Historia Graeca

121쪽

ἐπὶ την τριήρη ἀπέπλει ἀφικύμενος δὲ π Γεραστύν, καὶ

συλλέξας κεῖ σον ἐδύνατο του στρατεύματος πλεῖστον εις Ἐφεσον τbν στύλον ἐποιεῖτο.

Eπε δε ἐκεῖσε ἀφίκετο, προτον μεν ισσαφέρνης πέμψας ρετο αυτον τίνος δεύμενος κοι ὁ δ' εἶπεν αυτονομους καὶ τὰς ε τρυσι πύλεις ιναι, σπερ καὶ τὰς ἐν τη παρ' ημῖν Ἐλλάδι προς ταμ εἶπεν δ ισσαφέρνης Εἰ τοίνυν θέλεις σπείσασθαι εως αν γ προς βασιλέα πέμψω, οἶμαιαν σε αὐτα διαπραξάμενον ἀποπλεῖν, εἰ βούλοιο Ἀλλα βουλοίμην αν, φη, εἰ μη οἰοίμην γε πο-ο ἐξαπατὰσθαι. λλ'

ἔξεστιν, ἔφη, σοὶ τούτων πίστιν λαβεῖν ὴ μὴν ούλως ἐμε

ταμα πράξειν Και σοι δε, φη, ξεστι παρ ἐμο πίστιν λαβεῖν η μην ἀδόλως σο πράττοντος αὐτ ημῆς μηδεν της σης αρχῆς ἀδικήσειν ἐν ταῖς σπονδαῖς ἐπὶ τούτοις ρηθεῖσι Tισσαφέρνης μεν μοσε τοι πεμφθεῖσι προς--δ ἹIριππίδα και Λερκυλίδα καὶ Μεγίλλω η μην πράξειν ἀούλως την εἰρηνην, ἐκεῖνοι δε ἀντώμοσαν περ Ἀγησιλάου ισσαφέρνει μῆν αὐτα πράττοντος αὐτο ἐμπεδώσειν τὰς σπονδάς. δμεν η Τισσαφέρνης α μοσεν εὐθὐς φεύσατο ἀντὶ γαρ τοO εἰρηνην ἔχειν στράτευμα πολυ παρὰ βαο λεως προς- ἐχεπρύσθεν μετεπέμπετο Ἀγησίλαος δε, καίπερ αἰσθανύμενος ταsτὰ, μως ἐνέμενε ταῖς σπονδαῖς. 38 δε συχίαν τε καὶ σχολην ἔχων ὁ γησίλαος διέτριβεν ἐν Ἐφέσω, τε συντεταραγμένων ἐν ταῖς πόλεσι των πολιτειον, καὶ ἴτε δημοκρατίας ἔτι ἴσης, σπερ ἐπ'Ἀθηναίων, οἴτε δεκαρχίας, σπερ ἐπὶ Λυσάνδρου, τε γιγνώσκοντες πάντες τον Λύσανδρον, προσέκειντο αὐτω ξιοοντες

122쪽

lli. IV.

διαπράττεσθαι επον παρ Ἀγqσιλάου ν οέοντο και διαταυτα ἀεὶ παμπληθῆ οχλος θεραπευων αντον κολού Τει

ωστε ὁ μὲν Ἀγησίλαος ἰδιώτης ἐφαίνετο, ὁ ο Λυσανδρος

βασιλευς. τι μεν ουν ἐμηνε καὶ τον Ἀγησίλαον ταυτα ἐδηλωσεν στερον οι γε μην αλλοι τριάκοντα πο ου θύ-

νου im ἐσίγων, αλλ' ἔλεγον προς το Ἀγησίλαον Δ παράνομα ποιοίη υσανορος της βασιλεία ογκηρύτερον διάγων. ἐπεὶ ὁ και ρξατο προσάγειν τινὰ τω Ἀγησιλάω ὁ Λυσανδρος, πάντας ις γνοίη αυτον συμπράττοντά τι ηττωμένους ἀπέπεμπεν ως δ' ἀεὶ τὰ ἐναντία ν ἐβουλετ απεβαινε τω Λυσάνδρω, ἔγνω δ το γιγνύμενον και υτ επεσθαι αυτωλι ελ χλον τοις τε συμπρῆξαί τι δεομένοις σαφῖς ἐλεγεν οτι ἔλαττον ξοιεν ει αυτος παρείη βαρεως δε φερων τ ηατιμία, προσελθῶν ιπεν 1 Ἀγησίλαε, μειουν μεν ἄρα συγε του φίλους πίστω. Ναι μὰ ί ἔφη, τους γε βουλομένους ἐμου μείζους φαίνεσθαι τους δε γε αυξοντας εἰ μὴ ἐπισταίμην ἀντιτιμῆν, αἰσχυνοίμην ἄν. καὶ ὁ Λυσανορος ειπεν Ἀλλ' ἴσως και μῆλλον εἰκέτα υ ποιεῖς ν εγὼ πραττον. τάδε ουν μοι κ του λοιπου χάρισαι, πωλῶν μὴ αἰσχυνωμαι ἀδυνατον παρὰ σοι μή εμποδών σοι ἡ πύπεμφύν ποιμε. που γαρ ν ἡ πειρήσομαι ἐν καιρω σοι ειναι εἰπόντος 10 δε ταυτα ἔδοξε και τω γησιλάω υτω ποιησαι, καὶ πεμπε αυτον φ Ἐλλησπύντου ἐκει θε ὁ Λυσανδρος αἰσθύμενος Σπιθριδάτην τον Πέρσην ἐλαττούμενόν τι πο Φαρναβάζου, διαλέγεται - και πείθει ἀποστῆναι ἔχοντα τους τε παιδας και τὰ περὶ αυτον χρήματα και ιππέας ς διακοσίους. και τὰ μέν ἄλλα κατέλιπεν ἐν Κυζίκω, αὐτον ὁ καὶ τον υἱον

ἀναβιβασάμενος κεν ἄγων προς Ἀγησίλαον ἰδὼν δε ὁ Ἀγησίλαος σθη τε θ πράξει καὶ υθυς ἀνεπυνθάνετο περ της Φαρναβάζου χώρας τε καὶ ἀρχης. πιε ὰλ μέγα φρονήσας ὁ ισσαφέρνης ἐπι τω κατα- i

123쪽

βάντι στρατεύματι παρὰ βασιλέως προεῖπεν Ἀγησιλάω πύλεμον, εἰ μὴ ἀπίοι ἐκ της σίας, οἱ με αλλοι συμμαχοι καὶ Λακεδαιμονίων οἱ παρύντες μάλα ἀχθεσθέντες φανεροὶ γε- νοντο, νομίζοντες ἐλάττω τὴν παρουσαν εἶναι δύναμιν γησιλάω της βασιλέως παρασκευης, Ἀγησίλαος δε μάλα φαιδρωτω προσώπω ἀπαγγεῖλαι ισσαφέρνει τους πρεσβεις κελευσενος πολλην χάριν αὐτῶ χοι, τι ἐπιορκήσας αυτb μεν πολεμίους οὐ θεοὐς ἐκτήσατο, οἴ δ' Ἐλλησι συμμάχους ποίησεν. ε δε τούτου εὐθυς τοῖς με στρατιώταις παρήγγειλε συσκευάζεσθαι- ει στρατείαν, ταῖς δε πύλεσιν ει ὰς ἀνάγκη ην ἀφικνεῖσθαι στρατευομεν ει Καρίαν προεῖπεν ἀγορὰν παρασκευάζειν ἐπέστειλε δε καὶ Ιωσι καὶ χλεῖσι καὶ Ἐλλησποντίοις πέμπειν προς αυτον εἰς Ἐφεσον οὐ συστρα- 12 τευσομένους. ὁ δε ισσαφερνης, καὶ τι ἱππικbν οὐκ εἶχεν ο Ἀγησίλαος, η ὁ Καρία ἄφιππος ν. καὶ τι γεῖτο αυτ οργίζεσθαι αὐτῶ δια την ἀπάτην, ω ντι νομίσας ἐπι τον αὐτο οἶκον εις Καρίαν αυτbν ὁρμήσειν, το μεν πεζbν πανδιεβίβασεν ἐκεῖσε, το δ' ἱππικον λ το Μαιάνδρου πεδίον περιηγε, νομίζων κανδ εἶναι καταπατησαι τη ππω τοὐς Ελληνας, πρὶν εἰς τα δύσιππα ἀφικέσθαι. ὁ δ' Ἀγησίλαος ἀντι το ἐπι Καρίαν ἰεναι εὐθὐ τἀναντία ἀποστρέψας επὶ

Φρυγίας ἐπορεύετο καὶ τάς τ ἐν τη πορεία ἀπαντώσας δυνάμεις ἀναλαμβάνων γε καὶ τὰς ν πόλεις κατεστρέφετο και ἐμβαλον ἀπροσδοκητοις παμπληθη χρηματα λάμβανε.

13 καὶ τον μεν ἄλλον χρόνον ἀσφαλως διεπορεύετο ου πύρρωδ' ὁντος Λασκυλείου, προῖόντες αὐτο οἱ ιππεῖς λαυνον επὶ λύφον τινά, δε προχοιεν τί τἄμπροσθεν εἴη κατὰ

124쪽

III. IV.

τυχην δέ τινα καὶ οἱ του Φαρναβάζου ἱππεῖς οι περὶ Γαθίνην καὶ Βαγαῖον τον νύθον δελφύν ὁντες παρύμοιοι τοις Ελλησι τον ἀριθμόν, πεμφθέντες υπ Φαρναβάζου λαυνον καὶ ουτοι ἐπὶ τον αυτον τουτον λύφον. δύντες δε αλλήλους οὐδε τέτταρα πλέθρα απεχοντας, τ μεν προτον ἔστησαν αμφότεροι οἱ μεν Ἐλληνες ἱππεις σπερ φάλαγξ ἐπιτεττάρων παρατεταγμένοι, οι δε βάρβαροι τους πρώτους υπλεον ῆ εις δώδεκα ποιήσαντες, το βάθος δ' ἐπὶ πολλον.επειτα μέντοι πρύσθεν ωρμησαν οἱ βάρβαροι ος ' χεῖρας λθον, σοι μεν ον Ἐλλήνων παισάν τινας, πάντες συνέτριψαν τα δύρατα, οἱ δε Πέρσαι κρανδενα παλτὰ χοντες ταχυ δώδεκα μεν ἱππέας, δύο δ' ππους ἀπέκτειναν ἐκ δετουτου ἐτρέφθησαν οἱ Ἐλληνες ἱππεῖς βοηθήσαντος δε γησιλάου συν τοις πλίταις, πάλιν ἀπεχώρουν οι βάρβαροι, καὶ lΠερσῖν εις αυτον ἀποθνῆσκει γενομένης δὲ ταύτης της βίππομαχίας, θυομένω τω γησιλάω τη στεραία επὶ προύδωἄλοβα γίγνεται τα ἱερά τουτου μέντοι φανέντος στρέψας

ἐπορευετο ἐπι θάλατταν γιγνώσκων δε τι ει μὴ ἱππικονίκανον κτήσαιτο, οὐ δυνήσοιτο κατὰ τα πεδία στρατευεσθαι, εγνω τουτ κατασκευαστέον εἶναι, Α μὴ δραπετευοντα πολεμεῖν δέοι καὶ τους μὲν πλουσιωτάτους ἐκ πασον τον ἐκειπύλεων ἱπποτροφειν κατέλεξε προειπὰ δέ, στις παρέχοιτο ῖππον καὶ πλα καὶ ἄνδρα δύκιμον, τι ἐξέσται αυτ μὴ

στρατευεσθαι, ἐποίησεν - ταυτα συντόμως πράττεσθαιωσπερ αν τις τον περ αυτου ἀποθανουμενον προθυμως

ζητοίη.- ὁ τουτου ἐπειδὴ ἔαρ πέφαινε, συνήγαγε μεν ἄπαν οτ στράτευμα εις μεσον ἀσκῆσαι δ' - βουλύμενος ἄθλα

125쪽

III. IV.

προύθηκε ταῖς τε πλιτικαῖς τάξεσιν, τις αριστα σωμάτων ἔχοι, καὶ ταῖς ἱππικαῖς τις κράτιστα ἱππευοι καὶ πελτασταῖς δε καὶ τοξύταις θλα προύθηκεν, σοι κράτιστοι προς τὰ προσηκοντα ἔργα φανεῖεν ἐκ τουτου δε παρῆν ὁρῆν τὰ μεν γυμνάσια πάντα μεστ ανδρον των γυμναζομένων, τον δ' ἱππόδρομον των ἱππαζομένων, τους δε ἀκοντιστὰς καὶ τους

17 τοξύτας μελετοντας ἀξίαν δε καὶ λην την πύλιν ἐν γ ῆνl τὴν Ἐφεσον θέας ἐποίησεν τε γαρ αγορὰ ην μεστὴ παντοδαπον καὶ Ἀπων καὶ πλων νίων, οῖ τε χαλκοτυποι καὶ οἱ τέκτονες καὶ οἱ χαλκεῖς καὶ οἱ σκυτοτόμοι καὶ οἱ ζωγράφοι πάντες πολεμικὰ πλα κατεσκευαζον, στε τὴν πύλιν οντως 18 i εσθαι πολέμου ἐργαστήριον ει ναι. ἐπερρώσθη ὁ αν τις καὶ ἐκεῖνο ἰδών, Ἀγησίλαον με πρῖτον, ἔπειτα δε καὶ τους ἄλλους στρατιώτας ἐστεφανωμένους ἀπωτον γυμνασίων ἀπιόντας καὶ ἀνατιθέντας τους στεφάνους 9 Ἀρτέμιδι. που γαρ ἄνδρες θεους μεν σέβοιντο, τὰ δε πολεμικὰ ἀσκοῖεν, πειθαρχεῖν ὁ μελετωεν, πο ου εἰκος ἐνταυθα πάντα μεστὰ ἐλπίHὲν ων ἀγαθον εἶναι , γούμενος δε καὶ το καταφρονεῖν τῖν

πολεμίων ρώμην τινὰ ἐμβάλλειν προς το μάχεσθαι, προεῖπε τοι κήρυξι τους -ο τῖν ληστῖν ἁλισκομένους βαρβάρους

γυμνους πωλεῖν. ρῖντες ο , οἱ στρατιῖται λευκους μέν

διὰ το μηδέποτε ἐκουεσθαι, μαλακους δε καὶ ἀπύνους διὰ το ἀεὶ ἐπ' χημάτων εiναι, ἐνόμισαν Ουδεν διοίσειν τον πύλεμονῆ εἰ γυναιξὶ δέοι μάχεσθαι. 20 Ἐν δε τούτω τω χρύνω καὶ ὁ ἐνιαυτος ηδ αφ' ου ἐξέπλευσεν ὁ Ἀγησίλαος διεληλυθει, στε οι με περὶ Λυσανδρον τριάκοντα οἴκαδε ἀπέπλεον, διάδοχοι δ' αὐτοῖς οἱ περὶ Βριππίδαν παρησαν. τούτων Σενοκλέα με καὶ αλλον ἐτα- ξεν ἐπὶ τους ἱππέας, Σκύθην δε ἐπὶ τους νεοδαμώδεις ὁπλί-

126쪽

τας, Βριππίδαν δ' ἐπὶ τους Κυρείους, Μύγδωνα δε ἐπὶ τους ἀπο των πόλεων στρατιώτας, καὶ προεῖπεν αὐτοῖς Δ εὐθὐςηγήσοιτο τὴν συντομωτάτην ἐπὶ τὰ κράτιστα της χώρας, πως αυτίθεν υτ τὰ σώματα καὶ τὴν γνώμην παρασκευάζοιντοῶς ἀγωνιούμενοι ὁ μέντοι ισσαφέρνης αὐτ μεν ἐνύμισε lλέγειν αυτbν πάλιν βουλώμενον ἐξαπατησια, εἰς Καρίαν δενυν τω - ἐμβαλεῖν, καὶ τύ τε πεζον καθάπερ τε πρύσθεν εἰς Καρίαν διεβίβασε καὶ το ἱππικὼν εἰς το Μαιάνδρου πεδίον κατέστησεν ὁ δ' γησίλαος οὐκ ἐψεύσατο, αλλ' σπερ προεῖπεν ευθυς εἰς τον Σαρδιανbν τύπον ἐνέβαλε καὶ τρεις μενημέρας ι ἐρημίας πολεμίων πορευύμενος πολλὰ τὰ ἐπιτήδεια

τη στρατια ειχε τη δε τετάρτη κον- των πολεμίων ἱππεις. καὶ τω με ἄρχοντι των σκευοφύρων εἶπε διαβάντι το 22

Πακτωλον ποταμον στρατοπεδεύεσθαι, αυτοὶ δε κατιδύντες

τους των Ἐλληνων κολουθους ἐσπαρμένους εἰς ρπαγὴν πολ- λους αυτων ἀπέκτειναν. iσθύμενος ὁ Ἀγησίλαος, βοηθεῖν ἐκέλευσε του ιππέας ο δ α Πέρσαι δε ειδον την βοηθειαν, θροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι τωνιππέων τάξεσιν ἔνθα δη ὁ 'Anyίλαος γιγνώσκων τι τοις 23μεν πολεμίοις υπω παρείη το πεζύν, αυτ δὲ οὐ/εν ἀπείητον παρεσκευασμένων, καιρον γήσατο μάχην συνάψαι, εἰ δυναιτο σφαγιασάμενος ουν την με φάλαγγα ευθυς γενἐπὶ τους παρατεταγμένους ἱππέας ἐκ δε τον ὁπλιτον ἐκέλευσε

τὰ δέκα ἀφ' βης θειν μύσε αὐτοῖς τοῖς δὲ πελτασταῖς εἶπε δρύμω φηγεῖσθαι παρήγγειλε δε καὶ τοις ππεοσιν ἐμβάλ

127쪽

24 τους μεν δὴ ππέας ἐδέξαντο οἱ Πέρσαι ἐπεὶ δ' ἄμα πάντατα δεινὰ παρην, ἐνέκλιναν, καὶ οἱ μεν αυτον εὐθὐς ε τω ποταμ ἐπεσον, οι δ' ἄλλοι φευγον. οἱ δ' Ἐλληνες ἐπακολουθουντες αἱροOM καὶ τὼ στρατύπεδον αυτον. καὶ ο μεν πελτασταί, σπερ εἰκύς, ει αρπαγὴν ἐτράποντο ὁ δ' Ἀγησίλαος κύκλω πάντα καὶ φίλια καὶ πολέμια περιεστρατοπεδευσατο και ἄλλα τε πολλὰ χρηματα λήφθη, α ηυρε πλέον

ἐβδομηκοντα τάλαντα, καὶ αἱ κάμηλοι δε τύτε ἐλήφθησαν, ας Ἀγησίλαος ει τὴν Ελλάδα ἀπήγαγεν. 25 Πυτε δ αυτ η μάχη ἐγένετο, ισσαφέρνης ἐν Σάρδεσιν

γνους δὲ καὶ αυrbς ο Περσον βασιλε0ς ισσαφέρνην αἴτιονε ιναι του κακος φέρεσθαι τὰ εαυτοs, ιθραυστην καταπέμψας ἀποτέμνει αυτο την κεφαλήν. τολο δε ποιησας ὁ

Tιθραυστης πέμπει προς το Ἀγησίλαον πρέσβεις λέγοντας 'M Ἀγησίλαε, ὁ μεν αἴτιος των πραγμάτων καὶ μῖν καὶ μῖν ἐχει την δίκην βασιλεὐ δὲ ξιοι σὲ με ἀποπλεῖν οἴκαδε

τὰς δ' ἐν τη σω πύλεις αυτονύμους υσας τον ἀρχαιον26 δασμ ον αυτ ἀποφέρειν ἀποκριναμένου του γησιλάου

εως α πυθ τὰ παρὰ της πύλεως μεταχώρησον, ἔφη, εις τὴν Φαρναβάζου, ἐπειδὴ καὶ ἐγ τον ὁ ἐχθρον τετιμώρημαι. Eως ν τοίνυν, ἔφη ὁ Ἀγησίλαος, ἐκεῖσε πορευωμαι, δίδου δὴ τη στρατιὰ τὰ ἐπιτήδεια ἐκείνω μεν δὴ ὁ ιθραύστης δίδωσι τριάκοντα τάλαντα ὁ δε λαβδεν ει ἐπὶ την Φαρνα-27 βάζου Φρυγίαν. φύντι δ' - ἐν τω πεδίλτω περ Κύμης

128쪽

III. IV. v. 97

τουτο δ' ἐποίησαν οι Λακεδαιμένιοι τοιωδε λογισμω, ως εἰ αυτις αμφοτερων αρχοι, τό τε πεζον πολυ αν ἰσχυρότερον εἶναι, καθ' εν sσης της ἰσχύος ἀμφοτεροις, τύ τε ναυτικήν, ἐπιφαινομένου το πεζο ενθα δεοι ἀκουσας δε αὐτ O 28 Aγησίλαος, πρῖτο μεν ταῖς πύλεσι παρήγγειλε ταῖς ἐν ταῖς νήσοις καὶ ταῖς ἐπιθαλαττιδίοις τριήρεις ποιεῖσθαι πύσας εκάστη βούλοιτο των πύλεων καὶ ἐγένοντο καιναί, εξ να τε πύλεις ἐπηγγείλαντο και οἱ ἰδιωται ἐποιοsντο χαρίζεσθαι βουλύμενοι, εις εἴκοσι και κατέν Πείσανδρον δε-- sτης γυναικις ἀδελφον ναύαρχον κατέστησε, φιλύτιμον μὲν καὶ ρρωμένον τὴν νυχήν, ἀπειρύτερον δε του παρασκευάζεσθαι δε δεῖ καὶ Πείσανδρος με ἀπελθων α ναυτικὰ επραττεν ο δ' Ἀγησίλαος, σπερ ρμησεν, ἐα ὶ τὴν Φρυγίαν

ἐπορεύετο.

V μεντοι ιθραύστης, καταμαθεῖν δοκον τον Ἀγησίλαονv. lκαταφρονοοντα των βασιλέως πραγμάτων καὶ ουδαμθ διανοούμενον ἀπιεναι ἐκ της Ἀσίας, ἀλλα μὰλλον ἐλπίδας εχοντα μεγάλας αἱρήσειν βασιλέα, ἀπορων τί χρωτο τοι πράγμασι, πεμπει πιμοκράτην οὐ λδιον εἰς Ἐλλάδα δους χρυσίον εἰς πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου, καὶ κελεύει πειρασθαι πιστὰ τ μεγιστα λαμβάνοντα διδύναι τοῖς προεστηκύσιν ἐν ταῖς πύλεσιν ἐφ' τε πύλεμον ἐξοίσειν προς Λακεδαιμονίους. ἐκεῖνος δ' ἐλθων δίδωσιν ἐν Θήβαις μεν Ἀνδροκλείδα τε καὶ Ἱσμηνία καὶ Γαλαξιδώρω ἐν Κορίνθω δε ιμολά τε καιΠολυάνθει, ἐν Αργει ὁ Κύλωνί τε καὶ τοις με αὐτοs.Mθηναῖοι δε καὶ οὐ μεταλαβέντες τούτου το χρυσίου μως

V. I τιμοκράτην ' Ona cum lucunas in lut Artin. c. 20

129쪽

98 III. v.

αρχεσθαι οἱ μεν δη δεξάμενοι τὰ χρήματα εἰς τὰς ικείας πύλεις διέβαλλον του Λακεδαιμονίους ἐπεὶ δε ταύτας εις μῖσος αυτον προήγαγον, συνίστασαν και τὰς μεγίστας πύλεις προς ἀλλήλας. Γιγνώσκοντες δε ι εν ταις ήβαις προεστοτε ὁτι ει μή τις ἄρξει πολεμου, οὐκ ἐθελήσουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι λύειν τὰς σπονδὰς προς τους συμμάχους, πείθουσι Λοκροὐς τους πουντίους ἐκ της ἀμφισβητησίμου χώρας Φωκεsσί τε και αυτοῖς χρήματα τελέσαι, νομίζοντες τους Φωκέας τούτου γενομένου ἐμβαλεῖν εις την Λοκρίδα καὶ οὐκ ἐψεύσθησαν, ἀλλ' εὐθυς οἱ Φωκεῖς ἐμβαλόντες ει τὴν Λοκρίδα πολλα πλάσια χρήματα λαβον οἱ οὐ περι τυν Ἀνδροκλείδαν ταχὐἐπεισαν τους Θηβαίους βοηθεῖν τοῖς Λοκροῖς, δε οὐκ εις τὴν ἀμφισβητήσιμον, αλλ' εις την ὁμολογουμένην φίλην τε και σύμμαχον εἶναι Λοκρίδα ἐμβεβληκύτων αυτον ἐπεὶ δεοἱ Θηβαῖοι ἀντεμβαλύντες ει τὴν Φωκίδα ἐδρουν τὴν χώραν, εὐθὐς οἱ Φωκεῖς πέμπουσι πρέσβεις εἰς Λακεδαίμονα καιῆξίουν βοηθεῖν αυτοῖς, διδάσκοντες δε οὐκ ηρξαντο πολέμου, ἀλλ' αμυνέμενοι λθον ἐπὶ τους Λοκρούς. οἱ μέντοι Λακεδαιμύνιοι ἄσμενοι λαβον πρύσασιν στρατεύειν ἐπὶ τους Θηβαίους, πάλαι ργιζύμενοι αὐτοῖς της τε αντιλήψεως της του πύλλωνος δεκάτης ἐν Λεκελεία καὶ του ἐπὶ τον Πειραι μὴ ἐθελῆσαι ἀκολουθησαι. τιοντο δ' αὐτοψ και Κορινθίους πεῖσαι μὴ συστρατεύειν ἀνεμιμνήσκοντο δε καιῶς θύειν τ ἐν Αὐλίδι τον 'Aγησίλαον οὐκ εἴων καὶ τὰ τεθυμένα ἱερὰ δες ἐρριψαν ἀπο του βωμο και τι οὐδ' εἰς τὴν Ἀσίαν Ἀγησιλάω συνεστράτευον ἐλογίζοντο δε και καλον καιρbν iναι του ἐξάγειν στρατιὰν ἐπ αυτοὐς και παsσαι της εἰς αὐτοὐς βρεως τά τε γὰρ ἐν νυσία καλος σφίσιν ἔχειν,

130쪽

III. v.

κρατουντος Ἀγησιλάου, και ἐν Ἐλλάδι ουδένα αλλον πύλεμον ἐμποδῶν σφίσιν εἶναι. ουτ δε γιγνωσκούσης της πόλεως των Λακεδαιμονίων φρουρὰν μεν οἱ ἔφοροι φαινον, Λυσανδρον δ' ξέπεμψαν εις Φωκέας και ἐκέλευσα αυτούς τε τους Φωκέας γοντα παρεῖναι και Οἰταίους και ἹIρακλεώτας και Μηλιῆς καὶ Αἰνιῆνας ις λίαρτον. ἐκεῖσε δὲ καὶ Παυσανίας, σπερ ἔμελλεν γεῖσθαι, συνετίθετο παρέσεσθαι εἰς ρητὴν μέραν, ἐχων Λακεδαιμονίους τε και τους ἄλλους Πελοποννησίους. καὶ ὁ μεν Λυσανδρος τά τε αλλα τα κελευ-ύμενα ἔπραττε και προσέτι ρχομενίους ἀπέστησε Θηβαίων. δε Παυσανίας, ἐπεὶ τὰ διαβατήρια ἐγένετο αυτω, καθεω- μενος ἐν εγέ του τε ξεναγοὐ διέπεμπε και τους ἐκ των περιοικίδων στρατιώτας περιέμενεν ἐπεί γε μην δηλον τοις

ωηβαίοις ἐγένετο τι ἐμβαλοιεν οἱ Λακεδαιμονιο εις τὴν χώραν αυτον, πρέσβεις ἐπεμψαν Ἀθηναζε λέγοντας τοιάδε. D νδρες Ἀθηναῖοι, α με μέμφεσθε μιν ως ψηφισαμένων χαλεπὰ περὶ μον ἐν τη καταλυσε του πολέμου, υκορθος μέμφεσθε ου γὰρ η πύλις ἐκεῖνα ἐψηφίσατο, αλλεις ἀνηρ εἶπεν ος ἔτυχε τύτε ἐν τοῖς συμμάχοις καθήμενος.

οτε δε παρεκάλουν μὰς οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ τον Πειραιῆ, τότε πασα η πύλις ἀπεψηφίσατο μὴ συστρατευειν αυτοῖς. δι Θμῆς ουν ου Ἀκιστα ὁργιζομένων μῖν των Λακεδαιμονίων, δίκαιον ιναι νομίζομεν βοηθεῖν μῆς τη πύλει μον. πολυ δ' ἔτι μῆλλον ἀξιουμεν, σοι των ἐν ἄστει ἐγένεσθε προθυμως ἐπὶ τους Λακεδαιμονίους ἰέναι. ἐκεῖνοι γὰρ κατα-