Historia Graeca

101쪽

μεν ουν Θίβρων ἀπηλθεν οἴκαδε καὶ ζημιωθεὶς φυγε κατηγύρου γὰρ υτο οι συμμαχοι ς ἐφείη ἁρπάζειν τω στρατευματι τους φίλους. ὁ δε ερκυλίδας ἐπεὶ παρέλαβε τι στράτευμα, νους πύπτους ντας ἀλλήλοις τον ισσαφερνη καὶ τον Φαρνάβαζον, κοινολογησάμενος- Tισσαφερνει ἀπήγαγεν εἰς τὴν Φαρναβάζου χώραν το στράτευμα, λύμενος θατέρω μαλλον η μα ἀμφοτεροις πολεμεῖν. ν δε καὶ πρύσθεν ὁ Βερκυλίδας πολεμιος το Φαρναβάζω ἀρμοστὴς γὰρ γενύμενος εν Ἀβυδ ἐπὶ Λυσάνδρου ναυαρχουντος, διαβληθεὶς - Φαρναβάζου, στάθη τὴν ἀσπίδα ἔχων ο δοκεῖ κηλὶς εἶναι τοῖς σπουδαίοις Λακεδαιμονίων ' ταξίας γὰρ ζημίωμά ἐστι. καὶ δια ταυτα δὴ πολυ διον ἐπὶ τον Φαρνάβαζον ηει. 10 κα ευθυς μεν τοσουτω διέφερεν ει τ αρχειν του Θίβρωνος ωστε παρήγαγε το στράτευμα δια της φιλίας χώρας μεχρι

της Φαρναβάζου Αἰολίδος οὐδε βλάψας τους συμμάχους. -δε ἰολις αυτ ῆν με Φαρναβάζου, ἐσατράπευε δ'

αυτ ταύτης της χώρας, ως με ἔζη, Ζῆνις αρδανευς' ἐπειδὴ δε ἐκεῖνο νύσω ἀπέθανε, παρασκευαζομένου του Φαρναβάζου ἄλλω δοῖναι τὴν σατραπείαν, Μανία -ου Ζήνιος γυνή, αρδανὶς καὶ αυτη, ἀναζευξασα στύλον καὶ δορα λαβουσα στε καὶ αὐτῶ Φαρναβάζω δουναι καὶ παλλακίσιν αυτο χαρίσασθαι καὶ τοῖς δυναμένοις μάλιστα παρὰ Φαρνα- 1 βάζω, πορευετο. ἐλθοοσα δ' εἰς λύγους ειπεν Τὸ Φαρνάβαζε,

ὁ νη σοι ὁ ἐμb καὶ τἄλλα φίλος ἡ καὶ τους φύρους ἀπε

δίδου στε ὐ ἐπαινον αυτον τίμας α ουν εγώ σοι μηδενχεῖρον ἐκείνου πηρετῖ, τί σε δεῖ ἄλλον σατράπην καθιστάναι αν δέ τί σοι μὴ ἀρέσκω, ἐπὶ σοὶ δήπου ἔσται ἀφελομενω 12 με ἄλλω δουναι τὴν ρχήν. Ἀκουσας ταυτα ὁ Φαρνάβαζος

102쪽

III. r. 1

ἔγνω δεῖν τὴν γυναῖκα σατραπεύειν. νδ επεὶ κυρία της χώρας ἐγένετο, τούς τε φύρους οὐδεν ῆττον ἀνδρος ἀπεδίδου, καὶ προς τούτοις, ποτε ἀφικνοῖτο προς Φαρνάβαζον, ἀεὶ γεδορα αὐτω, καὶ ποτε ἐκεῖνος εἰς τὴν χώραν καταβαίνοι,

πολ πάντ- των υπάρχων κάλλιστα καὶ ηδιστα ἐδέχετο αυτον, καὶ ς τε παρελαβε πόλεις διεφύλαττεν αὐτῶ καὶ των οὐχ 3ὐπηκόων προσελαβεν ἐπιθαλαττιδίας Λάρισάν τε καὶ Ἀμαξιτον καὶ Κολωνας ξενικω μεν Ἐλληνικῶ προσβαλοsσα τοῖς τείχεσιν, υτ δε εφ' ἄρμαμάξης θεωμένη ' ον δ' ἐπαινέσειε, τούτω δορα ἀμεμπτως δίδου, στε λαμπρύτατα το ξενικον κατεσκευάσατο. συνεστρατεύετο δὲ τῶ Φαρναβάζω καὶ κύτε

εἰς Μυσοὐς η Πισίδας ἐμβάλοι, ὁτι τὴν βασιλέως χώραν

κακουργοοσιν. στε καὶ ἀντετίμα αυτὴν μεγαλοπρεπος ὁ Φαρνάβαζος καὶ σύμβουλον ἔστιν τε παρεκάλει. Iδη δ' Οὐσης ιαντης δεῖν πλέον η τετταράκοντα, μειδιας, θυγατρος ἀνὴρ αὐτης ν ἀναπτερωθεὶς πύ τινων ως αἰσχρον εἴη γυναῖκαμεν ρχειν αυτον δ' ἰδιώτην εἶναι, τους με αλλους μάλα φυλαττομένης αυτῆς, σπερ εν τυραννίδι προσῆκεν, ἐκείνωδε πιστευούσης καὶ ἀσπαζομένης σπερ αν γυνὴ γαμβρον ἀσπάζοιτο, εἰσελθΔν ἀποπνῖξαι αυτὴν λέγεται ἀπέκτεινε δε καὶ το υῖν αὐτης, τύ τε εἶδος ντα πάγκαλον καὶ δεῖν ἔντα ς πτακαίδεκα ταοτα δὲ ποιήσας κηφιν καὶ Γέργιθα ab ἐχυρὰς πύλεις κατέσχεν, ἔνθα καὶ τὰ χρήματα μάλιστα ν η Μανία. αἱ δ' αλλαι πύλεις οὐκ ἐδέχοντο αυτόν, αλλὰ Φαρναβάζω σωζον αὐτὰς οἱ νύντες φρουροί. ἐκ δε τούτου ὁ Μει

διας πέμψας Φρα τω Φαρναβάζω ξίου ἔχειν τὴν χώραν

ῶσπερ η Μανία. 4 δ' ἀπεκρίνατο φυλάττειν αυτά, ἔστ αναυτος ἐλθων - αὐτω ἐκείνω λάβρ τὰ δορα οὐ γὰρ αν φηαν βούλεσθαι μη τιμωρήσας Μανία. 4 δε ερκυλίδας ἐν 16

103쪽

τούτω τῶ καιρῶ ἀφικνεῖται, και ευθυς μεν ἐν μια μερα Λάρισαν και μαξιτbν καὶ Κολωνας τὰς ἐπιθαλαττίους πόλεις εκουσας παρελαβε πεμπων δε και προς τὰς Αἰολίδας πόλεις ὴξίου λευθερουσθαί τε αυτὰς καὶ εἰς τὰ τείχη δεχεσθαι και συμμάχους γίγνεσθαι. οι μεν ουν Νεανδρεῖς καὶ Ἱλιεις και Κοκυλῖται ἐπείθοντο και γαρ οἱ φρουρουντες Ἐλληνες ἐν αὐταις ἐπε Μανία ἀπέθανεν, οὐ πάνυ τι καλος περιεί-i ποντο ὁ δ' εν Κεβρ ι, μάλα ἰσχυρω χωρίω, τὴν φυλακὴν εχων, νομίσας, ει διαφυλάξειε Φαρναβάζω την πόλιν, τιμηθηναι ν υπ' κείνου, υκ δέχετο τον Λερκυλίδαν ὁ δεδργιζύμενος, παρεσκευάζετο προσβάλλειν επε δε θυομένω αυτ ου ἐγίγνετο τὰ ιερ τη πρώτη, τὴ στεραία πάλιν ἐθύετο. ως δε υδε αὐτα ἐκαλλιερεῖτο, πάλιν τη τρίτη και

μέχρι τεττάρων μερων ἐκαρτερε θυομενος, μάλα χαλεπος φερων Ἀσπευδε γαρ πρὶν Φαρνάβαζον βοηθῆσαι ἐγκρατὴς i γενέσθαι πάσης της Αἰολίδος. θηνάδας δέ τις Σικυώνιος

λοχαγής, νομίσας τον μεν ερκυλίδαν φλυαρεῖν διατρίβοντα, αὐτὼ δ' κυνος εἶναι το δωρ ἀφελέσθαι τους Κεβρηνίους, προσδραμδεν συν ζ ἔαυτου τάξει πειρῆτο τὴν κρήνην συγ- χουν οἱ δὲ ἔνδοθεν ἐπεξελθύντες αὐτόν τε συνετρωσαν καιδύο ἀπέκτειναν, καὶ τους ἄλλους παίοντες καὶ βάλλοντες ἀπήλασαν ἀχθομένου δε το Βερκυλίδου, καὶ νομίζοντος ἀθυμοτέρους κατὰ τὴν προσβολὴν ἔσεσθαι, ερχονται επιτου τείχους παρὰ των Ἐλλήνων κήρυκες, καὶ ιπον τι δἰ μεν Ἀρχων ποιοίη, - ἀρέσκοι σφίσιν αυτοὶ δε βουλοιντο συν τοις 1 Ἐλλησι μαλλον ν ν τῶ βαρβάρω ειναι ἔτι δε διαλεγομενων

104쪽

ἀναλαβὰν τὰ πλα γεῖτο προς τὰς πύλας οἱ δ' ἀναπετάσαντες δέξαντο καταστήσας δε καὶ ἐνταθθα φρουρους εὐλυςkει ἐπὶ τὴν Σκῆψιν καὶ τὴν Γέργιθα. ὁ Μειδιας προσ- 20δοκον μεν ον Φαρνάβαζον, ὀκνον δ' ξδη τους πολίτας, πέμψας προς το Βερκυλίδαν ειπεν τι ἔλθοι αν εἰς λόγους, ει ὁμήρους λάβοι ὁ δε πέμψας αὐτω ἀπο πύλεως κάστης των συμμάχων να ἐκέλευσε λαβεῖν τούτων ὁπόσους τε καὶ ὐποίους βούλοιτο ὁ δε λαβὼν δέκα ἐξῆλθε, καὶ συμμείξας τω ερκυλίδα ρώτα ἐπὶ τίσιν δν σύμμαχος γένοιτο ὁ δ' ἀπεκρίνατο

εφ' τε του πολίτας ἐλευθέρους τε και αντονύμους ἐαν καιαμ ταsτα λέγων προς τὴν Σκῆψιν γνοὐ δε ὁ Μειδιας 10τι οὐκ αν δύναιτο κωλύειν βία των πολιτον, εi ασεν αὐτονεισιέναι ὁ δε ερκυλίδας γύσας θ Αθηνα ν η των Σκηψίων ἀκροπύλει οὐ μεν του Μειδίου φρουροὐς ξήγαγε, παραδοὐ δὲ τοι πολίταις τὴν πύλιν, και παρακελευσάμενος, ωσπερ Ἐλληνας καὶ ἐλευθέρους χρή, sτω πολιτεύειν, ἐξελ- θῶν γεῖτο ἐπὶ την ἔργιθα συμπρούπεμπον δε πολλοὶ αὐτον κα των Σκηψίων, τιμοντές τε και ηδύμενοι τοι πεπραγμένοις ὁ δε ειδίας παρεπύμενος αὐτω ξίου τὴν των Γεργι 22θίων πόλιν παραδο0ναι αὐτω και δ ερκυλίδας μέντοι λεγενῶς των δικαίων οὐδενbς ἀτυχήσοι αμα δε αὐτα λέγων νει προς τὰς πύλας σὐν τω Μειδία, καὶ το στράrευμα κολούθει αὐτω εἰρηνικος εἰς δύο. ο δ' ἀπ των πύργων καὶ μάλαυφηλῖν ἔντων ροντες τον Μειδίαν - αὐτω οὐκ εβαλλον εἰπόντος δε του Λερκυλίδου Κέλευσον, ω Μειδία, ἀνοῖξαι

ἔλθω κἀνταsθα θύσω τη θηνα, ὁ Μειδίας κνει με ἀνοί

γειν τὰς πύλας, φοβούμενος δε μὴ παραχρημα συλληφθη,

105쪽

III. I.

23 ἐκέλευσεν ἀνοῖξαι ὁ δ' ἐπεὶ εἰσηλθεν, ἔχων υ τον Μειδίαν ἐπορευετο προς την κρύπολιν καὶ τους μεν ἄλλους στρατιώτας ἐκέλευε θέσθαι περὶ τα τείχη τὰ πλα, αὐτος δε συντοι περ αυτον ἔθυε τη 'Aθηνὰ ἐπεὶ δ' ἐτέθυτο, ἀνεῖπε καὶ τους Μειδίου δορυφύρους θέσθαι τὰ πλα ἐπὶ τῶ στύματι

του αυτου στρατευματος, ως μισθοφορησοντας Μειδία γαρ 24 ουδεν ἔτι δεινον εἶναι ὁ μεντοι Μειδίας ἀπορων ὁ τι ποιοίη,

εἶπεν γ μὲν τοίνυν ἄπειμι, ἔφη, ξένιά σοι παρασκευάσων. δε ω μα Λί', εφη, ἐπεὶ αἰσχρον με τεθυκότα ξενίζεσθαι 1 π σου, ἀλλα μὴ ξενίζειν σε μέν ου παρ μῖν' εν δ' αὐτο δεῖπνον παρασκευάζηται θ καὶ συ τὰ δίκαια προς 25 ἀλλήλους καὶ διασκεψύμεθα καὶ ποιήσομεν. ἐπεὶ δ' ἐκαθέζοντο, ηρώτα ὁ Λερκυλίδας Εἰπέ μοι, ω Μειδία, ὁ πατήρ

σε αρχοντα του οl κου κατέλιπε Μάλιστα, ἔφη. Καὶ πόσαι σοι οἰκίαι ησαν πύσοι δε χοροι πύσαι δε νομαί ἀπογ π φοντος δ' υτου ι παρόντες των Σκηψίων εἶπον νεύδεται

' 26 σε υτος, ω ερκυλίδα. Τμεῖς δέ γ', ἔφη, μὴ λίαν μικρολογεῖσθε. ἐπειδὴ δε ἀπεγέγραπτο τὰ πατρῶα, Εἰπέ μοι, ἔφη, Μανία δε τίνος ην οι δε πάντες εἶπον τι Φαρναβάζου.

κουν καὶ τὰ ἐκείνης, ἔφη, Φαρναβάζου μάλιστα, ἔφασαν. πιμέτερ' αν εἴη ἔφη, ἐπεὶ κρατουμεν πολέμιος γὰρ μῖν Φαρνάβαζος ἀλλ' γείσθω τις, ἔφη, που κεῖται τὰ Μα-27 νίας καὶ τὰ Φαρναβάζου. 4γουμένων δε τον λλων ἐπὶ τὴν

106쪽

III. I. I.

Μανίας οἴκησιν, ην παρειλήφει ὁ Μειδίας, κολουθε κἀκεῖνος. ἐπεὶ δ' εἰσῆλθεν, ἐκάλει ὁ Λερκυλίδας τους ταμίας, φράσας δε τοῖς πηρέταις λαβεῖν αυτους προεῖπεν αυτοῖς ς εἴ τι κλέπτοντες ἁλώσοιντο των Μανίας, παραχρημα ἀποσφαγήσοιντο οἱ δ' ἐδείκνυσαν. ὁ δ' ἐπεὶ εἶδε πάντα, κατέκλεισεν αὐτὰ καὶ κατεσημήνατο καὶ φυλακας κατέστησεν. ἐξιων δε 28 Os ηυρεν ἐπὶ ταῖς θύραις των ταξιάρχων καὶ λοχαγον, εἶπεν αυτοῖς μισθος μεν μῖν, ω ανδρες, εἴργασται τη στρατιαεγγυς ἐνιαυτου κτακισχιλίοις ἀνδράσιν ν δέ τι προσεργασώμεθα, καὶ ταυτα προσέσται ταυτα δ' εἶπε γιγνώσκων οτι ἀκουσαντες πολ ευτακτύτεροι καὶ θεραπευτικώτεροι ἔσονται.

ἐρομένου δὲ οὐ Μειδίου με δε που χρὴ οἰκεῖν, δε σερκυλίδα ἀπεκρίνατο Ἐνθαπερ καὶ δικαιότατον, ω Μειδία, ἐντη πατρίδι τ σαυτου Σκήψει καὶ ἐν τῆ πατρωα οἰκία. ο μεν δὴ Λερκυλίδας ταυτα διαπραξάμενος καὶ λαβωνtinεν κτ ημέραις ἐννέα πόλεις, ἐβουλευετο πως αν μὴ ἐν τηφιλία χειμάζων βαρυς εἴη τοῖς συμμάχοις, σπερ Θίβρων, μηδ' α Φαρνάβαζος καταφρονον τη - κακουργη τὰς Ἐλληνίδας πύλεις πέμπει ουν προς αυτον καὶ ἐρωτα πύτερον βουλεται εἰρηνην η πόλεμον ἔχειν ὁ μέντοι Φαρνάβαζος νομίσας τὴν Αἰολίδα ἐπιτετειχίσθαι θ εαυτο οἰκήσει Φρυγία,

σπονδὰς εῖλετο.

Ω δε ταυτα ἐγένετο, ἐλθων ὁ Βερκυλίδας ει τὴν Βιθυνίδα Θράκην ἐκεῖ διεχείμαζεν, οὐδε το Φαρναβάζου πάνυ

ην . . . προσεργασώμεθα IN ' L. . . προσεργασόμεθα γινώσκων

107쪽

III. I.

τι ἀχθομένου πολλάκις γὰρ οἱ Βιθυνώ αυτ μολεμουν καὶ τὰ Φ αλλα ὁ Λερκυλίδας ἀσφαλῖς φερων καὶ γων την Βιθυνίδα καὶ φθονα χων τὰ πιτήδεια διετελει επειδὴ δεῆλθον αυτω παρὰ του Σευθου πέραθεν συμμαχοι των δρυσῖν ἱππεῖς τε, διακόσιοι καὶ πελτασταὶ ως τριακόσιοι, υτοι στρατοπεδευσάμενοι και περισταυρωσάμενοι π το Ἐλληνι κου δε ελοω στάδια, αιτοsντες φυλακας του στρατοπέδου

τε ν ερκυλίδαν των πλιτον, ἐξισαν επὶ λείαν καὶ πολλὰ 3 λάμβανον ἀνδράποδά τε καὶ χρήματα. δη ν δντος μεστουτου στρατοπέδου αυτοῖς πολλον αἰχμαλώτων, καταμαθύντες οἱ Βιθυνοι σοι αἶσαν καὶ σου κατέλιπον Ἐλληνας φυλακας, συλλεγεντες παμπληθεῖς πελτασταὶ καὶ ἱππείς μ'ῆμερα προσπίπτουσι τοῖς πλίταις δε διακοσίοις ουσιν. πειδὴδ εγγυς γενοντο, οἱ μὲν βαλλον, οι δ' κύντιζον εις αυτους. οἱ δ' ἐπεὶ τιτρώσκοντο μεν καὶ ἀπέθν5σκον, ποίουν Γ ουδεν κατειργμένοι ἐν τω σταυρώματι - ἀνδρομήκει ὁντι, διασπάσαντες τ αυτον χυρωμα ἐφέροντο εἰς υτους, οἱ δὲ μὲν ἐκθεοιεν πεχώρουν, καὶ ραδίως πεφευγον πελτασταὶ ὐπλίτας, ἔνθεν δε καὶ ἔνθεν κύντιζον, καὶ πολλοὐς αυτον εφ' κάστη εκδρομὴ κατεβαλλον τελο δε σπερ ἐν αυλίω σηκασθεντες κατηκοντίσθησαν. ἐσώθησαν μεντο αυτον ἀμφὶ τους πεντεκαίδεκα ει το Ἐλληνικόν, καὶ ουτοι ἐπεὶ ευθέως ζῆσθοντο το πραγμα, αποχωρήσαντες ε τη μάχ διαπεσύν- τες ἀμελησάντων το Βιθυνον ταχυ δε ταυτα διαπραξά-

108쪽

III. LI.

μενοι οἱ Βιθυνοὶ καὶ τους σκηνοφυλακας τῖμυδρυσον Θρακον ἀποκτείναντες, ἀπολαβόντες πάντα τὰ ιχμάλωτα ἀπηλθον ωστε οἱ Ἐλληνες ἐπει γησθοντο, βοηθουντες ουδεν ἄλλο ηυρον η νεκροὐ γυμνους ἐν τω στρατοπέδω. ἐπεὶ μέντοι ἐπανῆλθον οἱ οδρυσαι, θάψαντες τους αυτον καὶ πολυν οινον ἐκπιόντες ἐπ αυτοῖς καὶ ἱπποδρομίαν ποιήσαντες, ὁμου δὴ το λοιπον τοῖς Ἐλλησι στρατοπεδευσάμενοι ηγον καὶ ἔκαον τὴν Βιθυνίδα. Aμ δε τω ρι ἀποπορευέμενος ὁ Λερκυλίδας ἐκ τον Βιθυνον ἀφικνεῖται ι Λάμψακον ἐνταυθα δ' ὁντος αυτουερχονται π τον οἴκοι τελο υρακύς τε καὶ λ αυβάτης καὶ ωντισθένης ουτοι δ' ῆλθον ἐπισκεψόμενοι τά τε ἄλλα ὁπως

ἔχοι τὰ ἐν τῆ Ἀσία, καὶ Βερκυλίδα ἐρουντες μένοντι ἄρχειν

καὶ τον ἐπιύντα ἐνιαυτόν καὶ ἐπιστεῖλαι δε σφίσιν αυτοῖς τους ἐφύρους συγκαλέσαντας τους στρατιώτας εἰπεῖν ς ων μεν προσθεν ἐποχων μέμφοιντο αυτοῖς, ὁτι δε νυν ουδεν δίκουν, ἐπαινοῖεν καὶ περὶ του λοιπου χρόνου εἰπειν τι νμεν ἀδικῖσιν, ου ἐπιτρέψουσιν, αν δε δίκαια περὶ τους συμμάχους ποιῖσιν, ἐπαινέσοντα αυτους. ἐπει μέντοι συγκαλέσαντες τους στρατιώτας ταυτ ἐλεγον, ὁ τον Κυρείων προεστηκως ἀπεκρίνατο Ἀλλ Ἀνδρες Λακεδαιμόνιοι, μεῖς με εσμεν ολαυτοι νυν τε καὶ πέρυσιν αρχων δε αλλος μεν νυν, αλλος δε τι παρελθών το ουν αἴτιον του νυν με μὴ ἐξαμαρτάνειν, τότε δε αυτοὶ δη κανοί ἐστε γιγνώσκειν. συσκηνουντων δε τον τε οἴκοθεν πρέσβεων καὶ του Βερκυλίδα, ἐπεμνήσθη τις τῖν περι τον Ἀρακον τι καταλελοίποιεν πρέσβεις τον ερρονησιτον ἐν Λακεδαίμονι τουτους δε

109쪽

λέγειν ἔφασαν δε νυν με οὐ δύναιντο την χερρόνησον ἐργάζεσθαι φέρεσθαι γὰρ καὶ ἄγεσθαι π των Θρακῖν εἰ νἀποτειχισθείη ἐκ θαλάττης ει θάλατταν, καὶ σφίσιν αν γῆν πολλὴν και γαθὴν εἶναι ἐργάζεσθαι καναλλοις πύσοι βούλοιντο Λακεδαιμονίων. στ εφασαν Ου αν θαυμάζειν, εἰ

καὶ πεμφθείη τις Λακεδαιμονίων απ της πύλεως συν δυνάμει ταsτα πράξων ὁ οἶν Ιερκυλίδας προς μεν κείνους ουκεἰπεν ην χοι γνώμην ταο ἀκούσας, ἀλλ' πεμψεν αυτοὐς ε Ἐφέσου δια των Ἐλληνίδων πύλεων, δύμενος τι ἔμελλον ψεσθαι τὰς πύλεις ἐν εἰρήνη εὐδαιμονικῖς διαγούσας. οἱ μεν η ἐπορεύοντο. ὁ ε ερκυλίδας ἐπειδὴ γνω μενε- τεον ὁν, πάλιν πέμψας προ τον Φαρνάβαζον ἐπήρετο πύτερα βουλοιτο σπονδὰς ἔχειν καθάπερ δια του χειμονος η πολεμον. ἐλομένου δε του Φαρναβάζου καὶ τότε σπονδάς, υτω καταλιπων καὶ τὰς περὶ κεινα πύλεις φιλίαςJ ἐν ιρήνη διαβαίνειτον Ἐλλησποντον συν τ στρατεύματι εἰς τὴν Εὐρώπην, καὶ δια φιλίας της Θράκης πορευθεις και ξενισθεὶς π Σεύθου 10 ἀφικνεῖται εἰς ερρύνησον. ην καταμαθων πόλεις με ενδεκα δώδεκα χουσαν, χώραν δε παμφορωτάτην καὶ ἀρίστηνουσαν, κεκακωμένην δέ, σπερ ἐλέγετο - των Θρακῖν, ἐπεὶ μέτρον ὁρε του ἰσθμο επτὰ καὶ τριάκοντα στάδια, - ἐμέλλησεν, αλλὰ θυσάμενος ἐτείχιζε, κατὰ μέρη διελδεν τοῖς στρατιώταις το χωρίον καὶ ἄθλα αὐτοῖς ποσχόμενος δώσειν τοῖς πρώτοις ἐκτειχίσασι, καὶ τοῖς ἄλλοις ς καστοι ἄξιοι ειεν, πετέλεσε το τεῖχος ἀρξάμενος απο ρινο χρόνου προ

110쪽

δπώρας. καὶ ἐποίησεν ἐντος του τείχους ενδεκα με πύλεις, πολλοὐ δε λιμένας, πολλην δε κἀγαθην πύριμον, πολλὴν δε πεφυτευμένην, παμπληθεῖς δε καὶ παγκάλας νομὰς παντοδαποῖς κτηνεσι. ταοτα δε πράξας διέβαινε πάλιν εις την Ἀσίαν. I iEπισκοπον δε τὰς πύλεις ἐώρα τα μεν ἄλλα καλος χου- σας, - δε φυγάδας ηὐρεν Ἀταρνέα χοντας χωρίον ἰσχυ- ρύν, καὶ ἐκ τούxου ὁρμωμενους φέροντας καὶ ἄγοντας τὴν γωνίαν, καὶ ζοντας απ τουτου πυθόμενος δε τι πολἰς σῖτος ἐνην αὐτοῖς περιστρατοπεδευσάμενος ἐπολιύρκει καὶ ε ὀκτωμησὶ παραστησάμενος αὐτούς, καταστήσας ἐν αὐτω ράκοντα Πελληνέα ἐπιμελητήν, καὶ κατασκευάσας ἐν τω χωρίω εκπλεω πάντα τα ἐπιτήδεια, να εἰ αὐτω καταγωγή, οπύτε αφικνοῖτο,

ἀπῆλθεν εἰς Ἐφεσον η πέχει π Σάρδεων τριῖν μερον δύν. Καὶ μέχρι τουτου του χρόνου ἐνδειρήν διηγον ισσαφέρνης τε καὶ Αερκυλίδας καὶ οι ταύτr Ἐλληνες καὶ οἱ βάρβαροι ἐπεὶ ὁ ἀφικνούμενοι πρέσβεις εἰς Λακεδαίμονα πbτον γωνίδων πόλεων ἐδίδασκον τι εἴη ἐπὶ ισσαφέρνει, ει βούλοιτο, ἀφιέναι αυτονομους τὰς Ἐλληνίδας πόλεις ει κακως πάσχοι Καρία, νθαπερ ὁ ισσαφέρνους οἶκος, οὐτως

αν φασαν τάχιστα νομίζειν αυτον συγχωρήσειν αυτονομους σφας ἀφεῖναι ἀκούσαντες ταμα οἱ εφοροι ἐπεμψαν προς ερκυλίδαν, καὶ ἐκέλευον αὐτον διαβαίνειν σὐν τω στρατεύματι ἐπὶ Καρίαν καὶ Φάρακα τον ναύαρχον σὐν ταῖς ναυσὶ παραπλεῖν. οι με δη ταμ' ἐποίουν ἐτύγχανε δε κατὰ τοὐτο 1sτον χρονον καὶ Φαρνάβαζος προς ισσαφέρνην ἀφιγμένος,