Athenaei Deipnosophistae

351쪽

ἔπειτα προσεπιδιδωσι των παρακειμένων αυτῶ φι- φατο καί σφιν νῶτα βοος παραχωνα θῶμεν

- ἐν χερσὶν ἐλων, - - οἱ γέρα πάρθισαν

φαγόντες δ' ἐκεῖνοι μετὰ σιωπης, ως πρέπει νέοιε, ἀλλήλοις ὁμιλοισιν ηρεμα προσκύψαντες, - περὶ ἐδε- ηγμάτων φησιν, ουδὲ περὶ θεραπαινῶν του κεκληκότος, - - ἐλουσαντο, περὶ δὲ τῶν κτημάτων - 1ο ποδεςαμένου Ζηνός που τοιαυτα δόμοις ἐν κτηματα κεrran. βέλτιον γαρ υτως φησὶν ο Σέλευκος γράφεσθαι ' ἐ- Ζηνός που τοι ηδε γ' ολυμπίου ἔνδοθεν αυλη. Mου γαρ της οἰκίας το κάλλος μόνον ἀποθαυμάζου σι πως γαρ ηλεκτρον καὶ αργυρος καὶ ἐλέφας ἐν τοῖς το χως ην; αλλὰ τὰ μὲν περὶ του οἴκου εἰρηκασιν, ἔστι δωματα χροντα τοιαυτα γαρ η -- ρ σκιὰ μεγάλα περὶ δε των σκευῶν το

τος.

οἷς εἰκότως ἐμπέρεται Ζηνός που τοιαsτα δόμοις ἐν κτηματα κεῖται,οσσα τάδ' αππετα πολλά, σέβας μ' ἔχει εἰσορῶ ν

ἐπτι δ' ἀκόλουθον τωZm- που τοιηδε γ' ὀλυμπίου ἔνδοθεν ἐπιφέρειν οσσα τάδ' ασπετα πολλά a σόλοικον ον τ' ἀσυνηθε της ἀναγνώσεως. 15. ἔτι τοίνυν M ἀρμόττει δε 'vοἴκου. ὁ γαρ διαπνεόμενος τόπος αυλη λέγεται. o. i

352쪽

M MaMνίνυν φαμει το δεχόμενον πικατέμνυ πνευμα χωρίον ἔτι αυλος μὲν τὸ οργανον, διέρχεται τοπνευμα, κάγκαν το διατεταμένον εἰς--υτ α σχημα αυλον καλουμεν, σπερ τὸ στάδιον καὶ τον κρουνον τορῶματος. αυτίκα ν αὐλος ανὰ ρινας παχυς ηλθε.

καὶ την περικεφαλαίαν, οταν ἐκ του μέσου προς ὀρθὸν ἀνατείνη, αὐλωπιν λέγονται δὲ Αθηνησι καὶ ἱερατινες αυλῶνες, ἄν μέμν αι Φιλόχορος ἐν-ἐνάτη καλουσι δ' ἀρσενικως τους αυλῶνας, σπερ Θουκυ 10 δίδα)ς ἐν τῆ τετάρτy καὶ πάντες, καταλογάδην συγ-dγραφεῖς, οἱ δὲ - α θηλυκως Καρσάνος Ἀχιλλεῖ βαθεῖαν εἰς απιωνα περίδρομον στρατου.

καὶ Σοφοκλης Σκυθαις -

κρημνους τε και σήραγγας ήδ' ἐπακτίας

αυλῶνας.

ἐκδεκτέον ουν καὶ το παρ' ' ατοσθένει ἐν τω Ἐρμῆ θηλυκως εἰρησθαι βαθυς διαφύεται αυλῶν ἀντὶ τουβαθεια, καθάπερ λέγεται θηλυς ἐέρση πῶλουν το τοιουτον αυλή τε καὶ αυλὼν λέγεται νυν δὲ - βαπί- λεια λέγουσιν αὐλάς' σπερ Μένανδρος-λας θεραπεύειν καὶ σατράμας. καὶ σίφιλος αυλας θεραπευειν δ' ἐστίν, ς ἐμοὶ δοκει, Ἀη φυγάδος η πεινωντος η μαστιγίου. ητοι δια το μεγάλους ἔχειν του προ των οικων παιροθοωυς -- , η φ παραυλίζεσθαι καὶ παρακοιμα- σθαι τους δορυφόρους τοῖς βασιλείοις 'Oμηρος δε τηναφην ἀεὶ τάπτει ἐπὶ τον ὁπαίθρων τοπον, ἔνθα ην ο ὁ του ἐρκείου νος βωμός. ο μέντοι γε Πηλευς καταλαμβάνεται

353쪽

-λης , χόρτω ἔχε δὲ χρύσεων λειπον,

σπενδων αἴθοπα οἶνον ἐπ' αἰθομένοις ἱεροῖσι αυλης ἐν χόρτοισι κυλινδόμενος κατα κόπρον, καὶ λυδυσσευς πρωστάττει τοῖς περὶ τον Φημοναλλ ἐξελθοντες μεγάρων ευ ναιεταοντων

ἐκ φόνου εἰς αὐλη- incτι δὲ ομου τόν τε οἶκον καὶ τα κτήματα πίνεσεν οTηλέμαχος ἐμφανίζει ὁ Μενέλαος τέκνα φίλ τοι τὰ βροτωμο- αν τις ἐρίζει α νατο γαρ του γε δόμοι καὶ κτηματ' ἔασιν. 16 ἀλλα γαρ ἐπαμυτέον δε στο συμποσιον, ἐν φ υμηρος ἐπιθεξίως ἀφορμην εὐρε λόγων, στε κτῆσιν συγκρῖναι φίλου ου γαρ λ πρόβλημα προ τείνει, αλλ' επιχαρίτως παρενείρας ὁ Μενέλαος, πειδὴ ἡκοισε των ἐπαίνων, -- λῶναι πλούσιος - ἀρνεῖται ,

κἀνταυθα δε περιελὼν τον φθονον, πολλὰ γαρ , φησί, παθῶν ἔχεν αυτόν. οὐ μέντοι γε ἀξιοῖ μυῶν θερῶς 'γκρίνειν αθάνατοι γαρ του γε δόμοι καὶὶ κτήματ' ἔασιν.

ἐνδειξάμενος δὲ φιλάδελφον θος καὶ με ἀνάγκης φήσας ην τε καὶ πλουτεῖν ἀντιπαρέθνκε τὸν τῶN φιλίας πονωνέφελον τριτάτην περ ἔχων ἐν δώμαν μοῖρανναἰειν, οἱά Ἀνδρες θόοι ἔμμεναι, οῖ τότ' Mori

Tροίη εν ευρεQ κας υργεος ιπποβότοιο. τίς αν Ουν - ἐκρονων ἐκείνων τῶν υπερ του τοιο - του τεθνηκότων οὐκ αν ἀντάξω δοξει την ἐπὶ θστεργει - πατρὸς λύπη. τῆ του πατρὸς εὐχαρίηρ μνημmδιορ υμένην οπως δὲ μη δόξη κοινὸς εἶναι πρὸς πάντας τους παραπλησίως αυτρο τὴν ευνοιαν ἐν δεδειγμένως, προεγκε

354쪽

των πάντων οὐ τόσσον οδύρομαι, ἀχνυμενός περ, - ως -τε μι υπνον ἀπεχθαίρει καὶ ω '.

ἴνα δε μη φαίνηται μηδενος των ἐκείνου παραμελῶν, ἐμνησθη κατ ονομαοδυρσοαι - που αὐτον

Λαερτης θ' ὁ γέρων καὶ ἐχέφρων Πηνελόπεια, ηλέμαχος θ δν ἔλειπε νέον γεγαῶτ' ἐνὶ ἀκατου δε δακρυσαντος προς την μνήμην ο μεν ἐφίστησι, καν τοσουτωτῆς Ἐλένης ἐπεισόδω κἀκείνης ἐκ τῆς νομοιοτητος τεκαηραμένης πάνυ γαρ αἱ γυναῖκες διαδεο α παρατηρεῖ --αλλήλων σωφροσυνχν δειναὶ

τας μοιοτητα των παίδων προς τους γονεας ἐλεγξαι

παρεμβάλλοντός τινα λόγον καὶ του Πεισιοτράτου, χρη γαρ καὶ τουτον μη παρεῖναι δορυφορηματος ρο- πον καὶ διαλεχθέντος ευσχημόνως περὶ της αἰδους' τουπηλεμάχου, πάλιν ἐπιβάλλει ὁ Μενέλαος περὶ της του 'Oδυσσεως φιλίας, οτι μετὰ μόνου καταγηράναι μάλιστ' - θελεν ἐκείνοm. 17. κατὰ δε το εἰκος ο μεν δακρύουσιν η δ' Ἐλένη, Θῶς ουσα θυγάτηρ καὶ παρα των ἐν Αἰγυπτ' πσοφῶν μεμαθηκυῖα πολλους λόγους, εἰς τον οἶνον ἐμβάλλει πανακὲς τμοντι φάρμακον καναρχεται διηγεῖ--αι - περὶ του 'Oδυσσέως, μεταξυ ταλασιουργίας ἁπτομενη οὐ δι' ἀρέσκειαν τοsτο πράττουσα, ἀλλ' I91 οἴκοθεν ἔχουσα την τοιαυτην ἀρεσιν η γουν - - δίτη ἐρχομένη προς αὐτην μετὰ το μονομάχιον εἰκά- γρ δέ μιν εἰκυῖα παλαιγενέι προσέειπεν εἰ κῶμ' η οἱ Αακεδαίμονι ναιεταου Τησκειν εἴρια καλά. r. ἐμφανίζεται δ' αυτης οὐ παρέργως τὸ φίλεργον κακτούτω 22.

355쪽

ωλκίππη δε τάπηρα φέρεν μαλακοφἐρίοιο, μὰ ἀργυρεον τάλαρον φέρε, τό οἱ ἔδωκεν 'Ἀλκάνδρη, Πολυβοιο δάμαρ. τοὐμ οἱ ἀμφίπολος Φυλ παρέμνιε φορουσμνήματος ἀοκροοῖο βεβυσμένον αὐταρ ἐν αυτωηλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ροχησα. ἔοικε δὲ καὶ αὐτη την αυτης καλλιτεχνίαν συνορῶν. τ' - 'λεμ φ πέπλον τινὰ δωρουμένη φησί 1 δῶρόν τοι καὶ ἐγώ, τεκνον φίλε, τουτο δίδωμι, μνῆμ' Ἐλένης χειρῶν, πολυηράτον γάμονωρην, ουῆ δ' ἀλόχωφορέειν. αυτ δ' η φιλεργία τηνσωφροσύνη /-της καταμηνυμ 1 ου χλιδῶσα γα ουδὲ θρυπτομενη δια το κάλλος εἰσάγεται. τρώσκεται γουν περ λωτον φαίνοπισα καὶ ποικίλλουσα

δίπλακα μαρμαρέν πολεας ο Ἀνεπασσεν dis 'λους Πώ- θ' ἱπποδάμων καὶ πιαιων χαλκοχιτωνον, ους εθεν νε ἔπασχον υα υρηρος παλαμάων. 18. διδάσκει δ' ημας'Oμηρος οτι δεῖ καὶ τους- κλημένους ἐφ' στίασιν παρακαλεῖν ἀπανίστασθαι

ρα Ποσειδάωνι καὶ δελο ς ἀθανατοι

356쪽

σπείσαντες κοίτοιο μεδωμεθα τοῖο γὰρ ωρη. ἐν δὲ τας - θεῶν ἐορταῖς Ουδ οσων,- ωκα πλείω χρόνον παραμένειν γνωμικῶς γουν φησὶ παρὰ ηδη γαρ φάος οἴχεθ' υσ- ζοφον, ουδὲ ἔοικεν ο δηθὰ θεῶν ἐν δαιτὶ θαασσέμεν, ἀλλα νέεσθαι. καὶ νυν δη νόμος ἐά θυσιῶν τινῶν προχλίου δύνον-Dτος ἀπιέναι. κά παρ' Αἰγυπτίοιε δὲ - παλαῶν σωφρονικως διεξήγετο - των συμποσίων γένος , καθάπερ εἰρηκεν πολλώνιος ο περ εορτῶν γεγραφώς. οκαθημενοι μει γαρ ἐδείπνουν, τροφη τη τοτ ρ καὶ υγιεινοτάτyχρώμενοι καὶ οἴνω τοσουτρο σος ἱκανος ανγένοιτο προς--μων, ην ὁ Πίνδαρος αἰτεῖται παρα

τί δ' ἔρδων φίλος σοί τε καρτεροβρόντα Κρονίδα, φίλος δὲ μώσαις

ευ μί τε μέλων εἰην, τουτ' αἴτημί σε. l92 ὁ δ Πλάτωνος συμπόσιον ου συνέδριών ἐστιν, ου βουλευτηριον, - λέσχη φιλοσόφων Σωκράτης γαρ Βουθε του συμποσίου ἀποστηναι θέλει, καίτοι Ἐρυξιμάχου καὶ Φαίδρου καὶ αλλον τινων ἀποστάντων, αλλ' ἐγρ ηγορε με υγάθωνος κοὰ Ἀριστοφάνους καὶ

πίνει ἐξ αργυρου φρέατος ' καλως γάρ τις τα μεγάλα

ποτηρια υτως νομασε πίνει τ' ἐκ της φιάλης ἐπι ει

μυ- ησὶ δὲ καὶ μετὰ τομωτους μὲν δύο νυστάζειν, καταδαρθεῖν δὲ πρότερον - ωριστοφάνη, δηὶ ημέρας - αινούσης τον Ἀγάθωνα καὶ τον Σωκράτη --οιμη σαντα ἐκείνους ἀναστάντ' ἀπιώαι εἰς το Αύκειον, ἐξήν, φησὶν ὁ Ηρόδικος, ' - ω ηρου πιστρυγονας, ἔνθα, υπνος ἀνηρ μιους ἐξήρατο - θοώς.

357쪽

1s. Πάσα δὲ συμποσίου συναγωγη παρα τοῖς αρρρωντο τοῖς οἰκείοις τῶν θεῶν κανυμνοις R. καὶ δουλος ουδεὶ ην ο διακονησων, ἀλλ' οἱ νέοι τῶν ἐλευθέρω--οχόουν, ἡ του Μενελά--ως, καίτοι νυμφίος υπάρχων καὶ ἐν αυτοῖς τοῖς γάμοις παρα δὲ ρτῆ καλχὶ Σαπφοῖ καὶ ὁ Ερμης Οἰνοχοεῖ τοῖς θεοῖς καὶ τἄλλα δὲ πάιτα παρεσκεύαζον τοῖς δειπνοώσιν ἐλεύθεροι καὶ οἱ δειπνήσαντες ἀπελυοντο φωτος οντος.

1 ἐν ἐνίοις δὲ καὶ τῶν Περσικῶν συμποσίων ἐγίνοντο τινες καὶ βουλαί, καθάπὲρ ἐν τω του Ἀγαμέμνονος κατα τῆν στρατείαν το δὲ του πιπιν - μα --, προς ὁ ἀποτέταται του 'Oδυσσέως ο λόγος ου γαρ ἔγωγέ τί φημι τέλος χαριέστερον εἶναι oταν εὐφροσυνη μὲν ἔχη κατὰ δημον απαντα, δαιτυμόνες ὁ ἀνα δώματ' ἀκουάζωνται ἀοιδο ξενο--οδοχην χει, οντων καὶ αυτῶν των ΦαώGων τρυφερῶν. περ συμβάλλων τις προς τὰ των φιλοσόφων συμπόσια κοσμιώτερον - ευροι, καίτοι τουτοπ περιέχον καὶ ἱλαρότητα καὶ παιδιὰν εὐσχημονα μετὰ

γαρ --ἀγωνα τον γυμνικον ρει ὁ φας ἀμφ υρεος

φιλότητα μυθον τινα χλευη κεκραμενον καὶ εἰς τρο

ώς του μαίστου καὶ του κυλλοποδίωνος τοὐανδρευο ρα --νυρη καταγωνισαμένου.

20. ἐκαθέζοντο δὲ καὶ δειπνούντες οἱ ποιλαρου γουν Κυμηρος φησιν δζείης ἔζοντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε. ὁ γαρ θρόνος αυτο μόνον ἐλευθέρως ἐστι καθέδρα ει συν ποποδίφ, οπερ ηνυν καλ-ντες ἐντεμεν --τον ἀνόμασαν θρόνον του θρησασθαι χάριν , οπερ οὐ του καθέζεσθαι τάσσουσιν, ς Φιλητῆς

358쪽

ἐπαίτρ εἰναι δοκοίντι δίφρον ἀεικέλιον, φροί, κατα- οἱ δὲ κρατηρες αυτοις, σπερ ἔχει καὶ τουνομα, κεκραμένοι παρειν στηρασα μῶμοί - οι διακον--μενοι τοῖς μὲν ἐντιμοτάτοις ἀεὶ πλῆρες παρεῖχον τοποτήριον, τοῖς δ αλλο- 2 ἴσου διένεμον.

g στηχ σπερ ἐμοί, πιέεινῶτε θυμος ἀνώγοι. προέπινον δ' ἀλληλοις ουνωσπερ μεῖς, τοHτο γαρ προεκπινεῖν ἐστίν. αλλα μεστο- ω σκύφου πλησάμενος δ' οἴνοιο δεπας δειδεκτ' Αχιληα. εοσάκις δὲ καὶ τροφας ἐλάμβανον προειρη--ενήδη

οτι δη τρεις σαν διαρτο ταυτο ποτε μὲν αριστον ποτε

δὲ δεῖπνο-ονομάζεσθαι γελοῖοι γάρ εἰσιν οἱ μον- τες ὁτι καὶ τέσσαρας ἐλάμβανον, ἐπιλο πωφης ἔφηι οὐ δ' ἔρχεο δειελιaῆσας. ου νοουντες τι λέγει τον, δει, - διατρίψας χρονο- μως δὲ Ουδεὶς δειξει παρὰ, ποιφῆ τρεῖς τινα λαμβάνοντα τροφάς. διαμαρτάνο- δὲ πολλοὶ παρα ματρι ῆ φεξης τιθέντες τούτους τους στίχους σπτου δ' αἰδοίη ταμίη πιο κε φέρουσα, εἴδατα πολλ' ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων ' δαιτρος δὲ κρειῶν πίνακας παρωκεν -- εἰ γαρ ει δατα παρεθηκεν η ταμίη, δολον. κρεάτων λείψανα τυγχάνοντα τον δαιτρον ου Dει παρεισφέρειαν διόπερ τουωτιχον απαρκεῖ ἀπαλλαγέωτων δὲ των δειπνουντων αἱ τράπεζαι ἐβαστάζοντο, ωσπερ παραταῖ μνηστηροι ιβ τοῖς Φαίαξιν, ἐφ' ἄν καὶ λέγει

359쪽

ἀμφί μὰν ἀπεκόσμεων ἔντεα δαιτός ' δῆλον - τα ἀγγεῖα καὶ γαρ των οπλων ταχιε--λέγουσιν ἔντη, καθάπερ ἀγγεῖα των του σώματος ρῶν ἄντα - πε ρωικον ο&- τους μείζονας ηομορος μέγαρα καλεῖ καὶ δώματα καὶ κλισίας, οἱ δὲ νον21. τί ουν ονομάσομεν ανδρες φίλοι, το συμπό- π ανης ν ἐκ των πράξεων ὀνομασθεις βασιλευς ουτ η τῶν συριακῶν - ἀπο Σελευκου εἷς κω οὐ φησὶ Πολυβιος τάδε, ς αποδιδρασκων ἐκ της αυλης ἐνίοτε τους θεραπεύοντας οὐ τυχοι τῆς πολεως ἀλύων ἐφαίνετο δευτερος καὶ τρίτος μάλιστα δὲ προς τοῖς M ἀργυροκοπείοις ευρωκετο καὶ χρυσοχοείοις, υρησιλογῶν καὶ φιλοτεχνων προς του τορευτας καὶ τους αυλους τεχνίτας ἔπειτα καὶ μετὰ ποτων ἀνθρώ--συγκαταβαίνω -ίλειέ τυχοι, καὶ μετα τῶν παρεπιδημούντων συνέπινε τωνδευτελεστάτων. οτε ἐα τῶν νεωτέρων α ἴσθοντό τι α ς συνευ θουμένους, -- δεμίαν ἔμφασιν ποιγας παρην ἐπικωμάζων μετὰ κε-

ραμίου κάν---ίας. τε το - πολλους διὰ το δοξον ἀφισταμένους φευγειν πιλλάκις δε καὶ τροβασι,ακην ποθέμενος ἐσθη- τήβενναν ἀναλαβωνα περιοι κατὰ την ἀγορει ἀρχαιρεσιάζων , κοὰ τους μὲν δεξι μενος τους δε καὶ περιπτύσσων παρεκάλει,

ρε--λω την ψῆφον, ποτὲ - ώς ἀγορανόμος γένη ται ποτε δνώς δήμαρχος τυχὼν δὲ της ἀρχης καὶ καλίσας ἐH τον ἐλεφάντινον δίφρον -- ἀ- ό, ά -

ω μαλις θος διήκουε των κατὰ τvν ἀγορὰν γενομένων --Gλαγματων καὶ διέκρινε μετὰ σωλλης σπουδης

360쪽

E 345 et ἐπιεικεῖς' a 4 γαρ ἀφελη τινα αὐτον εἶναι, Ἀπελάμβαν- οῖ δὲ μανόμενον καὶ γαρ περὶ τὰς δω- istis, es. παραπλησιος ἐδίδου γαρ τοῖς ἀστραγάλους καδείους τους δε φοινικοβαλάνους αλλοις χρυσίον. κάνιε ἀπαιτησεως δέ τισι συντυγχάνων, ἡ εμ εοράκει ποτέ, ἐδίδου δωρεὰς προσδοκπους ἐν

θεους τιμαῖς πάντας περέβαλλε του βεβασιλευκότας τουτο δ αν - τεκμήραιτο ἔκ τε του παρ' μη των περὶ τὸν ἐν Θηλωβωμον - ανδριάντων. ἐλουετο ε καν τοῖς ἰημοσίοις βαλανε οις, τε δημοτων ν τα λανή- πεπληρωμένα, --h ραμίων εἰσφερομένων αυτ' μύρων τῶν πολυτελεστάτων. τε καί τινος εἰποντος, μακάριοί ἐστε υμεῖς οἱ βασιλεῖς οἱ καὶ τουτοις χρωμενοι, καὶ δωδότες δυ, Ἀμ- τον ανθρωπον προσειπον, -- κεῖνος τῆ

κεφαλης μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάπου μυρουτης στακτης καλουμένης,, πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι λμομενους τω μυρω καὶ δια την γλισχρότητα π καταπίπτοντας γΩωτα παρέχειν, κα αερ καὶ αὐτὸν τον βασιλέα.

τῆ Μακεδονία συντετελεσμένους αγῶνας πο ἰμι-

λί- Παύλου του Ῥωμαίων στρατηγου βουλόμενος τῆ Μ μεγαλουργία δωρεανυπερῆραι τον Παυλον ἐξεπεμψε πρέσβεις καὶ θεωροὐς εἰς τὰς πόλει.καταγγελουντας τους ἐσομένους πω νας, αυτου ἐπὶ Θάφνης πολλν γενέσθαι των Ἐλληνων - - εἰς τηρο λα-- αφίξιν ἀρχην δ' ἐπουρο- τὐ πανηγυρε--τν πομπεί- ουτως ἐπιτελεσθεῖσαν καθηγουντό τι -

Diuiti red