Declamationes Leptineae

141쪽

13. cum eod. Bomano legendum ἐνστηνα ἐφιλονεικήσας:novi enim semientia verba tolerant Photianam lectionem ἐνστηνα ἀεὶ Ἐφιλονείκησέ σοι. ristides ipse Or. adv. LeΡt. q. 2. γνωμονουντας μῶς φιλονεικεὶς πο- φαίνειν iterumPae Pariatii T. I. P. 29. φιλονεικησας μα-οεὶν ο βασιλευς. et orat pro quatuor . . II. . 179. φιλονεικουντες παντες ἄνθρωποι δίκην της αραθῶνι μάχης λαβεὶν uiarum est hoc Romae vocabulum i ter ea, quae neutrali proprie, ut vocant . praedita potestato, activani adsciscunt Pia de re supra dixi Praeivit hic iani Plato, Iid Protag. p. 36o. e. φιλονεικεῖν μοι ἔτι δοκεM, ω Σωκρατες, το με εἰναι τον ἀποκρινόμενονν. xisti Heindorsius praeter alium Platonis locum, de Rop. F. p. 338. an. Pio es φιλονεικεῖν προς το - , laudat hoc lusecydidis V. 111. τα χείρω φιλονεικῆσαι. Plato autem it

in exercerula arto rhetorica usus cst qua de re veterim narrationes a fabulae in iugiis nota sunt.

ἐκ περιουσίας. Ita inixa Domi g. 68 et 3. et Oria, Iri Lept. g. i. st autem haec Demosthenica inprimis forinula, i denotatur ex Proterva Dunliantia. De Cor. p. 226. λος δ' ἐκ περιουσὶς μου κατηγορεLIn Steph. I. p. 122. ι ἐκ περιουσως πονηροὶ neult.m Demosth. Appar Crit Vol. II. p. 453. Plato Theaeti p. 154. d. εὐπεριο-ίας ἀλληλων ἀποπειρωμενοι. Saupo tamen nil exprimit nisi copiam, Dundantiaim ut insis

142쪽

- τοις πρότερον κειμένοις νόμοις. Demosin ed. Woae p. 555. Maius. g. 64. καθ' -του καταλείπει. Non sollicitansis indicatuvus, aippe dii rem certam significet. Prorsus ita nuc. II.

3'. ραθυμία μάλλον η πόνων μελέτη καὶ μη μετὰ

νόμων το πλεῖον η τρόπων ανδρείας ἐθέλοιμεν κινδυνευειν, περ ιγνεται μω τοι μέλλουσιν λγεινοῖς μη

σαν οἱ θεοί. Plato neaei p. 84. a. μη - ἄσκεπτον γένηται Π των ἐπει Μαζόντων πων. ubi Heind. et laudat de ep. p. 5οο. et significari recte vidit tu brιlentam irriσtione . Nimirili origo est a turbidentis gaudiis o κωμου. νόμον, δή καλλιστον. Ita Maius edidit Iectore nundis naplius monito, ut ipse addidisse videatur, cum di esset hi cociace. Ac sano reviari articulum relativum n mini non Patet intercidit mitem extremis veru νόμον litteris. mei non certus carcerinus incnisum retiosi.Cap. 22.4 66. ἐν- δυςμεναίνειν - τεθεικότος τον νόμον. Praepositionis j non vuleo ciniae hic provincia su et siqua vero esses, scripsisset etiam, ni fallor, tinεν - της π πρ. Contra ea desideratur modestior vae

143쪽

dam et eautior temperatio huius quae praesertur optiuonis, quam nisi ut levem suspicionem enuntiare orator noti debebat Ouoin ca correxerim ως ἄν τί δυρμεναίνειν - τεθεικότος τον νομον

g. r. δίκην ἀπεχθείας καὶ τουτοις λαχεῖν. Locutiosorensis of δίκην 'τιν λαχεὶν a Uito genitivo alitis, tranωRiva verbi potestate. Velu ἐξούλης δίκην , de ii Morellius dixit ad or adv. Lept. g. 3. Conae Dernosui in Mid. p. 39. 554. tibi missum est, pio saepe sit, ' δίκην) adv. Spud P. 1o29. adv. Nausim P. 935- ,

in Pancl. p. 28. Hiοε.τοι εν ῆκουσι τρόπω i. e. ra, qui bonis morabus xunt. Cons. II seling. ad Herod. I. 49. Cap. 23. g. 63 τω μηδεν - χων ειπεῖν. Nominativus casus r.ec Positus est Myre, io I δεμοσθενης subiectiun Primarium est: articidiis enim o ad infinitivum pertinet.

sinia et non admodum incerta, pinor, coniectura in pristis num haec VerDa. nitorem Testitui est enim Montra omnes lim

narrat Plato convis P aoi toni III est Serran. Lux taux

144쪽

porro lectionem μαντικη- μανάνικὴ missi a Mantinea

apud Platonem et Maximum totum P. VIII., videntiren in ex Aristide posse colligere, eranimi Diotianae patriam agnoscere. Maius. - Est haec observatio plano in ariun reserenda numeriam, Pine doctrina et amantine plena videntia primum intuenti, perpendenti accuratius vanae apΡarent ac Ventosae. Ubi enim tereamim, Obs cro, urbs M, λιτo est Nemo erit cithis unquam aures hoc nomen ferierit. Sunt autem satis multi Veteriim loci, in mitiuus seminae illius ' mentio fit tonoam celeberrimae soletisi in iis assiungi Aspasia Milesia cuius causa est avd apud Platonem I. I. utramqDe narea aura Gatis fuisse magistram. Ibaician Eunucn. . . . P. 2ο9.

Βιοτίμα θυσαμένοις Ἀθηναίοις προ του λοίμου δέκα ἔτη ἀναβολὴν ποιήσατο της νόσου, viae ipsa Platonis

verba exprimunt. Maximi Turi laciis XXIV. p. 28 . SDavis ni est: ἀλλα καὶ διδασκάλους ἐπιγέγραπται της τέχνης Ἀσπασίαν την ιλησίαν και Λιοτόμαν την --εινικήν. Hinc non duinto si Diotima significetur ab Iimeliora. 18., si de nuptiariun Severi conciliatrice haec praedicat: παρίστησι γὰο Ἀσπασίαν τοι λογοις' τοσολον δὲ σοφία την αντινικὴ ξένην νικῶ ὁσον Ἀθηναίων Ἀρκάδες λείπονται. tibi Verresdorsus quidem

Linstneniam nullierem Platoni familiarem intelli re ni Vidi Ac recte eundem puto p. 35 . q. in nemistio XIII. P. 162.4 την δε αντινικὴ ξένη emerulasse pro μαντικην seciuetitia autem facilius ita restitisi videntur: καὶ δι- δύο λον σεαυτο αποφαίνεις ἐρωτικῶν. nem conficit istides ipso Ox pro quatuorvir T. II. P. 127. ubi Postvaam Diotimae in Ainenas beneficium enarratum est,

bus Ormiptelam latet, nullam posse, et totus loci tenor, et haec enotiastae annotatio evincit, e nuper Froni

mulli V. D editione Plenissima p. 7s. q. -τὴν πάλιν

145쪽

καδίας ην - η δὲ Λιοτίμα ἱερεία γεγονε - εν 'λκαδία. am vero ut iiDites, an recte in priore Platonis Ioco p. 2ολ. αντινικὴ Pro μαντικὴ reponenaliam essen. Stephanus conlocerit, receperit inm Beliberus: me Manliniciun mulierem fuisse et Platonis locus alteret Clemens Al. Maxinnas Tyrius, Aristidis extra omnem Ponunt iiDitationem. Haec malim ita sint, minii est Plane nostrum, etην ἐκ νυχίτου Λιοτ. ac sine duDiocor optum ouod ego sic iii lico in sanitatem posse vindicari, ut scriDatur ἐκ Μιλήτου. Miletum autem minime hitelligo Asiae uruem celeDerrimam, sed oppidum Proddam Atticae Id primus ex tenebris protraxit ponitis in itineris Graeci descriptione T. II. p. 444. q. d. Anastelossia 6 9. sex re inventis, et in ipsa Athenariit urbe vesan locis prope sitis, inscriptioninus, in tibus nomines Coni- parent Mείλησιο et Mιλησιοι adeo*1 inter eas una est gravissima, in qua ex agis Atticis nominantis Aεων

σιος , unde Melitani pagum a Mileto dissere manifestum est. Sponius autem praeterea Plinii verba laudavit naeo locus est IV ii.): ,Bnaninus pagus, locus Maratnon eam- Piis hi iasius, oppidum Miletum et 1 opus in confinio Boeotiae V ad anti piariun editionum Provocans lectionem, eum in recentior iuus sit Melita. Atiar lintriis noco stadii in omninus codiciDus exuiberi quare id miidem teneri non poterit Mini vero alio Miletum dolo amento tutati licet, ovi satis nurabili. Ninramim 'taeus poeta a Platone Leg. I. p. 6qq. fuisse dieitur rενει - ωειος, eumpie ab Allieniensii us auxilio missum esse L. cedaemoniis, communis omnium narratio est. At vero

Suidas, sive is ex quo ille nausit vetus scriptor: Ἀρ- τειος Λάκων η ιλ.ιος. Laconem sane Ibitaeum dici, nec mirum est et narratur etiam aliis. Sed Milesium piis dixit Atque, pio multo etiam gravius, ii .etum fio ἈθηναIo Suidas adaece , quum et notissima ea iam esset et discrepantias viae sunt in claro-xum nominum patriis religiosus illo omnes soleat asservo

146쪽

Id vero sic optime solvetur, si ex Mileto pago oriundum

Tyrtaeum fuisse pones, eamque notitiam, a Vetere Milio scriptore ipso non intellectam Sitida in eius serragine nodielae superesse. ratacine ac ratione antineat fuisse Diotiniam existimo, permictam vero in nas nauitavisse in pago Mileto Celemini non eo puta- Dan mihi progredietulum esse, ut Mειλητο scriberem: nam etiam Mιλησιο in inscriptionitius poni dicuntiar.ε τε ν πως - ravissima ditionis pr. distin tione deceptus Iocuna corruptum putans intactum reliante Pan . quem nunc recte disponens sanavi, ita ut a medio in membro ea ratione positum sit, ciniam tetiget g. 5. Ceterum nanc Vatis inbdestiani ut novum nulli vio ter oriam indicatum inεro ex noc loco lucramur.ταὶ των λόγων ἐπωδαῖς. , Sunt ex Da et Voces, missius hunc lenire talorent possis. V

τομον ἐλαύνειν . . PrιDare , contrιnieliose tra tare Demosin de Cor. p. 24 a. εἶ ἐλαυνομενων καὶ

ὐβριζομένων και τι κακον ουχι παοχόντων πάσα η οικουμένη μεστὴ γέγονε προδοτῶν. Idem in id. p. 53 .,

Epist. III p. 148I. θεοὶ καὶ νόμοι. Quaesiuim o Maovas est, et ad oratoriis exemplum excogitatum mnarenus in ea mosin. p. 29. ω δέσποιν Ἀθην καὶ κε σῶτερ. D mosin adv. Lept. P. 486 ω γη καὶ θεοι. Aristid Bnod . OGIT. I. p. 4 . γνωριζομένους, ω δα μονες - . προπωων ἐντευθεν Κτησίππω τι ταύτης συμφερον. Demosin Cor. P. 324 την λευθερων προπεπωκότες

πρότερον με Φιλίππρο νυν δε Ἀλεξανδρω. Non autem sine ioco I uvie leua de falsa Leg. p. 384. μετὰ ταύταμ θυσία τινὶ καὶ δείπν πίνων καὶ φιλανθρωπευόμενος

προς αυτ ρ ὁ Φίλιππος ἄλλα τε δη πολλὰ οἷον αἰχμά

λωτα καὶ τοιαέτω, καὶ τελευτῶν ἐκπωμα αργυρῶ καὶ χρυσῶ προοπινεν αὐτοῖς. Sentis autem facile inesse hesevocabulo vim contemnentis.

147쪽

niosin or exordi II in s. ita autem lecti ἀνειροκειstare non poterat deieci ergo, ac substitui Verani.

καὶ δεῖ τοίδε τι νόμω νόμων ἐξουλης λαχεὶν. s

hac osutione docte clisputat Morellius in sua aristiclea P. 126. n. 1. Maius. - . 3. nostrae odit Nimirum,mio iam monui, vocabulum forens est δικην τινὶ λα-NIν , addito genitivo criminis, κακωσεως γονεων, κακηγορίας νaod tui sit, omittitur saepe vox δίκνην, ut nic. Ex nullais appatet, oυδε- τω νόμω non esse cum Miconiungoncla, scd dativum rosciri ad λαχεῖν, genitivum,lio nomo ipse indicatur, cun τω νόμω Onaererou is ac necesse est nutus nomini Iegi iudiciunt intendere de o pulsion e legiDus.' Quae iunctura si iii durior vid01ntur non uno nomine, ego sane non luctata or cum eo si τωδ corrigere velit. Ceteram n et hic ristides sua ipsius fere verba ecl. I.

καὶ - πάντα τα τοιαύF-ῖ εξεστι νέμειν. iiiii loci nescio prorsus piae simictura sit, ἄνω καὶ κάτω μεταβαλλόμενος. Maius, Vsolet, ad sonsum interpretatur,

nec sine error1biis sua non levissimis, uos non placet eastigare. Nisi omnia fallunt, naec genuina loci scris plura fuit καὶ - πάντα τὰ τοιαύτ αυτοῖς ξεστι νεμειν.Sγllabam v praecoontis Verin extrema DSOrptam esse Vel non monitus intelliges. i

g. i. πεο του μή νυν οντος. Fort. περὶ του μηδε

ταῖς ἀληθειαις. Pluralis itineriis et ni et g. 63. eodem modi pro singulari positus, cinio in somnulis Ola, ἀνθ' ων, δι ν, ae piissius supra istae Dorv. Grurit p. 397. Cap. 25. g. 2. ουδεὶς γαρ των νομοθετων περὶ νεθεσαν νομων ταυτην επον τον γνωμην. Non aldo

Demiens est haec pluralis Verbi cum Voce υλὶς copo Iatio, sed quae tamen alivio locis voteriti conuaenietur.

Ad scrinia grammaticor m. . - . .

ἄπο λόγου. Advexosi vina praepositio obtinet, ille que retractum nabet accentuni Vid. cnaef. Mel. xit. P. a. ad Greg. COD. P. 2IO.. s.

148쪽

hanc infinitivi εἶναι omissionem; ne pio lim naerendum in codice tino, quod vel altera oratio nostra Dundo docet. Multa sane in iiDris manuscriptis er oscitantiam li-hrariorum xciderunt, ad facile excidunt unicuique scribenti etiam nodie. ἐκπεπολεμωκως αυτ i. e. quum infestissimos sibi

reddiderat. Vid. r. adv. .ept. J 32. , 5 Dhinostii. Olunis. . p. o. πάντες θρυλουν τεως, λυνθίου ἐκπολεμῶσαι δεIν Φιλίππω l. III. P. O. ἐκπολεμῶσαι δεῖν χυμεθα του ἄνθρώπους.sυτε τουτω - εθιγησθω. Non congruit dativus rasus eum praecedentibus oυτε κείνους ἐχοῆν - πεποιῆσθαι. Corrige ergo oυτε τομον.κελὲτων - μετέχειν ἐξεῖναι. Vides Vectun κελευε ιν non arta iuDendi significatione ni Positnu esse, sed Ie-niore enuntiandi, affirmamii: ea PI oinem in losaepissime usurpatum est. το τ ειραέθις. Quod d. r. praeuet, καυλοῦ, ita potius viam ad easθι mutare malui, ropterea maod illa verbi forma, non ac, ut Aristides consuevit ac videtur littera e mograpni ulpa interculisse. τους ἐς νέωτα - ἐμμενους. eapse Demosinones alii-mie nonnulli post annum a lcge lata Leptinem accusavomant, ut ait auctor demostnenicae orationis. maius.

Cons. Volf ad Lepti Proteg. . I. εικὰς γὰρ -- Fieri non potest, ut in codice Vaticano scriptum sit, Dod impressum est in Ed Pi . εικὰρ οῦ ρ

εικὰρ. Nam ei te no non inditatum docta aliaua Dse vatione Maius dimisisset suspicor autem propter sonum vi exprinritur legendo, non TStirpandum esse posterius

εικὰς, sed scriptum fuisse Hῖς γάρ ἐστι.

τι παρὰ τούτο - Non alae hoc ma reseratur. Ne me tantiu statui potest anas luthon, ut o M κ plane egligatur, oset ad sententiam tantiu pertianeat. Corrigendum est ergo Oυτω, Structura non admodum insolenter immutata.

149쪽

Ed pri exhibet, casum nevio vis praepositionis for ne-vi lio sellitia respondens me 'im πὲρ Λεπτίνου. οἷς τι - σεμνυνεις. ola est eo quod quis ergooz. . Adscriptum, puto, ad margiueni, a lectore quieontortam Ioviendi formulam explicare studebat, sicietis duinime igitur forti animo.κα τις ἀφῆκε. Hic iovi levi structuria mac ladepravatati dixerim viam leniteae absterges, si scripseris. καν i. e. καὶ ἄν τις μῆκε.ως ρα - ἀνηρ. Remuri Videatur istic illis , pr eipue adiuncto genitivo Sed primum in eiusmodi rebus,

viae sistilioris sunt graminaticae, fortasse non inimietam presse antiqwos receiitiores secuti sunt ac magna est apud hos Iocorum caterva comam, a Plibus in simili sti uetur articulus abest. Deinde vero ipsi loquo Attici, etiamsi de eoto iodam homine licitur, νηρ ἡ γ ἀν' usurpamini id io recte comprobavit Iliandorfius Phaedon p. 32. illustravit*ae comparatis similibus Basiam et eoὶ.

150쪽

duae ex uitiis orationis historia cognoscenda lectoria ant, ut ex ipso fonte possit haurire, excerpta apponaune praefatione Morellii viam Ineditoriam Venetomin editioni praemisit, a si iis simia aut rectius aut planiti dicenda videt, Intur. Orationem adversus Leptinem se scripsisse, e vie Demosthenicam illam celebratissimam se aemulatum

siisse, Aristides Ipse initi, Grationis Platonicae ter . tiae ad capitonem hisce verbis declariat Tom. II. p. 3 i5.M. Ieb.): 'A' των ἐκ της γερουσίας - 'Pωμαῖων,

라틴어 텍스트