Historia Graeca

111쪽

ἄμα μεν τι στρατηγος των πάντων ἀπεδέδεικτο ισσαφέρνης, αμα δε ιαμαρτυρούμενος οτι τοιμος εἰη κοινὴ πολεμεῖν καὶ συμμάχεσθαι καὶ συνεκβάλλειν τους Ἐλληνας εκ της βασι- λεως' ὀλλως τε γαρ πεφθόνει της στρατηγίας τωπισσαφέρνει

καὶ της Αἰολίδος χαλεπος ἔφερεν ἀπεστερημένος ὁ δ' ἀκούων Πρῖτον μεν τοίνυν, ἔφη, διάβηθι σὐν ἐμοὶ ἐπὶ Καρίαν, ἐπειτα i δε καὶ περὶ τούτων βουλευσώμεθα ἐπεὶ δ' ἐκεῖ σαν, ἔδοξεν

αυτοῖς ἱκανὰς φυλακὰς εἰς τα ἐρύματα καταστήσαντας διαβαινε ιν πάλιν επὶ την γωνίαν. ως δ' ηκουσεν ὁ Λερκυλίδας οτι πάλιν πεπερακότες εἰσι τον Μαίανδρον, ειπAν τω Φάρακι

ως ὀκνοίη μη δ ισσαφέρνης καὶ ὁ Φαρνάβαζος ερήμην οὐσαν

καταθέοντες φέρωσι καὶ αγωσι τὴν χώραν, διεβαινε καὶ αυτύς. πορευώμενοι δε ούτο ουδέν τι συντεταγμένω τω στρατεύματι, δε προεληλυθύτων των πολεμίων εἰς την φεσίαν ἐξαίφνης δροσιν εὐτο ἀντιπέρας σκοπους ἐπὶ των μνημάτων 15 και ἀνταναβιβάσαντες ει τὰ παρ ἐαυτοῖς μνημεῖα και τύρσεις τινὰς καθορῖσι παρατεταγμένους αυτοῖς ν η δις Καράς τε λευκάσπιδας καὶ τ Περσικιν οσον τύγχανε παρον στράτευμα καὶ Ἐλλ νικὶ, οσον εἶχεν κάτερος αυτον καὶτ ιππικον μάλα πολύ, τ μεν ισσαφέρνους ἐπὶ τ δεξιω16 κέρατι, τ δε Φαρναβάζου ἐπὶ τ εὐωνύμω δες δε ταοτα Ισθετο ὁ ερκυλίδας, τοις με ταξιάρχοις καὶ τοῖς λοχαγοῖς εἶπε παρατάττεσθαι την ταχίστην εις ὀκτώ, τους δε πελταστὰς ἐπὶ τὰ κράσπεδα κατέρωθεν καθίστασθαι καὶ τους ππέας,17 σου γε δὴ καὶ χυς ἐτύγχανεν ἔχων αυτος δε ἐθυετο. σον με δη ην ἐκ Πελοποννήσου στράτευμα, συχίαν εἶχε καὶ παρεσκευάζετο ς μαχούμενον ' σοι δε σαν απο Πριήνης τε καὶ χιλλειου καὶ απ νήσων καὶ τον γωνικον πόλεων, οι μεντινες καταλιπόντες ἐν τω σίτω τὰ πλα ἀπεδίδρασκον καὶ

112쪽

HI. II.

εμενον, δῆλοι σαν οὐ μενοsντες. τον μεν ουν Φαρνάβαζον 18 ἐξηγγέλλετο μάχεσθαι κελεύειν. 4 μέντοι ισσαφέρνης τύ τε Κύρειον στράτευμα καταλογιζύμενος ς ἐπολέμησεν αυτοῖς καὶ τούτω πάντας νομίζων μοίους εἶναι τους Ἐλληνας, ἐβούλετο μάχεσθαι, ἀλλα πέμψας προς Λερκυλίδαν εἶπεν τι ει λύγους βουλοιτο αὐτω ἀφικέσθαι. καὶ ὁ Λερκυλίδας λαβὼν του κρατίστους τ είδη των περ αυτbν καὶ ππέων καὶ πεζῖν προῆλθε προς τους ἀγγέλους, καὶ εἶπεν υλλα παρεσκευασάμην μεν ἔγωγε μάχεσθαι, Δ ὁρῆτε ἐπεὶ μεντοι κε νος βούλεται ι λύγους ἀφικέσθαι -δ' ἐγ αντιλέγω. νμέντοι ταsτα δε ποιεῖν, πιστὰ καὶ μηρους δοτέον καὶ ληπτων. δίξαντα δε ταοτα καὶ περανθέντα ταμεν στρατεύματα Ιου

ἀπῆλθε, τ μεν βαρβαρικον εις ράλλεις της Καριας το δ' Ἐλληνικbν εις Λεύκοφρυν, ἔνθα ν Ἀρτέμιδος τε ἱερον μάλα ἄγιον καὶ λίμνη πλέον η σταδίου πύψαμμος ἀέναος ποτίμου καὶ θερμο υδατος. καὶ τύτε με ταοτα ἐπράχθη τρ δ' ὐστε - ραία ις τ συγκείμενον χωρίον λθον, καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς πυθέσθαι αλληλων ἐπὶ τίσιν ν τὴν εἰρηνην ποιήσαιντο. 5 20 μὲν η Λερκυλίδας εἶπεν, εἰ υτονομους ω βασιλευς τὰς Ἐλληνίδας πύλεις, ὁ δε ισσαφέρνης καὶ Φαρνάβαζος εἶπαν ὁτι εἰ ἐξέλθοι- Ἐλληνικbν στράτευμα ἐκ τxi χώρας καὶ οἱ

Λακεδαιμονίων ἁρμοσταὶ ἐκ των πύλεων. Ἀαοτα δε εἰπύντες ἀλλήλοις σπονδὰς ἐποιήσαντο, εως ἀπαγγελθείη. τὰ λεχθέντα Βερκυλίδα μεν εις Λακεδαίμονα, ισσαφέρνει δὲ ἐπὶ βασιλέα.

113쪽

M Tούτων δε πραττομένων ἐν Ἀσία πο Λερκυλίδα, Λακεδαιμύνιοι κατὰ τον αυτον χρόνον, πάλαι ὀργιζόμενοι τοῖς υλείοις και τι ἐποιήσαντο συμμαχίαν προς Ἀθηναίους και Ἀργείους καὶ Μαντινέας, καὶ τι δίκην φάσκοντες καταδεδικάσθαι αυτον ἐκώλυον καὶ Ου ιππικου καὶ του γυμνικουαγῖνος, καὶ ου μόνον ταsτ ρκει, αλλὰ καὶ Λίχα παραδύντος Θηβαίοις τ αρμα, ἐπεὶ ἐκηρύττοντο νικοντες, τε εἰσῆλθε Λίχας στεφανώσων τον νίοχον, μαστιγοsντες αὐτον, ἄνδρα 2 γέροντα, ἐξήλασαν τούτων δ' στερον καὶ Ἀγιδος πεμφθέντος θυσα τω Λιι κατὰ μαντείαν τινὰ ἐκώλυον οἱ Βλεῖοι μὴ προσευχεσθαι νίκην πολέμου, λέγοντες ως καὶ το ἀρχαῖον χολω νύμιμον, μη χρηστηριάζεσθαι τους Ἐλληνας ἐφ' λλή- 23 νων πολέμω ' στε ἄθυτος πηλθεν ἐκ τούτων - πάντων ὀργιζομένοις ἔδοξε τοι ἐφύροις και η ἐκκλησία σωφρονίσαιαυτούς. πέμψαντες ουν πρέσβεις εἰς 'Hλιν εἶπον οτι τοῖς τέλεσι των Λακεδαιμονίων δίκαιον δοκοίη εινα ἀφιέναι αυτους τὰς περιοικίδας πύλεις αυτονομους ἀποκριναμένων δε των Ῥλείων οτι υ ποιήσοιεν ταμα, ἐπιληίδας γὰρ χοιεν τὰς πύλεις, φρουρὰν φηναν οἱ ἔφοροι ἄγων δ το στράτευμαυγις ἐνέβαλε διὰ της χαῖα εἰς τὴν λείαν κατὰ Λάρισον. 24 ἄρτι δε του στρατεύματος φύντος ἐν τη πολεμια καὶ κοπτομένης τῆς χώρας, σεισμος ἐπιγίγνεται. ὁ δ' Ἀγις θεῖον γησάμενος ἐξελθων πάλιν ἐκ της χώρας διαφηκε το στράτευμα ἐκδε τούτου οἱ 'Hλεῖοι πολυ θρασύτεροι σαν, και διεπρεσβεύοντο εἰς τὰς πύλεις, ὁσας δεσαν δυσμενεῖς τοι Λακεδαιμονίοις

tu Ini in sequentibus in care supersedimus καταδεδι-

114쪽

ουσας περιιύντι δε τω ἐνιαυτω φαίνουσι πάλιν οἱ φορο 25 φρουρὰν ἐπ τὴν Ιλιν, και συνεστρατευοντο τω υγιδι πλην Βοιωτον καὶ Κορινθίων οι τε αλλοι πάντες συμμαχοι και οἱ Ἀθηναῖοι ἐμβαλύντος δε τουωγιδος ὁ Αυλῖνος ευθυς μεν Λεπρεὰται ἀποστάντες των Ῥλείων προσεχώρησα αυτω, ευθύς δε Μακίστιοι, ἐχύμενοι δ' Ἐπιταλιεῖς διαβαίνοντι δε τον πο-

ται ὁ προσεχώρουν ετρῖνοι καὶ Ῥμφίδολοι και Μαργανεῖς. ἐκ δὲ τούτου ἐλθὼν εἰς υλυμπίαν ἔθυε τω Λι τω υλυμπίω ' nκωλυειν δε υδεὶς ἔτι πειρῆτο θύσας δε προς το ἄστυ ἐπορευετο, κύπτων καὶ κάων τὴν χώραν, καὶ περπολλα μεν κτήνη, περπολλα δε ἀνδράποδα λίσκετο ἐκ της χώρας ' στε ἀκουοντες καὶ αλλοι πολλοὶ των ρκάδων και χαιῖν κοντες ησαν συστρατευσίμενοι καὶ μετεῖχον της αρπαγῆς καὶ γένετο αλ στρατεία σπερ ἐπισιτισμος θ Ιελοποννησω ἐπεὶ δε ἀφίκετο προς την πύλιν, τα με προάστια καὶ τ 27 γυμνάσια καλὰ ντα ἐλυμαίνετο, την δε πύλιν ὐτείχιστος

γαρ ην ἐνύμισαν αυτον μὴ βουλεσθαι μὰλλον η μὴ δυνασθαιελεῖν. xiουμένης δε της χώρας, καὶ ἴσης της στρατιῆς περὶ Κυλλήνην, βουλύμενοι οἱ περὶ Σενίαν τον λεγύμενον μεδίμνω ἀπομετρήσασθαι το παρὰ του πατρbς ἀργυριον την πήλιν διαντον προσχωρῆσαι τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἐκπεσύντες α οἰκίας ξίφη ἔχοντες σφαγὰς ποιουσὶ καὶ ἄλλους τέ τινας ἀποκτείνουσι καὶ ὁμοιών τινα Θρασυδαί ἀποκτείναντες τω τουδήμου προστάτη ωοντο Θρασυδαῖον ἀπεκτονεναι, στε ὁ μεν δῆμος παντελος κατηθυμησε καὶ συχίαν εἶχεν, οἱ δε σφα 2sγεῖς πάντ οντο πεπραγμενα εἰναι. καὶ οἱ ἐφογνώμονες αυτοῖς

ἐξεφέροντο τὰ πλα εἰς την ἀγοράν. 4 δν Θρασυδαῖος ετι

115쪽

καθευδων ἐτυγχανεν ουπερ μεθυσθη Δ δε ισθετο ὁ δῆμος οτι οὐ τέθνηκεν ὁ Θρασυδαιοςl, περιεπλήσθη οἰκία ενθεν 29 καὶ ἔνθεν, σπερ πο σμο μελιττον ὁ γεμῶν ἐπειδὴ δεῆγεῖτο ὁ Θρασυδαῖος ἀναλαβων τον δημον, γενομενης μάχης εκράτησεν ὁ δῆμος, ἐξεπεσον δε προς τους Λακεδαιμονίους οἱ εγχειρήσαντες ταῖς σφαγαις επε δ α μυγις ἀπιών διέβη

πάλιν τονυλφειόν, φρουρους καταλιπων ἐν Ἐπιταλίω πλησίοντο Ἀλφειο καὶ Λυσιππον ἱρμοστὴν καὶ Ους ξ Ἐλιδος φυγάδας το μεν στράτευμα διῆκεν, α πος δε οἴκαδε ἀπῆλθε. 30 καὶ το μεν λοιπbν θέρος καὶ τον ἐπιώντα χειμον - του Λυσίππου και των περ αυτον ἐφέρετο καὶ γετο τῖνHλείων χώρα του δ' ἐπιόντος θερους πεμψας Θρασυδαῖος εἰς Αακεδαίμονα συνεχώρησε Φεας τε το τεῖχος περιελεῖν και

Κυλλήνης καὶ τὰς ριφυλίδας πύλεις ἀφεῖναι Φρίξαν καὶ

μιτάλιον και ετρίνους καὶ Ἀμφιδύλους και Μαργανέας, προ δε ταυται καὶ κρωρείους καὶ Αασιονα ον υ Ἀρκάδων ἀντιλεγύμενον. IJπειον μεντο τὴν μεταξ πύλινυραίας καὶ Μακίστου ξίουν οἱ Βλεῖοι χειν πρίασθαι γαρεφασαν την χώραν ἄπασαν παρὰ τον τίτε ἐχόντων την πύλιν 3 τριάκοντα ταλάντων, καὶ το ἀργυριον δεδωκεναι οἱ δε Αακεδαιμόνιοι γνύντες μηδεν δικαιότερον εἶναι βία πριαμένους

βία ἀφελομενους παρὰ τον ήττύνων λαμβάνειν, ἀφιεναι

καὶ ταυτην νάγκασαν το μεντοι προεστάναι του ιδ του υλυμπίου ἱερου, καίπερ υκ ἀρχαίου Πείοις ἔντος, ο ἀπήλασα αυτους, νομίζοντες τους ἀντιποιουμενους χωρίτας εἶναι καὶ ου ἱκανους προεστάνας τούτων δε συγχωρηθέντων εἰρήνη τε γίγνεται καὶ συμμαχία υλείων προς Λακεδαιμονίους. καὶ ουτ μεν δὴ ὁ Λακεδαιμονίων καὶ λείων

πόλεμος ἔληξε.

116쪽

Μετὰ δε τουτο γις ἀφικύμενος εἰς Λελφους καὶ τὴνiu. I δεκάτην ἀποθυσας, πάλιν ἀπιων καμεν εν ιραία, γέρων ηδ ων, καὶ ἀπηνέχθη με εἰς Αακεδαίμονα ἔτι ζον, ἐκει δεταχυ τελευτησε καὶ ἔτυχε σεμνοτέρας κατὰ ἄνθρωπον ταφης ἐπεὶ δε σιώθησαν αἱ μέραι, καὶ ἔδει βασιλέα καθίστασθαι, ἀντέλεγον περὶ βασιλείας Λεωτυχίδης, Γος φάσκωνυγιδος εἶναι, Ἀγησίλαος δε δελφύς. λύντος δε του Λεω- 2τυχίδου Ἀλλ' ὁ νύμος, Δ Ἀγησίλαε, ου ἀδελφbν ἀλλ' υἱον

βασιλεως βασιλευειν κελεύει εἰ δε ιος - μὴ τυγχάνοι, αδελφύς- ως βασιλευοι. με αν δέοι βασιλευειν Πῖς, εμου γε οντος υτι ὁ τυ καλεῖς πατέρα, υκ ἔφη σε ιναι ἐαυτου. λλ' ὐπολ κάλλιον κείνου εἰδυῖα μήτηρ και νυν ἔτι φησίν. Ἀλλα ὁ Ποτειδὰν ως μάλα σευ ψευδομένω κατεμήνυσεν ἐκ του θαλάμου ἐξελάσας σεισμ ει το φανεροντον ον πατέρα συνεμαρτυρησε δε αυτ αυτ καὶ ὁ ληθέστατος λεγύμενος χρύνος ιναι ἀφ' ου γάρ τυ ἐφυσε και ἐφάνη εν ω θαλάμω δεκάτω μην ἐγένου ο μεν τοιαυτ'

ἔλεγον. Λιοπείθης δέ, μάλα χρησμολύγος ἀνηρ Λεωτυχίδli a συναγορεύων εἶπεν. και Ἀπολλωνος χρησμος εχ φυλάξασθαι την χωλὴν βασιλείαν Λύσανδρος δε προ αυτον υπερ Αγησιλάου

ἀντεῖπεν ως υκ i'οιτο τον θεον τουτο κελευειν φυλάξασθαι,

μὴ προσπταίσας τις χωλεύσαι τὴν βασιλείαν , ἀλλα μὰλλον

117쪽

εἰναι την βασιλείαν πέτε- οἱ αφ' ρακλέους της πολεως 4 γοῖντο τοιαυτα δε ἀκουσασα η πύλις αμφοτερων γησίλαονεῖλοντο βασιλέα. οἴκω δ' ἐνιαυτb 5ντος ἐν τη βασιλεία Ἀγησιλάου,

θυοντος αὐτο των τεταγμενων τινὰ θυσιῖν περ της πύλεως ειπεν ὁ μάντις τι ἐπιβουλήν τινα των δεινοτατων φαίνοιενοι θεοί. ἐπεὶ δε πάλιν ἔθυεν, ἔτι δεινώτερα ἔφη τὰ ἱερὰ φαίνεσθαι το τρίτον δε θύοντος, εἰπεν ' Ω Ἀγησίλαε, σπερε εν αὐτοῖς εἴημεν τοις πολεμίοις, υτ μοι σημαίνεται. κδε τούτου θυοντες και τοι ἀποτροπαίοις καὶ τοι σωτηρσι,

καὶ μύλις καλλιερήσαντες, ἐπαύσαντο ληγουσης δε της θυσίας εντος πένF μερον καταγορεύει τις προς τους φύρους μι- βουλὴν καὶ τον ἀρχηγδν του πράγματος Κινάδωνα ουτος δ' ην καὶ το εἶδος νεανίσκος και την ψυχην εἴρωστος, οὐ μεντοι των μοίων ἐρομένων δε των φύρων πο φαίη την πρῆξιν ἔσεσθαι, ειπεν ὁ εἰσαγγείλας τι ὁ Κινάδων ἀγαγὼν υτιν επὶ τ ἔσχατον της γορῆς ἀριθμῆσαι κελεύοι πύσο ειεν Σπαρτιῆται ἐν τη ἀγορα καὶ γω, φη, ἀριθμησας βασιλέα τε καὶ φύρους καὶ γεροντας και αλλους ως τετταράκοντα,ῆρύμην' ί δή με τουτους, δε Κινάdων, ἐκέλευσας ἀριθμῆσαι; δε εἶπε Τούτους, ἔφη, νύμιζε σοι πολεμίους εἶναι, τους ' ἄλλους πάντας συμμάχους πλέον γ τετρακισχιλίους ντας τους ἐν τη γορα ἐπιδεικνύναι ' αυτον ἔφη ἐν ταῖς ὁδοῖς ἔνθαμεν ἔνα, ἔνθα δὲ δύο πολεμίους παντοντας, τους δ' ἄλλους απαντας συμμάχους και σοι δὴ ἐν τοι χωρίοις Σπαρτιατον τύχοιεν ντες, ἔνα με πολέμιον τον δεσπύτην συμμάχους δ' 6 ἐν ἐκ στω πολλούς. ἐρωτώντων ε τῖν ἐφύρων πύσους φαίη καὶ τους συνειδύτας την πρῆξιν εἶναι, λέγειν και περὶ τούτου ἐφ αυτὁ Δ σφίσι μεν τοι προσταΤεύουσιν υ πάνυ πολλοί,

118쪽

III. III. 87

ἀξιόπιστοι δε συνειδεῖεν αυτοὶ μέντοι πῆσιν ἔφασαν συνειδέναι καὶ Πωσι καὶ νεοδαμώδεσι καὶ τοις πομείοσι καὶ τοῖς περιοίκοις ὁπου γὰρ ἐν τούτοις τις λύγος γενοιτο περὶ Σπαρτιατῖν, οὐδένα δύνασθαι κρύπτει το μὴ οὐχ δεω αν καὶ μων ἐσθίειν αυτων. πάλιν ὁ ἐρωτώντων πιπλα δε πύθεν ἔφασαν ληψεσθαι . . . τον δ' εἰπεῖν ὁτι ι μὲν δήπου συντεταγμένοι μῖν αὐτοὶ ἐφ' υσον γε δε οπλα κεκτήμεθα,

τω δ' χλω, ἀγαγόντα εἰς τον σίδηρον ἐπιδε ξαι αὐτον ἔφη πολλὰς με μαχαίρας, πολλὰ δε ξίφη, πολλοῖς δε βελίσκους,

πολλοὐ δε πελεκεις καὶ ἀξίνας, πολλὰ δὲ δρεπανα λεγειν δ' αὐτον φη τι καὶ ταμ οπλα πάντ εχ πύσοις ἄνθρωποι καὶ γην καὶ ξύλα καὶ λίθους εργάζονται, καὶ των αλλων δετεχνον τὰς πλείστας τὰ οργανα πλα ἔχειν ἀρκοῖντα, αλλως τε καὶ προς αύπλους. πάλιν ὁ ρωτώμενος εν τίνι χρόνω μέλλοι ταοτα πράττεσθαι, ειπεν τι ἐπιδημειν ι παρθγγελμένον - Ἀκούσαντες ταλα οἱ φοροι ἐσκεμμένα τε λέγειν ηγήσαντο αὐτον καὶ ἐξεπλάγησαν, και οὐδε τὴν μικρὰν καλουμένη εκκλησίαν συλλε αντες, αλλὰ συλλεγόμενοι το γερύν- των αλλος ἄλλοθι ἐβουλεύσαντο πέμψαι τον Κινάδωνα εἰς

Αυλον συν αλλοις τον νεωτέρων καὶ κελεOσαι κειν γοντατον Αὐλωνιτον τέ τινας καὶ τονδειλώτων τοὐς ἐν τῆ σκυτάλ/ γεγραμμένους ἀγαγεῖν δὲ ἐκέλευον καὶ την γυναῖκα, καλλίστη μεν αὐτόθι ἐλέγετο εἶναι, λυμαίνεσθαι δ' ἐδύκει τους ἀφικνουμένους Λακεδαιμονίων και πρεσβυτέρους καὶ νεωτέρους πηρετήκει δε καὶ λλ' ηδ ὁ Κινάδων τοίς ἐφύροις τοιαsτα. καὶ τότε δὴ ἔδοσαν την σκυτάλην ἐκείνω ἐν ί γεγραμμένοι σαν ους δε συλληφθῆναι. ἐρομένου δε

119쪽

88 III. I. V.

τίνας ἄγοι μεν ἐαυτο των νέων, μι ἔφασαν, καὶ τον πρεσβύτατον των ἱππαγρετων κέλευέ σοι συμπέμψαι ξ επτὰ ο αν τυχωσι παρόντες ἐμεμελήκει δε αὐτοῖς πως ὁ ἱππαγρέτης εἰδείη ους δέοι πέμπειν, καὶ οἱ πεμπύμενοι εἰδεῖεν οτι Κινάδωνα δέοι συλλαβεῖν εἶπον δε καὶ τομο - Κινάδωνι, τι πέμψοιεν τρεῖς ἀμαξας, να μὴ πεζους γωσι τους ληφθέντας, ἀφανίζοντες ως ἐδύναντο μάλιστα τι ἐφ ενα 10 ἐκεῖνον ἔπεμπον ἐν δε τη πόλει οὐ συνελάμβανον αυτύν οτι τ πραγμα οὐκήδεσαν οπύσον το μέγεθος καὶ ἀκosσαι προτον ἐβούλοντο του Κινάδωνος λινες εἶεν οἱ συμπράττοντες, πριν αἰσθέσθαι αυτοὐς τι μεμήνυνται, να μὴ ἀπο- δροσιν ἔμελλον δε οἱ συλλαβόντες αυτον με κατέχειν, τους δε συνειδότας πυθύμενοι αὐτο γράψαντες ἀποπέμπειν την ταχίστην τοῖς ἐφύροις. -sτω δ' ἔσχον οἱ ἔφοροι προς τοi πρῆγμα, στε καὶ μύραν ππεων πεμψαν τοῖς Αὐλονος. ἐπεὶ δ' εἰλημμένου του ανδρος κεν ἱππεὐ φέρων τὰ νύ- ματα ν ο Κινάδων ἀπέγραψε, παραχρημα τόν τε μάντιν

Τισαμενον και τους ἄλλους τους ἐπικαιριωτάτους συνελάμβανον. ως δ' ἀνηχθη ὁ Κινάδων καὶ λέγχετο, καὶ μολύγει

πάντα καὶ τους συνειδύτας λεγε, τέλος αυτbν ροντο τί καιβουλύμενος ταοτα πράττοι ὁ δ' ἀπεκρίνατο, μηδενbς ψῆττων εἶναι ἐν Λακεδαίμονι ἐκ τουτου μέντοι δη δεδεμένος καιτω χεῖρε καὶ τον τράχηλον ἐν κλοι μαστιγούμενος και κεντούμενος αυτύς τε καὶ οἱ με αὐτο κατὰ γῆν πόλιν περιήγοντο. καὶ ἴτοι με δη της δίκης ἔτυχον. iv. Μετὰ δὲ αὐτὸπιρίδας τις Συρακύσιος ἐν Φοινίκλι δενμετὰ ναυκλήρου τινος, και ἰδων τριήρεις Φοινίσσας, τὰς μεν

120쪽

IlI. V.

καταπλεουσας ἄλλοθεν, τὰ δε καὶ αυτου πεπληρωμένας, τὰς δε καὶ τι κατασκευαζομένας, προσακουσας δε καὶ τοsτο, τιτριακοσίας αὐτὰς δέοι γενέσθαι, ἐπιβὰς ἐπὶ το προτον αν-αγόμενον πλοιον εἰς τὴν Ἐλλάδα ἐξήγγειλε τοις Λακεδαιμονίοις ως βασιλέως καὶ ισσαφερνους τον στόλον τουτον παρασκευαζομενων ' ποι δε υδὲν φη εἰδέναι ἀνεπτερωμενων δε των Λακεδαιμονίων καὶ τους συμμάχους συναγόντων καὶ βουλευομένων τί χρὴ ποιεῖν, Λυσανδρος νομίζων καὶ τῶ ναυτικωπολυ περιέσεσθαι τους Ἐλληνας καὶ το πεζον λογιζύμενος ως ἐσώθη το μετὰ Κυρου ἀναβαν, πείθει τον Ἀγησίλαον ποστῆναι, ν αυτ δῖσι τριάκοντα με Σπαρτιατῖν εις δισχιλίους δε τον νεοδαμώθων, εἰς ξακισχιλίους δε το συνταγμα τον συμμάχων στρατευεσθαι ει τὴν Ἀσίαν προς δε τουτω τω λογισμω καὶ αυτος συνεξελθεῖν υτ εβουλετο,οπως τὰς δεκαρχίας τὰς κατασταθείσας - ἐκείνου ἐν ταῖς πόλεσιν, εκπεπτωκυίας δε διὰ τους φύρους, ο τὰς πατρίους πολιτείας παρήγγειλαν, πάλιν καταστήσειε με Ἀγησιλάου. ἐπαγγειλαμένου δε του γησιλάου τὴν στρατείαν, διδύασί τε οι Λακεδαιμύνιοι σαπερ ητησε καὶ ξαμήνου σῖτον επε δε θυσάμενος σα ἔδει καὶ τἄλλα καὶ τὰ διαβατήρια ξηλθε ταῖς με πόλεσι διαπέμψας ἀγγελους προειπεν σου τε δέοιεκασταχύθεν πέμπεσθαι καὶ ὐπου παρεῖναι, αυτος ὁ βουλήθηελθhν θυσα εν υλίδι, ἔνθαπερ ο Ἀγαμεμνων ο εἰς ροίαν επλει ἐθυετο. ως δ' κει γένετο, πυθύμενοι οἱ βοιώταρχοι τι θυοι, πεμψαντες ιππεας του τε λοιπου εἶπαν μὴ θυειν

καὶ οἷς ἐνέτυχον ἱεροῖς τεθυμένοις διέρριψαν ἀπο του βωμο0. ὁ δ' ἐπιμαρτυράμενος τους θεους καὶ ὀργιζύμενος, ἀναβὰς