Declamationes Leptineae

101쪽

09. g. Οὐμην ἀλλ' εἰ μεν εο πάσχειν μόνον ἐνην , ἀ

μην, περ ἐν τοῖς προς τους ἀλλοις του μηδενδ ἀξιουτε, sustτου ἐν τοὶς προς μάς--οὼς του παντὸς ἀξιομε ει γὰρ καὶ μάλιστα πάντων εὐ πάσχειν ημεῖς δίκαιοι, Οὐ μο- ω--τι μάλιστα πάντων ἐθάδες ἄσμεν τούτου του μέρουρτον απαντα χρονον, αλλ' - καὶ πρῶτοι πάντων φιλανθρωπία καὶ μεγαλο χως - κράτιστα παρὰ τῶν θεώναπολελαωκότες μεὶς, τῶν καρπῶν δόσει τῶ τυ ω καὶ κληρος οἷς πρώτοις τῶν θεών γεγενησθαι ἀλλ' ιμ-ώτου τυχεῖν οὐχ οἷον τε μ παρόντος ἐκείνου δεῖ δηπου καὶ Ἀμφοτερον μυ , ἴνα μη θάτερον ζητου- τες οὐ τούτο πινον, ἀλλα καὶ τὸ πῶν ἀπολέσομεν δ' --ειδη τὰ εὐποιεω τε καὶ πάσχειν, εἰ καὶ αλχηχων -

102쪽

ου ευ ροσχειν μελλομεν ουν ουτως ἄν το ευ ποιεi- ὀμεγαλοφυχέας ἔδει παρεῖναι, κανον νομίζοντας κερδος την παρὰ των εὐ πασχόντων ωδῶ δ' τε και χάριν. - δε προς τούτω και το ἀντευπείσεσθαι προρδοκάν οτι Θουμανία σαφὴς, μάς αυτοὐς των τοιουτων ἀποστερεῖν ἐνμεν γα - τους ἄλλους τ ξεστιν - ποιαν προθυμεμψαι καὶ Φάς αυτους ἐστιν - ποιεω ν δε τεο νηδένα

τούτων δη ποιεωθαι λόγον ἐν τοῖς μεγίστοις μῶς αὐ- τως ζημιο- εἰ δε το μη βούλεσθαι μεν υ ποιεI μέμφεως οὐκ ἀπήλλακται δέ γε πολἡ μάλλον, μη -ψς ευ πεποιηκότας ἀντευποιεῖν τω κυ τα δεδεμένα - -φλ- ἐπιχειρεῖν ἀφελέσθαι Ἐράκλεις, δε τις αν καθ'

χὴν ειληφότος, νόμων ὀντων καὶ δίκης, καὶ τοὐ κοινῆ διαπάντων λυσιτελουντος, θεῶν βουλομενων , αἰεὶ τιοτε νικῶντος τῆ πόλει, και προρεν μῶν τοσουτ απεχόντων του ταμα ποιεῖν αἱρεἶσθαι, ως και τους παρ'Ἀμῶν δωρεὰς εἰληφότας, άν πο ἡμῖν ἐθελήσωσι ταύτας δ0 παλιν προέσθαι - , ἐχθροὐς ἄν τω ὀντι νομίσαι, ράναξίως ἐν τούτοις καὶ του τῆς πόλεως ηθους και τῶν προγόνων βεβουλευμενους' εἰ δ' οὐκ ἀνεκτὰν ω ἄνδρες Αθηναῖοι, τουτ δη, πόσον τι χρὴ νομίζειν ἐκεI-

104쪽

ADNOTATIONES.

106쪽

Antemum ad ipsam orationem illustrandam aggrediar, δν duobus argumenti aeci locis pauca praeminere iuva viomuri alteriani Maius emendandum reli*ait, recinis i terpretandum alterum. onstrum enim conspicis in ipso ingressu, μη ν ἐξεῖναι, λοιπον , imae nescio an scribae non possit imputari. Ego quod exntati, alteri, quod et ipsum Proesto erat, του λοιπο propterea praetuli, liodeontinviam tempus futuriun nic signincatur, non unum almmio futuri temporis ni rinentur Exuin hisius argumenti alter ille servat lieni dicebam error, monterpretatione positus Nanivis verba κἄν εἰ καὶ τοIς ἄλλοερ δε- κοImaius vextite nam aliis frustra videtur uti adminici sis ale Hoc enim vult, quisc iis ea seripial: etiamsi altis rationibus tui Demostlienes rideatur, tamen eandem semper subesse, eam tae posita sit is, ἐνδόξω. quod verum utili est in universum fatetur noe serem

extremis nisce vectia Iove fortasse latet vitium corrige cluni enim puto κἀν ει καὶ τεσιν ἄλλοις δοκοI. Progredienti inini ad ipsam orationem in prinus eius

107쪽

illa quidlam per se, non spernenda tamen ei qui.d totam

istius nominis loquendi consuetiidinem animuim Meriit. n quod scriptum est τελειας εἴνεχ, Ionio somna Vithun liiurari facile videatur sis, si istis,iinutiis attendere

non consueti 'netorem nostr in scrunt uicos imitari.

Ac sane apud nucvdidem ea nusquam admittenda, non magis quain apud tragicos aliosmie. Sed Plato et Demo-atnenes saepenumer serinunt i νεκα. Quod nec grammaticos fugit Graecos, ut Thomani Magistriim, Ic testan-

καὶ νεκα καὶ εἴνεκα IIλάτων, ζμοσθενης καὶ οι ἄλλον Θουκυδίδυ δε ἀεὶ νεκα. quem locum apposito Iaudavit ri et ipse no antiriadvertit F. A. Volsius ad

I emosth. Lept. p. 338. f. Reiis ad Lucian. . . . 6Oo., T. VII. p. 5oi Bip. Nimirum eiusmodi Ionisini in huius aetatis genero dicendi frequentiores Iocum sit, ari Ogarunt, Pium permutari ac perdundi Maleeti coeptae essentia Nostri autem tanta est religiositas in moraim exempla iarium uorum, ut inferior nec una littera videri sis cise Pint. - Alterum iod observatione lignum di dia ut Dani, o minus in certam dicendi forinulam Aristidi alsiit.

Etenim verboriarn συμβεβουλευκέναι προν χοα infinitivi persecti prorsus oριστως, ne dico pro praesenti, O- siti sunt et avi perfectis, praecipue infinitivis tuemlixonsuetudo viri nostr ina et aequiae eliis ita invaluit, ut naiato maior omini numeriis sit Mam oristomun et Praesentium quod pinnae florentibus littoris non pronaiascuo usitatum esset, sed maxime in certis astusdam e Dis, alvis ea iidem notione, ut id, plod et perpetuo fuisset et tum quoquo esset, indicaretur illi ita amplificariant, ut pro arbitaei perfectum ita ponerent. Id quod etiam in poetis Latiiii sequioris aetatis eo Picum est, ut Perito, Iuvenali, arcano, Valerio Flacco, aliis. Cuius rei exempla occiuiunt Diquo de singulari vero usu

Plusviainperseeti fuisset pro imperseeto ore vide aibnias ad Tertuli de Palli p. allo. Ubi propria significatio obtinet, re perfectae praesens egregie vocavit Fbb sus ad Livi p. 364. Do consimili imprudenti confusione an eruo Mosve tacta dicam.

108쪽

μ αν ἐν μηδένα. Inauditi vero locutio. Etenim distur iidem eleganter te oυδεὶς, εἷς μηδεις, at- mi ab ipso scriptore nosti o hac ratione g. 29. uni paucis illustratum vidis sed negationem addidit nemo.Ouapropter corruptelam id latere apparet. Dimode est

autem ceriam huius loci Iam monstraro emendavisi propter Varimn usum negationum. Puto tamen, sic commode locum pomo sanari, ut scriuatur, , ενα. in forinula uti oratores solent. Niniimn ondssa a Iss,rariis

inde aliquis male sanus in textum infersit. Locum vero Demosthenis vuletur enim Aristides certa taedam illius Verma respicere: hoc imagis nescire me doleo, auod inde ad emendMulini fortasse pmficere ali mi Possemus.

pirus embsthenes, Plena solet noster imitari Atque omnino vnn ea significatione o Nilum,netoriciun est, respondemie fere batinomit sanus Henistisn. ad DIE.

VOl. n. p. 44. φ Detormient autem saepius ad cognatas significationes, adeo ut Aristi Ios pse Orat coni. Prod 'st. p. 4o6. . . d. Iebn. cuius ad editionem invis respicio, dicere non dimitarit βεβαιοι καὶ πιέσι καὶ στεγανοῖς τοῖς πλοις χοωμενοι.

κατ υτὰς σαυτου Correxi ita confidenter Pindirae- De Ed pH αυτῖν. Significatur enim in tuam emniciem, Dod non exprimauae iacto casu adiuncto, sed securMIO. Nevae Ino movet illud, in aliquot locis aliis huitis orationis idem vitium subsidet Enimvero repetita dietionis insolentia turn modo emendationem aut eo eris aut retardare debet, quum plura corrigenda una Vice sunt, quam in saepius Intrarium peccasse credibile est; non dedet, tum unius litteridae e accentus mutatione ac- elixati scriptoris V Da cum communi eterorum scripto-mana omnium Ioviendi usu Iersiter conciliantur. Ceterisnsolet Aristides inlicere in eiusmodi somnulis pronomen avide post Praepositionem, ut infra g. 8 παρ αυτὰς σαυ- τον, et contrariae orationis . 8 ., οο.,-- ανetὀς -του.

109쪽

Cv. s. q. a. τισιν - καταθεσθαι χάριν. Graece κατατμε εσθαι χάριν licitiir, pii grati alimii alteri facit, viodis suo tempore reponat Herodotus M. i. δοκέοντες νάριτα μεναAην κατα σεσθαι, stri vide pios laudat Vatinctenarius. Sintiliter icem VII. go. IX. B. κλέος καταθέσθαι. Thucydides vero I. 33. με- ἀειμνήστου μαρτυρίου την χάριν καταθεῖσθε. I. 328. ευεργεσέαν κατατίθεσθαι. Unde transiit ad oratores Velut Demosin de

falsa Leg. p. 4 6 την φανῆ καὶ ἄδηλον χάριν τούτωe καταθέσθαι. Idem de Rhod. Iali. p. 93. μεγάλην - εργεσίαν καταθέσθαι προ αυτόν. in Aristocr. p. 626. εις εὐεργεσέα μερος καταθωθαι. eson in Ctesiph. p. 43a πολλὴν χάριν καταθέμενοι. Plato, l. p. i. χάριτας κατατιθέμενον. uariu locutionum sons a prvis Pria significatio est ω, αργψρων κατατέθεσθαι.

ἐτέρω τω κατ υτ δεαρίζεσθαι. Nescio an una lineola genuina senisntia depravata sit, scripseritvio Aminstules oἐρω - κατ αυτῆς -1 πω χαρίζεσθαa copuletur , quales coniunctiones et nuc,ssides in deIioiianai et et, si eiusmodi inde plura petiit, Aristides Ce tertini familiares Iatoribus metorio vis ades semesactauut, tales λογα σαφὴς, μανέα σαφὴς εο περιφωτὴς, aliae. q. 4. οσον πρόσθεν. aod hic praesint d. pr. ola inter ea est, in Mus Maius siti fori

referrentur , interiectis in medium se γεγαμήκει. quod niono ne piis eundem reorem, Paem Maius e ret, II in Versione Latina post despondi γεγαμήκει ' punctum Posuit, structuram e Priens totam. Neminem velis puto foro quin iure meἈλλ emen sse concedat erepetundum nisi innui est in eiusmolli lumbris db . Dipitiroci Gops

110쪽

stinetivis pronomen relativum. Illud Aesita rvinus aliPris ProDaverit, iod I αυτ coirexi pro ω -τ' nec tamen no ullo modo ferri potest, nec sumeeret nudumu'ω. Confusio autem vocularum I et w e litteraminductibus implicitis oriri nati lina dissculte potest. Grte Briinchius nunt in Cererem verses 46 utimi comito Pro Drestituit ZSed interiecta illa vertis 11ν α δ τούτου μητέρα μετὰ τὴν ἐκεινου τελευτην αυτὰς γεγαμηκε Quod P

stremum vom&ulum, ut hoc in transcursu moneam Positum est Pro γεγαμηκει, ut infra g. 38. ἀποδεδωκει, Buram. v. v. niax T. I. p. 324 sq, et Sponnide extri ossi Paris p. 166. not. . Uncinatem movemini alo, mi hae adseripsu ,, Suitas ait Demosae-nem an vivisse iidem nabinae uxorem , erim in me hin mortuo Ctesippi diam siti despondisse. Sed enim qui se potuit, ut qui matrem ambivisset mis demum nuptiis , tanta aetate interposita, potitus fuerit Helior igitur Aristidis sententia ea aut certe Plin taroni Dein cap. V. p. 853. A. d. V m. J, tu ait Ctesippi iidem ambitam a Demosinen matrem, ceter qui ductam in matrimonium Samiani mandam. Suidam

ea l3a hae sunt: Λημοσθεκης - αἰτούμενος δε μ' βρεου του στρατηγου πνεικα, αβρίου τελεττησαντος Κτησίππου θυγατέρα ἔγημεν. t ules facile, illa mitiis esse accipienda: - nabria mox tuo eam , iasCtesippi siliam, in matrimonium duxit,' ut commatis Kτη θυγ saltem o ndo distinguantiir aut anto multo Mandriae magis, transponenda ita: αἰτησάμενος δε -

βρίου οὐ στρατ ροφροναIκα, κτησειπου πατερα, αθβρξου τελευτήσαντος ἔγημεν. quod si probaris, alia

emendatione adiuncta persectae, ut puto, locum tini sanitati vestituo. Nam ut noe Graecis solenni in usu fhit, uinde patris patre nomen macerent ita, ut de matris, legere non me ni nec videas cur mulierculae pater eonimemoretur. Quapropter scripserim Aαβρίου, στρ γυναῖκα, κτησίππου δε μητέρα. - Non autem respexit Suidam, dii ea de re taedam lisputavit F. A. volsius Prol. ad

라틴어 텍스트