Athenaei Deipnosophistae

341쪽

326 λεως οἰκειοτέρως ἔχειν. ημοριος δ' ο Φαληρεος ἐπαρίστερον την του στίχου παράληψιν υπει πών κῶ ποιησεως ἀλλότριον τουρδε γαρ κατα θυμὸν ἀδελφεον ἐπονεῖτο, μιαρολογίαν ἐμβάλλει τοῖς θεσιν ' οἶμαι γάρ, φησίν,εκαστον των χαριέντων ἀνθρώπων ἔχειν καὶ οἰκεῖον καὶ φίλον, προς καν ἔλθοι θυσίας - τον κα λουντα μη περιμείνας.'5 Πλάτων ἐν φ συμ ποσί περὶ των αὐτῶν D λθει Ουτω. 7να καὶ την παροιμίαν, φησί, διαφθειρωμεν μεταβάλλοντες,, αρα καὶ ἀγα θῶν ἐπὶ δαῖτας σιι αυτόματοι παθοί. πιμηρος μὲν γαρ κινδυνευει- μόνον διαφθεῖραι, ἀλλα καὶ βρίσαι εἰς αυτη 'ποιησας - τον Ἀγαμέμνονα ἀγα- τα πολεμικα, 15 τον Μενέλαον δὲ μαλθακον αἰχμητρο, θυσίαν ποιουμένου του Ἀγαμεμνονος κλα - ἐποίησεν ἐλθόντατον χείρονα επὶ τὸν του ἀμείνονος δίαιταν Βακχ'-hλιδης δὲ περὶ φακλέους λέγων λήλθεν ἐπὶ -- ῆ 3κος οἶκον φησίν,- ἔστη δ' ἐπὶ λάινον ουδόν, τῶ δὲ θωίνας ἔντυον, ωδέτ ἔφα αυτόματοι δ' ἀγαθῶν δαῖτας--χθους ἐπέρχονται. δίκια-

φῶτες.

αὐτόματοι ἀγα ὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας --. οὐ δεόντως γουν Πλάτων τον Μενέλεων ἐνόμισεν εἶναι ρ δειλώ, - ἀρηίφιλον πιμηρος λέγει σα, μόνον - ΟΠατρόκλου ἀριστευσαντα, καὶ βἘκτορ προ πάντων πω μν μονομαχεῖν, καίπερ ντα τα --

342쪽

δεέστερον, ἐφ' ου μόνου των στρατευσαμενων 'ρηκεν εἰ δε ὁ χθρος, βλασφημῶν αυτον εἴρηκε μαλθακον αἰχμητη. καὶ διὰ τ το Πλάτων τω ὁντι μαλθακον αυτον υπολαμβάνει, - - φαινοι καὶ - Ἀγαμέ ομαγνα τιθεὶς ἐν τοι φαυλοις, ον αυτός φησιν εἰνοα

ἀγαθόν, εἴπερ εἰς αυτὸν εἴρηται τομο το μειοἰνοβαρές, κυνος υμματ' ἔχων, κραδίην δ' ελάου γαρ εἴ τι λέγεται παρ' Ομηρφ, τουθ '' ηρος λεγει- οπας γαρ αν εἴη μαλθακος Μενέλαος ο - Ἐκτορα μόνος ἀπειρέας του Πατρόκλου καὶ υφορβον ἀποκτείνας τε καὶ σκυλευσας ἐν μώσας τοῖς ρωσί τὸ δὲ

δι - - ἀγα ς νενέλαος λέγεται τοῖς γαρ ἀν--δρειοτάτοις πιμηρος ε&ψεν ἐπιφωνεῖν, καλούντων ων παλαιῶν τὸν πόλεμον βοην. 6. πάντα δ', ἀκριβης πιμηρος καὶ το μικρον τουτ ου παρέλιπε, τὸ δεῖν θεραπευσαντα το σωμάτων καὶ λουσάμενον ἰέναι προς τὸ δεῖπνον δερὶ γουν του πιυδυσσεως εἶπε πρὸ της παρὰ Φαίαξι θοίνης αὐτοδιον δ' αρα μυν ταμίη λο--θιαι --εν. ἐαὶ δὲ των περὶ 'λέμαχον ἡ ἀσι μίνθους βάντες ἐυξώστας λουσαντο.

cπρεπὲς γαρ, φησὶν Ἀριστοτέλης, .κειν εἰς το συμ- 'ranisun σὐν ἱδρῶτι πολλ' καὶ κονιορτῆ δεῖ γαρ - χΠρίεντα μητε ρυπῶν μητε αυχμεῖν μητε βορβόρω χαίρειν καθ' υράκλειτον δεῖ δὲ καὶ τον πρῶτον εἰς ἀλλοτρίαν οἰκειν ἐρχόμενον ἐπὶ δμπνον, γαστρι ω- isμενον ευους ἐπὶ τὸ συμπτόσω χωρεῖν, ἀλλά τι δοsναι κηρότε γν τετιλ-ε---- -- αι ταῖν οἰκίαν.

'νδὲ γαρ τοὐτο παρέλιπεν ὁ ποιφής

343쪽

θαυμαζον κατα δῶμα διοτρεφέος βασιληος.

δῶμα καθ' υψερεφὲς Μενελάου κυδαλίμοιο. καὶ φιλοδικαστην καταρρυθμιγμενον εἰς βίον ημερον υ του παιδος ,κ- έλλα δευρὶ πιτυο λινεὶς προσμάνθανε ξυμποτικος εἶναι καὶ ξυνουσιαστικός mollisi . αὐτονώς δεῖ κατακλίνεσθαι φησίν ἔπεια ἐπαίνεσον τι των χαλκωμάτων,--ην θέασαι, α -δι αυλῆ θ-- σον. 7. καὶ προ του θοινῆσθαι δὲ α δεῖ ποιεῖν ημῆς διδάσκει πάλιν ομηρος - . τῶν βρωμάτων τι μειν τοῖς θεοῖς οἱ γουν περὶ τοὐυδυσσέα, καρτεροντες ἐν τω του Κυκλωπος σπηλαί' τυρῶν αἰνυμενοι φάγομεν.

καὶ λυχιλλευς, καίπερ ἐπειγομένων τῶν πρέσβεώ λ ἐν μέσαις νυοιν μοντω Ῥμως θεοῖσι δὲ βάσια ἀνωγει Πάτροκλον ον ταῖρον ' ἐν πυρὶ βάλλεουηλάς' καὶ - δοποιεῖταί γε τους δαιτυμόνας κουροι μὰν κρητηρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο νώ-αν δ' - α ιν μαρξάμεα - δεπάεσσιν αὐτὰρ ἐπεὶ σπείσαντα ἄπερ κα Πλάτων φυλάττει κατὰ το--πόσιον. με-

γα το δειπνησαι, σπονδάς τε φησι ποιησαι καὶ τον- θαι προς - ποτον. παραπλησίως κιδ α -

344쪽

γυναικός

I. Την γαρ σύμμετρον κρῆσι ν του οἴνου πλυμ- καὶ διὰ τουτωίερον Θιονυσσυ ορθου ἱδρυσασθαι. τοτε γαρ ορθός ἐστι τειοντι καὶ οὐ σφαλερός, ὁταν συμμέτρως καὶ Φαραμενως πίνη ..ῶνος γὰρ ἀνώγει τ' ἐφώνιε πολυφρονά περ μάλ' ωαι, - καί ν Ἀπαλον γελάσαι καί τ ορχημασθαι ἀνη

τον γαρ οἶνον υμηρος ου ηλε- ῶσπερ ηλίθων καδειγα- ματοαοποιόν, κἀδὲ κελευε σκυθρωπὸν εἶ α μη εδενέδοντα, ε γελωντα - ἐρρύθμως ποτε καὶ προτορχογνιν Ῥεπομενον - ουτως ἀγροῖκος ἐπαρίστερός ἐστιν, ἀλλ' ῆδει, τουτων ἐκάστου καὶ ποσότροος καὶ πήγιόπιος διαν-- ,-- ι εἶπε, ἡ ἄρα τονl80 πολυφρονα ο οἰνος ποιεῖ ἀσαι, ἀλλὰ μάλ' ἀεῖσαι, του πιμι γελάσαι μα α ουδ ορχησασθαι ' κοινον μ' αμφοτέρων λαβών τὸ ἀπαλον την ανανδρον εἰς τοs- πρόπτωσιν ἐπιστομίζει 'και θ απαλον γελάσαι καιὰ ὀρχησασθω ἀνηκεν πα-- ην - Πλάτωνι τούτων ουδὲ ἔμμετρον, ἀλλὰ

πίνουσι μὲν τοσουτον στε μηδε τοῖς ἰδίοις ποσὶνῖστασθαι οραγ- τον ἐπ- ο νώλκιβιάδvν μονεῖ οἱ νάλλοι τον ὀκτακότυλον ψυκτηρα πινουσι,

b προφασεως λαβόμενοι, ἐπεί περ αυτοῖς προεί--- μυλκιβιάδης σὐχ σπερ οἱ παρ' μηρω αὐτὰρ ἐπεὶ σπεισάν τ' ἐπιον Ἀσον ηοελε οπι α

345쪽

1 καὶ τω ακμαίων ημερων παρεληλυθυιῶν, εὐα παραλη- - η γαμουμένη πρὸς - νυμφίου, πέρας

εἶχεν ὁ του Μεγαπένθους γάμος, αυτοὶ θε μονάζοντες δ - - ο τεμνέλαος καὶ η μένη μη συνέντες ἀλλ ἐξ απατηθέντες υπο ου πρώτου ἔπους - τον ηρον δαννύντα γάμον πολλοωιν ἔ-- προσσυνχὶ φαν τοιούτοως τινας στίχους - οἱ μεν δαίνυντο καθ' υψερεφες,-- δῶμα γεντονες ηδὲ ἔται Μενελάου κυδαλίμοιο, τερπόμενοι μετα δε σφω ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδος

- μολπης ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατα μεσσους. νενεγκώ-ες - τῆς λοπο ς σμ αυτ γε ' περὶ την λεξιν αμαρτηματι. ου γαρ ἐξάρχοντες οἱ κυβιστη- ρες, ἀλλ' ἐξάρχοντος του δολπάντως ωρχουντο πι - γα εξάρχειν της φόρμιγγος Μαγια διώκω ο - ,σίοδός φησιν ν τῆ 'Aσπίδι θεαὶ δ' ἐξηπον αγιδ φ υσα πιερίδες καὶ ὁ Ἀρχίλοχος αυτος ἐξάρχων προς αυλον λέπιον παιήονα καλεῖ Στησίχορος - την μουσαν ἀρχεσίμολπον,3 Πίνδαρος ἀγησίχορα τα προοίμια Λιοδωρος δ ' Mστοφάνειος ολον τον γάμον περιέγραφε τοπαμ --- ημωμέναι, κο ὶ τ λανον αὐτῶν ἔτι δὲ κῶ

346쪽

κελευε γράφει ' δει δε κυβιστητηρ καθ' αυτους' ἐν τροχασε γράμματι, σολοι ζειν ἀναγκάζων τογὰρ - τ' αὐτο - κατα-pQ μιν αὐτούς, τομυτους σόλοικον. 10. ἀλλ οπεριω- η των --μάτων εἰς τοσῶφρον τουτο συμ-σιον εἰσαγωγ παρέγγραφός ἐστιν ἐκ του κρητικον που μετενη 'inorat, Gl Sl φησὶν ἐν οπλΩπο ια ἐν δε χορον ποίκιλλε περικλυτὸς Ἀμπυηεις, οτω ἴκελον, οἷόν ποτ' ἐνὶ Κνωσσω ευρείη Θαίδαλος ησκησεν καλλιπλοκάμω Ἀριαδν P. ἔνθα μεν ηίθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοι- ώρχευντ Ἀλλήλων ἐπὶ καρπ χεζρας ἐχουσπι. ταυτοις γαρ ἐπιβάλω πολλος δ' ἱμερόεντα χορον περιίσταθ' ομιλος τυπομενος λω δὲ κυβιστ ηρε κατ' -τους μολπης ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μεσσους.

τοῖς μὲν -- etsis τε ὀρυπου ἐπιχώριος καὶ τὸ κυβιστῶν. διό νησι προ τον Κρητα Μηριον. - ρωνη, τάχα κεν σε καὶ ορχηστήν περ ἐόντα θρος ἐμον κατέπαυσε διαμπερές, ὰ ἔβαλόν

οθεν καὶ κρη μα καλουσι τα -ορχηματακρητα μὲν καλέ-σι τρόπον αδ οργαυο μολοσσόν.e o M λακωνισταὶ λεγόμενοι φησὶν ό ίμαιος ἐν τετραγώνοις χοροῖς ῆδον. καθόλου δε διάνορος ην μουσικη παρα τοῖς Ἐλλησι, - ψis A /αίων τοῖς

διονυσιακους χορους καὶ τους κυκλιους ποοτιμωντων, ψαυ--σων δὲ τ ς ἰαμβι- , αλλον δ' αλλο τι. ὁ δ' 'Αρίσταρχος ο μόνον εἰς το του Μενελάου

347쪽

Λακώνων παιδεια ἀλλότριον ἐποίησε καὶ τῆς του βα- τον-αεῖλεν, ἐπιτεμὼν - ποιωατα τον τήκω d τομονα-λλος δ' ἱμεροεντα χορον παγίστ- ομι- τερπόμενος δοιὼ δὲ κυβιστWῆρε κατ αυτους μολπης ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατα μέσσους.ωστ ἀνίατον γίνεσθαι παντάπασι το ἐξάρχοντες , μνψ κέτι δυναμένης - ἐπὶ τον φωνήνα ρας Uθαι.

νελάφ τυγχάνειν δη--του δι' ὁμιλίας ολον τοσυμπόσιον περαίνεσθαι της προ αλληλους, νομα δὲ,

ει προσέχειν τοπις περὶ Τηλέμαχον αυτω, καθάπερ δ' ἐν σιωπῆ τινὶ καὶ ρεμία κατανοεῖν μαλυγν τον οἶκον -- γε πως - ἀπίθανον τούς τῶν φρονιμωτάτων υἱέας 'Oδυσσέως καὶ έστορος ἐπαριστέρους εἰσάγε--αι, - τρόπον ἀγροίκων τινῶν ώ προσέχειν - ,

2 παρεσκευασμένοις ἀκροάμασιν; ογουνυδυσσε προσ-

- των Φαι- νήσματοποιοῖς αυτὰ υδυσσερς μαρμορα γὰς θροῖτο ποδῶν, θαύμαζε δὲ θυμφ' καίπερ ἔχων πολλα - περιέλκο- καὶ δυνάμενος α εἰπεῖν δερμοι καὶ μἀλλον- φρεσὶν ηπερ ἀοιδαί. πῶς ουν ουπιαν ἀβέλτερος εἴη ὁπηλεμαχος δουπαρόντος καὶ κυβιστητηρος προσκωπτων προς - Πεμοίστρατον καὶ τῶν σκευῶν διατιθεμενος ἀλλ χμηρος --ερ ἀγα ς φγράφος πάντα ομιον ψ ποπρὸ τ-ssa 'λέμαχον παρῆς σα πιπιονι ρουν ἀμφοτερον α

348쪽

πι Πριζομένους.

12. ἐν δ - Ἐπικου- συμ-σω κολάκων ἐστὶν αγυρις ἀλληλους ἐπαινουντων --Πλάτωνος πληρές ἐστι μυκτηειστιῶν ἀλλήλους τωθαζοντων τον ιγα περὶ Ἀλκ βιάδου λόγον σιωπῶ παρὰ δ' Ομηρφνεσέ τις φησας προ τον Μενέλαονἰς ου τολμῶ λεγειν , ἄντα σέθεν, του νῶ θεουής τερπομεθ' αὐρο, ὁ δ' ἐπελάβετό τινος - ου ορθῶς λεγομέ-ν ῆ γιγνομένωνα--ν, εἴ τί που ἐστί, πίθοιό μοι - γαρ ἔγωγε τερπομ' 'δυρόμενος μεταδόρπιος. πάλιν 'λέμαχε, πο ν σε πος φύγεν 'ρκος οδόντων. 15l87ουτε γαρ κόλακα πρέ-ν ἐσμὶν εἶναι - μυκτηρι - στην πάλιν επίκουρος ἐν τ' Συμποσι ζητεῖ περὶ δυσπεψίας, στ' οἰωνίσασθαι, εἶθ' ἐξῆς περὶ πυρ τψν την μὲν γαρ ἐπιτρεχουσαν φλέξει ἀρρυθμωνε δεῖ καὶ λέγειν Πλάτων δὲ τον μὲν υποπης λυγγος γοχλουμενον καὶ θεραπευόμενον ἀνακογχυλιασμας μα- τος, ἐν δε ταις ποθηκαις του κάρφο υς ῖνα τηνέωακιν ωας παρίημι --δεω γαρ η λε καὶ διασυρειν χλευάζει τε τὰ ἰσόκωλα τὰ Αγάθωνος καὶ τα ἀντίθετα , καὶ τον -κιβια ν' παράγει λέγοντα, οτι πασχητια ἀλλ ομως τοιαυτα γράφοντες τος η- ἐκβάλλουσι, των πόλεων ἀλλ' ουτ' ἐκ θύμβρας,

ἔφη Θημοχάρης, λόγχη -τ' ἐκ τοιούτων λόγω ἀνηρἀγαθος γίνεται. ου μόνον δ' Ἀλκιβιάδην διασυρε, ἀλλα καὶ χαρμίδην καὶ α δημον καὶ δελους πολ- ωλους τῶν νέων τουτο δε κωμ'δουντός ἐστι την Ἀθη

349쪽

δαρ Ἐλλάδος ἔρεισμα ἔφη Θουκυδίδης δ' εν τ' εἰς αμπίδην ἐπιγράμματι Ελλάδος Ἐλλάδα , ὁ δὲ Πο-

έστων καὶ πρυτανεῖον τῶν Ἐλληνων δωτι το - νυν κατέψευσται - νεανίμων πάρεστι σκοπεῖν ἐξ

ι αυτου του Πλάτωνος - άν γὰρ Ἀλκιβιάδην φησὶν

ἐν--ομωνυμω διαλογ' παρακμάσαντα τότε πρῶτον αρξα-αι Σωκράτει λαλεῖν, ου πάντες αυ---τδε - πον οἱ του σώματος ἐπιθυμηταί. λέγει γαρ ταυτα- αρχὰς του διαλόγου. ἡ δ' ἐν φ αρμίδη μα--1 ματα ἐξ αυτολτου διαλόγου ὁ βουλόμενος εἴσεται. ποιεῖ γαρ αὐτον ἀσυμφώνως ποτὲ - σκοτοδινιῶντα καὶ μεθυσκόμενον τω του παιδος ἔρωτι καὶ γινόμενον ἔξεδρον καὶ καθάπερ νεβρον ποπεπτωκότα λέοντος αλκῆ, αμα δὲ καταφρονεῖν φηM τηλωρας απιτο .is 13. ἀλλα μην καὶ το Ξενοφωντος Συμπόσιον, καίπερ ἐπαινουμενον - ἐλάττους ἔχει τουτων ἐπι- ληφεις Καλλίας μενσα συνάγει το συμπόσιον, ἐπει- περ τα παιδικὰ αὐτου - λυκος πανα- αια παγκράτιον ἐστεφανώθω καὶ εὐθυς οι κατακλιθέντες πω στωιδὶ προσέχουσι τον νοῶν, καὶ ταμα του πατρος ρακαθημένου ' ωσπερ γάρ, ταν φεγγος ἐν νυκτὶ i' παρῆ, πάντων προσάγεται τα ομματα, ουτω καὶ - ΑΦ λυκου κάλλος --ον ἐφέλκωται τὰς Οψεις ἐφ' λο- τό. πειτα των παρόντων ουδεὶς -- ουκ ἔπασχέ τι

- φυχην - ἐκείνου ο μέν γε σιωπηλότεροι ἐγώ γνοντο, οῖχε καὶ ἐσχηματιζοντό πως. ἀλλ' -χ υμφρος τοι τόν τι εἰπεῖν ἐπεχείρησε καίπερ της Euini; παρούσης, περὶ ἡ του κάλλους τὶς των ἐναντίων αὐτῆτ αμ εἶπεν - της ἀληθείας ἐκνικωμενος - Ου νέμε νις ρῶας καὶ ἐύκνημιδας Ἀχαιούς τοιῆδ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὐν χρόνον ἄλγεα πάσχειν

350쪽

τὰ δὲ μειράκια τα τον Μενέλαον παραγενόμενα , ὁ Νέστορος υίος καὶ ὁ ηυμ ιγχος, ἐν οἴν' οντες καὶ ἐν γαμικῶ συμποσιω διατρίβοντες καὶ της Κλενης παρα καθηρμένης, πρέπον ἐσρ- ησυχίαν αγοντες προς τοπεριβόητον ι κεκωφωμένοι κάλλος ο δὲ Σωκράτης τίνος χάριν των αυλητρίdων ἀνεχόμενος καὶ του ορχουμένου παιδος καὶ κιθαρίζοντος, ἔτι καὶ της -- βιοτωσης γυναικος ἀπρεπῶς, τὸ μυρον απείπατο ου 10δεὶς γαρ αν--- ἀγελαστὶ ηνεσχετο καπήνουν ἔχων ταυτα τα ἔπη τους χριωντας, τους ἀνυπο-ους λέγεις, ων ὁ κακοδαίμων Σωκράτης καὶ χαιρεφῶν. καὶ μην συμφωνα και τὰ μετὰ ταυτα εα- Λότητι. 154 ὁ γαρ δη Κριτόβουλος, μειράκιον ἀστεῖον, γέροντα κἀλαοκαλον αυτο τον Σωκράτη σκωπτε πολυ τῶν- ων αἰσχίονα λέγων ναι. ὁ δὲ--φ διαμορφοσκοπεῖται καὶ κριτὰς ἐλόμενος τόν τε παιδα και την- ντρίδα προτίθησι νικητηρια φιληματα των κρι--των τις υν των νέων εντυχὼν τούτοις υκ ἐπιτριβησεται,ἀλλον ηπερ εἰς ἀρετην προαχθείη;

14. παρ- Ομηρ ἐν τω του Μενελάου συμποσίφ προβάλλουσιν ἀλληλοις σπερ ἐν διατ ρ η- ματα, καὶ πολιτικῶς ομιλουντες τέρπουσιν ἀλληλους, καὶ μἀς ο - Μενέλαος παραγενομένων ἐκ του λουτρῶνος των περὶ τον Τηλέμαχον καὶ των περὶ ἐδωδην παρατεθέντων παρακαλει μεταλαμβάνειν λέγων τάδε

σίτου δ' απτεσθον καὶ χαίρετον αυταρ ἔπειπα κδείπνου πασσαμένω εἰργομεθ' ἀτινες ἐστόν.