Declamationes Leptineae

71쪽

ν πολε παρεχοτοιν, τρησεν την μὲν μείζω τοω ὀλοιρκα περπανεστερον και - ταύτης τυγχανειν ἀξιων χης την ν - ὁσον ἐλάττω και ναύλην παντάπασιν κα4 οὐδ αυτὰ τουτ δια σμικρότητα δοκουσαν δη-υθεν ον οιν, ἀλλα καὶ λ παροραθεωα μη οπιο ιουν αὐτῶ κοινῶ λελυμάνθαι. δια τις τι - πάσι μετεστιν ἀτελείας - δ δια πάντων ἄπλῶς του, κει, ἄλλ' οἱ ἄξιον

δὲ ἔχουσαν κερδος λειτουργίαν περὶ πλείονος ἄγειν της θαυμαστῆς αυτῶν περ ημῶν προαιρεσεως ην, ω ἄνδρε Ἀθηναιοι, νη σφῶν αυτῶν καταψευδεσθαι δόξωσιν,ααἰνητα βούλονται σφίσιν αὐτοτ παντάπασι καθεστάναιτα θλα - τούτων, ω θῶμαι, τοσσειον - δεομενοι, 36. σον ' του καaοὶ κἀγαθοὶ δοκεω ἄπασιν εἶναι μήλλον

72쪽

. . . i

n . αλβουλεσθαι καλοὶ κύνα λκε. απασιν εἶναι, τουτωνὶ δεονται που, ευ εἰδότες, ως εἰ και-- --λοψ κάγ-- αιτοὐς γεγενῆσθαι αἰτιωτατον σφίσι τούνερῶν ἡξιῶσθαι, λων, τούτο παρη, ω ἄν τουτι γεγονός. ἄλλ' ἐπεὶ το ' γερων ἐξιῶσθαι καλοψ κἄνω θοψ δείκνυσι μάλλον, καὶ γνωριμοτέρους καθίστησπάσι , καθαπερ τους πιλυμπιονίκας οἱ πομπουκοὶ, φαμνοι δια τούτο δει δήπου, μάλλον δε-ὸσα ἀνάγκη, αι

ἰσαν γεγόνασι δῆλοι, υλλ' πιστήθησαν τοω πολλοις, κατ αυτόν τον - ἐπιδείξεως - χρόνον μόνοι τοre

73쪽

πόλει - τ παρ δετινων ν άξια δοκεῖν εἶναι τὸ παράπαν ἐπι μηδεν '' πεπι-ευσθαι η τοσομο δόξης καὶ του 'δ θώυμάζεσθαι- ιέτεστι κα -- ἐστὶ διαπάντων κρατίστη και τοῖς ὀλοις νικῶσα, ως μόνην ταυτην - οφ ήλίω πόλεων, εἰ δει συντομως ἀπεω, κοι- ρον ἐρωμενην ἀνθρωπων τε καὶ θεῶν 'δ καταστῆναι Ο μεν ' ον μόνον ἀντι πατρίδος αλλὰ και ρο. τη πατρίδος γονοι ταυτην, και λω και παντὶ πρεοβευουσι τῶ /ι- ως εἰκὀς την κοιρον απάντων 39. ἐσίαν τε και τρόφον πρωτη γαρ ἀνθρωπον νεγκε, και πρωτη βίον χρησιν ξευρε, καὶ δια τοsτ μόνη πά- οι ἀνθρώποις ἐστὶ καταφυγη και προστάτις καὶ πάντες κατὰ το της χρείας στως σπερ ἐκ δυοὶ πολυως ἀληθῶς το του λόγου, προς ταυτην, προ μη- ρω χωρουσι, καὶ τγχάνουσιν ων βουλονται κάλλιον προςεδόκησαν. - δ' ἀνθρώποις περισπουδαστος--, Amisia ' θεοφιλης ἐστι και μέλημα εοις κρεί--σιον ἐναπως, ω -υς μεν αυτων πάλαι προ αλλήλου περὶ ταυτης ἐρίσαι, τους δ', προς ἀλληλον εἶχον διαφορῶν ἐνταυθα πεποιῆσθαι τὰς κρίσεις , πάντας δάπλως κατά πάντα διπο τον χρόνον πάσαν εἰ ἐρειν σπουδὴν , μη μονον τἀ λυσιτελῆ καὶ συναυξον αυτην ἐκ παντὸς τρόπου περα νειν, αλλά καὶ ὁ τι- εσκότε αλῶμεν, ταμ αττους ἐπὶ ὀ βέλτιον μεθιστάναι.ω ιε. Ουκον και περὶ τελείας - εἰκότως ἔχομεν λέγειν - της τῶν θεῶν προνοίας ἀξίως ως εὐμεν των. λυμαινομενων κατὰ τον-όν ἐστι λόγον τη, Λεπτίνη, Ουκ αν ἐπὶ τοσομον εἰρκωμάσαι φ' τῆ πόλει ταυτωνεῖασαν οἱ θεοι, ἀλλ' ἄσπερ διά του κοινου μάντεως καὶ

74쪽

εξηγητου του πατρω- τη πόλει θεο επαυσαν πιν την προς υμολπον μάχην, ἔπαυσαν δε τον λῶμὰν , ἐμοῦ ταυθα με του Λε των θυγατέρων ἐκστάντος, τψν Ἐρεχθέως ἐκει της παιδός κα πάλιν α - - προς Λωριίας κα Πελοποννησίους πολέμω περιγενέσθαι τ' πόλει παρέσχον, οἷς ἐθελοντη τον Κόδρον ἀποθανεῶν παρεσκευασαν-ούτω καὶ πην ἀτέλειαν, εἴπερ ἐπιβλαμου πόλει συνηδεσαν '' , -υς ἄν το αυτὀν τρόπονηραν ἐκ μέσον. καὶ πάντες μὲν ω εἰπεῖν, οἱ θεοὶ, M. ἐπεὶ πEσιν μῶν μέλει καὶ πάντων ημὶν πολλω δε πλεον

την πόλιν ἐξ ἀρτης λαχουσα Λαλλὰς καὶ ὐπρο ικῶν

Ἱακχος,4 της εἰ ημας ευνοίας καὶ φιλανθρωπίας πλειοταμεν κα κάλλιστα δείγματα ἐξηνεγκεν ἐν παντὶ - παρασχόντι, μέγιστον δε-aὶ δ πάντες ἄδουσιν, οἷς ἐν τ; δικωπολεμω- κράτιστα συνηραθ' ημὶν καὶ αυτος δι ἐπι- του καὶ νεφος ως των βαρβάρων ναουσὶν '' ἐγκατασκηφα παρασκευάσας ἄμα τε μέλει - μυστικω. αλλῖ χ

πον ευ ποιειν βουλομένων θεῶν καὶ -την αυτίκα πε-

παυσθαι οἷς δ' ου χθε καὶ πρωην, αλλ' ἄνωθεν καὶ ἐξ ἀρχης -- τη πόλει -δενος ξέωσαν λόγου πεδ το

ταυτην ἐκτρωαι, πάσαν δε μάλλον ποιουντα ἰασυδῆν, ταυτην, - ώρα συν-τά- τε καὶ συναυξειν, δι- ναάστοτε πλείστους ἐπὶ τῶ '' ταύτης τυχεὶν - ποιεiντην πολιν προτρέπονταν ἄτοπον ἄν εἴη καὶ τοῖς θεοῖς ἀπι- πολεμων, ἁ κεμοι ' καλῶς ἔχειν ἐγνωσαν, ταυθ' ημάς, διαβάλλεθ' -περ η των θεῶν ἀμείνους ξι-oοντας εὶναι προς το - δέοντα ξυνορ-ν φωρ του χεψει

75쪽

43. - τοσαυτης - καὶ τηλικαυτης, ω ἄνδρες Ἀθη- ναὶοι, δόξης μIν παρχουσης, καὶ ταυτος - μονον, θεῶν βουλομένων, παραπλησίος ἐς παν, αλλά - περιφανεοτέρας πολλῶ καὶ μείζονος εθ' ημὶν ἐσομενης, του εἰκότος ἀεὶ νικῶντος ἔπειθ' ημεἶς Ου προτιμῆσομεν ταμ τηρ ' , αλλα τάς Λεπτίνου λειτουργίας σφαλεστέρας νομιουμεν καὶ καλλίου ' κεχρησθαι, αὐδι τὰ μηδενεIναι προς λόγον λυσιτελοέντος τῆ πόλε, οὐδ εχτιρούνι- ο παράπαν ἄχρι το νον ξίωκε λογον καὶ πῶς υτους ἀνωθεν μI συναγωνιστἀ των τοιούτων παροξυ- νουμεν θεοὐς, εἴπερ ι μεν, πως κάστοθ' ημὶν ἐπὶ με/ζον - της δόξης χωροίη, παντα ποιουσιν, μεI Mου μόνον λως την ξ ρχῆς προς-σαν μιν - σαι- μεκ, ἀλλἀ καὶ πω ἐξαλεί-ιμεν ταύτην ἀξιώσομεν, καὶ . Isος μήν -το ς ἔτι μαλιστα προὐτριφαίμεθα, της πρό

σθεν επινοίας ἀντίπαλον προς γαρ τὰ τελευταει ταυτὶ τὰς που οἴσουσιν παντες, καὶ δόξομεν, ω ἄνδρες Αθηναχι, ἐπι κενοῖς τισιν μεῖς - φιλοτιμεiσθαι τοω πρόσπιν καὶ μυθοις ἄλλον η πράγμασιν, οι καινότητ καὶ τῆμεγεθει των ἔργων, - μόνοις παρεικότες

κως, ἀλλἀ το λον ἀπεσχον του σφῶν αὐτῶν καὶ του μεγάλον τῶν 'A ναίων νόματος νάξια καὶ βεβουλευ- σθαι καὶ δράσαι, ρ μάλλον ἡ ἐλεσθαι καθάπαξ ἀπο-

76쪽

λωλέναι καὶ αυτοδο, καὶ τ αυτῶν τῶν περ τη, - λάδος ἀρχης αὐτοὶ ἐγνωσμένων καὶ πηού καθυφέ--αι καὶ ταπιτ' οὐσης ἀνάγκης, ἐν καὶ τὰ παρα-οῶς νόμους εἰργάσθαι φέρει ξυγγνωμην Φεω δὲ, ω ἀνδρες

Αθηναῖοι, καθ' ημῶν αυτ δεῖξομεν μωοουν καὶ πλέον

μεν τούτου γην καὶ δωρ δια των πρέσβεων αἰτοέντος - ἐ'εμράφημεν οὐν ὀπωροιων, αλλ' ουτως ἔσχομεν ἐν, παραυτίκα της ἀκρος, - ἐπειδη τις ἐτόλμησενειmεῖν, ως πῆ ξυγχωρεIν, οὐ μόνον αυτὸν λίθοις .s e ἀνελευ, ἀλλα κu τους πρέψεις ει φρέαρ ἐμβεβληκότες, πει αὐτοις γην ἐπιχῶσαι, ώς μόνην ταύτην μων πρῖς εὐροχίαν παράκλησιν, θαυμαοτην δόξαν περ- φνους μεγαλοφροσένης καὶ Ἐλλησι καὶ σαρβάροις ἐν τητ πικαέτω παρέσχομεν ἀφορητὰν ὀνείδει καὶ διηνεκει περιβαλεῖν ἐπιχειροέντ νυν την πόλιν Λεπτίνην εἰ μὴ

καθέξομεν, μῶν αυτῶν παντάπασι δόξομεν ἐκπεσειν.καὶ τότε μεν Ἀρθμιον τον Ζελείτην καὶ προ τι τον ἐρ- 47.

μηνεώσαντα τα γράμματα τον μεν πάσης φθημεν ἀποκτεἶναι συγγνωμης Ἀρθμιον δ' ἐφηφισάμεθα πολλμων το δημον τῶν Ἀθηναίων, αυτόν τε κα τὸ μος ἀτίμους, ετ εμεν - βασιλε διακονῶν χρυσίον εἰς Πελοποννησον θαρον, ου ἔπησε την γλωτταν -- τῶν Ἐλ- ληνων - μασιλεI τον δὲ - μόνον Φῆς, ἀλλα καὶ τως ημετέρον προγόνου εἰς αἰσχύνην ὁ Ἀω νομοθετε κα ιστάντα Λεπτίνην τομον δέον περ ἐκείνους κολάζειν, ἄθ' ὐπερ ἐκείνως ζημι ντα την πόλιν, μεro 'αιτο παρρησιαζομένου καὶ λέγοντος -- ἀνεχόμεθα, καὶ φηφου καὶ βουλης,νουμενο εἴτε τοὶς τούτουσθαι χρη ' εἴτε μη.

77쪽

4 αρι δε τούτων τὰ μὲν ἄλλα των ἀδικημάτων οὐκ ἐν παντι δηπου τλχρόνω αλλ' ἐπὶ ψρου ἐπάγει

μάλιστα διαβάλλει ουτ γαρ ημ εἰς στάσιν ως εἰμεὶν εθ' ἰξομεν ὀφθαλμοῖς καθορῶν, δε οὐτης ων δεδώκαμεν 'αφαιρέσεως ἀτιμάσομεν, αλλἀ της Ἀδου κυνης ημῆν δεη Gει, φαiνέντων τους τ ἐπιγιγνομἐνου ημῶν καταλε φεται υνειδος, καὶ ως γνωμονουντων παιδας ἐκτρέφονται, - 49. μισησουσι πάντες, ου μηνάλλὰ καὶ ρτων προγονων ου μυ- νον με των ἀδικουντων θαυμαστὴ καὶ ἄτοπος προθυμία τε καὶ σπουδη, αλλά καὶ η ρος τους ηetυχηκότας καὶ καταπεφευγοτας εἰς την πόλιν φιλανθρωπία καὶ το σωζεσθαι, λόγος αλλως παντα ταυτ ῶμαι δόξει, αὐτης ημειψας

πιοτηθέντα κακίας. τὰ γαρ του εὐπεποιηκοταμων ἀντευπεποιήκαμεν, στερεῶν αυθις ἐθέλειν ῶσπερ ε μετα-μeλειας μῶς, νευ του των ἀδικωτάτων εἶναι, τεκμηριον ποιησονται διπον πάντες η του μηδεν ων φην τους προ

78쪽

λοι βλάβης χωρὶς ἡμῖν ἡτοὶ τὰ λυσιτελῆ κατὰ τον ν ἐπορισάμεθα '' λόγον, Λεπτίνη, ζηλωτοί τινες ἄν

79쪽

οὐν μίνα ἐνεγκοιτε, -κου ἄν εἰ Ἀθηναιουτελῆτε λ , - τό μέγα καὶ θαυμα-- τουτὶ φρόνημα σώζητε , ουδ' τελειας πέρι οὐδε καινὰ συδ' ὀπωροιουν -τε δ' φηφιεωθε - μυριάκις διαφραγῶσί τινες ἄνω καὶ κάτω λειτουργιῶν μεμνημένον αλλἀ MD ως ἄριστα καὶ λυσιτελῶς δεδογμένοις ἐμμενε' καθάπαξ.

53. . Moπειτε δε κἀκείνως τῶν πραγμάτων, ω δρε Ἀθηναὶοι, τἀ μεν οἷς οἴκοθεν, ρεσκεύασται, την στασιν ἴσχει, καὶ ου τοσούτο λὶται προς συμμαχίαν

του χρόνου - ν εἰ καὶ ἄλλως ἐνδεῖ, ἀλλα τὰ πόρρωθενησθαι μέγιστον σφίσι προς- αιμῶσθαι ξυναίρεται δ',

εστ νυ τούτων μν αμφοτερων μετέχει, του δε και τι--μάσθαι παρὰ πάντων οὐκ ις ἴσης μετέχει αλλ' οἱ μὲν 54. μάλλον, οι δ' ἔλασσον χρῶνται, καὶ οἱ μεν οἱ ἰυ τόδε πάσιν οἷς ἔξεστι τους εὐεργέτας κοσμεῖν καὶ μηδεν

τῶν ικότων ἐλλειπειν. -τως, ω ἄνδρες Ἀθηναiοι, διαμφω ταυτα του παντος ἀξιον χρῆσθαι, στε και ἄνθρωποι παντες καὶ οἱ τὰν πιλυμπον οικουντες θεοὶ καὶ

δα μονες τὴν αὐτην περὶ τούτου φέρουσι ψῆφον, καὶειγχωρουσι κατὰ πάντα '' οἱ μεν του πεινα, δευτὰ παράπαν ἐχ ἔχειν ἀγνωμονεὶ παράδειγμα τον 'χξίωνα καὶ την Πίωνος τυχην προδεντες τω βίω τους δε υδελεγειν ἔξεστιν ὀπόσου δη τινος τοὐς σφῶν ἀξιουσι γονέας ω- - πῶς, καὶ - τουτοι. V καὶ ἐῶ καὶ λευτησασι τον παντα του βίου κέχρηνται χρόνοw - μόνον πλείστας - μεγίστας καὶ λόγω και ἔργω χάριτας

αὐτοM ατιννυντες, καὶ χεαν,περ κεφαλης αἴροντες, ἀλλὰ καὶ με αυτους, ως εἰπε, τους θεοὐς ἄγοντες 55. φες. σπερ υ του μεν ουτω διακειμένον - ἀν

80쪽

ἀμσαιτο τις της γνωμης λα τὸ μηδέν τι καινον, ἀλλ' ατο ε λαπαιτεὶ πράττειν αἱρεῖσθαι ἐμ δε την ἀνα καιαν ἐλλίπωσιν β' ταυτην φοράν, τότε δ' ἀδικέω ἐσχάτης ἀλωσονται οῦς δέ μοι δοκε καὶ περὶ των ἄλλωe εδ επονθότων ψηφίζεσθαι χρῆναι και πως κε μητην φυσιν προωχη. εἰ γαρ καὶ μείζων ἐπ' ἐκείνοις η δίκη, αλλἀ - τηρ ἀγνωμοσύνη δη που ταυτὰν ἐάν τε περιφυσιν, ἐάν τε ἄλλως ξυμβαίνη. ου γὰρ του στρατηγὸν

ληκότος ο δημοσία κεκλοφώς ἐπεὶ μηδε νομον ἄλλον ἐρουμεν - τοIς προδόταις ἐπεξιόντα η τον παρὰ των τοιχωρυχουντων '' λαμβάνοντα δίκην.κα και νύν μεὶς οἷς χγως συεργέτας δωρουμμα 56. καινὸν ἐδεν δρῶντες, αλλἀ τα γιγνομεν ' Ἀποδιδόντες, οἷς ν παρεσχομεν ἀποστερησομεν σφει, μειζόνως ἀδικησομεν, ε οἶδα εἰ μηδε την ἄρχην αυτοῖς εἰς- ηνεγκαμεν. ἐκεῖνο μεν - ἀγνωμοσυνης ει ν τ σαδικίας εἴπερ, ἁ παρ μῶν δικαίως εἰληφασι, τούτων ἀδίκως ἀποστερησονται τοσοει δ' ἀδικία - μιίζων ἀγνωμοσύνης, ως μόριον-δικὶς του εἶναι Οὐ- πει ἀδικων δ καὶ προς. -υ Hεργέτας ἐστιν ἀγνωμων' ἄλλ' ο προς τούτους αγνωμονων υπὸ τουτ αδ-a