Historia Graeca

91쪽

60 . v. μεν οι δε θεοί, τι ποτε και δειπνουντες συνε λαμβανύμεθα

καὶ καθευδοντες καὶ γοράζοντες, οἱ δε καὶ οὐχ πως ἀδικουντες, αλλ' οὐδ' πιδημουντες ἐφυγαδευύμεθα νυν φανε- ρῖς μῖν συμμαχουσι. καὶ γαρ ἐν ε υδία χειμον ποιοῖσιν,οταν μῖν συμφερύ, και ταν ἐγχειρῖμεν, πολλον οντων 1 ἐναντίων λίγοις υσι τροπαια στασθαι διδόασι καὶ νυν δεκεκομίκασιν μῆς εἰς χωρίον ἐν ουτοι μεν ουτε βάλλεινουτε ἀκοντίζειν περ τῖν προτεταγμένων δια το προς ὁρθιον ναι δυναι- αν, μεῖς δε ει το κάταντες και δόρατα φιέντες καὶ κύντια καὶ πετρους ξιξόμεθά τε αυτον και πολ- 16 λους κατατρώσομεν. καὶ ωετο μὲν αν τις δεησειν τοις γε πρωτοστάταις ἐκ του σου μάχεσθαι νυν δε αν μεῖς, σπερ

προσήκει, προθύμως ἀφιῆτε τὰ βέλη, ἁμαρτησεται μεν ουδεὶς

ών γε μεστὴ ῆ δύς, φυλαττόμενοι δε δραπετευσουσιν αεὶ υπ τα ς ἀσπίσιν στε ξέσται σπερ τυφλους και τύπτειν Π που αν βουλώμεθα καὶ ναλλομενους ἀνατρεπειν ἀλλ', ανδρες, οsτω χρη ποιεῖν πως καστύς τις αυτ συνείσεταιτης νίκης αἰτιώτατος δεν αυτ γαρ μῖν, αν θεος θέλη νυν ἀποδώσει καὶ πατρίδα καὶ οἴκους και ἐλευθερίαν καὶ τιμὰς και παῖδας, ις εἰσί, καὶ γυναῖκας. μακάριοι θrα, ο ανημον νικησαντες ἐπίδωσι την πασῖν δίστην μέραν. ευδαίμων δε καὶ αν τις ἀποθάννὶ μνημείου γα ουδεὶς ουτω πλου- σιος δεν καλου τευξεται. ἐξάρξω μεν ουν ἐγ ῆνίκ' αν καιρος

η παιὰνα ' ταν δε τον νυάλιον παρακαλέσωμεν, τύτε πάν-

τες ὁμοθυμαδbν ἀνθ' ων βρίσθημεν τιμωρώμεθα τους ανδρας. ix Tαυτα δ' ειπὼν καὶ μεταστραφεὶς προς τους ἐναντίους ῆσυχίαν ιχε καὶ γαρ ὁ μάντις παρήγγελλεν αὐτοῖς μη πρύ-

92쪽

τερον ἐπιτίθεσθαι, πριν τον σφετερων η πέσοι τις τρωθείη ἐπειδὰν μεντοι τουτο γενηται, γησώμεθα μεν, φη, ημεῖς, νίκη ' 'μῖν σται ἐπομενοις, ἐμοὶ μεντοι θάνατος, ως γέ μοι δοκεῖ καὶ οὐκ ἐψευσατο, ἀλλ' πεὶ νέλαβον τὰ 19οπλα αυτος μεν σπερ πο μοίρας τινος αγύμενος ἐκπηδη- σας προτος, ἐμπεσων τοῖς πολεμίοις ἀποθνισκει, καὶ τεθα- πτα εν τ διαβάσει το Κηφισοῖ οι δ' αλλοι ἐνίκων καὶ κατεδίωξαν μεχρι του μαλου. ἀπέθανον δ' ἐνταυθα των μεν τριάκοντα Κριτίας τε καὶ Ἱππόμαχος των ὁ ἐν Πειραιεῖ θεκα αρχύντων αρμίδης ὁ Γλαυκωνος των ' λλων περὶ εβδομηκοντα. καὶ τὰ μεν ὁπλα λαβον, τους δὲ χιτῖνας ουδε- νος των πολιτον σκύλευσαν ἐπεὶ δε τουτο ἐγένετο καὶ τους νεκρους ποσπόνδους ἀπεδίδοσαν, προσιύντες ἀλλήλοις πολλοὶ διελεγοντο Κλεόκριτος δε ὁ τῖν μυστῶν κῆρυξ, μάλ' εἴφω- ονος ων, κατασιωπησάμενος ἔλεξεν υνδρες πολῖται, τί μῆς ἐξελαύνετε; τί ἀποκτεῖναι βουλεσθε; μεῖς γαρ έγας κακον μεν ουδὲν πώποτε ἐποιήσαμεν, μετεσχηκαμεν δε υμῖν καὶ ιερον τον σεμνοτάτων καὶ θυσιον κα εορτῖν τῖν καλλίστων καὶ συγχορευταὶ καὶ συμφοιτηταὶ γεγενήμεθα καὶ συστρατιQ-ται, καὶ πολλὰ μεθ' υμον κεκινδυνευκαμεν καὶ κατὰ γω καὶ κατὰ θάλατταν υπὲρ της κοινῆς αμφοτερων μῖν σωτηρίας τε καὶ ἐλευθερίας προς θεῖν πατρωων καὶ μητρωων καὶ 2 lσυγγενείας καὶ κηδεστίας καὶ ταιρίας, πάντων γὰρ τούτων πολλοὶ κοινωνουμεν ἀλλήλοις, αἰδουμενοι καὶ θεους καὶ ἀνθρώπους παυσασθε ἁμαρτάνοντες εις την πατρίδα, καὶ μηπείθεσθε τοῖς ἀνοσιωτάτοις τριάκοντα, ο ιδίων κερδεων νεκαολίγου δειν πλείους ἀπεκτόνασιν Ἀθηναίων ν Ο μησι νη πάντες ΠελοποννήMοι δέκα ετη πολεμουντες ἐξον δ' μῖν '

93쪽

II. IV.

χαλεπώτατον καὶ ἀνοσιώτατον καὶ ἔχθιστον καὶ θεοις καὶ

ἀνθρώποις πύλεμον ημῖν προς ἀλλήλους παρέχουσιν. λ ευ γε

μέντοι ἐπίστασθε οτι καὶ των νυν φ' μων ἀποθανόντων ου μύνον μεῖς ἀλλα καὶ μεῖς στιν ους πολλὰ κατεδακρυσαμεν. υ με τοιαυτα λεγεν οἱ δε λοιποὶ αρχοντες καὶ δια τοτοιαυτα προσακούειν του μεθ' εαυτων ἀπήγαγον ει το στυ.23 τη δ υστεραία οἱ μεν τριάκοντα πάνυ δὴ ταπεινοὶ καὶ ερημοι συνεκάθηντο ἐν τω συνεδρίω των δε τρισχιλίων που κα-στοι τεταγμενοι σαν, πανταχου διεφέροντο προς ἀλλήλους. οσοι μεν γὰρ ἐπεποιήκεσάν τι βιαιότερον καὶ ἐφοβουντο, ἐντύνως ἔλεγον Δ ου χρείη καθυφίεσθαι τοῖς ἐν Πειραιεῖ σοιδε ἐπίστευον μηδεν δικηκέναι, αυτοί τε ἀνελογίζοντο καὶ τους αλλους ἐδίδασκον Δ ουδεν δέοιντο τούτων των κακῖν, καὶ τοι τριάκοντα οὐκ ἔφασαν χρῆναι πείθεσθαι οὐδ' ἐπιτρέπειν ἀπολλυναι τὴν πόλιν. καὶ το τελευταῖον ἐφηφίσαντο ἐκείνους μεν καταπαυσαι, αλλους δὲ λέσθαι καὶ Ποντο δέκα, να ἀπο φυλης. 24 Καὶ οι με τριάκοντα λευσῖνάδε ἀπῆλθον οἱ δε δέκα των ἐν ἄστει καὶ μάλα τεταραγμένων καὶ ἀπιστουντων ἀλλήλοις συν τοις ἱππάρχοις ἐπεμέλοντο ἐξεκάθευδον δε καὶ οἱ ιππεῖς ἐν 'SZιδείω, τους τε ιππους καὶ τὰς ἀσπίδας εχοντες, καὶ δι πιστίαν ἐφώδευον το μεν ἀφ' ἐσπέρας συν ταῖς ἀσπίσι κατὰ τὰ τείχη, το δε προς ὁρθρον συν τοῖς Ἀποις, ἀεὶ φοβούμενοι μη ἐπεισπέσοιέν τινες αυτοῖς των ἐκ του Πει- 25 ραιος. οἱ δε πολλοί τε δ υντες καὶ παντοδαποί, πλα ἐποι- ουντο, οἱ μεν ξύλινα, οἱ δε οἰσυινα, καὶ ταυτα ἐλευκουντο. πριν δε μέρας δέκα γενέσθαι, πιστὰ δύντες, ο ινες συμπολεμήσειαν, καὶ ε ξένοι εἰεν, ἰσοτέλειαν ἔσεσθαι, ἐξισαν πολλοιμεν πλῖται, πολλοὶ δε γυμνῆτες ἐγένοντο δὲ αὐτοῖς καὶ Ω Cara o D V, - BCF M o D, Ω - T UM,

94쪽

II. Iv.

iππεῖς σε εβδομήκοντα προνομὰς δε ποιούμενοι, καὶ λαμβάνοντες ξυλα καὶ πώραν, ἐκάθευδον πάλιν ν Πειραιεῖ.των δ' ἐκ του ἄστεως ἄλλος μεν οὐδεὶς συν πλοις ἐξήει, οἱ 26 ἱππεῖς ἔστιν τε καὶ ληστὰς ἐχειροοντο των ε Πειραιος, καὶ τὴν φάλαγγα αὐτον ἐκακούργουν περιέτυχον δε καὶ των Αἰξωνέων τισὶν εις τους αυτῖν αγροψ ἐπὶ τ επιτήδεια πορευομένοις καὶ τούτους Λυσίμαχος ὁ Ἀπαρχος ἀπέσφαξε, πολλὰ λιτανευοντας καὶ πολλον χαλεπος φερύντων ππέων. ἀνταπέκτειναν δε καὶ οι ἐν Πειραιεῖ τῖν απέων ἐπ ἀγρο 27

λαβύντες Καλλίστρατον φυλῆς Λεοντίδος καὶ γαρ ὁ μέγα

ἐφρόνουν, στε καὶ προς το τειχος του στεως προσέβαλλον.ει δὲ καὶ τοῖτο δει εἰπεῖν του μηχανοποιοs of ἐν- ἄστει,ος επεὶ ἔγνω τι κατὰ τον ἐκ Λυκείου δρόμον μέλλοιεν τὰς μηχανὰς προσάγειν, τα ζεύγη ἐκέλευσε πάντα ἁμαξιαίους λίθους ἄγειν καὶ καταβάλλειν οπου καστος βούλοιτο το δρόμου. ως δε οει ἐγένετο, πολλὰ εις καστο τῖν λίθων πράγματα παρεῖχε πεμπόντων δε πρέσβεις εἰς Λακεδαίμονα τῖν μεν ου τριάκοντα ἐξ Ἐλευσῖνος, τον δ' ἐν τω καταλόγω ἐξ ἄστεως, καὶ βοηθεῖν κελευόντων, Δ ἀφεστηκότος το δήμου ἀπο Λακεδαιμονίων, Λύσανδρος λογισάμενος τι ιύν τε εἴη ταχὐἐκπολιορκῆσαι τους ἐν τω Πειραιεῖ κατά τε γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, ε τον ἐπιτηδείων ἀποκλεισθείησαν, συνέπραξενίκατύν τε τάλαντα αὐτοῖς δανεισθῆναι, καὶ αὐτον μὲν κατὰ γῆν ἡρμοστήν, Λίβυν δὲ τον ἀδελφον ναυαρχοῖντα ἐκπεμφθῆναι. καὶ ἐξελθῶν αυτος μεν Ἐλευσῖνάδε συνέλεγεν ὁπλί- 29τας πολλοὐ Πελοποννησίους δ δε ναύαρχος κατὰ θάλατταν ἐφύλαττεν πως μηθεν εἰσπλέοι αὐτοῖς τον ἐπιτηδείων Ἀστε ταχ πάλιν ἐν πορία ησαν οἱ ἐν Πειραιεῖ, οι δ' ἐν τω ἄστει πάλιν α μέγα ἐφρύνουν ἐπὶ τ Λυσάνδρω. ἴτω δε προχωρούντων Παυσανίας ὁ βασιλεὐ φθονήσας Λυσάνδρω, ει

95쪽

κατειργασμένος αὐτα ἄμα με εὐδοκιμήσοι, ἄμα δε ιδίας ποιήμιτ τὰς Αθήνας, πείσας των φύρων τρεις ξάγει φρου3 ράν. συνείποντο δε και οἱ σύμμαχοι πάντες πλὴν Βοιωτον καὶ Κορινθίων ουτοι δε ἔλεγον μεν τι οὐ νομίζοιεν εὐορκεῖν ν στρατευύμενοι ἐπ 'Aθηναίους μηδεν παράσπονδον ποιOsντας ἐπραττον δε ταοτα, τι ἐγίγνωσκον Λακεδαιμονίους βουλομένους την των Ἀθηναίων χώραν οἰκείαν καὶ πιστὴν ποιήσασθαι. ὁ δε Παυσανίας ἐστρατοπεδεύσατο μεν ἐν τω Αλιπω καλουμένω προς τω Πειραιεῖ δεξιον ἔχων κέρας, Λύσανδρος δε σὐν τοι μισθοφύροις το ευώνυμον Ελευσῖνι .3 πέμπων ε πρέσβεις ὁ Παυσανίας προς τους ἐν Πειραιεῖ ἐκέλευεν ἀπιέναι ἐπὶ τ εαυτον Ἀπει δ' οὐκ ἐπείθοντο, προσέβαλλεν σον ἀπο βοῆς νεκεν, πως μὴ δῆλος εἰ ευμενὴς αὐτοῖς ων ἐπεὶ δ' Οὐδεν ἀπο της προσβολῆς πράξας ἀπῆλθε, θοστεραία λαβων τῖν με Λακεδαιμονίων δύο μύρας, τον δευθηναίων ἱππέων τρεις φυλάς, παρῆλθεν ἐπὶ τον κωφον λι-32 μένα, σκοπον πη εὐαποτειχιστότατος εἰη ὁ Πειραιευς ἐπειο ἀπιόντος αυτο προσέθεύν τινες και πράγματα αὐτω παρ-Gχον, ἀχθεσθεὶς παρήγγειλε τους μεν ιππέας Πὰν εις αυτοὐς ἐνέντας, και τα δέκα αφ' βης συνέπεσθαι συνχε τοις ἄλλοις αὐτος ἐπηκολουθει. καὶ ἀπέκτειναν μεν ἐγγὐ τριάκοντα τον ψιλῖν, τους Γ ἄλλους κατεδίωξαν προς το Πειραιοῖ θέατρον. 33 ἐκει δε τυχον ἐξοπλιζόμενοι οῖ τε πελτασται πάντες καὶ οἱ ὁπλιται τον ἐκ Πειραιος. και ι με ψιλοὶ εὐθώς ἐκδραμύντες κύντιζον, ἔβαλλον, ἐτόξευον, ἐσφενδύνων οἱ δε Λακεδαιμύνιοι, ἐπε αυτον πολλοὶ ἐπιτρώσκοντο, μάλα πιεζύμενοι ἀνεχώρουν ἐπὶ πύδα οἱ δ' ἐν τούτω πολ μῆλλον ἐπέκειντο. ἐνταOθα και ἀποθν) σκει χαίρων τε καὶ Θίβραχος, ἄμφω πολε-

96쪽

Π. IV.

μάρχω, και Λακράτης ὁ λυμπιονίκης καὶ αλλοι οἱ τεθαμμένοι

ὁ Θρασύβουλος καὶ οἱ αλλοι ὁπλῖται, ἐβοήθουν, καὶ ταχὐπαρετάξαντο προ των Ἀλων ἐπ κτώ. ὁ δε Παυσανίας μάλα πιεσθεις καὶ ἀναχωρήσας οσον στάδια τετταρα ν πεντε προς λύφον τινά, παρηγγελλε τοι Λακεδαιμονίοις καὶ τοι αλλοις συμμάχοις ἐπιχωρεῖν προ εαυτύν. ἐκεῖ δε συνταξάμενος παντελος βαθεῖαν τὴν φάλαγγα γεν - τους Αθηναίους οἱ εις χεῖρας με ἐδέξαντο, πειτα δε οἱ μὲν ξεώσθησαν εις τον εν ταις υλαῖς πηλόν, οἱ δε ἐνέκλιναν καὶ ἀποθνmσκουσιν αυτον ως πεντήκοντα καὶ κατύν. ὁ ρὲ Παυσανίας τρο- 35παῖον στοάμενος ἀνεχώρησε καὶ ουδ δε οργίζετο αὐτοῖς, ἀλλα λάθρα πέμπων ἐδίδασκε τους ἐνίIειραιεῖ οἱ χρη λεγοντας πρεσβεις πέμπειν προς αυτον καὶ τους παρύντας ἐφύρους. οἱ ν ἐπεχοντο. διίστη δε καὶ τους ε τω ἄστει, καὶ ἐκε- λευε προ σφὰς προσιέναι ς πλείστους συλλεγομένους, λέγοντας τι οὐδεν δέονται τοι ἐν τω Πειραιεῖ πολεμεῖν, αλλὰ διαλυθέντες κοινη Ἀμφοτεροι Λακεδαιμονίοις φίλοι εἰναι. ηδέως δε ταὐτα καὶ Ναυκλείδας ἔφορος ων συνήκουεν σπε 36 γὰρ νομίζεται συν βασιλεῖ δυο των ἐφύρων συστρατευεσθαι, καὶ τότε παρῆν ουτύς τε καὶ ἄλλος, ἀμφοτεροι της μετὰ Παυσανίου γνώμης οντες θλλον η της μετὰ Λυσανδρου. διὰ ταOτα - καὶ ις την Λακεδαίμονα προθύμως ἐπεμπον τους τ ἐκ το Πειραιῖς ἔχοντας τὰς προς Λακεδαιμονίους σπονδὰς καὶ τους ἀπ τῖν ἐν ἄστει ἰδιώτας, καὶ Κηφισο- φοντά τε καὶ Μέλητον ἐπεὶ μέντοι οὐτοι χοντο εἰς Λακε 37 δαίμονα, πεμπον δὴ καὶ οἱ ἀπο το κοινο ἐκ το ἄστεως

97쪽

H. IV

λέγοντας τι αυτοὶ μεν παραδιδύασι καὶ τὰ τείχη α ἔχουσι καὶ σφῆς αυτ οὐς Λακεδαιμοτίοις χρησθαι ὁ τι βούλονται ἀξιουν δ' ἔφασαν καὶ τους ἐν Πειραιεῖ, εἰ φίλοι φασὶν εἶναι Λακεδαιμονίοις, παραδιδόναι τόν τε Πειραι και την Μουνιχίαν. 38 ἀκούσαντες δὲ πάντων αυτον οἱ φοροι και ι ἐκκλητοι, ξ- έπεμψαν πεντεκαίδεκα ἄνδρας ει τὰς θήνας, και ἐπέταξαν συν Παυσανία διαλλάξαι πρ δύναιντο κάλλιστα οἱ δε διήλλαξαν ἐφ' τε εἰρήνην μεν εχειν δε προ αλληλους, ἀπιέναι δ ἐπὶ τ εαυτον καστον πλὴν των τριάκοντα καὶ των ενδεκα καὶ των ἐν Πειραιεῖ ἀρξάντων δέκα. εἰ δε τινες φο- βοωτο των ἐξ ἄστεως, ἔδοξεν αὐτοις Ἐλευσῖνα κατοικεῖν. 39 τούτων δε περανθέντων Παυσανίας μεν διῆκε το στράτευμα,

οἱ δ' ει του Πειραιος ἀνελθόντες συν τοι ὁπλοις εἰς τὴν ἀκρύπολιν θυσαν τη Ἀθηνα. ἐπεὶ δε κατέβησαν ἐκκλησίαν 40 ἐποίησαν γ οἱ στρατηγοί, ενθα δὴ ὁ Θρασύβουλος λεξεν μῖν, ἔφη, Δ εκ το ἄστεως ανδρες, συμβουλεύω γ γνῖναι μῆς αυτούς. μάλιστα δ' αν γνοίητε, εἰ ἀναλογίσαισθε ἐπι τίνι υμῖν μέγα φρονητέον ἐστίν, στε μῖν ἄρχειν ἐπιχειρεῖν. πότερον δικαιύτεροί στε ἀλλ' ὁ μεν δημος πενέστερος μονων οὐδε πώποτε νεκα χρημάτων μῆς δίκηκεν ' μεις δε πλουσιώτεροι πάντων οντες πολλὰ καὶ αἰσχρὰ νεκα κερδεων πεποιήκατε. ἐπεὶ δὲ δικαιοσύνης οὐδε υμῖν προσήκει, σκέ- 4 ψασθε εἰ ἄρα ἐπ ανδρεία μῖν μέγα φρονητέον καὶ τίς ἄν καλλίων κρίσις τούτου γένοιτο ν ως πολεμήσαμεν προς αλλήλους αλλὰ γνώμη φαίητ' ὰν προέχειν, λεχοντες και τεῖχος

98쪽

l I. v. III. i. 62

καὶ πλα καὶ χρήματα καὶ συμμάχους Πελοποννησίους ποτων οὐδεν τούτων ἐχόντων περιείληφθε ἀλλ' ἐπὶ Λακεδαιμονίοις δὴ δεσθε μέγα φρονητέον εἰναι πῖς, θε σπερτους δάκνοντας κύνας κλοι δήσαντες παραδιδόασιν, μωκἀκεῖνοι μας παραδόντες τω δικημένω τούτω δημω οἴχονται ἀπιύντες ο μέντοι γε υμας, Δ ανδρες, ξι ἐγ β 42 δμωμύκατε παραβῆνα ουδέν, ἀλλα καὶ τομο προς τοῖς ἄλλοις καλοῖς ἐπιδεῖξαι, τι καὶ εsορκοι καὶ σιοί ἐστε. εἰπῶν δεταεια καὶ αλλα τοιαυτα, καὶ τι οὐδεν δέοι ταράττεσθαι, ἀλλα τοῖς νύμοις τοι ἀρχαίοις χρῆσθαι, ἀνέστησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ τότε μεν ἀρχὰς καταστησάμενοι ἐπολιτεύοντο υστέρω 43δε χρύνω ἀκούσαντες ξένους μισθοοσθαι τους Ἐλευσῖνι, στρατευσάμενοι πανδημεὶ ἐπ αυτοὐς τους μεν στρατηγοὐς αυτον ει λύγους ἐλθόντας ἀπέκτειναν, τοῖς δε αλλοις εἰσπέμψαντες τους φίλους καὶ ἀναγκαίους ἐπέισαν συναλλαγῆναι. καὶ δμύσαντες ὁρκους μὴν μὴ κησικακήσειν, ἔτι καὶ νυν μοῖτε πολιτεύονται καὶ τοῖς ρκοις εμμένει ὁ δῆμος.υ μεν δὴ Ἀθήνησι στάσις οsτως ἐτελεύτησεν ἐκ δε .iτούτου πέμψας sρος ἀγγέλους εἰς Λακεδαίμονα ξίου, οἷόσ- περ αυτbς Λακεδαιμονίοις ν ἐν--προς Αθηναίους πολέμω, τοιούτους καὶ Λακεδαιμονίους αὐτω γίγνεσθαι. οἱ δ' ἔφοροι δίκαια νομίσαντες λέγειν αυτόν, Σαμει τω τότε ναυάρχω ἐπέστειλαν πηρετεῖν Κύρω, εἴ τι δέοιτο κἀκεῖνος μέντοι

προθύμως περ ἐδεήθη ὁ ρος ἔπραξεν ἔχων γα το αυ-

99쪽

III. I.

του ναυτικὼν συν τω Κύρου περιέπλευσεν εἰς Κιλικίαν καὶ ἐποίησε τον της Κιλικίας αρχοντα Συέννεσιν μὴ δύνασθαι κατὰ γην ἐναντιο0σθαι Κέρω πορευομεν ἐπι βασιλέα. ς μεν ουν Θρος στράτευμά τε συνέλεξε και τοὐτ' εχων ἀνέβη

ἐπὶ τον ἀδελφόν, και οὐ μάχη ἐγένετο, καὶ ς ἀπέθανε, καὶ Δ ἐκ τούτου ἀπεσώθησαν οι Ἐλληνες ἐπὶ θάλατταν,

Θεμιστογένει τω Συρακοσίω γέγραπται.

πιε μεντοι ισσαφέρνης, πολλο αξιος βασιλεῖ δόξας γεγενῆσθαι ἐν τω προ τον ἀδελφιν πολέμω σατράπης κατεπέμφθη ν τε υτις προσθεν ηρχε καὶ ρος ευοὐς ὴξίου τὰς γωνικὰς πόλεις ἁπάσας αυτ ὐπηκόους ιναι. αιδε αμα με ἐλεύθεραι βουλώμεναι εἶναι, αμα δὲ φοβούμεναι τον ισσαφέρνην, ὁτι ορον, ο ἐζη αν ἐκείνου ηρημέναι ησαν, εἰς μὲν τὰς πύλεις οὐκ ἐδέχοντο αυτόν, εις Λακεδαίμονα δε πεμπον πρέσβεις, καὶ ξίουν, ἐπει πάσης της λλάδος προστάται εἰσίν, ἐπιμεληθηναι καὶ σφον των ἐν τηωσία Ἐλλήνων, πως η τε χώρα μὴ ηοῖτο αυτον καὶ αυτοὶ

ἐλεύθεροι εἰεν. οἱ ουν Λακεδαιμόνιοι πέμπουσιν αυτοῖς Θίβρωνα ἀρμοστήν, δύντες στρατιώτας των με νεοδαμώδων εἰς χιλιους των δὲ αλλων Πελοποννησίων εις τετρακιοχιλιους. ητήσατο ὁ Θίβρων και παρ' 'Αθηναίων τριακοσίους ιππεας, ειπῶν τι αυτbς μισθον παρέξει. οἱ δ' πεμψαν ον ἐπὶ τον τριάκοντα ἱππευσάντων, νομίζοντες κέρδος τω δήμω, ει ἀπο- δημοῖεν καὶ ναπύλοιντο επε εις την Ἀσίαν ἀφίκοντο, συνήγαγε μεν στρατιώτας καὶ εὐτον ἐν τη πείρω Ἐλλην δων πολεων πὰσαι γαρ τότε αἱ πόλεις ἐπείθοντο ὁ τι Λακεδαιμύνιος ἀνὴρ ἐπιτάττοι καὶ συν με ταύτ τ στρατια

per rias. dei cobet sὰπόλοιντο συνηγαγε μεν aut cum Hartinano in sequentit,us lacuna tui iterula aut cum Collet lai μὲν eiciendum osse videatur

100쪽

II l. i. 69δρῖν Θίβρων προς το ιππικον εἰς- πεδίον Οὐ κατεβαινεν, ηγάπα δὲ εἰ που τυγχάνοι ν δύναιτο ταύτην τὴν χώραν ἀδίωτον διαφυλάττειν ἐπεὶ δε σωθέντες ο ἀναβάντες μετὰ Κυ- ρου συνέμειξαν αὐτω, ἐκ τούτου δη καὶ ε τοῖς πεδίοις ἀντετάττετο τω ισσαφέρνει, καὶ πύλεις Ιέργαμον μεν κουσαν προσέλαβε και ευθρανίαν καὶ λίσαρναν, ἄν υρυσθένης τε και Προκλης ρχον οἱ ἀπο ημαράτου του Λακεδαιμονίου εκείνω δ' αυτ η χώρα δορον ἐκ βασιλέως δύθη ἀντὶ τῆς επὶ την Ἐλλάδα συστρατείας προσεχώρησαν δε αυτ καὶ Γοργίων καὶ Γογγύλος, δελφοὶ ὁντες, χοντες ὁ μὲν Γάμβριον και Παλαιγάμβριον, ὁ δε Μυριναν καὶ Γρύνειον δῖρονδε και αυται ι πόλεις σαν παρὰ βασιλέως Γογγυλω, τι μόνος Κρετριεων μηδίσας ἐψυγεν. ην δε ς ἀσθενεῖς ουσας

καὶ κατὰ κράτος ὁ Θίβρων ἐλάμβανε Λάρισάν γε μὴν τὴν

Αἰγυπτίαν καλουμενην, ἐπεὶ ου ἐπείθετο, περιστρατοπεδευσάμενος ἐπολιορκει ἐπεὶ δε αλλως ο κ ἐδυνατο ελεῖν, φρεατίαν τεμόμενος υπύνομον ρυττεν ως ἀφαιρησύμενος το δωραυτον δε δ' ἐκ του τείχους ἐκθέοντες πολλάκις ἐνέβαλονει το ρυγμα καὶ ξύλα καὶ λίθους ποιησάμενος αυ χελώνην ξυλίνην ἐπεστησεν ἐπὶ τη φρεατία καὶ ταύτην μεντοι ἐκδραμύντες οἱ Λαρισαῖοι νυκτωρ κατεκαυσαν δοκουντος δ' αὐτουουδεν ποιεῖν, πεμπουσιν οἱ φοροι ἀπολιπύντα Λάρισαν στρατεύεσθαι ἐπὶ Καρίαν.

Ἐν Ἐφεσω δε δη ντος μου, Δ ἐπὶ Καρίαν πορευομένου, Λερκυλίδας ἄρξων ἀφίκετο ἐπὶ το στράτευμα, ἀνὴρ