Historia Graeca

281쪽

VII. I.

τουντες και εἰ θαλάττης εῖργοιντο δύναιντ αν καλος διαζῆν. ἐγνωκύτες υν και οὐτοι ταυτα ευθυς ἐκ παίδων προς τον κατὰ γῆν πόλεμον τὴν σκησιν ποιουνται. και τ πλείστου δε αξιον, το πείθεσθαι τοῖς αρχουσιν, ουτοι με κράτιστοι κατὰ γῆν, μεῖς δε κατὰ θάλατταν επειτα δε σπερ μεῖς ναυτικω, υτως α ἐκεῖνοι κατὰ γῆν πλεῖστοι καὶ τάχιστα ἐξέλθοιεν ωστε προς τουτους υ κατὰ γῆν εἰκος τους συμμάχους ευθαρσεστάτους προσιέναι ετ δε και ὁ θεbς δέδωκεν, σπερ μῖν κατὰ θάλατταν ευτυχεῖν, ουτως κείνοις κατὰ γῆν πλείστους γαρ υ μοι αγῖνας ἐν θγθ γωνισμένοι ἐλάχιστα μεν σφαλμενοι εἰσί, πλεῖστα εl κατωρθωκύτες δε οε καὶ ἀναγκαία ουδεν ῆττον τούτοις κατὰ γῆν πιμελεια η μγ ῆ κατὰ θάλατταν ἐκ των ἐργωνεξεστι γιγνώσκειν. μεῖς γὰρ τούτοις πολλὰ τη πολεμουντες

καὶ πολλάκις καταναυμαχουντες ουδὲ προυργου ποιεῖτε προς

το τουτους καταπολεμῆσαι. ἐπεὶ δε παξ ττήθησαν ἐν τηγθ ευθυς καὶ περὶ παίδων καὶ περι γυναικον καὶ περὶ λης ii της πύλεως κίνδυνος αυτοῖς ἐγένετο. πως ουν ου τούτοις α δεινον αλλοις με ἐπιτρέπειν κατὰ γῆν γεῖσθαι, αυτους δὲ ριστα των κατὰ γῆν πιμελεῖσθαι; γ μεν ουν, σπερτη βουλὴ προβεβουλευται, ταυτα εἰρηκά τε καὶ συμφορώτατα ηγοfμαι ἀμφοῖν εἶναι υμεῖς δ ευτυχοῖτε τὰ κράτιστα πῆσιν ἡμῖν βουλευσάμενοι. 12 G μεν αυτ εἶπεν, οἱ δ' Ἀθηναῖοί τε και ι των Λακεδαιμονίων παμύντες ἐπήνεσαν αμφύτεροι ἰσχυρος το λύγοναυτου Κηφισόδοτος δε παρελθών ' Ἀνδρες Αθηναῖοι, ἔφη, ου αἰσθάνεσθε ἐξαπατώμενοι αλλ' εὰν ἀκουσWέ μου, γῶ

282쪽

2 ilυμ ιν αυτίκα μάλα ἐπιδείξω. δη γὰρ ἡγήσεσθε κατὰ θάλατταν.Λακεδαιμόνιοι δε υμῖν ἐὰν συμμαχῖσι, δῆλον τι πέμψουσι τους με τριηράρχους Λακεδαιμονίους και ἴσως τους ἐπιβάτας, οἱ δε ναυται δῆλον τι ἔσονται αλωτες η μισθοφύροι. ουκουν μεῖς μὲν τούτων γήσεσθε. οἱ δὲ Λακεδαιμύνιοι 135ταν παραγγείλωσιν μῖν κατὰ γῆν στρατείαν, δῆλον τι

πέμψετε τους πλίτας και του ιππέας ουκουν Ουτως ἐκεῖνοιμεν νον αυτον γίγνονται γεμόνες, μεῖς δ των κείνων δούλων καὶ ἐλαχίστου ἀξίων ἀπύκριναι δέ μοι, ἔφη, Λακεδαιμύνιε ιμύκρατες, ου ἄρτι ἔλεγες ως ἐπι τοις ἴσοις και μοίοις κοις τὴν συμμαχίαν ποιούμενος; Eiπον ταυτα. Ἐστιν υν, ἔφη ο Κηφισίδοτος, ἰσαίτερον η ἐν μέρει μενοείκατέρους γεῖσθαι του ναυτικου, ἐν μέρει δε του πεζου, και φῆς τε, εἴ τι ἀγαθύν ἐστιν ἐν κατὰ θάλατταν ἀρχὴ, τούτων μετέχειν, καὶ μῆς ἐν τρ κατὰ γῆν ἀκούσαντες ταυτα οἱ Ἀθηναῖοι μετεπείσθησαν, καὶ ἐψηφίσαντο κατὰ πενθήμερον ἐκατέρους γεῖσθαι. Στρατευομένων δ' μφοτέρων αυτον καὶ των συμμάχων 5 εἰς Κύρινθον δοξε κοινὴ φυλάττειν το 'πινειον και ἐπει ἐπορεύοντο οἱ Θηβαῖοι καὶ οἱ συμμαχοι, παραταξάμενοι ἐφυλαττον αλλος αλλοθεν του μείου, Λακεδαιμύνιοι δε καιΠελληνεῖς κατὰ τ ἐπιμαχώτατον. οἱ δε Θηβαῖοι και οἱ σύμμαχοι ἐπεὶ ἀπεῖχον των φυλαττόντων τριάκοντα στάδια, κατεστρατοπεδεύσαντο ἐν τω πεδίω. -υντεκμηράμενοι δε νίκαν οντο ὁρμηθέντες καθανύσαι ἄμα κνέφα, προς την των Λακεδαιμονίων φυλακὴν ἐπορεύοντο και μέντοι Ουκ ἐψεύσθη- 16σαν της ρας, ἀλλ' ἐπιπίπτουσι τοις Λακεδαιμονίοις και τοῖς Ω - CF et V, i BCF et B C UM,

283쪽

VII. I.

Πελληνευσιν νίκα αἱ μεν νυκτεριναι φυλακαὶ δη ληγον,

ε δε τον στιβάδων ἀνίσταντ οποι ἐδεῖτο καστος ἐνταυθαοι Θηβαῖοι προσπεσόντες παιον παρεσκευασμένοι παρασκευ- 17 άστους και συντεταγμένοι συντάκτους δε δε οι σωθέντες

εκ ου πράγματος ἀπέφυγον ἐπὶ τον ἐγγυτατα λύφον, ξοντω Λακεδαιμονίων πολεμάρχω λαβόντι πόσους με ἐβουλετο των συμμάχων ὁπλίτας, πύσους δε πελταστάς, κατέχειν τοχωρίον, καὶ γαρ τὰ ἐπιτήδεια ἐξην ἀσφαλος κ Κεγχρειον κομίζεσθαι, ου ἐποίησε ταυτα, ἀλλα μάλα ἀπορουντων των Θηβαίων πο χρὴ εκ ου προς Σικυῖν βλεποντος καταβηναιν πάλιν ἀπελθεῖν σπονδὰς ποιησάμενος, Δ τοι πλείστοις ἐδύκει, προς Θηβαίων μῆλλον η προ εαυτον ουτως ἀπῆλθε καὶ τους μεθ' υτου ἀπήγαγεν. 18 Οἱ δὲ Θηβαῖοι ἀσφαλος καταβάντες και συμμείξαντες τοι εαυτον συμμάχοις, Ἀρκάσι τε καὶ ργείοις καὶ Πλείοις ευθυς μὲν προσεβαλον προς Σικυονα και Ιελλήνην στρατευσάμενοι δε ει Ἐπίδαυρον δίιωσαν αυτον πῆσαν τὴν χώραν ἀναχωρουντες δε ἐκεῖθεν μάλα πάντων περοπτικος τον ἐναντίων, Δ ἐγένοντο εγγυς του Κορινθίων ἄστεως, δρύμω φέροντο προ τὰς πυλας τὰς ἐπὶ Φλειουντα ἰόντι, is p εἰ ἀνεωγμεναι τυχοιεν εισπεσουμενοι ἐκβοηθήσαντες δετινες ψιλοὶ ἐκ της πόλεως παντοσι τῖν Θηβαίων τοῖς πιλέκτοις οὐδε τέτταρα πλέθρα ἀπεχουσι του τείχους καὶ ἀναβάντες ἐπι τὰ μνηματα καὶ τὰ περέχοντα χωρία, βάλλοντες και ἀκοντίζοντες ἀποκτείνουσι τῖν πρώτων κα μάλα συχνους,

284쪽

VII. I.

καὶ τρεψάμενοι δίωκον τρία τετταρα στάδια τούτου δε γενομενου οἱ Κορίνθιοι τους νεκρους προς το τεῖχος ελκύσαντες καὶ ποσπύνδους ἀποδύντες τροπαῖον ἔστησαν. καὶ ταύτη μεν ἀνεφέχθησαν οἱ των Λακεδαιμονίων σύμμαχοι. Aμα τε δὴ πεπραγμενων τούτων καταπλεῖ Λακεδαιμονίοις 20 παρὰ Θιονυσίου βοήθεια, τριήρεις πλεον η εἴκοσιν. ηγον ὁ Κελτούς τε καὶ Ιβηρας καὶ ἱππεα δε πεντηκοντα τη δ' υστεραία ι Θηβαῖοί τε καὶ οἱ αλλο αυτον σύμμαχοι διαταξή-

μενοι καὶ ἐμπλήσαντες το πεδίον μεχρι της θαλάττης καὶ μεχρι των ἐχομένων της πόλεως γηλύφων φθειρον τι χρήσιμον ν ἐν τω πεδίω καὶ οι μὲν ων Ἀθηναίων καὶ ἱτων Κορινθίων ἱππεῖς ου μάλα ἐπλησίαζον τ στρατεύματι, ορῖντες ἰσχυρὰ καὶ πολλὰ τἀντίπαλα οἱ δε παρὰ του ιο- 21 νυσίου ἱππεῖς οσοι παρῆσαν, ουτοι διεσκεδασμένοι αλλος ἄλλη παραθέοντες κύντιων τε προσελαύνοντες, καὶ πει ωρμων ἐπ αυτούς, ἀνεχώρουν, καὶ πάλιν ἀναστρέφοντες κύντιζον.

καὶ ταυτα μα ποιουντες κατέβαινον ἀπο των τιππων καὶ ἀνεπαύοντο εἰ δὲ καταβεβηκόσιν πελαυνοιέν τινες ευπετος ἀναπηδοντες ἀνεχώρουν εἰ ὁ α τινες διώξειαν αυτους πολ ἀπο ου στρατεύματος, τούτους, οπύτε ἀποχωροῖεν, ἐπικείμενοι καὶ ἀκοντίζοντες δεινὰ εἰργάζοντο, καὶ πῆν τοστράτευμα νάγκαζον αυτον ενεκα καὶ προῖεναι καὶ ἀναχω- ρειν μετὰ ταυτα μεντο οἱ Θηβαῖοι μείναντες ου πολλὰς 22ημέρας ἀπηλθον οἴκαδε, καὶ οἱ ἄλλοι δε καστος οἴκαδε ἐκδε τούτου ἐμβάλλουσιν οἱ παρὰ Λιονυσίου εἰς Σικυῖνα, καὶ

285쪽

VII. I.

μάχὐμεν νικοσι τους Σικυωνίους ἐν τ πεδίω καὶ ἀπέκτειναν περὶ βδομήκοντα Λέρας δε τεῖχος κατὰ κράτος ιροsσι. καὶ - παρὰ Λιονυσίου πρώτη βοήθεια ταυτα πράξασα ἀπέπλευσεν εἰς Συρακούσας Θηβαῖοι δε καὶ πάντες οἱ ἀποστάντες ἀπο Λακεδαιμονίων μεχρι με τούτου του χρόνου ὁμοθυμαδον καὶ πραττον καὶ ἐστρατεύοντο γουμένων θη- 23 βαίων ἐγγενύμενος δέ τις Λυκομηδης Μαντινευς, γενει τεουδενος ἐνδεὴς χρήμασί τε προηκων και αλλως φιλύτιμος, ουτος ἐνέπλησε φρονηματος τους Ἀρκάδας, λέγων Ο μύνοις μεν αυτοῖς πατρὶς Πελοπύννησος εχ μόνοι γαρ υτύχθονες ἐν αὐτη οἰκοῖεν, πλεῖστον δε των Ἐλληνικον φύλων τοAρκαδικον εἴη καὶ σώματα ἐγκρατέστατα χοι καὶ ἀλκιμωτάτους δε αὐτους ἀπεδείκνυε, τεκμηρια παρεχύμενος δε επικούρων ὁπύτε δεηθεῖέν τινες, ουδένας4ρουντο ἐν Ἀρκάδων.1τι δὲ - Λακεδαιμονίους πώποτε ἄνευ σφον ἐμβαλεῖν εἰς

τὰς Ἀθήνας υτ νυν Θηβαίους ἐλθεῖν ἄνευ Ἀρκάδων εἰς

24 Λακεδαίμονα. ἐὰν ου σωφρονῆτε, του ἀκολουθεῖν ποι ἄν τις παρακαλῆ φείσεσθε δε πρύτερύν τε Λακεδαιμονίοις

ἀκολουθουντες ἐκείνους ηυξήσατε, νυν δ ὰν Θηβαίοις εἰκη ἀκολουθητε καὶ μὴ κατὰ μέρος γεῖσθαι ἀξιῖτε, ἴσως τάχα τούτους ἄλλους Λακεδαιμονίους ευρήσετε. οἱ μεν δὴ Ἀρκάδες

ταυτα ἀκούοντες ἀνεφυσῖντ τε και περεφίλουν τον Λυκομηδην καὶ μονον ἄνδρα γουντο ' στε ἄρχοντας ἔταττον ουστινας ἐκεῖνος κελευοι. καὶ ἐκ των συμβαινύντων δε εργων

25 ἐμεγαλύνοντο οἱ Ἀρκάδες ἐμβαλόντων με γαρ εἰς Ἐπί-

286쪽

VII. I.

δαυρον τον Ἀργείων, καὶ ποκλεισθέντων της ἐξόδου πύτε τῖν μετὰ λαβρίου ξένων καὶ Ἀθηναίων καὶ Κορινθίων, βοηθήσαντες μάλα πολιορκουμένους ἐξελέσαντο τους Ἀργείους, ου μύνον τοις ἀνδράσιν, ἀλλὰ καὶ τοῖς χωρίοις πολεμίοις

χρώμενοι στρατευσάμενοι δε καὶ εἰς Ἀσίνην της Λακαίνης ἐνίκησάν τε τὴν τῖν Λακεδαιμονίων φρουρὰν καὶ τον Γεράνορα τον Σπαρτιάτην πολέμαρχον γεγενημένον ἀπέκτειναν καὶ το προάστιον των Ἀσιναίων ἐπύρθησαν. που δὲ βουληθεῖεν ἐξελθεῖν, ου νύξ, ου χειμών, ου μῆκος ὁδοs, ουκύρη δύσβατα ἀπεκώλυεν αὐτούς' στε ἔν γε ἐκείνω, χρόνω πολ ωοντο κράτιστοι εἶναι. οι μεν δὴ Θηβαῖοι διὰ ταsτα 266ποφθύνως καὶ οὐκέτι φιλικος εἶχον προς τους Ἀρκάδας. οι γε μὴν Βλεῖοι ἐπεὶ παιτουντες τὰς πύλεις τους Ἀρκάδας ἐς ὐπο Λακεδαιμονίων ἀφηὶρέθησαν, ἔγνωσαν--οὐ τους μενεαυτον λύγους ἐν Ουδενὶ λύγω ποιουμενους, τους δε ριφυλίους καὶ τοὐς αλλους τους απ σφον ἀποστάντας περὶ παντος ποιουμένους, τι Ἀρκάδες ἔφασαν εἶναι, ἐκ τούτων ὁ καὶ οἱ ιλεῖοι δυσμενος εἶχον προ αυτούς. τω δ' ἐκάστων μέγα ἐφ εαυτοῖς φρονούντων το 27

συμμάχων, ἔρχεται Φιλίσκος Ἀβυδηνος παρ' Ἀριοβαρζάνους χρήματα ἔχων πολλά. καὶ προτα με εἰς Βελφοὐ συνήγαγε περὶ εἰρήνης Θηβαίους καὶ τοὐς συμμάχους καὶ οὐ Λακεδαιμονίους. κε δε ἐλθόντες τω με θε Οὐδεν ἀνεκοινώσαντο

οπως - εἰρήνη γένοιτο, αὐτοὶ δε ἐβουλεύοντο. ἐπεὶ δὲ

287쪽

256 . VII. I. οὐ συνεχώρουν οι Θηβαῖοι Μεσσηνην π Λακεδαιμονίοις εἶναι, ξενικον πολυ συνελεγεν ὁ Φιλίσκος, πως πολεμοίη μετὰ Λακεδαιμονίων. 28 ούτω πραττομένων ἀφικνεῖται καὶ χαρὰ ιονυσίου δευτερα βοήθεια λεγόντων δε Ἀθηναίων με δε χρεων εὐηαυτους ἰεναι εἰς Θετταλίαν τἀναντία Θηβαίοις Λακεδαιμονίων δε ς εις την Λακωνικην, ταυτα ἐν τοις συμμάχοις ἐνίκησεν. 1πεὶ δὲ περιεπλευσαν ι παρὰ Λιονυσίου εἰς Λακεδαίμονα, λαβὼν αυτοὐς Ἀρχίδαμος μετὰ των πολιτικον στρατεύετο. και Καρύας μεν ἐξαιρεῖ κατὰ κράτος, και σου ζοντας λαβεν, ἀπέσφαξεν ἐκεῖθεν θ' εὐθυς στρατευσάμενος εἰς Παρρασίους της Ἀρκαδίας με αυτῖν ἐμ ου την χώραν επεὶ δ' ἐβοήθησαν οἱ Ἀρκάδες και οἱ Ἀργεῖοι, παναχωρησας στρατοπεδεύσατο ἐν τοῖς περ μηλεας θλύφοις ενταυθα δ' οντος αυτOs Κισσίδας ὁ ρχων τῆς παρὰ Λιονυσίου βοηθείας λεγεν τι ἐξήκοι αυτ ὁ χρύνος ς εἰρημένος ην παραμενειν. και μα2 ταυτ λεγε και ἀπίει γην επι Σπάρτης επεὶ δε ἀποπορευέμενον

ταυθα δη ἔπεμπεν επι τον Ἀρχίδαμον και βοηθεῖν ἐκέλευε. κἀκεῖνος μέντοι ἐβοήθει. δες δε γένοντο ν τ ε Εὐτρησίους κτροπu, οι μὲν Ἀρκάδες καὶ Ἀργεῖοι προσψαινον εις νην Λάκαιναν, κα ουτοι δε ἀποκλείσοντες αυrbν της εποἶκον ὁδου ὁ δε ουπερ εστι χωρίον επίπεδον ἐν ταῖς συμβολαῖς της τε ἐπ' Ἀυτρησίων καὶ της επι Μηλεας ὁδου,

288쪽

VII. I. 252ἐνταfθα ἐκβὰς παρετάξατο ς μαχούμενος. φασαν δ αυτ. 30και προ των λύχων παριύντα τοιάδε παρακελεύσασθαι υνδρες πολῖται νυν ἀγαθοι γενόμενοι ἀναβλέψωμεν ὀρθοῖς ὁμμασιν ἀποδομεν τοῖς ἐπιγιγνομένοις τὴν πατρίδα οῖανπερ παρὰ των πατέρων παρελάβομεν παυσώμεθα αἰσχυνόμενοι και παῖδας και γυναῖκας καὶ πρεσβυτέρους και ξενους, ἐν οἶς πρύσθεν γε πάντων ων Ἐλλήνων περιβλεπτότατοι μεν τούτων ε 3lρηθέντων ἐξ αἰθρία; ἀστραπάς τε καὶ βροντὰς λέγουσιν αἰσίους αυτ φανῆναι συνέβη δε και προ τ δεξιω κέρατι τεμενός τε και ἄγαλμα Ιρακλέους ου δὴ και απύγονος λέγεται ε1ναι τοιγαροον ἐκ τούτων πάντων ἴτω πολ μένος καὶ θάρρος τοι στρατιώταις φασὶν ἐμπεσειν στ ἔργον εἶναι τοις γε- μύσιν ἀνείργειν του στρατιώτας δε υμένους εἰς πρύσθεν. ἐπει μέντοι γεῖτο ὁ Ἀρχίδαμος, λίγοι με των πολεμίων δεξάμενοι εἰς δόρυ αυτοὐς ἀπέθανον οἱ δ' ἄλλοι φεύγοντες ἔπιπτον, πολλοι μεν π ιππέων, πολλοὶ δε π των Κελτον.

ῶς δε ληξάσης της μάχης τροπαῖον ἐστήσατο, εὐθ0ς ἔπεμψεν 32

οi καδε ἀγγελοῖντα ημοτέλη τον κήρυκα της τε νίκης τομέγεθος και τι Λακεδαιμονίων μεν οὐθε εις τεθναίη, τωνδε πολεμίων παμπληθεῖς. οὐ μέντοι ἐν Σπάρτ εφασαν ἀκούσαντας ἀρξαμένους π Ἀγησιλάου και των γερόντων κα των ἐφύρων πάντας κλαίειν ' ουτ κοινόν τι ἄρα χαρακα λύπ δάκρυά ἐστιν ἐπι μέντοι τη των Ἀρκάδων τύχηου πολύ τι ττον Λακεδαιμονίων σθησαν Θηβαῖοι τε και-ειοι οsτως δη χθοντο ἐπι τω φρονήματι αυτον. Συνεχος δε βουλευύμενοι Θηβαῖοι ὁπως αν τὴν γεμονίαν 33 λάβοιεν της Ἐλλάδος, ἐνύμισαν, ε πέμψειαν προς το Περ- σον βασιλέα, πλεονεκτησαι ἄν τι ἐν ἐκείνω. καὶ ἐκ τούτου

289쪽

παρακαλέσαντες δη τους συμμάχους ἐπὶ προφάσει τι καὶ Κυθυκλῆς ὁ Λακεδαιμύνιος εχ παρὰ βασιλεῖ, ἀναβαίνουσι Θηβαίων μὲν Πελοπίδας, Ἀρκάδων δὲ Ἀντίοχος ο παγκρατιαστής, λείων δὲ ρχίδαμος' κολούθει δε καὶ Ἀργεῖος καὶ οι Ἀθηναῖοι ἀκουσαντες ταυτα ανέπεμψαν ιμαγύραν τε 3 καὶ Λέοντα ἐπεὶ δὲ ἐκεί ἐγένοντο, πολ ἐπλεονέκτει ὁ Πελοπίδας παρὰ τω Πέρση εἶχε γὰρ λέγειν καὶ τι μύνοι των

Ἐλλήνων βασιλεῖ συνεμάχοντο ν Πλαταιαῖς, καὶ οτι στερον Ουδεπώποτε στρατεύσαιντο ἐπὶ βασιλέα, καὶ ς Λακεδαιμόνιοι διὰ τουτο πολεμησειαν αυτοις, τι υ ἐθελήσαιεν με Ἀγησιλάου ἐλθεῖν ἐπ αυτον ουδὲ θυσαι ἐάσαιεν αυτον ἐν υλίδι

τη Ἀρτέμιδι, ἔνθαπερ Αγαμέμνων οτε εἰς την Ἀσίαν ἐξέπλει 35 θυσας εἷλε ροίαν μέγα δε συνεβάλλετο τω Πελοπίδα εις το τιμῆσθαι καὶ οτι ἐνενικήκεσαν οἱ γηβαῖοι μάχη ἐν Λεύκτροις καὶ οτι πεπορθηκύτες τὴν χώραν των Λακεδαιμονίων ἐφαίνοντο. ἔλεγε δε ὁ Πελοπίδας οτι οἱ Ἀργεῖοι καὶ οἱ Ἀρκάδες μάχη ῆττημένοι εἱεν πο Λακεδαιμονίων, ἐπεὶ αυτοὶ υ παρεγένοντο. συνεμαρτύρει δ' αυτ ταυτα πάντα δε ἀληθη λέγοι ὁ Ἀθηναῖος ιμαγύρας, καὶ ἐτιμῆτο δεύτερος μετὰ τον Πελοπίδαν. 36 ἐκ δε τούτου ρωτώμενος υπ βασιλέως ὁ Πελοπίδας τί βου- λοιτο αυτ γραφῆναι ειπεν τι Μεσσήνην τε υτύνομον εἰναι π Λακεδαιμονίων καὶ Ἀθηναίους ἀνέλκειν τὰς ναυς' ει δε ταυτα μη πείθοιντο, στρατεύειν ἐπ αυτούς' εἴ τις δε 3 πύλις μὴ ἐθέλοι ἀκολουθεῖν, ἐπὶ ταύτην πρωτον ἰέναι γραφέντων δε τούτων καὶ ἀναγνωσθέντων τοῖς πρέσβεσιν ειπεν ὁ Λέων ἀκουοντος του βασιλέως Νη Λία Ἀθηναῖοι, ωρα γε μιν, Δ ἔοικεν, ἄλλον τινὰ φίλον ἀντι βασιλέως ζητεῖν. ἐπει δε ἀπήγγειλεν ὁ γραμματεψ α ειπεν Ἀθηναιος, Ω CF Μ et D v. Ω - BCF si B Cam

290쪽

VII. I.

πάλιν ἐξήνεγκε προσγεγραμμένα εἰ δε τι δικαιότερον τούτων γιγνώσκουσιν οἱ Αθηναῖοι, ἰόντας προς βασιλέα διδάσκειν. επε δε ἀφίκοντο οἱ πρέσβεις οἴκαδε καστοι, το μεν ιμα- 38γύραν ἀπέκτειναν οἱ Ἀθηναῖοι, κατηγορουντος του Λέοντος Δ ουτε συσκηνουν ἐαυτω ἐθέλοι μετά τε Πελοπίδου πάντα βουλεύοιτο των δε ἄλλων πρέσβεων ὁ με πιλεῖος Ἀρχίδαμος, τι προυτίμησε τὴν Πλιν προ των Ἀρκάδων, ἐπyνει τὰ του βασιλέως, ὁ δε Ἀντίοχος, τι λαττουτο τ Ἀρκαδικον, ουτε τὰ δορα ἐδέξατο ἀπηγγειλέ τε προς τους μυρίους ς βασιλευς ἀρτοκόπους μὲν καὶ ὀψοποιους καὶ οἰνοχύους καὶ θυρωρους παμπληθεῖς ἔχοι ἄνδρας δε ο μάχοιντ ῶν Ἐλλησι πάνυ ζητον υ εφη δύνασθαι ἰδεῖν προς δε τούτοις καὶ το των χρημάτων πλῆθος ἀλαζονείαν οι γε σκεῖν φη εἰναι, ἐπει καὶ τὴν μνουμένην ν χρυσῆν πλάτανον υ ἱκανὴν εφη εἶναι τέττιγι σκιὰν παρέχειν. M. δε οἱ Θηβαῖοι συνεκάλεσαν ἀπ τον πόλεων πασον ου

ἀκουσομένους της παρὰ βασιλέως ἐπιστολης, καὶ ὁ Πέρσης ὁ φέρων τὰ γράμματα δείξας τὴν βασιλέως σφραγῖδα ἀνέγνω

τὰ γεγραμμένα, οἱ μεν Θηβαῖοι μνύναι ταυτα ἐκέλευον βασιλεῖ καὶ αυτοῖς τους βουλομένους φίλους εἶναι, οἱ δε ἀπο τῖν πόλεων ἀπεκρίναντο οτι υ δμούμενοι ἀλλ' ἀκουσύμενοι πεμφθείησαν εἰ δέ τι ρκων δέοιντο, προς τὰς πόλεις πέμπειν ἐκέλευον ὁ μέντοι ρκὰς Λυκομηδης καὶ τουτο ἔλεγεν, τιουδὲ τον σύλλογον ἐν Θήβαις δέοι εἶναι, ἀλλ' ἔνθα ν ἡ πύλεμος. χαλεπαινύντων δ αυτ τον Θηβαίων καὶ λεγόντων Ω - BCF ot DV Ω - BCF et BCF Μ,

s circumflex er . II.