Declamationes Leptineae

151쪽

Ne tamen tres in Leptinem rationes Aristuto scriptas ala putet, Scnoliastes ineditus codicis Marciani

CCCCXXV ad ellipticum illiti ἐκ τρίτων haec adscriDit: ἐκ τρίτων προς Λεπτίνην et rici oιπλάς μελετας, αυτὴν αειργάσατο η τε τι λόγω δις ἐπιχειρησας πρότερον, καὶ μὴ δυνηθεὶς πιπολυ προελθεῖν, δια την του Λημοσθένους δεινότητα τρῖτον μως πάλιν επὶ την με- λεπρο αυτὸν κατει- leg καθεικώς. Gr.ὶ δυνηθη τον

λόγον περγάσασθαι τελεον. Reisllius attamen, vir do tissimus, in aliam sententiam ire maluit animadvors ad Graec Auct T. III p. 5i . ἐκ τρίτων vidotu signim care quasi tertiam 1andam in hac causa personam gustia nens post duas illas superiores, istae useu hanc a sana egelanx primam Demostnenes, alteram Leptines reus ter in nune Aristides exei citu causa commentatus erat et

sit auditu μελετημάτων ' γ

I Quae hie semiitur canteri interpretatio Latina, eam abesse

ecinmode posse rati s restrinx Gr.2 Abi ristive lint et Scholi in et Reiatiis. Verrum ham dubie

152쪽

M enim nescio fato, certe inurio, cum Aristidis opera vel in ipsa deterrima litteramin Graecarum foris tuna magno in pretio halsiti sint, palppe quae in omnibus Mannasus versarentur; naec ratio tamen usui adeo

neglecta est, ut ex anti piis OVis Di script tuus nemo, quantum saltem ego ideo, eam se legisse promer it, aut eandem ulliDi superesse innotuerit: in a erit litissimo stola habricio Bibl. r. T. IV. . 39o. orati ossius deperditis clarissimi niuiis Sopnistae annumeratam suisse, iam sano iiiii . si qua tamen ex Aristialis Or tionibus ut exstaret ac in lucem proferretur, optare par erat, de haesi uti pie vota hisiusmodi seri praestabat. Nempe stantiam ille ingenio et lovientia valeret in argumento tractando, in Pio, Ciceronis Orat ad init. n. 31.3, ac Irionysii alicarnassensis Epist ad Aminaeum

n. . ni liciis, sub ilitatis alvi elegantiae suae vires uomostnenes maxime exercuerat, nae ipsa declarat ac tanto se iovi artificio commendat, ut si iiii Icin cinnea conferas, viae ab Oratoriam mi, ripe mcliit, tantunx sano ea di tare videas , quantitan eloquentia umbratilis a gemana, et Plantum, ut ita dicam, Aristides a Demosthene distat si vero cum eteris Aristidis aliorinnivio Sopnistariam componas, nulli eandem concedere intelliasias. Cum vero factum sorte esset, ut hanc inmodico Maeeiano x XIX. Tenderem, nedum sine inscriptione ulla inveni, diemadmodum istiam 4n Indice Codiciun Bibliothecae Marcianae relata est: sed viiij quoque suo missam: neque id tamen, quod a Cossico abscissum quid-citiam uerit, Vel negligentia deperierit bene vero quod votis Codo Pa e emplum Marcianui sumptum est, mi is integer facile fuerit inulta tamen deesso videantur, Orationa prolixitas ipsa suadet. Porro Codex Marcianus, tu ex pulchereian at Die celebratissitia Beseditias subseraptormn se adiunxit, ni Declamatio τρι-λκία eoiusdam loco haberi lebrat . Eo ipso reser locum antae

Iavidatum: Eoi γάρ μοι λόγος τις πεπο μένος εα τρισων

153쪽

sarionis Card inalis Minere nobis Duonit, initio saetilli XV exaiatus est, ac noninillas Deinostlisnis et Aristidis oratione continet L,optinea Voro ratio partim eodem, quo plerunt pie Codis reliquuέ, partim alio charactere, eiusdem tanae aetatis, ad calcem assiecta. Hunc liessalonicae, vae uil litteramini studiis pere tenipora florebat Io Coinelitata de Excidio nessalon. p. 326. et Demetr Cydinitis Monod. Occis. Tnessat. p. 686. Scultor post lieopnanem, d Paris. 1635. 3, scriptiini suisse , ex eo fortasse coniici potest, Diod a iovianae in Bessarionis potestatem tam veni et ad Manuelena Balsamophilum Thessalonicensem spectasse, nam tertia Iadam in atrii, extremo solio, saeculo ipso V.

ουση βύλ, ἐχέτω ρἀς πάντων ων δείων πατερων καὶ Ου σίου καὶ θεοφόρου πατρὀς μῶν Ἀντωνίου του μεγιιλον. γητρι τρις άκαρ Θεσσαλονίκης λεορ

cari possit, stiliis potissimum ellicit, opulatae tui maximo pro pisius, aliis em Scriptorious profisus alienus; mianquam et illiu in hanc rein nonnilii confert, quod Aristulis ratioissi us aliis inmodice no ailscripta silerIt. Sanu ea omnia, ex quiDus proprius Aristissis naracter

exstat, Demostnenicae imitationis consectatio, Atticae Io- tutionis usus exquisitus, stili suavitas, nimia in arguine ii subtilitas, et geritentias sententiis relae inae inserendi eonne tendive tuditin , o scuritatis efficiendae paene di-xoiIn gratia, haec incituun omnia seu ad laudem, seu

154쪽

, reprehensionem laciant, naud nuntis Orationi Leptianeae insunt, quam resiliis, cinias iam Aristulis esse om- pertum est. Accedit viae ristides in editis, potissinium verra in Panathenaica ratione naDet, eadem ipsi almis uandovi veruis et in hac Leptinea sunt: modob oculos onero cum titiluerim in annotationibus, foditasse nimius inliando fuisse videtior feci id tamen cuinde auctore urinando, tum de textu recensendo sollicitus. Ceteriam multa ne annotarem cari , sciantummodo contentus, diae res uiuodammodo poscere videDatuae alio-lii enim viam mulus annotationissilis non locum fecisset oratio, Iae remm Graecarum adeo frequentem ingerit

mentionem, laevi insolentia dicena timin re anuuta 'Sobolia Aristi; incoita identiclem aciauxi, ad fidem

tissimo auctore profecta Politianus dixit Miscellan GD

haud vero obntemnenda esse Emismus pronunci

non intererat apponere Pianotam omin nonnulla aliavi in Pretio esse potuissent nuper nomini Senosiorum einori, si non videtur ipsam Morellii editionem manu usurpasse Celemina, Pio a auctoream orationis, plano consentit . . Collius I. I. de virtute cum Aristidis omninis, tum Vero Praecipue narum orationum in praelatione taedam a novis exposita sunt. Ac sane, Aristis dis nanc orationem osse, orellii Vicerunt argumenta. Nunc vero splendido id confimaain codice laticano , in quo eam post priorem adseritam reperisse testatu A gcIus Maius in praefatiuncula ea, quam Variis huius orationis lectionibus praemisit. Non enim sani quidcitiam du- Dd, licet norne scriptoris non additiini sit, inscriptio,

linquit Bl τὰ ἐναντίον υπὲρ τελείae. Atque is hoc

sufficit, ni Morellium non esse dignum intelligas, quemnam inius suspenderet adunco quid quod plur1m Hii orationis Ioes sunt, quos Melinis conaeciniis sanavit talibus vias nunc Veriis esse emendationes Vaticinus iiDov

155쪽

ante octilos ponit: ias inter nonnulla sunt planesiae. Reli Piit ille iridem OmPlura sua non unius est conficet o omnia Citius rei insisne docimentum ipsitas Maii ribisis orationis oditio est. Post Morollium nano ortilion uti Volfius ligavit, IImus in Gemnaitia, comitem

nemo strii crauidem et Paucissilia mutare satis tabuit, nec ullita, uiri fecit, lectorona ea super Te admonuit: id nunc a me singulis locis temoratui est Vaticanus vero codex Pantiam praesto MaIliano, novamque liuius orationis recensionem saguarit, vel inter inspicienti unis sitivi apparebit.

Invicem orationis Morellius fecit Ἀριστείδου προρAεπτινην λόγος, nomen cor te aucto is suo apponens: Vaticanus codex D τὀ ἐναντιον ἡπὲρ τελειae, viod

ananiatici alicnius ingenium prae sciri, manifesto. oliem exhintra rei aptum putari, tantuari reputans ni in xenus granianaticorum delier avintreto, vix ut quicqviam corto assumare audeas. Cap. i. g. i. et principium irationi de argumento haec annotavit Morellius in lituit , unimie, interpretationem viam addidit Latinam rostrinxi. Quod inente fiunt respublica eoruna, a munera puulica obirent, inopia aDorare videretur, legem tittit ac pertulit Leptines, ut omnes ex aequo eadem facere tenerentum ciui vero Mnni Inilalet essent assequuti. eadem exciderent, ii iiiii albi rnio ullo et Aristogiton elant, et novem Iaehonti

me ti in orationcti Demostnenis Leptineant nisce Verlata lata lex est: πως ν οι λουσιώτατοι λειτουργῶσι, μηδενα τελῆ ειναι, τλῆν των α ' μοδίου καὶ Αριστογείτονος και των ἐννεα αρχόντων μηδε τὰ λειπον ἐξεἷναι τι δἐμ αιτηθέντι διδόναι. ε δε τις λω αυτῶν, Πτιμον υτὸν εἰναι και γένος και ικίαν, και ποκεῖσθαι γραφαῖς καὶ ἐνδείξεσιν. εἰ δὲ και ἐν τουτοι ἁλω, ενο- χον εἰνα τοῖς αὐτοὶς, ο πη οι δικάζοντες, ταν ἀφει-

156쪽

ino inerrea eo iust Leptinean T. I. p. 466. d. Belah.

quasi ob Iegis: μ ε των πολιτῶν μυ τε - - - λῶν μητε των ξένων. Poenas Vero in eos, Di imm nitatem denuo Petexent , a Laeptine constitutas, ita reseri

menta quo si nonnulla ex ac ipsa instulis oratio nonunc Priamin Paradeunt, de sibus in annotationil,lis ii dicium faciam. Post annum a lege lata nanu veluti inis quam et reiis inlisae noxiam Demosthenes detulis, in sippo naumac silio, ut inini auitas ei in immota postmomni ope patrocinatus: in Aristidis oratio, cui arguntentum leni omnino a Demostnenicae est, eo desinum tendit, ut naumae filii inlinunitati consulat. Lae-ptinem infra annum a lege Iata a Baslippo accusatum fuisse, post autet a Phorinione n uani in .eptinemorationem, pro inimunitate AΡbepsioni Batnippi filio sei. anda, ex ipso Demostneue intelliginalis Lysiae itidem Orationem alversus Leptinem exstitiss , sunt pii existwnient, idque Harpocrationem v υρδητος retuli lisso, Iitit; attamen Maussaco annotante, Codices mantiscripti, apios inter I cianus CXIIIII., προς πιπινεν hanent. Ut pro sesias, Orator ille celeneriimus. adversus aleis Phinein iuuiiuisitatis nostem orationem secerit, non de ipsa tamen immunitate fecisse eo sint ex Dionysio nanava Halicarii asseo Ep. ad Ammaeuin n. 4. cognoscimus D mosthenis orationcm alsitam fuisse Callistiato Archon citius magistratus iocidii in annum a. Olynip. CVI. Meum sius de Arctioni Acten. I D. IV. Cap. . Corfini Fasti Attio T. V. p. 23. , ipsam Vero legem anno proxime elapso', lines tulerat. At ILysias iam ab Olymp. vis Xere desierat, cum ex Dionysio Halicarnasseo Iud do

Lyia g. ε 30. Nicone renonio vel Callistrat , is dece serii bsxum vero magistrMusis illud, quod ten Piis sit eserendus. - muranis Ita IX. v. s. ovaina

157쪽

T III p. 3oo. ' M o r. piosi in at pie stibiae usus ivdicio ea de re ire Pioleg ad I.ePt exposuit Volsius locis plurilnis. - φέρον --δόζαν. Per ellipsin, quo dicendi modo mirifice delectatur ristides, vel eiuscemodi alia hoc Ioco dici vulviniar: ει δοξαν ἐστί. καὶ ἐκεIνό ἐστι, Eoν του Λεπτινο νόμον, κτλ. Mor Participia et ho ain iuncta fremientissimo Aristides usurpat via dis roinfra locus dis di erit.

Oυτω παν-πασιν - Correxit ita Mori, vini in eodico legeretur Oυτε. Quod nunc coiisrinatur libro M. Maius enim ubi nihil monet, 1od ne pae hic facito id quod excetulerulum Morellius curavit confirmat, etiam sam1id ille orierit, codicis scrimum iu nota apposita. Eam ergo norinam ubi Pae se Iemur.ωσπερ τινὰ Κηρα παντάπασιν ἐξελαυνειν. Inus isse prinimo, ut alibi Domie, Arista les praebet, si iidem in eadem, Nam Demosinenes egit, ausa Versari vult. Esto nanivi legem veluti reipublica noxiam a Cusare omnino liceret; non tanae Leptini timui inde creari periculum poterat, lao tunc annus a temPor. latae legis elapsus ain osset. Apud Athenienses enim emit an lege erat, viam affert non'nuis auctor argum menti in orationem Demosthenis .eptineam, τον ρά-

φαντα νόμον μετὰ ἐνιαυτὀ μη εἶναι πευθυνον τιμωρία ἔμως δε ἐξεῖναι ποιεωθαι τάς καπηγορίας. in Demmosthenes tota oratione ne Verbum viidem hau et viopoena de Leptino sumendas suadeat; minimmo sieeum: ἄλλως τε και γεγενημενου σοι του γωνος ἀκινδυ-

φατο, ἐξῆλθον οἱ τη κρίσεως χρόνοι, - νον περὶ αὐτου του νόμου πυς ἐστιν ὀ λόγος τουτω δαιδώ ἐστι

κίνδυνος. . I. p. 5o a. d. eisli Mori Becto quideta haec sed similia sunt illa Aristidis vella ut alia plui: Masino leonina pollo totienti nam si brevi complectaris, expietinitur iis hoc tantuni, ossi Ibeminem populi lignita, esse quod hi phims wσπερ τινὰ Κηρα λανι ιιν ostem iunxi a qua ad alto tu ae dixi i. M.

158쪽

, Nec detritam illius curam gerere' recto vexetit ori L γιγνόμενον , rditio si feri solet, facili progressu significationem ad seisit consuetudinis tempore statullinoideociue iuris MDiti. Sic r. m I. i. g. 6 του ινομένου τυγχάνειν. γ. B. τα σνόμενα συντελεῖν. L a. o. nostrae Or. g. o. 3ο. 56. To γιγνόμενον ἀργυ-em apud Demosth. admalacri p. 9'6. Cons. . in nil II. . . CO1. P. 26 i. Cognata significatio ea est, ciua expriniui1 quod re era est vertran, ut apud Platonem Theaeti P. 16 a. uni confimoindi Asine alias recte discrevit a V erunim mannus P. I 8 sq.στου τουτονὶ θήσομεν; , cinionam eum loco hineN-mus ' inter Or. II. 3ι τὰ δε μετὰ ταλα μαχὰς ποῶ σομεν ἔτη πόλιν - τύχης. Aristides in Leuctrica prima T. I. pag. 413. d. Iem αλλα σώζει-ὼ -- ταωι, καὶ φνλάττὸ την η ιετερα πόλιν η των θεῶν

δίκαια προνοια, καὶ η λαχουσα αὐτὴν ἐξ αρχης ἀγαθὴ

eonstitinas.' Non' et hanc vini praepositio προς, mpi,aobet di Ven. Praestat multo Dod dedit Cossi M. παρα Saepissime illae Perinutantur. καινοτομε7. Vocabulum est oratori is fremientatum. Becmin . q. Ηintervis vero et XXXII. . non tentatum antea Pelopis in Graeciam transiturn καινοτομέαν appellat. Cons. Fess. Diod. II. 29., eundini XV. 6. Viae turbidiculi lici' colorismi eornici prinutiis hoc Verbuni nouuisse, pio diuturnus 'Mind usus detrivit. s. g. 4. ει γε - φέρειν τλων. Correxi ita lectionem Morelli εἴδεσαν. Duanmiam enim nec Folfius mutavit nec Maius iidquam monuit ita tamen in alittituliae verni ola somna est, ut non esset mihi haesitatione opus. volsus itidem neque illud Velioti libri co rexit, auod paucis litteriectis versibus sellitur, ἐντεθυμ ωθαι, ubi nunc Vaticanus cod. Verrem suppeditarii. uti unaque pessunt lassit Rarismiis. In a vero g. 4ο. Mi

159쪽

g. 5. παντων, τους νομους τιθέντων. Et iees, incla articuliis, et ad 'νιαντων. desiderari vidotiiv. Sormps in ergo, των ω ειπεμ, των νόμους τιθεντων. . i. μετα νυξης τουτ' ἐσται μάλιστα. Prae sui veterein an Iectionem recentiori Vaticani καλλιστα. Etsi

enim vi 1oque lici fortasse possit, o tamen e loqviendi usu est, non illud Fateor tanaon, me etiam nunc animi pendere, praesertit a καλλιστα non cum Praec dentihus Oniunxeris, sed uu παρασκετα ντων.

explicandi conatus est, partim auten,' Opinox rvmatu Graecis Nemio aptum utatur istoc proponit, euienutiae, αλλα πια. Non solum non abolebit immuniinteur, sed stabiliet etiain ipsis iis quae conatiis. Hine mei tandum censeo diu, μι. oπως μηκ ἔσται του λοιπή Significatur tollias suturi temporis cliuturuitiis non ergo aptum του λοιπού, sed sciiDenduin τολοιπόν. Qua correctione non opus e visui Infra g. 33. . qutun singula ibi natui, tena poris momenta possint cogitari A saepe quidem ae dis cerni difficillim possunt. - . - ηκιστα οππκιστα, Ῥaod commentatione dotavit Maius an, Dun aro hi coniunctionisus Attacos,

ideoaue eas non esse in scriptis Dolendas quod Pra ceptum ipse in contraria oratione mirum quantum sequutus es, Mini liis in rebus parum certi pronuntiari posse videtur, facillime ver modus superam. Quapropter tem-Peravi mini multum ac fortasse plus deuito.των λειτουργιῶν. Conexit Volsius Mor. λειτουnos , quae laxina nulla est Nd monuit Maius. χρῆναι - παραμενεῖν. Servavi hoc propterea viod

160쪽

ivngitur Haec est enim Graecae linguae natura mite facilis a flexibilis, ut, vianquam aliud vocetibulum diversam Pauli significat;onem adducat, sola verin forin ve aritas exe ini tur δέον κατὰ των ναξίων μονον. Continetur hisce amgumentini novae legis illitas viani Demosthenes ipse, olita L,eptinea, iubendaria proposuit. Cap. 3. . . ε ων δρα- , praestantissimos ex iis quae feceriint eos at hiu ata.' aeo haud illiinio vera lecti est, viani nisi VM suppeditasset, vel coniectura extricana in siisse diceres. Veteris cormptelam Vel ea si Morollitur dit se optimos illis ipsis iuneribus, viae in eos contulit, Wintrata.'καὶ, κατὰ σφύς. Glossam reditet liae postea in ipsa scriptoris Verini furtim irrepserit, Vaticani lectio;κα μη διά κατὰ φῶς. .

κατὰ τοὐτο- μερος. in hac re, iod ad hoc ab tinet, insolens dicendi nuutus, Aristidi lanien familiaris, nec modi quater in hac una ovatione adstituitus Verum etiam in oratione priori de 'ciettite T. I. p. 483.3:

του- τὰ μέρος; in oratiqne nodiaca T. I. p. 554. - ἐνταυθα ου ηκρίβωσεν ο σεισμός, ε ποιῶν κατὰ γουν τουτο τὰ μέρος; in orasione Platonica prima T. II. p. o3.3 καίτοι και περὶ τουτου του μέρους χοι τις αν

ρλεῶν, τι κάλλος μεν χρόνος ἐξελέγχει ραδεις; in ora

tione Platonica secunda piru quatuorviris T. II. p. 46. :θεασώμεθα ..... ποιόν τινα παρεἶχεν ἐαυτὰν παράδειγμα-Iς τε Ἀθηναίοις κα τοι ἄλλοις Ελλησι κατὰ τοττοτ μερος; in eaden, P. 1 o. . ει κατά τουτο τὰ μερος καὶ ου ἐμνη- του κυβερνητου; et in adori rursus P. Sa. τοσουτον ἐπιφθεγξάμενος καὶ περὶ τούτουτο μέρους Neque alia desunt. M o r. molia io mu