgata fuit anno , qWm seupra dixi, CIMIXCIX. , in quo nimirum Alexius Men sus olim Eremita Augustini us, dein Goensis Archiepiscopus Sy -

26쪽

EI L Narastanen ab alteris silutatur, ae -

ius tandem, quem illi Isuorens

m sein Paramesearen etiam nominant. Varia dein bis potenas a Matre tradita , σ variae horum proprietates praedicantur, inter quas prae-

di, in GImo samugarain , nempe creare , gubernare , σ destruere , quaeque a Georgio nonro ibidem, ab Auctore Dissert tionis De Diis Indorum Orientalium, a Baebetio in Epistola ad metium, a La-Croetio in Libro De Christ. Ind. , ac. tandem a Job 'amcisio Murtio in novo eius Dictionario i) ample exponuntur . Insuper Pisatius ope derem

27쪽

dum in urbe Mulabarensi Di per relebravit, qua sane multos, qui irrepsierant, ct late serpe-ιant , Ne loriant i , σ Manichesmi errores εο odit, atque profligavit. nodus haec ipsa, nos supra Malabarice sicariptam designavimus , in Lusitanum idioma , ct ex eo in Latinum

conversa , edita est Romete anno cramccXIM. I ti

ronymi minatali Upis a Iob. Facundo Raulinia caesaraugustano , qui iam fuerat Eremitnum A gusinensium Magi fler Generalis, ac simul Historiam Ecclesiae Malabaricae , elusidemque Liturgiam, ac Disertationes votas insever addidit. Hunc Librum confiulat, qui pleniora desiderat Plec leve incrementum Christianae Religioni factum in Indiacis Malabarensium plagis pori postolicos Ministros illuc primum ab Alexamdro VII. Pont. Max. ablegatos ex Carmelitarum Excalceatorum Familia,

quorum agmen duxit Iosephus M. Sebastianius, qu renunciatus Epissopus memopolitanus illic Episcopum ordinavit Indicum Pressterum, nomine mxandrum de Campo , quique Romam repitens missius est ad Aegei Maris distulas . dein uisicopus BD signanensis inter Calabros renunciatus, ac tandem ad Tiphematem Ecclesiam in umbria translatus est. Eius in Malabarensies Regiones delegationis Historiam Italice scripsit, quae manis Upis dein exa Icusea est anno ci asciri. Si de Missio m postes e rum natu aliis in vgionibus conterminis Indorum icognostere quis velit, adeat Relationem Provinciae Malabarensis Framessii Barretii excviam amo.

σω cain, in qua plures quoque chorographicas

28쪽

xx VIII

eruditiones pereUere facile erit. ceterum Me In re consuli etiam poterit Philippus Baldius in De scriptione Malabari, σ Coromandelii , ut alios

nunc omittamus , qui haec obiter attigerunt. VII. Haec sunt, quae de Alphabeto Grando-xic Malabarico, seu Sa crudonico, tum de ceteris , quae ad ipsium pertinere visa sunt, pra fari nobis nunc libuit. Faxit Deus, qui iamdiu videt, ac sustinet in Aquilone, ct in Oriente adis mirandi nominis sui abominationem , ct cael Bis , vivificaeque doctrinae suae depravationem, o inscitiam , ut vel ab hisce levioribus primordiis, quorum dein ope etiam maioribus, ut

ιioribusique incoeptis velificari enitimur, tantumo adiumenti, ct commodi in mangelicae veritatis Praecones, qui ab Apostolica Sede illue ablegantur , derivetur, quo maiori, aliqua saltem ex parte , Christianae Fidei incremento per boeusium confiulatur. Prela siquidem nostra quam citissime exspectant Christianum Catechimum in hoc ipsium idioma a Teanio nostro conversium, quo duce, ct auspice per vanillimas illas Oriem ris plagas sincera , ct intemerata Orthodoxae Religionis dogmata, σ Chrsi oneria, constictis tandem Idolis , devictis escaci, siuavique Gristi gratia insipientibus cordibus Paganorum,

eliminatisque superstitionis , oe gentium ritibus , unge, lateque diteminentur. Qui legis, vivas . aleas, floreas feliciter.

29쪽

GRANDONICΟ - MALABARICUM

SIUE

SAMSCRUDONICUM. PROLOGUS.

UM Purpuratorum Patrum Sacrae Congregationis de Propaganda

Fide cura, atque sollicitudo plane Apostolica in Christianorum utilitatem , ex quibus populosa coalescit Mala- harensis Ecclesia, in eo etiam fuerit , ut publica luce donaretur suis expressa Mementis , ac formis recenti, deditaque Opera elaboratis Malabarica Lingua , atque ea quidem typis , & impensis Sacrae eiusdem Congregationis; par, & aequum sane fuit, ut de eius elementis , litterisque aliqua a nobis proferentur; tum ex quibus ipsa pro- manet fontibus , quibusque insuper saltem primi oribus utatur regulis, etiam a nobis proderetur . Exspectanda autem non erita benevolo Lectore effusa, numerisque omni-

30쪽

bus absoluta explanatio , quae a nobis nunc tradatur ; quandoquidem praestitutos limites facile praetergrederemur, cum Grammaticales regulas haud nunc proponendas susceperimus, sed prima tantum rudimenta , eaque brevi, expeditaque methodo exponere nobis mens sit

1I. Quare ut clariori , qua fieri potest,

ratione incedatur, in ipso termonis exordio non incongruum admonere putamuS,

phabetis , a Bayerio in Comment. Acraem.

Petropolit. Tom. IV. pag. 2 3. , & ab aliis , quos prae manibus habere licuit , haud animadversum deprehendimus, Malabaricam scilicet Linguam, consulam, indistinctamque penes eosdem Auctores semper exstitisse; quasi idem p rsus esset Idioma Malabaricum, atque Tamulicum ; quo sane nihil absurdius hac in re comminisci potest. Asserere enim , Tamulicam Linguam Malabaricam esse , aut Malabaricam.esse Τamulicam , idem prorsu S eiset, ac si Gallicam diceres, & Italicam Linguam invicem non differre . Licet autem utriusque Linguae , Malabaricae, &Tamulicae radices communes sint; scriptura tamen , modus pro nuciandi, expressio ipsa verborum, diversa litterarum conformatio in externis rebus significandis , & elementorum denique numerus in Malabarica maior, ac in Tamu-