Declamationes Leptineae

81쪽

τοι, κοντες οντες - μεῖζον περιέπεσον μηδαμῶς. 57. ἔτι --υ ο μεν , παρ' ων ε ἐπεπόνθει, τουτους δ', οι ἐθέλω τοἰς ἔσοις ἀμείψασθαι ἀγνω-συνη ἄμα και.ώδικία ἐγκλημα φέρεται ο ν α δέ κεν σφαιρουμενος προς - τούτοις ἐνέχεσθαι καὶ την του μη - δέοντα πράττειν ειδόναι δόξαν ἐαυτ μπου προς τει, καἱ προς-- σκαιότητος καὶ περιεργίας. λ ων γαρ α δέδωκεν

ἀφαιρεὶν αὐθι οἰεται δειν, λογίζεσθαι πάσιν ἐξ ἀνάγκης ξυμβαίνει; ως η μη γνώμης ετ τητι παρέσχεν ἐκει- να, δελ οπως μειζόνως τούτων δ' ις αποστερησε λυπηρο η εἰ μη τωτο λειπόμενόν ἐστιν ἐξ ἀνάγκης, ως ο με- λογισμω τότε παρέσχεν, ἐπεὶ πάλιν ἐκτος αι-58. iας ἀφειλετο το γαρ νηδ ρτινοςο- ἐπειγουσης ἀνάγκης ἀνάγκα δε υδε θεοὶ, φασὶ μάχονται δεοίμως ἐν ἔτερ' ἄττα δ' μεταχωρεIν τεκμηριόν ἐστι θυρι-τον του τε καθάπαξ βεβαίου της γνώμης , του τε μηδεν ἐξ ἀρχη βεβουλεύσθαι ῶσπερ υ κραταιάς - μιλα καὶ μετὰ λογισμο καὶ - τοις πράγμασιν ἐγχειρουρος

τὰ μηδὲν εἰκῆ μεταβάλλειν ἀλλἀ τωρ ἐξ ἀρχης ἐγνω-

σμενοι ἐμμένειν. 4Iεν, Λεπτίνη 59. g. Σε ν ἄν τις ερηται, του χάριν θυσίαις καὶ τελετα ς τους θεους καὶ προςόδοις τιμῶμεν ει με δε παρ αυτῶν πεnόνθαμεν μόνον ἐρεῖς - ορθ- uiae. εἰ δε-osF άπασι δηλον, ως ἐφ' κάτειγον ταὐτοβλέπει, καὶ - μόνον των παρελθόντων, ἀλλὰ καὶ τῶν μελλόντων δι αυτῶν ποιούμεθα πρόνοιαν τῶ μεν πως ε ' μάλα παρέσται δερμενοι, καὶ μετὰ παντQ-ἐεὶ το βελτίονος, ῶν δε χάριν ειδότες, καὶ προρ τὼ σακα μείζω παρακαλοsντες τι καινὰν, εἰ καὶ προς τοπις

82쪽

. . .

πάντων προνοία συνεχοντας του αἰεὶ καὶ κοσμουντας,

καιότατορ λος ηανος - , πόσον τι ' Ἀρη τομ ε ναι τοι πάντων δεομενοι ἀνθρώποις. κγ. Παρὰ παντα δε αμα ἐκε- λεγω, μυλιστα l. πάντων μῖν διαφερον ς ε καὶ τῶν δικαίων κιστἐτυγχανεν ον το τους ευεργέτας που τιμάν, κά α παρε- Οχόμεν αυτὴiς, ταύτ ει απαν χειν ἄν-ημεῖς δ καὶ Ουτως οὐκ αν της γηθους ἐξεστημεν μεγαλοφυχίας καὶεο παντὶ τρόπω κοικ πάντας ἐκ των δυνατῶν ευ ποι-εIν προθυμεὶσθαι. εἰκότως. ου γάρ ἐστιν, οὐκ εστιν a λόγος χρημάτων ουν εἱρτιροsν, καθάπερ πάσι-oreuλλοις, ἀλλα θαυμαστῆς τινο δόξης καὶ του φιλανθρώπου ἐκ περιουσίας διὰ πάντων αποσιν εἶναι τεκμηριον λδ' ἐναπερ ὀ-άλαι μεν μdς πάνυ τοι πλείστων εὐπο-

83쪽

εικέναι χρημάτων, πάντα δε ταμ οπὰ φιλοτιμίας προέσθαι καὶ του θαυμάζεσθαι βούλεσθαι, μίαν λά--

θῶς ποομέν- περιουσίαν την ἐν οἷς τοιουτοις δαπάνην τα τε ἄλλα, και τι χρη-τα μελιπόκειται τὸ ν, φιλοτιμίας δε ἀθάνατός ἐστιν β' η κτησις, καὶ το κλέος αυτῆς ουποτ λεῆται ης υτ υν τινω πω τῶν πάντων δ ἐπὶ σμικρὀν ἀμνισβητεω δοχον μιν, ου, μεδαίνδυνον πώποθ' ὁντινουν ρ' ἐξέστημεν πὲρ ταύτης αλλἀ και σωμάτων και χρημάτων κοινῶν τε καὶ δίων και πασης η ινοςου αλλης παρασκευῆς δι λην -- ω την φειδοθεν - Ἀδέως ὁθεν σε καμεν με -- κλείδας, κινδυνεύοντας π ύρυσθέως παντάπασιν ἐκτετρίφθαι, και λημῶν τρομένους αυτόν τε ἀμύνασθαι καὶ της Λακεδαίμονος αυθις μετὰ πολλο του κρείττονος ἐπιμναι σεσώκαμεν δε οὐ μόνον τον περὶ Θηβας ρουχηκότα και της Σφιγγὸς καθαιρέτην Οιδίποδα τον-χυ, ἐξεληλαμένον με Θηβῶν τε και πάσης της μιωτίας υπὸ του συγγενο- γοντος, καταφυγόντα δε λημῶς, καὶ,πωτης ἀξιωθέντα προνοίας ἀλλὰ καὶ - - βαίους αυτους, στερον κακῶς πὀ της φρουράς της -- κωνικης διακειμένου. καὶ μην καi αναγρ δις και Θετταλοὶ τοις μεν στασε χρησαμένοις - προς τομηδεν δη χωρούσι, αναγραίοις δε - Θηβαίων ξωκισμένοις γεγόναμεν ἐν καιρῶ, του μη διεφθάρθαι καθάπαξ αἴτιοι μετά του θεούς αὐτοὶ καταστάντες. 64. αυτ δε τούτο πισσηνιοι - καὶ Πλαταιεῖς ἔχουσι λέγειν, οἱ μεν πῖ Λακεδαιμονίων καὶ Θηβαίων κατασκαφῶντες, φ μῶν δε σωθέντες, ι Παταιεῖς' οἶς δ' υπὸ Λακεδαιμονίων κατασκαφεχιν - μέγιστα πνηράμεθ' ημεῖς, και νον εἰσι Μεσσηνιοι δια την πόλιν.

84쪽

- σιω- μοπας καὶ Πελασγ- και πάντα εως ἀλλοις, ους ἐδεξατο μεν κινδυνεύοντας, υτ δ' - ἀγα- του δαίμονος ψω κατέστη, ωρ ἐπιλελῆσθαι διών - πεπόνθασι καὶ των υμφορῶν. αδ λα συχὶ πάλαι μὰν ουτ προ πάντας --μαοτως και μεγαλοφυχως σχεν η πολις, νυν δε ρ ἐτε- ρω και παρὰ πολ έων προγόνων και τυ πο σεω ἀναξίως' αλλὰ χθε καὶ προην - - μδικω τολμεν βαρβάρου μεγαλων καὶ,ών - αν τις ἐλπι κημῶς Βοῶντος, ἐφ ω συμμάχως αὐτω προρλαμιν δε δυνησθαι, - δ' - Λακεδαιμονίων τέρωθεν ἐν τούτω δέου δια ταυτα μάλισπω καταστάντων, ς καὶ παἐδας ἡμὶν - γυ-ἷκας καὶ πρεσβύτας ἐως ων Ο πολεμπις διὰ πάντων ε ποιευ --χησθαι, ποίου τινὰς σχομεν μάρ αυτούς, καὶ πῶς τουτοισὶ διετεθημεν δη- που τοῖς με γαρ ως νάξια της μετερας προαιρεσμοῦ καὶ φιλανθρωπίας δι ων ἐπηγγέλλοντο β' βεβουλευμ ωοι ' μεμάμενοι, - δώς ἀδυνάτοις ἐπιχειρούντορ

αἰσχρῶς ἀναχωρησαι παρεσκευάσαμεν της Ἐλλάδος qu. του δε μετὰ τηρ Ἀλλάδος ἐξειλόμεθα των κινδύνων. πάλιν ρη τοίνυν κοινῆ πάντες ξυνειρενεγκεῖν λαεδαιμονίοις - πήματ ήθημεν δεῖν, περ ἐδανείσαντομεν παρ' υτῶν οἱ τριάκοντα κατὰ των ἐν ΠειραιεP eδ τὰ πράγματα κατεστη, κα Λακεδαιμόνιοι ταυ απv-τουν, οἱ μεν ἄλλοι πάντε ἀπολυναι μ' -- δανεισαμμἐνου ηξίουν καὶ διαλύσασθαι κατὰ το εἰκὼς αὐτοὶ

85쪽

συτοι τοι ἀν πρῶτον γνώρισμα της μονοία ἐβόων γενέσθαι, ἐὰν δῆμος πας ἐκτίσφ oτε τοίνυν, ω δε ες Ἀθηναχι καὶ μην-eτινοςοέν προύπηργμενης νάγκης, ἀλλ' π του φιλανθρωποτάτου μόνου της γνώμης τά τοιαυτα πράττειν των καλλίστων ἐδόκει, και διαγεγόναμεν τὸν μαντα χρόνον τὴν

καλλιστην ταυτην και λυσιτελεοτάτην καὶ μονην προ - κουσαν ἀνθρώποις φιλοτιμουμενον - αμφοτερων - των του τε τα δέκαια πράττειν νάπην εἶναι τοὐ τε κε

τυυτην ενστασiν ἐγκαταλιπειν, ἔπειτ' - ἐθελήσομεν καὶ πῶς οὐκ ἄτοπον οἶς μεν μετέροις αυτῶν κινδυνων

ἐξαιρεωθαι τους ἄλλους ἐθελειν κινδόνων Φιτω δε ἐξω ἐχειν, και μει αυτ ς ευ πάσχε. - ἄλλων δε ὶ καιτολ ἀλλους φ Φάν ἀξιοέσθαι των ἔσων, Ιτ' ἀμνων ἐστερῆσθαι δεδέχθαι καὶ τοὐς με τὰ δεινότατα πάντων εἰργασμένους την πόλιν ααὶ μην ντινουν περβολὴν ἐλλελοιπόηας κακίας, λ μην δακρυτι μνημονεπιειν ἐειμναι, τοσαύτης δή τινος δια την μόνοιαν σπουδῆς ἄξιω- σαι, ω και μεγίστην περ μ' αὐτῶν ποστῆναι χρη--των δαπάνην --ς μετεργυς ευεργετα καὶ φίλου, καὶ οὐρ νάγκη δι αυτ τουτο τὰ πλείστου φασιν ἄξει χρῆσθαι, τούτου, δικαίους ὀντας καὶ εἱρονος ς νυν παρ' ἡμὶν μολαύουσι τυγχάνειν προνοίας, μῶς δε καὶ σφίσι δεδώκαμεν, ὼς μηδενδ οντας ἀξίους, ἀφελεν

ἐθελῆσαι καὶ τὰ τ οιδεν Οὐ- γ ν το καθ' -ἀς εἰς αινιγμα πεσοι, νυν /ὼν ἀτως, νυν ὁ ἐκείνωοἔχοντας, μάλλον δε υλτερως, ἐπει καὶ ουτω κἀκείνως; κς. Καὶ μην ἄπαρ με νόμος, δι ων οὐ κοινῆλυσιτελουντος δια πάντων ροντίζει - πράττειν τοὐς χρωμενον παρασκευάζει, τά τε ἄλλα καὶ τὰ τ τα μ'

- . - .

86쪽

διὰ τελους φρονεῖν οπερ επιρανίας ς ἀληθῶς ουιον. Os- δε μηδένα τούτου ποιούμενος λογον, αλλὰ και γ qqDτο κοι συμφέρον καινοτομῶν . μη δεr, ἐν τοὶς μεγίστοις καταβλάπτει την πολιν, ου μόνον συμφωνον ρ' αυτην προς αυτὴν καθιστάς, λλἀ καὶ των πάνυ τοι προσηκόντων ποστερῶν - ων πῶς τις ανα- τυγχάνειν εἰς ἄπαν συνεέξαιτο - δών - κατ δευχὴν πόλεσι ἄλλον - φίλου καὶ εὐεργετας σω

ροι κεκτῆσθαι - ἀτος, εἰ κύριος εσται, αττην καθ ἀπαξ ἀπάγων, εἰ μη-- ἔσται, τάτων -- κα - ,παξ ἐμπλησει - τοίνυν, μεν τουτονὶ λελυκεναι συνίστησιν μὲν το ἰς γνωρίμου εις ἄπαν, καὶ προς- πλείους ποιει το ν δ σωζειν ψελειν - τούτους ἀνέμησι - έτω μ' κάλλιον καὶ λυσιτελεστερον και πρω

ρασκευάσει τού ἄλλους ἐντευθεν μή ποτ' ἄν ἐθελησαι τηλικαύτα ληρεῖν ''. ποῦ πωρὶς δὲ τούτων σκέψασθε, ανδρες Αθη- 2.

- δεει '' τουτοισὶ παραβύλλεο ι καὶ φέρειν εἰς λαιως μηδε δίκαιος ἄν ἔλας νομο κεκλῆσθαι. εἰ - 1ρον τοσουτον τῶν σεπετών λογον ποιο ταὶ, χο μη μό-

87쪽

νον των ἴσων αυτοὐς αξιουν, ἀλλ' ὐ μάρωνεαρ αθου - πλόον ῆ προσῆκε τιμάν, - παν τοὐναντιον καὶ ων εἰλήφεσαν ἐκπεσεῖν συμβουλεύει αναγκη πάσα τω μεν, δυπερ καὶ συμ*ορα καὶ προς το μεον τοπιας ἰόντα ῶς μηδ' εις ἀκοὴν πώποτ ἀφῖχθαι, νομοθετούντρ μηδε προρέχειν ἄλως τον νουν, χλ αυ- τοις οἷς φάσκει χαίρειν τομον ἐάν -ους δ', ἐς πάντας τους ἐκ του παντός αἰῶνος ἀνθρώπους καὶ προςέτι την φύσιν αυτὴν συ/νφηφους ων λέγουσιν σχουσιν ' , v μονον στέργειν τε καὶ θαυμάζειν , αλλὰ καὶ συνήδεο ι73. σφίσιν, ουτως ἄριστα πάντων ἔχουσι προὐδε κἀκέίνως νόμον οὐλης λάχοι τις αν εικότος αὐτῶ. οι με γαρ εἰ καὶ διάφορα καὶ π ων αν εἴποι τι φθεγγονται, 6λλ' πεὶ προς ἔν μονον πάντες δρῶσι τὰ των πόλεων κέρδος, δια τούτο καὶ της -τῆς προςηρορίας επιστεπάσι, καὶ τωτο κοινὰ κατὰ πάντων κεκράτηκεν νομα νόμοι. 4 δε μηδενὶ τούτων - τοιαύτα ξομβαίνων πῶς

Τέ αν ἔχοι λόγον κόν - καταλόγω τούτων τετάνθαι ριφλ- λον δὲ τοὐτ αν εἴ γε σῶζον λόγον, εἰ, ον τρόπον

του μεν ως πὶρ μῶν οντας τιμῶμεν, καὶ σωτῆρας καὶ καθηγεμόνας του βίου μετὰ τους θεοδ ἄγομεν, τον αὐτὸν τρόπον καὶ τωτον, καθ' - Ἀντα παντάπασι παύσομεν. εἰ γάρ ἐπανόρθωμα κακῶν παντες ε ἔχοντες νόμοι, ο μηδέν τι τοιούτον ἰώμενος ' - παρά- παν, αλλα καὶ στασιάζειν προς τους εὐεργέτας παρασκευάζων την πόλιν , ταὐτὸν δε ειπεIν, καὶ αυτὴν πρὀραυτὴν ' ' niae GH ἐν Ἐριννύος ἡμὶν εσται μοίρα, παρο75. ραμένων ' τι βίω επειτα κα πάνδεινον ἐστιν, ἄνδρε Ἀθηναμι, εἰ, τραννου καὶ νομων πανταπασιν

88쪽

ἐναντιων οντων, κα των μεν τα δίκαια προς τους ἐυεργέτας ἐκ παντος τρόπου ποιεrν προτρεπόντων, - δεκαὲ ας εἰληφεσαν δωρεὰς μετὰ καὶ των οντων αυτῶν προς- αποστερουντος ο νυν Λεπτινης μηδε αισχυνόμενος γράφει λιειθ ήμευ ο ιοθετην τουτονὶ προρερ-μ εν, φον τυμπανα καὶ κυφωνας, το της κωμsδιας, δια ταυτε δει καλεῆν δε του τη πόλεως καταφευδομενον θου, και ταυτην εκπολεμουντα προς ους ηιστ χρηνς

89쪽

δως, - εις ἀπατεῶνα ' τελῶν πολλὼ Bχει τους κατηγορου, ὀ καὶ, δεδωκεν ἀφελομενος τί οὐκ ἄν παμ πάντων δεξαιτο μέμφιν 78. Ἐχρῆν τοίνυν μάς - , ω ἄνδρες Ἀθηνα&ι

ἐχρην, ἐπεὶ και φύσει καὶ χρον συγκεκληρωμενον--εε ἄνωθεν ἔχομεν πάντες ε ποιεῖν μάλλον η υ πάσχειν αἱρεῖσθαι, καὶ πρῖς οὐ νυν τελεία χρω μενους καταε τα δ' διακεῖσθαι, καὶ πρινώα ψων τμάς ἀ πεπονθεναι, ταύτης αυτ ρ ἀξιώσαι. τε νέα αὐτῶν προσθεν μεω εὐ πεπονθοτες, ἐπειτα ταύτης αυτ ς ξι καμεν, ἐθελησομεν πάλιν αδ η' ταύτην αὐτtae '' - ελεσθαι, σπερ ἐπιχητοIς δεδωκοτες, φημῶν αὐτῶν τι79. παρεοχομεν καταγνόντες '' καὶ ἱνα περὶ μών αυ- τῶν τοῖο Ἀλλησι δώσομεν δόξαν, οἱ μεγαλοφυχίας ἐκ- - - γη ἴσχοντες νομα, καὶ οὐτω φανερωτατα πάντων ανθρώπων δε ρετην πο θεῶν σπουδασθεντες, ῶς

αν, καὶ Ἀλλησι καὶ βαρβάροις τον Πύθιον ἀνελευ, Οὐκ ἄν τον λιμὸν ἄλλως τε πεπαυσθαι εἰ μη '' Ἀθηναίων περ πάντων εις υρανον χεψαςἈρκοτων δ προς ρο τετης ἐσχάτης ἀγνωμοσύνη εῖναι την τῶν διδομένων ἀφαίρεσιν, καὶ ην λελειαν νυν ἴσχουσιν μοι, οἴκοθεν καὶ παρ αυτῶν ἴσχουσι ταύτην, οὐ χάριν μετερα λαβοντες, αλλ ων εἰς μῶς δρασαν γαθῶν σπερτιν ταύτην ἀντειληνοτε μισθόν. οὐκοὐν ἐὼν ἀφελωμεν ταύτην αὐτοri '' πρῶτον μὲν οὐχ ἁ χαριζομενοι σφίσι. παρεσχομεν, ταλα τούτους ἀφαιι ησὸμεθα δηπου, αλλ'

90쪽

ταυτ μό- ἀνταπαιτησουσι, καὶ πολλῶ δικαιότερον ηἐμεῖς εἴπερ μ/i με μηδεν ἐγκαλεῖν ἔχοντες τούτοις, μηδε μεμφόμενοι, λά κοντες οντες ἐνταὐής ξομεν, οἱ δε καὶ ἄκοντες καὶ τ παραλογον τουτο ' Ἀπικαλουν- ῆμῖν. στε λάθωμεν αν δι' ἡμῶν αὐτῶν ἐπι τουτουσὶ 1. - ξψοὶ ἀντες μάχλον δ' αυτοῖς πηρεά ζειν ἐθελοντες τοσούτον μυ καταβλάφομεν , ἔσον οἱ μεν α γ' ἔσχονώ δίκν, τούτων οὐκ ἐν δίκη στερησονται, μεi δε οὐχ οσον ἀπώτεῶνες δόξομεν εἶναι, ἀὶλὰ - ων πρόσθεν

παρ' υτῶν ἀπελαύσαμεν, τούτων δια την εις αυτους

ἀγνωμοσύνην φεξομεν δίκην δικαίως την ε πραξιν. a. 'Ο- ' τοίνυν, ω ἄνδρες Αθχναῖοι, τὰ τοῖς Σκαλλίστοις ἐπιχειρεω ν - ελτων κε'αι η τὰ μηδενχρηστὸν πράττειν ωρεω ν τοσούτ δε μειλον μῶς τὴν ὀ αυ-ἐς πίστιν δια τελους φυλάττειν η κεχινηκέναι ταυτην βεβουλῆσθαι. ἀλλα μην εἴ γε - ω προ- ει νεγκόντες ημὶν ἀτως ἀτιμασθησονται, καὶ οὐδεν αὐ- τοις τὸ παράπαν ἀρκεσε τὸ ρουν χαρίτων πηρχθαι τί ποτ ει ἔμελλον πείσεσθαι μηδὲν λως γε '' οειω- νεγκοντες - ἐχρην, εἰ μη δια τούτο ἀλλὰ δια την μετερα προς παντας μεγαλο zιαν και τὰ πεφυκὸς χαρέζι- σθαι, μη τομα μόνον εις τελος, ἀλλα καὶ πλει προς τάτοις ἐχειν τούτων νέμω συνιόντων, Ἐράκλεις, εἰς μηδεν ἐξ αυτῶν τούτοις ὀνησις ἔσται, ν θάτερον ὐπεσεν ἄν με δε- ηων, εἰ, τε παρ' ἡμῶν ηγούντο Λεης τελείας, ἔφασαν δεδιεναι μὴ μετ λίχον--οὐς ταύτην ἀφΩησθε, οὐ μόνον μανίας αν εῖλετ'αττους, ουτως ἔδοντας γνωμης, ἀλλα καὶ ως της προαιρέσεως ωμῶν 'μὲ καταφευδομενοι ἐπετιμμε. - τουτοισὶ δεδιόσιν ' ' ἐνεκαλεῖ ἄν, - μεις ἐκοντες ἔχοι