장음표시 사용
141쪽
985 και νυ κε δηθυνοντες μαζονίδεσσιν μιξανυσμίνην, καὶ δ' οὐ κεν ἀναφωτί γ' ἐριδηταν,
οὐ γὰρ Ἀμαζονίδες μάλ' ἐπροέες ὁὲ θέμιστας Θ δη - καὶ γενεὴν ἔσαν ' εος Ἀρμονίης τε
142쪽
κεκριμεναι κατὰ φόλα διάτριχα ναιετάασκον ' νόσφι με αῖδ' αυταὶ τῆσιν τοτε κοιρανέε ει
νυκτί τ' ἐπιπλομένη αλυβων παρὰ γαῖα Εωντο. ῖσι μὲν ουτε βοῶν ροτος μελει, υτ τις ἄλλο φυταλιὴ καρποῖο μελίφρονος οὐδε μεν- γε ποίμνας ερσήεντι - ἔνι ποιμαίνουσιν.
1001 ἀλλὰ σιδηροφόρον χων - σύνα γατομι-τες, ἄνον ἀμείβοντοι βιοτησιον ουδι πω σφινηώς ἀντέλλει καμάτων ἄτερ, ἀλλά κελαιν '
μνυ καὶ καπνω κάματον βαρυν ὀτλευουσιν. υς δε μέτ' αὐτίκ' ἔπειτα Γενηταίου δεος κρη
1010 γνάμψαντες ζώοντο παρεξ ιβαρηνίδα γαῖαν. ἔνθ' επε α κε τέγασνται - ἀνδράσι τέκνα γυναῖκες,
αυτοὶ μεν στενάχουσεν , λεχέεσσι πεπόντες, άατα δησάμενοι ται δ' , - ἁ-- ἐδωδῆ
gunt Scholi Paris et Flor ad II, 373, quo nil χαλκοβία, tu meaUM habet, utri sue palaeogrilphicis r sollibus explicatu facile, Steph. . s. v. αδισία , uno versum inudat mutilatum.
secuti sunt Hri nCk.BECE., uatum est. EX Requente A, ut Saepissime, . . I,
211. Supri etiam L 17 soluti Morino particula di ira istis inferriens
143쪽
- Μυνας καὶ δ αυτοὶ ἐπώνυμοι ενθεν ἔασιν. ἀλλοίη δε δίκη, καὶ θεσμια τοῖσι τετυκται.
οσσα μὲν ἀμφαδίην ρι ιν θεμις, Ἀνι ημ', 1020 n hooii, τάδε πάντα δόμοι ἔνι μηχανόωνται 'ουδ' εὐνῆς αἰδὼς ἐπιδημιος, ἀλλα συες ς
φορβάδες, οὐd ' βαων ἀτυζόμενοι παρεόντας,1025 μίσγονται χαμάδις ξυνῆ φιλότητι γυναικῶν. αὐτὰρ ἐν ψίστω βασιλευς μόσσυνι θαάύσων
κε ναῶcit omisso oρο Guessu recipienda erMami inlidita, qua 1O16. Μοσσύνικοι Hor. - ναι- apua allium scriptorem nullum legi-τάουσιν rat. - Post hunc versum tur, nisi apud Nostrusit III, 7 ex Britnescius, quem sequitur Beck. In coturetur Brutichiana, et apud Eu--ruit eum qiis Mim post V. 381 nu, l. . 88, 36, ubi ex emissi errore eiecerat, quod ferri fortasse posset, nata videtur , praesertim quum Ista- alitu absque mutatione inseri posset, lim lamiet Nostri IV, 344 ulnυμτα- aut sensus eum agitaret. Sed et in lesitur. Hac eidi lami in quactinutari tabitu, ut loco accontino lare apud Homeruit aliosque semper e turilia enim militia scripώinminck. tur, et oster intur 1, 475. III, 97. ορατιονς ποπ- ἐυπando, M. IV, 344. ους καλέουσι 102l. μεγάροισι. Guelph. et sensus G, a stbesse opum potest 1027. θειείας Guelph. in in Brunckius dies . poetam 1028. comittunt Vrat. Vind. Hor. peremno vocabulo μόσσυνας uti Banib. Bain. a rius loco, halint. non potuisse, nisi antea quid a iii Guelph. Maret explicasset laeetiui est. Eo w29. M Vandis sed μιν in ina dem modo eo utitur monys Periem in 766 et mox noster i. 1027. Ita iiis 10ω παραμειβόμενοι ulti. sed
exulare ait iniis vinum miniacia legitur hoc tantummodo in Vat. B. num marg. Reg. B. et fortasso in Guelph. 1017. Hic versus deest in rat. ex est Flor in reliquas e la transesed mirgini a manu senuiore adsen-- t. παρανεισσόμενοι inliniit Vinia plus est. Non ius. . in1, 4 ind. παρανισσόμενοι au. . .
144쪽
βλήμενος οἱ δὲ - α πτερόεν βέλος εἰ ἡ νυς,1040 1λκος δε ξυνέδησεν ἀπὸ σφετέρου κολεοῖο
λυοάμενος τελαμῶνα κατθορον ἐκ δε φαάνθηαλλος ἐπὶ προτέρω πεποτημένος αλλά μιν ηρως αρυτίδης λώτιος, πρ γαρ αγκυλα τείνατο τόξα, ηκε δ' ἐπ' ἰωνον ταχινον βέλος, αυτὰρ ἔπειτα
quod flagitat nietrunt, habent Vari. A. Reg. B. Vrat. Vinii Brunck.
eouo. tacite mihi vomerius, et cuni eo Beckius, eam formam reposuit. quam L 1. 3 legerat, ubi eadem varietis observata est. 1041. λυσσάμενος in1 ἐφαάνθη Briinck sine libris nee -- nito lectore Vid iam 1072.1 2. Editores quum verba προ
inclusa putarent, in ensi sunt pron mine iv. Iod inam sequente constructione non coire Videbatur, quare Briinckiu αλλὰ μὲν ex coniectura
reposivi. v. 1044 κεν ἐκ Δαμνον scripsit, quod praebent e .
i latuor. Secutus est Beckius diei quam uam haec emendatio Bruncicio
indubitata videtur, men neouo Hraia seni potest, ii in illi librorum
Rug. lectioni magna auctoritas est, neque omnino mutamsi cauSam esse mox videt,invis. Ossensus est etiam
cieritardus p. 76 s. maxime vocalaseli προ γαρ ἀγκυλα τείνατο τόξα,
IURE EI Onisolum otiosa sed etiam
RVeIII, et Uri a illa desinunt otiosa esse, si erui sequest tibiis omnium parentii Pincluduntur, tit seci. Id enim dicere vult popia Cluti ut prius tetendisse arcui sagittanique musisse, quam pennam temulere posset avis. Ad emam proxuno accessie Matthiae obff. iit p. 28, qui recte vidit ungenda esst .srha αλ μινηρος πληιε, est nensus particulam eis emendarit vτικ' ἔπειret, qua ipsa inutilis est mutatio ma
ni in hoc sitatissimum anacoluthon, Ex tuo vitio insertur, quamquam
praecessit uti, post parentii inisculinis excusandunt, Menuulsioduni apud quosvis scriptoresa postia enthesin insere acto notum est, exemplis asserendis supersederopos n. Parentheseos signa, quam quam melius abessent, posui,
145쪽
οπλωῖδας ορνιθας Στυμφαλίδας ἔσθενε λίμνης,,ώσασθαι τόξοισι, τωμεν τ' ἐγ αυτος πωπα.
146쪽
10654-ύοντάς τε λοφους καὶ ἐπήορα δουραθ' υπερθεν Η εἰ Δ κεν αυτὴν νῆσον Ιαώμεθα, δὴ τότ' ἔπειτα
οὐ κελάθω σακέεσσι πελώριον ρσετε δουπον. μ
-PDSit aut esse ovis nitretur φρά- In liae nini versu regione Apollo- ἔατ Reg. o. Domulo a glossato nius augineii tui adicere quam P ribus Profectus es miserati uis per strophum admittere maluit, quod spiei potest ex uelpli , vin in t a vera e---to seri perspimium est ρσετε eum glossa G κεπασατε. est, et ab eo factum esse ex multa-1063. πονν-δli Vulg. πασσυδίθ tudine locorum ollio potest. Nam
147쪽
χρίμψαντες σωιέεσσιν ἐπικτήτον αὐ- αρ' ο γεμυρίει ἔνθα κά ἔνθα πεφυζότες φρέθοντο.ώς δ' πόt Κρονίδης πυκινην ἐφέηκε χάλαζαν ἐκ νεφέων ανά , αστυ κά οἰκία, τοὶ δ' αὐτοῖσιν 1085 ἐνναέται κω/αβον τεγέω λαρ εἰ τοντες ἀπροφάτως, ἀλλὰ πρὶν ἐκαραυ-- μιλια ορα πυκινὰ πτερὰ τοῖσι ν ἐφίεσαι ἀω--κυψι μάλ' α πελαγος περάτης εἰς Ουρεα γαίης.1090 Tις γα δὴ Φινηος η νόος ενθάδε κελσαιανδρῶν ηρώων θεῖον στόλον η καὶ ἔπειπα-χν νειαρ ἔμμεν ωομειαγισιν ἱκέσθαι;
Hoc tanto locor in numero Coinmotus non dubitavi etiam ex pauciorihus
est, cum accusativus necessarius sit, ex Regg. A. C. D. E. cum Vrat. Vind.
148쪽
οδατι μαίνω διερρο ὁδον ' κτουροιο ' 1100 αὐλαρ γ' μάτιος μὲν ἐν ἀρεσι τυλλ' ἐτίνασσεν τυτθον ἐπ ἀκροτάτοισιν ἀήσυρος ἀκρεμόνεσσιν νυκτὶ δ' ἔβη πόντονδε πελωριος, ρσε δε κομπικληγὼς πνο 4σι κελαν δ' υρανὀν ἀχλυς
1110 Dθα δ' κ' ἐs-ίοσι θεῶν πίσυρές περ ἐόντες δωροπος ριρ- πελωρίου, οἷ τε πολλα μισθεισης κε, αστο θόοις συναρηρότα γόμφοι
καὶ τους με νησόνδε παρεξ λίγον θανάτοιο ματα καὶ ριπα ἀνἐμου φερον ἀοχαλοωντας.
lataea nocto ac minodatum M. Ne in eo G1095. αροιντο emendation sendendum esse, quod ciuem versu Brimch. Beck., quia coniunctis ua. Praecedent jam legitur musmodi Quae tunc erat de his rebus opinio, enim repetitiones iiii saepius invota soloecus videluitur. Vid. MI, 17. sinultimum vero est II, 57 sq.1096. σκo Vind. oram in dixerit fortasse quispiain, illo Hor Brul, Basil Ps hi fretus, non posse utriini tuo
11 . ατι Me l. a m. 1. legatur in h. l. xi e ep. crit p. 171. 299. prorsus eaedem voces in fine ver-1103. υρανόθεν Reg. A. suum sint neque a terr 1105. ζόφον Reg. A. - η ρει- uetantem haberet. Moc vel O sor
Vari A C. D ed Vrat. Vinii. , quam tissimo argumento aliquis illi visit formam alibi ne legere ito memini contra Eos, qui Ilii iu αυτω scri-1107. κυματι Vraa. - αυτω bendum esse putan ut Buriniam.
149쪽
, ἀνδρῶν, ευμενέειν τε κο ὶ ἀρκέσσοα χαπέ- 1125 , πόντω γὰρ τρηχεια ἐπιβρίσασα αελλαι,, νηος ἀεικελίης δια δουρατα πάντα κέδασσαν, ἔνι τειρόμενοι μ' ἐπὶ χρεος ἐμβεβαῶτες.
ραίης γr4θι νήσου. Sed legituris in solo Vat B in Guelph. non
ro ex sur in relinuas editiones. rivi a liliis coda omnibus al est, etiam a cod. Iirili illilii Zeladae, quem hic ut perpaucis aliis lo- Cia commemorat Hangini. Recto igitur eum amemini Brunck. Beck. Acuto observavit enasterhusius, hunc versunt in priori editione lectum esse, cui deinde poeta eos, quos nunu
linguae mittit. Impsi ei modo vitium expli
cari potest, IIan aut versus ipse codi
mini versus, aut ininsiliri, vi ex priora recensione et delendus est. Haec fuit senisentia Brunckii , qui versum ejecti, probantibus Becuo, iuvim cenio ep. crit p. 278, G -rdo, M. - liis lamiure non possum P murum nini vocabula praecedentia νηῖς ἀεικελ: ne laitare ali iiii lis dentur, quod in sequentibus ad ea ineratur deinde etauit, hunc e sum o priore editione sera alias putamus, ne ibi quid i a solus potEratri verinini finitum Mireret, qualemnxit euani erit diis r πόνων ἐπέπλωμεν πατρος κρυερρσιν ἐρετμαῖς. Qiiod uiri ita sit, intollio non potest, quomodo factum sit, ut aliis tantuni homini versitum in is in nostros immigraverit, adter excideri Accedit, quod non in quibusdammodo libris versus ille comparet, ut is de iis ad v. 111si sermo fuit, sed in omissi, aestui tacitis hunc ver-
In dure et enclutii uilico , aut merulain altiluat in ipso latore, Versum sequentem librariomini culpa omissum puto.
150쪽
- Τὰὐτα μεν αὐτίκα, τα παρέξομεν ευμενεοντες. ἄγε μοι κατάλεζον ἐτητυμον, ως ποθι γαίης ,, ναίετε, καὶ χρεο ola sπεὶρ αλα νεῖσθαι ἀνώγει,
Φρίξον. τις πτολίεθρον ἀνηλυθεν ἰηταo,, κὐιου ἐπεμβεβαώς, τον α χρυσειον ἔθηκεν 1145 Ἐρμείας κῶας δε καὶ εἰσέτι νυν κεν ἐγοισθε.
113ο εαημα Si ph. mox Brab. Basil optativult, si radi IIII131. αἰδήσασθε - Vind. reliqui codd. et disione imi a P 1134. ἐπιφραδέως προσεειπεν risina exhibent, unice Verus est. Vat. B. Post Hinc vi sum vulgo Ieiliis is, 1135. ὀχάμ-- Vint. Ind. ii est in rivo, recto h. l. a1137. ἁ πόθι Rem L. B. E. Brimescio dectus. Nam nere lisus ἔκποθ' Reg. D. οππόθ' ex emenda loci sensus postulat, ut locus indic tiones Inch. quod contra librorum tur, ubi vellii videri possit quod recipere nolui, sitiamquam putat Beesta, neque Apollonii est, fateor, me inima illud Risine alui versiis eosdemmoti arica ratione re se