Declamationes Leptineae

91쪽

ἀπροουν, πάντως ν εἴξατε ν προκλή- ἀχθόμενοιμεν σφίσι του μ πιμευεσθαι ἀπειπεὶ δε - χοντες ολως, του μ τ δεος βεβαιῶσαι καθάπαξ. -κουν --

Πον ει α τοτε τοῖς ὀρκοις ἐπιστωσασθε ν, ταυτα νυν

ανε ορκων μη ἐθελησαι ' φυλάξαι, καὶ ταυτα τουσως ληθῶς κὰλλιον ον καὶ προς δόξαν ἄλλον μιν ε περ τότε μεν αὐτης τῶν ορκων ἀνάγκης ἐδοκεῖτε λαττειν, νυν δε καὶ χωρις της κεἶθεν '' ανυγκης τουτο ποιουντες, γνώμης αρίστης κοὶ μάλισθ' τμῖν προσηνω κουρος φεροισθ' ν δόξαν ἐμοὶ δε ω ἄνδρες θη- ναὶοι, καὶ θαυμάζειν επεισιν, εἰ διαβαλλόντων με τινων μάς - νήνεπομν πον, αλλὰ καὶ προςελα-χομεν ἄν τούτοις βρεως δίκην αυτοὶ δε ημά -- τὰ πάντων χχιστα διαβαλεὶν ἐθελήσομεν. ταν ἀρτοἱς με ἐν ις ἐπηγγειλαντο τον δημον ποτηκώσι

μῶμεν ημεὶς δε καὶ ἁ δεδώκαμεν ἀφελωμεθα πῶς ΟΠ μῆν αυτοὶ ἐπιβουλευειν δόξομεν- τρος αλ-λους αξιουμεν θανάτου , ταυθ' ἐκοντες Ῥεἰς εἰργομ-

92쪽

ῶντα τουτωνε , πως ἐν τοῖς ἄλλοις ἀξιοῖς τιμωρίας ειδετης φατλοτάτης πεφνη μοίρας πως δ παρ ἄλλοις οντα κολάζεις, τούτοις αὐτος ως βελτίστοις δεῖν ολι 'υ χρῆ- V. G. μην εἰ το προς ουστινας ν ἰδία γιγνόμενον 88. βλάβος ιιεμφεως ἄξιον Ἀ- τὰ δημοσία καὶ κοιν την βλάβην ἐπάγον ονδὲ παραίτησιν ἴσχει ἡμεῖς τοίνυν φαυλον μεν ὀντινούν των πολιτῶν καὶ δόξαν ἡ ἀγαθην κεκτημέκον υτ μισεῖτε, ς καὶ της πόλεως τάχιστ αυτὸν ἐξελ νειν, ἐν οὐ μη καὶ ἡ ἄλλουρωπὰ τούτου βεβλά-ς ι καὶ πρὀς πολλοἐρήκειν, νόσωα. ἐὰν δε τον ' γ--ινου βεβαιωσωμεν νόμον - μόνον δόξομεν ἐνα- νεις τα τοι τα αλλὰ καὶ κοινἐν ημὶ αὐτοῖς ἐπεγεγυ- με τὀ,Iσος, καὶ τους εὐεπ-- ου ἄλλον ἀφαιρη--θα - λθεν Ἀμάς -τοὐς τὀ πιστεύω ι ει δε 89.

93쪽

μιούντες ' ν; πειτα καὶ δεινῶς ἄτοπον καὶ καινόν οἴκοθεν ο ιν αυτοI τον πολεμον ἐπειράγειν , καὶ τοὐς -- τως - ἐκ μέρους, ἀλλ ομο καὶ ἀδικουντα, που καιὰδ ουμενον υνιάρχειν, και δημίου καὶ πάσχοντας. παρ' ἄλλου μὲν αν εγονὼς εἶχεν αν τινα παραμυθὶν ἐμὶν καὶ προςἐτι τοὶς παραδείγμαο φερειν ἐδόκει δ' ημω αυτοὶς ἐπηρεάζοντας ημῶς εἶναι καὶ κακοῆς ποιευ, καὶ ο τούτου δεινότερον, ἐξόν μη πάσχειν , εἶτα πάσχειν αIρεωθαι , πάσαν κακοδαιμονιαν ἐκβαίνει μου γαρ καὶ προς τοὐς βριστάς τε καὶ συκοφάντας μεγαλοφυχίας κεχρῆσθαι καὶ πως μιν ἔπειτ αυτους παρασκευάσομεν ' εὐνους παντα ποιεiν οιομεθα χρηναι' που μανία περιφανὴς, ταν τοὐς εὐεργετα καὶ τὰ μετερ αυτῶν περὶ

πάνυ τοι πολλο ποιουμενσυς καὶ οὐδε παυσομενους ταυτησὶ πης μανέας, ἐὰν βουλώμεθ' οεω μου - πάντων

μης, καὶ προς τοσομον κομεν το πρὸς πάντας οπλῶς εὐδιακεχθαι, - καὶ τοὐς ἐχθρους εὐνους εθέλειν ποιμνέκα μετανα λειν ἐν α δεῖ λδήμει δι δε συμβουλευε πάσι καθάπαξ συγκροτει, κUὶ προς- μη πεφύκομεν ἐκβιάζεται οὐ μονον - της πολιτείας ἐχθρος, ω μμ υπω ιον -- χρῆναι προγχειν, αλλὰ καὶ ς σχομεν φυσεως πάντ' ἄνω καὶ κάτω στροβίλου 'ν δίκην ποιῶν,-r τως ἐπιεικεστάτους - φύσεις καὶ νομοι καὶ ἔθεσιν ἐντραφεντας χρηστοῖς - ἀνομωτάτων καὶ μοτάτων Παττον χειν ω θεοὶ, παρ-κevuζων βορβuρων, λερ

94쪽

θρωπων φυσιν,αὶ κατ--ων των οἰκειοτάτων ὀσημέραι χωρούντες, ἐνταμα μόνον ταυτηνὶ δηπου τηρούσιν, ὁ φύσει ἄσιν ἀνθρώποις μετεστι, λέγω δη-- προς τους εὐεργέτας δικαίου Ἀθη-D δε οι μη μονον χρηστότητι φύσεως πάντων ως εἰπεῖν ἀνθρώπων διενεγκόντες, ἀλλακα πέρα τῆς ανθρωπείου ' φυσεως - ολιγάκις ἀναφανέντες τως ἀρεταῖς , κινδυνώουσι δε πῖ Λεπτίνου καὶ του κατὰ φύσιν ἐκστηναι πάλιν τοίνυν οἱ μεν τριά M. κοντα τὰ τεθη της πολεως καθελόντες, ου συγκαθεῖλον

το ςρμν της, ἀλλ στηκότος πάνυ τοι τούτου ἀνέστη πάλιν τὰ τε χη πολλῶ περιφανεστερα καὶ καλλίω. πτίνης δὲ νυν οὐ καθαιρεῖν τεθη πειρῶται, ἀλλ ομεςον καθα ξυστὶ την της πολεως μεγαλοφυχων καἰ τὰ πιστευεσθαι καὶ τότε μεν Θρασυβουλος λόγου δοτινας παραλαβων τὴν τυραννίδα, εἷλεν Ἀμ- δε πάντων Γρ στιρουν νη πεοιέσται μηδαμῶς, ω ἄναες

ra. Σκοπεῖτε δε, Ἀνδρε Ἀθηναῖοι, καὶ τολο, μιν εἰδῆτε σαφῶς, ω τἀναντία Λεπτίνης ν προυθετο λέγει, καὶ τοῖς αυτὸς -- '' πολεμων - αισθάνεται φ' μαν γὰρ πάντας με τοὐς ἄλλους τὰς δωρεὰς ἀφαιρηται, μόνους δε τους - ' πιδίου καὶ Ἀριστογείτονος ταύτας ἔχειν ἐα, μὰλιστα με δηλός ἐπτι μητε χρηστὸν τοὐτο καθάπαξ μήτε φαειον νομέων , αλλ' ἐφ' ινὰ τολου τἀναντία φρονών. μηχανον δε κατά---τὰν ' Ἀμνω συμμναι, ἀλλὰ λου θάτερον πλὴν τοὐν τὼν ἔλεγχον μνανῆ γεγενησθαι δεδόσθω - μ ν αλλε μὰν καλόν τι - δίκαιον, λωτος, τὰ τῶν δωρεῶν

95쪽

bis ' μοδίου καὶ Ἀριστογείτονος ταυτας ἐχειν ως τωρ μὲν τιμης ἀξιουν, πάντας δ' ἀτιμάζειν τοὐς

96쪽

ἀλλὰ και πολλάκις ἐκ διαμετρου ταυτα ξυμβαίνει πω. - ως ὀμολογουμένων Φαθων τούτων ἐμνησθηε ει πω ὀλως ἐδει μεμνῆσθαι εἰ γὰρ των ως ἀληθως ἀγαθῶν ουπ0ρην δή με Φην μεμνησθαι, που γε - των - ἐν-

των μνημονευειν ω οντων εἰς γέλωτα φέρει. D. M - λέγω, τι περ ἐν αὐτοQ τούτοις καὶ ω. ' μοδιον καὶ Ἀριστογείτονα, - τοσούτου δη τινος ἄγεις ως δε ιτως τούτους και τοι φώείνων τὰς δω- εως ξηρορεὶν λανθανεν - εἰκονων ποστερῶν - .ως τυραννοκτονοι γέρας ἴσχουσι καὶ της θαυμαστῆς --

97쪽

-ω ἄλλοι πιστευεσθαι ἀξιων, την αὐτην αὐτὰς ἀτος περὶ ν λέγει δόξαν ν κεκτημένος, σχολα ἄν - ντων απάντων αξιόπιστο δόξαι 100. λζ. Ἐμοὶ δὸ ω ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ Λεπτίνου

θαυμάζειν ἔπεισιν, πως πανουργος ων καὶ δεινὰς πράγμασι χρῆσθαι -- ηγνόηκεν, ἔτι περ οἴ τους ἄλλους ειφαιρεῖται τὰς δωρεάς, κατ αυτὰ αυτο κινει το ανάγυρον ἐαυτὸν ποστερῶν των μεγίστων, παμησίας και δόξης και λπων καὶ του περὶ, Ἀκάστον αἱρηται παρελθευ εις μέσου ἐξεμαι - γα ο την ἐν Πρυτανείωσίτησιν η ἀτέλειαν η πλέθρα ρορή τι τοιούτον λαμβάνων, μόνος ὁτος δῶρα λαμβάνει, ἀλλα καὶ νυν ο δῆμος

πον ἀδικησομεν μεν ους ἀλλους, -xρηκότες τὰς δωρώς, τοὐν Ουδόν τι τοιούτον ἔξει προδυτασθαι ἀλλὰ χάριν μιν ἄν εἰδείη μὴ τωτο παθών, παθὼν δε - δυχερανει που δικαίως, ον λ δικημένος βοήσεται. μάλλον δεε μεν οδεὶς τῶν δωρεῶν ἐκπεσεrται -δε- των εις τὰς ἐκκλησίας προόδων' ει δ' ἀφαιρεθησονται ταύτας, καὶ αὐτος - ἴσθι. παραπολαύσεις τοὐνομου ἀπολωλεκως δε τὸ 'παρρησία κεχρησθαι :αὶ δν ἐντεμεν τέθεικας νομὰν συναπολλύμενον ξεις ταυτ δε τουτων κεχωρηκότων, - με τολοιπὸν ' ἄτιμος ἔση πάντες δ' ς πρόσθεν τὰς δωρεὰς ξουσι πεπαυμένου τοὐ νομου, καὶ

98쪽

μων θάτερον - τον νόμον χῶρον ἐάσας - προροληροῦχεσθαι δόξης η τομον στησαι ζητῶν προς το μηδενnλεον εἰργάσθαι καὶ ταύτην ἀπολεσαι καθάπαξ. χη καὶ μην ἡ ἐκεῖνό γ ν ἔχοις ει υ, ως - 102των ευρομενων - δωρεας οἱ μεν φαέλοι τινες ὀντες, οἱ δε ιώκρὰ ἄττα εο πεποιηκότες την πόλιν, μειζόνων προσῆκεν ηξιῶνται μάλιστα με γαρ ει καὶ δια πάντων τομ ην, προ ημῶν μελλον ἀνήν. δια τί οτι πεφύ--μεν ἐξ ἀρχης, σπερ τοIς ἄλλοις πάσιν, ἀτω καν ταὶς

ἀεργεσῶαι πάντας ἀνθρώπους νικάν κοινους γων --επετα παντες - ἄδουσιν νυν δε τοσαύτα μέν ἐστι τούτων τὰ πλεωτα καὶ ουτ πολλού τινος ἄξια, ως ει καὶ μη μόθεν ησαν περιφανεω ο ταμ εἰργασμενοι, ἐξαροκεω ἄν - ἐς ἐντεμεν διαφερόντως τιμάσθαι τοιμ- 103. δε τινες λοι καὶ προς τοσούτονήκοντες του θαυμάζεσθαι, - μη μόνον τάς δωρεὰς, ας παρ' μῶν σχον, ἀλλον σεμνυνειν, εὐα ἐκείνων ουτοι σεμνυνεσθαι, αλλὼ καὶ εἰ μηπω - ἀνθρωπου νενόμισται- των δωρεῶν, δι αυτους δε νενομίσθαν - καθ' καστον μεν διῖενα

- τους ἐπὶ τῶν ἄνω χρόνων λέγω, ἀλλα καὶ πάντας τους ὐφ' μῶν τουτουσὶ, μακρον ἀν εἴη καὶ πόρρω του καθ' ημάς δυναμένου. ἐνὸς δε μόνου του χθες καὶ πρώην πολλῶν καὶ μεγάλων παθῶν αιτω καταστάντος τη-ὼιει μνησθεὶς ἡμῖν αὐτοω καταλείπω την φηφον, εἰ ἄρ ἀξιόρ ἐστιν ἀνηρ - ἀτελείας μόνον, ην ἔδοτ αυτ καὶ παισὶν, οὐδε πλείστων - ἄλλων δωρεῶν και στεφάνων, ἀλλα - του πολλώς ἄν ἔτερ- δι αὐτὰν εὐπεπονθεναι. Aξιο δε καὶ τούτου αβριας, καθάπερ προ- 104. σθεν ιμόθεος Κερκυραν τρηκώρ, καὶ την μόραν ''--φως μικράτης. μόνος γαρ υτος τῶν εἰς κοινὸν πολι-

99쪽

κὸσμηθέντα τροπαῖοις ἀηττητον δε διὰγεγονότα καθάπαξ, μεγιστα δε εις μοριαν ἀφορμάς παρασχοντα τynoλει, τομον τοί- των μεγίστων ἀξιόχρεω οντὰ καὶ υπὲψ πάντας τους αλλου τιμασαι δἰκὰιον, μεῖς δε καὶ ε παρὰ πολὐ τηρ αὐτου δόξης ηξιώκαμεν τελεω ἀπο- τερησομεν καὶ πῶς οὐδόξει καὶ νυν καὶ τό δν ημώνεὰ μέγιστα ' η ἀδικἐῖσθαι, τότε μεν τῶν Ου προσηκόντων τυχων, νυν ν, ὼ θεοὶ, καὶ τούτων δερπεπτωκώς ο εἰ μὴ καὶ *0 τοιούτος τι λυγχανεν ν, μηδ' ἄν φην ὰὐτή περιην, οἷς οὐτως περ ' ημῶν τελλτησε, διαι ἔστι καὶ διὰ πάντων, ς εἰπεῖν, τῶν ἐμόν, ἀμης δρι-

λιστα τρεφειν, αὐαν ηὐξηκοτες εἰς ρβην ἀναχορη σῖν