장음표시 사용
41쪽
Δειναρχος ἐν του κατα Θεοκρίνου και Λυκουργος ἐν τῶ κατ' 'Αριστογείτονος, εσι τε Πυθεας εν τη προς -ν ἔνδειξιν απολογία. Ar 1ΟΥΣ : Aὶ σχίνης εν τω κατα Τιμάρχου τους σφόδρα επτοη- μενους πιρὶ τα παιδικα καὶ χαλεπους παιδεραστάς φησι. και αγριον κυβευτην Mεναβρος λέγει τον σφίδρα κυβεύειν ἐσποiδακότα. s
APTIAΣ : Δημιοσθενης ἐν τρ κατα Mειδιου χορους ἱστάναι κατα τα πάτρια καὶ κνισαν ἀγυιας. ενιοι μῆν οξύνουσι θηλυκως π - μενοι, οἱον τὰς Αούς' βέλτιον δε περισπαν ίς ἀπο του ἀγυιεύς. io ἀγυιευς δέ ἐστι κίων εις οξυ ληγων. ον ιστῶσι προ των θυρων, ως σαφες ποιοῖσιν Αριστοφάνης τε ἐν Σφηξὶ και Ευπολις.
I. Λυκ ργοςJ Lycurgus ibi de hoc genere judicii videtur dixisse
ubi de Eunomo fratre Ariglogitonis et parte quadaui delatii ab eo soluta exposuit. Vide Demosth. C. Ari Flog. I. p. 79 I. Libanu ummarium p. 768. Facile igitur cogitari potest apud Lucumuin diversas ejus judicii species commemoratas esse. SAUPP. l. c. a. Πυλ ac Maussacus. Πυθίας libria 3. επτοημένους ex Epit Ome recepi Pro ἐσπουδακσως, quod e proximo ἐσπουδακότα interpolatum videtur.
De vera nominis scriptura satis consilit inscription uin fide et ex Steph. Buz.. qui non solum Ἀγρυλῆ, sed etiam Ἀγραυλῆ dictum
in exeniplari GoeSinno. - κατὰ ΟΠ . A. B. C. H. Q. Et in lactina F. Κ.M. Laeuna est etiam in P., sed inris in marg. ab alianaanu additum. 9. κνισ-J Scribet aliar κνισσῶν.
1 o. Laegebatur ἀ- του ἀγυι-ς. Probabilius est dria roυ ἀγυιευς, quod conjicit Meinelcius Com. vol. 2. P. 57 I. Nana ἀγυιε ac si scripsisset, ἀισὶ -ὐ potius dicere debe
42쪽
ἰδίους δὲ εἶναι φασιν αυτους Απόλλωνος, οἱ δὲ Διονύσου, οι δε αμ φοῖν. εστιν .aν το ολόκληρον αγυιέας, καὶ κατα την Αττικῶν διά- λακτον αγυιας, καὶει καὶ Στειριας καὶ Mηλιας καὶ τα παραπλησιαλέγουσιν εν συναλοιφῆ. Αριστοφάνης εν ορνισι
μηλοσφαγεῖν τε βουθυτοις - ἐσχάραις 5
φασὶ δ' αὐτο ἴδιον εἶναι Δωριέων, ως λον ποιεῖ Διεwύδας ἐν τῆς των Λέεγαρικων. εὼν δ' - οἱ πυά τοῖς Αττικοῖς λεγόμενοι
ἀγυιεῖς οἱ προ των οικιων βωμαγὶ, ως φασι Κρατῖνος καὶ 1lέναι δρος. καὶ Σοφοκλης ἐν του Λαοκοωντι, μετάγων τα Αθηναίων ἔθη εἰς io
-οση δ. ἀγυιῶς apud Sui lana και η aιτιατικ' ἀγυιδες. ἐν συνδεω δε ἀγυιας, mediis Oinissis. In Seg. p. 332. - τὰ την Ωιτιατικον πυιέας, και κατὰ συναίρεσιν ἀγυι-.ὶ ἔστιν δε ἴδιον Δωριέων. ειεν δ' ἄν-οικιῶν Oικιων D. βω- μοι, ὼς Σοφοκλης μετάγων vecta absunt non solurn ab Epi- tome, sed etiam codicibus plerisque, B. C. F. H. Κ.M. N. P. Hul ent A. et Ald. . sed loco inepto illata supra Post βέλτιον περισπὰν Δρ ὁ του ἄγυιά- : quod indicio est verba in imargine litari antiqtioris suppleta ub lilbrariis aliis fuisse omissa, ala aliis io O non suo inserta. In inter Iστ ιν et 1 δτῶν θυρῶν sunt collocata. Recte post πρὸ τῶν λωῶν posuit Do-braeus, quod Consi rutatur verbis A. ristoplianis Vesp. 875. γεῖτον αγυιεῖ
ruin in post Eseroλις legitur is praepositio, quasi nouaen fabulae
fabulae nomine. Seci lioe loeo Aillud post Eύπολις nillil illi tui esse videtur qtiani error librami qui praecedens 'Αριστοφάρος τε ἐν Σφ ξ in mente haberet. Simplex Eupolidis nomen posuit etiam Steph.
44쪽
τοῖτο ἀπλοῖν, εαν πρὸ τῆς ς πρυτανείας αποδοθῆ εἰ δε μη, διπλοῖν
AΔοκiΜΑΣΤΟΣ : δοκιμασθημαι το εἰς αγυας εγγραφναι, καὶ αἰδοκίμαστος ὁ μη τω εγγεγραμμένος παρα Λυσία εv τω κατα Δημοσθένους επιτροπης, εἰ γνήσιος. S AΔpAΣTEi Aru : οἱ μῆν το αυτ λέγουσι τῆ Νεμέσει, λαβεῖν τε
isse videtiir. Iphigerorite iii inter Struitidis pariter et Alaollopia an is fabulas mentorat Suictus, et hπολλοφάνης 'Iφιγέροντι citatur ala schol. Aristoph. Puc. 5 r. Hinc Hem. Steri . colleg t dullitati iiii fuisse utruna Strattidis osset an Apollo-plianis Iplii geron et apud Harpo crat. protialailiter correxit Στράττιδι θ λπολλοφάνει. Sic SuPra F. V. Αγραφίου rostituturn Δημοσθένος θ
gine El,itoine, Suida et Seg. P. 341, a. . Non habet Photius,
45쪽
τουνομα ἀπο Αδράστου του λαοῖ νεμεσηθέντος ἐφ' οἷς των Θη
βαίων κατηλαζονευσατο, εἶτα εκ τινων μαντειων ἱδρυσαμένου θιερον Νεροσεως, ο προσαγορευθῆ)ναι μετα ταύτα δεβραστείας, ώς Αροίμαχος εν τούτοις δηλοι ἔ- δε τις Νέμεσις μοδεη λις, ε τάδε πάντα 5
εοιοι μέντοι ώς διαφέρουσαν συγκαταλέγουσιν αυτηρ τη Νεμέσει, ώςMενανδρος κοίi Νικόστρατος. Δημητριος δε ό Σκηψιος Αρτεμίν φη- 1 o
ἱδρυσαμένηνc . . Redinte avi haec p. Io, I 6. 'AδράστειαJ Laegitur ex Epitome, etsi in hac quoque npud Demosth. p. 78I, 8. nonnisiil turbatum est, verbis Δη- P. I l. l. 'A --J De rege hoc μπριος δἰ ὁ Σκήψι -ἱδρυμιην loco Adrasto et Adrastea dixerunt Strabo
suo niOtis et duobus Adrastis ex I3. p. 588. Stephantis Byzant. s. uno factis, ubi manifestuin videtur v. Ἀδράστειa, schol. Uat. ad Eurip. luplicem scripturaui in unam esse Rhes. 338. Eustutii. ad Homer. tenaere comunctam, alternm drris p. 353. non Pauci, quor in vel παρὰ 'Aδράστου τινὸς βοσιλέως, loci collecti sunt in Thiesauri Ste- alterani ἀπδ 'Αδραστου σου λαιου phan. edit. Parisina : quibus ad- nam Aio pro παλαι corrigendum dantur quae nuper dixi ad schol. esse vidit Κulinius ad Pausan. Io. aESchuli ProIII. P. 283. P. 8a l. in Priorem sera ariint codi- 3. 'Met hi coςJ Aritimachi versices operis intem, utramque Epi- biis utitur etiam Stralam l. c. tome. Rursus in Epitoine omissa 7. παρα μονJ παρὰ ρ- Epitonae. sunt verba ἔκ τινων μοντε ν et male In alteram scripturam παρὰ ρόον scriptum ἱδρο μένων. qiiod repug- consentit Strabo. Apud Eustathium tint vectis Antiniachi. Nam Adrasti uel HOm. p. 355,24. Strabonis Verba erat. non Thebanorum, Nemesin repetentem est περὶ μν. propitiare. Itaque Fervmi ἔκ τινων l2. Αἰσχινηri P. I 4,4O.
46쪽
μνων κεκτημένοι, το δε σωμα πεπηρωμένοι. ελάμβανον δε ουτοι δοκι
μασθέν τες Γλτο της βουλης οβολους της ἡμέρας ἐκάστης, η οβο- λον, ως φησιν ' χριστοτέλης ἐν Αθηναίων πολιτεία, ως δε Φιλόχορός
φησιν, ς δραχ-ς κατα μηνα. εστι καὶ λόγος τις, ῶς λέγεται, Λυσίου πιρὶ του αδυνάτου, εν ώ ώς οβολον λαμβάνοντος μέμνηται. S AEi : ἀντὶ του ἔως παρ' 'Αντιφῶντι Σαμοθρακικω. πολλη δεχρησις αἰτώp. και Θουκυδίδης ἐν τω προοιμίου ουτως ηρξατο
i lque fortasse legit Epiton ator,
δεω ἀεἰ protiant, quae Antiphontia quo iue in loco lecta fuisse videtur. 7. Θουκυδίδqς λύρουςJ Verini
OA- Ουτως AH. o os cuin Stanteio I'Orsonus ad Eurip. 3Ied. 1679. μἐν Ουν μοι δεῖμ' αει τείνει λόγους, Nauckio npud Meier. de vitu Lycurgi P. Clix. sic scribentia videbuntur, Oυτος μἐν Ουν μοι δεῖρ αειτείνει λόγος, collato Aristoph. Lus. I 135. μἐν λόγος μοι δεῖρ' αει -- miserat. Quae etsi non neceSSRria, tamen vidcle pro bal dis conjectura est, praesertim si haec ver bu in ipso exo io sermonis Itosita sileriint. Sunt autem haec veriba non Thu-
47쪽
Al , pix : ἀνεπιστημων. Agi AOPIA : το ἀεὶ λόγον και εὐθυνας - ειν. ουτω Δημοσθένης καὶ Ισαῖος.
poetae cujus vereus est qui sequitur. Quem Plirynichi ex Kόν esse conjecerat Uulckenar. ad Eu
vit Hesychius.7. OD J ἐχρήσαro Hennsterii. ,
nem uSum eSSe s. v. ἐπιτρέπειν.
unde manifestuat est de lacuna recte judicasse Sauppium. Sintiliter etiam Priscian. vol. 2. P. 182. a Dol rado corii paratus. Πλάτων ἡ Κάνθαρος Συμμαχὶν ουτως ω πορο εγὼ γὰρ υμῖν νυν φράσω '' i. In AH. est 'ATΔΡΙΣ' ἀνεπιστῆ - μων, α θῆς, ἄπειρος. Quae in pluribus codicil iis plane omissa; in K. est lacuna; in A. B. C. F. H. P Q. et Epitoine est solum g ρις ἀνσπιστήμων. Contra Suidas, raδρις' αμαθῆς, ἄπειρος. OmisSO ἀνεπιστῆμων. In Seg. p. 363. 0.-ἄπειρος explicatur. Ceterum quo I haec glossa inter a.ἱ et dειεστώ collocuta est. ex scriptura obsoleta ciιδρις expli
2. ΔημοσθένηςJ p. 3 l, l5.-alii l. 3. 'Isaiori In Orratione lier lita, cujus locus vi letur fugisse Genethlium, qui ab Demost liene hoc vocalbulum fornanturia esse tradidit :vid. soli cal. I emoSth. P. 338, 3.
'ΛΕΙΕΣΤΩ'J IIunc glossana Lexico suo his itiseruit Suidus,
S. V. ἀειεστώ et S. V. aliιεστώ, ubi
5. Post καλεirat apud Suidam loco priore addit una, ἡ λέξις παρὰ του Διογενιaνῶ ἐν ' νθεως δευτερου, quiae verba Hurpocrationis glossae adjuncta sunt illa Aldo, etsi nullo in codice inventa. In altera Suidae glossa scriptum h λέξις Διογενειανos Διογενιαν codex Leid. ἐν 'Aληθείας δευrέρω του 'Αντιφωνros. ubi recte Hernii ardvus V Cum HuniO- cratio desinat in καλεῖται. tui 1 incredibile videtur 'Α-ιψῶν et ἐν
' ignorat glossa superior, iisdem ' finibus Suilla in continuisse. Praeis ' terea cadit 4 λεξις in testimonium ' scriptoris ci Sici, non in aucto-
48쪽
' ΑΕpκTON r ἀντι του αμακτον και πανταχόθεν καθορώμενον Λυσίας. AETO E : των οἰκοδομημάτων το κατα τον Ῥοφον, ο τινες α τυ
κοὐ.ουσιν. Αριστοφάνης ' νισι τὰς γὰρ ὁμῶν οἰκίας ἐρέψομεν πρὸς ἀετόν. 5
I. καθορώμενονJ ὁρώμενον ψ. κάλοῖσιν:- 6. 'IσωοθωντίδοςJ ἱππωοντίδος Ε.Τ. D. 'Iπποθοωντίδος Suidas. 6. cisi he ὁ φυλετης 'Achiniae:- ritatem lexi comaphoriam . qui vocena quam Pium pru'buerint. Sed ipse color orationis arguit ista h λέω etc. annotasse homi- nein studiosum, qui memoriam Antiphontis ab ipsone Diogeni- uno an ab alio quopiam grana matico sumpserit in ni edio relin- qui inus. V Huc accedit quod Suidas non naugis quam Harpocratio Diogeniani auctoritate uS- quam alibi usi sunt. Videtur autem haec annotatio ex duabus Conluisse. quarum ultera vecta si 'Aληθείae δευτέρου continuit ad ' τιφῶν adscriptu, quemadmodum nos supra S. V. ἄβιος, ubi Antiphon pariter ut hic si impliciter citatur, Ἀληθείας nomen in annotatione addidimus ex Hesvclii O s. v. Uine , ultera hλέξις Διογενιον , fortasse non miἀειεστώ, Sed ad solum spectans εὐεστώ, ut colligi potest ex verbis manunatici in Bachm. Aneo l. vol.
quod Metrodoro in Anth. Pul. ψ.
pia et reliqua ut apuit Auchinannum : ubi codex Taurinensis a 6 l. fol. Io 7. verso in lemmate habet σειστῆ, duo vero libri meliores Parisini Sangermanetigis Et imo.
qualia saepe in codicum marginibus leguntur ab o m illo incipientia. s. 'AETO ΣJ Non legitur nunc
49쪽
AZHTHTON : το ζήτησιν και κατηγορίαν ἔχειν κεκωλυμένον παρ' Mσχίνη εν τῶ κατα Κ σιφωντος. A EapATΟΣ : ἀντὶ του αθέατος παρ Αντιφωντι ἐν του περὶ ὁμονοίας. AsuNOΔupoΣ : Aλναῖος τω γένει, στρατιώτης ' Δημοσθένης ἐν 5τω κατ' Αριστοκράτους.
AoΜΟΝΕΥΣ : 'Aθμονία δημός ἐστι φυλης της Κεκροπιδος, ἀψ' ουο δημότης Αθμονεύς.
praeeunte Demostliene P. 62ψ, I 7. ὁ δο γένει πολιτ e 'Aφνόδωρος. Alii Imbra uin appellant. ex quo colligi potest euiii aut natu in in Imibro insula sitisse parentibus Atheni elisilaus, aut certe per aliquod tempus ilii liabitasse : quae Volteri coiijecturae sunt in annot. ad Dentosth. P. 624, 5. - στρατιώτηςJ στραγγος VHesius. Fuit dux mercenariorum :vid. 'Velier . ad Demosth. P. 677,9. r. 'Aθμον. J Pagi nominis exempla grammatici nulla videntur invenisse, sed ex adjectivo gentili Ἀθμονias et 'AO-ις, cujus frequens usus fuit. nomen ipsi finxisse : unde factum ut Ilarpocratio 'Αθ Aia poneret, si ita scripsit, duas alias sorinas fingeret Steph. Buz Avo 'oυδετέρως, δῆμος της Κεκροπίδου φυλῆς. τὀ μά-oι λθ ήζε καὶ λυονῆσι δοκει aQ τῆς ἡ Αθμον' εἶν*.0. ΑΙ'ΓΕΓONJ Hanc gl. Ald. hic: litterpolavit, Αἰγεῖον, - Οὐ Αἰ
Αἰγέωρ ω ν ἐν 'A νας. quae ex Suidii sumpsit. καὶ Αἰγέως substituto pro Abεῖον ἐστιν Αἰγεως. Suidus autem Epitomae debet, exceptis vcribis rὁ ros Ahεως --riori quae neque in Epitonae neque in Seg. P. 35ψ, 8. leguntur . ub interpolatore inserta sunt. sortasse ex ZOnara P. 86. Pro Αἰγεῖον in Epitonae loco ulter Αινιον Scriptum, quod praeferentium esse conii potest ex iis quae de nomine mσειαν, cujus ratio eadem est, non 'σεών scribendo pri cepit Herodiutius in Crainem Anecd. Oxon. Vol. 3. P. 252, I 6.
50쪽
φυλη α πο/-σθη απο Αἰγέως του ΙJανδιονος, ἔνθεο οἱ φυλέται Αἰγεῖδαι. AtriΔAΣ εκάλουν τα εκ τῶν στεμμάτων δίκτυα Λυκουργος εντω περὶ τῆς διμις σεως και Νυμφοδωρος. ' Ηρόδοrος δ' εν ταύτας φησ)ιν υπο Λιβύων αιγέας καλεῖσθαι. 5
AiΔΕΣΑΣ ΑΙ : αντὶ τοὐ ροταπεισθηναι Λυσίας εν τω κατα Δη-μ4σθένους ἐπιτροπῆς, ει γ σιος, και Δημοσθέ ς εν προς Ναυσίμαχον και Ξενοπείθην. ἐν δε τω κατ' 'Αριστοκράτους ολ ος αντὶ Ι Ο δἐ Αἰγηις aιγιυ Ε.Τ.D., qui in temni natione me saepe sic peccant, φυλῆ