Philostratei libri gymnastica quae supersunt nunc primum edidit et interpretatus est C. L. Kayser

211쪽

ἄσα τε των πτηνῶν μελικώτερα, τοὐς ἀστρογλήνους, τοὐς κορυδάλλους, τοὐς στρουΘοος, τοὐς σοβαροὐς πέρδικας, τhν επωάζουσαν ἀηδόνα, τὰς περιλαλουσας χελιδόνας, ψώλται τέχνης πλhν, τί

δ' ἄλλo; Πρόκνην ήδεῖαν καὶ Φιλομήλαν ὁμαιμο.

in mia mutatione offendit συμβάλωμεν et notione et nu

mero.

212쪽

κόψιχον, καὶ ταῶ τον ἁγέρωχον, τρυφῆς χἀρταυτὶ μῶλλον, ἴδωμεν ὁσα σοφέας, εἴτι ε7ο ξυμ έhμι μῶλλον. αἰετὸς μεν ουτος, ός δὲ των ορ- νέων ἁπάντων λέγεταί τε καὶ φαίνεται ήγεμὼν

καὶ δὲ καὶ των αἱνειώνων σκήπτρων περιστεφὴς πάλαι συμβολον, άνωBεν ἐξ ἄκρων και μεσαιτάτης τοὐ φυτοὐ κορυφῆς, oiον ἀπο σκοπιῶς τινος τὰ ὐπ' αυτον ήγεμονικω βλέμματι περιαΘρεῖ. καὶ κῶσαν άδειαν τοῖς ὀρνέοις ος έπηκόοις καὶ καλῆς τινος πόλεως οἰκήτορσιν ἐμποιει. δῖεν ἐκ τῆς ἐκατέρω οεν επὶ πρέμνων νοσσιῶς, τρυχόνων δἐ οἶμαι, συν ασφαλεία πάση καὶ χαρμονῆ, αμὸν σφῶν εἰσοικίζεται, καὶ σιτέζει τὰ νεo7νά. α δἐ εξοικίζεται, καὶ τι μἐν των νεοττίων πΤερυ-

quae Philostr. Im. I, 13. p. 23, 16. appellat 4δυσματα τῆς γραφῆς.

5. αἰνειάνων. Coi ruptam vocem littera mutata restituo, fuit ab Eugenteo Αἰνειαδῶν scriptum, praetere Iego τῶ Αὶν. σκήπτρω sive των Αιν. τῶ σκήπτρω, et περισπεφιέ.

s. Sinultima sunt intra in eno. Corinthi et in eno. Tritpenuntis, p. 371, a.

rortaase augeri potest ex Anonymo περὶ γραμμ πικῆς apud Boias. Aneci . II. p. 358: Φιλόστρατος δὲ λέγει τεκμαιρομαι του δένδρου μὲν των πρέμνων ἐν Εἰ-

213쪽

ἱζον καὶ καταφωνουν, χαίνει προς την μητέρα.

η δ' ἐφιπταμένη καὶ προς τβ ράμφει τρν ἐδωδὲν περιφέρουσα, ἐμβάλλει τ* του παιδους. τι δ'

ἐφησυχάζει προδεδειπνηκύς. το δ' ἔτι μικρόν τι πρὁς, καὶ οὐκ ἁποχρῆναι περιβομβουν οὶμαι φησί. τῆς δἐ λοιπῆς νεοττιῶς, βουλιμιωντα πάντα. και τετρι7ύτα καὶ προς ἄμφω τω γονέε κροχηνδτα, τhν τροφhν ἁρπάσει, καὶ περιχαρῶς ἐμπλη-ήσεται. χάριεν και το των περιπτερων ζευτος. εοικε δὲ σπερμολογησαν ἐπιεικως καὶ λουσάμενον ἄρτι, τω πτύρΘ τ6δε σύνε77υς Muλήλοιν ἐπιπτῆναι. καὶ α μεν αυτῶν ψήχει τοπτερον καὶ Δς εὐφυως ωραῖζεται, α δἐ ἐκκαΘαίρει. καὶ οὐδἐ πρις τον μῶν ἐπιστρέφει, ἐρπύσαντα κάτωΘεν διὰ τού στερεos προς τὰ νοττία.

214쪽

ἀλλ' ὁ κάκιστ' ἀπολούμενος ουτος, εἴτε προς πονύπερΘεν φοβερον ατενίσαν σκοπον, Οἶόν τινα ποιμένα και στρατηγιν, εἴτε συριγμου τινι ποΘἐνδιαταραχΘεὶς, η καὶ τ3 συνήΘει πτοία, δειλιν ἁρ το ζῶον, μύνος κατασεισΘεὶς, ολω τὼ πόδε κυμβαχος κατὰ πρανοῶς ερ υποστροφhς αὐ Θις χωρεῖ και τbν ἰόντα δἐ ἐκδειματώσει καὶ φιλοψυχησαι καὶ προς τὰ ἄνω σαφῶς ἀποδειλιῶσαι παρασκευάσει. καί που συν ἐκείνQ τρωγλοδυτη- σαι καὶ σκύπφ καὶ ἁφανεία ἐαυτον παραδούναι.oυδἐν άρα δεινον ῶδε, οὐδἐν σκυBρωπον, οὐδὲν ἐπιζήμιον, πάντα τερπνώ, χρqστὰ πάντα, καὶ χάριτι καὶ Θαυματι συμμι74. καὶ εικότως δμg - λει τ* χρηστφ καὶ χαρίεντι καὶ Θαυμαστω δεσπότη ταὐτά τε καὶ ὁ ἐπὶ τουτοις ει καὶ μικρος ανατέΘειται λύγος.

5. μώνος κα τασεισBείς. Displicet hoo. Fuisse puto μδνη: sola formidine decussus est. ib. 3λω τὰ π. Totia pedibus extensia in caput de-Jlditur. 7. Oceuirenti aIii muri suadet, ne ascendat in ar-

horem.

215쪽

πίλιν ολην συντεΘεῖσα κεῖται μἐν ἐν καλῶ της περιωνύμου πελοποννήσου κατ' αὐτο μάλιστα

τos IsΘμού το κεφάλαιον. εἰ δἐ και κορυφὸν ἡδφΘαλμύν τινα συμπάσης τῆς της προσείποι, οὐκ αν οἶμαι τού προσήκοντος ἁμάρτοι. τῆς δ/των στοιχείων ξυμμετρίας, δ δὲ κράτιστον ἐν ξυνοικίαις καὶ τῆς των αέρων κράσεως ούτως ἀρίστης ετυχε μεν, ώς ἐτέρα μηδεμια τινὶ των πρωτείων ραδiως παραχωρειν. πρύς τε γὰρ Θέρους ωραν ἀποχρώντως κέκραται, πρύς τε χειμῶνος τ* ολω κλίματι, μέσω τῆς καB' αμας οἰκουμένης πεφυκότι τι ομοιον μετρέως ἔχει. α αυτὲ δὲ καὶ πόλις ολη καΘ' αυτὴν καὶ ἁκρδπολις οὐ τοὐ ἐν ἹσΘμψ νεουργηΘἐντος αυθις ἄρτι Θαυμαστου πει

. Haec tκφρασις ἐγκωμιαστικη tamquam epitoni. est ejus, quam TrapeZuntioriam civitati scripsit, editam a Taratio in opusculis Eustathii p. 370 - 373. Plurima non differiant, mutata tamen nonnuIIa, quae de Corintho dici non poter ni. 4. κακ' ατ π δ μάλιστα. cf. nostri ni V. S.

Dis iti

216쪽

ν σου. ἀπορΘήτω δἐ τείχει καὶ πύργοις ἐσφαλισμένη , καὶ ἀκροπὀλει πρὁς τω τῆς κορυφῆς

ἀκροτώτω κατωχυρωμένη, πδρρωΘεν ἰεὶ τhν των πολεμέων ἔφοδον ἁποτρέπει, καὶ πῶσαν ὰσφάλειαν τοῖς οικήτορσιν ἐμποιεῖ ' μίαν ι δνον εἴσω δον καὶ τήνδε τραχυτάτην, κατὰ τον τῆς ἁρετῆς οἶμον, προβαλλομένη. καλον ἄρα και τίδε, και τῆς προνοίας οὐκ ἐκτός, ῶς μὴ πάντη ἄμικτον επιπύνου τb τού καλος χάριεν εἴη. ελευΘερίως δε και με7αλοπρεπως ἔχουσα τω σχήματι, ἐπὶ

καρήνων ποιητικως εἰπειν εφαπτομένη, τοὐς οἰκήτορας και τοὐς αυτ, προσιόντας ἄπαντας γῆ- Θεν ἀνάγει καὶ μεταρσίους παρασκευώζει, και

περ τω σώματι, ούτω δὲ καὶ τῆ ψυχῆ καὶ ταῖς

ρισι τι τοὐ χώρου σκλhρον καὶ το τῆς χώρας

217쪽

4πότομον ψυχαγωγούσα καὶ πυκναῖς οἰκέομεκαι νεῶν κάλλεσιν αμερουσα νώμασιν ἄνωB νδιαρρεομένη λειμῶνι κώτωΘεν δορυφορουμένη δυσι Θαλαττίοις κόλποις ἐκατέρωΘεν δεξιουμένη και τάτε παρ' ἐαυτῆ καλὰ οὐ σιν μακρῆ πονε φιλαν Θρώπως τοῖς πλωτῆρσι παρεχομενη, και πωνει Θαλάττης αὐΘις ἀφΘόνως ἀπολαυουσα χρηστων. α δἐ προσεχhς ηπειρος, πρύς τε χεωργίανευχρηστος, τοὐς ταν καρπῶν ήμερωτώτους -ὶ

πρώτους ως οὐδαμου των απάντων ἀρίστους προβαλλομένη. ευβοτος, ε Ῥηλος, οἰνοπληΘhς, πω

και πότιμον ύδωρ. τδ πολυ χρηστότατον των στοιχείων καὶ Δνα7καιότατον τῆς φυσεως ωσπερ

φιλοτιμη Θεέσhς καί τι των ὰμηχάνων ἐνBώδεδημιουργῆσαι και μηδαμόσε τῆς πόλεως μηδἐν

218쪽

καὶ ἄμπελος ήβα καὶ φυτον βρύει καὶ πόα

Θάλλει καὶ ἄψις τρυφα, ταῖς ἁπανταχόΘενακλωμέναις διαπρεπῶς χάρισι. καὶ καλῶς δεατ μεγιστφ καὶ κορυφαί* πων αποστύλων α ηιελ- λέστη καὶ κορυφαία τῶν πόλεων ανατέΘειται, ὴ περιώνυμος κύρινξος. Παύλου τω ἄντι ταυτηνεδει κληρονομίαν ἐξαίρετον πεφηνέναι. δπερ τὰρ αυτbς ἐν τοῖς Xριστου μαΘηταις, τούτο Ισως ἡδεεν πόλεσιν. εἰ δἐ δεῖ τι καὶ ἀπὁ etoo ονόματος προσπεριερτώσασ2ῖαι, κύρη τις ἐν οpΘαλμω και

I. Similia Tarat. 372, 36 et 60. 5. cf. Tasel. 371, 74. 0. Iausus idem in Trapezuntis nomine ara , 22: εἰ δὲ δεῖ τι και ἀπδ του δνοματος προπεριεργάζεσBah legetulum, ut Iam Boiss. Aneod. Gr. V, 395. intellexit,

219쪽

εστιν, εστι δἐ τι πανταπασιν ἐκβαλεῖν με τῆς σῆς διανοίας καὶ τοῖς ἁνBρώποις ἐΘέλειν δεικνύειν, ως οὐ πώποτε συνεγένου μοι; ἡ τοέτων μἐν Ουδέτερύν ἐστιν, εστι δἐ τι μηδαμῶς ἄξιον οἰη - Θῆναί με σῶν ευμοιρῆσαι γραμμάτων; λυσον δὲ ταυτηνὶ τὸν απορίαν, ἁ χενναῖε, δι' ἐπιστολων. καὶ μή με νομίζειν ἐώσνς, ως καταφρονοHμαι πιναυτος έπι σου, καταφρονεῖται δ' η παλαέα φιλία. καίτοι τι λέγω τούτo; ὁπου χε δεῖγμα πα-φὸς ἐξήνεγκας. το γὰρ ἐπιστεῖλαι τῶ σῶ πατρι, ἐμοὶ δ' ου, εἰ τα κἀν τοῖς προς ἐκεῖνον τρώμμασιν

ἐμι προσγράψαι προσαγορε6σαι, και μήτε συνου σέας μνησΘῆναι τοῖς ἐν μουσεioις, μήΘ' ῶς μα- Θημάτων ήψώμεΘα των αυτῶν, μήτε τῶν πολλῶν .υποσχέσεων, ων υπέσχου μοι ἀπαίρειν μέλλων,ος κἀμου χρώμματα δεξομένου, πῶς ου σαφῶς καταφρονοῶντος; ὰλλα ταsτα. μέν μοι μαντευε-

220쪽

τρίδος. εἰ καὶ μh τυγχάνεις ἀγνοῶν ἐν Οἴω ' τε

κινδυνω κα Θεστήκαμεν οἱ ταέτην οἰκουντες, οπως

αν ήμῖν συνεύξαιο, και οπως σἐ μἐν εὐδαέμονακαλούμεν καὶ καλῶς εἰδώτα, τίσι δει χρησΘαι, Τμῶς δ' ατυχεῖς και μεστοίς ὰνοίας. oύτω γὰρ νῶν προσηκει καλεῖν αύτους. το πάλαι Βρυλού- , μενον έπb των πολλῶν, ώς ηξουσιν οι βώρβαροι, καὶ περισetoιχέσουσι τὲν ημετέραν παυέδα καὶ πῶσαν ἐλέπολιν ἐπιχειρήσουσιν, ἄστε ταύτην ἐλῶν, νῶν εἰς εργον ηκει, και φύβοι δἐ καὶ κίνδυνοι περιεστηκασεν αμῶς, των μιν βαρβαρων ἔξω πων τειχῶν παρακαΘημένων, τῶν πολιτῶν δὸἐντος κατατρυχομόνων, καὶ Σοις μἐν ημετέρους πόνους, κατὰ τον προφητην, ἐσΘιδντων τῶν πολεμίων, αμῶν δ' αυτοὐς ὁρώντων τοίτο ποιολ- τας οὐ δυναμένων κωλῶσαι. καὶ οὐ τοsτό πω

δεινον καίπερ ον δεινον, ἀλλ' ἀφανι υσι μειωροῶς, κατασύρουσι δὲ κώμας, κατασκώπτουσι δἐ πόλεις, ἀπειλουσι δ' ημῶς τοιαύτα, οἱα οκνῶ μέντοι ειπειν αυτος προς σἐ, oὶδας δἐ σέ τε