Aristotelous Peri poietikes. Aristotelis de poetica liber, graece et latine, cum notis

발행: 1760년

분량: 139페이지

출처: archive.org

분류: 시학

121쪽

II 4 ARISTOTELIS &C. ter tractata, appareat cmrta; vel, si Μetri Iongitudinem comitetur, videatur languida. Sili plures imitetur, dico autem scilicet si ex pluribus . factis constet - non una est :sicut Ilias & Odyssea multas partes tales habent, quibus etiam per se inest magnitudo r& haec sane Poeniata Constituta sunt, quam maxime fieri potest, optime, & sunt quam maxime Aetionis unius Imitationes. Si igitur Tragoedia his omnibus excellat, & Artis etiam Μunere, non enim oportet illas quamvis Voluptatena excitare, sed eam quam diximus, manifestum est ut melior sit quam Epopoeia,

quoniam finem suum magis assequatur. - De

Tragoedia igitur & Epopoeia, & ipsis & speciebus & partibus ipsinina, quot sint & quid

differunt, & quae sint Causae cur bene aut male fiant, de o ectionibus etiam & Solutionibus, tot dicta sint.

122쪽

C A P. I. Omnis Poesis est Imitatio.

P. I. 1. 8. Λ I,Nμ οπιιηπική. Stialsum Lyricorum quonamiam, qui graritae hoc Carmen ac Licentiae plenum m1 hibebant ad Liberiim Patrem ornandum, factaque Cus Dei canenda. Victoriara. l. 12. ῶσπιρ γαρ - m &c. Variae sunt Criticorunti Sententiae de loci hujus interpretatione. Fortasse, si sensu indefinito vox τίνες intelligatur, fiet quodammodo illustrior - quemadmodum enim quivis Imitatores imitationem plerumque insituunt colori ta gestibus, - im quidem qui coloribus utunturi pre Artem, HVero qui gestibus utuntiarin per eon tudinem, laut per necessitudinem qua gestus alicujus perspectos inbuere atque cognitos, am vero per Vocem; ita &C. P. a. l. 2. ἐν ρυγμῶ καἰ λέγω. Existimo accipi hie debere RBWhmum, iles nascitur e Motu corporis, pedumque aut manuum moderata atque ordinem querulam habente elatione ac positura: & non Rhythmum illum qui notatur in sonore musico-xum instrumentorum. V. λονς Versus ti Prosam significat. Darimus.1. 7. οι τῶν scribe οἱ πολλοὶ τῶν δωμ. missus.1. 9. εποποι=α generico quodam sensu dicitur, Imitatio silicet aesa ex Perbis. IV. - τι επος vulgo usurpatant veteres ut Proiam significet. H.

123쪽

N O T

μους.

C A P. II.

I. Io. ς ΣύρειαιJ desiderantur voces ς - τοιήτους post xileενιμ, quas pluriniae habent Editiones, nisi cum S siurgio- ἡψς ιam quam apud nos sunt interpretemur.

C A P. III.

Causae ex qui diis oritur Poetica scit. - Starium Britationis nobis a natura lassum - θ' Oblectatio quam in emundis Imitan-tis μιμήμνωὶ percipimus. P. s. l. 9. τε πισας τῶν ἄγνωτάτων, καἰ νεκρῶν. Mire hoc pinxit Virgilius Lib. 8. ubi Caci cadaver specu protrahi

- pedibusque insorine cadaver Protrahitur: neque ni expleri corda ligendo Terribiles ociatos, vultum, villosaque setis Pestora semisera, atriue extinetos faucibus ignes. I. IE. αλ' επι βροχυ κρινωνοῦσι, αδτοῦ. Red si si liuerpretatione Latina - praeterea illa in compendio Duuntur. V quippe arbita tror tanto omnibus jucundiorem esse Scieritiam, quanto eam facilius a se ruantur. mecum senui ci. amicus. IV. P. 6. Duiligoo by COOste

124쪽

P. 6. l. I. ψδους. Orationes, quae vitam factaque aliquorum vituperarent; sive solutae illae fuerint, sive certis pedibus vinetae. U. l. S. Μαργώ ς. - Margites viri nornen videtur nisse stolidi atque insani, majus Fabulam aliquam cum scriberet Homeros in eo nomen Poemati illi suo imposuit. V. l. I S. ante aι δ ἐφ' , μώρο ν inserit Victorius PIα--umic Hτῆς παγωδsας καὶ κώμαιAM, M ἐφ' l. 2 . Obscena molliaque Poeniata erant, quibus rus- iatici Homines oritabant Numina quaedam agrestia lasciva. V. Tragoedia a Dithyrambis, Coincedia a Phallicis oraginem duxit. l. 26. dele coniana post vi&αώντων. P. 7. l. 9. γὰρ λεκτ κρν των μίπων τὸ ἰαμίιον ἐn. Horatius Idem his versibus affirmavit. V Archiloclium proprio rabies armavit Iambo; Hunc socci cepere pedem grandesque cothurisi, Alternis aptum sermonibus, & populares Vincenteni strepitus & natum rebus agendis. de Art. Poet. l. 79.

C A P. V.

P. 7. l. ZO. φ e nisi . quod exitium aut dolorem assert ei cui insu. Ρ. 8. l. i. . valet hic Mariseratus e non tamen summu , ut opinor, sed qui liussa Scenicis praepositus esset, cujusmodi ser- me Romae erant . Ediles . Ut autem Archomem x κεν licere solebant, cum Magistratus, probatis ingeniis argumentisque. aliquorum Poetariam, hoc pacto adjuvabat eoriam opus; ita contra αἰτῶν aliquem aiebant: Poetae enim ipsi, videntes hanc rem sibi sonori fiuiaram, seditio Claonam ab ipso petebant; si- denaque, cum cligni existimati solent eo pioemio, ipsumtue a Magistratu, cujus curae hoc erat, o,inuissent, dicebantur ε νl. 2. ελλωταὶ in omni re vocantur qui sponte aliquid suscipiunt. nec delecti, aut legibus coacti. l. 4. α ρολόγους. quod hic Prologos Aristoteles secundo loco po-

est videtur intelligere quem supra sζωσαμ, ius L λόπν appellavit: quod Mnun etiam ipsum testatur, ut praeposivio Ges cum eo nomine ίλως inquam) conjuncta idem valeat, quod πρωταγωνιτηs. Cratio enim quae ante ceteras in Scenam venit, est ea quae prima contendit, & quasi certanaen instituit. primitin igitur tanquam Rem descripsit, deinde Nomine, quo appellata est, ipsam. unificavit. V.C A P.

125쪽

C A P. VI.

ii quos Tragoedia imitatur sint in Arisorem supra vixit, aut

l. 2 2. vox τάντες respicit illos quos Poetae imitantur. I. 23. pro τοῦ ν lege τύτων. V. Madius. Sytb. P. I O. l. 6. μὲν μιμῆντα , δύο μέρη εων - scilicet, Λεξις& Μελοπιιiα. - ως δε μιμοῦντα , ἔν - scilicet, o Mς. - α δε μιμῶνται, τρια - scilicet, Mu)ος, Ηγ1, Διωνοια. l. I 3. βIae. per vitam intellexit, ut puto. non omnia quae invita spatioque temporis, quod vixit, alicui contigeriant; neque enim imitatur Tragoedia oninia alicuius facta - sed vitae ipsius exitum, & qualis denique illa fuerit, fortunata inquam an misera, quod saepe unum tantum factum praestat. hoc autem verum esse utque ita accipi id verbum debere, declarant ea, quae consequuntur. arbhror enim quod addidit καὶ εὐδαιμεύ- - κμηθδαι--νIM .declarationem esse antecedentis vocis. V. P. I . l. I s. οὐ ποιό 'ς. Non malitas. - quai vis enim aliquis satutum in animo su ineat omnia gerere, quae virtutem oleant, & aut austa aut fortia, aut lil eralia facinora sint, contentusque sit his egregiis habitibus, nec unquam aliquid agat, quod illinc prosectum intelligatur, nunquam beatus vere vocabitur. U. P. II. l. 9. ει' γα. πις ενκλειψειε &C. Haec Omnia cum praecedentilaas confusii & in alienum sunt translata locum . quod & alii Cum viderent, remedium adferre sunt conati: non tamen ulla ratione id consecuti, plane ut nobis satisfacerent. ne dubita, quin totus locus ita sit concipiendus. - ΕΛ ἔαν πις ἐφεξῆς γηjήσεις ηθι

tionesque ponat ac finientias, nondum quod Tragoedis est propriuia sciet. Exin vero potisu, quae minus haec ad beat, Fabulam vero Dissiligod Corale

126쪽

re consitutionem habeat rerum, magis erit Trit Media . Praeterea, ea quibus maxime Tragoedia delectat, Fabulae lant partes. Mutationes scilicet Fortunae, & Agnitiones. rarim enim modo utta in pingendi arae hie se res habet. Sa enim quis puluerrimos confundat talom, non ita delectabit, ac se creta ceriam delineet imaginem. Etiam hoc argumento es, quod Poetae, Gum seribere conantur, /rius rictionem recte actabere ac moras possunt, quam res ipsas, ut oportet, constituere. quod quidem idis memifra om- .nibus. - Principium ergo & quasi Anima Tragoediae est Fata . estque ea Actionis, & eorum, qui per hanc maxime imitatio. - Secundum, Mom. - Tertium, Sententia. Η. P. II. l. I 6. eo elm significat anima voluntatem. I. as. Οὐσ. Haec est Sexta Tragoediae pars, quam Latini sere vocarunt Apparatum. Ο ν autem appellat, luia illa continentur omnia, quae oculis Spectatorum subjiciuntur; ut Oniatus Menae, issimenta His ionum, Per in, ac re ua, usui sunt, ciun Fabula aliqua recitatrur. V. l. 27. ἁμοῦνος. - Νotatu dignum videtur, vocem hic &alibi significare Sturium illud, quod ab msrionibus in Tragrediri i exHlendis ponebatur. - Aristoteles affrinat Peram Tragredi vim valere sne ammento Apparatus Hismonum: quod planius dixit Cap. I . l. q. τὸν

C A P. VII.

P. I 3. I. . - σθηας significat Voluptatem quam percipiunt Spee

tatores.

C A P. VIII.

P. I 3. l. . οἴχ ούσπιρ πινες εἴ τm. Aristoteles illorum opinionem resutat, qui si de aliquo Fabulam componunt, i scilicet Hercule) arbitrantur oportere eos omnia quae uti contigerrunt Complecti. - Fabulam vero oportet unam esse & de Actione unaatiliae integra. l. I S. H γ'DI. V. & H. P. I . Dipitigo i by GOoste

127쪽

N O T

Ρ. I . l. I. H προσπι--Θ- ὲν - ἁγρμοῦ. Oiis vi detritur UIU, ut quidam Poetae tragici prodiderunt, nam apud Homerem optimum Auctorem talis de Ulysse nulla suspicio est, sed insimulam eum Tragoediae simulatione insaniae militiam subterfugere voluisse. Cic. de Off. Lib. 3.

C A P. IX.

P. I . l. 2. γεννήμενα pro Wἰμενα. V. P. II. l. . εη-ν απίλν. Iambici Poetae certas Personas perstringunt; inimicosque sibi homines. aut turpes viros omnibus contumeliis vexant, quae definitae personae nomina quibus appellantur habent. V. l. I . παροδι,μενων μύ -- - Vocat hic μογους παροδεδὸμένους. Nos Infra multo appellat -κειλημμενους, ubi inquit non licere Poetis solvere Fabulas acceptas a Nuribus. U. l. 23. o- Secundum quod. Poetae Munus est imitari jαλωατα η - Ο ὐοῦ τὸ ἀνοιγκ-ον. l. 26. ιαυτα --ῆντα , -- Fabulas Episodicas culpat. etiam oragines hujus mali, cautaque sint, indicat; eisque duas esse assim t. Infritiam Poetarium, opiritarem serviori re trionibus. malos enim Poetas tradit labi in hoc sua culpa; Aquia rationem ejus artis, quam tractant, non teneant. - bonos autein, id est, erit litos & priidentes, quia nimis studeant placere& gratificari Histrionibus. V.

C A P. XI.

P. I 7. l. 8. εκ τλ πε πα-isara significat, fortasse, contrarium rebus ante peractis. l. I . προς--ἡντα-Fit aliquando ut res animae

expertes, quae nos diu fefellerint agnoseamus, ut raram, An- um, Vsem, Librium, aliaque limuscemodi infinita: in quibus etiam sunt res quaedam tenues A viles. v. l. 2I. ἐπειδὴ &C. - Victorius post Gμz in mi novam sectionem inchoat, contractisque duabus illis Periodis in unam, sic legit hunc locum: -Eπει λ; η αναγώνας πινῶν ἐον ἀναννώωσεις ψ μέν εια θαήρου προς πιν ἔπιρον μένον, - & lianc lectionem a Paccio & Mailio animadversam fuisse dicit: in vetustissimio etiam exemplari a se reperia esse e us vestigia. Sytb. l. 2 . ἡ Disitig Coral

128쪽

que ipse geminam hanc Agnitionem, in qua plus obscuritatis esse videbatur, illustrat : sumitque illud ex Euripidis Fabula, quae vocata nunc est Iphigenia in Tauras: ait enim - Ciu Iphigenia Orasi cognita es missone Diso . id est, Oresti cognovit Sacerdotem illam Dianae Sororem suam esse, cum ea dedit ipsi Literas ferendas in Graeciam; argumentia lue illarum voce explanavit, ut si sorte in tam longa navigatione, variis ue casibus maris, Literae periissent, Vestis exponere posset, quid illis contineretiar, iis quibus eas reddere debeat. --Ηoc igitur, quod fecit. ut oblenia ab orese cognoseretur, praestare non potuit, ut ob genia intelligeret eam, cui Literas dederat, Fratrem stium Orquare cum Fabula postularet, ut non minus Orestra a Sorare cognosteretur, quam ipse eam cognovisset, altera opus fuit Agnitione. V.

C A P. XII.

P. I 8. l. . τω ν Α, Πάλς. - Num reliquae quoque Perturis lation animi, sormidines, libidines, Iracundiae t haec enim sere sunt ejusmodi, Graeci D appellant: Ego poteram Morbos, & id verbum esset e vessio; sed in consuetudinem nostram non caderet. Nam miserret, imidere, ges , laetam, haec omnia Morbos Graeci appellant; motus animi Rationi non obtemperantes: nos autem hos eosdem motus concitati animi, recte. ut opinor, Perturbationes dixerimus: Morbos autem non satis usitate. Cic. Tusc. Disp. Lib. 3. I. 9. 3γ m A ποψιν. - De Partibus quotitatisis Tragoediae supervacaneum foret disserere, quoniam G. 7. Burton, Vir de Republica literaria optime meritus, SInopsin Dramatis adeo eleganter luculenterque scriptam nuper protulerit, ut nihil Iani a vetenim Tragoediarum stu itosis desideretur.

C A P. XIII.

Fabula, cuiua duplex est Constitutio, agit, quo haec reseres

Talem

129쪽

Talem esse eertum est Sophoclis Electram. e Petionis enirn ανο- με ιις αντ δεος constat, & diversiun illis tribuit exit uni. Electra est τῶν βελπιόνων : ergo prinio est infelix, mox felix. Cineui-nestra & AEgisthus, τῶν : ergo primo tera mox sunt in-δεύω. - Quaerit Philosophus utra sit praestantior - talisne - nn

quae phum Constitutionem barit, & e stiritate in in liritatem teminatur. - Dupliciter respondet: 'serimm per D es prae- ηιiorin t alteram, populi respecta, qui placido exitu maris ri Iectaιur. Sed an hoc requiritur, ut duo in ea repraesententur ini- nilei t Minime. An ut iterram concilientiir t Minime gentium. Persectum A πλῆς --αως exemplum est in Odrina, ipso divino magistro teste. An aliquid ibi tale Niliit. An in Sophoclis E- Dctra P Non. nec enim in ses cum procis, neque Oresti eum o conciliatur. vides ne colorem quidem eci quo coqungi eum siperioribus haec possint. Quid ergo i Noli dubitare, mutilum esse locum & desectum. deest tale aliquid ,-ὲαν

Qui duplium faciunt Consitutioxem, aliquid populo tribuunt, Mut ipse magister loqestur, , μύευέν πιιάm οῖς λατάς. quia aliter exitiis est placidior & selix. ut in , ut Electris. Di vero daeos inter sese eontendentes inducunt, mox conciliantur, Et pia eine noxa aut rande discedunt, mulio magis. Sicut in cephoclis, Teucer, G Menelaus atque Agamemnon, qui mox inter-νentu Ulum conciliantur. quanquam veniam in isto Druinate Scriptor maximus meretur, quia extra HV --αν, sive ipsin fit Constitutionem Fabulae, quae nihil est aliud quam Infaria Asiarise, Mora. Reliqua extendendi Drarnatis causa a Poeta sunt addista, ne in commissione aut deficeret, aut alias non aequaret Tmgoedias. Hoc ergo populo placet, verum perperam . non enim

Tragoediae propria voluptas talis, sed Comessiari. cujus propria est voluptas illa, initiat magnus doctor. H. γ

fibi Hominem sustulerit, nihil miserabile, netae dum id malum molitur, neque cum statim aggredi id deberet, antequam saceret, excitabit, praeterquam in ipso factor tamen factum atten in dens Personam ejus qui patitur malumque id sustinet, non rius qui facit, mλς vocavit Aristoteles. - Quontan aiuem Hores neo simus, propensique natura ad hunc arietum, cerni.

130쪽

mus aliquem nemri, aut graivi aliquo malo vexari, misericordia ejus movemur, illoque ipso tempore aliquantum periuriamur: quo tamen perpetrato facto statim motiis ille extintuitur. V. P. 22. l. a. sortasse in .ν- nempe, Vsm Poream. αἰών λὶδει, καὶ τοῖς ταιρο δεῖ μενοις οιλῶς. idem paenedixit Horatius. Aut Famam re aut eoamrauatiasve, M Scriptor. le Are. Poet. l. II9. l. Io. a Τηλωνος Ην --ohos I. Telegonus filius Ulyssis & Circo, qui Patrem Illiatam veniebat &oves rapiebat in vietum Sociis; Pastores vina parabant: interea Ulysias cum Telemaclio adveniebat, & Telegonum aggressus ab illo vulnerabatur. - hanc Historiana tractavere plurinii Poetae tragici & operibus suis inscriptus fuit Vs auratas UM . D. l. 22. af τψ Κρεσφώτη - Euripides scripsit Fabulam Cresphontem, quod testi inonio Ciceronis intelligitur, qui in prima Tuiaculana inquit: Qua est sententia in Creobonte usus Euripides. ' V.

P. 23. L 3. Victorius omittit post mIουσ auctore Paccio.

C A P. XV.

Ρ. 2 3. l. 6. εο ς agrisu 31. Unum, atque id quidem primum. esse dicit, videre ut mores sint boni: eorrum scilicet, qui indu contur in Fabulam, artificio Poetae eaprimuntiar: eonina vitae prodest, nam, spectant, cum hinc in Fabulis laudari plausuque excipi vident, ad ea facta imitanda excitantur, quae abitas moruus proveniunt; conanturque & ipsi tam V. l. I 3. δεινην fraem, aerem verimeumque in rebus gerenta. U. l. 2O. Θρῆνος οδ σἔως εν-Σ-- . Sectandi praecepti & ipsius neglecti, id est Morum qiu non de ani P nam illam, nec raulis mori quadrant- exemplum esse inquit Aristoteles lamemationem in s in Solia. arbitror autem hoc ab aliquo tragico commissum fuisse, qui cum illae cum navibus transeuntem inauceret Gassem, finxerit illum muliebriter timentantem, nec aequo sortiisque animo malum illud ac periculum tolerantem, cum tamen Pirilis ab aliis Poetis omni in vita tradatur patimi us Disie laborum. neque enim mihi videtur hoc fecisse Homerus, qui commemorat ipsum magno animo Ie in uis easu praesitisse: auctoremque fuisse furiis, ut patienter ferreat id incommodum, ac memoriavneram laborum idos ransuram esse. Fortasse ita illam in aliqua Fabula induxit Euripides: nam altenim hujus vitii exemplum fine ulla dubitatione inde iuniptum est: Poetae nomen posituna sit. V.

SEARCH

MENU NAVIGATION