Historia Graeca

251쪽

VI. III.

συμφύρου ἔτι ἐπιμνησθο, εἰσὶ μεν δήπου πασον τον πόλεων αἱ μὲν τὰ μέτερα, αἱ δε τὰ μέτερα φρονοsσαι, καὶ νεκάστρ πόλει οἱ μεν λακωνίζουσιν, οἱ δε ἀττικίζουσιν. εἰουν μεῖς φίλοι γενοίμεθα, ποθεν γὰν εἰκότως χαλεπόν τι προσδοκήσαιμεν καὶ γὰρ δη κατὰ γῆν με τίς αν μῖν φίλωνύντων κανδ γένοιτο μῆς λυπησαι κατὰ θάλαττάν γε μηνl τίς αν μὰς βλάψαι τι μον μῖν ἐπιτηδείων οντων ἀλλα

μέντοι οτι με πολεμο αεί ποτε γίγνονται καὶ ὐτι καταλύονται

πάντες ἐπιστάμεθα, καὶ τι μεῖς, αν μὴ νυν, αλλ' υθίς ποτε εἰρήνης ἐπιθυμήσομεν. τί ουν δει κεῖνον τον χρόνον ἀναμένειν εις αν π πλήθους κακον ἀπείπωμεν, μαλλον

ου δε τάχιστα πρίν τι ἀνήκεστον γενέσθαι την εἰρήνην

16 ποιήσασθαι ἀλλα μὴν ουδ' ἐκείνους ἔγωγε ἐπαινο ιτινες ἀγωνισταὶ γενύμενοι καὶ νενικηκότες δη πολλάκις και δύξανἐχοντες υτ φιλονικουσιν στε υ πρότερον παύονται, πριναν ῆττηθέντες τὴν ἄσκησιν καταλυσωσιν, ουδέ γε τον κυβευ- τῖν λινες α ἐὰν ν τι ἐπιτύχωσι, περὶ διπλασίων κυβευ- Ουσιw ἰρ γὰρ καὶ τον τοιούτων του πλείους ἀπύρους Π παντάπασι γιγνομένους α χρὴ και ημῆς ὁρῶντας εἰς μεντοιοOτον γονα μηδέποτε καταστῆναι, - η πάντα λαβεινῆ παν ἀποβαλεῖν, ως δε καὶ ἐρρώμεθα καὶ ευτυχουμεν,

φίλους ἀλλήλοις γενέσθαι. - γὰρ μεῖς τ α δ υμὰς καὶ μεις δι μῆς ἔτι μείζους η ὁ παρελθύντα χρόνον ἐν α Ἐλλάδι ἀναστρεφοίμεθα. 18 Aoξάντων δὲ τούτων καλος εἰπεῖν, ἐψηφίσαντο καὶ οι Λακεδαιμονιοι δέχεσθαι τὴν εἰρήνην, ἐφ' ω τούς τε ἁρμοστὰς ἐκ το πύλεων ἐξάγειν, τά τε στρατόπεδα διαλύειν καὶ τὰ

252쪽

VI. III. v.

ναυτικὰ καὶ τα πεζικά, τάς τε πόλεις αὐτονόμους ἐὰν εἰ δετις παρὰ ταὐτα ποιοίη τον με βουλόμενον βοηθεῖν ταῖς ἀδικουμέναις πολεσι, τω δε μὴ βουλομένω μη εἶναι ἔνορκον συμμαχεῖν τοῖς ἀδικουμένοις ἐπι τούτοις μοσαν Λακεδαι- is μύνιοι μὲν περ αὐτον καὶ των συμμάχων, Ἀθηναῖοι δε καὶ οἱ σύμμαχοι κατὰ πύλεις καστοι ἀπογραψάμενοι δ' ἐν ταῖς ὀμωμοκυίαις πύλεσι καὶ οἱ Θηβαῖοι, προσελθόντες πάλιν τηὐστεραία οἱ πρέσβεις αυτον ἐκέλευον μεταγράφειν αντὶ Θηβαίων Βοιωτους ὀμωμοκότας. ὁ δὲ Ἀγησίλαος ἀπεκρίνατο οτι μεταγράφει με οὐδεν ν το προτον μοσάν τε καὶ ἀπεγράψαντο εἰ μέντοι μὴ βούλοιντο ἐν ταῖς σπονδαῖς εἶναι, ἐξαλείφειν α ἔφη, εἰ κελεύοιεν ουτ δη εἰρήνην τῖν ἄλλων 20 πεποιημένων, προ δε Θηβαίους μύνους ἀντιλογίας οsσης, ο μεν Ἀθηναῖοι Ουτως εἶχον τὴν γνώμην ς νυν Θηβαίους το λεγύμενον δὴ δεκατευθῆναι ἐλπις εἴη αυτοὶ δε οἱ Θηβαῖοι παντελος ἀθύμως χοντες ἀπηλθον. - δε τούτου οἱ μεν Ἀθηναῖοι τάς τε φρουρὰς ἐκ τοWin Iπύλεων ἀπηγον καὶ φικράτην και τὰς αὐ μετεπέμποντο, καὶ σα στερον ἔλαβε μετὰ τους ὁρκους τους ἐν Λακεδαίμονι γενομένους, πάντα νάγκασαν ποδοῖναι Λακεδαι- 2μύνιοι μεντοι ἐκ μεν ον ἄλλων πόλεων τούς τε ἁρμοστὰς καὶ τους φρουροὐς ἀπήγαγον, Κλεομβροτον δε εχοντα το ἐν Φωκεοσι στράτευμα καὶ ἐπερωτοντα τὰ οἴκοι τέλη τί χρὴ ποιεῖν, Προθόου λέξαντος τι αὐτω δοκοίη διαλύσαντας τοστράτευμα κατὰ τοὐς ὁρκους καὶ περιαγγείλαντα ται πέλεσι συμβαλέσθαι εἰς τον ναον του Ἀπολλωνος πύσον βούλοιτο ἐκάστη πόλις, ἔπειτα εἰ μη τις ἐω αυτονομους τὰς πύλεις

253쪽

222 VI. v.

εἶναι, τέτε πάλιν παρακαλέσαντας σοι τη υτονομία βούλοιντο βοηθεῖν, ἄγειν ἐπι τους ἐναντιουμένους' - γὰρ αν φη Γεσθαι τους τε θεους ευμενεστάτους εἶναι καὶ τὰς πύλεις κιστ αν ἄχθεσθαι θ δ' ἐκκλησία ἀκουσασα ταυτα

ἐκεῖνον με φλυαρεῖν ἡγήσατο ' δη γάρ, δε εοικε, το δαι- μύνιον γεμ ἐπέστειλαν δε τω Κλεομβρύτω μὴ διαλύειν τοστράτευμα, ἀλλ' εὐθυς ἄγειν ἐπὶ τους Θηβαίους, εἰ μὴ αυτο- νύμους ἀφίοιεν τὰς πύλεις. ὁ δὲ Κλεύμβροτος ἐπειδὴ ἐπυ- θετο τὴν εἰρήνην γεγενημένην, πέμψας προς τους ἐφύρους

ηρώτα τί χρὴ ποιεῖν οἱ δ' κελευσα αυτον στρατεύειν ἐπὶ τους Θηβαίους, εἰ μὴ ἀφίοιεν τὰς Βοιωτίας πύλεις αυτονύ- μους. επε ουν σθετο υνοπως τὰς πύλεις ἀφιεντας, ἀλλ' ουδε το στράτευμα διαλύοντας, δες ἀντετάττοντο προς αυτους, ουτω δὴ γε την στρατιὰν εἰς την Βοιωτίαν. καὶ λ μεν οἱ Θηβαῖοι ἐμβαλεῖν αυτον ἐκ των Φωκεων προσεδόκων καὶ επὶ στενῶ τινι ἐφύλαττον ου ἐμβάλλει διὰ Ῥισβον δε ρεινὴν καὶ ἀπροσδύκητον πορευθεὶς ἀφικνειται εἰς Κρευσιν, καὶ τοτεῖχος αἱρεῖ, καὶ τριήρει των Θηβαίων δωδεκα λαμβάνει. ταυτα δε ποιήσας και ἀναβὰς ἀπο της θαλάττης, ἐστρατοπεδευσατο ἐν Λεύκτροις της Θεσπικῆς οἱ δε Θηβαῖοι στρατοπεδεύσαντο ἐπὶ τ ὰπαντικρυ λύφω ου πολυ διαλείποντες,

ουδένας ἔχοντες συμμάχους ἀλλ' η τους Βοιωτούς. ἔνθα δὴ τω Κλεομβρύτω οἱ μὲν φίλοι προσιόντες ἔλεγον Κλεύμ- βροτε, εἰ ἀφήσεις τους Θηβαίους ἄνευ μάχης, κινδυνεύσεις

- της πόλεως τὰ σχατα παθεῖν ἀναμνησθησονται γάρ σου καὶ τε εἰς Κυνος κεφαλὰς ἀφικύμενος ουδε της χώρας των Θηβαίων ἐδίωσας, καὶ τε στερον στρατεύων ἀπεκρού

σθης της ἐμβολῆς. Ἀγησιλάου ἀεν ἐμβάλλοντος διὰ του

254쪽

Vl. IV.

Kιθαιρῖνος εἴπερ ουλῆ σαυτου κήδ τῆς πατρίδος επιθυμεις, ἀκτέον ἐπὶ τους ἄνδρας οἱ μεν φίλοι τοιαμ ελεγον οἱ δ' ἐναντίοι Νυν δη, φασαν, δηλώσει ὁ ἀνὴρ εἰ τω οντι κήδετα των Θηβαίων, σπερ λεγεται ὁ μεν δὴ Κλεομβροτος ταὐτα κουων παρωξύνετο προς το μάχην συνάπτειν των δ α Θηβαίων ο προεστῖτες λογίζοντο ς εἰ μὴ μαχοῖντο, ἀποστήσοιντο μεν αἱ περιοικίδες αυτον πόλεις, αὐτοὶ δὲ πολιορκήσοιντο εἰ δε νεξοι ὁ δημος ὁ Θηβαίων τἀπιτήδεια, οτι κινδυνεύσοι καὶ πύλις αὐτοῖς ἐναντία γενεσθαι. τε δε καὶ πεφευγύτες προσθεν πολλοὶ αυτον ἐλογίζοντο κρεῖττον εἶναι μαχομενους ἀποθνῆ σκειν ν πάλιν φεύγειν προ δε του- τοις παρεθάρρυνε μεν τι αυτοὐς και ὁ χρησμος ὁ λεγύμενος ὼς δει ἐνταὐθα Λακεδαιμονίους ττηθῆναι ἔνθα ὁ τον παρθενων ην μνῆμα, α λεγονται δια το βιασθῆναι ποΛακεδαιμονίων τινον ἀποκτεινα ἐαυτάς. καὶ ἐκύσμησαν δὴ

τομο το μνῆμα οἱ Θηβαῖοι προ τῆς μάχης ἀπηγγέλλετο δεκα ἐκ τῆς πόλεως αὐτοῖς Δ οῖ τε νε πάντες αυτόματοι ἀνεώγοντο, α τε ἱερειαι λέγοιεν ο νίκην οἱ θεοὶ φαίνοιεν. ἐκ δ το πιρακλείου καὶ τὰ πλα ἔφασαν φανῆ εἶναι, δες το ιρακλέους εἰς ζ μάχην ἐξωρμημενου οἱ μεν δη τινες

λεγουσιν ταὐτα πάντα τεχνάσματα ν τον προεστηκύτων.

εἰς δ ουν τὴν μάχην τοῖς μεν Λακεδαιμονίοις πάντα ἐναντία ἐγίγνετο, τοις δε πάντα καὶ π τῆς τύχης κατωρθομο ην με γαρ με ἄριστον τω Κλεομβρότω η τελευταία βουλὴ περὶ τῆς μάχης ἐν δε η μεσημβρία ποπινύντων καὶ τον

255쪽

VI. IV

καὶ πρόδηλον δη ην τι μάχη ἔσοιτο, πρGτον μεν ἀπιέναι Δρμημένων ἐκ του Βοιωτίου στρατεύματος το τὴν ἀγορὰν

παρεσκευακύτων καὶ σκευοφόρων τινον κά των ο βουλομένων μάχεσθαι, περιιόντες κύκλω ο τε μετὰ του Ἱέρωνος μισθοφύροι καὶ οἱ των Φωκέων πελτασταὶ καὶ των ἱππέων

Βρακλεῖται καὶ Φλειάσιοι ἐπιθέμενοι τοῖς ἀπιουσιν πέστρεψαν τε αυτους καὶ κατεδίωξαν προς το στρατύπεδον το των Βοιωτῖν. Mστε πολ με ἐποίησαν μεῖζόν τε καὶ ἁθροώτερον 10 η πρύσθεν το των Βοιωτον στράτευμα ἔπειτα δέ, τε καὶ

πεδίου φύντος του μεταξύ, προετάξαντο μεν της ἐαυτον φάλαγγος οἱ Λακεδαιμόνιοι τους ἱππέας, ἀντετάξαντο δ' αὐτοῖς καὶ οἱ Θηβαῖοι τους αυτον. ν δ το μεν τῖν Θηβαίων ἱππικον μεμελετηκος διά τε τον προς ρχομενίους πύλεμον καὶ διὰ τον προς Θεσπιας, τοῖς δε Λακεδαιμονίοις κατ11 ἐκεῖνον τον χρονον πονηρύτατον ν το ἱππικόν ἔτρεφον μεν γὰρ τους Ἀπους οι πλουσιώτατοι ἐπεὶ δε φρουρὰ φανθείη, τύτε κεν ὁ συντεταγμένος λαβὼν δ' αὐτον Ἀπον καὶ

ὐπλα ὁποῖα δοθείη - ἐκ του παραχρημα α ἐστρατεύετο τον δ' υ στρατιωτον οἱ τοῖς σωμασιν ἀδυνατώτατοι καὶ 12 κιστα φιλύτιμοι ἐπὶ το ῖππων ησαν τοιουτον μεν ουντο ἱππικον ἐκατέρων ἡν της δὲ φάλαγγος τους μεν Λακεδαιμονίους ἔφασαν εἰς τρεῖς τὴν ἐνωμοτίαν γειν τουτο δεσυμβαίνειν αυτοῖς ου πλέον η εἰς δώδεκα τ βάθος. οἱ δε Θηβαῖοι Ου ελαττον η ἐπὶ πεντηκοντα ἀσπίδων συνεστραμμένοι ησαν, λογιζύμενοι ς εἰ νικήσειαν το περὶ τον βασιλέα, 13 τ αλλο πῆν ευχείρωτον ἔσοιτο. ἐπεὶ δε ρξατο ἄγειν ὁ Κλεομβροτος προς τους πολεμίους, προτον με πρὶν καὶ αἰσθέσθαι το με αυτου στράτευμα υτ ηγοῖτο, καὶ δὴ καὶ οἱ ιππεῖς συνεβεβλήκεσαν καὶ ταχυ ηττηντο οἱ τον Λακεδαιμονίων.

256쪽

VI. Iv. 225 φεύγοντες δε ἐνεπεπτώκεσαν τοις αυτον ὁπλίταις, ἔτι δὲ

ἐνέβαλλον οι το Θηβαίων λόχοι δμως δὲ Δ οι με περὶ τον Κλεόμβροτον το προτον ἐκράτου τὴ μάχ σαφεῖ τούτω

τεκμηρίω γνοίη τις αν ου γαρ αν ἐδύναντο α δ ἀνελέσθαι καὶ ζοντα πενεγκε ιν ει μη οι προ αυτου μαχύ-

μενοι ἐπεκράτουν εν ἐκείνω τω χρόνω ἐπεὶ μέντοι απεθανε ἡ Λείνων τε ὁ πολέμαρχος καὶ Σφοδρίας τον περὶ δαμοσίαν καὶ Κλεώνυμος ὁ υιυς αυτου, καὶ ι μένιπποι καὶ ο συμ- φορεῖς του πολεμάρχου καλουμενοι ι τε αλλοι π του ὁχλουοθουμενοι ἀνεχώρουν, οἱ δε του ευωνύμου ντε τῖν Λακεδαιμονίων δε εώρων το δεξιδν θουμενον, ἐνέκλιναν δμως δε πολλον τεθνεώτων καὶ ηττημένοι ἐπεὶ διέβησαν την ταφρον, ' προ του στρατοπέδου ἔτυχεν ουσα αὐτοῖς, ἐθεντο τὰ πλα κατὰ χώραν ἔνθεν ρμηντο ην μέντοι Ου πάνυ ἐν ἐπιπέδω, αλλὰ προς ὀρθίω μὰλλον τι το σrρατόπεδον ἐκ δετούτου σαν μέν τινες τῖν Λακεδαιμονίων ο ἀφύρητον την συμφορὰν γούμενοι τύ τε τροπαῖον ἔφασαν χρηναι κωλύειν ἱστάναι τους πολεμίους, τούς τε νεκρους μὴ ποσπύνδους, ἀλλα διὰ μάχης πειρῆσθαι ἀναιρεῖσθαι. οι δε πολέμαρχοι, βδρῖντες μεν ον συμπάντων Λακεδαιμονίων τεθνεῖτας ἐγγυς χιλίους, ροντες δ' αυτον Σπαρτιατον ὁντων τῖν ἐκείως ἐπτακοσίων, τεθνηκότας περὶ τετρακοσίους, αἰσθανύμενοι δετους συμμάχους πάντας με ἀθύμως ἔχοντας προς το μάχεσθαι, ἔστι δε υς αυτῖν ουδε ἀχθομένους τω γεγενημένω, συλλέξαντες τους ἐπικαιριωτάτους ἐβουλευοντο τι χρὴ ποιεῖν. ἐπεὶ δὲ πῆσιν ἐδύκει ποσπύνδους τους νεκρους ἀναιρεῖσθαι,

257쪽

Osτω ὁ ἔπεμψαν κήρυκα περὶ σπονδον οἱ μέντοι Θηβαῖοι

μετὰ ταυτα και τροπαῖον ἐστήσαντο καὶ τους νεκροὐς ποσπόνδους ἀπέδοσαν.

16 Γενομένων δε τούτων Ο με εἰς την Λακεδαίμονα ἀγγέλλων το πάθος ἀφικνεῖται γυμνοπαιδιων τε Ουσης της τελευταίας καὶ του ἀνδρικου χορο ενδον οντος οι δε φοροι ἐπεὶ ζκουσανὰ πάθος, ἐλυποὐντο μεν, σπερ, ο ιμαι, ἀνάγκη 'τον μέντοι χορον ου ἐξηγαγον, ἀλλα διαγωνίσασθαι ει ων. καὶ τὰ μεν νύματα προς τους οἰκείους κάστου των τεθνεώτων ἀπέδοσαν προεῖπαν δε ταῖς γυναιξὶ μη ποιεῖν κραυγήν, ἀλλὰ σιγη το πάθος φέρειν τῆ θ' υστεραία ν ορῆν, ων με ἐτέθνασαν οἱ προσήκοντες, λιπαρους καὶ φαιδροὐς ἐν τω φανερω ἀναστρεφομένους, ν δ ζοντες ηγγελμενοι σαν,ολίγους αν εἶδες, τούτους δε σκυθρωπους και ταπεινους

περιιόντας.

17 - δε τούτου φρουρὰν με ἔφαινον οἱ φοροι ταῖνυπολοίποιν μύραιν μεχρι των τετταράκοντα αφ' ηβης ἐξέπεμπον

δὲ και ἀπο των ἔξω μορῖν μέχρι η αὐτης λικίας το γὰρ

πρύσθεν εις τους Φωκέας μέχρι των πέντε και τριάκοντα- ῆβης ἐστράτευντο ,αι τους ἐπ ἀρχαῖς ὁ τότε κατα- 18 λειφθέντας ἀκολουθεῖν ἐκέλευον ὁ μὲν ουν Ἀγησίλαος ἐκτης ἀσθενείας ἴπω ἴσχυεν δε πόλις ρχίδαμον τον Γον ἐκέλευεν ἀντ γ αὐτογηγεῖσθαι προθύμως δ' αυτω συνεστρατεύοντο εγεῆται ἔτι γὰρ ζων οἱ περὶ Στάσιππον, λακωνίζοντες κα ου ἐλάχιστον δυνάμενοι ν τ πόλει ἐρρωμένως δε και οἱ Μαντινεῖς ἐκ των κωμον συνεστρατεύοντο ἀριστοκρατούμενοι γὰρ ἐτύγχανον καὶ Κορίνθιοι δε καὶ Σικυώνιοι καὶ Φλειάσιοι καὶ Ἀχαιοὶ μάλα προθύμως κολούθουν, καὶ

258쪽

VI. Iv. 227αλλα δε πόλεις ἐξέπεμπον στρατιώτας ἐπλήρουν δε καὶ

τριήρεις αυτοί τε οι Λακεδαιμόνιοι καὶ Κορίνθιοι, καὶ δέοντο καὶ Σικυωνίων συμπληροον εφ' ων διενοουντο, στράτευμα

διαβιβάζειν. καὶ ὁ μεν δὴ Ἀρχίδαμος ἐθύετο ἐπι τη διαβάσει. is O δε Θηβαῖοι ευθὐ μεν μετὰ την μάχην πεμψαν εις Ἀθήνας ἄγγελον ἐστεφανωμένον, καὶ μα με της νίκης τομέγεθος φραζον αμα δε βοηθεῖν ἐκέλευον, λεγοντες ο νυν

ἐξείη Λακεδαιμονίους πάντων ων ἐπεποιήκεσαν α οὐ τιμωρήσασθαι. των δε θηναίων η βουλὴ ἐτύγχανεν εν ἀκρο- 20 πόλει καθημένη. ἐπει δ' κουσαν το γεγενημένον, τι μενσφύδρα νιάθησαν πῆσι δηλον ἐγένετο ' με γαρ επὶ ξένιατον κήρυκα ἐκάλεσαν, περί τε της βοηθείας οὐδε ἀπεκρίναντο. καὶ Ἀθήνηθεν με οsτως ἀπῆλθεν ὁ κῆρυξ προς μέντοι χάσονα, σύμμαχον ὁντα, ἔπεμπον σπουδ οἱ Θηβαῖοι, κελεύοντες βοηθεῖν, διαλογιζύμενοι πη το μέλλον ἀποβήσοιτο. δ' ωὐ τριήρεις μὲν ἐπλήρου, δε βοηθήσων κατὰ θάλατ- 21 ταν συλλαβὼν δε τύ τε ξενικον καὶ τους περὶ αὐτb ιππέας, καίπερ ἀκηρύκτω πολέμω των Φωκέων χρωμένων πεζὴ διεπορευθη εις την Βοιωτίαν, εὐπολλαις των πόλεων πρύτερονοφθεὶς ἀγγελθεις τι πορεύοιτο πριν γοῖν συλλέγεσθαί τι πανταχύθεν φθανε πύρρω γιγνόμενος, δῆλον ποιον τι πολλαχοῖ το τάχος μὰλλον της βίας διαπράττεται τὰ δέοντα. ἐπε δε ἀφίκετο εἰς την Βοιωτίαν, λεγόντων ων Θηβαίων 22ῶς καιρος εἴη ἐπιτίθεσθαι τοι Λακεδαιμονίοις, νωθεν μεν ἐκεῖνον - τω ξενικω, σφῆς δὲ αντιπροσώπους, ἀπέτρεπεν αυτοὐς ὁδεύσων, διδάσκων Δ καλο ἔργου γεγενημένου-υκ

259쪽

228 VI. IV.

ἴξιον αὐτοις εἴη διακινδυνεῖσαι, στε η ἔτι μείζω καταπρὰςαι 2 στερηθηναι καὶ της γεγενημένης νίκης οὐχ ορῆτε, ἐφη, οτι καὶ μεῖς, ἐπεὶ εὐανάγκy ἐγένεσθε, ἐκρατήσατε οδεσθαι Ουν χρη και Λακεδαιμονίους αν, εἰ ἀναγκάζοιντο, ἐκγενέσθαιJτου ζην ἀπονοηθέντας διαμάχεσθαι καὶ ὁ θεύς δε, ς ἔοικε, πολλάκις χαίρει τους με μικροψ μεγάλους ποιον, τους ε2 μεγάλους μικρούς. οὐ μεν ουν Θηβαίους τοιαυτα λέγωναπέτρεπε του διακινδυνεύειw τους ὁ α Λακεδαιμονίους

ἐδίδασκεν οἷον με εἴη ηττημένον στράτευμα, οἷον δὲ νενικηκός. εἰ δ' ἐξιάσασθαι, ἔφη, βούλεσθε, γεγενημένον πάθος, συμβουλεύω ἀναπνεύσαντας καὶ ἀναπαυσαμένους καὶ μείζους γεγενημένους τοῖς ἀηττήτοις ουτως ει μάχην ἰέναι νυν δέ, ἔφη, ευ ἐστε τι καὶ ῖν συμμάχων μιν εἰσὶν ο διαλέγονται περὶ φιλίας τοῖς πολεμίοις' αλλὰ ἐκ παντος τρύπου πειρῆσθε σπονδὰς λαβεῖν ταsτα δ', ἔφη, θῶ προθυμοῖμαι, σωσαι υμῆς βουλόμενος διά τε τὴν του πατρος φιλίαν προς μῆς

25 και διὰ το προξενεῖν μ2ν ἔλεγε μεν ουν τοι αμα, ἔπραττεθ' ἰσως πως διάφοροι καὶ ἴτοι ἀλλήλοις οντες αμφύτεροιεκείνου δέοιντο οἱ μέντοι Λακεδαιμύνιοι, ἀκούσαντες αυτοs, πράττειν περ τῖν σπονδον ἐκέλευοw ἐπεὶ δ' ἀπηγγέλθη υτι ἰησαν αἱ σπονδαί, παρήγγειλαν οι πολέμαρχοι δειπνη- σαντας συνεσκευάσθαι πάντας, ως της νυκτος πορευσομένους,υπως ἄμα τη μέρα προ τον Κιθαιρον ἀναβαίνοιεν ἐπεὶ δ' ἐδείπνησαν, πριν καθεύδειν παραγγείλαντες ἀκολουθεῖν, Ω BCF M ot DV BCF o D, Ω - BCFM,

260쪽

VI. V.

πιστεύοντες μῆλλον ν ταῖς σπονδαῖς μάλα δε χαλεπος πο- 26ρευύμενοι, οἷ δὴ ἐν νυκτί τε καὶ ἐν φόβω ἀπιόντες καὶ χαλεπὴν δύν, εἰς Αἰγόσθεν της Μεγαρικῆς ἀφικνοsνται. ἐκεῖ δε περιτυγχάνουσι τω μετὰ Ἀρχιδάμου στρατεύματι. ἔνθα ἀναμείνας, ως καὶ οἱ σύμμαχοι πάντες παρεγένοντο, ἀπῆγε πῆν ὁμο το στράτευμα μέχρι Κορίνθου ἐκειθεν δετους μεν συμμάχους ἀφῆκε, τοὐς δε πολίτας οἴκαδε ἀπήγαγεν. υ μέντοι γάσων πιων δια της Φωκίδος Γαμπολιτον γμεν το τε προάστιον Β καὶ την χώραν ἐπόρθησε καὶ ἀπέκτεινε πολλούς τηνὰ ἄλλην Φωκίδα διηλθεν ἀπραγμόνως. ἀφικόμενος δε εἰς Βράκλειαν κατέβαλε τω Πρακλεωτον τειχος, δῆλον τι ου τοsτο φοβούμενος, μή τινες ἀναπεπταμένης ταύτης της παρόδου πορεύσοιντο ἐπὶ τὴν ἐκείνου δύναμιν,

αλλὰ μῆλλον ἐνθυμούμενος μή τινες την ράκλειαν ἐπὶ

στενω ἴσαν καταλαβόντες εἰ ργοιεν αυτύν, εἴ ποι βούλοιτο

της Ἐλλάδος πορευεσθαι. ἐπεὶ δε ἀπῆλθε πάλιν εἰς την 28 Θετταλίαν, μέγας με ην καὶ διὰ το τω νύμω Θετταλον ταγος καθεστάναι καὶ διὰ το μισθοφύρους πολλους τρέφειν περὶ αυτbν καὶ πεζοὐ καὶ ιππέας, καὶ τούτους ἐκπεπονημένους δε αν κράτιστοι ειεν ἔτι δε μείζων καὶ διὰ το συμμάχους πολλοὐ τοὐς μεν δη ινα αυτω, οὐ δε καὶ ἔτι βούλεσθαι γίγνεσθαι μέγιστος δ' η των καθ' υτbν τω μηδ' ὐφ' ενδ ευκαταφρόνητος ιναι ἐπιόντων δὲ Πυθίων παρήγγειλε 29μεν ταῖς πόλεσι βοος καὶ οις καὶ αἶγας καὶ ς παρασκευάζεσθαι