Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

발행: 1828년

분량: 642페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

lucem, sed illepta ulli; tua si uti, lin et multo aptior lamis sint . 806, ubi quum non allocutus sit Pollucem , et hic eum noli potuit allo- qiii. Neque illa est librili uin lectio, sed ua M. B. et edissi,nimi vel rum. Pro reli tui codd. onines habentia, in Reg. C. prorsus iii i sum est pro Tυνδαρίδη Iten Diti neshabeii Τυνδαρίδην; solusn πεφνες teritur in au. . . . D. M. Vrat. Vind. Reg. C. de Glielph. non constat , sed Regp . A. B. D. E. habent πεφνεν. Hinc Briinsic eam lectistini resiliuit, quani in textu oblinii, nisi quod De conaretura Ina mutavit probante Bochio. Sed ne illa quidem mutatione opus esse videtur; negligentius locutus est Apollonitis, Muni ex abundanti

subjiceret f. IV. 1086. 97. e Plor. - αἰκon Reg. A. - ἐμπελάσσαι Μed Reg. A. Vind.799 τενον - uis lectore non monito, et legitur sic uidem a Glielph. si fides habenda Hoerifitellio, sed neque ani Praestans est haec lectio, utis vorini, omnivium, semini lectioni, quae et ipsa sensui piissima est, anteponpnila gla tam tuit nasci, ut non dubitaverim cum Beckio uintam lectionem re orare., ἄρτιος Schol. Paris. o. viilg. t. C. Bruta Basil. Vrat. Flor et alii fortasse libri, quod minckius lectore non nionito

uin eam lectionem ex Etr- Cepisse, salsul est.

reponenduin esse vidit ters Veris . . si reposueriin Bruticita est

132쪽

ἀυδρο, μεσσας δἰ ὰὐν ὀστέω νας ἔκερσεν. οξυ δ' ὁ γε κλάγξας Ουδε πέσεw ι δε τυπέντος ἀθρόοι ἀντιάχησαν. ρεξατο δ' αἰψ' ὀλοοῖο

Πηλεῶς αἰγανἐην φυγάδ' εἰς ἔλο ορμηθἐντος 830 αατρέου ἔσσυτο δ αυτις ἐναντίος ἀλλά μιν δας, οὐτασε, βεβρυχὼς δὲ θοεπωικάππεσε δουρί.

Steph. hesauri L. o. T. I p. 1576.

error incertum an conjecti ra r Cppit tamen runckius. Sed nihil mutaIuluin est; ποτ .Hs latior se

in de palud. dictuin est, quam fluvius inicietiat, itaque θρωσμοὶ προδίοιο, quο ἀναβολάς recte interpretantur richoli., sunt editiora illius p ludis loca. Id docent etiani ipsa pose tae vertit, in palude illa iacebatnper et propo a. 1 eiu a Messit 1 824. τείσετ' villa. νείσsse Vind.

pius. - Moπασε eoniecit Valces., quod xesellero non operae pretiun est.

133쪽

καὶ τον μεν χαμάδις λlπον αὐτόθι πεπτηῶτατο δ . λιχροι ἐπὶ νη φερον ψυχοὐραγἐοντα, ἀνέμενοι, χείρωσι δ' εῶν ἐνικάτθαν' ταἔρων.

τάρχυον μεγαλωστί συνεκτερέῖζε δε λαος αύτῶ μο βασιλῆ Λυκωρ παρὰ δ' ἄσπετα μῆλ 84 λοιμι οἰχομἐνοιοι, ταφήλ λαιμοτόμησαν. καὶ δη τοι κέπται--δ' μέρος ἐν χθονὶ κείνη 'τυμβος σῆμα δ' ἔπεστι - , --μοι σιν ἰδέσθοανητο ἐκ κοτίνοιο φάλαγξ -tέθει δέ τε φυλλοις ἄκρης τυτθὰν ἔνερθ' Ἀχερουσίδος. εἰ δέ με καὶ το

Beck recte, luamquam causa non ' leo usquani iuncta legere In Perspecta praepositio enim substan inini, e δή τοι non recte ad eo ut,

tivo postposita non debet caesura es, que expelli vide ninus ad III, 58.eo dirium, neque medio in versu 842. βῆμα 'hic C. '

praepositio a verim divelli Si ne Guelph. errore frequentissinio pro tuo supra v. 31 recte erili retii ἔνεστι, ed Hoerstelli sagacitas in-οOω περι κάππεσε, neque apud Nu de δ' ἐπι sic exsculpsit.

facili errore ex Iota sithscripto. BeCh.

134쪽

αυα μιθυνθαδίη πάτρης εκὰς ευνασε νούοος, εἰσοτ υβαντιάδαο νέκυν κτερέῖζεν ὁμιλος. ατλητον δ' ὀλοῶ ἐπὶ πήματι κῆδος ελοντο.

θυμον, ἐπεὶ μάλα πολλὀν ἀπ' ἐλπίδος ἔπλετο νόστος. και νεκ' ἔτι προτέρω τετιημένοι ἰσχανύωντο,

135쪽

ismaev-ην ἀλλ' ἄκα, παραφάμενος τάδε πάντα, αὐτίκα os teὰ δηρὸν - μέσσοις ἀγόρευσεν

Mήμιν μεν γὰρ ἔασι κυβερνητῆρες ἡμίλφ,,, καὶ πολέες τω μή τι διαπρψώμεθα πείρης

,, Αἰακίδη, πη δ' ιδε κυβερνητῆρες ἔασιν;,,ους μεν γὰρ τοπάροιθε δαήμονας ευχομεθ' ειναι, ,, o 4 κατηφήσαντες με πλέον ἀσχαλόωσι. .. τῶ καὶ ὁμο φθιμένοισι κακὴν προτιύοσομαμ οβ90 ιι ' λοοῖο μετὰ πτόλιν ἰχνοω, ἀκλειῶς κακὸς οἶτος ἐτώσια γηράσκοντας. ἔφατ' Ἀγκαῖο δὲ μάλ εοουμίνωs πεδεγι το

882. μis ' αλλοι ἔασι- ων Jecutra de sit multa ., Meliei ite Beckio. Sed verius iudicavit in bard. p. 34 v. 881 Ex prior recensione super se in Oxia v. 882 aut iis in Britti Mus comecii, aut interie linivr, in posteriore vero recen aione v. 881 a poeta deletuin,' dZ ita scriptum esse, ut in si bris nune legitur. Et recto id serit poeta, naim v. 881 prorsus ab hoc loco alienus est. De nioris illorum an non lugebant Argonalitae, sed de eo anxil eralit, iiiοδ navis gubernator periorat. Ita tuo de lun solo

886- init. ποῖ Reg. D. που Reg. B. Perpetii harum a ticulariim convisio, inque tam eximarem I loco usurpari, ut si ubi J CLI in B. XIII, 307, quem locum hi-siis omnium laudo. oh Reg. ., ouod se ui aptissimuli est ubi sunt ad Lept. p. 272.

necessario recipiendunt duxi volsine libro dedissem, es vim Il. IX.

136쪽

γηματι δὴ γάρ σφιν Ζεφυ9ου μ ἐγας ουρος ητο.&αρπαλίμως δ' χέροντα διεξεπιρησαν ρετμοῖς, δ' ἔχων πισυνοι ἀνιμήλινα, πουλυ ψ πια - δὲ Καλλιχόροιο παρὰ προχοας ποταμοῖο s05 λυθον, ἔνθ' ἐνέπουσι ιος Νυσήων Ια, δῶν νίκα φυλα λιπὼν κατε νάσσατο Θήβας, ὀργιάσαι στῆσαι τε χοροὐς αντροιο παOOιθεν, μεν ἀμειδήτους μαλεῶνάζετο νύκτας,ου Καλλίχορον ποταμον περιναιετάοντες

et legitur sed ibi quoque libri vvllo Praebent. i. Utraxeri e

recepit Beckius. Et revera necessar ut videtur, huc enito spoctat Drl- nominis Avλιον ἀντιο o V. 10,

habere videtur, unc derivetur; stu madmodun idem Elymol. p. 170, claudatis v. 10 haec habet; ηὐ-λιον αντρον, παρα το ἐν αυτ αὐ- ιισθμου τὰν Θιόνυσον. Sed vulgatae lectioni patrocinari videtur Ste Phan. 3 E. g. V. υλή, qui hin C i- cur Avλιον αντρον, παρὰ το ἐκεῖ

το. Et si mites nomen conisnuneu

necessario cum saltation conjunci erant, ut Eoa diserte Dinni morMenon opus esset. Ita vulgata lectio

137쪽

og M ' Ἀμαζονίδων πολυθαρσέος ἐκ πολυοψ

Φερσεφόνη ψυχην πολυδάκρυον κτορίδαο λισσομένην τυτθόν περ μηθεα ανδρας ἰδεσθαι. τύμβου ὁ στεφάνης ἐπιβὰς σκοπιάζετο νῆα,

Ἀμπυκίδης Μόψος λοιβliσί τε μειλίξασθαι. οἱ δ' ανὰ μεν κραιπνῶς λαῖφος σπάσαν εὐδε βαλόντες χεισματ ἐν αἰγιαλφ Σθενελου τάφον ἀμφεπίνοντο, χυτλα τέ οἱ χεύοντο - ηγνισαν ἔντομα μηλών -

ineli Bech Nigritin colorem uinibus rebus inseris iunii poli ib

tuum dioi μῆλ' ἔφλεγον, non huc

uisu porea, integras oves combustasmae, sed per se intelligitur , ile sis partibus sermonem esse, tune com vis Othbant eouem modo loquitiis

138쪽

M ώπην, υκ μοισιν ἐνευδιοων πτεὐυγεσσιν. δέμας ἱμερτοισιν ἀναψυχε υδάτεσσιν. M νυκτί τ' ἔπειτ' αλληκτον ἐπιπροτέρωσε θεοντες, σαμον αἰπεινούς τε παρεξενέοντ' Ἐρυθίνους, Κρωβίαλον, Κρώμναν τε καὶ ληεντα Κυτωρον.

ἔνθεν δ' αὐτε Κάραμβιν αμ φλίοιο βολῆσιν γνάμψαντες, ταρὰ πουλὼν ἐπειν ς' ηλαυνον ἐρεψοῖς

agens ex uno Reg. D. recepit, uni eo Beckiiis , uitiae In lexica tinnuo ravit error Apollonium lanii-

et illi unius libri lectio exore iue tisalina eminationum oισι

Lara. Quo deleatur inimicis. 938. εἰσαναβαί' Reg. B.

GDelph. Vrat Vind. ἰσαναβαίνοι Rea. E. et suprascr. in Reg. A. Sed

versum laudant Stepli. 32. S. V.

labris absit, ita potius legendum P ω πρόπανήμαρ μῶς, -- εματι νύκτα. Facile tosta excidero

nere debebeuari, sed posui, ne oμῶς cum sequentibus Muo unqatur,

139쪽

σφῆς αυτ οὐ νημερτὲς ἐπἐφοαδον ἀντιάσαντες '960 δ' ἔτι μιμνάζειν θέλον ἔμπεδον, ἀλλ' ἐνὶ ναμ Ἀργεστα παρῆσσον ἐπιπνείοντος ἔβησαν.

τοῖσι δ' - μετέπειτα Μῆ πεφορημένοι αυρην

fortasse codd. Boinck. Beck. 957. τηιιος. θ' Ἐρωιλῆος ἀπο- πλυθεντες, ἔναιον mg. sine nexu, quem restituere conatus eis Brunck. admodum violenta conjectura rτεπλάχθησαν repone iis Melius Beckius,

χθέντες παρεναιον, refer: Hii 't8--πaθεν, παρέναιον. Bd aestue his verreni videtur primum enim Gebetur codicibus Regg., quibus in usnaodi rebus nisi ni in fides litilienda, Illoniam saepe coiijecturis ad Versus sanari tos interpolati inveniuntur es.

Goliata. p. 4M, deinde παρανα- ab epiconini ira prorsus sinuuium

est, et si in usu esset, tamen, clli. l. plane otiosula foret postremo

duplicet constructio με πεπλάγ--σαν eritis loco nocessario poeta Participio uti iobeliat aliis locis usus est 1 316 1325. Itaque in D potius, quod inpera acaneum vinum quaerenditii est, cunice vera videtur emendatio Geritardi, qui p. 49 τῆμος ἔθ' in τῆμόσδ' mu-iavit, quod selisu ita saris urit, ut inteolum receperim.958. τότ Hor.

um lier p. 190, pila et Apollonius et reliqui ludus,neris poetae sei

per σφεας istunt; sed perspicitum est, σφὰ dici lii tritisse. pH illiso versus collocatulu est. Est sane lito

inlatis Apollonii versus ais tines, piens, neque apud Homo in iuvemino vocabulum versus initio ponitur. 96O. οδι τι 'L-θἐλ- quum sit larina non nouim lea, Heritatu Imavi Apollon. 43 αδ- scribi voluit, sed vitigatam recto tuetur 961 παρ σoo Vulg. et E inol.

M. p. 136, 26, ubi lila versus laud

Eadem fere Scis Paris. se Post rius hemissessium mittit. - insuperiorisiis haec non immiair Manifesturn psti lata es, in nostriti toruin pertinera et ad priorem recensionem

reserenda esse, desinthino vero semm de loco,iperiore cogitasse. temni versum, ut iiiiii iesiore, ante

140쪽

'Ιππολιτη ζωστῆρα παναιολο εγγυάλιξεν ἀμφὶ κασιγνήτης ὁ δ' ἀπήμονα πέμeu oπἰσσω.s70 τῆς οῖ γ' εν κόλπω προχοαῖς ἔπι Θερμώδοντος, κέλσαν, πεὶ καὶ πόντος ρίνετο νισσομενοισιν '

ηπείρου χθαμαλῆς, εἱλlσσεται λμεν απωθεν, η ὁ πέλας πολέες δε πόροι νώνυμνοι ἔασιν, οππη πεξαφυονται ο δ' ἀμφαθὼν ἄμμιγα παύροις

SEARCH

MENU NAVIGATION