Ausgewählte schriften des Lucian

291쪽

ETAIR EIτα, γαθέ, καθάπερ ι Φοίνικες αστροις ἐτεκμαίρου την ὁδόν; MEN O μα Λέα, ἀλλ' εὐαζτοῖς στροις ἐποιου- μν την ἀποδημίαν.

ET IR Ἐράκλεις, μακρουν τινα τον νειρον λέγεις, 5ει γε σαυτὰ εχαθες κατακοιμηθεις παρασάγγος λοις.

2 MEN 'Oνειρον γαρ ω τάν, λέγειν σοι δοκῶ ς ἀρτίως ἀφῖγμαι παρὰ του Λιός; ET IR Πῶς φησθα Μένιππος μιν διοπετης

πάρεστιν ἐξ υρανου 10 II . Καὶ μην ἐγώ σοι παρ' υτου ἐκείνου του πάνυ ιδ ηκω τήμερον θαυμάσια καὶ ἀκουσας καὶ ἰδών εἰ δε ἀπιστεῖς, καὶ αυτ τουτο περευφραίνομοι το πέρα

πίστεως ευτυχεῖν.ETAIR Kαι πῶς αν εγωγε, ὼ θεσπέσιε καὶ υλυμ 15πιε Μένιππε, γεννητὰς αυτὰς καὶ ἐπέγειος ων ἀπιστεῖν δυναίμην περνεφέλο ἀνδρὶ καί, να καθ' μηρον εἴπω, των Οὐρανιώνων νἱ αλλ' ἐκεῖνά μοι φράσον, εἰ δοκει, τίνα τρόπον ηρθης ἄνω καὶ ὁπόθεν ἐκπέσω κλίμακα τηλικαυτην τὰ μέγεθος τα με γαρ ἀμφὶ την φιν 20 πάνυ εοικας ἐκείνου φ Φρυγι στε μῆς εἰκάζειν καὶ σῖοικοχοήσοντά που ἀνάρπαστον γεγονέναι προς του ἀετού. MEN. Q μεν πάλαι σκώπτων δῆλος εἶ, και θαυμασιὰν ουδέν, ει σοι, παράδοξον του λόγου μύθφ δοκεῖ προσφερες τὰ Ουδεν ἐδέησέ μοι προς την ἄνοδον Οἴτε 25της κλίμακος υτ παιδικὰ γενέσθαι του σου. ικεῖα γορ ην μοι τὰ πτερά. ET IR ουτ μεν η και περ αυτὸν Λαέδαλον

εφησθα, εἴ γε προς τοι αλλοις ἐλελήθεις ημας ἱέραξ τις

κολοιὸς ξ ανθρώπου γενόμενος.

292쪽

σας τὼ Λαιδάλειον γαρ ἐκεῖνο σόφισμα τῶν πτερῶν καιαιτὸς ἐμηχανησάμην. ET V Uτα, ἁ τολμηρότατε παντων, οὐκ ἐδεδοί- 35 κεις, μὴ καὶ συ που της θαλάττης καταπεσών Μολ

πειόν τι πέλαγος μῖν σπερ τὰ κάριον ποδεἰξῖς επι

Μ Ooδαμῶς ὁ ἐν γὰρ '1καρος τε κηρετην πτέρωσιν ηρμοσμένος, ἐπειδὴ τάχιστα προ τον λιον 10 ἐκεῖνος τάκη, πτερομυήσας εικότως κατέπεσεν μῖν δὴ ἀκήρωτα ν τα κύπτερα.

με προσαγεις προς την ἀλήθειαν της διηγησεως. MEN Dδέ πως ααδ ευμεγέθη συλλαβών, τι ἐ154ῖα τῶν καρτερῶν, ἀποτεμών αὐταῖς λέναις τὰ πτερά .... μαλλον ὁ και πῶσαν ξαρχῆς την ἐπίνοιαν, εἴ σοι σχολή, δίειμι.

XI. 344. φίλοι, οὐ μὰν ριν

ἀπ σκοπου οὐδ' ἀπο αξης μυθεῖται βασίλεια περίφρων. 3. 4. εὶτ in age de Un-

1b. ὐπα τῶν καρτερῶν. te igr. e. 30 οἱ-ἐσθντα ἐαυτοῖς κελεύοντες συγκαταφλέγεσθαι τῶν παρὰ τον βίον τιμίων. Diat meretr. VI. . . oρριον τινά μοι δούσης τῶν πολυτελῶν κ αὶ ὀδύνας τῶν λεπτῶν. Fugit. c. 20. αγρους ἐνίοτε καὶ σθντας τῶν μαλθακῶν ἐπρίαντο. i μῶλλον δὲ - ae potiu3,brielit die an sangrene mede D,

293쪽

ETALP Πάνυ μεν - ώς ἐγώ σοι μετέωρος εἰμι ιπὰ τῶν λόγων και προς το τέλος δη κέχηνα της ἀκροά- σεως μηδἐ προς Φιλέου με περιιδῖς ἄνω που της διη- Ἀσεως ἐκ των των ἀπηρτημένον. 4 'IAκουε τοίνυν - γαρ ἀστεῖόν γε τὸ θέαμα, κεχηνότα φίλον εγκαταλιπειν, και ταλα, ς- φής, ἐκ των των ἀπηρτημένον. ἐγὼ γαρ ἐπειδὴ τάχιστα ἐξετάζων τὰ κατὰ τον βίον γελοῖα και ταπεινὰ και ἀβέβαια τὰ ἀνθρώπινα πάντα εἴρισκον, πλούτους λέγω και ἀρχὰς και δυναστείας, καταφρονησας αυτῶν κα την περὶ ταυτ 10 σπουδὴν πολέαν των ἀληθῶς σπουδαίων ναολαβών ἀνακύπτειν τε και προς- πῶν ἀποβλέπειν ἐπειρώμην ,αι μοι ἐνταυθα πολλήν τινα παρειχε την ἀπορέαν πρῶτον μεν αυτὰς ουτος ὁ αὐτων σοφῶν καλούμενος κόσμος ου γὰρ εἶχον ευρεῖν ουθ' πως ἐγένετο υτ ει δημιουργὰν βουτε την ρχὴν Ου, ο τι-3 τέλος ἐστιν αυτοῖ επειτα δἐ κατὰ μέρος επισκοπῶν πολ μ λον ἀπορεῖν ναναζόμην-τοί τε γὰρ στέρας εώρων ς τυχε του υρανου

διερριμμένους, και τὰν λιον υτὰν τι ποτε ν αρα ἐπόθουν ειδέναι μάλιστα δε τὰ κατὰ την σελήνην ἄτοπά μοι θκαι παντελῶς παράδοξα κατεφαίνετο, και τὰ πολυειδες αἰτης τῶν σχημάτων ἀπδήήητόν τινα την αιτιαν πειν εδο

κίμαζον οὐ μην αλλὰ και στραπὴ διρξασα και βροντὴ καταὐὐαγεῖσα και ετὀ η χιών η χάλαζα κατενεχθεισα

και ταυτα δυσεικαστα πάντα και τέκμαρτα ν. -υκουν οἐπειδήπερ υτ διεκεέμην, ἄριστον ιναι πελάμβανον παρὰ τῶν φιλοσόφων τούτων ταλα καστα κμαθε

d. 26. πελάμβανον. S. Eu Nisi'. o. 23.

294쪽

Wμην γαρ ἐκείνους γε πῆσαν εχειν αν εἰπεῖν την ἀλήθειαν. ουτω ὁ τους αρέστους ἐπιλεξάμενος αυτῶν, ἐνῆν τεκμήρασθαι προσώπου τε σκυθρωπουτητι και χρόας χρότητι και γενείου βαθυτητι - μάλα γαρ φαγδρα τινἐς και υρανογνώμονες ο ανδρες -τέκα μοι κατεφάνησαν τουτοις ἐγχειρίσας ἐμαυτὸν και συχνῖν ἀργυριον, τὰ μεν αυτόθεν δη καταβαλών, τὰ δε εἰσαυθις ἀποδώσειν ἐπι κεφα

λαίφ της σοφίας διομολογησάμενος, ξίουν μετεωρολέσχης

τε διδάσκεσθαι και η των ὐλων διακόσμησιν καταμα- 10 θειν οι δἐ τοσουτον ἄρα δέησάν με της παλαια ἐκεί

νης γνοίας ἀπαλλάξαι, στε καὶ εἰς μείζον απορέας

φέροντες ἐνέβαλον, σάς τινας και τέλη και ἀτόμους καικεν κα ἴλας καὶ ἰδέας και τα τοιαυτα ὁσημέραι μου καταχέοντες. δ ὁ πάντων ἐμοι οῖν ἐδόκει χαλεπωτατον,1 οτι μηδἐν τερος θατέρφ λέγοντες ἀκόλουθον, αλλὰ μαχόμενα πάντα και πεναντία, μως πείθεσθαι τέ με

25 πλησίον δεδορκότες, νιοι δἐ π γήρως η ἀργίας ἀμ-

2. ἴτω δη, s also, a na- χαλεπώτατον, τι. S. Eu Nigr. turlioli S. Eu Nigr. e. 15. e. 4. 4. γενείου βαθύτητι. S. ib. τι μηδέν. . . Eu Nigr. e. 10. . c. 24.

13. ἀτόμους - δέας. S. α με γαρ ἔναντιότητα τῶν λό- e. 8. γων ὁπόση ἡάδρον ἐκμαθειν. 14 3 δὲ πάντων - ἐδόκει i. 25. ἔνιοι δε entspmcnt ni int

295쪽

βλυώττοντες, μως ουρανου τε πέρατα διορἄν φασκον και τον λιον περιεμέτρου και τοῖς πἐρ την σελήνην ἐπεβάτευον και σπερ ἐκ των στέρων καταπεσόντες μεγέθη τε υτῶν και σχῆματα διεξίεσαν, και πολλάκις, ἀτυχοι, μηδἐ ὁπόσοι στάδιοι Μεγαρδθεν Αθήναζέ εἰσιν 5aκριβῶς πισταμενοι, το μετσει της σελήνης και τουήλιου χωρίον ὁπόσων ει πηχῶν το μέγεθος ἐτόλμων λέγειν, σέρος τε φη καὶ θαλάττης βάθη και γης περιόδους ἀναμετρουντες, ετι δἐ κύκλους καταγράφοντες και τρίγωνα επὶ τετραγώνοις διασχηματίζοντες και σφαίρας τινὰς 10 ποικέλλοντες, - ουρανον δῆθεν αυτὰν ἀναπλάττοντες. επειτα δἐ κἀκεῖνο πῶς οὐκ αγνωμον αυτῶν και παντελῶς

τετυφωμένον το περὶ τῶν Ουτως δήλων λέγοντας μηδἐνώς εικάζοντας ἀποφαίνεσθαι, ἀλλ' περδιατείνεσθαί τε καὶ μηδεμίαν τοι ἄλλοις περβολὴν ἀπολιμπάνειν μο- 15νονουχὶ διομνυμένους, μύδρον ἐν εἶναι τον ηλιον, κατοικεῖσθαι δ την σελήνην, δατοποτεῖν ει τους ἀστέρας,

λόγον θεοὐ νόμιζε, καὶ ταῖrα κα- πηλους καὶ ταριχοπώλας, εἰ τύχοι,

κιλλε περικλυrος ἀμφ γυηεις. Zur Same si Cic. de natura de Or. Il. 34. 35. quodsi in Mutatam Min Bruanniam sphaeram aliquia tulerit hane petam fantiliaris noster qst erit Posidonius, cuius Maι- μι- -- siones idem Veistit in sola et in una et in quinqειε stellis errantabus, m sniecturin eoelo ingulis diebus et noet Iarpetis in illa bam ari dubiret, quin ea sphaera sin emeta ratione 'auscul. I. b. Arehimedes lunas solis, quinqueserrantium motus in sphaeram illigata. δῆθεν ironisch. ἀναπλάττοντες , plasti sendar stellen . n. G l. e. 8. undde sacrissetis e. 11. οἱ δε Praxiteles, Phidias oυκ ιδ' που δοντες ἀναπλάττουσι γενειήτην - τον

ib. μηδεμίαν περ βολην

16 μύδρον μὲν εἶναι τον

296쪽

τοι λέου καθάπερ μονι τινι, την ικμάδα ἐκ της θαλάττης ἀνασπῶντος και πασιν αὐτοῖς τὰ ποτὰν ἐξ ἴσου

εξης διανέμοντος τὴν ἐν γαρ ἐναντιότητα των λόγων ὁπόση ρδιον καταμαθεῖν. και σκοπει προς ιός, ει ἐν γειτόνων ἐστὶ τὰ δόγματα και μὴ πάμπολυ διεστηκότα. πρωτα ἐν γαρ αυτοῖς ὴ περὶ του κόσμου γνώμη διάφορος, εἴ γε τοι μεν γέννητός τε και ἀνώλεθρος εἶναι δοκεῖ

οι δἐ και τον δημιουργῖν αυτου και της κατασκευῆς τον τρόπον ειπεῖν ἐτόλμησαν, ους και μάλιστα θαυμαζον,10 θεῖν μέν τινα τεχνέτην των λων ἐφιστάντας, ου προστι- θεντας δε υτε θεν κων ουτε που εστώς εκαστα σε κταίνετο καίτοι προ γε της του παντὸς γενέσεως δύνατον και χρόνον και τόπον ἐννοειν.

4. ἐν γειτόνων, Benachbari,d alter Herbe Ovandi, filii Li e h.

6. πρῶτα μεν, ἡ ρ- περὶ

τός τε καὶ ἀνωλεθρος εἰναι δοκε naen e Lenre der te ten Xenopnanes aus olopnon una b40 v. Cur. Parmen id es ausElea intuleritalien u. A. , me das Verd eo de Dinge eugneten. 8 τον δημιουργόν, der ver me ister, en opser.

14. μάλα τινάς τολμηrάς.

S. Eu e. 2.

297쪽

ἰδεῶν και ἀσωμάτων δ διεξέρχονται, η τους περὶ τοὐπέρατος τε και ἀπείρου λόγους και γαρ α καὶ αυτ νεανικὴ αυτοῖς μάχη, τοῖς με τέλει το παν περιγράφωσμτοις ει Ἀτελὰ τουτο εἶναι υπολαμβάνουσιν - μην ἀλλακα παμπόλλους τινὰς εἶναι τους κόσμους ἀπεφαίνοντο και των ς περ ενδ αυτῶν διαλεγομένων κατεγίγνωσκον.ετερος δέ τις, ου ειρηνικὰς ἀνηρ, αδλεμον των ολων πα-

τέρα εινα ἐδόξάζε περὶ μεν γαρ των θεῶν τι χρὴ καὶ λέγειν οπου τοις με ἀριθμδ τις ὁ θεδ ὴν οι δἐ κατὰ

κυνῶν και χηνῶν και πλατάνων ἐπώμνυντο και ι μεν 10

τους αλλους παντας θεους ἀπελάσαντες νι μόνω τηντων λων ἀρχην ἀπένεμον ἄστε ρέμα και αχθεσθαι με

eontineri: elera naMu, indere, ere, labi ne diutius eos uno et eodem statu. l. σωμάτων Wie Timon. e. 9.Bis Aec. e. 11. πλην ἀλλα ἀκούω γε αὐτῶν - δέας καὶ φύσιν καὶ

6 ῶς περὶ ἐν ὁ αυτῶν διαλεγομένων - περὶ αὐτῶν των κόσμων ώς περ ενις διαλεγ veil

s. 8. τί χρὴ καὶ λέγειν;

S. Ei Nigri e. 2.9 δ ni v eausat, das Vergi. c. 16. e. 23.

τοῖς μὲν ἀριθμός τις ὁ θεὁς ὴ, mi Bezienis aut senagoras'

s. Ea GaIl. e. 4. Lenre, das aieΕinheli das urspr singliel Gotitionesei, veIehes alsistestende uaentili Viellieit durendringe und uir Gestau undie egit nigelae. Οἱ δὲ κατακυνῶν καὶ χηνῶν καὶ πλατάνων ἐπώμνυντο. Vitar auci. e. 16. Iest Lucia die- se S Rui deni Solcrates in denMund καὶ μην μνύω γε - τον κύνα καὶ την πλάτανον ουτω ταυτα ἔχειν.

10. I μεν - ἐν μόν τηντων λων ἀρχην ἀπένεμον,

meret de Eleate Xenophanes s. zue. . in seinem e lielite περὶ φύσεως:εις εδ εν τε θεοῖσι καὶ ανθρωποισι μέγιστος

Corale

298쪽

τοσαύτην ἀπορίαν θεῶν ἀκούοντα ' ι δἐ εμπαλιν ἐπι- δαφιλετόμενοι πολλούς τε αυτοῖς ἀπέφαινον καὶ διελόμενοι τὴν μέν τινα πρῶτον θεὸν ἐπεκάλουν τοι δἐ τὰ δεύτερα και τρίτα νεμον της Θεότητος ετ δε οι με ἀσώ- ματόν τι καὶ μορφον γοῶντο εἶναι το θεῖον, οι δε ς περὶ σώματος αυτο διενοουντο. εἶτα και προνοεῖν των καθ ήμας πραγμάτων ου πασιν ἐδόκουν οι θεοί, ἄλλ' ησάν τινες ο της συμπάσης ἐπιμελείας αυτοῖς φιέντες, ῶσπερ μεῖς ειώθαμεν ἀπολύειν των λειτουργιῶν τοὐςi παρηβηκότας ουδἐν γαρ τι μὴ τοις κωμικοῖς δορυφορήμασιν ἐοικότας αυτοῖς εἰσάγουσιν. ενιοι δε ταυτα πάντα οπερβάντες ιδ την ἀρχὴν εἶναι θεούς τινας ἐπίστευον, αλλ' ἀδέσποτον καὶ ἀνηγεμόνευτον φέρεσθαι τον κύσμον ἀπελίμπανον. τοιγάρτοι ταλα ἀκούων πιστῶν μεν ουκ2. διελόμενοι - τοῖς δὲ τὰ

4 οι μὲν σωματον καὶ μορφον γοῖντο,. B. Plato

12. ουσἐ την ρχην. N. ZuNigr. c. 26.13. ἀδέσποτον - φέρεσθαι τι κόσμον ἀπελίμπανον. Vgl. Gallus e. 12 τον πλούτον ν προνέμιον φέρεσθαι παρε

σκευασας.

299쪽

ετὀ ων ψιβρεμε ταις τε και ἡγενεέοις ἀνδράσιν ου μην εἶχον γε ποι των λόγων τραπόμενος ἀνεπίληπτόν τι

αυτῶν τροιμι και πῖ θατερου μηδαμῆ περιτρεπόμενον. ἄστε δ τὀ μηρικὴν ἐκεῖνο ἀτεχνῶς πασχον πολλοκις με γαρ ν σησα πιστεύειν τινι -τῶν, ετερος δε με θυμδ ερυκεν.

ἐφ' οἷς πασιν ἀμηχανῶν ἐπὶ γης με ἀκούσεσθαί τι περὶ τούτων ληθἐς ἀπεγίγνωσκον, μιαν δε της συμπασης απορίας ἀπαλλαγην μην σεσθαι, εἰ αυτὰς πτερωθείς πως ἀνέλθοιμι ἐς το ουρανόν. τούτου δέ μοι παρεῖχε 0την ἐλπίδα μάλιστα με η ἐπιθυμία επειτα δἐ και ὁ λογοποιος Αἴσωπος ἀετοῖς και κανθάροις, ἐνίοτε και καμήλοις βάσιμον ἀποφαίνων τον τρανόν. -υτώ μεν ουν πτερυ- φυῆσαί ποτε οὐδεμι μηχανῆ δυνατὰ εινα μοι κατεφαίνετο δει ἐ. γυπὸς Ἀσου περιθείμην πτερά, ταυτα 5 γαρ μόνα αν διαρκεσαι προς μέγεθος ἄνθρωπινου σώματος - τάχα ἄν μοι την πειραν προχωρῆσαι καὶ δ συλλαβών τα ρνεα θατερου με την δεξιὰν πτέρυγα, του ροπῖς δε την τέραν ἀπετεμοπι εἶτα διαδήσας εὐμάλα και κατὰ τους μου τελαμῶσι καρτεροῖς ὁρμοσάμενος και προ 20ακροις τοῖς κυπτέροις λαβάς τινας ταις χερσι παρασκεU-

300쪽

I FORI EN ΙΠΠΟΣ 10. 11.

ρόμενος και κροβατῶν αμα μετὰ της πτήσεως ἐπει ἐυπήκουέ μοι το πρῆγμα, τολμηρότερον δη της πείρας 5 πτόμην, και ἀνελθών ἐπι την ἀκρόπολιν ἀφῆκα ἐμαυτον κατὰ του κρημνου φέρων ἐς αυτὰ τὰ θέατρον. Hδλακινδυνως κατεπτόμην, φηλὰ δ' και μετέωρα ἐφρύνουν, καιαρας π Πάρνηθος η π Ῥμηττοι μέχρι Γερανεέας

ἐπετόμην, εἶτ' ἐκεῖθεν ἐπι τον Ἀκροκδρινθον ανω, ιτα 10 - Φολόης και Τρυμάνθου μέχρι προς τὰ αυγετον. ηδ δ' ιν μοι του τολμήματος ἐκμεμελετημένου τέλειος τε και ψιπέτης γενδμενος ουκέτι τὰ νεοττῶν ἐφρόνουν, αλλ' ἐαι τὰν ολυμπον ἀναβὰς και ς νῆν μάλιστα κου- φως ἐπισιτισάμενος τὰ λοιπὰ ετεινον ευθυ του υρανου 15 και τὰ μεν πρῶτον ἰλιγγέων υπλτου βάθους, μετὰ δἐ ἐνε- ρον και τουτο ευμαρῶς ἐπει δἐ κατ αυτην δη την σελήνην ἐγενδμην πάμπολυ τῶν νεφῶν ἀποσπάσας ανσθόμην-μνοντος ἐμαυτου, και μάλιστα κατὰ την ἀριστερὰν πτέρυγα την γυπίνην. προσελάσας ουν και καθεζόμενος ἐπ' 20 -της διανεπαυόμην, ε την γῆν ἄνωθεν ποβλέπων και περ ὁ τολυμήρου Ζευς κεινος αρτι με την τῶν ἄπ-ποπόλων Θρηκῶν καθορώμενος αρτι δἐ την Μυσῶν καιμετ ολίγον, εἰ δόξειέ μοι, την Ἐλλάδα, την Περσίδα, και τηνδενδικήν. Ἀξίν απάντων ποικίλης τι νῖς δονης 25 ἐνεπιμπλάμην. ET LP Ῥυκοι και ταυτα λέγοις ἄν, ἁ Μένιππε, ἴνα μηδἐ κα, ε ἀπολειπώμεθα της ποδημίας ἄλλ' εἴ