Clementis Alexandrini theologiae moralis capitum selectorum particulae Commentatio acad

2쪽

THEOLOGIAE MORALIS

COMMENTATIO ACADEMICA

3쪽

c . .

4쪽

1. In retiis expetetulis quis sit finis, quid extremum, Pald ultimum, io sint omnia bene vivetuli recteque faciendi tonsilia reterenda, quum veteres philosophi sere omnes peramitin emi rentur, tuis uirileeipue, pii post Socratem holas insuluerant, id

agebant, ut boni ejus, iuul illo tantummodo si micatum erat,

naturam accuratius desinirent. Quae quidem quaesti Pro eo tempore, io civitatum smieeamini condo dia cissolvi oriunmie sin=lamini landamenta labelaetari eoepta sunt, extinia eum diligentia iniri mota sit, nobis de ejus rei causis ineditantibus mirum esse non potest. Etenim ianuli Graeconii Mimina salus ipsius reipublicae conditione forente erat contenta, tamdiu eam belli virtute exercendii et defendere et angere salis liabebant emi anxii erant de eo, quod possidebant et retinere studebant, bono investigyndo et laerendo contra quum jam in eo esset, ut ea salus deminueretur,n te ad rempublieani augendani et consera andam omnituri studia reserrentur, quum lenimie M libertate tuenda frustra dimicatum

5쪽

esset philosophi sumnunt bonuni, a Gn inremoradum non inve- vi altu', cogitatione cognoscendique ratione assequi studebant. De io desinimulo ab aliis aliae latae sunt senteniuie Attamensere innes de ea summa salute cos incendi viribus iniensis obtinetula consenserunt. tenti quum in hac enim humanaraim caducamini vicissitudine et uxu non jam existeret ultimum illudn in omnii esse societas aut omniinio, in in iis eius sione a 1iesceret: nihil aliud reliquiis i iii, iisti in ostenderetur, quomodo ad illud summi boni θεωρία expetendi fastigium perveniri posset. At vero mei imaginein quidem ejus rei deseribere et depinlimre potest, alii autem ipsam lanium in , vi suppeditet, ut hominum ejus expetendae desideria nia: excitet, quain expleat. Namque species illius summi boni ante oculos quidem obversatur et iis, qui Ohinoscere votivit, demonstriam per scienda, non autem persecta exprinienda in iis rebus, quae subadspectum cadunt, sed non expressa uuai θεωριας 'rum et hiunariarii in repugnanuarii iuuii veteres philosopli a se iussi non

posse sentirent, et desperarent decides illis viis coelesiit in ei

livinis in mentibita infixis in thoe vindo insorinandis exceptis Stoicis, e Zeller Die Mosophie de Griechen. I. I. pag. 17. lii virtutis scientae seniliae procreandae usum requirebant, sere omnes summum illud imitum non solum o in emissus hominibus esse expetendum, sed ipsa cognitione contineri, ut docerent et v, θεωρίαν τῆ anteponerent, inducti sunt. Ad quorum sentensias mouens Alexandrimo sistam non a semodavit, sed potius sis opponere voluit, attanisi iis vincere his non poluit, ut non earum vestigia in ipsius doctrina eis opponenda quasi oculi appaereant. Summus enim ille illeolo s, extimo aminiine pri editus, in veteriis plut vhomini libris vel niaxime veriussus et in iis, quae de summo bono accuralius describendo

6쪽

gione christiam recte intelligenta os nil posse docuit. in re probaeula iis, qui christianos se appellari volunt, nulla dubitatio existere potest. A Clemente autem summum illivi bonuni Meundum eam intelligentiam Religionis christianae, quam ipse per 2. In tricatam illam et dissicilem quaestionen de linibus bono in non uno quidem loco instituit, sed ea, licui solet, consuetivillae ei saevis veterum ei recensius et recensenilis iis renovavit, ut, quid sentiat, mulsis locis nain signisseasse, quam satis accurate exposuisse dicendus sit. Attamen eo loco, qui ceteris amplior et distinctior milii esse videtur, Sironiai. II. o. IL,

7쪽

ipsius inseruit. Manisminin est, sagacissimi illius veterani philosophonini sententiam Gennensi probari eam ob causam, tum Mimmuni bomini in viis Maia collocaveris beatam autem vitam, iam modo Gi ipsi consentaneam et convenientem, uni persecimn secunduIn Virtutem appellaverit, in boni ipsius cogititione et ea similitiusine sitam esse statuerit, in iis ad Deum accedat uirum Dei assimilauo in in rebus expetetvlis vissimul esse Gemens talis tum abest, ut neget, ut eam loquendi larinulaui premat et his intelligentiae Ii ctitudinem definire studeat. leni in secuitiluin Platonem, ut an Clemens, Dei similesi fieri nihil aliud est, nisi justum et uictum eum priaenii seri ideirimi a militiis illvino morial litis propositum fuisse si patres ecclesiae concessisse videntur, ii inter se a-- et v ομοίωσι ν disceritentes, illa hominenti tum ab initio malum, hac auteni ad sumniam ipsius perseeumstinomiandum esse doceant. Sed quaeritur, qua ratione fieri possit, ut quis illam justitiani et vitae sanctimoniam, qua cum De quasi satililiaritatem conmiliat et affinitatis Irixilii eum aiungat, sibi vi dicet Deo quis sese assimilare Mnest, ii Dei naturiini non habeat perspectan Iusto et sancte quis vivat, qui non Dei justitiari et sanositatem cognitam sumi ipsius resere et ad ejus nose main are uulare possit' - Plato ii leni inimi numinis,lumni verbis significavit, tum initium et medium et sinem unive

somini continens, via recta procedens et res universas cirumiens

id appelles, uui semper s iniit Justitia, ultrix eorunt, ii a leo

8쪽

vinis cupiat, humilitaten et ortiniuii Go32 ὁ ἐν εὐδαιμο- δαιμονήσειν μελλων ἐχόμενος μνέπεται ταπεινος καὶ κεκο- ηι μήνος iurat liuin rixeterea mile M ui esse non posse, io non inoderativi in mi igitur similem steri neniincti statuat, qui non ibi temperaverit. At vero eis singulis definitio- nilnis Dei natura simineando iii ps obumbrari, inni revelari videmur. Sed ea revelativi ei per ieienta si, si minis illud mi , io uno eum Platone cientelis in illi ad Dei similititisti et Moessione et boni cognitione situm esse censet, non solumi tendum esse, sed opino se ostendemium est. Revelasi illa Dei sinis, per uro in vitium) qius bonitas quodaminodo

expriessa in sis, Pιae bene Fecit ' Christia ι ignia secundulii clementem, quilii minimani saluinnia Dei assimilatione repetem ani

se viliceni, in ea loli uti formula adlubenda eum Platone mi

ωι αυτον τοιουτον ἀναγκαῖον γενέσθαι.

9쪽

dem convenuint, sed in missime eius ac ius istandi dissentiunt. Hominibus enim Christianis, ' u τέλος-lIud, quod Platoni

ὀμει λόγον οἷον τε ἐξομοίωσις in rebus expetendis ultimum se dicatur. In qua verborum consorinatione ambigylias quaedam cum omni Meeta inesse videatur Demni os uris vocabulum ad Uro hypostaue a reserin et rationem recte ductis, Significat, ita ut per Deum filium et Dei similes et rationales facii esse die ruri Dei assimilatio et rationis rectitudo risissime copulatitur, mi uuam ii eos aranium ui Dei similem seri et rationis vires excolere et perficere idem esse dicatur contrit aeniens Alexandrinus eam Dei assimilationem a nullis aliis lit

φ Mitinerentur hoe loe sententiae clemenumera gratia eum libero arbitrio eoopermite in dogmatum iustoriis praetermissae Sireniat.

10쪽

θεσίαν δια του υἱου noκαIάσ2ασις δοξαζουσα ει- ον ζα- clemeniis fulmines ait Deum propitiis accedere milenivie accessione noriun fines attingere nussa alia ratione possunt, nisi redemptione

per Fili a perseeta per siden Mas lamis qui et jussissemivir sanetacantur Dim: .. δικαιον - οσιον μετὰ φρονη-

hominilius igitur non aliter steri potest, ut sanctitatis austi te, a Deum oce eoismis notaratio, vestigia imprimantur, nisi ipsius Dei sanesilai et minis imula et meacem se mi min. Quae efficacia mediata est per Filium. Itaque id quod postulat Plato, ut ei jussi et sancti fiant, qui De assinulari viant, hi

suppeditata est eis, qui illi relliliti sunt liberati a peccatorum Servitute, per j iiiiiiii unicum, magnum sacerdotem sanctificanteni

amici suppeditabitur iis tu spes, iam de pereepturus, o M in parte impleatur, illum in intemni reclusione v ζωφη αἰω- νιος . . DI 34 ext g I3 extr. , - quae aedag. I. c. I. 29 jam anticipata eL πίστει sngrinens esse dicitur. Viniis*ie auteni e sanctificationis ei justiuae e της αἰωνίου