Historia Graeca

261쪽

δε εις την θυσίαν. καὶ φασαν πάνυ μετρίως κάστη πύλει ἐπαγγελλομεν γενέσθαι βοs μεν οὐκ ελάττους χιλίων, τὰ

θε ἄλλα βοσκήματα πλείω η μύρια ἐκήρυξε δε καὶ νικητήριον χρυσοῖ στεφανον σεσθαι, τις των πέλεων οὐν 30 γεμόνα κάλλιστον τω θεω θρέψειε παρήγγειλε δε καὶ ς στρατευσομένοις εἰς τον περὶ τὰ Πύθια χρόνον Θετταλοῖς παρασκευάζεσθαι διενοεῖτο γάρ, ς φασαν καὶ την πανήγυριν τῶ θεῶ καὶ τους γονας αὐτος διατιθέναι περὶ μεντο τωνιερον χρημάτων πως με διενοεῖτο ἔτι καὶ νυν ἄδηλον λεγεται δε ἐπερομένων τον ελφον τί χρὴ ποιειν, ἐὰν λαμ- βάν τον του θεο χρημάτων, ἀποκρίνασθαι τον θεον τι 3 αυτ μελήσει. ὁ δ' - νὴρ τηλικουτος ων καὶ τοσαὐτακαὶ τοια0τα διανοούμενος, ξέτασιν πεποιηκὼς καὶ δοκιμασίαν του Φεραίων ππικοs, καὶ δη καθήμενος καὶ ἀποκρινύμενος, εἰ τις δεύμενύς του προσίοι, πο νεανίσκων πτὰ προσελ- θύντων ς διαφερομένων τι ἀλλήλοις ἀποσφάττεται καὶ κατα-3 8 κύπτεται. βοηθησάντων δε ἐρρωμένως τῖν παραγενομένων

δορυφόρων εἷς με ἔτι τύπτων τον γάσονα λόγχ)ὶ πληγεις

ἀποθν1 σκει' τερος δε ἀναβαίνων ἐφ' ιππο εγκαταληφθεις καὶ πολλὰ τραύματα λαβὼν ἀπέθανεw οι δ' αλλοι ἀναπηδήσαντες επὶ τους παρεσκευασμένους Ἀπους ἀπέφυγον οποιδε ἀφίκοιντο τον Ἐλληνίδων πόλεων, ἐν ταῖς πλείσταις ἐτι- μοντο. καὶ δηλον γένετο οτι ἰσχυρος δεισαν οἱ Ἐλληνες αὐτον, τύραννος γένοιτο. 33 ποθανύντος μεντοι ἐκείνου Πολύδωρος δελφος αυτο 0

καὶ Πολύφρων ταγοὶ κατέστησαν. καὶ ὁ με Πολύδωρος,

262쪽

VI. Iv. 23 1πορευομένων Ἀμφοτέρων εἰς Λάρισαν. νύκτωρ καθεύδων ἀποθνήσκει πο Πολύφρονος του δελφου, ς ἐδόκει ὁ γὰρ θάνατος αυτου ξαπιναχ τε καὶ ου ἔχων φανερὰν πρύ- φασιν γενετο ὁ αὶ Πολύφρων ρξε μεν ἐνιαυτύν, 34 κατεσκευάσατο δε τὴν ταγείαν τυραννίδι ὁμοίαν. Ἐν τε γὰρ Φαρσάλω τον Πολυδάμαντα καὶ ἄλλους των πολιτον κτώτους κρατίστους ἀπέκτεινεν, ἔκ τε Λαρίσης πολλοὐ φυγάδας ἐποίησε ταμ δε ποιων καὶ ουτος ἀποθνρ ει υπ' Ἀλεξάνδρου, οὐ τιμωροsντος τῶ Πολυδώρω καὶ τὴν τυραννίδα καταλύοντος. ἐπεὶ δ' αὐτbς παρελαβε τὴν ρχήν, χαλεπος ζ με Θετταλοις ταγος γενετο, χαλεπος δε Θηβαίοις καὶ Ἀθηναίοις πολεμιος, ἄδικος δε λῖστῆς καὶ κατὰ γην καὶ κατὰ

χειρία μὲν - των της γυναικος δελφον, βουλῆ δε παυτῆς ἐκείνης. τοῖς τε γὰρ ἀδελφοῖς ἐξήγγειλεν δε ὁ Ἀλεξαν 36δρος επιβουλεύοι αὐτοις καὶ ἔκρυψεν αὐτους ἔνδον ὁντας ολην την με ραν καὶ δεξαμεν μεθυοντα τον Ἀλεξανδρον, ἐπεὶ κατεκοίμισεν, ὁ μὲν λύχνος ἐκάετο, το δε ξίφος αυτουεξήνεγκεν - δ' ὐσθετο ὀκνοsντας εἰσιέναι επὶ τον Ἀλέξανδρον τους δελφούς, ειπεν εἰ μὴ ὁ πράξοιεν, ἐξεγερεῖ αυτόν. ἰς δ' εἰσηλθον, ἐπισπάσασα τὴν θύραν εἴχετο του ρύπτρου, ως ἀπέθανεν ὁ ἀνήρ. 4 δὲ χθρα λέγεται αυτη 37

προς το ανδρα γενεσθαι πο μέν τινων Δ ἐπεὶ ἔδησε τὰ εαυτου παιδικὰ ὁ Ἀλεξανδρος, νεανίσκον οντα καλόν, δεηθείσης αυτης λυσαι ἐξαγαγὼν αυτον πως αξεν οἱ δέ τινες δες, ἐπεὶ παῖδες αὐτ ου ἐγίγνοντο ἐκ ταύτης, τι πεμπων ἐς

263쪽

Θήβας ἐμνηστευε την γάσοiος γυναῖκα ἀναλαβεῖνJ. τὰ μενο- αἴτια της επιβουλης πο της γυναικος υτ λεγεται των

δε ταsτα πραξάντων χρι μοδε ὁ λόγος ἐγράφετο ισίφονος πρεσβύτατος ων των δελφῖν την ἀρχὴν εἶχε.v. 1 Και τὰ μεν Θετταλικά, σα περὶ γάσον ἐπράχθη καιμετὰ τον ἐκείνου θάνατον μεχρι ης ισιφύνου αρχῆς δεδήλωται νυν δ' ἐπάνειμι ἔνθεν ἐπὶ ταλα ἐξεβην. ἐπει γὰρ Ἀρχίδαμος κ της ἐπι Λευκτρα βοηθείας πηγαγε το στράτευμα, ἐνθυμηθεντε οι Ἀθηναῖοι τι οἱ Πελοποννήσιοι τιοῖονται χρῆναι ἀκολουθειν καὶ - διακεοιντο ι Λακεδαι- μύνιοι σπερ τους Ἀθηναίους διέθεσαν, μεταπεμπονται τὰς

πύλεις σαι βούλοιντο της ειρήνης μετεχειν ν βασιλεἡς κατέπεμψεν ἐπεὶ δε συνῆλθον, δόγμα ἐποιήσαντο μετὰ των

κοινωνειν βουλομένων μύσαι τύνδε τυ ορκον μενοταῖς σπονδαῖς ς βασιλευς κατεπεμψε καὶ τοῖς ψηφίσμασι τοῖς Ἀθηναίων καὶ των συμμάχων ἐὰν δε τις στρατεύν ἐπί τινα πύλιν των ὁμοσασον τόνδε τον ρκον, βοηθήσω παντὶ σθένει. οἱ μὲν ου αλλοι πάντες χαιρον τω ορκω ' λεῖοι δε ἀντελεγον Δ ου δεο αυτονομους ποιεῖν υτε Μαργανέας ουτε Σκιλλουντίους οsτε ριφυλίους ' σφετερας γὰρ ιναι ταύτας τὰς πόλεις. οἱ δ' Ἀθηναῖοι καὶ οἱ αλλοι ψηφισάμενοι, σπερ βασιλε0ς γραψεν, αὐτονόμους εἶναι ομοίως καιμικρὰς καὶ μεγάλας πύλεις, ἐξέπεμψαν τους ορκωτάς, καὶ

264쪽

VI. V.

ἐκέλευσαν τὰ μέγιστα τέλη εν κάστρ πόλει ὁρκῖσαι καὶομοσαν πάντες πλην υλείων. N ων δὴ καὶ οἱ Μαντινεῖς, ο ηδ αυτόνομοι παντάπασιν φύντες, συνηλθύν τε πάντες καὶ ἐψηφίσαντο μίαν πάλιν την Μαντίνειαν ποιεῖν καὶ τειχίζειν την πύλιν οἱ ν υ Λακεδαιμόνιοι γοsντο, εἰ τουτο ἄνευ της σφετέρας γνώμης εσοιτο, χαλεπbν ἔσεσθαι πέμπουσιν - Ἀγησίλαον πρεσβευ- την προς τους Μαντινέας, τι ἐδόκει πατρικbς φίλος αυτοῖς ειναι επε δε ἀφίκετο προ αυτούς, δν με δῆμον των Μαντινέων οἱ ἄρχοντες οὐκ θελον συλλέξαι αὐτω, προ δε σφας ἐκελευον λέγειν του δέοιτο. ὁ δὲ πισχνεῖτο αυτοῖς, ἐὰν νυν ἐπίσχωσι της τειχίσεως, ποιήσειν με μετὰ της Αακεδαίμονος γνώμης καὶ μὴ δαπανηρος τειχισθῆναι τοτεῖχος ἐπεὶ δὲ ἀπεκρίναντο τι δύνατον εἴη επισχεῖν, δογματος γεγενημενου πάσ τη πύλει δη τειχίζειν, ἐκ τούτου ὁ μεν Ἀγησίλαος ἀπ5ει ὀργιζόμενος στρατεύειν γε μέντοι ἐπ' αυτους οὐ δυνατb ἐδύκει εἶναι, ἐπ αυτονομία της εἰρήνης γεγενημένης τοι δε Μαντινευσιν πεμπον μεν καὶ των ρκαδικον πόλεών τινες συντειχιοοντας, οἱ δειλεῖοι καὶ ργυρίου τρία τάλαντα συνεβάλοντο αὐτοῖς εἰς την περὶ τεῖχος δαπάνην. καὶ οἱ μεν Μαντινεῖς περὶ

Tων δε εγεατων οἱ μεν περὶ τιν Καλλίβιον καὶ Πρόξενον

ενῆγον ἐπὶ τ συνιέναι τε παν- Ἀρκαδικύν, καὶ ο τι νικωηεν ω κοινω, τουτο κύριον εἶναι καὶ τον πύλεων οἱ δε περὶ τbν Στάσιππον πραττον ἐαν τε κατὰ χώραν τὴν πόλιν καὶ

τοῖς πατρίοις νόμοις χρῆσθαι. 4ττώμενοι δε οἱ περὶ τον

265쪽

VI. V.

Πρόξενον καὶ Καλλίβιον ἐν τοῖς θεαροῖς, νομίσαντες, εἰ συνέλθοι ὁ δῆμος, πολ αν τῶ πλήθει κρατησαι, ἐκφερονται τὰ πλα ἰδόντες δε τομο οἱ περὶ τον Στάσιππον, καὶ αυτοὶ ἀνθωπλίσαντο, καὶ ἀριθμῶ μεν ουκ ἐλάττους ἐγένοντο ἐπεὶ μεντοι εις μάχην ρμησαν, τον με Πρόξενον καὶ ἄλλους ολίγους με αὐτο ἀποκτείνουσι, τους δ αλλους τρεψάμενοιου ἐδίωκον καὶ γαρ τοιουτος ὁ Στάσιππος ν οἷος- βού-

λεσθαι πολλους ἀποκτιννύναι των πολιτων ο δε περὶ τον Καλλίβιον ἀνακεχωρηκότες πο το προς Μαντίνειαν τεῖχος καὶ τὰς πύλας, ἐπεὶ οὐκετι αυτοῖς ι ἐναντίοι ἐπεχείρουν, ησυχίαν εἶχον θροισμένοι καὶ πάλαι μεν πεπύμφεσαν ἐπιτους Μαντινέας βοηθεῖν κελεύοντες προ δε του περὶ Στάσιππον διελέγοντο περὶ συναλλαγον. ἐπεὶ ὁ καταφανεῖς ησαν οι Μαντινεις προσιώντες, οἱ μεν αυτον ἀναπηδοντες

ἐπὶ τ τεῖχος ἐκέλευον βοηθειν τὴν ταχίστην, καὶ βοοντες σπεύδειν διεκελεύοντο αλλοι δε ἀνοίγουσι τὰς πύλας αὐτοῖς. οἱ δε περὶ τον Στάσιππον σθοντο τ γιγνύμενον ἐκπίπτουσι κατὰ τὰς επὶ τ Παλλάντιον φερούσας πύλας, καὶ φθάνουσι πρὶν καταληφθηναι π των διωκύντων εἰς τον της Ἀρτέμιδος νεAν καταφεύγοντες, καὶ εγκλεισάμενοι συ- χίαν εἶχον οἱ δε μεταδιώξαντες ἐχθροὶ αυτον ἀναβάντες επὶ τον νεὼν καὶ την ροφὴν διελύντες ἔπαιον ταις κεραμίσιν. οἱ δε ἐπεὶ γνωσαν τὴν ἀνάγκην, παύεσθαί τε ἐκέλευον και ἐξιέναι φασαν. δ' ἐναντίοι ς ὐποχειρίους λαβον αυτούς,

δήσαντες καὶ ἀναβαλύντες επὶ την ἁρμάμαξαν ἀπήγαγον ς

266쪽

VI. V.

τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐδόκει βοηθητέον ἐναι κατὰ τους ορκους τοι τεθνεῖσί τε των Τεγεατῖν καὶ ἐκπεπτωκόσι καὶ ουτωστρατεύουσιν ἐπὶ τους Μαντινέας, Δ παρὰ τους ορκους συνοπλοις ληλυθότων αὐτον ἐπὶ τους εγεάτας καὶ φρουρὰν μεν οἱ φοροι φαινον, Ἀγγίλαον δ' ἐκελευεν πύλις ἐγεῖσθαι οἱ μεν ου αλλοι Αρκάδες εἰς Ἀσέαν συνελέγοντο. iiυρχομενίων δε υκ ἐθελόντων κοινωνεῖν του Ἀρκαδικου διὰ τὴν προς Μαντινεας εχθραν, αλλὰ καὶ δεδεγμενων εις την πόλιν, ἐν Κορίνθω συνειλεγμενον ξενικύν, ου Πολύτροπος

ηρχεν, ἔμενον οἴκοι οἱ Μαντινεῖς τούτων πιμελόμενοι. ραεῖς δε καὶ Λεπρεατα συνεστρατεύοντο τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ τους Μαντινέας ὁ δε γησίλαος, ἐπεὶ ἐγένετο i 2 αυτ τὰ διαβατηρια, ευθυς ἐχώρει επὶ την Ἀρκαδίαν. καὶ

καταλαβδεν πόλιν μορον ουσαν Κυταιαν, καὶ υρδεν ἐκειτους με πρεσβυτέρους καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τους παχας οἰκουντας ἐν ταῖς οἰκίαις, τους δ' ἐν τ στρατευσίμω λικία οἰχομένους εἰς το 'Αρκαδικόν, μως οὐκ ηδίκησε τὴν πύλιν, αλλ' εἴ τε αυτους οικεῖν, καὶ νούμενοι ἐλάμβανον σων δέοιντο εἰ δε τι καὶ ρπάσθη, τε εἰσροι ις τὴν πολιν, ἐξευρὼν ἀπέδωκε καὶ ἐπωκοδύμει δε το τεῖχος αυτον σαἐδεῖτο, ωσπερ αυτου διέτριβεν ναμενων του μετὰ Πολυ- τρύπου μισθοφύρους. - δε τούτω οι Μαντινεῖς στρατεύουσιν ἐπὶ τους υρχο 13μενίους. καὶ π μεν του τείχους μάλα χαλεπος ἀπηλθον, και ἀπέθανόν τινες αυτον ἐπεὶ δε ποχωροῖντες ἐν τρπιυμία ἐγένοντο, καὶ οἱ μεν ρχομενιοι πλῖται Ουκετιὴκολουθουν, οἱ δε περὶ τον Πολύτροπον ἐπέκειντο καὶ μάλα θρασέως, ἐνταυθα γνύντες οἱ Μαντινεῖς ς, εἰ μὴ ἀποκρού

267쪽

VI. V.

i στρέψαντες ὁμόσε χώρησαν τοῖς πικειμένοις. και ὁ μεν Πολυτροπος μαχύμενος αὐτου ποθνήσκει των δε αλλων φευγόντων πάμπολλο αν ἀπέθανον, εἰ μη οἱ Φλειάσιοι ἱππεῖς παραγενύμενοι καὶ εἰς το οπισθεν περιελάσαντες των Μαντινέων ἐπέσχον α ους της διώξεως καὶ οι μεν αντινεῖς ταυτα πράξαντες οἴκαδε πηλθον. i5 -Ἀγησίλαος ἀκούσας ταυτα, καὶ νομίσας ου αν ετισυμμεῖξαι αυτ τους ἐκ του ρχομενου μισθοφόρους, ουτωπρούει. καὶ τη με πρώτ ἐν τῆ Τεγεάτιδι χώρα δειπνοποιήσατο, 9 δ υστεραία διαβαίνει ει τὴν Μαντινικήν, καὶ ἐστρατοπεδευσατο πο τοῖς πρbς σπέραν φύρεσι της Μαντινείας καὶ ἐκεί αμα ἐδρου την χώραν καὶ ἐπύρθει τους γρούς. τῖν δὲ ρκάδων οι συλλεγέντες ἐν τῆ Ἀσέα νυκτος παρηλ-i θον εἰς την θεαν τη δ υστεραία ὁ μὸν Ἀγησίλαος απεχων

Μαντινείας σον εἰ κοσι σταδίους στρατοπεδευσατο οι δ' ἐκτης εγέας Ἀρκάδες, ἐχύμενοι των μεταξὐ Μαντινείας καιTεγέας δρων, παρησαν μάλα πολλοὶ πλῖται, συμμεῖξαι βου-

λύμενοι τοι Μαντινευσι και γὰρ ι Ἀργεῖοι ου πανδημειηκολουθουν αυτοῖς καὶ σαν με τινες ο τον Ἀγησίλαον

ἔπειθον χωρις τούτοις ἐπιθέσθαι ὁ δε φοβούμενος μὴ ἐνοσω προς κείνους πορευοιτο, ἐκ της πολεως οἱ Μαντινεῖς ἐξελθύντες κατὰ κέρας τε και ἐκ του ὁπισθεν ἐπιπέσοιεναυτω, ἔγνω κράτιστον εἰναι ἐῶσαι συνελθεῖν αυτούς, και εἰ

βούλοιντο μάχεσθαι, ἐκ του δικαίου καὶ φανερου ἐν μάχην ποιεῖσθαι. καὶ οἱ μ ν δὴ Ἀρκάδες μου δη ἐγεγένηντο.

Π οἱ δ' ἐκ του Ορχομενο πελτασταὶ καὶ οἱ των Φλειασίων ἱππεῖς με αυτων της νυκτος διεξελθόντες παρὰ τὴν Μαντίνειαν θυομένω τω Ἀγησιλάω προ του στρατοπέδου ἐπιφαίνονται μα τη μερα, καὶ ἐποίησαν του με αλλους εἰς

268쪽

VI. v.

τὰς τάξεις δραμεῖν, Ἀγησίλαον δ' παναχωρῆσαι προς τὰ ὁπλα ἐπεὶ δ' ἐκεῖνοι μεν ἐγνώσθησαν φίλοι ὁντες, Ἀγησίλαος ὁ ἐκεκαλλιέρητο ε αρίστου προηγε το στράτευμα.εσπερας δ' ἐπιγιγνομένης ἐλαθε στρατοπεδευσάμενος ει τον ὁπισθεν κόλπον της Μαντινικῆς, μάλα σύνεγγυς καὶ κύκλωύρη χοντα τη δ' ἡστεραία ἄμα θ μερα θυετο με προ 18

του στρατεύματος ωον δε συλλεγομενους ε της των Μαντινέων πόλεως ἐπι τοις ρεσι τοις περ της Ουρῆς Ου αυ-

τον στρατεύματος, ἔγνω ἐξακτέον εἶναι τὴν ταχίστην ἐκ του κόλπου ει μεν ουν--ὁ ἀφηγοῖτο, ἐφοβεῖτο μὴ τῖ οὐραεπίθοιντο ι πολεμιοι ' συχίαν δε ἔχων καὶ τὰ πλα προς τους πολεμίους φαίνων, ἀναστρέψαντας ἐκέλευε τους ἀποὐρῆς εἰς δύρυ πισθεν της φάλαγγος γεῖσθαι προς αὐτον' καὶ οsτως ἄμα κ τε του στενου ξηγε και ἰσχυθοτέραν ἀεὶ τὴν φάλαγγα ἐποιεῖτο. πειδὴ δε ἐδεδίπλωτο φάλαγξ, is

Osτως ἔχοντι τω ὁπλιτικω προελθω ει το πεδίον ξέτεινε πάλιν π ἐννέα δέκα το στράτευμα σπίδων οἱ μέντοι Μαντινεῖς οὐκέτι ἐξῆσαν καὶ γαρ ι Πλεῖοι συστρατευύμενοι αὐτοῖς ἔπειθον μὴ ποιεῖσθαι μάχην, πρὶν οἱ Θηβαιοι παραγενοιντο ε δε εἰδέναι φασαν τι παρέσοιντο καὶ γαρδεκα τάλαντα δεδανεῖσθαι αὐτοὐς παρὰ σφον εις τὴν βοήθειαν. οι μεν δὴ Ἀρκάδες ταsτα ἀκούσαντες συχίαν εἶχον ἐν τῆ 20 Μαντινεία ὁ δ' Ἀγησίλαος καὶ μάλα βουλώμενος ἀπάγειντο στράτευμα, καὶ γὰρ ν μέσος χειμῶν, ὁμως ἐκει κατέμεινε τρεις μέρας, ου πολ ἀπεχων της Μαντινέων πύλεως, πως

269쪽

μ δοκοίη φοβούμενος σπεύδειν την φο θον τ δε τετάρτuπρ ἀριστοποιησάμενος ἀπηγεν Δ στρατοπεδευσόμενος ἔν-2 θαπερ το προτον ἀπο της Εὐταίας ἐξώρμητο ἐπεὶ δε οὐδεὶς εφαίνετο των Ἀρκάδων, γε την ταχίστην εἰς τὴν υταιαν, καίπερ μάλα φίζων, βουλύμενος ἀπαγαγεῖν τους ὁπλίτας πριν καὶ τὰ πυρὰ των πολεμίων ἰδεῖν, να μη τις εἴποι ς φεύγων ἀπαγάγοι. ἐκ γαρ της προσθεν θυμίας ἐδόκει τι ἀνειληφέναι την πολιν, τι καὶ ἐνεβεβλήκει εἰς την Ἀρκαδίαν καὶ δροὐντι την χώραν ουδεὶς θελήκει μάχεσθαι. ἐπει δ'

εν Λακωνικ ἐγενετο, τους μεν Σπαρτιάτας ἀπέλυσεν οἴκαδε, τους δε περιοίκους ἀφηκεν επὶ τὰς εαυτον πόλεις. 22 Οι δευρκάδες, ἐπεὶ ὁ 'Aγησίλαος ἀπεληλύθει καὶ ὐσθοντο διαλελυμενον αὐτστο στράτευμα, αυτοὶ δε θροισμένοι ἐτύγχανον, στρατεύουσιν ἐπι τους Φαιας, τι τε οὐκ ηθελοντο Ῥρκαδικο μετέχειν καὶ τι συνεισεβεβλήκεσαν εις την Ἀρκαδίαν μετὰ τον Λακεδαιμονίων ἐμβαλόντες δ' ἐνεπίμπρων τε τὰς οἰκίας καὶ κοπτον τὰ δενδρα. 'Eπε δε οἱ Θηβαῖοι βεβοηθηκότες παρεῖναι λεγοντο εις τὴν Μαντίνειαν, οὐτως ἀπαλλάττονται ἐκ της ἹIραίας καὶ 2 συμμιγνυουσι τοῖς Θηβαίοις ως δε μο ἐγένοντο, οι μενΘηβαῖοι καλος σφίσιν ωοντο εχειν, ἐπεὶ βεβοηθήκεσαν μεν, πολεμιον δε οὐδένα τι ἐώρων ἐν τῆ χώρα, καὶ ἀπιέναι παρεσκευάζοντο οἱ δε Ἀρκάδες καὶ Ἀργεῖοι καὶ λεῖοι επειθον αυτοὐς γεῖσθαι δε τάχιστα ει τὴν Αακωνικην, ἐπιδεικνύοντες μεν το αυτον πλῆθος, περεπαινοῖντες δε τοτο Θηβαίων στράτευμα καὶ γὰρ ι μεν Βοιωτοὶ γυμνάζοντο πάντες περὶ τὰ πλα, γαλλόμενοι τη ἐν Λεύκτροις

στρατοπαιδευσόμενος ενθαπερ ἔνθενπερ I in lori' ευταίας

270쪽

VI. V.

νίκρ ηκολούθουν δ' αὐτοῖς καὶ Φωκεις υπήκοοι γεγενη- μενοι καὶ Εὐβοεῖς π πασον τον πίλεων καὶ Λοκροὶ μ-φύτεροι καὶ μαρνῆνες καὶ Βρακλεῖται καὶ Μηλιεῖς' κολούθουν αυτοῖς καὶ ἐκ Θετταλίας ππεῖς τε καὶ πελτασταί. ταsτα δὴ συνιδόμενοι καὶ τὴν εν Λακεδαίμονι ἐρημίαν λεγοντες κετευον μηδαμος ἀποτρέπεσθαι, πριν ἐμβαλεῖν εις τηντο Λακεδαιμονίων χώραν οἱ δε Θηβαῖοι κουον μεν αμα, 24 ἀντελογίζοντο δε τι δυσεμβολωτάτη με ἡ Λακωνικὴ ἐλεγετ ειναι, φρουρὰς δε καθεστάναι ἐνόμιζον ἐπὶ τοις εὐπροσο

δωτάτοις. καὶ γαρ ν σχύλαος μεν ἐν Οἰω της Σκιρίτιδος,

εχων νεοδαμώδεις τε φρουρους καὶ τQν εγεατον φυγάδων του νεωτάτους περὶ τετρακοσίους ην δε καὶ ἐπὶ Λεύκτρωυπερ της Μαλεάτιδος ἄλλη φρουρά. ἐλογίζοντο δε καὶ τostoοι Θηβαῖοι, Δ καὶ συνελθοῖσα αν ταχεως την τον Λακεδαιμονίων δύναμιν καὶ μάχεσθαι αν αυτοὐς οὐδαμο ἄμεινον εν τ εαυτον. α δὴ πάντα λογιζόμεrο ου πάνυ προπετεῖς ησαν ει το ἰέναι ει τὴν Λακεδαίμονα ἐπεὶ μεντοι κον 5 ἔκ τε Καρυον λεγοντες την ἐρημίαν καὶ πισχνούμενοι αὐτοιῆγήσεσθαι, καὶ κελεύοντες, αν τι ἐξαπατοντες φαίνωνται, ἀποσφάπτειν σφας παρησαν δε τινες καὶ τον περιοίκων ἐπικαλουμενοι καὶ φάσκοντες ἀποστησεσθαι, εἰ μόνον φανείησαν εἰς την χώραν, ἔλεγον δε ς καὶ - καλούμενοι οι περίοικοι ὐπο τῖν Σπαρτιατον οὐκ θέλοιεν βοηθεῖν πάντα ουν αὐταἀκούοντες καὶ παρὰ πάντων οἱ Θηβαῖοι ἐπείσθησαν, καὶ αυτοὶ

μεν κατὰ Καρύας ἐνέβαλον, οἱ δε ρκάδες κατὰ Οἰον της Σκιρίτιδος. καὶ εἰ μεν ἐπὶ τὰ δύσβατα προελθδεν ὁ Ἱσχύλαος 26